Immortality Chapter 769 Four Great Array
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 769 ค่ายกลสี่ลักษณ์.
Chapter 769 Four Great Array
"เอาล่ะ,ในเมื่อฝ่ายตรงข้าม ค่ายกลฮวงจุ้ยพวกเขาได้พังทะลายไปแล้ว,ก็ง่ายแล้ว!"มารชราหมื่นปีที่ดวงตาหรี่เล็กจดจ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
"นี่มารชราหมื่นปีกำลังจะลงมือเองแล้วรึ?"สายตาของทุกคนที่จดจ้องมองไปยังมารชราหมื่นปี.
"อืม!"มารชราหมื่นปีพยักหน้า.
พร้อมกับทำมุทรา,ชี้ไปยังบนอากาศ,กลายเป็นลำแสงสิบแปดสายพุ่งไปยังทิศทางที่แตกต่างกัน.
ที่ตำแหน่งประตูสวรรค์ทิศใต้,หนี่ปู่ซาที่สูดหายใจลึก,"ทุกท่าน,ฝ่ายตรงข้ามได้ทำลายค่ายกลฮวงจุ้ยของข้าไปแล้ว,ตอนนี้ต้องพึงทุกท่านแล้ว!"
ทุกคนที่พยักหน้าให้กับหนี่ปู่ซา,ทว่าภายใจแววตายังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่.
โดยเฉพาะอาวุโสเทียน,ที่จดจ้องมองออกไป,รับรู้ว่าหนีปู่ซานั้นไม่เห็นต้องฝืนขนาดนั้นเลย,ค่ายกลฮวงจุ้ยของเขาไม่จำเป็นต้องรุกบุกหนักเข้าไปยังโลกที่แตกต่างของศัตรู,ทว่าหนี่ปู่ซากลับทำเช่นนั้นอย่างจงใจอย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้น,ดวงตาของอาวุโสเทียนที่ดวงตาหดเกร็ง,เข้าใจความหมายของหนีปู่ซาได้,หนีปู่ซานั้นเป็นคนที่อังหารการเป็นอย่างมาก,ทว่าหลังจากที่ผ่านการฝึกฝนภายในถ้ำร้อยสวรรค์,เชาว์ปัญญาของเขาก็เปลี่ยน,ในเวลานี้เขาไม่ต้องการที่จะลงมือเต็มที่ในแนวหน้า,ทว่าต้องการอารักขาข้างกายฝ่าบาท,เพื่อรับความดีความชอบที่มากยิ่งกว่า.
เหล่าข้าราชบริพารย่อมคิดถึงผลประโยชน์ตัวเองเป็นสำคัญ,และฝ่าบาทก็มอบหน้าที่ให้กับทุกคนเท่าๆกัน,สถานที่แห่งนี้จึงไม่มีใครที่จะทุ่มอย่างเต็มที,ไม่จำเป็นต้องแสดงความอหังการอะไรออกมามากมาย?
ไม่จำเป็นต้องโดดเด่นอยู่คนเดียวในแนวหน้า!
อาวุโสเทียนนี่นับเป็นครั้งแรกที่รู้สึกชื่นชมในตัวของหนี่ปู่ซา,
อาวุโสเทียนที่มองเห็นความตั้งใจของหนี่ปู่ซาได้,คนอื่นๆเองก็เช่นกัน,ทว่าก็ไม่มีใครกล่าวอะไรออกมา.
ที่ไกลออกไปนั้น,แสงสีแดงที่พุ่งขึ้นไปบนอากาศ,จากนั้นก็แตกกระจายไปทุกทิศทุกทาง.
เหล่าข้าราชบริพารทุกคนที่เปลี่ยนเป็นจริงจังในทันที.
ทันใดนั้น,ฝูงของสัตว์ร้ายมากมายเริ่มคำรามออกมาจากป่าเขาที่รกทึบ,แม้แต่เริ่มบินขึ้นมาบนท้องฟ้า.
เผ่าซานเหม๋า(แมวป่า),เผ่าเสือดาว,เผ่าฉลามทะเล,เผ่าหมาไน,เผ่ากบ,และยังมีเผ่าสัตว์ร้ายอีกมากมายที่ปรากฏออกมา.
ทวีปศักดิ์สิทธิ์ที่มีสัตว์ร้ายอยู่มากมาย,แต่ละเผ่าที่ปรกติไม่เคยร่วมมือกัน,ในเวลานี้กลับเข้ามาล้อมกรอบพื้นที่แห่งนี้อย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้สัตว์ร้ายเหล่านี้ยังทรงพลังมาก,ร่างกายที่ใหญ่โต,ทุกคนที่จับจ้องมอง,รับรู้ได้ว่าแต่ละตนนั้นมีระดับหลอมกายธาตุ,แม้แต่ระดับสวรรค์แท้ก็ยังมี.
ฮามะไลแดนเทพอมตะอย่างงั้นรึ?
มีสองเผ่าของสัตว์อสูรที่มีจือจุ้นเข้าร่วม.
กลุ่มของสัตว์ร้ายที่เคลื่อนที่เข้าล้อมรอบสวนสวรรค์ลอยฟ้า.
สัตว์ร้ายที่มีขนาดใหญ่โต,และยังมีจำนวนมากมายอย่างคาดไม่ถึง,เวลานี้ล้อมกรอบเข้ามาทุกทิศทุกทาง,และในเวลาเดียวกันนั้นก็ปรากฏหยกแปลกๆที่ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า,ก่อนที่จะสลายหายไปไม่มีใครมองเห็น.
"ค่ายกลหมื่นสัตว์,เปิด!"
ที่ไกลออกไปนั้น,มารชราหมื่นปีที่ทำมุทราสร้างวิชาลับ,สัตว์อสูรมากมายที่น่าเกรงขามถูกปกปิดการมีอยู่ด้วยหมอกสีขาวมากมายในทันที.
กลุ่มหมอกสีขาว,ที่กำลังแผ่ซึมลามเข้ามาเรื่อยๆ,ล้อมรอบตรงไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าที่อยู่ตรงกลาง.
หมอกที่หมุนวนเคลื่อนที่โคจรไปรอบๆ,จากช้ากลายเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ,หมุนวนไม่หยุดหย่อน,หมุนวนบีบรัดมุ่งเข้าสู่ศูนย์กลาง.
ในเวลานี้,สวนสวรรค์ลอยฟ้าราวกับว่าอยู่ใจกลางน้ำวน,สายลมที่หนักหน่วงรุนแรงกำลังบีบรัดสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
"หมายความว่าอย่างไร?"หยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองน้ำวนที่พัดหมุนที่ประตูสวรรค์ทิศใต้.
ส่วนที่ไกลออกไป,เหล่าแขกจากโลกใบใหญ่ที่จดจ้องมองจากพื้นที่ไกลออกไป.
ค่ายกลเวลานี้กำลังกระแทกกันอยู่,อากาศรอบๆกำลังฉีกขาด,กลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ตอนนี้มันขยายใหญ่ลามออกไปเรื่อยๆ.
"นี่คือค่ายกลหมื่นสัตย์อย่างงั้นรึ?
เพียงแค่ใช้หยกนั่น,กลับทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?"เหล่าคนที่มาด้วยจ้องมองมารชราหมื่นปีด้วยแววตาหวั่นเกรง.
ได้ยินคำพูดของมารชราหมื่นปี,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจจ้องมองเขม็ง.
เพราะว่าชื่อเสียงของมารชราหมื่นปีนั้นมีไม่นาน,พวกเขาจำเป็นต้องเชื่อฟังคำพูดของของเขา,แน่นอนว่าก่อนหน้านี้ลึกภายในใจก็อยากจะปฏิเสธ,หรือไม่ต้องการทำตาม,ทว่าสถานการณ์เวลานี้,พวกเขากลับไม่สามารถทำได้แล้ว.
เพราะว่ามารชราหมื่นปีที่ใช้ชื่อเสียงตัวเองเสนอตัวเองเป็นผู้นำ,คราแรกพวกเขาไม่อยากยอมรับ,และต้องยอมรับในที่สุดเมื่อเขานำค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรออกมา.
สี่เซียนฉีสวรรค์,นี่เขามีเซียนฉีสวรรค์ถึงสี่ชิ้นเลยรึ?
ถึงจะเป็นเซียนสวรรค์,การจะมีเซียนฉีสวรรค์สักชิ้นยากยิ่งกว่ายากซะอีก,คาดไม่ถึงเลยว่ามารชราหมื่นปีจะนำออกมาใช้ง่ายเลยรึ?
ร่ำรวยมั่งคั่งนัก,แน่นอน,ในเวลานี้พวกเขารับรู้ความร้ายกายของมารชราหมื่นปีแล้ว,มารชราหมื่นปีไม่ได้เป็นเซียนสวรรค์ด้วยซ้ำ,เป็นเพียงเซียนปฐพี,ทว่าเป็นเซียนปฐพีที่โดดเด่นนัก,พวกเขาได้ยินข่าวลือมาว่าสามารถสังหารเซียนสวรรค์ไปเป็นจำนวนมาก.
เซียนปฐพีที่สังหารเซียนสวรรค์ได้,นี่นับเป็นชื่อเสียงที่ร้ายกาจน่าเกรงขามอย่างที่สุด.
"แล้วเจ้าไปนำสัตว์อสูรมากมายขนาดนี้มาจากใหนกัน?"คนผู้หนึ่งที่กล่าวสอบถามออกมา.
"ข้าที่มีนามว่า,มารชราหมื่นปี,แน่นอนย่อมมีวิถีในการติดต่อกับจื่อจุ้นเผ่าสัตว์อสูรได้,นอกจากนี้ตลอดเวลาสิบปีนี้,คิดว่าข้าใช้ความลำบากขนาดใหนในการติดต่อพวกเขา?"มารชราหมื่นปีที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ทุกคนต่างก็พยักหน้ารับ,ไม่สอบถามรายระเอียดว่าเขาใช้วิธีในการชัดชวนกลุ่มนี้ได้อย่างไร,ทว่ายังคงเฝ้ามองอย่างอดทน.
เหล่าสัตว์อสูรที่กำลังบีบรัดสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ประตูสวรรค์ทิศใต้,หยินโหลวหรี่ที่ลอยออกไป,ฝ่ามือฟ้าไปยังค่ายกลหมื่นสัตว์.
"ตูมมมมมม!"
มิติอากาศที่สั่นไหว,ทว่าค่ายกลกลับไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย,ยังคงบีบสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
หยินโหลวรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา,พร้อมกับบินกลับมายังประตูสวรรค์ทิศใต้.
"ค่ายกลนี้แปลกประหลาดมาก!"หยินโหลวหรี่กล่าว.
"มันแข็งแกร่งมากต่างหาก,นี่คือค่ายกลหมื่นสัตว์อสูร,จำเป็นต้องใช้เซียนฉีสวรรค์สี่ชิ้นในการจัดเตรียม,เจ้าไม่สามารถทำลายมันได้!"หวังคูที่อยู่ข้างๆส่ายหน้าไปมา.
"ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรอย่างงั้นรึ?
แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แข็งแกร่งมาก,เทียบได้กับเซียนสวรรค์สี่คนที่กำลังล้อมกรอบ,เพราะว่าค่ายกลนี้,คนในโลกใบเล็กยากจะต่อกรได้ง่าย,เพราะว่ามีน้อยคนนักที่จะจัดการเซียนสวรรค์ทั้งสี่คนได้พร้อมๆกัน!"หวังคูกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
มีพลังเทียบเท่ากับเซียนสวรรค์สี่คน?
ได้ยินเช่นนี้,ทุกคนที่ดวงตาหดเกร็ง.
"แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?
ฝ่าบาทกำลังยกระดับตำแหน่งมรรคาอยู่,เหล่าฮวงโหว,ไท่จื่อเองก็รอคอยอยู่ด้านหน้าตำหนังซ่างเฉิง,ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรดี?"หยินโหลวหรี่ที่จ้องมองไปยังหวังคู.
"ไม่ใช่ว่าพวกเรามีค่ายกลสี่ลักษณ์อยู่หรอกรึ?
ตราบท่าที่พวกเราเตรียมค่ายกลสี่ลักษณ์เสร็จจะต้องป้องกันได้อย่างแน่นอน!"หวังคูที่กล่าวออกมา.
"ค่ายกลสี่ลักษณ์อย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางสงสัย.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังเห่าเม่ยลี่,และเสี่ยวจินที่อยู่บนหลังของนาง.
"แม่นางเห่าเม่ยลี่,คงต้องรบกวนให้เจ้านำเผ่ามังกรเข้าร่วมค่ายกลนี้ได้หรือไม่?"อี้เหยี่ยนกล่าวสอบถาม.
"เข้าร่วมอย่างงั้นรึ? ข้าชอบ!"สายตาของเห่าเม่ยลี่เปล่งประกาย,เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"นี่คือผังค่ายกลตำแหน่งของเผ่ามังกร! ฝ่าบาทได้มอบมันให้กับข้า,ข้าจะให้เจ้าเป็นคนบัญชากรชั่วคราว!"อี้เหยี่ยนที่นำแผ่นริ้วหยกส่งให้กับนาง.
"ตกลง!"เห่าเม่ยลี่ที่รับแผ่นริ้วหยกพร้อมกับแสดงท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
"ค่ายกลสงครามเผ่ามังกรต้องรบกวนเจ้าแล้ว!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"โปรดวางใจ,ข้ารับปากจงซาน,นำเผ่ามังกรมาปกป้องเขา,ร่วมมือกันรึ?ข้าชอบ,เสี่ยวจิน,เรียกคนของเจ้า!"เห่าเม่ยลี่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"จื่อจุ้นหยิน,เผ่าพยัคฆ์ดูแลทิศตะวันตำ,คงต้องรบกวนให้เผ่าพยัคฆ์เข้าประจำตำแหน่งค่ายกลแล้ว!"
"ได้!"
"กุยเสอ,ทิศเหนือเต๋าทมิฬ,จำเป็นต้องใช้เผ่าทมิฬร้อยตนรบกวนเจ้าแล้ว!"
"ตกลง!"
"หงสาเพลิง?"
"ข้าจะเป็นคนขอยืมกำลังของหงสาเพลิงจากฮวงโหวเทียนหลิงเอ๋อเอง!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
จากนั้น,ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรที่กำลังบีบเข้ามาใกล้สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเรื่อยๆ,ตอนนี้หมอกมากมายที่ลามเข้ามา,มิติอากาศรอบๆที่กำลังบิดเบี้ยวถูกค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรบดบี้แตกกระจาย.
ทว่าจากนั้นไม่นาน,ที่ทิศตะวันออก,เสียงของมังกรก็ดังสนั่นปรากฏเงาของมังกรขนาดยักษ์ขึ้น,ทิศใต้เสียงของหงส์เพลิงที่หวีดร้องปรากฏเงาของหงส์เพลิงขึ้น,ทิศตะวันตกปรากฏเป็นภาพเงาของพยัคฆ์,และทิศเหนือปรากฏเงายักษ์ของเต่าทมิฬขึ้น.
ภาพเงาของสัตว์อสูรที่ขยายใหญ่พร้อมกับปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งและแปลกประหลาดหมุนวนพื้นที่รอบๆ,ภาพเงาทั้งสี่ที่เชื่อมต่อกัน,พร้อมกับเข้าต้านค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรในทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น,อากาศที่ถูกพลังบีบอัด,เกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์,หมุนวนล้นออกมา,กระจายไปรอบๆสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ค่ายกลที่ทรงพลังทั้งสองถูกหลุมดำกลบไป.
ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรหยุดลงแล้ว.
ที่ไกลออกไปยังทิศใต้,เหล่าแขกจากโลกใบใหญ่ที่เข้ามา.
"มารชราหมื่นปี,หมายความว่าอย่างไร?
ทำไมค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรหยุดลงล่ะ?"คนผู้หนึ่งที่ขมวดคิ้วสอบถามออกมาทันที.
"ที่ด้านในมีอะไรซ่อนอยู่?
ภายในสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,คงมีของวิเศษบางอย่าง?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถป้องกันค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรของข้าได้เลยรึ?"มารชราหมื่นปีที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แล้วจะทำอย่างไร?"
"รอดูไปก่อน!"มารชราหมื่นปีที่กำลังครุ่นคิด.
ที่ไกลออกไปทิศตะวันออกของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เวลานี้จากที่ไกลออกไปปรากฏริ้วแสงที่พุ่งเคลื่อนที่มาด้วยความเร็วสูง.
จื่อจิ้นเผ่ามังกร,อ้าวซือไห่!
เขาที่ลอยอยู่บนอากาศ,ดวงตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร.
"เห่าเม่ยลี่? เจ้ากล้านักนำเผ่ามังกรมากมายมาที่นี่?
ชิ,มารชราหมื่นปีขอให้ข้ามาล้อมโจมตีสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ข้าได้ปฏิเสธเขา,แค่นี้ถือว่าไว้หน้าต้าเจิ้งพอแล้ว,เผ่ามังกรไม่มีความจำเป็นต้องช่วยต้าเจิ้ง,ตราบเท่าที่ข้าเป็นผู้นำเผ่ามังกรจะไม่มีวันช่วยต้าเจิ้งเด็ดขาด!"อ้าวซือไห่ที่บินตรงไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าทิศตะวันออก.
จากนั้นไม่นาน,อ้าวซือไห่ที่อยู่ด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จ้องมองไปยังพื้นที่หลุมดำขนาดใหญ่ที่กำลังหมุนวนอยู่ด้านหน้า.
"ตูมมมมมมมมมมม!"
อ้าวซือไห่ที่โจมตีหลุมดำเกิดระเบิดดังสนั่น,อากาศรอบๆที่แตกเป็นช่องว่างลามออกไป.
พื้นที่หลุมดำที่อยู่รอบๆ,ก่อนที่จะค่อยๆสลายหายไป,เผยให้เห็นภาพด้านใน.
ภาพเงาของเทพอสูรสี่ตน,ที่กำลังปกป้องสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวอยู่,ที่ทิศตะวันออกนั้น,ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรถูกโจมตีอย่างรุนแรง,จนค่อยๆเกิดรอยร้าวขึ้น.
ค่ายกลฝั่งตะวันออก,ภาพเงาของมังกรที่ทะลวงค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรแตกสลายกระจายออกไปในทันที.
"ทำได้ดี!"ที่ประตูสวรรค์ทิศใต้อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางพอใจ.
จากทิศใต้พื้นที่ไกลออกไปอีกนั้น,มารชราหมื่นปีที่ดวงตาหดเกร็ง.
"พังทลายแล้ว,ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรของมาชราพังแล้ว,ทำอย่างไรต่อไปดี?"คนผู้หนึ่งที่โพลงออกมาทันที.
มารชราหมื่นปีที่สูดหายใจลึก,หากแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา.
"เผ่ามังกรทุกตนรับคำสั่ง,กลับทะเลตะวันออกพร้อมกับข้า!"อ้าวซือไห่ที่กล่าวออกมาเสียงดัง,พร้อมกับพุ่งตรงไปยังภาพเงาของมังกรดำ.
ทันใดนั้นทุกอย่างที่เปลี่ยนเป็น,ทำให้ทุกคนต้องจ้องมองออกไปพร้อมๆกัน.
ก่อนที่จะเห็นอ้าวซือไห่,อี้เหยี่ยนและคนอื่นๆที่ขมวดคิ้วไปมา,แววตาที่เผยแววตารังเกียจเป็นอย่างมาก.
"โฮกกกก!"
กลุ่มของมังกรที่คำรามเสียงดัง,ค่ายกลสงครามมังกรก็สลายหายไป,เหล่าเผ่ามังกรบินตามอ้าวซือไห่ออก,ทำตามคำสั่งของจื่อจุ้นเผ่ามังกร.
เผ่ามังกรถอนตัว,ค่ายกลสี่ลักษณ์ก็ล่มสลายลงไปในทันทีเช่นกัน.
Chapter 769 Four Great Array
四相大阵
ค่ายกลสี่ลักษณ์.
"เอาล่ะ,ในเมื่อฝ่ายตรงข้าม ค่ายกลฮวงจุ้ยพวกเขาได้พังทะลายไปแล้ว,ก็ง่ายแล้ว!"มารชราหมื่นปีที่ดวงตาหรี่เล็กจดจ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
"นี่มารชราหมื่นปีกำลังจะลงมือเองแล้วรึ?"สายตาของทุกคนที่จดจ้องมองไปยังมารชราหมื่นปี.
"อืม!"มารชราหมื่นปีพยักหน้า.
พร้อมกับทำมุทรา,ชี้ไปยังบนอากาศ,กลายเป็นลำแสงสิบแปดสายพุ่งไปยังทิศทางที่แตกต่างกัน.
ที่ตำแหน่งประตูสวรรค์ทิศใต้,หนี่ปู่ซาที่สูดหายใจลึก,"ทุกท่าน,ฝ่ายตรงข้ามได้ทำลายค่ายกลฮวงจุ้ยของข้าไปแล้ว,ตอนนี้ต้องพึงทุกท่านแล้ว!"
ทุกคนที่พยักหน้าให้กับหนี่ปู่ซา,ทว่าภายใจแววตายังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่.
โดยเฉพาะอาวุโสเทียน,ที่จดจ้องมองออกไป,รับรู้ว่าหนีปู่ซานั้นไม่เห็นต้องฝืนขนาดนั้นเลย,ค่ายกลฮวงจุ้ยของเขาไม่จำเป็นต้องรุกบุกหนักเข้าไปยังโลกที่แตกต่างของศัตรู,ทว่าหนี่ปู่ซากลับทำเช่นนั้นอย่างจงใจอย่างงั้นรึ?
ทันใดนั้น,ดวงตาของอาวุโสเทียนที่ดวงตาหดเกร็ง,เข้าใจความหมายของหนีปู่ซาได้,หนีปู่ซานั้นเป็นคนที่อังหารการเป็นอย่างมาก,ทว่าหลังจากที่ผ่านการฝึกฝนภายในถ้ำร้อยสวรรค์,เชาว์ปัญญาของเขาก็เปลี่ยน,ในเวลานี้เขาไม่ต้องการที่จะลงมือเต็มที่ในแนวหน้า,ทว่าต้องการอารักขาข้างกายฝ่าบาท,เพื่อรับความดีความชอบที่มากยิ่งกว่า.
เหล่าข้าราชบริพารย่อมคิดถึงผลประโยชน์ตัวเองเป็นสำคัญ,และฝ่าบาทก็มอบหน้าที่ให้กับทุกคนเท่าๆกัน,สถานที่แห่งนี้จึงไม่มีใครที่จะทุ่มอย่างเต็มที,ไม่จำเป็นต้องแสดงความอหังการอะไรออกมามากมาย?
ไม่จำเป็นต้องโดดเด่นอยู่คนเดียวในแนวหน้า!
อาวุโสเทียนนี่นับเป็นครั้งแรกที่รู้สึกชื่นชมในตัวของหนี่ปู่ซา,
อาวุโสเทียนที่มองเห็นความตั้งใจของหนี่ปู่ซาได้,คนอื่นๆเองก็เช่นกัน,ทว่าก็ไม่มีใครกล่าวอะไรออกมา.
ที่ไกลออกไปนั้น,แสงสีแดงที่พุ่งขึ้นไปบนอากาศ,จากนั้นก็แตกกระจายไปทุกทิศทุกทาง.
เหล่าข้าราชบริพารทุกคนที่เปลี่ยนเป็นจริงจังในทันที.
ทันใดนั้น,ฝูงของสัตว์ร้ายมากมายเริ่มคำรามออกมาจากป่าเขาที่รกทึบ,แม้แต่เริ่มบินขึ้นมาบนท้องฟ้า.
เผ่าซานเหม๋า(แมวป่า),เผ่าเสือดาว,เผ่าฉลามทะเล,เผ่าหมาไน,เผ่ากบ,และยังมีเผ่าสัตว์ร้ายอีกมากมายที่ปรากฏออกมา.
ทวีปศักดิ์สิทธิ์ที่มีสัตว์ร้ายอยู่มากมาย,แต่ละเผ่าที่ปรกติไม่เคยร่วมมือกัน,ในเวลานี้กลับเข้ามาล้อมกรอบพื้นที่แห่งนี้อย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้สัตว์ร้ายเหล่านี้ยังทรงพลังมาก,ร่างกายที่ใหญ่โต,ทุกคนที่จับจ้องมอง,รับรู้ได้ว่าแต่ละตนนั้นมีระดับหลอมกายธาตุ,แม้แต่ระดับสวรรค์แท้ก็ยังมี.
ฮามะไลแดนเทพอมตะอย่างงั้นรึ?
มีสองเผ่าของสัตว์อสูรที่มีจือจุ้นเข้าร่วม.
กลุ่มของสัตว์ร้ายที่เคลื่อนที่เข้าล้อมรอบสวนสวรรค์ลอยฟ้า.
สัตว์ร้ายที่มีขนาดใหญ่โต,และยังมีจำนวนมากมายอย่างคาดไม่ถึง,เวลานี้ล้อมกรอบเข้ามาทุกทิศทุกทาง,และในเวลาเดียวกันนั้นก็ปรากฏหยกแปลกๆที่ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า,ก่อนที่จะสลายหายไปไม่มีใครมองเห็น.
"ค่ายกลหมื่นสัตว์,เปิด!"
ที่ไกลออกไปนั้น,มารชราหมื่นปีที่ทำมุทราสร้างวิชาลับ,สัตว์อสูรมากมายที่น่าเกรงขามถูกปกปิดการมีอยู่ด้วยหมอกสีขาวมากมายในทันที.
กลุ่มหมอกสีขาว,ที่กำลังแผ่ซึมลามเข้ามาเรื่อยๆ,ล้อมรอบตรงไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าที่อยู่ตรงกลาง.
หมอกที่หมุนวนเคลื่อนที่โคจรไปรอบๆ,จากช้ากลายเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ,หมุนวนไม่หยุดหย่อน,หมุนวนบีบรัดมุ่งเข้าสู่ศูนย์กลาง.
ในเวลานี้,สวนสวรรค์ลอยฟ้าราวกับว่าอยู่ใจกลางน้ำวน,สายลมที่หนักหน่วงรุนแรงกำลังบีบรัดสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
"หมายความว่าอย่างไร?"หยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองน้ำวนที่พัดหมุนที่ประตูสวรรค์ทิศใต้.
ส่วนที่ไกลออกไป,เหล่าแขกจากโลกใบใหญ่ที่จดจ้องมองจากพื้นที่ไกลออกไป.
ค่ายกลเวลานี้กำลังกระแทกกันอยู่,อากาศรอบๆกำลังฉีกขาด,กลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ตอนนี้มันขยายใหญ่ลามออกไปเรื่อยๆ.
"นี่คือค่ายกลหมื่นสัตย์อย่างงั้นรึ?
เพียงแค่ใช้หยกนั่น,กลับทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?"เหล่าคนที่มาด้วยจ้องมองมารชราหมื่นปีด้วยแววตาหวั่นเกรง.
"หยกรึ?
ภายในค่ายกลของข้า,หยกทั้งสี่ก็คือ,เซียนฉีสวรรค์,คายกลหมื่นสัตย์,มีสามสัตว์อสูรระดับสวรรค์แท้,สิ่งที่พวกเราต้องทำในโลกใบเล็กแห่งนี้,ก้าวแรก,ต้องบดขยี้สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวก่อน!"มารชราหมื่นปีที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
ได้ยินคำพูดของมารชราหมื่นปี,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจจ้องมองเขม็ง.
เพราะว่าชื่อเสียงของมารชราหมื่นปีนั้นมีไม่นาน,พวกเขาจำเป็นต้องเชื่อฟังคำพูดของของเขา,แน่นอนว่าก่อนหน้านี้ลึกภายในใจก็อยากจะปฏิเสธ,หรือไม่ต้องการทำตาม,ทว่าสถานการณ์เวลานี้,พวกเขากลับไม่สามารถทำได้แล้ว.
เพราะว่ามารชราหมื่นปีที่ใช้ชื่อเสียงตัวเองเสนอตัวเองเป็นผู้นำ,คราแรกพวกเขาไม่อยากยอมรับ,และต้องยอมรับในที่สุดเมื่อเขานำค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรออกมา.
สี่เซียนฉีสวรรค์,นี่เขามีเซียนฉีสวรรค์ถึงสี่ชิ้นเลยรึ?
ถึงจะเป็นเซียนสวรรค์,การจะมีเซียนฉีสวรรค์สักชิ้นยากยิ่งกว่ายากซะอีก,คาดไม่ถึงเลยว่ามารชราหมื่นปีจะนำออกมาใช้ง่ายเลยรึ?
ร่ำรวยมั่งคั่งนัก,แน่นอน,ในเวลานี้พวกเขารับรู้ความร้ายกายของมารชราหมื่นปีแล้ว,มารชราหมื่นปีไม่ได้เป็นเซียนสวรรค์ด้วยซ้ำ,เป็นเพียงเซียนปฐพี,ทว่าเป็นเซียนปฐพีที่โดดเด่นนัก,พวกเขาได้ยินข่าวลือมาว่าสามารถสังหารเซียนสวรรค์ไปเป็นจำนวนมาก.
เซียนปฐพีที่สังหารเซียนสวรรค์ได้,นี่นับเป็นชื่อเสียงที่ร้ายกาจน่าเกรงขามอย่างที่สุด.
"แล้วเจ้าไปนำสัตว์อสูรมากมายขนาดนี้มาจากใหนกัน?"คนผู้หนึ่งที่กล่าวสอบถามออกมา.
"ข้าที่มีนามว่า,มารชราหมื่นปี,แน่นอนย่อมมีวิถีในการติดต่อกับจื่อจุ้นเผ่าสัตว์อสูรได้,นอกจากนี้ตลอดเวลาสิบปีนี้,คิดว่าข้าใช้ความลำบากขนาดใหนในการติดต่อพวกเขา?"มารชราหมื่นปีที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ทุกคนต่างก็พยักหน้ารับ,ไม่สอบถามรายระเอียดว่าเขาใช้วิธีในการชัดชวนกลุ่มนี้ได้อย่างไร,ทว่ายังคงเฝ้ามองอย่างอดทน.
เหล่าสัตว์อสูรที่กำลังบีบรัดสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ประตูสวรรค์ทิศใต้,หยินโหลวหรี่ที่ลอยออกไป,ฝ่ามือฟ้าไปยังค่ายกลหมื่นสัตว์.
"ตูมมมมมม!"
มิติอากาศที่สั่นไหว,ทว่าค่ายกลกลับไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย,ยังคงบีบสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
หยินโหลวรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา,พร้อมกับบินกลับมายังประตูสวรรค์ทิศใต้.
"ค่ายกลนี้แปลกประหลาดมาก!"หยินโหลวหรี่กล่าว.
"มันแข็งแกร่งมากต่างหาก,นี่คือค่ายกลหมื่นสัตว์อสูร,จำเป็นต้องใช้เซียนฉีสวรรค์สี่ชิ้นในการจัดเตรียม,เจ้าไม่สามารถทำลายมันได้!"หวังคูที่อยู่ข้างๆส่ายหน้าไปมา.
"ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรอย่างงั้นรึ?
แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แข็งแกร่งมาก,เทียบได้กับเซียนสวรรค์สี่คนที่กำลังล้อมกรอบ,เพราะว่าค่ายกลนี้,คนในโลกใบเล็กยากจะต่อกรได้ง่าย,เพราะว่ามีน้อยคนนักที่จะจัดการเซียนสวรรค์ทั้งสี่คนได้พร้อมๆกัน!"หวังคูกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
มีพลังเทียบเท่ากับเซียนสวรรค์สี่คน?
ได้ยินเช่นนี้,ทุกคนที่ดวงตาหดเกร็ง.
"แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?
ฝ่าบาทกำลังยกระดับตำแหน่งมรรคาอยู่,เหล่าฮวงโหว,ไท่จื่อเองก็รอคอยอยู่ด้านหน้าตำหนังซ่างเฉิง,ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรดี?"หยินโหลวหรี่ที่จ้องมองไปยังหวังคู.
"ไม่ใช่ว่าพวกเรามีค่ายกลสี่ลักษณ์อยู่หรอกรึ?
ตราบท่าที่พวกเราเตรียมค่ายกลสี่ลักษณ์เสร็จจะต้องป้องกันได้อย่างแน่นอน!"หวังคูที่กล่าวออกมา.
"ค่ายกลสี่ลักษณ์อย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางสงสัย.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังเห่าเม่ยลี่,และเสี่ยวจินที่อยู่บนหลังของนาง.
"แม่นางเห่าเม่ยลี่,คงต้องรบกวนให้เจ้านำเผ่ามังกรเข้าร่วมค่ายกลนี้ได้หรือไม่?"อี้เหยี่ยนกล่าวสอบถาม.
"เข้าร่วมอย่างงั้นรึ? ข้าชอบ!"สายตาของเห่าเม่ยลี่เปล่งประกาย,เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"นี่คือผังค่ายกลตำแหน่งของเผ่ามังกร! ฝ่าบาทได้มอบมันให้กับข้า,ข้าจะให้เจ้าเป็นคนบัญชากรชั่วคราว!"อี้เหยี่ยนที่นำแผ่นริ้วหยกส่งให้กับนาง.
"ตกลง!"เห่าเม่ยลี่ที่รับแผ่นริ้วหยกพร้อมกับแสดงท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
"ค่ายกลสงครามเผ่ามังกรต้องรบกวนเจ้าแล้ว!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"โปรดวางใจ,ข้ารับปากจงซาน,นำเผ่ามังกรมาปกป้องเขา,ร่วมมือกันรึ?ข้าชอบ,เสี่ยวจิน,เรียกคนของเจ้า!"เห่าเม่ยลี่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"จื่อจุ้นหยิน,เผ่าพยัคฆ์ดูแลทิศตะวันตำ,คงต้องรบกวนให้เผ่าพยัคฆ์เข้าประจำตำแหน่งค่ายกลแล้ว!"
"ได้!"
"กุยเสอ,ทิศเหนือเต๋าทมิฬ,จำเป็นต้องใช้เผ่าทมิฬร้อยตนรบกวนเจ้าแล้ว!"
"ตกลง!"
"หงสาเพลิง?"
"ข้าจะเป็นคนขอยืมกำลังของหงสาเพลิงจากฮวงโหวเทียนหลิงเอ๋อเอง!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
จากนั้น,ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรที่กำลังบีบเข้ามาใกล้สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเรื่อยๆ,ตอนนี้หมอกมากมายที่ลามเข้ามา,มิติอากาศรอบๆที่กำลังบิดเบี้ยวถูกค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรบดบี้แตกกระจาย.
ทว่าจากนั้นไม่นาน,ที่ทิศตะวันออก,เสียงของมังกรก็ดังสนั่นปรากฏเงาของมังกรขนาดยักษ์ขึ้น,ทิศใต้เสียงของหงส์เพลิงที่หวีดร้องปรากฏเงาของหงส์เพลิงขึ้น,ทิศตะวันตกปรากฏเป็นภาพเงาของพยัคฆ์,และทิศเหนือปรากฏเงายักษ์ของเต่าทมิฬขึ้น.
ภาพเงาของสัตว์อสูรที่ขยายใหญ่พร้อมกับปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งและแปลกประหลาดหมุนวนพื้นที่รอบๆ,ภาพเงาทั้งสี่ที่เชื่อมต่อกัน,พร้อมกับเข้าต้านค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรในทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น,อากาศที่ถูกพลังบีบอัด,เกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์,หมุนวนล้นออกมา,กระจายไปรอบๆสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ค่ายกลที่ทรงพลังทั้งสองถูกหลุมดำกลบไป.
ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรหยุดลงแล้ว.
ที่ไกลออกไปยังทิศใต้,เหล่าแขกจากโลกใบใหญ่ที่เข้ามา.
"มารชราหมื่นปี,หมายความว่าอย่างไร?
ทำไมค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรหยุดลงล่ะ?"คนผู้หนึ่งที่ขมวดคิ้วสอบถามออกมาทันที.
"ที่ด้านในมีอะไรซ่อนอยู่?
ภายในสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,คงมีของวิเศษบางอย่าง?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถป้องกันค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรของข้าได้เลยรึ?"มารชราหมื่นปีที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แล้วจะทำอย่างไร?"
"รอดูไปก่อน!"มารชราหมื่นปีที่กำลังครุ่นคิด.
ที่ไกลออกไปทิศตะวันออกของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เวลานี้จากที่ไกลออกไปปรากฏริ้วแสงที่พุ่งเคลื่อนที่มาด้วยความเร็วสูง.
จื่อจิ้นเผ่ามังกร,อ้าวซือไห่!
เขาที่ลอยอยู่บนอากาศ,ดวงตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร.
"เห่าเม่ยลี่? เจ้ากล้านักนำเผ่ามังกรมากมายมาที่นี่?
ชิ,มารชราหมื่นปีขอให้ข้ามาล้อมโจมตีสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ข้าได้ปฏิเสธเขา,แค่นี้ถือว่าไว้หน้าต้าเจิ้งพอแล้ว,เผ่ามังกรไม่มีความจำเป็นต้องช่วยต้าเจิ้ง,ตราบเท่าที่ข้าเป็นผู้นำเผ่ามังกรจะไม่มีวันช่วยต้าเจิ้งเด็ดขาด!"อ้าวซือไห่ที่บินตรงไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าทิศตะวันออก.
จากนั้นไม่นาน,อ้าวซือไห่ที่อยู่ด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จ้องมองไปยังพื้นที่หลุมดำขนาดใหญ่ที่กำลังหมุนวนอยู่ด้านหน้า.
"ตูมมมมมมมมมมม!"
อ้าวซือไห่ที่โจมตีหลุมดำเกิดระเบิดดังสนั่น,อากาศรอบๆที่แตกเป็นช่องว่างลามออกไป.
พื้นที่หลุมดำที่อยู่รอบๆ,ก่อนที่จะค่อยๆสลายหายไป,เผยให้เห็นภาพด้านใน.
ภาพเงาของเทพอสูรสี่ตน,ที่กำลังปกป้องสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวอยู่,ที่ทิศตะวันออกนั้น,ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรถูกโจมตีอย่างรุนแรง,จนค่อยๆเกิดรอยร้าวขึ้น.
ค่ายกลฝั่งตะวันออก,ภาพเงาของมังกรที่ทะลวงค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรแตกสลายกระจายออกไปในทันที.
"ทำได้ดี!"ที่ประตูสวรรค์ทิศใต้อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางพอใจ.
จากทิศใต้พื้นที่ไกลออกไปอีกนั้น,มารชราหมื่นปีที่ดวงตาหดเกร็ง.
"พังทลายแล้ว,ค่ายกลหมื่นสัตว์อสูรของมาชราพังแล้ว,ทำอย่างไรต่อไปดี?"คนผู้หนึ่งที่โพลงออกมาทันที.
มารชราหมื่นปีที่สูดหายใจลึก,หากแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา.
"เผ่ามังกรทุกตนรับคำสั่ง,กลับทะเลตะวันออกพร้อมกับข้า!"อ้าวซือไห่ที่กล่าวออกมาเสียงดัง,พร้อมกับพุ่งตรงไปยังภาพเงาของมังกรดำ.
ทันใดนั้นทุกอย่างที่เปลี่ยนเป็น,ทำให้ทุกคนต้องจ้องมองออกไปพร้อมๆกัน.
ก่อนที่จะเห็นอ้าวซือไห่,อี้เหยี่ยนและคนอื่นๆที่ขมวดคิ้วไปมา,แววตาที่เผยแววตารังเกียจเป็นอย่างมาก.
"โฮกกกก!"
กลุ่มของมังกรที่คำรามเสียงดัง,ค่ายกลสงครามมังกรก็สลายหายไป,เหล่าเผ่ามังกรบินตามอ้าวซือไห่ออก,ทำตามคำสั่งของจื่อจุ้นเผ่ามังกร.
เผ่ามังกรถอนตัว,ค่ายกลสี่ลักษณ์ก็ล่มสลายลงไปในทันทีเช่นกัน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น