Immortality Chapter 767 Great Zheng is promoted
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 767 ต้าเจิ้งยกระดับ.
Chapter 767 Great Zheng is promoted
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย! ท้องพระโรง.
เหล่าข้าราชบริพารที่โค้งคำนับยืนอยู่ด้านข้างสองฝั่ง,ที่ตรงกลางมีบัลลังก์มังกร,โดยมีกงเหล่ยเทียนที่แสดงท่าทางเฉื่อยชา,มือขวาที่วางค้ำบนพนักพิงและค้ำคางของตัวเอง.
แววตาของกงเหล่ยเทียนที่จับจ้องมองเหล่าข้าราชบริพาร,อีกมือหนึ่งที่กำลังเคาะเบาๆครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
ภายในท้องพระโรง,เหล่าข้าราชบริพารกำลังรอคอยอย่างเงียบๆ,รอการตัดสินใจของกงเหล่ยเทียน.
"หวังเฉิน!"กงเหล่ยเทียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
ทันทีที่ได้ยิน,หวังเฉินที่ก้าวออกมา.
หวังเฉิน,ในอดีตก็คือจงซือจิว,ครั้งหนึ่งเคยเป็นบุตรบุญธรรมของจงซานนั่นเอง.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"หวังเฉินกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งกำลังจะยกระดับอย่างงั้นรึ?"กงเหล่ยเทียนที่สอบถามออกมาเล็กน้อย.
"ครับ!
จะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์ในเร็วๆนี้!"หวังเฉินกล่าวรายงาน.
เซอคงที่อยู่ด้านข้างจดจ้องมองออกไปด้วยความสงสัยไปยังกงเหล่ยเทียน.
"เจ้ารู้สึกอย่างไร?"กงเหล่ยเทียนที่เผยยิ้มอย่างมีเลศนัยน์.
หวังเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา,แววตาที่เผยท่าทางลึกล้ำอย่างช่วยไม่ได้.
"ฝ่าบาท,เฉินและต้าเจิ้งนั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆกัน,เฉินนั้นจงรักภัคดีต่อฝ่าบาท,หากว่าฝ่าบาทไม่เชื่อจะให้เฉินตกตายไปต่อหน้าขุนนางทุกคนก็ยังได้!"หวังเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
กงเหล่ยเทียนที่หรี่ตาจ้องมอง,หากแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา.
ที่หน้าผากของหวังเฉินที่ปรากฏเส้นสีแดงขึ้นทันที,หวังเฉินที่ยื่นมืออกไปจ่อที่ตำแหน่งหน้าผาก.
"ด้วยโลหิตพันธะของเฉิน,ทุกคำสั่งของฝ่าบาท,เฉินพร้อมที่จะทำลายสายโลหิตของตัวเอง,เพื่อถวายความภัคดี,เมื่อสายโลหิตถูกทำลาย,เฉินก็จะไม่สามารถฟื้นคืนพลังได้อีก,นับแต่อดีตจนถึงเวลานี้,ภายในใจของเฉินก็ภัคดีต่อฝ่าบาท,หวังว่าฝ่าบาทจะรวบรวมแผ่นดินได้สำเร็จและสามารถแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีได้!"หวังเฉินที่กล่าวออกมา.
ทันทีที่พูดจบ,นิ้วของงหวังเฉินที่โจมตีมายังหน้าผากตัวเอง,ด้วยพลังความเร็วไม่ธรรมดา,ถึงแม้ว่าจะหยุดก็ไม่มีเวลาพอแล้ว.
"โครม!"
หวังเฉินที่ลอยกระเด็นออกไป,นิ้วของเขาก็ไม่ได้ทะลวงหน้าผาก,เห็นชัดเจนว่ามีใครบางคนขัดขวาง.
"ข้าบอกตอนใหนว่าไม่เชื่อเจ้า?"กงเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
หวังเฉินที่ลุกขึ้นมาคุกเข่า,"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นกงเหล่ยเทียนที่ช่วยหวังเฉินก่อนหน้านี้.
เซอคงที่อยู่ใกล้ๆจ้องมองไปยังหวังเฉิน,แววตาที่มีประกายตาที่แสดงท่าทางเสียดายอยู่ไม่น้อย,เซอคงนั้นมีทักษะสัมผัสพิเศษมาตั้งแต่เกิด,เขาที่พบเข้ากับจงซาน,เขารู้สึกหวาดกลัวไปจนถึงจิตวิญญาณ,ทว่าเมื่อมองเห็นหวังเฉินในเวลานี้,เซอคงก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกอันตรายจากเขา,ดังนั้นเซอคงไม่ค่อยชอบหวังเฉินนัก,การที่เห็นหวังเฉินไม่ตาย,แววตาจึงรู้สึกเสียดายไม่น้อย.
"ต้าเจิ้งกำลังจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์ในไม่ช้า,พวกเราเองก็ควรจะไปแสดงความยินดีสักหน่อย,เพื่อแสดงถึงเกียรติของต้าสุ่ยของเรา,และเพื่อตรวจสอบสถานะการณ์ความเป็นไปของต้าเจิ้งด้วย!"กงเหล่ยเทียนกล่าว.
ได้ยินคำพูดของกงเหล่ยเทียน,เซอคงที่สั่นสะท้านตัวสั่นเทิ้มขนลุกทั่วร่าง,ร่างกายที่ถอยหลังโดยไม่รู้ตัว.
ก่อนหน้านี้เมื่อครั้งต้าเจิ้งยกระดับเป็นราชวงศ์ราชันย์,เซอคงที่เป็นตัวแทน,ในครั้งนั้นเขาที่หนีออกมาได้,เซอคงก็ปฏิญาณกับตัวเองว่าหลังจากนี้จะไม่ไปเหยียบที่นั่นอีก.
หวังเฉินที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้น,ต้องไม่ลืมว่า,ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นบุตรบุญธรรมของจงซาน,ไม่ว่าเขาตอบสนองอย่างไรล้วนแล้วแต่จะกลายเป็นเหตุให้กลายเป็นสงสัยได้ทั้งนั้น.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,และต้าเจิ้ง,ระหว่างสองราชวงศ์เป็นศัตรูและเต็มไปด้วยความเกลียดชัง,เซิ่งซ่างคนก่อนของต้าสุ่ย,ลู่กุยเทียน,ร่วมมือกับแดนเทพอมตะเพื่อลอบสังหารจงซาน,และนั่นจึงเป็นที่รู้กันดี,อีกทั้งแดนเทพอมตะและต้าเจิ้งในเวลานี้เต็มไปด้วยความเกลียดชัง,ใครกันที่จะกล้าไปล่ะ?
ดังนั้น,เหล่าขุนนางทุกคนเอง,ย่อมไม่มีใครกล้าเอ่ยปากอย่างแน่นอน.
กงเหล่ยเทียนไม่สนใจเหล่าข้าราชบริพารแต่อย่างใด,ดวงตาของเขาเปล่งประกายจ้องมองลงไปด้านล่าง,เหล่าขุนนางทุกคนที่ก้มหน้าก้มตา,กงเหล่ยเทียนที่จ้องมองไปยังตำแหน่งของหวังเฉิน.
กงเหล่ยเทียนที่จ้องมองไปยังหวังเฉินดวงตาหรี่เล็กลง.
"หวังเฉิน,ในเมื่อเจ้าตัดขาดกับต้าเจิ้งแล้ว,ในครั้งนี้การเลื่อนระดับของต้าเจิ้ง,เจ้าก็เป็นทูตตัวแทนของต้าสุ่ยเดินทางไปยังต้าเจิ้งก็แล้วกัน!"กงเหล่ยเทียนกล่าวเล็กน้อย.
หวังเฉินที่เงยหน้าขึ้นมองด้วยท่าทางประหลาดใจ,แววตาที่สั่นไหวไปมา,จากนั้นก็สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาว่า"น้อมรับบัญชา!"
หวังเฉินที่รับหน้าที่.
เซอคงที่จ้องมองหวังเฉินดวงตาหรี่เล็กลง,เซอคงตระหนักได้ถึงความตั้งใจของกงเหล่ยเทียน,ในเวลานี้กงเหล่ยเทียนต้องการทดสอบหวังเฉิน,เพราะว่าเขาไม่เชื่อในตัวหวังเฉินอย่างแน่นอน.
ทวีปศักดิ์สิทธิ์,หุบเขาแห่งหนึ่ง,ที่ด้านกลางหุบเขามีกระท่อมมุงจากอยู่.
แม้ว่าจะเป็นกระท่อมที่ค่อนข้างหยาบ,แต่ก็มีกลิ่นอายที่บริสุทธิ์แผ่ออกมา,บนหลังคากระท่อมนั้นมีหญ้าแปลกประหลาดพันอยู่,หญ้าที่แปลกประหลาดนี้ไม่ได้มีสีเขียว,หากแต่เป็นสีม่วง,ดูเหมือนกับพืชที่ทำให้ภายในใจรู้สึกสงบ.
ที่ด้านนอกกระท่อมดูสะอาดสะอ้าน,มีแท่นศิลาแห่งหนึ่งด้านนอก,บนท่านศิลานั้นมีชายชราที่ผอมแห้งนั่งอยู่,ชายชราผมขาว,ผิวหนังเหี่ยวย่น,ดูชราเป็นอย่างมาก.
ชายชราที่จ้องมองไปด้วยหน้า,ที่ด้านหน้าเป็นโต๊ะอันหนึ่งที่มีกระดองเต๋าวางอยู่,ทั้งหมดเก้าอัน,เก้ากระดองเต๋าที่วางซ้อนกัน,ที่ด้านในมีเปลวเพลิงที่ลุกโชน,ราวกับว่ากำลังเพิ่มความร้อนขึ้นเรื่อย,ท้ายที่สุดมันก็ค่อยๆแตกออกมา.
"แค๊ก..........!"
ชายชราที่จ้องมองดูรอยแตกบนกระดองเต๋าทั้งเก้า,ราวกับว่าสามารถมองเห็นร่องรอยบางอย่างในนั้นได้.
ทันใดนั้น,ดวงตาของชายชราที่ดวงตาหดเกร็ง,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
"ผลคำนวณ? ถึงกับต้องตกตายอย่างเลยรึ?!"เสียงของชายชรากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน.
ทว่าทันใดนั้นชายชราก็เงยหน้าจ้องมองไปรอบๆ,ที่ไกลออกไปนั้น,บนยอดเขา,ปรากฏชายในชุดสีดำขึ้นมาในทันที.
คนในชุดสีดำที่มาหยุดอยู่ไม่ไกลจากชายชรา.
"แขกจากโลกใบใหญ่,ได้กระจายไปทุกทิศทุกทาง,เจ้านับว่าเป็นตัวอันตรายคนหนึ่ง! ข้าพบเจอเจ้ามาก่อนหน้านี้แล้ว!"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังกล่าวสิ่งใด!"ชายชราที่กล่าวเสียงแหบเคลือจ้องมองไปยังชายในชุดสีดำ.
"ไม่รู้ว่าข้าพูดอะไรอย่างงั้นรึ?
ในโลกใบใหญ่นั้น,มีตระกูลจื่อหยาง!
เจ้าคือคนทรยศของตระกูลจื่อหยาง?
เป็นเพียงแค่คนรับใช้,กลับกล้าสังหารประมุขตระกูล,บางที่เรื่องเจ้าคงคิดว่าผ่านมาแล้วพันปี,คงไม่มีใครจำได้แล้วสินะ,ทว่าเจ้ากลับไปยอมอยู่เงียบๆ,ถึงกับกล้าเดินทางมายังโลกใบเล็กเพื่อสร้างปัญหา,ช่างน่าเสียดาย!"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาเบาๆ.
ได้ยินคำพูดของชายชุดดำ,ชายชราดวงตาหดเกร็ง,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
"ใครส่งเจ้ามา? เจ้าเป็นใคร?
เจ้าต้องการอะไร?"ชายชราที่กล่าวออกมาด้วยความด้วยความตกใจ.
"ข้าเป็นใคร? ดี,ก่อนที่เจ้าจะตายไป,ข้าจะให้เจ้าได้รับรู้,เจ้าเรียกข้าว่า
เซียนเซิงเสวียน"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว! ภายในตำหนักเทียนหยวน!
จงซานในเวลานี้,ในชุดฉลองพระองค์สีทอง,ใบหน้าที่ดูจริงจัง,ที่ด้านหน้าของเขานั้นคือเห่าเม่ยหลี่,ที่บนไหล่ของนางนั้น,เป็นมังกรทองที่เคยติดตามนางมาตั้งแต่ยักเล็ก,ในครั้งนี้นางเดินทางไปยังทิศตะวันออก,เห่าเม่ยหลี่ก็ได้พบกับมังกรทองเสี่ยวจินอีกครั้ง.
มังกรทองเสี่ยวจิน,ไม่ได้ขยายขนาด,จึงบอกไม่ได้ว่าเติบโตเท่าใดแล้ว,หากแต่เวลานี้ดูเหมือนว่ามันจะพึงพอใจเป็นอย่างมากเมื่อได้มาอยู่บนไหล่ของเห่าเม่ยลี่อีกครั้ง.
"จงซาน,ท่าทางเจ้าวันนี้,ดูดีจริงๆ!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวพลางหัวเราะ.
"เจ้านำเสี่ยวจินมา,ได้บอกกล่าวต่ออ้าวซือไห่หรือไม่?"จงซานสอบถามออกไป.
"ข้าไม่ต้องการทำให้เขาตกตายไป! เพราะข้าไม่ต้องการมีเรื่องกับเขาเพื่อเห็นแก่หน้าเสี่ยวจิน,ทว่าเรื่องของข้า,ก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องรายงานเขา!"เห่าเม่ยหลี่ที่กล่าวออกมาราวกับว่าไม่สนใจอ้าวซือไห่แม้แต่น้อย.
"ทว่าเจ้านำเสี่ยวจินมา,และยังมีเผ่ามังกรอีกจำนวนมากมาที่ทะเลตะวันออก?
แล้วพวกเขาเต็มใจอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามด้วยความสงสัย.
จงซานไม่รู้ว่าควรจะกล่าวอะไรเช่นกัน,เผ่ามังกรนั้นเป็นอาณาจักรคู่บารมีของต้าฉิน,ตอนนี้เห่าเม่ยหลี่
ลวงพวกเขามาช่วยต้าเจิ้ง,ดูแล้วมันค่อนข้างแปลกๆอยู่เช่นกัน.
"ตกลง,เจ้าดูแลพวกเขาก็แล้วกัน,อย่าได้สร้างปัญหาต่อข้า!"จงซานกล่าว.
"พวกเขากล้ารึ!"เห่าเม่ยหลี่ที่ดวงตากลมโต.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"เจ้าไปเถอะ,ไม่ต้องสนใจข้า,พิธียกระดับราชวงศ์สวรรค์กำลังจะเริ่มแล้ว,มีคนอีกไม่น้อยกำลังรอเจ้าอยู่!"เห่าเม่ยลี่กล่าวขณะกินผลไม้บนโต๊ะ,ขณะกล่าวออกมา.
"อืม!"
วันที่ 7
ฉีเย่ว,ตลอดทั้งปี,ท้องฟ้าแจ่มใส,ท้องฟ้าสว่าง,อากาศอบอุ่น!
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,วันนี้ได้ทำพิธีบวงศรวง,เฉลิมฉลองไปทั่วแผ่นดิน!
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ประกายแสงสีทองที่ส่องสว่างออกไปนับล้านจั้ง,สาดส่องไปทั่วแผ่นดิน,จนคนมากมายต้องยกมือขึ้นมาอังเมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ทุกคนต่างก็รับรู้ดีว่าวันนี้เป็นวันสำคัญ,ต้าเจิ้งกำลังยกระดับแล้ว.
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,เวลานี้มีเหล่าข้าราชบริพารหลายร้อยคน,เหล่าแม่ทัพนายกอง,ตี้เสวียนชา,หนี่ปู่ซาและเหล่าฮวงโหวทั้งหมด,สองไท่จื่อ,ทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นจดจ้องมองไปยังจงซานในตำหนักซ่างเฉิง.
เวลานี้นับตั้งแต่ราชวงศ์กษัตริย์,ยกระดับไปเป็นราชวงศ์จักรพรรดิ,จะมีการบวงสรวงสวรรค์,โดยพิธีการบวงสรวงนั้นจะเป็นการเซ่นไหว้ฟ้าดิน!
และเมื่อก้าวมาจากระดับจักรพรรดิไปยังราชวงศ์ราชันย์,พิธีกรรมก็จะยกระดับขึ้นอีกครั้ง,เป็นเพียงการคำนับสวรรค์แทน!
ตอนนี้,จากราชวงศ์ราชันย์ยกระดับไปยังราชวงศ์สวรรค์,ภายในใจของทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น,ว่าพิธีกรรมนั้นจะเป็นเช่นไร?
จงซานที่จ้องมองไปยังเหล่าข้าราชบริพารด้วยแววตาพึงพอใจ,ก่อนที่จะเดินไปยังลานตรงกลางของตำหนักซ่างเฉิงช้าๆ.
ที่ใจกลางนั้น,จงซานที่ยืนอยู่อย่างองอาจ,พร้อมกับนำของวิเศษสองสิ่งของต้าเจิ้งออกมา,ที่ด้านซ้ายเป็นตราลัญกรครรลองสวรรค์,ส่วนด้านขวานั้นคือ
โองการฟ้า.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนสวรรค์,พร้อมกับสูดหายใจลึก,ก่อนที่จะเริ่มกล่าว
:
ข้าจงซาน,ผู้นำปวงประชาของต้าเจิ้ง,ราชันย์โดยโชคชะตา,ผู้กุมทุกสิ่งมีชีวิตของแผ่นดินนี้,ขอเรียนแจ้งต่อสวรรค์,รายงานบุญบารมีต่อเหล่าทวยเทพ.
ราชันย์ผู้มีสิทธิ์ขาด,ขอวิงวอนต่อสวรรค์,ขอวิงวอนต่อฟ้าดิน,โปรดประทานตำแหน่งมรรคาต่อต้าเจิ้ง,มรรคาระดับสูง,เพื่อให้คู่ควร! ต่อการยกระดับราชวงศ์ราชันย์!
ระหว่างที่จงซานกล่าวนั้น,ทุกอย่างล้วนแล้วแต่เงียบสงบ,บนท้องฟ้าวาสนามากมายและกรรมวาสนามากมายต่างก็เงียบงัน!
ทว่าขณะที่จงซานกล่าวจบ,ทะเลวาสนาบนท้องฟ้ามังกรทองวาสนาขนาดมโหฬาร,ทันใดนั้นก็เริ่มกวัดแกว่งเลื้อยไปมา.
"โฮกกกกกกกกกกกกก!"
เสียงคำรามที่ดังก้องกังวาน,เสียงคำรามของมังกรที่ดังไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้า,และยังดังก้องแผ่ไปทั่วแผ่นดินทุกเมืองของต้าเจิ้ง,ทุกคนภายในแผ่นดินต้าเจิ้งจะได้ยินเสียงคำรามของมังกร.
มังกรทองวาสนา 19
เล็บจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,พร้อมกับคำรามเสียงดัง,ทุกสรรพสิ่งที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน,สายลมที่กำลังโบกพัดเปลี่ยนแปลง,ราวกับว่าเสียงคำรามของมังกรนั้น,กำลังแจ้งคำพูดของจงซานต่อสวรรค์,แจ้งส่งต่อขึ้นไปสู่โลกใบใหญ่.
"เปรี้ยง!!!"
เสียงสายฟ้าคำราม,ท้องฟ้าที่กลายเป็นสีม่วงไปในทันที,ท้องฟ้าสีม่วง,สายฟ้าที่ส่องประกายวับวาว,สวรรค์ของจงซาน,ตอนนี้ได้กลายเป็นสีม่วงปกคลุมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทั้งหมด.
มังกรทองวาสนา 19 เล็บ,พุ่งลงมาจากบนท้องฟ้าตรงเข้าไปในร่างของจงซาน.
มังกรตัวใหญ่ยักษ์ที่เข้าไปอยู่ในร่างของจงซานโดยสมบูรณ์,ร่างของจงซานเวลานี้ส่องประกายแสงสีทอง,ทุกๆคนที่แทบไม่สามารถลืมตาได้เลย,แสงสว่างจ้าจนมองไม่เห็นจงซานและมังกรทอง
19 เล็กที่กำลังผสานรวมตัวกัน,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานที่จะกลายเป็นมังกรทอง 19
เล็บไปทั้งหมด,ก่อนที่จะพุ่งตรงขึ้นไปบนทะเลวาสนา,บนท้องฟ้าที่สูงขึ้นไป.
Chapter 767 Great Zheng is promoted
大崝晋级
ต้าเจิ้งยกระดับ.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย! ท้องพระโรง.
เหล่าข้าราชบริพารที่โค้งคำนับยืนอยู่ด้านข้างสองฝั่ง,ที่ตรงกลางมีบัลลังก์มังกร,โดยมีกงเหล่ยเทียนที่แสดงท่าทางเฉื่อยชา,มือขวาที่วางค้ำบนพนักพิงและค้ำคางของตัวเอง.
แววตาของกงเหล่ยเทียนที่จับจ้องมองเหล่าข้าราชบริพาร,อีกมือหนึ่งที่กำลังเคาะเบาๆครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
ภายในท้องพระโรง,เหล่าข้าราชบริพารกำลังรอคอยอย่างเงียบๆ,รอการตัดสินใจของกงเหล่ยเทียน.
"หวังเฉิน!"กงเหล่ยเทียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
ทันทีที่ได้ยิน,หวังเฉินที่ก้าวออกมา.
หวังเฉิน,ในอดีตก็คือจงซือจิว,ครั้งหนึ่งเคยเป็นบุตรบุญธรรมของจงซานนั่นเอง.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"หวังเฉินกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งกำลังจะยกระดับอย่างงั้นรึ?"กงเหล่ยเทียนที่สอบถามออกมาเล็กน้อย.
"ครับ!
จะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์ในเร็วๆนี้!"หวังเฉินกล่าวรายงาน.
เซอคงที่อยู่ด้านข้างจดจ้องมองออกไปด้วยความสงสัยไปยังกงเหล่ยเทียน.
"เจ้ารู้สึกอย่างไร?"กงเหล่ยเทียนที่เผยยิ้มอย่างมีเลศนัยน์.
หวังเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา,แววตาที่เผยท่าทางลึกล้ำอย่างช่วยไม่ได้.
"ฝ่าบาท,เฉินและต้าเจิ้งนั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆกัน,เฉินนั้นจงรักภัคดีต่อฝ่าบาท,หากว่าฝ่าบาทไม่เชื่อจะให้เฉินตกตายไปต่อหน้าขุนนางทุกคนก็ยังได้!"หวังเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
กงเหล่ยเทียนที่หรี่ตาจ้องมอง,หากแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา.
ที่หน้าผากของหวังเฉินที่ปรากฏเส้นสีแดงขึ้นทันที,หวังเฉินที่ยื่นมืออกไปจ่อที่ตำแหน่งหน้าผาก.
"ด้วยโลหิตพันธะของเฉิน,ทุกคำสั่งของฝ่าบาท,เฉินพร้อมที่จะทำลายสายโลหิตของตัวเอง,เพื่อถวายความภัคดี,เมื่อสายโลหิตถูกทำลาย,เฉินก็จะไม่สามารถฟื้นคืนพลังได้อีก,นับแต่อดีตจนถึงเวลานี้,ภายในใจของเฉินก็ภัคดีต่อฝ่าบาท,หวังว่าฝ่าบาทจะรวบรวมแผ่นดินได้สำเร็จและสามารถแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีได้!"หวังเฉินที่กล่าวออกมา.
ทันทีที่พูดจบ,นิ้วของงหวังเฉินที่โจมตีมายังหน้าผากตัวเอง,ด้วยพลังความเร็วไม่ธรรมดา,ถึงแม้ว่าจะหยุดก็ไม่มีเวลาพอแล้ว.
"โครม!"
หวังเฉินที่ลอยกระเด็นออกไป,นิ้วของเขาก็ไม่ได้ทะลวงหน้าผาก,เห็นชัดเจนว่ามีใครบางคนขัดขวาง.
"ข้าบอกตอนใหนว่าไม่เชื่อเจ้า?"กงเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
หวังเฉินที่ลุกขึ้นมาคุกเข่า,"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นกงเหล่ยเทียนที่ช่วยหวังเฉินก่อนหน้านี้.
เซอคงที่อยู่ใกล้ๆจ้องมองไปยังหวังเฉิน,แววตาที่มีประกายตาที่แสดงท่าทางเสียดายอยู่ไม่น้อย,เซอคงนั้นมีทักษะสัมผัสพิเศษมาตั้งแต่เกิด,เขาที่พบเข้ากับจงซาน,เขารู้สึกหวาดกลัวไปจนถึงจิตวิญญาณ,ทว่าเมื่อมองเห็นหวังเฉินในเวลานี้,เซอคงก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกอันตรายจากเขา,ดังนั้นเซอคงไม่ค่อยชอบหวังเฉินนัก,การที่เห็นหวังเฉินไม่ตาย,แววตาจึงรู้สึกเสียดายไม่น้อย.
"ต้าเจิ้งกำลังจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์ในไม่ช้า,พวกเราเองก็ควรจะไปแสดงความยินดีสักหน่อย,เพื่อแสดงถึงเกียรติของต้าสุ่ยของเรา,และเพื่อตรวจสอบสถานะการณ์ความเป็นไปของต้าเจิ้งด้วย!"กงเหล่ยเทียนกล่าว.
ได้ยินคำพูดของกงเหล่ยเทียน,เซอคงที่สั่นสะท้านตัวสั่นเทิ้มขนลุกทั่วร่าง,ร่างกายที่ถอยหลังโดยไม่รู้ตัว.
ก่อนหน้านี้เมื่อครั้งต้าเจิ้งยกระดับเป็นราชวงศ์ราชันย์,เซอคงที่เป็นตัวแทน,ในครั้งนั้นเขาที่หนีออกมาได้,เซอคงก็ปฏิญาณกับตัวเองว่าหลังจากนี้จะไม่ไปเหยียบที่นั่นอีก.
หวังเฉินที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้น,ต้องไม่ลืมว่า,ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นบุตรบุญธรรมของจงซาน,ไม่ว่าเขาตอบสนองอย่างไรล้วนแล้วแต่จะกลายเป็นเหตุให้กลายเป็นสงสัยได้ทั้งนั้น.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,และต้าเจิ้ง,ระหว่างสองราชวงศ์เป็นศัตรูและเต็มไปด้วยความเกลียดชัง,เซิ่งซ่างคนก่อนของต้าสุ่ย,ลู่กุยเทียน,ร่วมมือกับแดนเทพอมตะเพื่อลอบสังหารจงซาน,และนั่นจึงเป็นที่รู้กันดี,อีกทั้งแดนเทพอมตะและต้าเจิ้งในเวลานี้เต็มไปด้วยความเกลียดชัง,ใครกันที่จะกล้าไปล่ะ?
ดังนั้น,เหล่าขุนนางทุกคนเอง,ย่อมไม่มีใครกล้าเอ่ยปากอย่างแน่นอน.
กงเหล่ยเทียนไม่สนใจเหล่าข้าราชบริพารแต่อย่างใด,ดวงตาของเขาเปล่งประกายจ้องมองลงไปด้านล่าง,เหล่าขุนนางทุกคนที่ก้มหน้าก้มตา,กงเหล่ยเทียนที่จ้องมองไปยังตำแหน่งของหวังเฉิน.
กงเหล่ยเทียนที่จ้องมองไปยังหวังเฉินดวงตาหรี่เล็กลง.
"หวังเฉิน,ในเมื่อเจ้าตัดขาดกับต้าเจิ้งแล้ว,ในครั้งนี้การเลื่อนระดับของต้าเจิ้ง,เจ้าก็เป็นทูตตัวแทนของต้าสุ่ยเดินทางไปยังต้าเจิ้งก็แล้วกัน!"กงเหล่ยเทียนกล่าวเล็กน้อย.
หวังเฉินที่เงยหน้าขึ้นมองด้วยท่าทางประหลาดใจ,แววตาที่สั่นไหวไปมา,จากนั้นก็สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาว่า"น้อมรับบัญชา!"
หวังเฉินที่รับหน้าที่.
เซอคงที่จ้องมองหวังเฉินดวงตาหรี่เล็กลง,เซอคงตระหนักได้ถึงความตั้งใจของกงเหล่ยเทียน,ในเวลานี้กงเหล่ยเทียนต้องการทดสอบหวังเฉิน,เพราะว่าเขาไม่เชื่อในตัวหวังเฉินอย่างแน่นอน.
..............
ทวีปศักดิ์สิทธิ์,หุบเขาแห่งหนึ่ง,ที่ด้านกลางหุบเขามีกระท่อมมุงจากอยู่.
แม้ว่าจะเป็นกระท่อมที่ค่อนข้างหยาบ,แต่ก็มีกลิ่นอายที่บริสุทธิ์แผ่ออกมา,บนหลังคากระท่อมนั้นมีหญ้าแปลกประหลาดพันอยู่,หญ้าที่แปลกประหลาดนี้ไม่ได้มีสีเขียว,หากแต่เป็นสีม่วง,ดูเหมือนกับพืชที่ทำให้ภายในใจรู้สึกสงบ.
ที่ด้านนอกกระท่อมดูสะอาดสะอ้าน,มีแท่นศิลาแห่งหนึ่งด้านนอก,บนท่านศิลานั้นมีชายชราที่ผอมแห้งนั่งอยู่,ชายชราผมขาว,ผิวหนังเหี่ยวย่น,ดูชราเป็นอย่างมาก.
ชายชราที่จ้องมองไปด้วยหน้า,ที่ด้านหน้าเป็นโต๊ะอันหนึ่งที่มีกระดองเต๋าวางอยู่,ทั้งหมดเก้าอัน,เก้ากระดองเต๋าที่วางซ้อนกัน,ที่ด้านในมีเปลวเพลิงที่ลุกโชน,ราวกับว่ากำลังเพิ่มความร้อนขึ้นเรื่อย,ท้ายที่สุดมันก็ค่อยๆแตกออกมา.
"แค๊ก..........!"
ชายชราที่จ้องมองดูรอยแตกบนกระดองเต๋าทั้งเก้า,ราวกับว่าสามารถมองเห็นร่องรอยบางอย่างในนั้นได้.
ทันใดนั้น,ดวงตาของชายชราที่ดวงตาหดเกร็ง,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
"ผลคำนวณ? ถึงกับต้องตกตายอย่างเลยรึ?!"เสียงของชายชรากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน.
ทว่าทันใดนั้นชายชราก็เงยหน้าจ้องมองไปรอบๆ,ที่ไกลออกไปนั้น,บนยอดเขา,ปรากฏชายในชุดสีดำขึ้นมาในทันที.
คนในชุดสีดำที่มาหยุดอยู่ไม่ไกลจากชายชรา.
"แขกจากโลกใบใหญ่,ได้กระจายไปทุกทิศทุกทาง,เจ้านับว่าเป็นตัวอันตรายคนหนึ่ง! ข้าพบเจอเจ้ามาก่อนหน้านี้แล้ว!"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังกล่าวสิ่งใด!"ชายชราที่กล่าวเสียงแหบเคลือจ้องมองไปยังชายในชุดสีดำ.
"ไม่รู้ว่าข้าพูดอะไรอย่างงั้นรึ?
ในโลกใบใหญ่นั้น,มีตระกูลจื่อหยาง!
เจ้าคือคนทรยศของตระกูลจื่อหยาง?
เป็นเพียงแค่คนรับใช้,กลับกล้าสังหารประมุขตระกูล,บางที่เรื่องเจ้าคงคิดว่าผ่านมาแล้วพันปี,คงไม่มีใครจำได้แล้วสินะ,ทว่าเจ้ากลับไปยอมอยู่เงียบๆ,ถึงกับกล้าเดินทางมายังโลกใบเล็กเพื่อสร้างปัญหา,ช่างน่าเสียดาย!"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาเบาๆ.
ได้ยินคำพูดของชายชุดดำ,ชายชราดวงตาหดเกร็ง,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
"ใครส่งเจ้ามา? เจ้าเป็นใคร?
เจ้าต้องการอะไร?"ชายชราที่กล่าวออกมาด้วยความด้วยความตกใจ.
"ข้าเป็นใคร? ดี,ก่อนที่เจ้าจะตายไป,ข้าจะให้เจ้าได้รับรู้,เจ้าเรียกข้าว่า
เซียนเซิงเสวียน"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
.............
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว! ภายในตำหนักเทียนหยวน!
จงซานในเวลานี้,ในชุดฉลองพระองค์สีทอง,ใบหน้าที่ดูจริงจัง,ที่ด้านหน้าของเขานั้นคือเห่าเม่ยหลี่,ที่บนไหล่ของนางนั้น,เป็นมังกรทองที่เคยติดตามนางมาตั้งแต่ยักเล็ก,ในครั้งนี้นางเดินทางไปยังทิศตะวันออก,เห่าเม่ยหลี่ก็ได้พบกับมังกรทองเสี่ยวจินอีกครั้ง.
มังกรทองเสี่ยวจิน,ไม่ได้ขยายขนาด,จึงบอกไม่ได้ว่าเติบโตเท่าใดแล้ว,หากแต่เวลานี้ดูเหมือนว่ามันจะพึงพอใจเป็นอย่างมากเมื่อได้มาอยู่บนไหล่ของเห่าเม่ยลี่อีกครั้ง.
"จงซาน,ท่าทางเจ้าวันนี้,ดูดีจริงๆ!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวพลางหัวเราะ.
"เจ้านำเสี่ยวจินมา,ได้บอกกล่าวต่ออ้าวซือไห่หรือไม่?"จงซานสอบถามออกไป.
"ข้าไม่ต้องการทำให้เขาตกตายไป! เพราะข้าไม่ต้องการมีเรื่องกับเขาเพื่อเห็นแก่หน้าเสี่ยวจิน,ทว่าเรื่องของข้า,ก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องรายงานเขา!"เห่าเม่ยหลี่ที่กล่าวออกมาราวกับว่าไม่สนใจอ้าวซือไห่แม้แต่น้อย.
"ทว่าเจ้านำเสี่ยวจินมา,และยังมีเผ่ามังกรอีกจำนวนมากมาที่ทะเลตะวันออก?
แล้วพวกเขาเต็มใจอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามด้วยความสงสัย.
"แน่นอนว่าต้องเป็นเป็นเสี่ยวจินที่สั่งให้พวกเขามา,ข้ารู้แต่ว่าเจ้ากำลังจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์,ข้าจึงบอกว่าต้องการนำเผ่ามังกรมาช่วยปกป้องเจ้าโดยเฉพาะ,และบอกพวกเขาเพียงแค่ช่วยสหายเท่านั้น!"เห่าเม่ยหลี่กล่าวตามความต้องการของนางเอง.
จงซานไม่รู้ว่าควรจะกล่าวอะไรเช่นกัน,เผ่ามังกรนั้นเป็นอาณาจักรคู่บารมีของต้าฉิน,ตอนนี้เห่าเม่ยหลี่
ลวงพวกเขามาช่วยต้าเจิ้ง,ดูแล้วมันค่อนข้างแปลกๆอยู่เช่นกัน.
"ตกลง,เจ้าดูแลพวกเขาก็แล้วกัน,อย่าได้สร้างปัญหาต่อข้า!"จงซานกล่าว.
"พวกเขากล้ารึ!"เห่าเม่ยหลี่ที่ดวงตากลมโต.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"เจ้าไปเถอะ,ไม่ต้องสนใจข้า,พิธียกระดับราชวงศ์สวรรค์กำลังจะเริ่มแล้ว,มีคนอีกไม่น้อยกำลังรอเจ้าอยู่!"เห่าเม่ยลี่กล่าวขณะกินผลไม้บนโต๊ะ,ขณะกล่าวออกมา.
"อืม!"
วันที่ 7
ฉีเย่ว,ตลอดทั้งปี,ท้องฟ้าแจ่มใส,ท้องฟ้าสว่าง,อากาศอบอุ่น!
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,วันนี้ได้ทำพิธีบวงศรวง,เฉลิมฉลองไปทั่วแผ่นดิน!
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ประกายแสงสีทองที่ส่องสว่างออกไปนับล้านจั้ง,สาดส่องไปทั่วแผ่นดิน,จนคนมากมายต้องยกมือขึ้นมาอังเมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ทุกคนต่างก็รับรู้ดีว่าวันนี้เป็นวันสำคัญ,ต้าเจิ้งกำลังยกระดับแล้ว.
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,เวลานี้มีเหล่าข้าราชบริพารหลายร้อยคน,เหล่าแม่ทัพนายกอง,ตี้เสวียนชา,หนี่ปู่ซาและเหล่าฮวงโหวทั้งหมด,สองไท่จื่อ,ทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นจดจ้องมองไปยังจงซานในตำหนักซ่างเฉิง.
เวลานี้นับตั้งแต่ราชวงศ์กษัตริย์,ยกระดับไปเป็นราชวงศ์จักรพรรดิ,จะมีการบวงสรวงสวรรค์,โดยพิธีการบวงสรวงนั้นจะเป็นการเซ่นไหว้ฟ้าดิน!
และเมื่อก้าวมาจากระดับจักรพรรดิไปยังราชวงศ์ราชันย์,พิธีกรรมก็จะยกระดับขึ้นอีกครั้ง,เป็นเพียงการคำนับสวรรค์แทน!
ตอนนี้,จากราชวงศ์ราชันย์ยกระดับไปยังราชวงศ์สวรรค์,ภายในใจของทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น,ว่าพิธีกรรมนั้นจะเป็นเช่นไร?
จงซานที่จ้องมองไปยังเหล่าข้าราชบริพารด้วยแววตาพึงพอใจ,ก่อนที่จะเดินไปยังลานตรงกลางของตำหนักซ่างเฉิงช้าๆ.
ที่ใจกลางนั้น,จงซานที่ยืนอยู่อย่างองอาจ,พร้อมกับนำของวิเศษสองสิ่งของต้าเจิ้งออกมา,ที่ด้านซ้ายเป็นตราลัญกรครรลองสวรรค์,ส่วนด้านขวานั้นคือ
โองการฟ้า.
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนสวรรค์,พร้อมกับสูดหายใจลึก,ก่อนที่จะเริ่มกล่าว
:
ข้าจงซาน,ผู้นำปวงประชาของต้าเจิ้ง,ราชันย์โดยโชคชะตา,ผู้กุมทุกสิ่งมีชีวิตของแผ่นดินนี้,ขอเรียนแจ้งต่อสวรรค์,รายงานบุญบารมีต่อเหล่าทวยเทพ.
ราชันย์ผู้มีสิทธิ์ขาด,ขอวิงวอนต่อสวรรค์,ขอวิงวอนต่อฟ้าดิน,โปรดประทานตำแหน่งมรรคาต่อต้าเจิ้ง,มรรคาระดับสูง,เพื่อให้คู่ควร! ต่อการยกระดับราชวงศ์ราชันย์!
ระหว่างที่จงซานกล่าวนั้น,ทุกอย่างล้วนแล้วแต่เงียบสงบ,บนท้องฟ้าวาสนามากมายและกรรมวาสนามากมายต่างก็เงียบงัน!
ทว่าขณะที่จงซานกล่าวจบ,ทะเลวาสนาบนท้องฟ้ามังกรทองวาสนาขนาดมโหฬาร,ทันใดนั้นก็เริ่มกวัดแกว่งเลื้อยไปมา.
"โฮกกกกกกกกกกกกก!"
เสียงคำรามที่ดังก้องกังวาน,เสียงคำรามของมังกรที่ดังไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้า,และยังดังก้องแผ่ไปทั่วแผ่นดินทุกเมืองของต้าเจิ้ง,ทุกคนภายในแผ่นดินต้าเจิ้งจะได้ยินเสียงคำรามของมังกร.
มังกรทองวาสนา 19
เล็บจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,พร้อมกับคำรามเสียงดัง,ทุกสรรพสิ่งที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน,สายลมที่กำลังโบกพัดเปลี่ยนแปลง,ราวกับว่าเสียงคำรามของมังกรนั้น,กำลังแจ้งคำพูดของจงซานต่อสวรรค์,แจ้งส่งต่อขึ้นไปสู่โลกใบใหญ่.
"เปรี้ยง!!!"
เสียงสายฟ้าคำราม,ท้องฟ้าที่กลายเป็นสีม่วงไปในทันที,ท้องฟ้าสีม่วง,สายฟ้าที่ส่องประกายวับวาว,สวรรค์ของจงซาน,ตอนนี้ได้กลายเป็นสีม่วงปกคลุมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทั้งหมด.
มังกรทองวาสนา 19 เล็บ,พุ่งลงมาจากบนท้องฟ้าตรงเข้าไปในร่างของจงซาน.
มังกรตัวใหญ่ยักษ์ที่เข้าไปอยู่ในร่างของจงซานโดยสมบูรณ์,ร่างของจงซานเวลานี้ส่องประกายแสงสีทอง,ทุกๆคนที่แทบไม่สามารถลืมตาได้เลย,แสงสว่างจ้าจนมองไม่เห็นจงซานและมังกรทอง
19 เล็กที่กำลังผสานรวมตัวกัน,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานที่จะกลายเป็นมังกรทอง 19
เล็บไปทั้งหมด,ก่อนที่จะพุ่งตรงขึ้นไปบนทะเลวาสนา,บนท้องฟ้าที่สูงขึ้นไป.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น