Immortality Chapter 766 The goal of big thousand gues
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 766 เป้าหมายแขกจากโลกใบใหญ่.
Chapter 766 The goal of big thousand guest
ภพหยิน,เมืองซ่าง,ห้องอักษรจงซาน.
"ฝ่าบาท,ที่แนวหน้าได้รับชัยชนะได้อย่างล้นหลาม,หลินเซียว,สุ่ยจิง,สุ่ยอู๋เหิน,เจ้าโส่วเซี่ยว,เสี่ยวหวัง,ห้าทัพ,ไร้เทียมทาน,ไม่มีใครสามารถขวางทางกองทัพของราชวงศ์พวกเราได้!"อี้เหยี่ยนกล่าวรายงาน.
"อืม,นับว่าเร็ว,ภายในสิบปี,ภาคใต้,ข้าต้องการวมทุกแห่งเข้าด้วยกันให้เสร็จ!"จงซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
"เหยี่ยนฉงจื่อ! ฝั่งเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานกล่าวสอบถาม.
"เรียนฝ่าบาท,การสอบเกอจวีนั้น,ได้คัดเลือกเหล่าผู้มีความสามารถกลุ่มแรกได้แล้ว,ตอนนี้รอให้ฝ่าบาทรับรองเท่านั้น,จากนั้นก็จะสามารถส่งไปทำงานที่เมืองต่างๆได้ในทันที!"เหยี่ยนฉงจื่อกล่าวรายงาน.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"ฝ่าบาท,ไม่รู้ว่าให้คนไปเรียกเฉินมา,มีเรื่องอะไรจะแนะนำอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งที่อยู่ใกล้ๆแสดงความสงสัย.
หนานกงเซิ่ง,มีตำแหน่งเจี้ยนเจิ้งอี้เทียนเจียน,ไม่ได้มีหน้าที่อะไรเจาะจงนัก,เกี่ยวกับสงครามเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง,หรือต้องเข้ามาจัดการ,เว้นแต่,จะมีแผนการให้เข้าโจมตีที่ใหนอย่างงั้นรึ?
"เกี่ยวกับภพหยาง,มีเรื่องเกิดขึ้นเมื่อวานนี้,ข้าต้องการความเห็นของเจ้า!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"
"เมื่อวันก่อน,วันที่
15,เจิ้งเยว่,พญามารเจี้ยนอ้าวได้ข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์,ท้ายที่สุด.......!"จงซานกล่าวเรื่องราวที่เกิดขึ้น.
"ในอดีต,พวกเขาคงจะคิดเหมือนกันกับข้า!"หนานกงเซิ่งที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"หืม?"
"หลังจากที่กู่เฉิงตกแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพีแล้ว,เกี่ยวกับเรื่องที่ฝ่าบาทเคยสอบถามในอดีต,โลกใบเล็กแห่งนี้น่าจะมีเหล่ายอดฝีมือมากมายเข้ามาล้อมรอบ,ในอดีตข้าเองก็คาดเดาว่าควรจะเป็นเช่นนั้น,จึงได้หลบมายังภพหยิน,ภายในภพหยินเองก็มีเหล่าคนระดับต่ำจากโลกใบใหญ่เดินทางเข้ามาบ้างแต่ก็ไม่มีคนมาล้อมรอบ,อย่างไรก็นับตั้งแต่กู่เฉิงตงแยกสวรรค์ในครั้งนั้น,เหล่าคนภายนอกของภพหยางเองต่างก็จับจ้องมากขึ้นเรื่อยๆ,มีเพียงภพหยินเท่านั้นที่ยังไม่มี!"หนานกงเซิ่งเอ่ย.
"อืม,ที่ด้านนอกภพหยางนั้น,เมื่อแยกสวรรค์,เหล่ายอดฝีมือมากมายได้เดินทางเข้ามา,นี่คือเรื่องจริง,ภายในภพหยินคงยังไม่มีจริง,หนี่ปู่ซาได้ทำการตรวจสอบเรื่องต่างๆภายในภพหยินแล้ว,ทว่ามีเพียงแค่คนสนใจเกี่ยวกับตำราปฐพีที่กิเลนเพลิงนำมาเท่านั้น,ซึ่งไม่มีคนต้องการที่จะแหวกม่านสวรรค์เข้ามาจริงๆ,และก่อนหน้านี้เผ่าอูเองก็ได้แสดงตัวชัดเจนว่าพวกเขามาทำอะไร,ดูเหมือนว่าเนี่ยฟ่านเฉิน,อู๋จิวเทียน
พวกเขาจะเดินทางออกจากโลกใบเล็กทางภพหยินด้วยเช่นกัน!"จงซานที่กล่าวด้วยความมั่นใจ.
"คาดไม่ถึงเลยว่าพญามารเจี้ยนอ้าวจะอหังการนัก,ทำลายเมฆทัณฑ์สวรรค์,สังหารเหล่ายอดฝีมือมากมายที่เดินทางมาจากโลกใบใหญ่ที่ภพหยาง."หนานกงเซิ่งที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"หลี่ซือได้กล่าวว่ามียอดฝีมือหลายคนที่หนีไปได้,เมื่อต้าเจิ้งยกระดับ
คนพวกนี้จะต้องไปหาแน่,รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่?"จงซานที่กวาดตามองไปยังทุกคน.
หนานกงเซิ่งขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะส่ายหน้าไปมา,เห็นได้ชัดเจนว่าไม่เข้าใจเรื่องนี้ชัดเจน.
"บางที,ฝ่าบาท,เฉินอาจจะรับรู้เรื่องนี้!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยออกมาในทันที.
"หืม?"จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,เป็นความจริง,เซียนเซิงซือที่มาจากโลกใบใหญ่,ควรจะรับรู้สิ่งที่คนในโลกใบใหญ่คิด.
"ฝ่าบาท,เฉินพอจะรับรู้,เหตุผลที่เหล่าผู้ฝึกตนมากมายจากโลกใบใหญ่มารวมตัวกัน,หลายๆคนอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำ,หากแต่ต้องมีใครบางคนที่เป็นคนกุมแผนการนี้อยู่!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"กล่าวต่อเลย!"
"ครับ,โลกใบเล็กแห่งนี้มีพลังไม่ได้ด้อยกว่าโลกใบใหญ่มากนัก,ตำแหน่งมรรคาของฟ้าดินนั้น,สามารถได้รับง่ายยิ่งกว่าโลกใบใหญ่,และคุ้มค่าที่จะเสี่ยง,การรวบรวมวาสนา,รวบรวมกรรมวาสนา,สะดวกสบายกว่ารวบรวมที่โลกใบใหญ่,มรรคาระดับอ่อนนุ่ม,มรรคาระดับกลาง,เหล่าเซียนสามารถขโมยมันมาได้จากคนอื่น,ส่วนมรรคราระดับสูงนั้น,ส่วนมรรคาระดับสูงนั้น,เหล่าตัวตนของเซียนที่แข็งแกร่งต่างก็ยึดครองเอาไว้แล้ว,เพราะมีเพียงคนที่มีคุณสมบัติเพียงพอเท่านั้นที่จะได้มันมาครอง."เซียนเซิงซือกล่าว.
"พวกเขาสามารถขโมยตำแหน่งมรรคาได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,ทุกๆคนรู้ว่าตำแหน่งมรรคานั้นเป็นสิ่งจำเป็น,มรรคาอ่อนนุ่มทำให้พลังการฝึกฝนเป็นสามเท่า,มรรคาระดับกลางทำให้ความเร็วฝึกฝนเป็นสิบเท่า,และมรรคาระดับสูงทำให้ความเร็วฝึกฝนเป็นหนึ่งร้อยเท่า,ผู้คนมากมายต่างก็เต็มไปด้วยความโลภ,คนๆหนึ่งที่บำเพ็ญพันปี,เทียบได้กับการบำเพ็ญแสนปี,ใครกันเล่าที่จะไม่ต้องการ?"เซียนเซิงซือกล่าว.
"เช่นนั้น,พวกเขาต้องการยึดต้าเจิ้ง,เพื่อผลประโยชนนี้นะรึ?"
"ภพหยางนั้นมีสามมหาอำนาจ,ที่ครองแผ่นดินของทวีปศักดิ์สิทธิ์,เหล่ายอดฝีมือที่เปิดราชวงศ์ราชันย์ขึ้นมานั้นไม่ใช่เรื่องยากนัก,ทว่าการที่จะมีวาสนาที่เป็นหนึ่งในสามของแผ่นดินขนาดใหญ่นั้นมีไม่มาก,ยิ่งราชวงศ์วาสนาที่มีวานาแผ่นดินมากมายจึงเป็นที่สนใจ,ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเดินทางมายังราชวงศ์ราชันย์ของพวกเรา!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งนั้น,ในระหว่างดำเนินการในการยกระดับนั้น,ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะก่อกวน,นอกจากนี้ในโลกใบใหญ่เองก็มีหลายครั้ง,ขณะที่ราชวงศ์ราชันย์ยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์ล้มเหลว,และเมื่อการยกระดับล้มเหลวก็จะทำให้ปราณก่อเกิดเสียหายอย่างหนัก,เหล่าแขกจากโลกใบใหญ่นั้นคงจะรอเหตุการณ์นี้อยู่,พวกเขาที่หวังที่จะก่อกวนให้ต้าเจิ้งยกระดับล้มเหลว,เมื่อล้มเหลว,ก็จะเป็นโอกาสของพวกเขา!"เซียนเซิงซือกล่าวตอบ.
ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
"ทว่า,สำหรับคนที่ไม่มีพลังถึงเพียงนั้น,พวกเขาก็จะทำการเปิดราชวงศ์ราชันย์,เพียงเพื่อให้ได้รับมรรคาระดับกลาง,เมื่อมีราชวงศ์สวรรค์แยกสวรรค์,พวกเขาก็จะมีโอกาสได้รับมรรคาระดับสูงไปด้วย."เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม? เพื่อมีมรรคราระดับสูงอย่างงั้นรึ?
ในโลกใบใหญ่นั้นสามารถที่จะรับโชควาสนาจากราชวงศ์วาสนาอื่นได้ด้วยรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ไม่,มีเพียงเมืองขึ้นในสังกัดต่างหาก!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม?"
"กฏแห่งเมืองขึ้น,สำหรับสำนักต่างๆที่ยอมอยู่ในอาณัติ,ประมุขของสำหนักต่างๆจะเลือกภัคดีต่อราชวงศ์ต่างๆ,เพื่อที่จะได้รับวาสนาครึ่งหนึ่ง,ทั้งสำนักและราชวงศ์ต่างก็สามารถสืบทอดอำนาจต่อได้,ตราบเท่าที่ราชวงศ์หรือสำนักที่ภัคดีได้ถูกยกระดับ,พวกเขาที่สืบทอดอำนาจมาก็จะถูกยกระดับด้วย!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม? การสืบทอดอำนาจรึ?"
"ยกตัวอย่างในอดีตต้าโหลวทำการแยกสวรรค์,หากว่าต้าหลี่เลือกสืบทอดอำนาจจากราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,วาสนาของต้าหลี่ครึ่งหนึ่งจะถูกมอบให้กับต้าโหลว,ทว่าหลังจากที่แยกสวรรค์เสร็จ,โลกใบใหญ่จะมอบวาสนาให้กับต้าหลี่ด้วย,เพราะว่ามีความสัมพันธ์กับต้าโหลว,ทว่าไม่ว่าจะได้รับวาสนามากมายเพียงใด,ก็จะได้เพียงแค่ครึ่งเดียวของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,นี่เรียกว่าความสัมพันธ์หลักและรอง."เซียนเซิงซือกล่าว.
"เกี่ยวข้องกับตำแหน่งมรรคาด้วยอย่างงั้นรึ?"
"ตำแหน่งมรรคานั้นจะไม่มีเปลี่ยนแปลง,ทว่าผลที่ได้ก็ยังได้ครึ่งหนึ่งอยู่ดี,ยกตัวอย่าง,หากว่าราชวงศ์หลักได้มรรคาความเร็วฝึกฝนหนึ่งร้อยเท่า,ราชวงศ์สืบทอดอำนาจก็จะได้รับมรรคาความเร็วห้าสิบเท่า."เซียนเซิงซือกล่าว.
"เหล่าแขกจากโลกใบใหญ่,ต่างก็ต้องการเปิดราชวงศ์ราชันย์,อย่างแรกก็เพื่อรับมรรคาระดับกลาง,จากนั้นก็คิดจะสืบทอดอำนาจจากการแยกสวรรค์ของราชวงศ์สวรรค์,แม้ว่ามันอาจจะไม่ได้ได้รับมรรคาเต็มเม็ดเต็มหน่วยเหมือนเช่นราชวงศ์สวรรค์ที่แท้จริง,ทว่ากับการได้รับการชำระล้างจากการแยกสวรรค์,พวกเขาก็ถือว่าได้รับตำแหน่งมรรคาระดับสูง,ที่มีผลครึ่งหนึ่งของราชวงศ์หลัก,หรือห้าสิบเท่าของการบำเพ็ญสินะ!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วครุ่นคิด.
"และนั่นจึงเป็นเหตุให้เหล่ายอดฝีมือมากมายต้องการเข้ามายังโลกใบเล็ก!"เซียนเซิงซือกล่าวตอบ.
"แล้วด้านนอกล่ะ,เหล่าคนมากมายที่ยังคงรอคอยอยู่,พวกเขาที่ไม่สามารถเข้ามาในโลกใบเล็กได้,คนเหล่านั้นล่ะต้องการอะไร?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
"ฝ่าบาท,ยังจำเรื่องเกี่ยวกับศาลเทวะได้หรือไม่?"เซียนเซิงซือกล่าว.
"อืม!"
"การประชุมสวรรค์ที่ก่อนหน้านี้ซือหม่าเข่อได้ก่อตั้งขึ้น,ในครั้งนั้นพวกเขาวางแผนที่จะแยกสวรรค์อีกครั้ง,เพราะว่าต้องการสืบทอดอำนาจจากศาลเทวะนั่นเอง,เขาจะสนับสนุนเซิ่งซ่างสักคนเพื่อให้แยกสวรรค์,เพื่อให้ได้ตำแหน่งมรรคาชีวิต,ซึ่งตำแหน่งมรรคาชีวิตนั้นจะได้รับความเร็วฝึกฝนหนึ่งพันเท่า,และพวกเขาที่สืบทอดอำนาจ,จะได้รับความเร็วฝึกฝน
500
เท่า,จากเซิ่งหวังของศาลเทวะ,ซึ่งปรกติพวกเขาที่เป็นข้าราชบริพารของศาลาเทวะได้รับความเร็วฝึกฝนเพียงแค่
250 เท่า ซึ่งตอนนี้ได้รับเพิ่มขึ้นอีกถึง 250
เท่า,เป้าหมายของคนด้านนอกเองก็คาดหวังเรื่องนี้อย่างแน่นอน!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"อืม,เช่นนั้น?"
"อืม,ที่จริงมีหลายคนที่ต้องการมาแทนที่ข้าราชบริพารของพวกเรา."เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม?"
"การแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี
ภายในโลกใบเล็กนั้น,เป็นเหตุการณ์ที่ผิดปรกติ,สวรรค์ที่ต้องประทานโชควาสนาแก่ราชวงศ์วาสนาเป็นรางวัล,ไม่ใช่แค่เพียงเซิ่งหวังเท่านั้นที่ได้รับโชควาสนา,ทว่าเหล่าข้าราชบริพารก็ด้วย,หากเซิ่งหวังไม่ตกตาย,เหล่าข้าราชบริพารทุกคนก็ต้องถูกแย่งชิงตำแหน่งมรรคา,เพราะเมื่อเซิ่งซ่างแยกสวรรค์ได้รับตำแหน่งมรรคาชีวิต,เหล่าข้าราชบริพารต่างก็จะได้รับตำแหน่งมรรคาระดับสูง,จากการแยกสวรรค์ในครั้งนี้,นั่นก็หมายความว่าหากใครสังหารเหล่าข้าราชบริพารเหล่านั้น,ก็จะได้ตำแหน่งมรรคาระดับสูงไปครองแทน,จากการประทานตำแหน่งมรรคาของสวรรค์,ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้,การแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีนั้นถือว่ามีความเสี่ยงสูงมาก,เมื่อกู่เฉิงตงทำการแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี,ทุกคนต่างก็เข้าใจดี,หากว่าสามารถแยกสวรรค์สำเร็จในครั้งนั้น,จะเกิดสงครามการแย่งมรรคาขึ้น,นั่นก็หมายความว่าหากฝ่าบาทแยกสวรรค์สำเร็จ,พวกเราก็จะอยู่ในอันตรายจากการแย่งตำแหน่งมรรคานั่นเอง!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"จะเกิดการแย่งชิงตำแหน่งมรรคาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ดวงตาหดเกร็ง.
เซียนเซิงซือที่โค้งคำนับให้เท่านั้น,หากแต่ไม่ได้กล่าวอะไรต่อ.
ดูเหมือนว่าการแยกสวรรค์รอบที่สองนี้,จะมีอันตรายที่ต้องผจญจากครั้งแรกเป็นอย่างมาก! คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีผู้ฝึกตนมากมายรอคอยอยู่อย่างคาดไม่ถึง?
โลกใบใหญ่กว้างขนาดใหน?
จงซานไม่รู้เลยว่าโลกใบใหญ่นั้นมีพื้นที่และกลุ่มอิทธิพลมากมายขนาดใหน,ทว่ารับรู้ได้อย่างแน่นอน,หากเขาต้องการแยกสวรรค์,ด้านนอกโลกใบใหญ่นั้นมียอดฝีมือรอคอยอยู่อย่างแน่นอน.
หากต้องการแยกสวรรค์ล่ะก็,จำเป็นต้องพร้อมที่สุดก่อนเท่านั้น!
สืบทอดอำนาจอย่างงั้นรึ?
นับเป็นแผนการที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว.
"อี้เหยี่ยน,เตรียมการให้พร้อม,สิบปีหลังจากนี้,พวกเราจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
ภพหยาง,ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,เมืองเซียนหยาง! ท้องพระโรง.
"รายงานฝ่าบาท,เฉินได้นำส่งกระบี่จิวเซียนไปให้กับจงซานแล้ว,และยังได้แสดงความยินดีกับการยกระดับของต้าเจิ้งด้วย!"หลี่ซือโค้งคำนับรายงาน.
"อืม,ทำได้ดีมาก!"หยิงพยักหน้ารับ.
"ในเวลาเดียวกันนี้,ภายในโลกใบเล็กก็มียอดฝีมือมากมายมารวมตัวกันอยู่,พวกเราจะทำอย่างไรต่อดี?"หลี่ซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"โลกใบใหญ่นั้นกว้างใหญ่นัก,เจ้าเองก็รู้?
ไม่จำเป็นต้องกังวล,กู่เฉิงตงที่แยกสวรรค์สะบั้นปฐพีเพื่อก้าวข้ามไปยังโลกใบใหญ่,เพิ่งผ่านมาเมื่อไม่นานมานี้เอง."หยิงที่กล่าวอย่างไม่แยแส.
"ครับ!"
สิบปีหลังจากนั้น,ภาคใต้ภพหยินหลังจากรวมแผ่นดินภาคใต้สำเร็จ.
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,ได้ขยายดินแดนกว้างใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาในประวัติศาตร์,ผู้ปกครองของภาคใต้,ที่ไม่เคยมีราชวงศ์ใหนทำได้มาก่อน.
ตระกูลเทียนภพหยิน.
ประมุขเทียนเซียวจื่อที่ฟื้นฟูสมบูรณ์,ตอนนี้จดจ้องมองไปยังทิศใต้จากตำหนักชีพจรสวรรค์,พร้อมกับสูดหายใจลึก,แววตาที่แสดงท่าทางหดหู่ใจ,ทว่าความห่อเหี่ยวนี้,เขาจำเป็นต้องอดทน.
ผ่านมาแล้วสิบปีนับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ทะเลดำ,เทียนเซียวจื่อที่พัฒนาจิตใจเพิ่มขึ้นอีกระดับ,ตอนนี้เขาที่รู้จักอดทนรั้งรอ,ดูลึกล้ำกว่าเมื่อก่อน.
"ท่านประมุข,ต้าเจิ้งกำลังจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์แล้ว,พวกเราไม่....!"อาวุโสเทียนสตรีกล่าว.
"พวกเราต้องรู้จักรอคอยโอกาส,ต้าเจิ้งในเวลานี้,ขวัญกำลังใจของกองทัพฮึกเหิม,ผู้คนต่างเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรง,นับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ที่ทะเลดำ,ข้าก็รับรู้แล้วว่า,ไม่เหมาะที่จะเข้าปะทะตรงๆ,ข้าจำเป็นต้องรอคอย,พวกเราจะเข้าจัดการแน่,หากแต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะ,ข้าได้เรียนรู้มาแล้ว,หากไม่มั่นใจแน่นอน,การลงมือกับพวกเขามีแต่จะกลายเป็นวิ่งเข้าสู่กับดัก."
Chapter 766 The goal of big thousand guest
大千来客的目的
เป้าหมายแขกจากโลกใบใหญ่.
ภพหยิน,เมืองซ่าง,ห้องอักษรจงซาน.
"ฝ่าบาท,ที่แนวหน้าได้รับชัยชนะได้อย่างล้นหลาม,หลินเซียว,สุ่ยจิง,สุ่ยอู๋เหิน,เจ้าโส่วเซี่ยว,เสี่ยวหวัง,ห้าทัพ,ไร้เทียมทาน,ไม่มีใครสามารถขวางทางกองทัพของราชวงศ์พวกเราได้!"อี้เหยี่ยนกล่าวรายงาน.
"อืม,นับว่าเร็ว,ภายในสิบปี,ภาคใต้,ข้าต้องการวมทุกแห่งเข้าด้วยกันให้เสร็จ!"จงซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
"เหยี่ยนฉงจื่อ! ฝั่งเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานกล่าวสอบถาม.
"เรียนฝ่าบาท,การสอบเกอจวีนั้น,ได้คัดเลือกเหล่าผู้มีความสามารถกลุ่มแรกได้แล้ว,ตอนนี้รอให้ฝ่าบาทรับรองเท่านั้น,จากนั้นก็จะสามารถส่งไปทำงานที่เมืองต่างๆได้ในทันที!"เหยี่ยนฉงจื่อกล่าวรายงาน.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"ฝ่าบาท,ไม่รู้ว่าให้คนไปเรียกเฉินมา,มีเรื่องอะไรจะแนะนำอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งที่อยู่ใกล้ๆแสดงความสงสัย.
หนานกงเซิ่ง,มีตำแหน่งเจี้ยนเจิ้งอี้เทียนเจียน,ไม่ได้มีหน้าที่อะไรเจาะจงนัก,เกี่ยวกับสงครามเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง,หรือต้องเข้ามาจัดการ,เว้นแต่,จะมีแผนการให้เข้าโจมตีที่ใหนอย่างงั้นรึ?
"เกี่ยวกับภพหยาง,มีเรื่องเกิดขึ้นเมื่อวานนี้,ข้าต้องการความเห็นของเจ้า!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"
"เมื่อวันก่อน,วันที่
15,เจิ้งเยว่,พญามารเจี้ยนอ้าวได้ข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์,ท้ายที่สุด.......!"จงซานกล่าวเรื่องราวที่เกิดขึ้น.
"ในอดีต,พวกเขาคงจะคิดเหมือนกันกับข้า!"หนานกงเซิ่งที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"หืม?"
"หลังจากที่กู่เฉิงตกแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพีแล้ว,เกี่ยวกับเรื่องที่ฝ่าบาทเคยสอบถามในอดีต,โลกใบเล็กแห่งนี้น่าจะมีเหล่ายอดฝีมือมากมายเข้ามาล้อมรอบ,ในอดีตข้าเองก็คาดเดาว่าควรจะเป็นเช่นนั้น,จึงได้หลบมายังภพหยิน,ภายในภพหยินเองก็มีเหล่าคนระดับต่ำจากโลกใบใหญ่เดินทางเข้ามาบ้างแต่ก็ไม่มีคนมาล้อมรอบ,อย่างไรก็นับตั้งแต่กู่เฉิงตงแยกสวรรค์ในครั้งนั้น,เหล่าคนภายนอกของภพหยางเองต่างก็จับจ้องมากขึ้นเรื่อยๆ,มีเพียงภพหยินเท่านั้นที่ยังไม่มี!"หนานกงเซิ่งเอ่ย.
"อืม,ที่ด้านนอกภพหยางนั้น,เมื่อแยกสวรรค์,เหล่ายอดฝีมือมากมายได้เดินทางเข้ามา,นี่คือเรื่องจริง,ภายในภพหยินคงยังไม่มีจริง,หนี่ปู่ซาได้ทำการตรวจสอบเรื่องต่างๆภายในภพหยินแล้ว,ทว่ามีเพียงแค่คนสนใจเกี่ยวกับตำราปฐพีที่กิเลนเพลิงนำมาเท่านั้น,ซึ่งไม่มีคนต้องการที่จะแหวกม่านสวรรค์เข้ามาจริงๆ,และก่อนหน้านี้เผ่าอูเองก็ได้แสดงตัวชัดเจนว่าพวกเขามาทำอะไร,ดูเหมือนว่าเนี่ยฟ่านเฉิน,อู๋จิวเทียน
พวกเขาจะเดินทางออกจากโลกใบเล็กทางภพหยินด้วยเช่นกัน!"จงซานที่กล่าวด้วยความมั่นใจ.
"คาดไม่ถึงเลยว่าพญามารเจี้ยนอ้าวจะอหังการนัก,ทำลายเมฆทัณฑ์สวรรค์,สังหารเหล่ายอดฝีมือมากมายที่เดินทางมาจากโลกใบใหญ่ที่ภพหยาง."หนานกงเซิ่งที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"หลี่ซือได้กล่าวว่ามียอดฝีมือหลายคนที่หนีไปได้,เมื่อต้าเจิ้งยกระดับ
คนพวกนี้จะต้องไปหาแน่,รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่?"จงซานที่กวาดตามองไปยังทุกคน.
หนานกงเซิ่งขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะส่ายหน้าไปมา,เห็นได้ชัดเจนว่าไม่เข้าใจเรื่องนี้ชัดเจน.
"บางที,ฝ่าบาท,เฉินอาจจะรับรู้เรื่องนี้!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยออกมาในทันที.
"หืม?"จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ,เป็นความจริง,เซียนเซิงซือที่มาจากโลกใบใหญ่,ควรจะรับรู้สิ่งที่คนในโลกใบใหญ่คิด.
"ฝ่าบาท,เฉินพอจะรับรู้,เหตุผลที่เหล่าผู้ฝึกตนมากมายจากโลกใบใหญ่มารวมตัวกัน,หลายๆคนอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำ,หากแต่ต้องมีใครบางคนที่เป็นคนกุมแผนการนี้อยู่!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"กล่าวต่อเลย!"
"ครับ,โลกใบเล็กแห่งนี้มีพลังไม่ได้ด้อยกว่าโลกใบใหญ่มากนัก,ตำแหน่งมรรคาของฟ้าดินนั้น,สามารถได้รับง่ายยิ่งกว่าโลกใบใหญ่,และคุ้มค่าที่จะเสี่ยง,การรวบรวมวาสนา,รวบรวมกรรมวาสนา,สะดวกสบายกว่ารวบรวมที่โลกใบใหญ่,มรรคาระดับอ่อนนุ่ม,มรรคาระดับกลาง,เหล่าเซียนสามารถขโมยมันมาได้จากคนอื่น,ส่วนมรรคราระดับสูงนั้น,ส่วนมรรคาระดับสูงนั้น,เหล่าตัวตนของเซียนที่แข็งแกร่งต่างก็ยึดครองเอาไว้แล้ว,เพราะมีเพียงคนที่มีคุณสมบัติเพียงพอเท่านั้นที่จะได้มันมาครอง."เซียนเซิงซือกล่าว.
"พวกเขาสามารถขโมยตำแหน่งมรรคาได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,ทุกๆคนรู้ว่าตำแหน่งมรรคานั้นเป็นสิ่งจำเป็น,มรรคาอ่อนนุ่มทำให้พลังการฝึกฝนเป็นสามเท่า,มรรคาระดับกลางทำให้ความเร็วฝึกฝนเป็นสิบเท่า,และมรรคาระดับสูงทำให้ความเร็วฝึกฝนเป็นหนึ่งร้อยเท่า,ผู้คนมากมายต่างก็เต็มไปด้วยความโลภ,คนๆหนึ่งที่บำเพ็ญพันปี,เทียบได้กับการบำเพ็ญแสนปี,ใครกันเล่าที่จะไม่ต้องการ?"เซียนเซิงซือกล่าว.
"เช่นนั้น,พวกเขาต้องการยึดต้าเจิ้ง,เพื่อผลประโยชนนี้นะรึ?"
"ภพหยางนั้นมีสามมหาอำนาจ,ที่ครองแผ่นดินของทวีปศักดิ์สิทธิ์,เหล่ายอดฝีมือที่เปิดราชวงศ์ราชันย์ขึ้นมานั้นไม่ใช่เรื่องยากนัก,ทว่าการที่จะมีวาสนาที่เป็นหนึ่งในสามของแผ่นดินขนาดใหญ่นั้นมีไม่มาก,ยิ่งราชวงศ์วาสนาที่มีวานาแผ่นดินมากมายจึงเป็นที่สนใจ,ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเดินทางมายังราชวงศ์ราชันย์ของพวกเรา!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งนั้น,ในระหว่างดำเนินการในการยกระดับนั้น,ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะก่อกวน,นอกจากนี้ในโลกใบใหญ่เองก็มีหลายครั้ง,ขณะที่ราชวงศ์ราชันย์ยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์ล้มเหลว,และเมื่อการยกระดับล้มเหลวก็จะทำให้ปราณก่อเกิดเสียหายอย่างหนัก,เหล่าแขกจากโลกใบใหญ่นั้นคงจะรอเหตุการณ์นี้อยู่,พวกเขาที่หวังที่จะก่อกวนให้ต้าเจิ้งยกระดับล้มเหลว,เมื่อล้มเหลว,ก็จะเป็นโอกาสของพวกเขา!"เซียนเซิงซือกล่าวตอบ.
ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
"ทว่า,สำหรับคนที่ไม่มีพลังถึงเพียงนั้น,พวกเขาก็จะทำการเปิดราชวงศ์ราชันย์,เพียงเพื่อให้ได้รับมรรคาระดับกลาง,เมื่อมีราชวงศ์สวรรค์แยกสวรรค์,พวกเขาก็จะมีโอกาสได้รับมรรคาระดับสูงไปด้วย."เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม? เพื่อมีมรรคราระดับสูงอย่างงั้นรึ?
ในโลกใบใหญ่นั้นสามารถที่จะรับโชควาสนาจากราชวงศ์วาสนาอื่นได้ด้วยรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ไม่,มีเพียงเมืองขึ้นในสังกัดต่างหาก!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม?"
"กฏแห่งเมืองขึ้น,สำหรับสำนักต่างๆที่ยอมอยู่ในอาณัติ,ประมุขของสำหนักต่างๆจะเลือกภัคดีต่อราชวงศ์ต่างๆ,เพื่อที่จะได้รับวาสนาครึ่งหนึ่ง,ทั้งสำนักและราชวงศ์ต่างก็สามารถสืบทอดอำนาจต่อได้,ตราบเท่าที่ราชวงศ์หรือสำนักที่ภัคดีได้ถูกยกระดับ,พวกเขาที่สืบทอดอำนาจมาก็จะถูกยกระดับด้วย!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม? การสืบทอดอำนาจรึ?"
"ยกตัวอย่างในอดีตต้าโหลวทำการแยกสวรรค์,หากว่าต้าหลี่เลือกสืบทอดอำนาจจากราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,วาสนาของต้าหลี่ครึ่งหนึ่งจะถูกมอบให้กับต้าโหลว,ทว่าหลังจากที่แยกสวรรค์เสร็จ,โลกใบใหญ่จะมอบวาสนาให้กับต้าหลี่ด้วย,เพราะว่ามีความสัมพันธ์กับต้าโหลว,ทว่าไม่ว่าจะได้รับวาสนามากมายเพียงใด,ก็จะได้เพียงแค่ครึ่งเดียวของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,นี่เรียกว่าความสัมพันธ์หลักและรอง."เซียนเซิงซือกล่าว.
"เกี่ยวข้องกับตำแหน่งมรรคาด้วยอย่างงั้นรึ?"
"ตำแหน่งมรรคานั้นจะไม่มีเปลี่ยนแปลง,ทว่าผลที่ได้ก็ยังได้ครึ่งหนึ่งอยู่ดี,ยกตัวอย่าง,หากว่าราชวงศ์หลักได้มรรคาความเร็วฝึกฝนหนึ่งร้อยเท่า,ราชวงศ์สืบทอดอำนาจก็จะได้รับมรรคาความเร็วห้าสิบเท่า."เซียนเซิงซือกล่าว.
"เหล่าแขกจากโลกใบใหญ่,ต่างก็ต้องการเปิดราชวงศ์ราชันย์,อย่างแรกก็เพื่อรับมรรคาระดับกลาง,จากนั้นก็คิดจะสืบทอดอำนาจจากการแยกสวรรค์ของราชวงศ์สวรรค์,แม้ว่ามันอาจจะไม่ได้ได้รับมรรคาเต็มเม็ดเต็มหน่วยเหมือนเช่นราชวงศ์สวรรค์ที่แท้จริง,ทว่ากับการได้รับการชำระล้างจากการแยกสวรรค์,พวกเขาก็ถือว่าได้รับตำแหน่งมรรคาระดับสูง,ที่มีผลครึ่งหนึ่งของราชวงศ์หลัก,หรือห้าสิบเท่าของการบำเพ็ญสินะ!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วครุ่นคิด.
"และนั่นจึงเป็นเหตุให้เหล่ายอดฝีมือมากมายต้องการเข้ามายังโลกใบเล็ก!"เซียนเซิงซือกล่าวตอบ.
"แล้วด้านนอกล่ะ,เหล่าคนมากมายที่ยังคงรอคอยอยู่,พวกเขาที่ไม่สามารถเข้ามาในโลกใบเล็กได้,คนเหล่านั้นล่ะต้องการอะไร?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
"ฝ่าบาท,ยังจำเรื่องเกี่ยวกับศาลเทวะได้หรือไม่?"เซียนเซิงซือกล่าว.
"อืม!"
"การประชุมสวรรค์ที่ก่อนหน้านี้ซือหม่าเข่อได้ก่อตั้งขึ้น,ในครั้งนั้นพวกเขาวางแผนที่จะแยกสวรรค์อีกครั้ง,เพราะว่าต้องการสืบทอดอำนาจจากศาลเทวะนั่นเอง,เขาจะสนับสนุนเซิ่งซ่างสักคนเพื่อให้แยกสวรรค์,เพื่อให้ได้ตำแหน่งมรรคาชีวิต,ซึ่งตำแหน่งมรรคาชีวิตนั้นจะได้รับความเร็วฝึกฝนหนึ่งพันเท่า,และพวกเขาที่สืบทอดอำนาจ,จะได้รับความเร็วฝึกฝน
500
เท่า,จากเซิ่งหวังของศาลเทวะ,ซึ่งปรกติพวกเขาที่เป็นข้าราชบริพารของศาลาเทวะได้รับความเร็วฝึกฝนเพียงแค่
250 เท่า ซึ่งตอนนี้ได้รับเพิ่มขึ้นอีกถึง 250
เท่า,เป้าหมายของคนด้านนอกเองก็คาดหวังเรื่องนี้อย่างแน่นอน!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"อืม,เช่นนั้น?"
"อืม,ที่จริงมีหลายคนที่ต้องการมาแทนที่ข้าราชบริพารของพวกเรา."เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม?"
"การแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี
ภายในโลกใบเล็กนั้น,เป็นเหตุการณ์ที่ผิดปรกติ,สวรรค์ที่ต้องประทานโชควาสนาแก่ราชวงศ์วาสนาเป็นรางวัล,ไม่ใช่แค่เพียงเซิ่งหวังเท่านั้นที่ได้รับโชควาสนา,ทว่าเหล่าข้าราชบริพารก็ด้วย,หากเซิ่งหวังไม่ตกตาย,เหล่าข้าราชบริพารทุกคนก็ต้องถูกแย่งชิงตำแหน่งมรรคา,เพราะเมื่อเซิ่งซ่างแยกสวรรค์ได้รับตำแหน่งมรรคาชีวิต,เหล่าข้าราชบริพารต่างก็จะได้รับตำแหน่งมรรคาระดับสูง,จากการแยกสวรรค์ในครั้งนี้,นั่นก็หมายความว่าหากใครสังหารเหล่าข้าราชบริพารเหล่านั้น,ก็จะได้ตำแหน่งมรรคาระดับสูงไปครองแทน,จากการประทานตำแหน่งมรรคาของสวรรค์,ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้,การแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีนั้นถือว่ามีความเสี่ยงสูงมาก,เมื่อกู่เฉิงตงทำการแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี,ทุกคนต่างก็เข้าใจดี,หากว่าสามารถแยกสวรรค์สำเร็จในครั้งนั้น,จะเกิดสงครามการแย่งมรรคาขึ้น,นั่นก็หมายความว่าหากฝ่าบาทแยกสวรรค์สำเร็จ,พวกเราก็จะอยู่ในอันตรายจากการแย่งตำแหน่งมรรคานั่นเอง!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"จะเกิดการแย่งชิงตำแหน่งมรรคาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ดวงตาหดเกร็ง.
เซียนเซิงซือที่โค้งคำนับให้เท่านั้น,หากแต่ไม่ได้กล่าวอะไรต่อ.
ดูเหมือนว่าการแยกสวรรค์รอบที่สองนี้,จะมีอันตรายที่ต้องผจญจากครั้งแรกเป็นอย่างมาก! คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีผู้ฝึกตนมากมายรอคอยอยู่อย่างคาดไม่ถึง?
โลกใบใหญ่กว้างขนาดใหน?
จงซานไม่รู้เลยว่าโลกใบใหญ่นั้นมีพื้นที่และกลุ่มอิทธิพลมากมายขนาดใหน,ทว่ารับรู้ได้อย่างแน่นอน,หากเขาต้องการแยกสวรรค์,ด้านนอกโลกใบใหญ่นั้นมียอดฝีมือรอคอยอยู่อย่างแน่นอน.
หากต้องการแยกสวรรค์ล่ะก็,จำเป็นต้องพร้อมที่สุดก่อนเท่านั้น!
สืบทอดอำนาจอย่างงั้นรึ?
นับเป็นแผนการที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว.
"อี้เหยี่ยน,เตรียมการให้พร้อม,สิบปีหลังจากนี้,พวกเราจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
...................
ภพหยาง,ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,เมืองเซียนหยาง! ท้องพระโรง.
"รายงานฝ่าบาท,เฉินได้นำส่งกระบี่จิวเซียนไปให้กับจงซานแล้ว,และยังได้แสดงความยินดีกับการยกระดับของต้าเจิ้งด้วย!"หลี่ซือโค้งคำนับรายงาน.
"อืม,ทำได้ดีมาก!"หยิงพยักหน้ารับ.
"ในเวลาเดียวกันนี้,ภายในโลกใบเล็กก็มียอดฝีมือมากมายมารวมตัวกันอยู่,พวกเราจะทำอย่างไรต่อดี?"หลี่ซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"โลกใบใหญ่นั้นกว้างใหญ่นัก,เจ้าเองก็รู้?
ไม่จำเป็นต้องกังวล,กู่เฉิงตงที่แยกสวรรค์สะบั้นปฐพีเพื่อก้าวข้ามไปยังโลกใบใหญ่,เพิ่งผ่านมาเมื่อไม่นานมานี้เอง."หยิงที่กล่าวอย่างไม่แยแส.
"ครับ!"
..........
สิบปีหลังจากนั้น,ภาคใต้ภพหยินหลังจากรวมแผ่นดินภาคใต้สำเร็จ.
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,ได้ขยายดินแดนกว้างใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาในประวัติศาตร์,ผู้ปกครองของภาคใต้,ที่ไม่เคยมีราชวงศ์ใหนทำได้มาก่อน.
ตระกูลเทียนภพหยิน.
ประมุขเทียนเซียวจื่อที่ฟื้นฟูสมบูรณ์,ตอนนี้จดจ้องมองไปยังทิศใต้จากตำหนักชีพจรสวรรค์,พร้อมกับสูดหายใจลึก,แววตาที่แสดงท่าทางหดหู่ใจ,ทว่าความห่อเหี่ยวนี้,เขาจำเป็นต้องอดทน.
ผ่านมาแล้วสิบปีนับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ทะเลดำ,เทียนเซียวจื่อที่พัฒนาจิตใจเพิ่มขึ้นอีกระดับ,ตอนนี้เขาที่รู้จักอดทนรั้งรอ,ดูลึกล้ำกว่าเมื่อก่อน.
"ท่านประมุข,ต้าเจิ้งกำลังจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์แล้ว,พวกเราไม่....!"อาวุโสเทียนสตรีกล่าว.
"พวกเราต้องรู้จักรอคอยโอกาส,ต้าเจิ้งในเวลานี้,ขวัญกำลังใจของกองทัพฮึกเหิม,ผู้คนต่างเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรง,นับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ที่ทะเลดำ,ข้าก็รับรู้แล้วว่า,ไม่เหมาะที่จะเข้าปะทะตรงๆ,ข้าจำเป็นต้องรอคอย,พวกเราจะเข้าจัดการแน่,หากแต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะ,ข้าได้เรียนรู้มาแล้ว,หากไม่มั่นใจแน่นอน,การลงมือกับพวกเขามีแต่จะกลายเป็นวิ่งเข้าสู่กับดัก."
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น