Immortality Chapter 765 Kai Tian vs Djinn
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 765 สะบั้นสวรรค์(ไคเทียน) ปะทะ วิญญาณยักษ์(จวีหลิง)
Chapter 765 Kai Tian vs Djinn
บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนสี่พันทบ!
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
พลังที่รุนแรงสองสายเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น,จงซานที่ถอยออกมาพันจั้ง,ส่วนชายเคราดกที่ถอยออกมาเพียงครึ่งก้าว!
"ทุกๆดาบของเจ้าทรงพลังเหนือกว่าระดับห้าสวรรค์แท้อย่างคาดไม่ถึง,จงภูมิใจเถอะ,แต่น่าเสียดายแม้นว่าจะทรงพลังแต่ยังเทียบกับขวานจวีหลิงไม่ได้,เพราะมันคือสุดยอดเซียนฉีปฐพีไงล่ะ,ชิ!,คิดว่าจะเทียบกับข้าได้รึไงกัน?"ชายเคราดกที่แค่นเสียงเย็นชา.
"เซียนฉีปฐพีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"สุดยอดเซียนฉีปฐพีต่างหาก!"ชายเคราดกดวงตาเบิกกว้างแววตาที่แสดงท่าทางภาคภูมิใจ.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,เซียนฉีปฐพี,เจ้าที่มีระดับเซียนสวรรค์,แต่ใช้เพียงแค่เซียนฉีปฐพี,แต่กับแสดงท่าทางภาคภูมิใจรึ?แล้วจะให้คิดอย่างไร!"จงซานที่เผยยิ้มเยาะ.
ภายในสนามรบ,จงซานที่จงใจที่จะกล่าวหยันคู่ต่อสู้,นั่นก็เพื่อที่จะทำให้ฝ่ายตรงขามเสียการควบคุมตัวเองนั่นเอง.
"คงจะขลาดเขลาเบาปัญญาสินะ,คนในโลกใบเล็กก็ไม่ต่างจากคนเถื่อน,เจ้าคงคิดว่าเซียนฉีแต่ละอันเหมือนกันสินะ?
เพียงแค่หลอมมันขึ้นมางั้นรึ? ชิ,เซียนฉีไม่ได้เป็นแค่เพียงอุปกรณ์,แต่มันมีความคิดจิตวิญญาณ,พวกคนเถื่อนของโลกใบเล็กนั้น,คงไม่เข้าใจสินะ,ขวานจวีหลิ,นั้นหลอมมาจากอักษรรูนครึ่งหนึ่งของขวานสะบั้นสวรรค์,เป็นวิถีสวรรค์อย่างหนึ่ง,เป็นหนึ่งในเซียนฉีปฐพีระดับสูงสุด,ได้ตายด้วยขวานของข้า,เจ้าจงภูมิใจซะเถอะ!"ชายเคราดกกล่าว.
"มากเท่าไหร่รึ?
มีอักษรรูนขวานสะบั้นสวรรค์มากเท่าไหร่?"จงซานสอบถามด้วยท่าทางสนใจ.
"กลัวรึ?
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,พวกคนของโลกใบเล็กควรจะรู้จักขวานสะบั้นสวรรค์สินะ,มันคือวิถีสวรรค์,ถูกนำมันสร้างขวานจวีหลิง,ด้วยอักษรรูนขวานสะบั้นสวรรค์ถึงครึ่งหนึ่ง,วันนี้เจ้าคงยากจะหนีแล้ว,ยังไงก็ต้องตายอย่างแน่นอน!"ชายเคราดกกล่าวออกมาน้ำเสียงที่ภาคภูมิใจ.
จงซานที่ตกใจเล็กน้อย,จากนั้นก็จ้องมองชายเคราดกด้วยสายตาที่จริงจัง,พร้อมกับเก็บดาบยักษ์ของเขา.
จงซานที่เก็บดาบ,ทำให้ชายเคราดกขมวดคิ้วไปมา,เจ้าเด็กนี้ต้องการยอมพ่ายแพ้แล้วอย่างงั้นรึ?
"ตราบเท่าที่เจ้ายอมจำนน,ข้าจะพาไปพบกับเส้าเหยี่ย,และเว้นโทษตายให้ก็ได้!"ชายเครากดที่กล่าวด้วยความเย็นชา.
"ยอมจำนนอย่างงั้นรึ? เจ้าไร้ซึ่งคุณสมบัติ!"จงซานที่สายหน้ากล่าวเหยียดหยัน.
"แส่หาความตาย!"ชายเคราดกที่เงื้อขวานขึ้นพร้อมกับฟันออกมา.
จงซานที่ยื่นฝ่ามือออกไป,ขณะนั้นแสงสีเงินที่ส่องประกายวับวาว,คล้ายเมฆสีขาวกำลังคลุมฝ่ามือของเขา,พร้อมกับรอบๆนั้นปรากฏอักษรรูนหมุนวนกระจายอยู่รอบๆหมอกเมฆสีเงิน.
เห็นฝ่ามือของจงซาน,ชายเคราดกต้องขมวดคิ้ว,สัมผัสได้ถึงความแปลกประหลาด.
ขวานจวีหลิงในมือของชายเคราดกกำลังสั่นไหวไปมา,ราวกับว่า,มันรู้สึกหวาดกลัว.
"นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"หัวใจของชายเคราดกที่สั่นไหวไปมา.
"ไม่ลองไม่รู้?"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
มือของจงซานที่ตะวัดออกไป,มิติอากาศที่ถูกแหวกออกมาด้วยอำนาจวิเศษ,พลานุภาพที่ยิ่งใหญ่กำลังกดทับไปยังชายเคราดก,ทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวไปมา.
ชายเคราดกที่จ้องมองฝ่ามือของจงซาน,ทำไมไม่รู้,เขาสัมผัสได้ถึงคมมีดที่คมกริบกำลังพุ่งมา,ความคมนี้ดูคุ้นเคยยิ่งนัก,รับรู้ได้ว่ามันคล้ายกับขวานของเขา,เป็นอำนาจวิเศษเช่นเดียวกันอย่างงั้นรึ?
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าฝ่ามือนั่น,ทำไมสัมผัสได้เหมือนกับเป็นขวานที่กำลังพุ่งมารึ?
ชายเคราดกไม่สามารถประมาทได้เลย,ขวานในจวีหลิงในมือของเขาที่ตะวัดฟันออกไป,คลื่นลมขนาดใหญ่ที่พุ่งออกไปด้านหน้า.
"ตูมมมมมมมม!"
ขวานยักษ์ที่เต็มไปด้วยอำนาจวิเศษของขวานจวีหลิง,ทันใดนั้นก็ถูกจับเอาไว้ในทันที.
"ฟรึบ!"
เงาฝ่ามือที่ยืดยาวออกไปคว้าเอาไว้,เงาฝ่ามือของจงซานที่คล้ายกับพลังอำนาจของขวานจวีหลิง.
ชายเคราดกที่ตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที,คว้าคมขวานของเขาเอาไว้อย่างงั้นรึ?
ไม่ขยับ,เป็นไปได้อย่างไร,นี่มีพลังร้ายกาจกว่าอย่างงั้นรึ?
อำนาจวิเศษของฝ่ามือนั่น? ทำไมเพียงแค่ระดับห้าสวรรค์แท้ถึงสามารถคว้าอาวุธของเขาได้อย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้!
"หืม? บัญญัติสวรรค์! วายุเฉือน!"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชาดังออกมา.
บัญญัติสวรรค์,วายุเฉือน!
ก่อนหน้านี้นานแล้ว,เกี่ยวกับกฎเกณฑ์ของวิชาดังกล่าวนี้,จงซานที่ได้ฝึกมาหลายครั้งแล้ว,วายุเฉือนที่ถูกนำมาใช้,การฟาดฟันออกไปง่ายๆจากฝ่ามือของเขา.
"ย๊าก!!!"
เสียงคำรามของจงซาน,มือทั้งสองข้างที่กวาดออกไปคนละฝั่ง,คล้ายกับกำลังควานหาพลังกวาดตามไปยังร่องรอยของพลังแห่งกฏ!
"เคล้ง!!"
คลื่นพลังของขวานยักษ์จวีหลิง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกฉีกออกเป็นสองท่อน,จากนั้นอำนาจวิเศษก็พุ่งตรงออกไป.
"เคล้ง!!"
พลังวายุเฉือนที่พุ่งตรงไปยังขวานจวีหลิง,พร้อมกับฉีกกระชากคมดาบของขวานออกเป็นสองส่วน.
"ไม่!"
ชายเคราดกที่รู้สึกราวกับว่ากำลังฝันอยู่,ของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขามีกลับถูกมนุษย์ฉีกออกเป็นสองส่วน,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นความจริง,เป็นไปไม่ได้,มันจะเป็นไปได้อย่างไร,เซียนฉีปฐพี,นี่คือสุดยอดเซียนฉีปฐพี,และยังหลอมรวมกับอักษรรูนครึ่งหนึ่งของขวานสะบั้นสวรรค์,ทำให้เป็นเซียนฉีที่มีพลังมากที่สุด,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกมนุษย์ฉีกออกเป็นสองส่วนอย่างงั้นรึ?
มารดาเถอะโลกใบเล็กนี้มันคืออะไรกัน?
ข้าฝันอยู่อย่างงั้นรึ?
ความจริงคือความจริง,ขวานจวีหลิงที่ถูกฉีกรกระชากออกมาด้วยพลังมหาศาล,ทันทีที่ขวานจวีหลิงถูกฉีกออก,ยังไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น.
"เป็นไปไม่ได้,ใบมีดขวานของข้า,ตัวขวานที่แข็งแกร่งที่สุด!"ชายเคราดกที่รู้สึกไม่ดีขึ้นมา.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,เศษของขวานจวีหลิง,ที่เปลี่ยนไป,อำนาจวิเศษของมันได้หลุดออกไปพร้อมกับเข้ารวมกับฝ่ามือของจงซาน,แม้นว่าจะเป็นเพียงสีเงินเรื่อๆ,แต่ก็ทำให้เงาของฝ่ามือจงซานควบรวมกันเป็นความจริง,พลังของมันกลายเป็นน่าเกรงขามมากยิ่งขึ้น.
"อักษรรูนของขวานสะบั้นสวรรค์? นี่เจ้าครอบครองอักษรรูนขวานสะบั้นสวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,มันเป็นไปไม่ได้,ไม่มีใครเคยทำได้!"ชายเคราดกที่เต็มไปด้วยความตกอกตกใจ.
"ตูมมมมมม!"
ขวานที่ฉีกออก,ขวานยักษ์จวีหลิง,ในเวลานี้เหลือส่วนเพียงด้าม,ส่วนใบดาบได้แยกหักออกเป็นสองส่วน,ส่วนหนึ่งถูกชายเคราดกดึงไว้,ส่วนอีกส่วนหนึ่งอยู่ในมือของจงซาน.
อักษรรูนครึ่งหนึ่งของขวานจวีหลิงตอนนี้ถูกจงซานดูดไปแล้ว,ตอนนี้ครึ่งหนึ่งของขวานจวีหลิงกลายเป็นของไร้ประโยชน์ไปแล้ว.
ชายเคราดกที่จ้องมองจงซานด้วยความหวาดกลัว,จดจ้องมองขวานจวีหลิงครึ่งซีกที่ไร้ซึ่งจิตวิญญาณ,อำนาจวิเศษของขวานจวีหลิงหายไปแล้ว?
เซียนฉีปฐพีที่น่าเกรงขาม,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะเสียหายง่ายขนาดนี้.
จิตสำนึกที่เชื่อมต่อกับขวานจวีหลิง,ของชายเคราดกนับว่าเสียหายไปไม่น้อย,ในเวลานี้เขารู้สึกเศร้าใจอย่างที่สุด.
เซียนฉีปฐพี!
ชายเคราดกที่จ้องมองความผิดปรกติ,นี่มันอสุรกายของโลกใบใหญ่?
น่าหวาดกลัวขนาดนี้เลยรึ?
ในเวลาเดียวกันนี้,มือทั้งสองข้างของจงซานก็กลับเป็นเหมือนตอนแรก,ดาบในมือของเขาผล่ออกมาอีกครั้ง.
กายาเทพอสูรขั้นที่หก!
บัญญัติสวรรค์! คลื่นซ้อนแปดพันทบ!
พลังดาบ,พลังดาบที่มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม,แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่โถมกระหน่ำออกไป,ชายเคราดกที่กำลังหวาดผวาทั้งที่เขามีระดับเซียนสวรรค์,แรงกดดันที่โถมมานี้คาดไม่ถึง
เขาไม่สามารถขยับได้เลย,ทำไมเป็นเช่นนี้?
ขวานจวีหลิงก็ถูกทำลายไปแล้ว,ชายเคราดกที่ทำได้แค่นำโล่,เซียนฉีอีกอันออกมา.
แม้นว่าเซียนฉีดังกล่าวนี้จะด้อยกว่าขวานจวีหลิงมาก.
"ถึงจะนำเซียนฉีออกมา,ก็ไม่ต่างจากเดิม!"
ส่วนจงซานที่แค่นเสียงเย็นชา,บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนแปดร้อยทบนั้น! ฟาดไปยังเซียนฉีรูปโล่ระเบิดดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"
เซียนฉีรูปโล่ระเบิดดังสนั่น,ทว่าพลังของจงซานกลับไม่ลดลงเลย,ยังพุ่งต่อไป.
"อ๊ากๆๆๆ!"
ชายเคราดกที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด,ก่อนที่ร่างจะขาดเป็นสองท่อนไปในทันที.
เซียนสวรรค์? เซียนสวรรค์แล้วอย่างไร?
จงซานที่เก็บดาบ,พร้อมกับพ่นลมออกมา.
ส่วนอีกฝั่งนั้น,ชายร่างกำยำที่มีผิวสีทองถูกโจมตีอยู่ในสภาพสยดสยองเลยทีเดียว.
แปดหางสวรรค์ที่มีความเร็วไม่ธรรมดา,หนำซ้ำยังมีหางสองหางที่เป็นกระบี่จิวเซียนและกระบี่ลู่เซียนที่คมกริบ,พลังของมันนั้นมหาศาล,ในอดีตในภพหยิน,เทพอสูรคุนเผิงถึงจะมีโล่ปราณเซียนคลุมอยู่แต่ก็ถูกหางของแปดหางสวรรค์ทำร้ายจนยับเยิน,มีเหรอที่ร่างเนื้อของเซียนสวรรค์จะทนกับปลายหางของแปดหางได้?
ร่างเนื้อที่แข็งแกร่งรึ?
แม้แต่ดาบของจงซานก็ยังยากลำบากเช่นกัน.
หากแต่แต่ความแข็งแกร่งนั่น,ก็ยังด้อยกว่าอำนาจของกระบี่ลู่เซียน?
และยังมีกระบี่จิวเซียนอีก,มีหรือที่เขาจะสามารถทนได้?
ด้วยพลังอำนาจของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ร่างของชายกำยำเวลานี้กลายเป็นหลุมเป็นบ่อมีรอยเลือดเต็มไปหมดทั่วร่าง.
ขณะเดียวกันเขาที่ชำเลืองมองมาเห็นชายเคราดกถูกดาบจงซานแยกเป็นสองส่วน,ก็หวาดผวาเตรียมหนีทันที.
ช่างน่าเสียดาย,หางของแปดหางได้รัดร่างของเขาเอาไว้แล้ว.
หางที่มีกระบี่ลู่เซียนได้ทะลวงไปยังศีรษะของเขาในทันที,และกระบี่จิวเซียนที่ทะลวงเรือนอยางของเขาด้วย.
"ปัง!"
วิญญาณเทวะที่ถูกทำลายสลายหายไป!
และแล้วเซียนสวรรค์อีกคนก็ล่วงหล่นจากท้องฟ้าไปในที่สุด.
"โครม!"
โลกเขตแดนของซียนสวรรค์พังทลายลงทันที,เปลี่ยนเป็นหลุมดำขนาดใหญ่,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็หายไปในทันทีเช่นกัน.
จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนสวรรค์ทั้งสองที่ตกตายไป,พร้อมกับเผยรอยยิ้มดูแคลน,"เซียนที่ข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ที่โลกใบใหญ่อาจเหนือกว่าเซียนที่ผ่านทัณฑ์สวรรค์บนโลกเล็ก,หากแต่พวกเจ้ากลับเป็นเพียงแค่ตุ่มหนองของเซียนสวรรค์เท่านั้น!"
จงซานที่เผยรอยยิ้มที่เหยียดหยัน,ทว่าภายในใจก็สามารถคาดเดาได้ต่างๆนาๆ,ภายในโลกใบเล็กคนที่จะผ่านทัณฑ์สวรรค์นั้น,แม้นว่าจะกลายเป็นเซียนสวรรค์ที่อ่อนแอกว่าบ้าง,หากแต่ภายในโลกใบเล็กทุกคนล้วนแต่ผ่านทัณฑ์สวรรค์ด้วยตัวเองไร้ซึ่งสมบัติล้ำค่า,เป็นพลังความแข็งแกร่งของตัวเองล้วนๆ,ส่วนคนจากโลกใบใหญ่มีบางคนที่ไม่มีพลังของตัวเองเพียงพอ,เพื่อที่จะข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์,พวกเขาได้ยืมพลังจากเซียนฉีที่น่าเกรงขามในการช่วยพวกเขาทำให้คนเหล่านั้นกลายเป็นเซียนสวรรค์ที่ไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ควรจะเป็น.
จงซานที่จ้องมองศพของเซียนสองคน,พร้อมกับสะบัดมือเก็บไป,ศพเหล่านี้แม้นว่าจะไร้ประโยชน์ต่อจงซาน,ทว่ามันมีประโยชน์ต่อเซียนเซิงซือ.
หลุมดำที่ค่อยๆสลายหายไป,ท้องฟ้าก็ฟื้นคืนกลับเป็นเหมือนเช่นดังเดิม.
ทว่าจงซานต้องรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,เมื่อหลุมดำสลายหายไป,หลี่ซือที่อยู่ด้านนอก,จัดการคนเหล่านั้นไปหมดแล้วอย่างงั้นรึ?
ผู้ฝึกตนสี่สิบคน,และยังมีสามคนเป็นเซียนสวรรค์?
หลี่ซือคนเดียว,จัดการได้รวดเร็วขนาดนี้เลยรึ?
"ราชันย์จงฝีมือไม่ธรรมดา!"หลี่ซือกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เสนาบดีหลี่ชื่นชมเกินไปแล้ว!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
หลี่ซือ?
คนผู้นี้ช่างลึกล้ำมากมายิ่งนัก,ทว่าต้าฉินเองก็เต็มไปด้วยความลึกลับ,พวกเขามีพลังความสามารถมากมายขนาดใหนกัน?
หยิงเองแข็งแกร่งขนาดใหน?
ที่ไกลออกไปนั้นยังมีเหล่าผู้ชมหลงเหลืออยู่บ้างแม้ว่าจะไม่มากมายนัก,พวกเขาที่จ้องมองมายังจงซานและหลี่ซือ,ด้วยแววตาใบหน้าที่หวาดหวั่นไม่น้อย.
"ช่างน่าเสียดายยังมีแขกที่แข็งแกร่งสองสามคน,หนีไปอย่างคาดไม่ถึง,หลังจากนี้ราชันย์จงโปรดระวังตัวให้ดี!"หลี่ซือที่กล่าวเตือน.
"หืม?
ข้าต้องระวังอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ราชวงศ์ราชันย์ที่กำลังยกระดับเร็วๆนี้,พวกเขาจะต้องไปหาเจ้าอย่างแน่นอน!"หลี่ซือที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
กล่าวจบ,หลี่ซือก็บินขึ้นไปบนฟ้าหายไปในทันที.
จงซานที่จ้องมองไปยังหลังของหลี่ซือ,ก่อนที่จะเงียบไปครู่หนึ่งครุ่นคิดไปมา.
ในเวลาเดียวกันนี้,เจี้ยนหงและหลิวอู๋ซ่างก็บินตรงมา.
"กลับกันได้แล้ว!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
Chapter 765 Kai Tian vs Djinn
开天vs巨灵
สะบั้นสวรรค์(ไคเทียน) ปะทะ
วิญญาณยักษ์(จวีหลิง)
บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนสี่พันทบ!
อำนาจขวานจวีหลิง!
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
พลังที่รุนแรงสองสายเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น,จงซานที่ถอยออกมาพันจั้ง,ส่วนชายเคราดกที่ถอยออกมาเพียงครึ่งก้าว!
"ทุกๆดาบของเจ้าทรงพลังเหนือกว่าระดับห้าสวรรค์แท้อย่างคาดไม่ถึง,จงภูมิใจเถอะ,แต่น่าเสียดายแม้นว่าจะทรงพลังแต่ยังเทียบกับขวานจวีหลิงไม่ได้,เพราะมันคือสุดยอดเซียนฉีปฐพีไงล่ะ,ชิ!,คิดว่าจะเทียบกับข้าได้รึไงกัน?"ชายเคราดกที่แค่นเสียงเย็นชา.
"เซียนฉีปฐพีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"สุดยอดเซียนฉีปฐพีต่างหาก!"ชายเคราดกดวงตาเบิกกว้างแววตาที่แสดงท่าทางภาคภูมิใจ.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,เซียนฉีปฐพี,เจ้าที่มีระดับเซียนสวรรค์,แต่ใช้เพียงแค่เซียนฉีปฐพี,แต่กับแสดงท่าทางภาคภูมิใจรึ?แล้วจะให้คิดอย่างไร!"จงซานที่เผยยิ้มเยาะ.
ภายในสนามรบ,จงซานที่จงใจที่จะกล่าวหยันคู่ต่อสู้,นั่นก็เพื่อที่จะทำให้ฝ่ายตรงขามเสียการควบคุมตัวเองนั่นเอง.
"คงจะขลาดเขลาเบาปัญญาสินะ,คนในโลกใบเล็กก็ไม่ต่างจากคนเถื่อน,เจ้าคงคิดว่าเซียนฉีแต่ละอันเหมือนกันสินะ?
เพียงแค่หลอมมันขึ้นมางั้นรึ? ชิ,เซียนฉีไม่ได้เป็นแค่เพียงอุปกรณ์,แต่มันมีความคิดจิตวิญญาณ,พวกคนเถื่อนของโลกใบเล็กนั้น,คงไม่เข้าใจสินะ,ขวานจวีหลิ,นั้นหลอมมาจากอักษรรูนครึ่งหนึ่งของขวานสะบั้นสวรรค์,เป็นวิถีสวรรค์อย่างหนึ่ง,เป็นหนึ่งในเซียนฉีปฐพีระดับสูงสุด,ได้ตายด้วยขวานของข้า,เจ้าจงภูมิใจซะเถอะ!"ชายเคราดกกล่าว.
"มากเท่าไหร่รึ?
มีอักษรรูนขวานสะบั้นสวรรค์มากเท่าไหร่?"จงซานสอบถามด้วยท่าทางสนใจ.
"กลัวรึ?
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,พวกคนของโลกใบเล็กควรจะรู้จักขวานสะบั้นสวรรค์สินะ,มันคือวิถีสวรรค์,ถูกนำมันสร้างขวานจวีหลิง,ด้วยอักษรรูนขวานสะบั้นสวรรค์ถึงครึ่งหนึ่ง,วันนี้เจ้าคงยากจะหนีแล้ว,ยังไงก็ต้องตายอย่างแน่นอน!"ชายเคราดกกล่าวออกมาน้ำเสียงที่ภาคภูมิใจ.
จงซานที่ตกใจเล็กน้อย,จากนั้นก็จ้องมองชายเคราดกด้วยสายตาที่จริงจัง,พร้อมกับเก็บดาบยักษ์ของเขา.
จงซานที่เก็บดาบ,ทำให้ชายเคราดกขมวดคิ้วไปมา,เจ้าเด็กนี้ต้องการยอมพ่ายแพ้แล้วอย่างงั้นรึ?
"ตราบเท่าที่เจ้ายอมจำนน,ข้าจะพาไปพบกับเส้าเหยี่ย,และเว้นโทษตายให้ก็ได้!"ชายเครากดที่กล่าวด้วยความเย็นชา.
"ยอมจำนนอย่างงั้นรึ? เจ้าไร้ซึ่งคุณสมบัติ!"จงซานที่สายหน้ากล่าวเหยียดหยัน.
"แส่หาความตาย!"ชายเคราดกที่เงื้อขวานขึ้นพร้อมกับฟันออกมา.
จงซานที่ยื่นฝ่ามือออกไป,ขณะนั้นแสงสีเงินที่ส่องประกายวับวาว,คล้ายเมฆสีขาวกำลังคลุมฝ่ามือของเขา,พร้อมกับรอบๆนั้นปรากฏอักษรรูนหมุนวนกระจายอยู่รอบๆหมอกเมฆสีเงิน.
เห็นฝ่ามือของจงซาน,ชายเคราดกต้องขมวดคิ้ว,สัมผัสได้ถึงความแปลกประหลาด.
ขวานจวีหลิงในมือของชายเคราดกกำลังสั่นไหวไปมา,ราวกับว่า,มันรู้สึกหวาดกลัว.
"นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"หัวใจของชายเคราดกที่สั่นไหวไปมา.
"ไม่ลองไม่รู้?"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
มือของจงซานที่ตะวัดออกไป,มิติอากาศที่ถูกแหวกออกมาด้วยอำนาจวิเศษ,พลานุภาพที่ยิ่งใหญ่กำลังกดทับไปยังชายเคราดก,ทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวไปมา.
ชายเคราดกที่จ้องมองฝ่ามือของจงซาน,ทำไมไม่รู้,เขาสัมผัสได้ถึงคมมีดที่คมกริบกำลังพุ่งมา,ความคมนี้ดูคุ้นเคยยิ่งนัก,รับรู้ได้ว่ามันคล้ายกับขวานของเขา,เป็นอำนาจวิเศษเช่นเดียวกันอย่างงั้นรึ?
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าฝ่ามือนั่น,ทำไมสัมผัสได้เหมือนกับเป็นขวานที่กำลังพุ่งมารึ?
ชายเคราดกไม่สามารถประมาทได้เลย,ขวานในจวีหลิงในมือของเขาที่ตะวัดฟันออกไป,คลื่นลมขนาดใหญ่ที่พุ่งออกไปด้านหน้า.
"ตูมมมมมมมม!"
ขวานยักษ์ที่เต็มไปด้วยอำนาจวิเศษของขวานจวีหลิง,ทันใดนั้นก็ถูกจับเอาไว้ในทันที.
"ฟรึบ!"
เงาฝ่ามือที่ยืดยาวออกไปคว้าเอาไว้,เงาฝ่ามือของจงซานที่คล้ายกับพลังอำนาจของขวานจวีหลิง.
ชายเคราดกที่ตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที,คว้าคมขวานของเขาเอาไว้อย่างงั้นรึ?
ไม่ขยับ,เป็นไปได้อย่างไร,นี่มีพลังร้ายกาจกว่าอย่างงั้นรึ?
อำนาจวิเศษของฝ่ามือนั่น? ทำไมเพียงแค่ระดับห้าสวรรค์แท้ถึงสามารถคว้าอาวุธของเขาได้อย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้!
"หืม? บัญญัติสวรรค์! วายุเฉือน!"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชาดังออกมา.
บัญญัติสวรรค์,วายุเฉือน!
ก่อนหน้านี้นานแล้ว,เกี่ยวกับกฎเกณฑ์ของวิชาดังกล่าวนี้,จงซานที่ได้ฝึกมาหลายครั้งแล้ว,วายุเฉือนที่ถูกนำมาใช้,การฟาดฟันออกไปง่ายๆจากฝ่ามือของเขา.
"ย๊าก!!!"
เสียงคำรามของจงซาน,มือทั้งสองข้างที่กวาดออกไปคนละฝั่ง,คล้ายกับกำลังควานหาพลังกวาดตามไปยังร่องรอยของพลังแห่งกฏ!
"เคล้ง!!"
คลื่นพลังของขวานยักษ์จวีหลิง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกฉีกออกเป็นสองท่อน,จากนั้นอำนาจวิเศษก็พุ่งตรงออกไป.
"เคล้ง!!"
พลังวายุเฉือนที่พุ่งตรงไปยังขวานจวีหลิง,พร้อมกับฉีกกระชากคมดาบของขวานออกเป็นสองส่วน.
"ไม่!"
ชายเคราดกที่รู้สึกราวกับว่ากำลังฝันอยู่,ของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขามีกลับถูกมนุษย์ฉีกออกเป็นสองส่วน,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นความจริง,เป็นไปไม่ได้,มันจะเป็นไปได้อย่างไร,เซียนฉีปฐพี,นี่คือสุดยอดเซียนฉีปฐพี,และยังหลอมรวมกับอักษรรูนครึ่งหนึ่งของขวานสะบั้นสวรรค์,ทำให้เป็นเซียนฉีที่มีพลังมากที่สุด,คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกมนุษย์ฉีกออกเป็นสองส่วนอย่างงั้นรึ?
มารดาเถอะโลกใบเล็กนี้มันคืออะไรกัน?
ข้าฝันอยู่อย่างงั้นรึ?
ความจริงคือความจริง,ขวานจวีหลิงที่ถูกฉีกรกระชากออกมาด้วยพลังมหาศาล,ทันทีที่ขวานจวีหลิงถูกฉีกออก,ยังไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น.
"เป็นไปไม่ได้,ใบมีดขวานของข้า,ตัวขวานที่แข็งแกร่งที่สุด!"ชายเคราดกที่รู้สึกไม่ดีขึ้นมา.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,เศษของขวานจวีหลิง,ที่เปลี่ยนไป,อำนาจวิเศษของมันได้หลุดออกไปพร้อมกับเข้ารวมกับฝ่ามือของจงซาน,แม้นว่าจะเป็นเพียงสีเงินเรื่อๆ,แต่ก็ทำให้เงาของฝ่ามือจงซานควบรวมกันเป็นความจริง,พลังของมันกลายเป็นน่าเกรงขามมากยิ่งขึ้น.
"อักษรรูนของขวานสะบั้นสวรรค์? นี่เจ้าครอบครองอักษรรูนขวานสะบั้นสวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,มันเป็นไปไม่ได้,ไม่มีใครเคยทำได้!"ชายเคราดกที่เต็มไปด้วยความตกอกตกใจ.
"ตูมมมมมม!"
ขวานที่ฉีกออก,ขวานยักษ์จวีหลิง,ในเวลานี้เหลือส่วนเพียงด้าม,ส่วนใบดาบได้แยกหักออกเป็นสองส่วน,ส่วนหนึ่งถูกชายเคราดกดึงไว้,ส่วนอีกส่วนหนึ่งอยู่ในมือของจงซาน.
อักษรรูนครึ่งหนึ่งของขวานจวีหลิงตอนนี้ถูกจงซานดูดไปแล้ว,ตอนนี้ครึ่งหนึ่งของขวานจวีหลิงกลายเป็นของไร้ประโยชน์ไปแล้ว.
ชายเคราดกที่จ้องมองจงซานด้วยความหวาดกลัว,จดจ้องมองขวานจวีหลิงครึ่งซีกที่ไร้ซึ่งจิตวิญญาณ,อำนาจวิเศษของขวานจวีหลิงหายไปแล้ว?
เซียนฉีปฐพีที่น่าเกรงขาม,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะเสียหายง่ายขนาดนี้.
จิตสำนึกที่เชื่อมต่อกับขวานจวีหลิง,ของชายเคราดกนับว่าเสียหายไปไม่น้อย,ในเวลานี้เขารู้สึกเศร้าใจอย่างที่สุด.
เซียนฉีปฐพี!
ชายเคราดกที่จ้องมองความผิดปรกติ,นี่มันอสุรกายของโลกใบใหญ่?
น่าหวาดกลัวขนาดนี้เลยรึ?
ในเวลาเดียวกันนี้,มือทั้งสองข้างของจงซานก็กลับเป็นเหมือนตอนแรก,ดาบในมือของเขาผล่ออกมาอีกครั้ง.
กายาเทพอสูรขั้นที่หก!
บัญญัติสวรรค์! คลื่นซ้อนแปดพันทบ!
พลังดาบ,พลังดาบที่มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม,แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่โถมกระหน่ำออกไป,ชายเคราดกที่กำลังหวาดผวาทั้งที่เขามีระดับเซียนสวรรค์,แรงกดดันที่โถมมานี้คาดไม่ถึง
เขาไม่สามารถขยับได้เลย,ทำไมเป็นเช่นนี้?
ขวานจวีหลิงก็ถูกทำลายไปแล้ว,ชายเคราดกที่ทำได้แค่นำโล่,เซียนฉีอีกอันออกมา.
แม้นว่าเซียนฉีดังกล่าวนี้จะด้อยกว่าขวานจวีหลิงมาก.
"ถึงจะนำเซียนฉีออกมา,ก็ไม่ต่างจากเดิม!"
ส่วนจงซานที่แค่นเสียงเย็นชา,บัญญัติสวรรค์,คลื่นซ้อนแปดร้อยทบนั้น! ฟาดไปยังเซียนฉีรูปโล่ระเบิดดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"
เซียนฉีรูปโล่ระเบิดดังสนั่น,ทว่าพลังของจงซานกลับไม่ลดลงเลย,ยังพุ่งต่อไป.
"อ๊ากๆๆๆ!"
ชายเคราดกที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด,ก่อนที่ร่างจะขาดเป็นสองท่อนไปในทันที.
เซียนสวรรค์? เซียนสวรรค์แล้วอย่างไร?
จงซานที่เก็บดาบ,พร้อมกับพ่นลมออกมา.
ส่วนอีกฝั่งนั้น,ชายร่างกำยำที่มีผิวสีทองถูกโจมตีอยู่ในสภาพสยดสยองเลยทีเดียว.
แปดหางสวรรค์ที่มีความเร็วไม่ธรรมดา,หนำซ้ำยังมีหางสองหางที่เป็นกระบี่จิวเซียนและกระบี่ลู่เซียนที่คมกริบ,พลังของมันนั้นมหาศาล,ในอดีตในภพหยิน,เทพอสูรคุนเผิงถึงจะมีโล่ปราณเซียนคลุมอยู่แต่ก็ถูกหางของแปดหางสวรรค์ทำร้ายจนยับเยิน,มีเหรอที่ร่างเนื้อของเซียนสวรรค์จะทนกับปลายหางของแปดหางได้?
ร่างเนื้อที่แข็งแกร่งรึ?
แม้แต่ดาบของจงซานก็ยังยากลำบากเช่นกัน.
หากแต่แต่ความแข็งแกร่งนั่น,ก็ยังด้อยกว่าอำนาจของกระบี่ลู่เซียน?
และยังมีกระบี่จิวเซียนอีก,มีหรือที่เขาจะสามารถทนได้?
ด้วยพลังอำนาจของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ร่างของชายกำยำเวลานี้กลายเป็นหลุมเป็นบ่อมีรอยเลือดเต็มไปหมดทั่วร่าง.
ขณะเดียวกันเขาที่ชำเลืองมองมาเห็นชายเคราดกถูกดาบจงซานแยกเป็นสองส่วน,ก็หวาดผวาเตรียมหนีทันที.
ช่างน่าเสียดาย,หางของแปดหางได้รัดร่างของเขาเอาไว้แล้ว.
หางที่มีกระบี่ลู่เซียนได้ทะลวงไปยังศีรษะของเขาในทันที,และกระบี่จิวเซียนที่ทะลวงเรือนอยางของเขาด้วย.
"ปัง!"
วิญญาณเทวะที่ถูกทำลายสลายหายไป!
และแล้วเซียนสวรรค์อีกคนก็ล่วงหล่นจากท้องฟ้าไปในที่สุด.
"โครม!"
โลกเขตแดนของซียนสวรรค์พังทลายลงทันที,เปลี่ยนเป็นหลุมดำขนาดใหญ่,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็หายไปในทันทีเช่นกัน.
จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนสวรรค์ทั้งสองที่ตกตายไป,พร้อมกับเผยรอยยิ้มดูแคลน,"เซียนที่ข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ที่โลกใบใหญ่อาจเหนือกว่าเซียนที่ผ่านทัณฑ์สวรรค์บนโลกเล็ก,หากแต่พวกเจ้ากลับเป็นเพียงแค่ตุ่มหนองของเซียนสวรรค์เท่านั้น!"
จงซานที่เผยรอยยิ้มที่เหยียดหยัน,ทว่าภายในใจก็สามารถคาดเดาได้ต่างๆนาๆ,ภายในโลกใบเล็กคนที่จะผ่านทัณฑ์สวรรค์นั้น,แม้นว่าจะกลายเป็นเซียนสวรรค์ที่อ่อนแอกว่าบ้าง,หากแต่ภายในโลกใบเล็กทุกคนล้วนแต่ผ่านทัณฑ์สวรรค์ด้วยตัวเองไร้ซึ่งสมบัติล้ำค่า,เป็นพลังความแข็งแกร่งของตัวเองล้วนๆ,ส่วนคนจากโลกใบใหญ่มีบางคนที่ไม่มีพลังของตัวเองเพียงพอ,เพื่อที่จะข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์,พวกเขาได้ยืมพลังจากเซียนฉีที่น่าเกรงขามในการช่วยพวกเขาทำให้คนเหล่านั้นกลายเป็นเซียนสวรรค์ที่ไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ควรจะเป็น.
จงซานที่จ้องมองศพของเซียนสองคน,พร้อมกับสะบัดมือเก็บไป,ศพเหล่านี้แม้นว่าจะไร้ประโยชน์ต่อจงซาน,ทว่ามันมีประโยชน์ต่อเซียนเซิงซือ.
หลุมดำที่ค่อยๆสลายหายไป,ท้องฟ้าก็ฟื้นคืนกลับเป็นเหมือนเช่นดังเดิม.
ทว่าจงซานต้องรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,เมื่อหลุมดำสลายหายไป,หลี่ซือที่อยู่ด้านนอก,จัดการคนเหล่านั้นไปหมดแล้วอย่างงั้นรึ?
ผู้ฝึกตนสี่สิบคน,และยังมีสามคนเป็นเซียนสวรรค์?
หลี่ซือคนเดียว,จัดการได้รวดเร็วขนาดนี้เลยรึ?
"ราชันย์จงฝีมือไม่ธรรมดา!"หลี่ซือกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เสนาบดีหลี่ชื่นชมเกินไปแล้ว!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
หลี่ซือ?
คนผู้นี้ช่างลึกล้ำมากมายิ่งนัก,ทว่าต้าฉินเองก็เต็มไปด้วยความลึกลับ,พวกเขามีพลังความสามารถมากมายขนาดใหนกัน?
หยิงเองแข็งแกร่งขนาดใหน?
ที่ไกลออกไปนั้นยังมีเหล่าผู้ชมหลงเหลืออยู่บ้างแม้ว่าจะไม่มากมายนัก,พวกเขาที่จ้องมองมายังจงซานและหลี่ซือ,ด้วยแววตาใบหน้าที่หวาดหวั่นไม่น้อย.
"ช่างน่าเสียดายยังมีแขกที่แข็งแกร่งสองสามคน,หนีไปอย่างคาดไม่ถึง,หลังจากนี้ราชันย์จงโปรดระวังตัวให้ดี!"หลี่ซือที่กล่าวเตือน.
"หืม?
ข้าต้องระวังอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ราชวงศ์ราชันย์ที่กำลังยกระดับเร็วๆนี้,พวกเขาจะต้องไปหาเจ้าอย่างแน่นอน!"หลี่ซือที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
กล่าวจบ,หลี่ซือก็บินขึ้นไปบนฟ้าหายไปในทันที.
จงซานที่จ้องมองไปยังหลังของหลี่ซือ,ก่อนที่จะเงียบไปครู่หนึ่งครุ่นคิดไปมา.
ในเวลาเดียวกันนี้,เจี้ยนหงและหลิวอู๋ซ่างก็บินตรงมา.
"กลับกันได้แล้ว!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น