Immortality Chapter 761 Li Si congratulatory gift
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 761 ของขวัญแสดงความยินดีของหลี่ซือ.
Chapter 761 Li Si
congratulatory gift
ภายในหุบเขาขนาดเล็กน้อย,เจี้ยนหงที่เต็มไปด้วยความกังวล,จงซานยังคงจับจ้องมอง,ทว่าในเวลานั้นภายในหุบเขาก็ปรากฏคนผู้หนึ่งขึ้นในทันที,เสนาบดีต้าฉินหลี่ซือ!
จงซานที่จ้องมองไปยังหลี่ซือ,พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย.
"หลี่ซือคารวะราชันย์จงซาน!"หลี่ซือกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"คารวะเสนาบดีหลี่ซือ!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"ราชันย์จงซานและพญามารเจี้ยนอ้าวดูเหมือนว่าจะมีสัมพันธ์ภาพที่ดีต่อกันอย่างงั้นรึ?"หลี่ซือกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"นับว่าเป็นสหายที่ดี,ไม่รู้ว่าเสนาบดีลี่,มีอะไรถึงได้มาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามไปยังหลี่ซือ.
"อืม,ไม่ได้มีเรื่องสำคัญอะไรนัก,หลักๆแล้วได้ยินเรื่องบางอย่างของต้าเจิ้ง,จึงต้องการมาถามให้แน่ใจ!"หลี่ซือกล่าว.
"หืม?"
"ได้ยิน,ว่าราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,อีกไม่นานจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นความจริงหรือไม่?"หลี่ซือที่สอบถามออกมาตรงๆ.
จงซานที่จ้องมองไปยังหลี่ซือ,ก่อนที่จะเงียบไปครู่หนึ่ง,ท้ายที่สุดก็พยักหน้า,"ถูกแล้ว,ต้าเจิ้งเตรียมยกระดับในไม่ช้านี้!"
"อืมถ้าจะเรียก,ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง,คงจะไม่มีปัญหาสินะ,ในเมื่อได้รับคำยืนยันจากราชันย์จงซาน,หลี่ซือรู้สึกเป็นเกียรติยิ่งนัก!"
"เสนาบดีหลี่ซือยกยอเกินไปแล้ว,ต้าฉินคงอยู่มากว่าแปดหมื่นปี,นับเป็นราชวงศ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ต้าเจิ้งของข้านั้นเทียบกับต้าฉินแล้วยังห่างกันอีกไกลโข!"จงซานที่สายหน้าไปมา.
"ไม่ว่าอย่างไร,ต้าเจิ้งก็ครองแผ่นดินกว่า
30 %
ของทวีปศักดิ์สิทธิ์,นับตั้งแต่โบราณมาการครองทวีปศักดิ์สิทธิ์เพียงแค่ราชวงศ์ราชันย์,นับว่าเป็นราชวงศ์แรก,และจะกลายเป็นราชวงศ์ราชันย์ที่ถูกบันทึกเอาไว้ไปอีกยาวนาน!"
"เป็นเพียงแค่โชคอำนวยเท่านั้น,หากแต่ข้าคิดว่าต้าฉินเมื่อครั้งเป็นราชวงศ์ราชันย์เอง,ก็ต้องไม่ด้อยกว่าต้าเจิ้งอย่างแน่นอน!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
หลี่ซือจ้องมองไปยังจงซาน,เผยยิ้มเล็กน้อย,หากแต่ไม่ปฏิเสธ.
ในเมื่อต้าเจิ้งกำลังจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์,ข้าหลี่ซือจะเป็นตัวแทนต้าฉิน,มอบของขวัญพิเศษให้กับต้าเจิ้งเอง!"หลี่ซือกล่าว.
"หืม?"จงซานที่รู้สึกประหลาดใจ.
"รอเดี๋ยวเดียว!"หลี่ซือกล่าว.
รอเดี๋ยวเดียวอย่างงั้นรึ?
จงซานที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย,เขายังไม่ได้เตรียมมา?หรือเขากำลังจะทำอะไรให้อย่างงั้นรึ?
จงซานรู้ดีว่าเขากับต้าฉินเองก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมากมายนัก,เขาจะมอบของขวัญให้ก่อนอย่างงั้นรึ?
บางทีนี่อาจจะเป็นแผนการก็เป็นได้.
บนท้องฟ้า,หลุมดำที่ขยายขนาดมากขึ้นและก็มากขึ้น,จากนั้นก็ค่อยๆลดลง,ปราณกระบี่ทรงพลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาด้านใน,จนทำให้มิติฉีกขาด,พร้อมกับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง,ผู้คนรอบๆได้ถอยออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า.
การต่อสู้นี้,มิติอากาศที่ฉีกขาดขนาดใหญ่เป็นหลุมดำจนปกคลุมผืนฟ้า,และสั่นสะเทือนออกไปรอบๆจนภูเขาที่อยู่ใกล้ๆเวลานี้แบนราบเป็นหน้ากลอง,จากนั้นหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์ก็ค่อยๆฟื้นฟูกลับมา.
การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงนั้น,ดูเหมือนว่าจะหยุดลงชั่วคราว.
บนท้องฟ้า,สี่ยอดฝีมือที่ล้อมรอบเจี้ยนอ้าว.
ผมของเจี้ยนอ้าวที่ไม่เป็นระเบียบเล็กน้อย,ที่แขนเสื้อเองก็ขาดวิ่น,ส่วนเต๋าจวินเซิ่งหย๋าเองก็เหมือนๆกันเจี้ยนอ้าว,เสื้อผ้าที่ขาดเพียงเล็กน้อย,ดูเหมือนว่าทั้งเจี้ยนอ้าวและเต๋าจวินเซิ่งหย๋าจะไม่ได้รับผลมากนัก,ทว่าเขากลับจดจ้องมองเจี้ยนอ้าวด้วยความลึกล้ำ.
ส่วนเย่ชิงเฉิงที่มือขวาของเขา,มีโลหิตที่ไหลออกมา,ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ,ก่อนที่เขาจะย้ายข้างเป็นมือซ้ายถือกระบี่จิวเซียนเอาไว้แทน.
ส่วนฮามะไลนั้น,แม้นว่าจะไม่มีบาดแผลใดๆ,ทว่าใบหน้าที่กำลังเต็มไปด้วยความทุกข์,บางทีการต่อสู้หลายชั่วยามนั่น,ฮามะไลอาจจะทำได้แค่จ้องมอง,ไม่สามารถเข้าไปร่วมวงได้เลยแม้แต่น้อย.
ส่วนคนที่มีแผลมากที่สุด,เป็นเฉินฉีเทียน,เวลานี้ใบหน้าที่กำลังเต็มไปด้วยความตื่นกลัว,บาดแผลกระจายไปทั่วร่าง,ที่ต้นขามีโลหิตไหลออกมา,บาดแผลที่มองเห็นกระดูกด้านใน.
เจี้ยนอ้าวที่รับมือกับยอดฝีมือได้อย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่กำลังจ้องมองเงียบๆ.
"เจี้ยนอ้าว,ความแข็งแกร่งของเจ้าข้าไม่ขอโต้เถียง,ทว่าเจ้าควรจะรู้ดี,หากว่ายังเป็นเช่นตอนนี้,เจ้าจะต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย,มีดบินสังหารเซียนใช้ออกมาแค่ครั้งเดียว,ยังสามารถนำออกมาใช้ได้อีกสองครั้ง,ในเวลานั้น,เจ้าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า,เข้าร่วมแดนเทพอมตะของข้าซะ,แล้วข้าจะมอบตำแหน่งเต๋าจวินให้กับเจ้า! และยังมอบกระบี่จูเซียนให้เจ้าถือด้วย!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เจี้ยนอ้าวที่ยกมือพร้อมกับเล็มเส้นผมที่ไม่เป็นระเบียบออกไป,ก่อนที่จะยืนมือไปด้านหน้าเล็กน้อย,กลิ่นอายกระบี่ที่ส่องประกายแสงขึ้นที่มือทั้งสองข้าง,มันกำลังเปล่งแสงสว่างจ้าออกมา.
"เต๋าจวิน?
ฮ่าฮ่าฮ่า,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าก็แค่ดาดๆเท่านั้น!
ไม่คิดเลยว่าข้าจะประเมินเจ้าเอาไว้สูงเกินไป!"เจี้ยนอ้าวกล่าวออกมาเสียงดัง.
ปราณกระบี่ขนาดใหญ่ยักษ์ฉีกมิติอากาศออกมาอีกครั้ง,การต่อสู้ของคนทั้งห้าเริ่มอีกครั้งแล้ว,หลุมดำขนาดใหญ่ที่โผล่ออกมาอีกครั้ง.
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหยุดพักเพื่อคุยกันเล็กน้อย,ก่อนที่จะต่อสู้กันต่อไป.
ทุกคนที่ดวงตาเปล่งประกาย,รอคอยผลที่จะเกิดขึ้น.
"ฝ่าบาท,ท่านพ่อกำลังมีอันตรายไม่ใช่รึ?
ข้าต้องการ.....!"เจี้ยนหงที่เต็มไปด้วยความกังวลจ้องมองมายังจงซาน.
"เจี้ยนอ้าวได้บอกกับพวกเราแล้วว่าไม่ต้องช่วย,นอกจากนี้,เจ้ายังไม่รู้ตัวรึ?
ดวงจันทร์ตอนนี้กำลังเริ่มขึ้นแล้ว!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ดวงจันทร?
หลี่ซือที่จ้องมองจงซานด้วยสายตาแปลกประหลาด.
เจี้ยนหงที่จ้องมองไปยังดวงจันทราที่เริ่มทอแสงไกลออกไป,แววตาที่เผยความตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที,จากนั้นก็พยักหน้ารับ,"เจี้ยนหงลืมไป!"
"อย่าได้กังวล,เมื่อดวงจันทราเต็มดวง,เจี้ยนอ้าวก็จะก้าวไปถึงขั้นสมบูรณ์!"จงซานที่กล่าว.
"อืม!"
ดวงจันทราที่เริ่มขึ้นสูงเรื่อยๆ,ดวงจันทร์ที่ค่อยๆเลื่อนขึ้นบนท้องฟ้า,ขณะที่แสดงจันทรากำลังปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า.
แสงจันทราที่สาดส่อง,แสงสีเงินที่กวาดไปทุกทิศทุกทาง,หากแต่ราวกับว่าแสงจันทร์สีเงินนั้นถูกเทือกเขาเหม่ยซานกำลังดูดกลืนอยู่.
โดยเฉพาะภายในหลุมดำนั้น.
ภายในหลุมดำที่มียอดฝีมือห้าคนในนั้น,แสงจันทราที่ราวกับถูกหลุมดำดูดเขาไปเหมือนกับวังน้ำวน,แสงจันทร์รอบๆเวลานี้กำลังถูกดูดอย่างรุนแรงมากขึ้นและก็มากขึ้น.
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมอง,เกิดอะไรขึ้นกัน?
"ทักษะกระบี่ของเจี้ยนอ้าวได้มาถึง,หัวใจกระบี่แสงจันทราอย่างคาดไม่ถึง,ในเวลานี้นะรึ?"หลี่ซือที่อุทานออกมา.
บนอากาศนั้น,ภายในหลุมดำปรากฏร่างสี่ร่างที่หนีออกมา,เต่าจวินเซิ่งหย๋า,เย่ชิงเฉิง,เฉินฉีเทียนและฮามะไล,หลุมดำหายไปช้าๆ.
จากนั้นเหล่าผู้ชมที่จดจ้องมองไปรอบๆ.
ไม่มีเจี้ยนอ้าวแล้ว,หากแต่มีเพียงแค่กลุ่มแสงสีเงินกลุ่มหนึ่งเท่านั้น.
"ฟิ้ว!"
รอบๆกลุ่มแสงดังกล่าว,ทันใดนั้นก็ปรากฏปราณกระบี่มากมายปรากฏขึ้น.
"ฟี่!............."
ปราณกระบี่ที่ส่องประกายไปทุกทิศทุกทาง,ไม่ได้ถูกยิงออกไป,ทว่าเป็นแสงสีเงินของดวงจันทราต่างหากที่ถูกดึงขึ้นมา,มากขึ้นและก็มากขึ้น,รวมตัวกันเป็นปราณกระบี่ที่อัดแน่นกัน.
ปราณกระบี่ที่รวมตัวกันมากขึ้นและก็มากขึ้น,กลายเป็นรูปลักษณ์ของกระบี่ขึ้นกลางอากาศ,ดูเหมือนกับดอกไม้ที่ยังเป็นดอกตูมลอยอยู่บนอากาศ.
แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่,กำลังบดขยี้อากาศรอบๆออกไปเกิดเสียงดังสนั่น,แรงสั่นสะเทือนที่ทำให้หัวใจของทุกคนที่อยู่รอบๆหดเกร็ง,รู้สึกราวกับว่าหวั่นเกรงแทบต้องคุกเข่าคำนับ.
รูปลักษณ์ของปราณกระบี่ที่รวมตัวกันกลายเป็นดอกบัว,กลีบแต่ละใบของดอกบัวคือปราณกระบี่.
"แค๊กๆๆ....!"
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,ทุกคนที่จ้องมองอยู่ถึงกับต้องกลืนน้ำลาย,ดอกบัวที่มีขยายขนาดหลายพันจั้งก็ค่อยๆครี่ดอกออกมา.
กลีบดอกบัวที่ใหญ่โต,ขยายขนาดออกมากว่าแสนจั้ง,ดอกบัวปราณกลีบปราณกระบี่ค่อยๆบานออกมาช้าๆ.
ทุกๆกลีบของดอกบัวนั้น,เต็มไปด้วยปราณกระบี่ที่ทรงพลังพุ่งออกไปรอบๆ,ปราณกระบี่ที่ปกคลุมพื้นที่,มิติอากาศที่ฉีกขาดเป็นความว่างเปล่าเป็นรอยยาวยืดเป็นเส้นลากยาวออกไปด้วยความคมของกลีบบัว.
ปราณกระบี่ที่ปกคลุมพื้นที่รอบๆ.
ที่ใจกลางของบัวปราณกระบี่,มีแท่นกระบี่ตั้งอยู่,และเจี้ยนอ้าวนั่งสมาธิอยู่ตรงนั้น,ร่างของเขาที่เป็นสีเงินปกคลุมค่อยๆจางลงเรื่อยๆ,ที่หน้าผากของเขาเวลานี้ปรากฏสัญลักษณ์กำลังรวมตัวกันขึ้น.
ดวงตาทั้งสองข้างที่ค่อยๆลืมตาขึ้น,แววตาที่เปล่งเจตจำนงกระบี่ปะทุขึ้นมา,พุ่งตรงออกไป,ก่อนที่จะค่อยๆสลายหายไป.
เหล่าผู้ชมที่จ้องมองเจี้ยนอ้าวด้วยความหวั่นเกรง.
"ยินดีกับพญามาร,ที่ก้าวไปถึงขั้นสมบูรณ์ของมนุษย์!"เสียงของเหล่าศิษย์แดนเทพอเวจีกล่าวออกมาพรอ้มๆกัน.
"ยินดีกับพญามาร,ที่ก้าวไปถึงขั้นสมบูรณ์ของมนุษย์!"
เจี้ยนอ้าวที่ลุกขึ้นจากแท่นดอกบัว,กวาดตามองเหล่าศิษย์ของแดนเทพอเวจี,หากแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,จากนั้นก็หันหน้าไปมองเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตอนนี้กำลังหายใจแฮกๆ,แววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก,ไม่ไกลออกไป,เย่ชิงเฉิงที่สูดหายใจลึกขมวดคิ้วไปมา,ฮามะไลที่แววตาเต็มไปด้วยความขลาดเขลาปะทุขึ้นมา.
ส่วนเฉินฉีเทียนที่เห็นเจี้ยนอ้าวทะลวงระดับพลังฝึกตนได้,ใบหน้าก็ตื่นตระหนกตกใจหวาดกลัวตัวสั่นขึ้นมา.
ทำไม,ทำไมข้าถึงได้โชคร้ายขนาดนี้กัน?
ไร้ซึ่งลังเล,เฉินฉีเทียนเตรียมหนีทันที.
"จนถึงตอนนี้ยังต้องการหนีอีกรึ?"เจี้ยนอ้าวแค่นเสียงเย็นชา.
เจี้ยนอ้าวทีแค่นเสียงเย็นชา,ปราณกระบี่ที่ยิ่งใหญ่ฉีกอากาศพุ่งตรงไปยังเฉินฉีเทียนในทันที.
"ตูมมมมมมมมม!"
ปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นอีกครั้ง,ทว่าในเวลานี้เต๋าจวินเซิ่งหย๋าและเย่ชิงเฉิงก็เข้าโจมตีเพื่อเร่งรีบสังหารเจี้ยนอ้าวอีกครั้งด้วยเช่นกัน.
ห้ายอดฝีมือรุมหนึ่งเกิดขึ้นอีกครั้ง,หลุมดำขนาดใหญ่ที่ขยายขนาดออกมาอีกครั้ง,ทว่าในเวลานี้,หลี่ซือที่อยู่ข้างๆจงซานทันใดนั้นก็หายไปในทันที.
ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่
12,มนุษย์ขั้นสมบูรณ์จะแข็งแกร่งขนาดใหน?
นอกจากนี้เจี้ยนอ้าวยังบำเพ็ญวิถีกระบี่,กลายเป็นคนที่ร้ายกาจเกินประมาน,ความแข็งแกร่งของเจี้ยนอ้าวในเวลานี้,เกินกว่าที่จงซานจะคาดการณ์ได้แล้ว!
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"
หลุมดำขนาดใหญ่ขยายขนาดออกมามากกว่าเดิมสิบเท่า,จากนั้นก็หดตัวลงอย่างรวดเร็ว.
ขณะที่หลุมดำขนาดใหญ่ฟื้นฟูคืนกลับมา,สายตาของเหล่าผู้ชมจดจ้องมองไปยังแสงสีเงินที่สว่างจ้ามากมายไร้ที่สิ้นสุด,ทันใดนั้นก็พุ่งตรงไปยังทิศทางหนึ่ง,พลังกระแทกที่หนักหน่วงรุนแรงเป็นอย่างมาก.
เป็นทิศทางของเฉินฉีเทียน,ปราณกระบี่สีเงินที่ทะลวงร่างของเฉินฉีเทียนในทันที.
"อ๊ากกกกก!"
ได้ยินเพียงแค่เสียงทรมานดังลั่น,เฉินฉีเทียนที่พบเข้ากับความตายอย่างโหดร้าย! แสงสีเงินนั้นยังฉีกกระชากบดขยี้ดวงวิญญาณของเฉินฉีเทียนอีกด้วย.
ทุกคนที่คิดว่าเฉินฉีเทียนคงจบแล้ว,ดวงวิญญาณของเขาที่แตกสลายหายไป,จะต้องกลายเป็นเพียงแค่พลังฟ้าดินอย่างแน่นอน.
ทว่า,ในชั่วระยะเวลาที่เสียงนั้นจะหายไป,ก็ได้ยินเสียงที่โกรธเกรี้ยวดุร้ายดังออกมา,"เจ้าสารเลวบัดซบ,แค้นครั้งนี้,ข้าซุนเฉินจะจดจำเอาไว้,รอคอยแล้วกันข้าจะไปสังหารมันทุกคนในโลกใบเล็กแห่งนี้!"
เสียงที่ดุร้ายบ้าคลั่ง,เต็มไปด้วยจิตสังหารที่มากมายมหาศาล,ทำให้คนที่ได้ยินถึงกับเลือดลมหยุดวิ่งไปเลยทีเดียว.
ซุนเฉิน? ใครคือซุนเฉินกัน?
"ตูมมมมมมมมมม!"
เมื่อเฉินฉีเทียนตกตายไปทำให้ทุกคนต้องขมวดคิ้วไปมา,เสียงของซุนเฉินที่ทำให้พวกเขาขนลุกเกรียวนี้,คือใคร,ทว่าขณะเดียวกัน,ที่ตำแหน่งอีกฝั่ง,เย่ชิงเฉิงที่ลอยอยู่,ทันใดนั้นมือของเขาก็ระเบิดเสียงดังสนั่น,กระบี่จิวเซียนที่ล่วงหล่นลงมายังตำแหน่งของจงซานอย่างคาดไม่ถึง.
เป็นหลี่ซือ,หลี่ซือที่ลอบโจมตีเย่ชิงเฉิงในทันที,เสนาบดีหลี่ซืออย่างงั้นรึ?
"สารเลว!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตบไปที่น้ำเต้า.
ทันใดนั้นแสงเจ็ดสีก็พุ่งตรงออกไปอย่างรวดเร็ว.
"วีดดดดดด!"
ปราณกระบี่รูปดอกบัวขนาดหนึ่งแสนจั้ง,ทันใดนั้นก็สว่างวาบพุ่งตรงกระแทกมีดบินสังหารเซียนของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าในทันที.
มีดบินสังหารเซียนที่บินกลับไปยังน้ำเต้าเซียนเช่นเดิม,ส่วนปราณกระบี่ที่สว่างวูบขึ้นมานั้นก็พุ่งกลับไปเข้าไปในร่างของเจี้ยนอ้าวทันทีเช่นกัน.
ขณะที่เย่ชิงเฉิงถูกลอบโจมตี,หลี่ซือก็ถอยห่างออกมาไกลแล้วเช่นกัน.
ทว่าพริบตาเดียวนั้น,กระบี่จิวเซียนได้พุ่งมาอยู่ด้านหน้าจงซานแล้ว.
นี่คือของขวัญแสดงความยินดีของหลี่ซือที่กล่าวถึงอย่างงั้นรึ?
กระบี่จิวเซียน?
Chapter 761 Li Si
congratulatory gift
李斯的贺礼
ของขวัญแสดงความยินดีของหลี่ซือ.
ภายในหุบเขาขนาดเล็กน้อย,เจี้ยนหงที่เต็มไปด้วยความกังวล,จงซานยังคงจับจ้องมอง,ทว่าในเวลานั้นภายในหุบเขาก็ปรากฏคนผู้หนึ่งขึ้นในทันที,เสนาบดีต้าฉินหลี่ซือ!
จงซานที่จ้องมองไปยังหลี่ซือ,พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย.
"หลี่ซือคารวะราชันย์จงซาน!"หลี่ซือกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"คารวะเสนาบดีหลี่ซือ!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
"ราชันย์จงซานและพญามารเจี้ยนอ้าวดูเหมือนว่าจะมีสัมพันธ์ภาพที่ดีต่อกันอย่างงั้นรึ?"หลี่ซือกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"นับว่าเป็นสหายที่ดี,ไม่รู้ว่าเสนาบดีลี่,มีอะไรถึงได้มาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามไปยังหลี่ซือ.
"อืม,ไม่ได้มีเรื่องสำคัญอะไรนัก,หลักๆแล้วได้ยินเรื่องบางอย่างของต้าเจิ้ง,จึงต้องการมาถามให้แน่ใจ!"หลี่ซือกล่าว.
"หืม?"
"ได้ยิน,ว่าราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,อีกไม่นานจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?
เป็นความจริงหรือไม่?"หลี่ซือที่สอบถามออกมาตรงๆ.
จงซานที่จ้องมองไปยังหลี่ซือ,ก่อนที่จะเงียบไปครู่หนึ่ง,ท้ายที่สุดก็พยักหน้า,"ถูกแล้ว,ต้าเจิ้งเตรียมยกระดับในไม่ช้านี้!"
"อืมถ้าจะเรียก,ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง,คงจะไม่มีปัญหาสินะ,ในเมื่อได้รับคำยืนยันจากราชันย์จงซาน,หลี่ซือรู้สึกเป็นเกียรติยิ่งนัก!"
"เสนาบดีหลี่ซือยกยอเกินไปแล้ว,ต้าฉินคงอยู่มากว่าแปดหมื่นปี,นับเป็นราชวงศ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ต้าเจิ้งของข้านั้นเทียบกับต้าฉินแล้วยังห่างกันอีกไกลโข!"จงซานที่สายหน้าไปมา.
"ไม่ว่าอย่างไร,ต้าเจิ้งก็ครองแผ่นดินกว่า
30 %
ของทวีปศักดิ์สิทธิ์,นับตั้งแต่โบราณมาการครองทวีปศักดิ์สิทธิ์เพียงแค่ราชวงศ์ราชันย์,นับว่าเป็นราชวงศ์แรก,และจะกลายเป็นราชวงศ์ราชันย์ที่ถูกบันทึกเอาไว้ไปอีกยาวนาน!"
"เป็นเพียงแค่โชคอำนวยเท่านั้น,หากแต่ข้าคิดว่าต้าฉินเมื่อครั้งเป็นราชวงศ์ราชันย์เอง,ก็ต้องไม่ด้อยกว่าต้าเจิ้งอย่างแน่นอน!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
หลี่ซือจ้องมองไปยังจงซาน,เผยยิ้มเล็กน้อย,หากแต่ไม่ปฏิเสธ.
ในเมื่อต้าเจิ้งกำลังจะยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์,ข้าหลี่ซือจะเป็นตัวแทนต้าฉิน,มอบของขวัญพิเศษให้กับต้าเจิ้งเอง!"หลี่ซือกล่าว.
"หืม?"จงซานที่รู้สึกประหลาดใจ.
"รอเดี๋ยวเดียว!"หลี่ซือกล่าว.
รอเดี๋ยวเดียวอย่างงั้นรึ?
จงซานที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย,เขายังไม่ได้เตรียมมา?หรือเขากำลังจะทำอะไรให้อย่างงั้นรึ?
จงซานรู้ดีว่าเขากับต้าฉินเองก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมากมายนัก,เขาจะมอบของขวัญให้ก่อนอย่างงั้นรึ?
บางทีนี่อาจจะเป็นแผนการก็เป็นได้.
บนท้องฟ้า,หลุมดำที่ขยายขนาดมากขึ้นและก็มากขึ้น,จากนั้นก็ค่อยๆลดลง,ปราณกระบี่ทรงพลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาด้านใน,จนทำให้มิติฉีกขาด,พร้อมกับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง,ผู้คนรอบๆได้ถอยออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า.
การต่อสู้นี้,มิติอากาศที่ฉีกขาดขนาดใหญ่เป็นหลุมดำจนปกคลุมผืนฟ้า,และสั่นสะเทือนออกไปรอบๆจนภูเขาที่อยู่ใกล้ๆเวลานี้แบนราบเป็นหน้ากลอง,จากนั้นหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์ก็ค่อยๆฟื้นฟูกลับมา.
การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงนั้น,ดูเหมือนว่าจะหยุดลงชั่วคราว.
บนท้องฟ้า,สี่ยอดฝีมือที่ล้อมรอบเจี้ยนอ้าว.
ผมของเจี้ยนอ้าวที่ไม่เป็นระเบียบเล็กน้อย,ที่แขนเสื้อเองก็ขาดวิ่น,ส่วนเต๋าจวินเซิ่งหย๋าเองก็เหมือนๆกันเจี้ยนอ้าว,เสื้อผ้าที่ขาดเพียงเล็กน้อย,ดูเหมือนว่าทั้งเจี้ยนอ้าวและเต๋าจวินเซิ่งหย๋าจะไม่ได้รับผลมากนัก,ทว่าเขากลับจดจ้องมองเจี้ยนอ้าวด้วยความลึกล้ำ.
ส่วนเย่ชิงเฉิงที่มือขวาของเขา,มีโลหิตที่ไหลออกมา,ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ,ก่อนที่เขาจะย้ายข้างเป็นมือซ้ายถือกระบี่จิวเซียนเอาไว้แทน.
ส่วนฮามะไลนั้น,แม้นว่าจะไม่มีบาดแผลใดๆ,ทว่าใบหน้าที่กำลังเต็มไปด้วยความทุกข์,บางทีการต่อสู้หลายชั่วยามนั่น,ฮามะไลอาจจะทำได้แค่จ้องมอง,ไม่สามารถเข้าไปร่วมวงได้เลยแม้แต่น้อย.
ส่วนคนที่มีแผลมากที่สุด,เป็นเฉินฉีเทียน,เวลานี้ใบหน้าที่กำลังเต็มไปด้วยความตื่นกลัว,บาดแผลกระจายไปทั่วร่าง,ที่ต้นขามีโลหิตไหลออกมา,บาดแผลที่มองเห็นกระดูกด้านใน.
เจี้ยนอ้าวที่รับมือกับยอดฝีมือได้อย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่กำลังจ้องมองเงียบๆ.
"เจี้ยนอ้าว,ความแข็งแกร่งของเจ้าข้าไม่ขอโต้เถียง,ทว่าเจ้าควรจะรู้ดี,หากว่ายังเป็นเช่นตอนนี้,เจ้าจะต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย,มีดบินสังหารเซียนใช้ออกมาแค่ครั้งเดียว,ยังสามารถนำออกมาใช้ได้อีกสองครั้ง,ในเวลานั้น,เจ้าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า,เข้าร่วมแดนเทพอมตะของข้าซะ,แล้วข้าจะมอบตำแหน่งเต๋าจวินให้กับเจ้า! และยังมอบกระบี่จูเซียนให้เจ้าถือด้วย!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เจี้ยนอ้าวที่ยกมือพร้อมกับเล็มเส้นผมที่ไม่เป็นระเบียบออกไป,ก่อนที่จะยืนมือไปด้านหน้าเล็กน้อย,กลิ่นอายกระบี่ที่ส่องประกายแสงขึ้นที่มือทั้งสองข้าง,มันกำลังเปล่งแสงสว่างจ้าออกมา.
"เต๋าจวิน?
ฮ่าฮ่าฮ่า,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าก็แค่ดาดๆเท่านั้น!
ไม่คิดเลยว่าข้าจะประเมินเจ้าเอาไว้สูงเกินไป!"เจี้ยนอ้าวกล่าวออกมาเสียงดัง.
ปราณกระบี่ขนาดใหญ่ยักษ์ฉีกมิติอากาศออกมาอีกครั้ง,การต่อสู้ของคนทั้งห้าเริ่มอีกครั้งแล้ว,หลุมดำขนาดใหญ่ที่โผล่ออกมาอีกครั้ง.
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหยุดพักเพื่อคุยกันเล็กน้อย,ก่อนที่จะต่อสู้กันต่อไป.
ทุกคนที่ดวงตาเปล่งประกาย,รอคอยผลที่จะเกิดขึ้น.
"ฝ่าบาท,ท่านพ่อกำลังมีอันตรายไม่ใช่รึ?
ข้าต้องการ.....!"เจี้ยนหงที่เต็มไปด้วยความกังวลจ้องมองมายังจงซาน.
"เจี้ยนอ้าวได้บอกกับพวกเราแล้วว่าไม่ต้องช่วย,นอกจากนี้,เจ้ายังไม่รู้ตัวรึ?
ดวงจันทร์ตอนนี้กำลังเริ่มขึ้นแล้ว!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ดวงจันทร?
หลี่ซือที่จ้องมองจงซานด้วยสายตาแปลกประหลาด.
เจี้ยนหงที่จ้องมองไปยังดวงจันทราที่เริ่มทอแสงไกลออกไป,แววตาที่เผยความตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที,จากนั้นก็พยักหน้ารับ,"เจี้ยนหงลืมไป!"
"อย่าได้กังวล,เมื่อดวงจันทราเต็มดวง,เจี้ยนอ้าวก็จะก้าวไปถึงขั้นสมบูรณ์!"จงซานที่กล่าว.
"อืม!"
ดวงจันทราที่เริ่มขึ้นสูงเรื่อยๆ,ดวงจันทร์ที่ค่อยๆเลื่อนขึ้นบนท้องฟ้า,ขณะที่แสดงจันทรากำลังปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า.
แสงจันทราที่สาดส่อง,แสงสีเงินที่กวาดไปทุกทิศทุกทาง,หากแต่ราวกับว่าแสงจันทร์สีเงินนั้นถูกเทือกเขาเหม่ยซานกำลังดูดกลืนอยู่.
โดยเฉพาะภายในหลุมดำนั้น.
ภายในหลุมดำที่มียอดฝีมือห้าคนในนั้น,แสงจันทราที่ราวกับถูกหลุมดำดูดเขาไปเหมือนกับวังน้ำวน,แสงจันทร์รอบๆเวลานี้กำลังถูกดูดอย่างรุนแรงมากขึ้นและก็มากขึ้น.
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมอง,เกิดอะไรขึ้นกัน?
"ทักษะกระบี่ของเจี้ยนอ้าวได้มาถึง,หัวใจกระบี่แสงจันทราอย่างคาดไม่ถึง,ในเวลานี้นะรึ?"หลี่ซือที่อุทานออกมา.
บนอากาศนั้น,ภายในหลุมดำปรากฏร่างสี่ร่างที่หนีออกมา,เต่าจวินเซิ่งหย๋า,เย่ชิงเฉิง,เฉินฉีเทียนและฮามะไล,หลุมดำหายไปช้าๆ.
จากนั้นเหล่าผู้ชมที่จดจ้องมองไปรอบๆ.
ไม่มีเจี้ยนอ้าวแล้ว,หากแต่มีเพียงแค่กลุ่มแสงสีเงินกลุ่มหนึ่งเท่านั้น.
"ฟิ้ว!"
รอบๆกลุ่มแสงดังกล่าว,ทันใดนั้นก็ปรากฏปราณกระบี่มากมายปรากฏขึ้น.
"ฟี่!............."
ปราณกระบี่ที่ส่องประกายไปทุกทิศทุกทาง,ไม่ได้ถูกยิงออกไป,ทว่าเป็นแสงสีเงินของดวงจันทราต่างหากที่ถูกดึงขึ้นมา,มากขึ้นและก็มากขึ้น,รวมตัวกันเป็นปราณกระบี่ที่อัดแน่นกัน.
ปราณกระบี่ที่รวมตัวกันมากขึ้นและก็มากขึ้น,กลายเป็นรูปลักษณ์ของกระบี่ขึ้นกลางอากาศ,ดูเหมือนกับดอกไม้ที่ยังเป็นดอกตูมลอยอยู่บนอากาศ.
แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่,กำลังบดขยี้อากาศรอบๆออกไปเกิดเสียงดังสนั่น,แรงสั่นสะเทือนที่ทำให้หัวใจของทุกคนที่อยู่รอบๆหดเกร็ง,รู้สึกราวกับว่าหวั่นเกรงแทบต้องคุกเข่าคำนับ.
รูปลักษณ์ของปราณกระบี่ที่รวมตัวกันกลายเป็นดอกบัว,กลีบแต่ละใบของดอกบัวคือปราณกระบี่.
"แค๊กๆๆ....!"
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,ทุกคนที่จ้องมองอยู่ถึงกับต้องกลืนน้ำลาย,ดอกบัวที่มีขยายขนาดหลายพันจั้งก็ค่อยๆครี่ดอกออกมา.
กลีบดอกบัวที่ใหญ่โต,ขยายขนาดออกมากว่าแสนจั้ง,ดอกบัวปราณกลีบปราณกระบี่ค่อยๆบานออกมาช้าๆ.
ทุกๆกลีบของดอกบัวนั้น,เต็มไปด้วยปราณกระบี่ที่ทรงพลังพุ่งออกไปรอบๆ,ปราณกระบี่ที่ปกคลุมพื้นที่,มิติอากาศที่ฉีกขาดเป็นความว่างเปล่าเป็นรอยยาวยืดเป็นเส้นลากยาวออกไปด้วยความคมของกลีบบัว.
ปราณกระบี่ที่ปกคลุมพื้นที่รอบๆ.
ที่ใจกลางของบัวปราณกระบี่,มีแท่นกระบี่ตั้งอยู่,และเจี้ยนอ้าวนั่งสมาธิอยู่ตรงนั้น,ร่างของเขาที่เป็นสีเงินปกคลุมค่อยๆจางลงเรื่อยๆ,ที่หน้าผากของเขาเวลานี้ปรากฏสัญลักษณ์กำลังรวมตัวกันขึ้น.
ดวงตาทั้งสองข้างที่ค่อยๆลืมตาขึ้น,แววตาที่เปล่งเจตจำนงกระบี่ปะทุขึ้นมา,พุ่งตรงออกไป,ก่อนที่จะค่อยๆสลายหายไป.
เหล่าผู้ชมที่จ้องมองเจี้ยนอ้าวด้วยความหวั่นเกรง.
"ยินดีกับพญามาร,ที่ก้าวไปถึงขั้นสมบูรณ์ของมนุษย์!"เสียงของเหล่าศิษย์แดนเทพอเวจีกล่าวออกมาพรอ้มๆกัน.
"ยินดีกับพญามาร,ที่ก้าวไปถึงขั้นสมบูรณ์ของมนุษย์!"
เจี้ยนอ้าวที่ลุกขึ้นจากแท่นดอกบัว,กวาดตามองเหล่าศิษย์ของแดนเทพอเวจี,หากแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,จากนั้นก็หันหน้าไปมองเต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตอนนี้กำลังหายใจแฮกๆ,แววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก,ไม่ไกลออกไป,เย่ชิงเฉิงที่สูดหายใจลึกขมวดคิ้วไปมา,ฮามะไลที่แววตาเต็มไปด้วยความขลาดเขลาปะทุขึ้นมา.
ส่วนเฉินฉีเทียนที่เห็นเจี้ยนอ้าวทะลวงระดับพลังฝึกตนได้,ใบหน้าก็ตื่นตระหนกตกใจหวาดกลัวตัวสั่นขึ้นมา.
ทำไม,ทำไมข้าถึงได้โชคร้ายขนาดนี้กัน?
ไร้ซึ่งลังเล,เฉินฉีเทียนเตรียมหนีทันที.
"จนถึงตอนนี้ยังต้องการหนีอีกรึ?"เจี้ยนอ้าวแค่นเสียงเย็นชา.
เจี้ยนอ้าวทีแค่นเสียงเย็นชา,ปราณกระบี่ที่ยิ่งใหญ่ฉีกอากาศพุ่งตรงไปยังเฉินฉีเทียนในทันที.
"ตูมมมมมมมมม!"
ปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นอีกครั้ง,ทว่าในเวลานี้เต๋าจวินเซิ่งหย๋าและเย่ชิงเฉิงก็เข้าโจมตีเพื่อเร่งรีบสังหารเจี้ยนอ้าวอีกครั้งด้วยเช่นกัน.
ห้ายอดฝีมือรุมหนึ่งเกิดขึ้นอีกครั้ง,หลุมดำขนาดใหญ่ที่ขยายขนาดออกมาอีกครั้ง,ทว่าในเวลานี้,หลี่ซือที่อยู่ข้างๆจงซานทันใดนั้นก็หายไปในทันที.
ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่
12,มนุษย์ขั้นสมบูรณ์จะแข็งแกร่งขนาดใหน?
นอกจากนี้เจี้ยนอ้าวยังบำเพ็ญวิถีกระบี่,กลายเป็นคนที่ร้ายกาจเกินประมาน,ความแข็งแกร่งของเจี้ยนอ้าวในเวลานี้,เกินกว่าที่จงซานจะคาดการณ์ได้แล้ว!
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"
หลุมดำขนาดใหญ่ขยายขนาดออกมามากกว่าเดิมสิบเท่า,จากนั้นก็หดตัวลงอย่างรวดเร็ว.
ขณะที่หลุมดำขนาดใหญ่ฟื้นฟูคืนกลับมา,สายตาของเหล่าผู้ชมจดจ้องมองไปยังแสงสีเงินที่สว่างจ้ามากมายไร้ที่สิ้นสุด,ทันใดนั้นก็พุ่งตรงไปยังทิศทางหนึ่ง,พลังกระแทกที่หนักหน่วงรุนแรงเป็นอย่างมาก.
เป็นทิศทางของเฉินฉีเทียน,ปราณกระบี่สีเงินที่ทะลวงร่างของเฉินฉีเทียนในทันที.
"อ๊ากกกกก!"
ได้ยินเพียงแค่เสียงทรมานดังลั่น,เฉินฉีเทียนที่พบเข้ากับความตายอย่างโหดร้าย! แสงสีเงินนั้นยังฉีกกระชากบดขยี้ดวงวิญญาณของเฉินฉีเทียนอีกด้วย.
ทุกคนที่คิดว่าเฉินฉีเทียนคงจบแล้ว,ดวงวิญญาณของเขาที่แตกสลายหายไป,จะต้องกลายเป็นเพียงแค่พลังฟ้าดินอย่างแน่นอน.
ทว่า,ในชั่วระยะเวลาที่เสียงนั้นจะหายไป,ก็ได้ยินเสียงที่โกรธเกรี้ยวดุร้ายดังออกมา,"เจ้าสารเลวบัดซบ,แค้นครั้งนี้,ข้าซุนเฉินจะจดจำเอาไว้,รอคอยแล้วกันข้าจะไปสังหารมันทุกคนในโลกใบเล็กแห่งนี้!"
เสียงที่ดุร้ายบ้าคลั่ง,เต็มไปด้วยจิตสังหารที่มากมายมหาศาล,ทำให้คนที่ได้ยินถึงกับเลือดลมหยุดวิ่งไปเลยทีเดียว.
ซุนเฉิน? ใครคือซุนเฉินกัน?
"ตูมมมมมมมมมม!"
เมื่อเฉินฉีเทียนตกตายไปทำให้ทุกคนต้องขมวดคิ้วไปมา,เสียงของซุนเฉินที่ทำให้พวกเขาขนลุกเกรียวนี้,คือใคร,ทว่าขณะเดียวกัน,ที่ตำแหน่งอีกฝั่ง,เย่ชิงเฉิงที่ลอยอยู่,ทันใดนั้นมือของเขาก็ระเบิดเสียงดังสนั่น,กระบี่จิวเซียนที่ล่วงหล่นลงมายังตำแหน่งของจงซานอย่างคาดไม่ถึง.
เป็นหลี่ซือ,หลี่ซือที่ลอบโจมตีเย่ชิงเฉิงในทันที,เสนาบดีหลี่ซืออย่างงั้นรึ?
"สารเลว!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตบไปที่น้ำเต้า.
ทันใดนั้นแสงเจ็ดสีก็พุ่งตรงออกไปอย่างรวดเร็ว.
"วีดดดดดด!"
ปราณกระบี่รูปดอกบัวขนาดหนึ่งแสนจั้ง,ทันใดนั้นก็สว่างวาบพุ่งตรงกระแทกมีดบินสังหารเซียนของเต๋าจวินเซิ่งหย๋าในทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมม!
มีดบินสังหารเซียนที่บินกลับไปยังน้ำเต้าเซียนเช่นเดิม,ส่วนปราณกระบี่ที่สว่างวูบขึ้นมานั้นก็พุ่งกลับไปเข้าไปในร่างของเจี้ยนอ้าวทันทีเช่นกัน.
ขณะที่เย่ชิงเฉิงถูกลอบโจมตี,หลี่ซือก็ถอยห่างออกมาไกลแล้วเช่นกัน.
ทว่าพริบตาเดียวนั้น,กระบี่จิวเซียนได้พุ่งมาอยู่ด้านหน้าจงซานแล้ว.
นี่คือของขวัญแสดงความยินดีของหลี่ซือที่กล่าวถึงอย่างงั้นรึ?
กระบี่จิวเซียน?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น