วันศุกร์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 760 Formidable Jian Ao

Immortality Chapter 760  Formidable Jian Ao

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 760   ความน่าเกรงขามของเจี้ยนอ้าว.


Chapter 760  Formidable Jian Ao
大的
  ความน่าเกรงขามของเจี้ยนอ้าว.

เจี้ยนหงที่ต่อสู้กับเฉินฉีเทียน,ด้วยปราณกระบี่ของเจี้ยนหงนั้น!

ปกคลุมทั่วท้องฟ้า,นอกจากนี้,ปราณกระบี่ของนางนั้นยังเต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง,และปราณกระบี่ของนางยังถูกกระตุ้นโดยเจี้ยนอ้าวที่นั่งมองอยู่,พลังปราณกระบี่ของนางที่เพิ่มขึ้นนับแสนเท่า,เป็นพลังที่น่าหวาดกลัวอย่างที่สุด,สร้างความงุนงงต่อเหล่าผู้ชมที่อยู่รอบๆเป็นอย่างมาก.



ปราณกระบี่ที่ขยายและเพิ่มพลังอย่างแปลกประหลาดนั้น,เฉินฉีเทียนที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย,ทว่าก็ยังคงจับจ้องมองหาความผิดปรกตินั่นอยู่.

"ซี่!!"

ปราณกระบี่ของนางที่ฟันลงอย่างรวดเร็ว,ที่มุมแขนเสื้อของเฉินฉีเทียนที่ขาดเป็นรอยยิ้มขึ้นมาในทันที.

เหล่าผู้ชมรู้สึกประหลาดใจจดจ้องมองไปยังเจี้ยนหง,ตัดมุมแขนเสื้อของเฉินฉีเทียนได้เลยรึ? สายตาของเฉินฉีเทียนเวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,ก่อนที่จะยื่นมือออกไป,เรียกไม้เท้าออกมา,ไม้เท้าทองม่วงลายมังกร? คาดไม่ถึงเลยว่าเฉินฉีเทียนจะซ่อมแซมมันกลับมาแล้ว?

ในเวลาเดียวกัน,ราชันย์แห่งปราณกระบี่ของเจี้ยนหงที่พุ่งออกไป,นอกจากนี้ยังขยายออกเป็นแสนเท่าด้วยฝีมือของเจี้ยนอ้าว.

"ย๊ากกกก!"

เฉินฉีเทียนคำรามดังสนั่น,ไม้เท้าในมือของเขาที่พุ่งออกไปปะทะเข้ากับปราณกระบี่ยักษ์.

"ตูมมมมมมมมมมม!"

ปราณกระบี่ที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ,เฉินฉีเทียนที่อาศัยจังหวะดังกล่าวพุ่งตรงเข้าหาเจี้ยนหงด้วยความเร็ว.

รวดเร็วมาก! ถึงแม้นว่าเจี้ยนหงจะบำเพ็ญกระบี่,ทว่าความเร็วของนางก็ยังเทียบระดับสวรรค์แท้ไม่ได้.

เจี้ยนหงที่ถอยออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ,เฉินฉีเทียนที่ใช้ไม้เท้าของเขาโจมตีออกไป,เคลื่อนที่โจมตีนาง.

ในเวลาเดียวกันนี้,เจี้ยนอ้าวที่อยู่ด้านล่างยังคงใจเย็น,ขณะที่ลมรอบๆร่างของเขาปะทุพัดขึ้นมาเล็กน้อยในทันที,จากนั้นบนท้องฟ้าเหล่าหมู่มวลเมฆาที่แตกสลายไป,จากบนอากาศ,ปรากฏอะไรบางอย่างพุ่งลงมา,เป็นกลิ่นอายของกระบี่หลายร้อยจั้งนั่นเอง.

"กลิ่นอายกระบี่จากอำนาจของสวรรค์อย่างงั้นรึ?"เย่ชิงเฉิงที่อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ.

กลิ่นอายกระบี่สีขาวนับร้อย,พร้อมกับขยายใหญ่ขึ้น,นอกจากนี้ยังแหลมคมกรีดมิติอากาศเสียงดัง,กลายเป็นเส้นสายที่พุ่งลงมาด้านล่าง.

กลิ่นอายกระบี่ที่น่าสะพรึงกลัว,เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงมาก

เฉินฉีเทียนที่ขนทั่วร่างขึ้นตั้งชัน หนังหัวชาหนึบ,เร่งรีบใช้ไม้เท้าทองม่วงลายมังกรเข้ารับการโจมตีจากท้องฟ้าในทันที.

"ตูมมมมมมมมมมมมม!"

กลิ่นอายกระบี่นับร้อยที่กระแทกเฉินฉีเทียน,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,มิติอากาศรอบๆถูกฉีกขาดไม่สามารถทนได้,แม้แต่ภูเขาที่อยู่รอบๆยังพังทลายล่มสลายไปในทันที.

เฉินฉีเทียนที่อยู่ท่ามกลางห่ากลิ่นอายกระบี่,อากาศรอบๆที่บิดเบี้ยวสั่นอย่างรุนแรง,กลิ่นอายกระบี่แตjละจุดนั้นสร้างหลุมดำขนาดเล็กขึ้นมากมาย.

"ตูมมมมมมมมมมมมมม!"

การบิดเบี้ยวของมิติอากาศที่ระเบิดออกรอบๆก่อนที่จะค่อยๆฟื้นฟูกลับคืนมา,สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังตรงกลาง.

เสื้อผ้าของเฉินฉีเทียนที่ขาดเป็นรอยเต็มไปหมด,ทรงผมกระเซอะกระเซิง,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความทุกข์ใจ,ยืนอยู่บนพื้น,แววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่นกวาดตามองไปรอบๆ,พร้อมทั้งมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.

ทว่าที่ไกลออกไปนั้น,ข้างๆเจี้ยนหง,ได้ปรากฏคนผู้หนึ่งขึ้นมาแล้ว,เจี้ยนอ้าวนั่นเอง.

ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่,เจี้ยนอ้าวหายไปจากศาลาซิวเหม่ยแล้ว.

"ย่าโถว,เจ้าได้สั่งสอนเขาแล้ว,ไปพักเถอะ,ที่นี่ข้าจะจัดการเอง!"เจี้ยนอ้าวกล่าว.

เจี้ยนหงที่ต้องการกล่าวอะไรบางอย่าง,ทว่าก็ปรากฏพลังที่ยิ่งใหญ่ส่งนางไปอยู่ยังศาลาซิวเหม่ยในทันที.

จงซานที่จ้องมอง,เจี้ยนหงที่เก็บความอหังการเอาไว้,ก่อนที่จะก้าวไปอยู่ด้านหลังจงซาน.

เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองลงมายังเฉินฉีเทียน,ทว่าที่ไกลออกไปนั้น,เย่ชิงเฉิง,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าและฮามาไลได้เข้ามารายล้อมเฉินฉีเทียน.

"พญามารเจี้ยนอ้าว,เจ้าและบุตรสารเข้าต่อสู้กับเฉินฉีเทียน,ยุติธรรมอย่างงั้นรึ?"ฮามะไลกล่าว.

ยุติธรรมอย่างงั้นรึ? ในสายตาของผู้ชมทุกคน,เพิ่งเห็นว่าเจี้ยนอ้าวลงมือออกมาขวางทางบุตรสาวเมื่อสักครู่,ส่วนการที่เจี้ยนอ้าวลงมือก่อนหน้านี้,พวกเขาไม่รับรู้แต่อย่างใด.

"กลิ่นอายกระบี่จากสวรรค์? คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะก้าวไปถึงขั้นนั้นได้แล้ว?"เย่ชิงเฉิงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.

"เย่ชิงเฉิง? ผู้ฝึกตนวิถีกระบี่อันดับหนึ่งของภพหยินอย่างงั้นรึ?"เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองเย่ชิงเฉิงเล็กน้อย.

เจี้ยนอ้าวจ้องมองไปยังเย่ชิงเฉิงเล็กน้อย,ดูเหมือนว่าผู้บำเพ็ญกระบี่อันดับหนึ่งของภพหยินจะธรรมดาเป็นอย่างมากในสายตาของเขา.

"ถูกต้อง!"เย่ชิงเฉิงที่กล่าวรับ.

เจี้ยนอ้าวพยักหน้ารับ,พร้อมกับจดจ้องมองไปยังเฉินฉีเทียนที่ทรงผมชี้ฟูหยิกหยอย.

"ตูมมมมมมม!"

จากบนพื้นดิน,ทันใดนั้นก็ปรากฏกลิ่นอายกระบี่นับร้อยสายพุ่งตรงขึ้นมาโจมตีเฉินฉีเทียน.

ใบหน้าของเฉินฉีเทียนเปลี่ยนเป็นขาวซีด,ไม้เท้าทองม่วงลายมังกรที่ตะวัดออกไป,ร่างกายของเขาที่เร่งรีบหลบหนีในทันที.

กลิ่นอายกระบี่ที่ปรากฏจากฟ้าดิน,ราวกับว่ามันปลดปล่อยออกมาตามความคิดของเจี้ยนอ้าวจากที่ใหนก็ได้.

"วีดดดดด!"

"ตูมมมมมมมมมมมมม!"

เย่ชิงเฉิงที่ตวัดกระบี่ออกมา,กระบี่จิวเซียว,ที่ฟาดฟันกลิ่นอายกระบี่ที่อยู่บนพื้น,ปรากฏเป็นหลุมดำขนาดใหญ่,เพื่อช่วยเหลือเฉินฉีเทียน.

"เจ้าคิดจะทำอะไร,คิดจะทำร้ายพวกเราด้วยอย่างงั้นรึ? พญามารเจี้ยนอ้าว,เจ้าต้องการสังหารทุกคนรึอย่างไร?"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"วันนี้,เฉินฉีเทียนต้องตาย,ส่วนพวกเจ้า,ไม่จำเป็นต้องเสแสร้งแกล้งเล่นละครอีกต่อไป,ในเมื่อพวกเจ้าต้องการชีวิตของข้าเจี้ยนอ้าวอยู่แล้ว,ก็รวมหัวเข้ามาเลย,ข้าจะดูเอง,ว่าเต๋าจวินเซิ่งหย๋านั้นจะมีฝีมือขนาดใหน!"เจี้ยนอ้าวกล่าว.

เจี้ยนอ้าวที่โบกมือเบาๆ,พื้นที่รอบๆ,เต็มไปด้วยปราณกระบี่มากมายปรากฏขึ้นมาในทันที,เจี้ยนอ้าวที่เป็นต้นกำเนิดของปราณกระบี่,เป็นปราณกระบี่ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,ปกคลุมท้องฟ้าพื้นดิน,พุ่งตรงไปยังเฉินฉีเทียน.

กระบี่ของเย่ชิงเฉิงที่ถือกระบี่ลู่เซียน,ตวัดออกไปกรีดอากาศเป็นหลุมดำ,กลิ่นอายกระบี่จิวเซียนพุ่งตรงไปยังเจี้ยนอ้าว.

เจี้ยนอ้าวที่จ้องมองไปยังกลิ่นอายกระบี่ที่กรีดอากาศมานั้น,ดวงตาหรี่ตาจ้องมอง,ไม่ว่าอย่างไร,แม้ว่าเขาจะไม่ได้สนใจเย่ชิงเฉิง,ทว่ากระบี่จิวเซียนนั้นนับเป็นยอดกระบี่ในหลายพันปีของทวีปศักดิ์สิทธิ์,เป็นส่วนหนึ่งของหนึ่งในสิบสมบัติโบราณ,ไม่สามารถที่จะประมาทได้อย่างแน่นอน.

หากแต่กระบี่ดังกล่าวเพียงแค่หนึ่งในสี่ของชุดกระบี่ทั้งหมด,จึงไม่ไช่พลังทั้งหมดของมันนั่นเอง.

ทันใดนั้นปราณกระบี่ที่อยู่กระจัดกระจายอยู่ทุกทิศทุกทาง,ก็รวมตัวกัน,ควบรวมกลายเป็นกลิ่นอายกระบี่ขนาดใหญ่โต,กลิ่นอายกระบี่ที่เฉือนมิติอากาศพุ่งตรงเข้าปะทะพลังของกระบี่จิวเซียน.

"ตูมมมมมมมมมมมมมม!"

พลังปะทะที่รุนแรง,ทำให้มิติอากาศรอบๆบิดเบี้ยวแตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆ.

เย่ชิงเฉิงที่กวัดแกว่งกระบี่พุ่งตรงเข้าหากเจี้ยนอ้าว,เจี้ยนอ้าวที่เป็นยอดฝีมือวิถีกระบี่ของภพหยาง,ส่วนเย่ชิงเฉิงยอดฝีมือวิถีกระบี่ของภพหยิน,เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

ภายในหลุมดำขนาดใหญ่เวลานี้,มีเฉินฉีเทียน,ที่ถูกเจี้ยนอ้าวหมายหัวอยู่,และยังมีเย่ชิงเฉิงที่เข้าช่วยเหลือเฉินฉีเทียน.

การต่อสู้ที่รุนแรงของยอดฝีมือทั้งสามได้ปะทุขึ้นแล้ว,ส่วนเต๋าจวินเซิ่งหย๋าและฮามะไลนั้นลอยอยู่บนอากาศเฝ้ามองเหตุการณ์อยู่.

ภายในหลุมดำนั้น,สัมผัสเทวะไม่สามารถส่งผ่านเข้าไปได้,แม้แต่แสงก็ไม่สามารถผ่านเข้าไปด้านใน,หรือแม้แต่เสียงการต่อสู้ก็ไม่ส่งผ่านออกมาถึงด้านนอก.

หลุมดำขนาดใหญ่บนอากาศที่เคลื่อนไปด้านซ้ายที่ด้านขวาที,ดูเหมือนว่าด้านในนั้นจะเป็นการต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงมาก.

บรรยากาศรอบๆ,มิติที่สั่นไหวไปมา,เทือกเขาเหมยซานรอบๆเวลานี้พังทลายลง,มีเพียงแค่ตำแหน่งที่จงซานยืนอยู่เท่านั้นที่ยังคงอยู่,ด้วยพลังของจงซาน,ทำให้หุบเขาแห่งนี้ มิติอากาศรอบๆยังคงสงบนิ่ง.

เหล่าผู้ชมมากมายเองเริ่มถอยครั้งแล้วครั้งเล่า,พญามารเจี้ยนอ้าว,ทรงพลังผิดปรกติ,หนึ่งต่อสองอย่างงั้นรึ?

"ฝ่าบาท,ท่านพ่อจะเป็นไรหรือไม่?"เจี้ยนหงที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"โปรดวางใจ,แม้ว่าเย่ชิงเฉิงจะแข็งแกร่ง,ทว่าทักษะกระบี่นั้นไม่ได้ก้าวไปถึงระดับขั้นสูงนัก,ชื่อเสียงของเขาที่ถูกเรียกว่ามือกระบี่อันดับหนึ่งของภพหยิน,นั่นก็เพราะว่าเขามีกระบี่ลู่เซียนต่างหาก,แม้ว่าตอนนี้จะได้กระบี่จิวเซียนมาแทน,หากแต่ก็ยังไม่ได้เข้าใจในตัวกระบี่มากนัก,เขาจึงด้อยกว่าเจี้ยนอ้าวมาก!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.

"ตูมมมมมมมมม!"

จากนั้นก็ปรากฏหนึ่งร่างที่หนีออกมาจากหลุมดำ.

เป็นเฉินฉีเทียนนั่นเอง,เสื้อผ้าของเขาที่ขาดวิ่น,ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล,ใบหน้าที่บอบช้ำเป็นทุกข์,ไม่มีเค้าของยอดฝีมีระดับสวรรค์แท้แม้แต่น้อย,ท่าทางที่ลุกลี้ลุกลนเต็มไปด้วยความหวาดผวา.

จานั้นหลุมดำก็ค่อยฟื้นฟูกลับมาช้าๆ,เผยให้เห็นคนสองคนที่อยู่ด้านใน.

เสื้อผ้าของเย่ชิงเฉิงที่ขาดเป็นรอยหลายแห่ง,ในมือยังถือกระบี่จิวเซียน,แววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น.

ส่วนเจี้ยนอ้าว,ในชุดสีขาว,ยังราบเรียบลอยเด่นสง่างามบนอากาศ,ด้วยท่าทางสบายๆราวกับว่าเมื่อสักครู่ไม่ได้ลงมือต่อสู้อยู่ด้วยซ้ำ.

หนึ่งต่อสอง,เจี้ยนอ้าวได้รับชัยชนะอย่างงั้นรึ?

สายตาของทุกคนในเวลานี้จดจ้องมองไปยังเขา,เจี้ยนอ้าวแข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?

เจี้ยนอ้าวที่จดจ้องมองไปยังเย่ชิงเฉิง,"ตัวเจ้า,อาจจะดูคล้ายกับข้าเหมือนเมื่อก่อน,ไม่มีทางที่จะก้าวไปด้านหน้า พัฒนาขึ้นไปได้อีก,เจ้าพึ่งพากระบี่จิวเซียนมากเกินไป,นั่นไม่ใช่ระดับของเจ้าแต่เป็นระดับของกระบี่วิเศษ,เพราะเหตุนั้นทำให้เจ้าไม่สามารถเหนือกว่าข้าได้ตลอดกาล!"

เย่ชิงเฉิงที่ถือกระบี่จิวเซียน,เส้นโลหิตที่ขยายลามไปทั่วแขน.

ในเวลานั้น,เจี้ยนอ้าว,ที่ยื่นมือออกไป,นิ้วของเขาที่ชี้ไปด้วยหน้า,ชี้ตรงไปยังเฉินฉีเทียน.

"ฟิ้ว!"

ที่ปลายนิ้วของเจี้ยนอ้าย,ปรากฏกลิ่นอายกระบี่เจ็ดสีขึ้นในทันที,พลังของกลิ่นอายกระบี่ที่ไร้ที่สิ้นสุด,พริบเตาเดียวก็มีขนาดหมื่นจั้ง,พุ่งตรงไปยังด้านหน้าเฉินฉีเทียน.

เฉินฉีเทียนที่หวาดผวา,ไม้เท้าทองม่วงลานมังกรที่ยืนออกไป.

"ตูมมมม!"

กลิ่นอายกระบี่,กระแทกไม้เท้าทองม่วงลานมังกรขาดเป็นสองท่อน,พุ่งต่อไปยังหน้าผากของเฉินฉีเทียน.

"ขอให้เป๋าเป่ยออกไป!"

"ปัง!"

เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่ตะโกนออกไปเสียงดัง,ประกายแสงเจ็ดสีที่พุ่งออกไปปรากฏอยู่ด้านหน้าเฉินฉีเทียน,เฉินฉีเทียนที่ฉวยโอกาสหลบถอยหางออกมาร้อยจั้ง,ส่วนกลิ่นอายกระบี่เจ็ดสีของเจี้ยนอ้าวแตกสลายหายไป.

ทว่าพื้นที่เดิมก่อนที่เฉินฉีเทียนจะหลบออกมา,ปรากฏเป็นหลุมดำขนาดเล็กขึ้น.

มีดบินสังหารเซียน!

ในเวลาคับขันนั้น,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าได้ลงมือช่วยเฉินฉีเทียนนั่นเอง.

เจี้ยนอ้าวจ้องมองเต๋าจวินเซิ่งหย๋า.

"เจ้าไม่สามารถขวางข้าได้!"เจี้ยนอ้าวเผยยิ้มเหยียดหยัน.

มือทั้งสองข้างของเขายื่นออกไป,นิ้วของเขาจากมือทั้งสองข้า,ก็ปรากฏกลิ่นอายกระบี่,ดูเหมือนว่ามือทั้งสองข้างของเขานั้นแทบไม่ต่างจากศาสตราเทวะเลย,กลิ่นอายที่ทรงพลังที่สามารถฉีกมิติให้ขาดสะบั้นเป็นทางออกไป.

"เอาล่ะ,อย่าได้เสียเวลา,ร่วมมือกัน!"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"รับทราบ!"พวกของเขาที่รับคำในทันที.

จากนั้นเย่ชิงเฉิงที่ถือกระบี่จิวเซียว,กวัดแกว่งพร้อมกับฟันออกไป,โจมตีไปยังทิศทางของเจี้ยนอ้าว,ฮามะไลเองก็นำพลั่ววิเศษออกมาพร้อมกับช่วยเย่ชิงเฉิงโจมตีออกไปเช่นกัน,ส่วนเต๋าจวินเซิ่งหย๋าก็เหินบินตรงขึ้นไปบนอากาศ.

"ฟิ้ว!"

ทันใดนั้นรอบๆร่างกายของเจี้ยนอ้าว,ก็ปรากฏปราณกระบี่มากมายปะทุขึ้นไปทันทีเช่นกัน,ปราณกระบี่มากมายที่ฉีกกระชากมิติอากาศเกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

สี่ต่อหนึ่ง,มิติอากาศรอบๆเกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ที่ปกคลุมพื้นที่รอบๆบริเวณทั้งที,อีกทั้งยังสั่นไหวอย่างรุนแรงหนักหน่วงมากกว่าเดิมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.

การต่อสู้ที่รุนแรงนี้ได้ปะทุขึ้นแล้ว,พญามารเจี้ยนอ้าวที่ตอนนี้กับต่อกรกับคนทั้งสี่,ไม่ว่าการต่อสู้นี้จะจบลงเช่นไร,ทว่าชื่อเสียงของเจี้ยนอ้าวต้องขจรไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน.

สายตาแววตาของทุกคนที่คาดหวัง,เหล่าศิษย์ของแดนเทพอเวจีเองต่างก็รู้สึกตื่นเต้นไปด้วย.

ภายในหุบเขาขนาดเล็กน้อย,เจี้ยนหงที่เต็มไปด้วยความกังวล,จงซานยังคงจับจ้องมอง,ทว่าในเวลานั้นภายในหุบเขาก็ปรากฏคนผู้หนึ่งขึ้นในทันที,


เสนาบดีของต้าฉิน,หลี่ซือ!






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น