Immortality Chapter 742 Storm Unaging World
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 742 บุกโจมตีโลกอมตะ.
Chapter 742 Storm Unaging World
เมืองแห่งหนึ่ง,ภพหยินภาคใต้.
อาวุโสเทียนสตรีของภพหยินที่นั่งสมาธิอยู่,ที่นิ้วนั้นมีเส้นใยสีทองแปดเส้นเชื่อมต่ออยู่,เส้นใยสีทองที่สานกันไปมาบนอากาศ,กระจายไปทั้งแปดทิศ,มีทั้งบนอากาศและพื้นที่ไม่สามารถจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนนัก.
ทันใดนั้น,เส้นใยสีทองนั้นก็กระตุกไปมา,อาวุโสเทียนสตรีที่ลืมตาขึ้นทันที,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
และในเวลาเดียวกันนี้,บนป้อมปราการของต้าเจิ้ง,อาวุโสเทียนชายที่ยืนอยู่บนประตู,ซึ่งเป็นอาวุโสเทียนชายที่ลงมาจากภพหยางนั้นเอง,จดจ้องมองไปยังยอดเขาที่อยู่ไกลออกไปที่พังทลายลง.
ที่ด้านข้างนั้นเป็นอี้เหยี่ยน.
"อาวุโสเทียน,เป็นอย่างไรบ้าง?"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นความจริง,หากเป็นเมื่อก่อนล่ะก็,แม้แต่ข้าก็ไม่สามารถบอกได้,นี่คือวิชาลับตั้งแต่โบราณของตระกูลเทียน,ทว่าตอนนี้ข้าเข้าใจแล้วนี่คือ,ค่ายกลม่านใหมสวรรค์แปดทิศ,เป็นวิชาตกทอดของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,คาดไม่ถึงเลยว่าภพหยินจะเรียนรู้วิชานี้ได้ลึกล้ำกว่าภพหยาง.
"ทำลายได้ใช่ใหม?"อี้เหยี่ยนสอบถาม.
"ค่ายกลม่านไหมสวรรค์แปดทิศนั้น,แน่นอนว่าตอนนี้ข้าสามารถทำลายมันได้,รวมทั้งยังสามารถใช้รูปแบบที่แตกต่างอีกสามรูปแบบในการทะลวงได้ด้วย."อาวุโสเทียนกล่าว.
"หืม?
เช่นนั้นโปรดอธิบายต่อข้าให้ฟังอย่างระเอียดจะได้หรือไม่?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
ภพหยิน,ทิศตะวันตกเฉียงใต้,สถานที่แห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยป่าไม้มากมาย.
สถานที่แห่งนี้,เห่าเม่ยลีเคยมาก่อนนั่นเอง,แดนเทวะโลกอมตะ.
ด้วยอาคมคำสาบ
"เพลิงแค้นปลายสวรรค์"ของเห่าเม่ยหลี่ก่อนหน้านี้ได้ทำลายภูเขาไปมากมาย,ในเวลานี้กลับฟื้นคืนกลับมาเรียบร้อยแล้ว,คำสาบของเห่าเม่ยลีนั้นรุนแรงมาก,พืชพรรณมากมายที่ตกตายแห้งเหี่ยว,พื้นที่รอบๆถึงกับกลายเป็นทุ่งร้างเลยทีเดียว.
พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยค่ายกลมากมาย,และยังมีผู้ฝึกตนคอยเฝ้าอย่างหนาแน่น.
ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง.
"พบแล้วรึ?"จงซานสอบถาม.
"อืม,ไม่ว่าสภาพภูมิประเทศจะเปลี่ยนไปอย่างไร,ภูเขาจะถูกทำลายไปจนสิ้น,หากแต่เส้นโลหิตมังกรก็ไม่เคยเปลี่ยน,ข้าได้เตรียมการเอาไว้แล้ว,สามารถเริ่มได้ในทันที!"หนีปู่ซ่ากล่าว.
"อืม!"จงซานพยักหน้า,คนอื่นเองก็ด้วยเช่นกัน.
ดวงตาของหนีปู่ซ่าที่จดจ้อง,ที่ฝ่ามือของเขาปรากฏบอลแสงสีขาว,ก่อนที่จะปล่อยมันลงไปบนพื้น.
"ครืนนนนนนน!"
พื้นที่รอบๆกำลังสั่นสะท้าน,ยอดเขาที่เดี่ยวยุบเดี่ยวผุด,ไปมาเป็นระลอกคลื่น,สร้างความวุ่นวายขึ้นมาในทันที.
"เฮ้!,เกิดอะไรขึ้นกัน?"
"แผ่นดินไหวรึ?"
"เทือกเขากำลังเคลื่อนไหว?"
"ไม่ได้การแล้ว,เร็วเข้า,รีบไปแจ้งอาวุโส,เร็ว!"
เหล่าผู้คุ้มกันด้านนอกไม่สามารถอยู่ได้,ตอนนี้พวกเขาที่ตื่นตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก.
"ตูมมมมมมมมม!"
จากพื้นที่ไกลออกไป,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,สายตาของทุกคนตอนนี้ถึงกับหันไปพร้อมๆกันด้วยความตะลึง.
เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น,ก็ปรากฏภูเขาขนาดใหญ่โตผุดขึ้นมาจากแผ่นดิน,ภูเขาที่มีขนาดใหญ่มากทันทีที่ผุดขึ้นมาก็ระเบิดพังทลายไปในทันที..
"นั่นมันอะไรกัน?"
"เทือกเขานั่นมาจากใหนกัน?"
"บนนั้นยังมีสิ่งก่อสร้างมากมายด้วย!๐"
ในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ใจกลางตำหนัก,โลกอมตะนั้น,ก็ปรากฏคนผู้หนึ่งออกมา.
สตรีผู้หนึ่ง,ออกมาจากโลกอมตะ,ดูจากสถานะแล้วไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน,ขณะที่นางออกมา,ก็กวาดตามองไปยังพื้นที่รอบๆแผ่นดินที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,ทว่าที่ไกลออกไปนั้น,มีภูเขาลูกหนึ่งที่ล่มสลายลง.
เมื่อเห็นภูเขาที่พังทะลายลงนั้น,ใบหน้าของสตรีคนดังกล่าวถึงกับเปลี่ยนเป็นขาวซีด.
"เส้นทางหยินหยางล่มสลาย?
ไม่ได้การ,มีศัตรูบุกเข้ามา!"สตรีคนดังกล่าวที่ตื่นตกใจขึ้นมา.
"อาวุโส!"เหล่าผู้ฝึกตนหลายคนที่บินตรงมาอย่างรวดเร็ว.
"ไปเร็วเข้า,รีบเข้าไปในโลกอมตะ,แจ้งต่อเหล่าอาวุโส,รวมทั้งไท่ซ่างจางเหล่าด้วย,มีโจรบุกเข้ามา,ไป,เร็วเข้า!"สตรีคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ครับ!"พวกเขาที่เร่งรีบบินเข้าไปในโลกอมตะในทันที.
"โจร?
เจ้าบอกว่าข้าเป็นโจรอย่างงั้นรึ?"ทันใดนั้นที่บนอากาศก็ปรากฏหญิงสาวผู้หนึ่งขึ้นมาในทันที.
สตรีคนดังกล่าวที่หันหน้ากลับไปมอง.
"เห่าเม่ยลี่?"
"เปรี้ยง!!!"
สตรีคนดังกล่าวที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ,ทักษะเทียนของสตรีดังกล่าวปรากฏออกมาปกป้องอำนาจคำสาปในทันที.
ทว่าในเวลานั้น,ท้องฟ้ากลับมืดคลึ้ม,ปรากฏดวงจันส่องสว่าง,ดวงดาราที่เริ่มเปล่งปรากฏออกมาเต็มท้องฟ้า,พร้อมกับสาดแสงส่องสว่างจ้าลงบนพื้น.
ดวงดาราที่ส่องประกายแสง 361
ดวง,ส่องประกายแสงวับวาวพร้อมกับสานกันไปมาเป็นตาข่ายปิดกั้นท้องฟ้าทั้งหมดเอาไว้,กักขังทุกอย่างเอาไว้ได้อย่างสิ้นเชิง,แม้แต่สายลมก็ไม่สามารถพัดเข้ามาได้.
"ค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลว?"อาวุโสสตรีคนดังกล่าวที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
อาวุโสสตรีคนดังกล่าวต้องการถอยจากไป.
"ปัง!!"
ตำหนักของโลกอมตะ,ค่ายกลที่ปกคลุมทันใดนั้นก็ระเบิดเสียงดัง,ปรากฏทางเข้าขนาดใหญ่ขึ้น,ทางเข้าที่ส่องประกายแสงสีทองส่องออกมา.
อาวุโสสตรีคนดังกล่าวที่ขยับเล็กน้อย.
"ปัง!"
อาวุโสสตรีที่ใช้วิชาลับ,โลหิตที่พุ่งออกมาคำโต,ก่อนที่จะปรากฏเป็นช่องว่างมิติขึ้น,ร่างกายของนางที่พุ่งผ่านช่องว่างดังกล่าว,หลบเข้าไปในโลกอมตะอย่างรวดเร็ว.
"บุก!"จงซานที่ออกคำสั่งในทันที.
เห่าเม่ยหลี่,หยินโหลวหรี่และคนอื่นๆที่พุ่งตรงตามจงซานเข้าไปในโลกอมตะในทันที.
ที่ด้านนอกผู้ควบคุมค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลวนั้นก็คือหนานกงเซิ่งนั่นเอง.
การปะทะกันของค่ายกลรอบแรก,ทำให้ตำหนักต่างและผู้ฝึกตนมากมายที่เฝ้าประตูตกตายไปในทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ด้านหน้าทางเข้าโลกอมตะก็ปรากฏชายในชุดสีน้ำเงินขึ้นในทันที.
"จงซาน? เป็นจงซานรึ?
ไม่ใช่ว่าเขาและท่านประมุขเดินทางไปต่อสู้เดิมพันกันที่ทะเลดำหรอกรึ?แผนการ?
นี่เป็นแผนการใหญ่,ต้องไปแจ้งท่านประมุข,ไม่,ข้าจะต้องไปไปแย้งอาวุโสของราชวงศ์หวู่ซือ,แล้วให้พวกเขาเร่งรีบไปแจ้งท่านประมุข"ชายในชุดสีน้ำเงินที่กล่าวออกมาด้วยความหวาดวั่น.
"ฉัวะ!"
ทันใดนั้นกระบี่ที่แหลมคมสีม่วงก็ทะลวงชายหน้าอกสีม่วง,พร้อมกับตวัดกวัดแกว่ง,ผ่าร่างของชายคนดังกล่าวเป็นสองส่วน,ตัดผ่านทั้งร่างและวิญญาณในทันที,ชายในชุดสีม่วงที่ล่วงหล่นลงบนพื้น,ที่ด้านหลังปรากฏคนๆหนึ่ง,ผู้บัญชาการองค์รักษ์เงาหยิงเหว่ยของต้าเจิ้ง,อันหวงนั่นเอง!
อันหวงที่ได้รับคำสั่งจากจงซานให้คอยเก็บกวาดลับๆ,แม้นว่าต้าเจิ้งจะมีเหล่ายอดฝีมือคนสำคัญหลายคน,ทว่าต้องรับรู้ด้วยว่าจะต้องมีบางคนที่หลุดรอดหลบออกมาจากพื้นที่ลับที่ซ่อนอยู่,แม้นว่าจะเข้าล้อมล้อมโลกอมตะจะเป็นความลับ,แต่ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะไม่มีใครหลุดรอดจากสายตาพวกเขาได้.
โลกอมตะนั้น,มี 11 เทือกเขาศักดิ์สิทธิ์,มีตำหนักแต่ละตำหนักตั้งอยู่บนยอดเขาแต่ละยอดเขาเขาพร้อมกับล้อมวนพื้นที่ตรงกลาง.
ภายในสิบเอ็ดตำหนัก,จะมีผู้ดูแลรับผิดชอบในแต่ละเขตที่แตกต่างกัน.
และหนึ่งในนั้น,หนึ่งเทือกเขาศักดิ์สิทธิ์หนึ่งตำหนักสถานที่ที่มีปราณหยินที่พิเศษและหนักหน่วง,เป็นหนึ่งในสถานที่สำคัญควบคุมเหล่าอาชญากรคนสำคัญ,ซึ่งมีนำว่า,คุกเทวะนิรันดร์.
บนเทือกเขาดังกล่าวนี้มีดอกบัวมากมายบานสะพรั่ง,หนึ่งดอกของมัน,ก็คือหนึ่งกงที่คุมขังนักโทษหนึ่งคน.
บนท้องฟ้าของคุกเทวะนิรันดร์เปิดโล่งหากแต่ท้องฟ้ากับมืดมิดอย่างที่สุด,ความมืดที่อึมครึมพาให้หัวใจแห้งเหี่ยว,ความกดดันที่ทำให้แทบไม่สามารถหายใจได้สะดวก.
ในเวลานี้,บนดอกบัวดอกหนึ่งได้ปรากฏตัวร่างๆหนึ่งขึ้น,จงซานในชุดที่ดูองอาจสีดำ.
จงซานที่กวาดตามองคุกเทวะนิรันดร์.
"นับเป็นค่ายกลที่ยอดเยี่ยม!"จงซานที่เผยยิ้มเย็นชา.
รอบๆคุกเทวะนิรันดร์นั้น,มีค่ายกลมากมายปกคลุมไปหมด,ราวกับว่าเป็นป้อมปราการที่ไม่สามารถทะลวงได้.
มีป้อมปราการที่เป็นดอกบัวขนาดใหญ่อยู่จำนวน 36 แห่งล้อมรอบ,ที่ใจกลางนั้นก็คือยอดของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ลูกนี้.
จงซานที่กวาดตามองทั้งภูเขา,บนภูเขาศักดิสิทธิ์แห่งนี้,มีตำหนักแห่งเดียวที่อยู่ตรงกลาง,เป็นตำหนักที่มียอดเขาแหลม,ที่ปลายของตำหนักมีกรรมวาสนามากมายอัดแน่นอยู่,และเติบโตขึ้นมาเป็นดอกไม้ดอกหนึ่งที่งดงามอย่างคาดไม่ถึง!
กุหลาบกรรมวาสนา?
กุหลาบดังกล่าวนั่นส่องประกายแสงเรื่อๆงดงามออกมา,ไม่ว่าใครเห็นก็ล้วนแล้วแต่ประทับใจทั้งนั้น.
"เป็นดอกกุหลาบหรอกรึ?"ที่มุมปากของจงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
จากนั้น,จงกวานที่ดวงตาหรี่เล็ก,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,และเริ่มศึกษาป้อมปราการดอกบัวทั้ง
36 ในทันที.
คุกเทวะนิรันดร์,ป้อมปราการแห่งหนึ่ง,ที่ด้านในนั้นเป็นคนที่จงซานต้องการช่วยชีวิตอยู่.
ป้อมปราการดอกบัวแห่งหนึ่ง.
พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยความมืดมิด,รอบๆเป็นหาดโครงกระดูก,ทำให้รู้สึกหวีดหวิวหวาดกลัว,ที่มุมหนึ่งมีกองของโครงกระดูกที่กองรวมกัน,และมีสตรีที่งดงามคนหนึ่งนั่งอยู่.
เนี่ยโหยวโหยวในชุดสีทอง,สภาพที่ดูอิดโรย,ผมของนางที่มีฝุ่นปกคลุม,ร่างกายพิงอยู่บนกำแพง,แววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง.
ที่ด้านหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวเวลานี้,มีชายผมสีม่วงอยู่,เป็นคนหนึ่งที่ทะเลหมอกเฉินฝู,ที่แย่งชิงตำราปฐพีในครั้งนั้น,เขาที่รับหน้าที่ควบคุมค่ายกลฮวงจุ้ย,และเป็นผู้ทำให้แผนการของโลกอมตะล่มในครั้งนั้นนั่นเอง.
"ศิษย์น้อง,ผนึกของท่านประมุข,เจ้าไม่มีวันที่จะคลายได้,การที่อำนาจวิเศษของเจ้าไม่สามารถฟื้นฟูได้,ต่อหน้าข้า,เจ้าก็ไม่ต่างจากมดปลวก!"ชายผมม่วงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ชิ,เจ้ามันเนื้อร้ายของโลกมตะ,ถูกจองจำในคุกเทวะนิรันดร์ร้อยปี,คาดไม่ถึงเลยว่าจะยังอยู่รอดปลอดภัย!"เนี่ยนโหยวโหยวที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ฮ่าฮ่าอ่า,ข้ามันคนพิเศษ,ที่นี่ปู่ซูของข้าเป็นประมุขของเทือกเขาแห่งนี้,ตราบเท่าที่ข้าไม่ออกไปจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้,ก็ไม่มีใครควบคุมข้าได้."ชายผมม่วงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หน้าไม่อายใช้บารมีของเต๋าจวินซูอย่างงั้นรึ?"เนี่ยนโหยวโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ดังนั้น,ข้าจึงเข้ามาที่นี่ได้อย่างไงล่ะ,เป็นอย่างไร?
ตราบเท่าที่เจ้ายอมรับเป็นคู่บำเพ็ญของข้า,เพื่อเจ้าข้าจะให้ปู่ซูคลายผนึกให้เจ้าเป็นอย่างไร?"ชายผมม่วงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย.
"คลายผนึกให้ข้ารึ? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เจ้าไม่กล้า!"เนี่ยนโหยวโหยวที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ไม่กล้ารึ? ฮ่าฮ่าฮ่า,บางที่ชะตาของเจ้า,เมื่อไหร่ที่ท่านประมุขสังหารจงซานและกลับมาจากทะเลดำ,นำเทพอสูรบรรพชนกลับมา,ชีวิตของเจ้าก็จบแล้ว,หากว่าเจ้ายอมเป็นคู่บำเพ็ญของข้า,ข้าจะขอร้องท่านปู่ซูขอความปราณีกับเจ้าก็ได้!"ชายผมม่วงที่กล่าวออกไปเกี่ยวกับกับดักที่พวกเขาวางไว้.
"เจ้าพูดอะไร?
ใครจะถูกฆ่ากัน?"ใบหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวที่เปลี่ยนเป็นขาวซีด.
"เจ้าไม่รู้?
ก็ดีแล้ว,เจ้าถูกคุมขังที่นี่คงจะไม่รู้สินะ,ว่าจงซานและประมุขนั้นได้เดิมพันการต่อสู้ที่ทะเลดำ,ตัดสินเพื่อแย่งชิงเทพอสูรบรรพชนและอนุสาวรีย์อมตะ?"ชายผมม่วงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"จงซาน? จงซาน.....!"ใบหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวที่เปลี่ยนเป็นลุกลี้ลุกลน.
"ข้าจะบอกก็ได้,หากว่าเจ้า....!"ชายผมม่วงยังคงกล่าวต่อ.
ใบหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวที่เปลี่ยนไปเป็นเย็นชา,"ไสหัวไปให้พ้น,เจ้าอย่ามาใกล้ข้า!"
Chapter 742 Storm Unaging World
强攻不老界
บุกโจมตีโลกอมตะ.
เมืองแห่งหนึ่ง,ภพหยินภาคใต้.
อาวุโสเทียนสตรีของภพหยินที่นั่งสมาธิอยู่,ที่นิ้วนั้นมีเส้นใยสีทองแปดเส้นเชื่อมต่ออยู่,เส้นใยสีทองที่สานกันไปมาบนอากาศ,กระจายไปทั้งแปดทิศ,มีทั้งบนอากาศและพื้นที่ไม่สามารถจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนนัก.
ทันใดนั้น,เส้นใยสีทองนั้นก็กระตุกไปมา,อาวุโสเทียนสตรีที่ลืมตาขึ้นทันที,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
และในเวลาเดียวกันนี้,บนป้อมปราการของต้าเจิ้ง,อาวุโสเทียนชายที่ยืนอยู่บนประตู,ซึ่งเป็นอาวุโสเทียนชายที่ลงมาจากภพหยางนั้นเอง,จดจ้องมองไปยังยอดเขาที่อยู่ไกลออกไปที่พังทลายลง.
ที่ด้านข้างนั้นเป็นอี้เหยี่ยน.
"อาวุโสเทียน,เป็นอย่างไรบ้าง?"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นความจริง,หากเป็นเมื่อก่อนล่ะก็,แม้แต่ข้าก็ไม่สามารถบอกได้,นี่คือวิชาลับตั้งแต่โบราณของตระกูลเทียน,ทว่าตอนนี้ข้าเข้าใจแล้วนี่คือ,ค่ายกลม่านใหมสวรรค์แปดทิศ,เป็นวิชาตกทอดของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,คาดไม่ถึงเลยว่าภพหยินจะเรียนรู้วิชานี้ได้ลึกล้ำกว่าภพหยาง.
"ทำลายได้ใช่ใหม?"อี้เหยี่ยนสอบถาม.
"ค่ายกลม่านไหมสวรรค์แปดทิศนั้น,แน่นอนว่าตอนนี้ข้าสามารถทำลายมันได้,รวมทั้งยังสามารถใช้รูปแบบที่แตกต่างอีกสามรูปแบบในการทะลวงได้ด้วย."อาวุโสเทียนกล่าว.
"หืม?
เช่นนั้นโปรดอธิบายต่อข้าให้ฟังอย่างระเอียดจะได้หรือไม่?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
......
ภพหยิน,ทิศตะวันตกเฉียงใต้,สถานที่แห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยป่าไม้มากมาย.
สถานที่แห่งนี้,เห่าเม่ยลีเคยมาก่อนนั่นเอง,แดนเทวะโลกอมตะ.
ด้วยอาคมคำสาบ
"เพลิงแค้นปลายสวรรค์"ของเห่าเม่ยหลี่ก่อนหน้านี้ได้ทำลายภูเขาไปมากมาย,ในเวลานี้กลับฟื้นคืนกลับมาเรียบร้อยแล้ว,คำสาบของเห่าเม่ยลีนั้นรุนแรงมาก,พืชพรรณมากมายที่ตกตายแห้งเหี่ยว,พื้นที่รอบๆถึงกับกลายเป็นทุ่งร้างเลยทีเดียว.
พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยค่ายกลมากมาย,และยังมีผู้ฝึกตนคอยเฝ้าอย่างหนาแน่น.
ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง.
"พบแล้วรึ?"จงซานสอบถาม.
"อืม,ไม่ว่าสภาพภูมิประเทศจะเปลี่ยนไปอย่างไร,ภูเขาจะถูกทำลายไปจนสิ้น,หากแต่เส้นโลหิตมังกรก็ไม่เคยเปลี่ยน,ข้าได้เตรียมการเอาไว้แล้ว,สามารถเริ่มได้ในทันที!"หนีปู่ซ่ากล่าว.
"อืม!"จงซานพยักหน้า,คนอื่นเองก็ด้วยเช่นกัน.
ดวงตาของหนีปู่ซ่าที่จดจ้อง,ที่ฝ่ามือของเขาปรากฏบอลแสงสีขาว,ก่อนที่จะปล่อยมันลงไปบนพื้น.
"ครืนนนนนนน!"
พื้นที่รอบๆกำลังสั่นสะท้าน,ยอดเขาที่เดี่ยวยุบเดี่ยวผุด,ไปมาเป็นระลอกคลื่น,สร้างความวุ่นวายขึ้นมาในทันที.
"เฮ้!,เกิดอะไรขึ้นกัน?"
"แผ่นดินไหวรึ?"
"เทือกเขากำลังเคลื่อนไหว?"
"ไม่ได้การแล้ว,เร็วเข้า,รีบไปแจ้งอาวุโส,เร็ว!"
เหล่าผู้คุ้มกันด้านนอกไม่สามารถอยู่ได้,ตอนนี้พวกเขาที่ตื่นตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก.
"ตูมมมมมมมมม!"
จากพื้นที่ไกลออกไป,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,สายตาของทุกคนตอนนี้ถึงกับหันไปพร้อมๆกันด้วยความตะลึง.
เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น,ก็ปรากฏภูเขาขนาดใหญ่โตผุดขึ้นมาจากแผ่นดิน,ภูเขาที่มีขนาดใหญ่มากทันทีที่ผุดขึ้นมาก็ระเบิดพังทลายไปในทันที..
"นั่นมันอะไรกัน?"
"เทือกเขานั่นมาจากใหนกัน?"
"บนนั้นยังมีสิ่งก่อสร้างมากมายด้วย!๐"
ในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ใจกลางตำหนัก,โลกอมตะนั้น,ก็ปรากฏคนผู้หนึ่งออกมา.
สตรีผู้หนึ่ง,ออกมาจากโลกอมตะ,ดูจากสถานะแล้วไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน,ขณะที่นางออกมา,ก็กวาดตามองไปยังพื้นที่รอบๆแผ่นดินที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,ทว่าที่ไกลออกไปนั้น,มีภูเขาลูกหนึ่งที่ล่มสลายลง.
เมื่อเห็นภูเขาที่พังทะลายลงนั้น,ใบหน้าของสตรีคนดังกล่าวถึงกับเปลี่ยนเป็นขาวซีด.
"เส้นทางหยินหยางล่มสลาย?
ไม่ได้การ,มีศัตรูบุกเข้ามา!"สตรีคนดังกล่าวที่ตื่นตกใจขึ้นมา.
"อาวุโส!"เหล่าผู้ฝึกตนหลายคนที่บินตรงมาอย่างรวดเร็ว.
"ไปเร็วเข้า,รีบเข้าไปในโลกอมตะ,แจ้งต่อเหล่าอาวุโส,รวมทั้งไท่ซ่างจางเหล่าด้วย,มีโจรบุกเข้ามา,ไป,เร็วเข้า!"สตรีคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ครับ!"พวกเขาที่เร่งรีบบินเข้าไปในโลกอมตะในทันที.
"โจร?
เจ้าบอกว่าข้าเป็นโจรอย่างงั้นรึ?"ทันใดนั้นที่บนอากาศก็ปรากฏหญิงสาวผู้หนึ่งขึ้นมาในทันที.
สตรีคนดังกล่าวที่หันหน้ากลับไปมอง.
"เห่าเม่ยลี่?"
"เปรี้ยง!!!"
สตรีคนดังกล่าวที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ,ทักษะเทียนของสตรีดังกล่าวปรากฏออกมาปกป้องอำนาจคำสาปในทันที.
ทว่าในเวลานั้น,ท้องฟ้ากลับมืดคลึ้ม,ปรากฏดวงจันส่องสว่าง,ดวงดาราที่เริ่มเปล่งปรากฏออกมาเต็มท้องฟ้า,พร้อมกับสาดแสงส่องสว่างจ้าลงบนพื้น.
ดวงดาราที่ส่องประกายแสง 361
ดวง,ส่องประกายแสงวับวาวพร้อมกับสานกันไปมาเป็นตาข่ายปิดกั้นท้องฟ้าทั้งหมดเอาไว้,กักขังทุกอย่างเอาไว้ได้อย่างสิ้นเชิง,แม้แต่สายลมก็ไม่สามารถพัดเข้ามาได้.
"ค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลว?"อาวุโสสตรีคนดังกล่าวที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
อาวุโสสตรีคนดังกล่าวต้องการถอยจากไป.
"ปัง!!"
ตำหนักของโลกอมตะ,ค่ายกลที่ปกคลุมทันใดนั้นก็ระเบิดเสียงดัง,ปรากฏทางเข้าขนาดใหญ่ขึ้น,ทางเข้าที่ส่องประกายแสงสีทองส่องออกมา.
อาวุโสสตรีคนดังกล่าวที่ขยับเล็กน้อย.
"ปัง!"
อาวุโสสตรีที่ใช้วิชาลับ,โลหิตที่พุ่งออกมาคำโต,ก่อนที่จะปรากฏเป็นช่องว่างมิติขึ้น,ร่างกายของนางที่พุ่งผ่านช่องว่างดังกล่าว,หลบเข้าไปในโลกอมตะอย่างรวดเร็ว.
"บุก!"จงซานที่ออกคำสั่งในทันที.
เห่าเม่ยหลี่,หยินโหลวหรี่และคนอื่นๆที่พุ่งตรงตามจงซานเข้าไปในโลกอมตะในทันที.
ที่ด้านนอกผู้ควบคุมค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลวนั้นก็คือหนานกงเซิ่งนั่นเอง.
การปะทะกันของค่ายกลรอบแรก,ทำให้ตำหนักต่างและผู้ฝึกตนมากมายที่เฝ้าประตูตกตายไปในทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ด้านหน้าทางเข้าโลกอมตะก็ปรากฏชายในชุดสีน้ำเงินขึ้นในทันที.
"จงซาน? เป็นจงซานรึ?
ไม่ใช่ว่าเขาและท่านประมุขเดินทางไปต่อสู้เดิมพันกันที่ทะเลดำหรอกรึ?แผนการ?
นี่เป็นแผนการใหญ่,ต้องไปแจ้งท่านประมุข,ไม่,ข้าจะต้องไปไปแย้งอาวุโสของราชวงศ์หวู่ซือ,แล้วให้พวกเขาเร่งรีบไปแจ้งท่านประมุข"ชายในชุดสีน้ำเงินที่กล่าวออกมาด้วยความหวาดวั่น.
"ฉัวะ!"
ทันใดนั้นกระบี่ที่แหลมคมสีม่วงก็ทะลวงชายหน้าอกสีม่วง,พร้อมกับตวัดกวัดแกว่ง,ผ่าร่างของชายคนดังกล่าวเป็นสองส่วน,ตัดผ่านทั้งร่างและวิญญาณในทันที,ชายในชุดสีม่วงที่ล่วงหล่นลงบนพื้น,ที่ด้านหลังปรากฏคนๆหนึ่ง,ผู้บัญชาการองค์รักษ์เงาหยิงเหว่ยของต้าเจิ้ง,อันหวงนั่นเอง!
อันหวงที่ได้รับคำสั่งจากจงซานให้คอยเก็บกวาดลับๆ,แม้นว่าต้าเจิ้งจะมีเหล่ายอดฝีมือคนสำคัญหลายคน,ทว่าต้องรับรู้ด้วยว่าจะต้องมีบางคนที่หลุดรอดหลบออกมาจากพื้นที่ลับที่ซ่อนอยู่,แม้นว่าจะเข้าล้อมล้อมโลกอมตะจะเป็นความลับ,แต่ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะไม่มีใครหลุดรอดจากสายตาพวกเขาได้.
โลกอมตะนั้น,มี 11 เทือกเขาศักดิ์สิทธิ์,มีตำหนักแต่ละตำหนักตั้งอยู่บนยอดเขาแต่ละยอดเขาเขาพร้อมกับล้อมวนพื้นที่ตรงกลาง.
ภายในสิบเอ็ดตำหนัก,จะมีผู้ดูแลรับผิดชอบในแต่ละเขตที่แตกต่างกัน.
และหนึ่งในนั้น,หนึ่งเทือกเขาศักดิ์สิทธิ์หนึ่งตำหนักสถานที่ที่มีปราณหยินที่พิเศษและหนักหน่วง,เป็นหนึ่งในสถานที่สำคัญควบคุมเหล่าอาชญากรคนสำคัญ,ซึ่งมีนำว่า,คุกเทวะนิรันดร์.
บนเทือกเขาดังกล่าวนี้มีดอกบัวมากมายบานสะพรั่ง,หนึ่งดอกของมัน,ก็คือหนึ่งกงที่คุมขังนักโทษหนึ่งคน.
บนท้องฟ้าของคุกเทวะนิรันดร์เปิดโล่งหากแต่ท้องฟ้ากับมืดมิดอย่างที่สุด,ความมืดที่อึมครึมพาให้หัวใจแห้งเหี่ยว,ความกดดันที่ทำให้แทบไม่สามารถหายใจได้สะดวก.
ในเวลานี้,บนดอกบัวดอกหนึ่งได้ปรากฏตัวร่างๆหนึ่งขึ้น,จงซานในชุดที่ดูองอาจสีดำ.
จงซานที่กวาดตามองคุกเทวะนิรันดร์.
"นับเป็นค่ายกลที่ยอดเยี่ยม!"จงซานที่เผยยิ้มเย็นชา.
รอบๆคุกเทวะนิรันดร์นั้น,มีค่ายกลมากมายปกคลุมไปหมด,ราวกับว่าเป็นป้อมปราการที่ไม่สามารถทะลวงได้.
มีป้อมปราการที่เป็นดอกบัวขนาดใหญ่อยู่จำนวน 36 แห่งล้อมรอบ,ที่ใจกลางนั้นก็คือยอดของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ลูกนี้.
จงซานที่กวาดตามองทั้งภูเขา,บนภูเขาศักดิสิทธิ์แห่งนี้,มีตำหนักแห่งเดียวที่อยู่ตรงกลาง,เป็นตำหนักที่มียอดเขาแหลม,ที่ปลายของตำหนักมีกรรมวาสนามากมายอัดแน่นอยู่,และเติบโตขึ้นมาเป็นดอกไม้ดอกหนึ่งที่งดงามอย่างคาดไม่ถึง!
กุหลาบกรรมวาสนา?
กุหลาบดังกล่าวนั่นส่องประกายแสงเรื่อๆงดงามออกมา,ไม่ว่าใครเห็นก็ล้วนแล้วแต่ประทับใจทั้งนั้น.
"เป็นดอกกุหลาบหรอกรึ?"ที่มุมปากของจงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
จากนั้น,จงกวานที่ดวงตาหรี่เล็ก,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,และเริ่มศึกษาป้อมปราการดอกบัวทั้ง
36 ในทันที.
คุกเทวะนิรันดร์,ป้อมปราการแห่งหนึ่ง,ที่ด้านในนั้นเป็นคนที่จงซานต้องการช่วยชีวิตอยู่.
ป้อมปราการดอกบัวแห่งหนึ่ง.
พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยความมืดมิด,รอบๆเป็นหาดโครงกระดูก,ทำให้รู้สึกหวีดหวิวหวาดกลัว,ที่มุมหนึ่งมีกองของโครงกระดูกที่กองรวมกัน,และมีสตรีที่งดงามคนหนึ่งนั่งอยู่.
เนี่ยโหยวโหยวในชุดสีทอง,สภาพที่ดูอิดโรย,ผมของนางที่มีฝุ่นปกคลุม,ร่างกายพิงอยู่บนกำแพง,แววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง.
ที่ด้านหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวเวลานี้,มีชายผมสีม่วงอยู่,เป็นคนหนึ่งที่ทะเลหมอกเฉินฝู,ที่แย่งชิงตำราปฐพีในครั้งนั้น,เขาที่รับหน้าที่ควบคุมค่ายกลฮวงจุ้ย,และเป็นผู้ทำให้แผนการของโลกอมตะล่มในครั้งนั้นนั่นเอง.
"ศิษย์น้อง,ผนึกของท่านประมุข,เจ้าไม่มีวันที่จะคลายได้,การที่อำนาจวิเศษของเจ้าไม่สามารถฟื้นฟูได้,ต่อหน้าข้า,เจ้าก็ไม่ต่างจากมดปลวก!"ชายผมม่วงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ชิ,เจ้ามันเนื้อร้ายของโลกมตะ,ถูกจองจำในคุกเทวะนิรันดร์ร้อยปี,คาดไม่ถึงเลยว่าจะยังอยู่รอดปลอดภัย!"เนี่ยนโหยวโหยวที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ฮ่าฮ่าอ่า,ข้ามันคนพิเศษ,ที่นี่ปู่ซูของข้าเป็นประมุขของเทือกเขาแห่งนี้,ตราบเท่าที่ข้าไม่ออกไปจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้,ก็ไม่มีใครควบคุมข้าได้."ชายผมม่วงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หน้าไม่อายใช้บารมีของเต๋าจวินซูอย่างงั้นรึ?"เนี่ยนโหยวโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ดังนั้น,ข้าจึงเข้ามาที่นี่ได้อย่างไงล่ะ,เป็นอย่างไร?
ตราบเท่าที่เจ้ายอมรับเป็นคู่บำเพ็ญของข้า,เพื่อเจ้าข้าจะให้ปู่ซูคลายผนึกให้เจ้าเป็นอย่างไร?"ชายผมม่วงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย.
"คลายผนึกให้ข้ารึ? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เจ้าไม่กล้า!"เนี่ยนโหยวโหยวที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ไม่กล้ารึ? ฮ่าฮ่าฮ่า,บางที่ชะตาของเจ้า,เมื่อไหร่ที่ท่านประมุขสังหารจงซานและกลับมาจากทะเลดำ,นำเทพอสูรบรรพชนกลับมา,ชีวิตของเจ้าก็จบแล้ว,หากว่าเจ้ายอมเป็นคู่บำเพ็ญของข้า,ข้าจะขอร้องท่านปู่ซูขอความปราณีกับเจ้าก็ได้!"ชายผมม่วงที่กล่าวออกไปเกี่ยวกับกับดักที่พวกเขาวางไว้.
"เจ้าพูดอะไร?
ใครจะถูกฆ่ากัน?"ใบหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวที่เปลี่ยนเป็นขาวซีด.
"เจ้าไม่รู้?
ก็ดีแล้ว,เจ้าถูกคุมขังที่นี่คงจะไม่รู้สินะ,ว่าจงซานและประมุขนั้นได้เดิมพันการต่อสู้ที่ทะเลดำ,ตัดสินเพื่อแย่งชิงเทพอสูรบรรพชนและอนุสาวรีย์อมตะ?"ชายผมม่วงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"จงซาน? จงซาน.....!"ใบหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวที่เปลี่ยนเป็นลุกลี้ลุกลน.
"ข้าจะบอกก็ได้,หากว่าเจ้า....!"ชายผมม่วงยังคงกล่าวต่อ.
ใบหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวที่เปลี่ยนไปเป็นเย็นชา,"ไสหัวไปให้พ้น,เจ้าอย่ามาใกล้ข้า!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น