Immortality Chapter 728 Layout Yin Sector
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 728 แผนปกครองของภพหยิน.
Chapter 728 Layout Yin
Sector
布局阴间
แผนปกครองของภพหยิน.
ภพหยินภาคใต้.
เดิมที่สถานที่แห่งนี้คือราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยนและมีอีกหกราชวงศ์ราชันย์,ทว่าตอนนี้ผลพวงจากการล่มสลายทำให้เกิดสงครามลามออกไปยังภาคตะวันออกเฉียงใต้,ภาคใต้และภาคตะวันตกเฉียงใต้,รวมทั้งหมด
30 ราชวงศ์ราชันย์เข้ามาเกี่ยวพัน.
นับว่าเป็นประโยชน์มากมายนักกับสงครามที่เกิดขึ้นมาหลายปี,มีหลายราชวงศ์ราชันย์ที่ล่มสลาย,และก็มีก็อีกหลายราชวงศ์ราชันย์เกิดขึ้นมาใหม่,ด้วยการเก็บเกี่ยวที่ยังไม่เพียงพอ,ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถก้าวไปถึงราชวงศ์สวรรค์ได้.
การต่อสู้ที่เกิดขึ้นมายาวนานไม่หยุดหย่อน.
มีสามกลุ่มอิทธิพล,ที่มีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,นับเป็นหนึ่งราชวงศ์ที่เต็มไปด้วยความลึกลับ,มีฐานที่มั่นที่ภพหยินตะวันออก,ทุกสนามรบที่พวกเขาเข้าร่วม,ล้วนแล้วแต่ประสบผลได้รับชัยชนะในทุกๆครั้ง.
ราชวงศ์ราชันย์เทียนไม,นี่คือราชวงศ์สาขาของภพหยิน,อยู่ใกล้ๆกับน้ำพุเหลือง,เป็นราชวงศ์วาสนาที่ตระกูลเทียนสร้างขึ้น,และมีแม่ทัพใหญ่,เสี่ยวหวัง! เป็นผู้ควบคุมกองทัพเข้าบุกเบิกทิศใต้,นับเป็นอีกทัพที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
อีกหนึ่งก็คือราชวงศ์หวู่ซือ,เป็นหนึ่งในราชวงศ์ราชันย์ที่ครองภาคตะวันตก,เป็นอีกหนึ่งราชวงศ์เหมือนทัพทางตะวันออกที่ยังไม่เคยแพ้ใคร.
สามราชวงศ์ราชันย์,เป็นทัพที่ไร้เทียมทาน,ยังไม่เคยพ่ายแพ้ใคร,ส่วนอีก
27 ราชวงศ์ราชันย์ที่มีแพ้มีชนะ!
ถูกทำลายและเกิดใหม่สลับกันไปมา.
ราชวงศ์ราชันย์เทียนไม,ที่ค่ายใหญ่,ภายในตำหนักบัญชาการ.
เสี่ยวหวังที่นั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ,โดยมีเหล่าขุนพลยืนอยู่สองข้าง,และที่บนโต๊ะบัญชาการนั้นต่างก็มีข้อมูลมากมายเต็มไปหมด.
เสี่ยวหวังที่จดจ้องมองข้อมูล,ขณะกำลังครุ่นคิด.
ขณะที่เสี่ยวหวังกำลังครุ่นคิด,เหล่าขุนพลทั้งสองแถวต่างก็แสดงความเคารพและกล่าวออกมาพร้อมๆกัน,"คารวะท่านประมุขตระกูลเทียน!"
เสี่ยวหวังที่เงยหน้าขึ้น,และพบเทียนเสี่ยวจื่อก้าวเข้ามา.
เสี่ยวหวังที่ลุกขึ้นในทันที.
"คารวะท่านประมุข!"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมา.
"อืม,พวกเจ้าออกไปได้แล้ว!"เทียนเสี่ยวจื่อที่สั่งการคนอื่นๆ.
"ขอรับ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.
เหล่าขุนพลต่างๆได้ออกจากห้องโถงไป,เหลือเพียงเทียนเสี่ยวจื่อและเสี่ยวหวังสองคน.
"เป็นอย่างไร?การบุกเบิกดินแดนตอนนี้ปรับตัวได้รึยัง?"เทียนเสี่ยวจื่อที่สอบถามออกไป.
"ผู้น้อยรับผิดชอบบุกเบิกดินแดนที่ภพหยางมาก่อน,ไม่จำเป็นต้องปรับตัวแต่อย่างใด!"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม,ไม่ต้องปรับตัว,เจ้านับว่าเป็นบุคคลอันดับหนึ่ง,การบุกเบิกภาคใต้,คงต้องอาศัยเจ้าแล้ว!"เทียนเสี่ยวจื่อกล่าว.
เสี่ยวหวังที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจ้องมองไปยังเทียนเสี่ยวจื่อพร้อมกับกล่าวออกไป,"ท่านประมุขข้าของอบถามได้หรือไม่ว่าพวกเราจะต้องขยายอาณาเขตมากขนาดใหน?"
เทียนเสี่ยวจื่อที่เผยยิ้มออกมา,"แผนการขั้นแรก,คือการรวบรวมภาคใต้ทั้งหมด.
ได้ยินคำพูดของเทียนเสี่ยวจื่อ,เสี่ยวหวังที่เข้าใจความหมายได้ในทันที,เทียนเสี่ยวจื่อนั้นต้องการยึดครองโลกใบนี้เลย.
"ครับ!"เสี่ยวหวังที่รับคำในทันที.
เทียนเสี่ยวจื่อพยักหน้าพอใจกับท่าทางของเสี่ยวหวังและกล่าวออกมาว่า,"ภาคใต้มีอะไรผิดปรกติหรืไม่?"
"มีบางอย่าง!"เสี่ยวหวังกล่าว.
"หืม?"
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง!"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาทันที.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง?จงซานอย่างงั้นรึ?"เทียนเสี่ยวจื่อที่ดวงตาหดเกร็ง.
"ครับ,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,ได้ปรากฏแม่ทัพที่ร้ายกาจขึ้นอีกหลายคน!"เสี่ยวหวังที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"มีใครบ้าง?"
"เจ้าโส่วเซี่ยง,สุ่ยอู๋เหิน,เซียนเซิงสุ่ยจิง,แม้แต่.............!"
"แม้แต่อะไร?"
"แม้แต่คนที่ข้าไม่อยากพบเจอ,กุนซือที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งของภพหยาง,เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,ข้าเองก็ไม่มันใจที่จะต่อกรกับเขานัก!"เสี่ยวหวังที่ขมวดคิ้วไปมา.
"คนเหล่านี้?"
"เจ้าโส่วเซียงและสุ่ยอู๋เหิน,ในอดีตนั้นพวกเขาไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรเลย,ส่วนเซียนเซิงสุ่ยจิงผู้นี้มีชื่อเสียงไม่น้อยในภพหยาง,ความสามารถในการวางแผนนั้นไม่ได้ด้อยกว่าผู้น้อยเลย!"เสี่ยวหวังกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แล้วอี้เหยี่ยนล่ะ?"
"อี้เหยี่ยนนั้นเป็นคนที่ยากจะวัดความสามารถได้,ในอดีตนั้นเขาคืออุปราชของราชวงศ์ราชันย์ต้าเหยี่ยน,ก่อนจงซานจะปรากฏตัว,ผู้น้อยเองต้องการจะต่อกรกับเขาเช่นกัน,ช่างน่าเศร้าที่ไม่มีโอกาส."เสี่ยวหวังที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?"เทียนเสี่ยวจื่อที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ท่านประมุขโปรดวางใจเรื่องนี้ข้าจะกระทำการอย่างระมัดระวัง,กับสถานการณ์ต่างๆนั้น,หากมีสิ่งใดแปลกใหม่จะรายงานท่านประมุขทันที!"เสี่ยวหวังกล่าว.
"อืม,มีเจ้าดูแล,ข้าก็สบายใจ!"เทียนเสี่ยวจื่อที่จ้องมองเสี่ยวหวังด้วยรอยยิ้ม.
"ขอบคุณประมุขที่เชื่อใจ!"
.............
ภพหยิน,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,เมืองหลวงเมืองซ่าง,ภายในห้องอักษรของจงซาน.
เหล่าเสนาธิการแม่ทัพใหญ่ระดับสูงจากภพหยาง,ถูกส่งลงมาเพื่อบุกเบิกดินแดนภายในภพหยิน.
อี้เหยี่ยน,สุ่ยจิง,เจ้าโส่วเซี่ยงและสุ่ยอู๋เหิน,เหล่าแม่ทัพที่แท้จริง,แต่ละคนที่กุมกองกำลังคนล่ะหนึ่งล้านคน.
แม่ทัพทั้งเก้ากอง,ยกเว้นกองกำลังที่สองของเหว่ยหยิงหลาน,นี่นับว่าเป็นการรวมตัวกันเป็นครั้งแรก.
หลินเซียว,อี้เหยี่ยน,เซียนเซิงซือ,สุ่ยอู๋เหิน,สุ่ยจิง,เหยี่ยนฉงจื่อ,เจ้าโส่วเซี่ยง,และหวังคู!
ในเวลานี้ทางภพหยินภาคใต้,จงซานยังไม่ได้ดินแดนที่สำคัญอะไรมากมายนัก,ดังนั้นจึงจำเป็นต้องผนึกกำลังเต็มที่,ดังนั้นเมื่อสถานการณ์ในภพหยางมั่นคง,เหล่ายอดฝีมือต่างก็ถูกนำมายังภพหยิน,เพื่อบุกเบิกภาคใต้.
"อี้เหยี่ยน,เจ้ากล่าว!"จงซานเอ่ย.
"ครับ,ข้าได้ลองศึกษาข้อมูลต่างๆแล้ว,ภายในภาคใต้นั้น,การบุกเบิกดินแดนเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น,ซึ่งในจำนวนนั้นมีราชวงศ์ของพวกเราที่เข้าร่วม,บางที่อีกสองราชวงศ์,หนึ่งคือราชวงศ์ราชันย์หวู่ซือที่มีเบื้องหลังโลกอมตะคอยสนับสนุน,ซึ่งพวกเขาก็คือแดนเทพอมตะของภพหยางนั่นเอง,พวกเขาก็คงต้องการสร้างหุ่นเชิดนี้ให้กลายเป็นราชวงศ์สวรรค์ในภพหยินด้วยเช่นกัน!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ราชวงศ์ราชันย์หวู่ซือและราชวงศ์ของพวกเรานั้น,นับว่าอยู่ห่างไกลกันไม่น้อย,พวกเราอยู่ตะวันออก,พวกเขาอยู่ตะวันตก,การจะเปิดฉากรบกันอย่างเป็นทางการ,ยังจำเป็นต้องใช้เวลา,ในเวลานี้จึงจำเป็นต้องเก็บข้อมูลต่างๆของราชวงศ์ราชันย์หวู่ซือเอาไว้ให้มากที่สุด,เพื่อเตรียมรอคอยตัดสินใจในการรบที่จะเกิดขึ้น!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"เรื่องนี้,ให้เป็นหน้าที่เจ้าก็แล้วกัน,เก็บรวบรวมข้อมูลทั่วหล้า,เพื่อนำมาใช้ในการรบครั้งนี้!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้า.
"จากนั้น!"
"ส่วนอีกราชวงศ์,ก็จะเป็นราชวงศ์ราชันย์เทียนไม,ซึ่งมีเบื้องหลังคือตระกูลเทียน,แม่ทัพเสี่ยวหวัง,เป็นคนคุ้นเคยของพวกเรา! พวกเราอาจจะยังไม่ปะทะกันในเร็วๆนี้,ทว่าหลังจากที่ยึดครองราชวงศ์ราชันย์อื่นๆ,การต่อสู้คงจะเริ่มขึ้นไม่ช้าก็เร็วอย่างแน่นอน! ประมุขตระกูลเทียนเอง,เฉินยังไม่มีข้อมูลมากนัก!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"เทียนเสี่ยวจื่อรึ?"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
"เทียนเสี่ยวจื่อผู้นี้,ไม่จำเป็นต้องกังวล,แม้นว่าจะเป็นคนที่มีพรสวรรค์สูง,มีเชาว์ปัญญาเป็นเลิศ,ทว่ายังไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนัก!"จงซานกล่าวยืนยัน.
"หืม?"
"คนผู้นี้มีเชาว์ปัญญาที่โดดเด่น,ไม่ได้ด้อยกว่าเจ้า,หากแต่มุมมองประสบการแล้วยังไม่เพียงพอ,ไม่เช่นนั้นแล้ว,ข้าบอกได้ตามตรงว่าตระกูลเทียนในอดีตคงจะไม่ถูกข้าจัดการ,เพราะพวกเขามั่นใจในตัวเองเกินไป,เป็นเสี่ยวหวังต่างหากที่ต้องเป็นกังวล,แต่สำหรับเจ้าแล้วก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลอะไรมากมายนัก!"จงซานกล่าว.
"อืม!"อี้เหยี่ยนพยักหน้า.
"ต่อจากนั้น!"
"ครับ,พวกเราได้ส่งคนออกไป,เร่งรีบตรวจสอบสภาพภูมิประเทศและข้อมูลเกี่ยวกับราชวงศ์ต่างๆเพื่อค้นหาความได้เปรียบเรียบร้อยแล้ว!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
จงซานพยักหน้า.
"ข้าจะแบ่งทัพต่างๆออกเป็นสี่ทัพ,มีจอมพลสี่คน,ให้หลินเซียวดูแลเส้นทางที่หนึ่ง,สุ่ยอู๋เหินดูแลเส้นทางที่สอง,สุ่ยจิงเส้นทางที่สาม,เจ้าโส่วเซี่ยงเส้นทางที่สี่,และผู้ดูสถานการณ์รวมให้อยู่ในการรับผิดชอบของอี้เหยี่ยน,ในการตัดสินใจเส้นทางทั้งสี่!"จงซานออกคำสั่ง.
"น้อมรับบัญชา!"แม่ทัพทั้งห้าที่รับคำสั่ง.
"เซียนเซิงซือเป็นทัพเสริมที่ห้า,ให้อี้เหยี่ยนเป็นคนเตรียมการ,เพื่อสนับสนุนช่วยเหลือเส้นทางทั้งสี่!"จงซานออกคำสั่ง.
"น้อมรับคำสั่ง!"เซียนเซิงซือที่รับคำในทันที.
"เลิกประชุม,เหยี่ยนฉงจื่อและหวังคูอยู่ก่อน!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
ทุกคนที่ถอยออกไปทันที,เหลือเพียงแค่เหยี่ยนฉงจื่อและหวังคู.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ภายในห้องอักษรมีสตรีผู้นี้เข้ามา,ฮวงโหวกู่เฉียนโหยวนั่นเอง.
"คารวะฮวงโหว!"คนทั้งสองที่กล่าวแสดงความเคารพ.
กู่เฉียนโหยวพยักหน้ารับ,พร้อมกับเดินมาอยู่ข้างๆจงซาน.
"เฉียนโหยว,ครั้งนี้ต้องรบกวนเจ้าแล้ว!"จงซานกล่าว.
"ข้าเองก็ไม่ได้ว่าง,หากแต่มีสิ่งใดที่ข้าปฏิเสธได้อย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนโหยวที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน.
"หากแต่ว่าในครั้งนี้ข้ามีเรื่องที่ยังต้องจัดการ,ไม่สามารถไปกับเจ้าได้!"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เจ้าเป็นราชันย์,ตอนนี้สงครามได้เริ่มแล้ว,เจ้าเป็นราชาที่ต้องดูแลทัพทั้งหมด,ตอนนี้ข้าเป็นทหาร,เจ้ากล่าวสิ่งใดมีเหรอที่ข้าจะไม่ไป?"กู่เฉียนโหยวกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"การจะรวบรวมภาคใต้นั้น,ข้ามีเรื่องที่ต้องจัดการไม่น้อย,หากแต่สิ่งสำคัญที่สุด,ข้ามีเรื่องสำคัญต้องการให้เจ้าช่วย,ข้าจะให้เหยี่ยนฉงจื่อ,หวังคูและอาวุโสจิวโถวช่วยเจ้าจัดการเรื่องนี้ให้สำเร็จ!"จงซานกล่าว.
เหยี่ยนฉงจื่อที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,เห็นชัดเจนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ,มันคืออะไรอย่างงั้นรึ?
"หืม?"กู่เฉียนโหยวที่แสดงท่าทางสงสัย,ให้แม่ทัพสองคนไปกับนางอย่างงั้นรึ?
"ครั้งนี้,ข้าจะให้เจ้าแทรกซึมเข้าไปในสถานที่แห่งหนึ่ง,ดังนั้นเหยี่ยนฉงจื่อที่เป็นราชาภูติ,หวังคูคือราชาโครงกระดูก,ส่วนอาวุโสจิวโถว,จะเป็นคนรับผิดชอบในการแจ้งเตือนอันตราย! เพื่อความปลอดภัย!"จงซานกล่าว.
"อืม!"กู่เฉียนโหยวพยักหน้ารับ.
.......
สามวันหลังจากนั้น,เหล่าจอมพลก็ออกเดินทางนำทัพใหญ่เข้าสู่สนามรบ,กู่เฉียนโหยวนำเหยี่ยนฉงจื่อ,หวังคูและอาวุโสจิวโถว,และยังมีเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นเหล่าภูติเดินทางออกจากเมืองซ่าง.
...............
หนึ่งปีหลังจากนั้น,การบุกเบิกดินแดน,จงซานที่คอยบัญชาการอยู่เมืองซ่าง.
ภายในห้องอักษร,องค์รักษ์หลวงที่เข้ามารายงานในทันที.
"เรียนฝ่าบาท,สตรีในชุดสีแดงชาน,ได้ถือตราเก้ามังกร,มาขอพบฝ่าบาท!"องค์รักษ์ที่กล่าวรายงาน.
ตราเก้ามังกร? สตรี?
ตราเก้ามังกร,คือตราที่ขอพบราชาโดยตรง! มีไม่กี่กันที่จงซานมอบให้คนสนิท,ใครกันที่ถือตราเก้ามังกรมา?
"เบิกตัว!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
จากนั้นไม่นาน,สตรีในชุดสีแดงที่องค์รักษ์นำมา,ก่อนที่องค์รักษ์จะถอยออกไป.
สตรีในชุดสีแดงคนหนึ่ง,ถือกระบี่สีแดง,ดูเต็มไปด้วยความเหี้ยมหาญ.
"เจี้ยนหง?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
จงซานถึงกับลุกขึ้นยืน,ใบหน้าที่เผยท่าทางประหลาดใจจดจ้องมองไปยังเจี้ยนหง.
"เจี้ยนหงคารวะผู้มีพระคุณ!"
เจี้ยนหง,อดีตประมุขตำหนักเทพกระบี่ของภพหยาง,และเป็นธิดาของพญามารแดนเทพอเวจี,เจี้ยนอ้าว,เป็นภรรยาเสี่ยวหวัง,ซึ่งก่อนหน้านี้เสี่ยวหวังถูกเฉินฉีเทียนสังหาร,ทำให้นางไล่ล่าเฉินฉีเทียนไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,ช่างน่าเศร้า,สุดท้ายนางถูกเฉินฉีเทียนสังหาร,และจงซานที่ใช้หยดยารวมวิญญาณ,ให้นางกลายเป็นภูติ!
"เชิญๆ,เจี้ยนหง,เจ้ามีตราเก้ามังกรได้อย่างไร?"จงซานที่สอบถามด้วยความสงสัย.
จงซานไม่ได้มอบมันให้กับเจี้ยนหงแน่นอน,หากแต่นางได้มันมาจากที่ใหนกัน.
"สหายเก่าในภพหยินได้มอบโอกาสให้ข้ามาพบกับผู้มีพระคุณ,เขาได้ฝากคำพูดมาให้กับผู้มีพระคุณ,เพื่อรับรองข้าจึงได้มอบตราเก้ามังกรมาให้."เจี้ยนหงกล่าว.
จงซานที่รับตราเก้ามังกรมา,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"นี่คือตราเก้ามังกรของเหว่ยไท่จง!"
Chapter 728 Layout Yin
Sector
布局阴间
แผนปกครองของภพหยิน.
ภพหยินภาคใต้.
เดิมที่สถานที่แห่งนี้คือราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยนและมีอีกหกราชวงศ์ราชันย์,ทว่าตอนนี้ผลพวงจากการล่มสลายทำให้เกิดสงครามลามออกไปยังภาคตะวันออกเฉียงใต้,ภาคใต้และภาคตะวันตกเฉียงใต้,รวมทั้งหมด
30 ราชวงศ์ราชันย์เข้ามาเกี่ยวพัน.
นับว่าเป็นประโยชน์มากมายนักกับสงครามที่เกิดขึ้นมาหลายปี,มีหลายราชวงศ์ราชันย์ที่ล่มสลาย,และก็มีก็อีกหลายราชวงศ์ราชันย์เกิดขึ้นมาใหม่,ด้วยการเก็บเกี่ยวที่ยังไม่เพียงพอ,ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถก้าวไปถึงราชวงศ์สวรรค์ได้.
การต่อสู้ที่เกิดขึ้นมายาวนานไม่หยุดหย่อน.
มีสามกลุ่มอิทธิพล,ที่มีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,นับเป็นหนึ่งราชวงศ์ที่เต็มไปด้วยความลึกลับ,มีฐานที่มั่นที่ภพหยินตะวันออก,ทุกสนามรบที่พวกเขาเข้าร่วม,ล้วนแล้วแต่ประสบผลได้รับชัยชนะในทุกๆครั้ง.
ราชวงศ์ราชันย์เทียนไม,นี่คือราชวงศ์สาขาของภพหยิน,อยู่ใกล้ๆกับน้ำพุเหลือง,เป็นราชวงศ์วาสนาที่ตระกูลเทียนสร้างขึ้น,และมีแม่ทัพใหญ่,เสี่ยวหวัง! เป็นผู้ควบคุมกองทัพเข้าบุกเบิกทิศใต้,นับเป็นอีกทัพที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
อีกหนึ่งก็คือราชวงศ์หวู่ซือ,เป็นหนึ่งในราชวงศ์ราชันย์ที่ครองภาคตะวันตก,เป็นอีกหนึ่งราชวงศ์เหมือนทัพทางตะวันออกที่ยังไม่เคยแพ้ใคร.
สามราชวงศ์ราชันย์,เป็นทัพที่ไร้เทียมทาน,ยังไม่เคยพ่ายแพ้ใคร,ส่วนอีก
27 ราชวงศ์ราชันย์ที่มีแพ้มีชนะ!
ถูกทำลายและเกิดใหม่สลับกันไปมา.
ราชวงศ์ราชันย์เทียนไม,ที่ค่ายใหญ่,ภายในตำหนักบัญชาการ.
เสี่ยวหวังที่นั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ,โดยมีเหล่าขุนพลยืนอยู่สองข้าง,และที่บนโต๊ะบัญชาการนั้นต่างก็มีข้อมูลมากมายเต็มไปหมด.
เสี่ยวหวังที่จดจ้องมองข้อมูล,ขณะกำลังครุ่นคิด.
ขณะที่เสี่ยวหวังกำลังครุ่นคิด,เหล่าขุนพลทั้งสองแถวต่างก็แสดงความเคารพและกล่าวออกมาพร้อมๆกัน,"คารวะท่านประมุขตระกูลเทียน!"
เสี่ยวหวังที่เงยหน้าขึ้น,และพบเทียนเสี่ยวจื่อก้าวเข้ามา.
เสี่ยวหวังที่ลุกขึ้นในทันที.
"คารวะท่านประมุข!"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมา.
"อืม,พวกเจ้าออกไปได้แล้ว!"เทียนเสี่ยวจื่อที่สั่งการคนอื่นๆ.
"ขอรับ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.
เหล่าขุนพลต่างๆได้ออกจากห้องโถงไป,เหลือเพียงเทียนเสี่ยวจื่อและเสี่ยวหวังสองคน.
"เป็นอย่างไร?การบุกเบิกดินแดนตอนนี้ปรับตัวได้รึยัง?"เทียนเสี่ยวจื่อที่สอบถามออกไป.
"ผู้น้อยรับผิดชอบบุกเบิกดินแดนที่ภพหยางมาก่อน,ไม่จำเป็นต้องปรับตัวแต่อย่างใด!"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม,ไม่ต้องปรับตัว,เจ้านับว่าเป็นบุคคลอันดับหนึ่ง,การบุกเบิกภาคใต้,คงต้องอาศัยเจ้าแล้ว!"เทียนเสี่ยวจื่อกล่าว.
เสี่ยวหวังที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจ้องมองไปยังเทียนเสี่ยวจื่อพร้อมกับกล่าวออกไป,"ท่านประมุขข้าของอบถามได้หรือไม่ว่าพวกเราจะต้องขยายอาณาเขตมากขนาดใหน?"
เทียนเสี่ยวจื่อที่เผยยิ้มออกมา,"แผนการขั้นแรก,คือการรวบรวมภาคใต้ทั้งหมด.
ได้ยินคำพูดของเทียนเสี่ยวจื่อ,เสี่ยวหวังที่เข้าใจความหมายได้ในทันที,เทียนเสี่ยวจื่อนั้นต้องการยึดครองโลกใบนี้เลย.
"ครับ!"เสี่ยวหวังที่รับคำในทันที.
เทียนเสี่ยวจื่อพยักหน้าพอใจกับท่าทางของเสี่ยวหวังและกล่าวออกมาว่า,"ภาคใต้มีอะไรผิดปรกติหรืไม่?"
"มีบางอย่าง!"เสี่ยวหวังกล่าว.
"หืม?"
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง!"เสี่ยวหวังที่กล่าวออกมาทันที.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง?จงซานอย่างงั้นรึ?"เทียนเสี่ยวจื่อที่ดวงตาหดเกร็ง.
"ครับ,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,ได้ปรากฏแม่ทัพที่ร้ายกาจขึ้นอีกหลายคน!"เสี่ยวหวังที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"มีใครบ้าง?"
"เจ้าโส่วเซี่ยง,สุ่ยอู๋เหิน,เซียนเซิงสุ่ยจิง,แม้แต่.............!"
"แม้แต่อะไร?"
"แม้แต่คนที่ข้าไม่อยากพบเจอ,กุนซือที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งของภพหยาง,เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,ข้าเองก็ไม่มันใจที่จะต่อกรกับเขานัก!"เสี่ยวหวังที่ขมวดคิ้วไปมา.
"คนเหล่านี้?"
"เจ้าโส่วเซียงและสุ่ยอู๋เหิน,ในอดีตนั้นพวกเขาไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรเลย,ส่วนเซียนเซิงสุ่ยจิงผู้นี้มีชื่อเสียงไม่น้อยในภพหยาง,ความสามารถในการวางแผนนั้นไม่ได้ด้อยกว่าผู้น้อยเลย!"เสี่ยวหวังกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แล้วอี้เหยี่ยนล่ะ?"
"อี้เหยี่ยนนั้นเป็นคนที่ยากจะวัดความสามารถได้,ในอดีตนั้นเขาคืออุปราชของราชวงศ์ราชันย์ต้าเหยี่ยน,ก่อนจงซานจะปรากฏตัว,ผู้น้อยเองต้องการจะต่อกรกับเขาเช่นกัน,ช่างน่าเศร้าที่ไม่มีโอกาส."เสี่ยวหวังที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?"เทียนเสี่ยวจื่อที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ท่านประมุขโปรดวางใจเรื่องนี้ข้าจะกระทำการอย่างระมัดระวัง,กับสถานการณ์ต่างๆนั้น,หากมีสิ่งใดแปลกใหม่จะรายงานท่านประมุขทันที!"เสี่ยวหวังกล่าว.
"อืม,มีเจ้าดูแล,ข้าก็สบายใจ!"เทียนเสี่ยวจื่อที่จ้องมองเสี่ยวหวังด้วยรอยยิ้ม.
"ขอบคุณประมุขที่เชื่อใจ!"
.............
ภพหยิน,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,เมืองหลวงเมืองซ่าง,ภายในห้องอักษรของจงซาน.
เหล่าเสนาธิการแม่ทัพใหญ่ระดับสูงจากภพหยาง,ถูกส่งลงมาเพื่อบุกเบิกดินแดนภายในภพหยิน.
อี้เหยี่ยน,สุ่ยจิง,เจ้าโส่วเซี่ยงและสุ่ยอู๋เหิน,เหล่าแม่ทัพที่แท้จริง,แต่ละคนที่กุมกองกำลังคนล่ะหนึ่งล้านคน.
แม่ทัพทั้งเก้ากอง,ยกเว้นกองกำลังที่สองของเหว่ยหยิงหลาน,นี่นับว่าเป็นการรวมตัวกันเป็นครั้งแรก.
หลินเซียว,อี้เหยี่ยน,เซียนเซิงซือ,สุ่ยอู๋เหิน,สุ่ยจิง,เหยี่ยนฉงจื่อ,เจ้าโส่วเซี่ยง,และหวังคู!
ในเวลานี้ทางภพหยินภาคใต้,จงซานยังไม่ได้ดินแดนที่สำคัญอะไรมากมายนัก,ดังนั้นจึงจำเป็นต้องผนึกกำลังเต็มที่,ดังนั้นเมื่อสถานการณ์ในภพหยางมั่นคง,เหล่ายอดฝีมือต่างก็ถูกนำมายังภพหยิน,เพื่อบุกเบิกภาคใต้.
"อี้เหยี่ยน,เจ้ากล่าว!"จงซานเอ่ย.
"ครับ,ข้าได้ลองศึกษาข้อมูลต่างๆแล้ว,ภายในภาคใต้นั้น,การบุกเบิกดินแดนเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น,ซึ่งในจำนวนนั้นมีราชวงศ์ของพวกเราที่เข้าร่วม,บางที่อีกสองราชวงศ์,หนึ่งคือราชวงศ์ราชันย์หวู่ซือที่มีเบื้องหลังโลกอมตะคอยสนับสนุน,ซึ่งพวกเขาก็คือแดนเทพอมตะของภพหยางนั่นเอง,พวกเขาก็คงต้องการสร้างหุ่นเชิดนี้ให้กลายเป็นราชวงศ์สวรรค์ในภพหยินด้วยเช่นกัน!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ราชวงศ์ราชันย์หวู่ซือและราชวงศ์ของพวกเรานั้น,นับว่าอยู่ห่างไกลกันไม่น้อย,พวกเราอยู่ตะวันออก,พวกเขาอยู่ตะวันตก,การจะเปิดฉากรบกันอย่างเป็นทางการ,ยังจำเป็นต้องใช้เวลา,ในเวลานี้จึงจำเป็นต้องเก็บข้อมูลต่างๆของราชวงศ์ราชันย์หวู่ซือเอาไว้ให้มากที่สุด,เพื่อเตรียมรอคอยตัดสินใจในการรบที่จะเกิดขึ้น!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"เรื่องนี้,ให้เป็นหน้าที่เจ้าก็แล้วกัน,เก็บรวบรวมข้อมูลทั่วหล้า,เพื่อนำมาใช้ในการรบครั้งนี้!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้า.
"จากนั้น!"
"ส่วนอีกราชวงศ์,ก็จะเป็นราชวงศ์ราชันย์เทียนไม,ซึ่งมีเบื้องหลังคือตระกูลเทียน,แม่ทัพเสี่ยวหวัง,เป็นคนคุ้นเคยของพวกเรา! พวกเราอาจจะยังไม่ปะทะกันในเร็วๆนี้,ทว่าหลังจากที่ยึดครองราชวงศ์ราชันย์อื่นๆ,การต่อสู้คงจะเริ่มขึ้นไม่ช้าก็เร็วอย่างแน่นอน! ประมุขตระกูลเทียนเอง,เฉินยังไม่มีข้อมูลมากนัก!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"เทียนเสี่ยวจื่อรึ?"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
"เทียนเสี่ยวจื่อผู้นี้,ไม่จำเป็นต้องกังวล,แม้นว่าจะเป็นคนที่มีพรสวรรค์สูง,มีเชาว์ปัญญาเป็นเลิศ,ทว่ายังไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนัก!"จงซานกล่าวยืนยัน.
"หืม?"
"คนผู้นี้มีเชาว์ปัญญาที่โดดเด่น,ไม่ได้ด้อยกว่าเจ้า,หากแต่มุมมองประสบการแล้วยังไม่เพียงพอ,ไม่เช่นนั้นแล้ว,ข้าบอกได้ตามตรงว่าตระกูลเทียนในอดีตคงจะไม่ถูกข้าจัดการ,เพราะพวกเขามั่นใจในตัวเองเกินไป,เป็นเสี่ยวหวังต่างหากที่ต้องเป็นกังวล,แต่สำหรับเจ้าแล้วก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลอะไรมากมายนัก!"จงซานกล่าว.
"อืม!"อี้เหยี่ยนพยักหน้า.
"ต่อจากนั้น!"
"ครับ,พวกเราได้ส่งคนออกไป,เร่งรีบตรวจสอบสภาพภูมิประเทศและข้อมูลเกี่ยวกับราชวงศ์ต่างๆเพื่อค้นหาความได้เปรียบเรียบร้อยแล้ว!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
จงซานพยักหน้า.
"ข้าจะแบ่งทัพต่างๆออกเป็นสี่ทัพ,มีจอมพลสี่คน,ให้หลินเซียวดูแลเส้นทางที่หนึ่ง,สุ่ยอู๋เหินดูแลเส้นทางที่สอง,สุ่ยจิงเส้นทางที่สาม,เจ้าโส่วเซี่ยงเส้นทางที่สี่,และผู้ดูสถานการณ์รวมให้อยู่ในการรับผิดชอบของอี้เหยี่ยน,ในการตัดสินใจเส้นทางทั้งสี่!"จงซานออกคำสั่ง.
"น้อมรับบัญชา!"แม่ทัพทั้งห้าที่รับคำสั่ง.
"เซียนเซิงซือเป็นทัพเสริมที่ห้า,ให้อี้เหยี่ยนเป็นคนเตรียมการ,เพื่อสนับสนุนช่วยเหลือเส้นทางทั้งสี่!"จงซานออกคำสั่ง.
"น้อมรับคำสั่ง!"เซียนเซิงซือที่รับคำในทันที.
"เลิกประชุม,เหยี่ยนฉงจื่อและหวังคูอยู่ก่อน!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
ทุกคนที่ถอยออกไปทันที,เหลือเพียงแค่เหยี่ยนฉงจื่อและหวังคู.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ภายในห้องอักษรมีสตรีผู้นี้เข้ามา,ฮวงโหวกู่เฉียนโหยวนั่นเอง.
"คารวะฮวงโหว!"คนทั้งสองที่กล่าวแสดงความเคารพ.
กู่เฉียนโหยวพยักหน้ารับ,พร้อมกับเดินมาอยู่ข้างๆจงซาน.
"เฉียนโหยว,ครั้งนี้ต้องรบกวนเจ้าแล้ว!"จงซานกล่าว.
"ข้าเองก็ไม่ได้ว่าง,หากแต่มีสิ่งใดที่ข้าปฏิเสธได้อย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนโหยวที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน.
"หากแต่ว่าในครั้งนี้ข้ามีเรื่องที่ยังต้องจัดการ,ไม่สามารถไปกับเจ้าได้!"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เจ้าเป็นราชันย์,ตอนนี้สงครามได้เริ่มแล้ว,เจ้าเป็นราชาที่ต้องดูแลทัพทั้งหมด,ตอนนี้ข้าเป็นทหาร,เจ้ากล่าวสิ่งใดมีเหรอที่ข้าจะไม่ไป?"กู่เฉียนโหยวกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"การจะรวบรวมภาคใต้นั้น,ข้ามีเรื่องที่ต้องจัดการไม่น้อย,หากแต่สิ่งสำคัญที่สุด,ข้ามีเรื่องสำคัญต้องการให้เจ้าช่วย,ข้าจะให้เหยี่ยนฉงจื่อ,หวังคูและอาวุโสจิวโถวช่วยเจ้าจัดการเรื่องนี้ให้สำเร็จ!"จงซานกล่าว.
เหยี่ยนฉงจื่อที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,เห็นชัดเจนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ,มันคืออะไรอย่างงั้นรึ?
"หืม?"กู่เฉียนโหยวที่แสดงท่าทางสงสัย,ให้แม่ทัพสองคนไปกับนางอย่างงั้นรึ?
"ครั้งนี้,ข้าจะให้เจ้าแทรกซึมเข้าไปในสถานที่แห่งหนึ่ง,ดังนั้นเหยี่ยนฉงจื่อที่เป็นราชาภูติ,หวังคูคือราชาโครงกระดูก,ส่วนอาวุโสจิวโถว,จะเป็นคนรับผิดชอบในการแจ้งเตือนอันตราย! เพื่อความปลอดภัย!"จงซานกล่าว.
"อืม!"กู่เฉียนโหยวพยักหน้ารับ.
.......
สามวันหลังจากนั้น,เหล่าจอมพลก็ออกเดินทางนำทัพใหญ่เข้าสู่สนามรบ,กู่เฉียนโหยวนำเหยี่ยนฉงจื่อ,หวังคูและอาวุโสจิวโถว,และยังมีเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นเหล่าภูติเดินทางออกจากเมืองซ่าง.
...............
หนึ่งปีหลังจากนั้น,การบุกเบิกดินแดน,จงซานที่คอยบัญชาการอยู่เมืองซ่าง.
ภายในห้องอักษร,องค์รักษ์หลวงที่เข้ามารายงานในทันที.
"เรียนฝ่าบาท,สตรีในชุดสีแดงชาน,ได้ถือตราเก้ามังกร,มาขอพบฝ่าบาท!"องค์รักษ์ที่กล่าวรายงาน.
ตราเก้ามังกร? สตรี?
ตราเก้ามังกร,คือตราที่ขอพบราชาโดยตรง! มีไม่กี่กันที่จงซานมอบให้คนสนิท,ใครกันที่ถือตราเก้ามังกรมา?
"เบิกตัว!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
จากนั้นไม่นาน,สตรีในชุดสีแดงที่องค์รักษ์นำมา,ก่อนที่องค์รักษ์จะถอยออกไป.
สตรีในชุดสีแดงคนหนึ่ง,ถือกระบี่สีแดง,ดูเต็มไปด้วยความเหี้ยมหาญ.
"เจี้ยนหง?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
จงซานถึงกับลุกขึ้นยืน,ใบหน้าที่เผยท่าทางประหลาดใจจดจ้องมองไปยังเจี้ยนหง.
"เจี้ยนหงคารวะผู้มีพระคุณ!"
เจี้ยนหง,อดีตประมุขตำหนักเทพกระบี่ของภพหยาง,และเป็นธิดาของพญามารแดนเทพอเวจี,เจี้ยนอ้าว,เป็นภรรยาเสี่ยวหวัง,ซึ่งก่อนหน้านี้เสี่ยวหวังถูกเฉินฉีเทียนสังหาร,ทำให้นางไล่ล่าเฉินฉีเทียนไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,ช่างน่าเศร้า,สุดท้ายนางถูกเฉินฉีเทียนสังหาร,และจงซานที่ใช้หยดยารวมวิญญาณ,ให้นางกลายเป็นภูติ!
"เชิญๆ,เจี้ยนหง,เจ้ามีตราเก้ามังกรได้อย่างไร?"จงซานที่สอบถามด้วยความสงสัย.
จงซานไม่ได้มอบมันให้กับเจี้ยนหงแน่นอน,หากแต่นางได้มันมาจากที่ใหนกัน.
"สหายเก่าในภพหยินได้มอบโอกาสให้ข้ามาพบกับผู้มีพระคุณ,เขาได้ฝากคำพูดมาให้กับผู้มีพระคุณ,เพื่อรับรองข้าจึงได้มอบตราเก้ามังกรมาให้."เจี้ยนหงกล่าว.
จงซานที่รับตราเก้ามังกรมา,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"นี่คือตราเก้ามังกรของเหว่ยไท่จง!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น