Immortality Chapter 721 Terrifying universe
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 721 โลกใบเล็กที่น่าหวาดกลัว.
Chapter 721 Terrifying universe
สายตาที่ดุร้ายของซือหม่าเข่อกวาดตามองลงไปยังกลุ่มคนที่ยืนอยู่บนเทือกเขาเทียนเซี่ย.
บนยอดเขานั้นมีตำหนักขนาดใหญ่ตั้งอยู่,มีเทียนเสิ่นจื่อ,อาวุโสเทียน,จงซาน,เทียนหลิงเอ๋อ,เสวียนหยวน,ตี้เสวียนชา,หนี่ปู่ซา,ตี้เสวียนชา,หนี่ปู่ซาและหยินโหลวหรี่.
สายตาของซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจดจ้องมองไปยังคนทั้งแปด,ซึ่งดวงตาของเขานั้นมีคราบอยู่.
ซือหม่าเข่อที่สบัดมือหนึ่งครั้งก่อนที่จะนำขวดหยกออกมา,จากนั้นก็เทของเหลวสีม่วงลงไปบนดวงตา..
"น้ำตาอสูรวัว?"เทียนเสิ่นจื่อที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
ซือหม่าเข่อที่หยดน้ำตาอสูรวัวลงไปดวงตา,ทำให้ดวงตาของเขากับมาใสกระจ่างมีประกายแสงสีม่วงที่แผ่ออกมา.
ในขณะเดียวกันนั้นซือหม่าเข่อที่จดจ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ,แววตาที่เผยท่าทางสงสัยด้วยเช่นกัน.
"ดูเหมือนว่า,ในโลกใบเล็กจะมีคนที่สามารถซ่อนพลังฝึกตนเอาไว้ได้,ร้ายกาจจริงๆ,แม้แต่รับรู้เรื่องน้ำตาอสูรวัวของข้าด้วยรึ?"ดวงตาของซือหม่าเข่อที่เผยแววแสงเย็นชาออกมา.
"ผู้มาเยือนจากโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?"สายตาของเทียนเสิ่นจื่อที่แสดงท่าทางไม่พอใจขึ้นมา.
"เสวียนหยวน?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะก้าวไปถึงระดับสวรรค์แท้ขั้นที่สี่?
ไม่คาดคิดเลยว่าจะอยู่ที่แห่งนี้ด้วย? เจ้า,ตี้เสวียนชา? จงซาน?
มันเป็นใครที่สังหารผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า?
ใครกันที่สังหารเทพอสูรของข้า,ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกสองคน,เจ้าเป็นคนสังหารอย่างงั้นรึ?"ซือหม่าเข่อที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ตี้เสวียนชาที่ก้าวออกไปด้านหน้า,จ้องมองไปยังซือหม่าเข่อพร้อมกับกล่าวออกมาเล็กน้อย,"หากว่าไม่เพราะจงซานห้ามข้าเอาไว้,ผู้ใต้บังคับบัญชาของเจ้า
คงจะไม่มีทางหนีรอดไปได้,เพื่อที่จะให้บทเรียนกับเจ้า,ให้เจ้าได้รู้จักคิด,แต่คาดไม่ถึงเลยว่ากลับมาหาที่ตายด้วยตัวเอง?"
ซืหม่าเข่อจ้องมองไปยังตี้เสวียนชา,พร้อมกับหัวเราะออกมาในทันที.
"ฮ่าอ่าอ่าฮ่า,ฆ่าตัวตาย? สังหารข้าอย่างงั้นรึ?
ลำพังเจ้านะรึ? ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่ 11 ขั้นสุด,ต้องการสังหารข้า,ต่อให้กู่เฉิงตงมาอยู่ต่อหน้าข้าตอนนี้,ก็ไม่มีทางทำอะไรข้าได้,เพราะข้านั้นไร้เทียมทานยังไงล่ะ!"ซือหม่าเข่อที่กล่าวด้วยน้ำเสียงดูแคลนเป็นอย่างมาก.
ตี้เสวียนชาที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา,ส่วนคนอื่นต่างกับจ้องมองซือหม่าเข่อราวกับเป็นคนโง่งม.
เจ้านะรึไร้เทียมทาน?
เทียนหลิงเอ๋อที่ไร้เดียงสา,เวลานี้ยังจดจ้องมองด้วยแววตาดูแคลนออกมาเช่นกัน!
"เพียงแค่สังหารผู้ใต้บังคับบัญชาข้าได้,คิดว่าตัวเองมีความสามารถแล้ว,แสดงออกมา,ให้ข้าได้เห็นว่าเจ้ามีความสามารถเท่าใด!"ซือหม่าเข่อที่กล่าวด้วยน้ำเสียงยโสอย่างที่สุด.
สายตาของทุกคนต่างก็จดจ้องมองไปพร้อมๆกัน,ด้วยสายตาที่ประหลาด.
เห็นสายตาของทุกคนที่ดูเฉยเมยต่อเขา,ภายในใจของซือหม่าเข่อที่ลอบตกใจเช่นกัน,ทันใดนั้นก็คิดถึงเรื่องราวหลายๆอย่างที่เกิดขึ้น,เขาที่คิดว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็ร้ายกาจไม่ธรรมดาเช่นกัน,พวกเขาที่ถูกส่งออกมาทำงาน,ไม่มีโอกาสแม้แต่หนีกลับไปเลยรึ?
ว่าแต่อะไรคือปัญหาอย่างงั้นรึ?
คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น,ซือหม่าเข่อที่ยืนมือออกไป,ยังพื้นของทะเลทราย,สนนิรันดร์ที่ผุดขึ้นมาจากพื้น.
ทะเลทรายที่เหลืองอร่าม,ทันใดนั้นก็กลายเป็นทุ่งหญ้าสีเขียวในทันที,บนท้องฟ้ายังมีเมฆสีน้ำเงินด้วย,บนพื้นนั้นปรากฏเป็นทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่ไพศาล,หากแต่มีเพียงต้นไม้ใหญ่ต้นเดียวอยู่ใจกลาง,กลายเป็นภาพธรรมชาติที่ดูงดงามไม่น้อย.
โลกเขตแดนของเซียนสวรรค์ที่ถูกใช้ออกมา,นี่คือทักษะสุดยอดของเซียนสวรรค์,ซือหม่าเข่อแม้นว่าจะเต็มไปด้วยความอหังการแต่ก็แสดงความระมัดระวังออกมาเช่นกัน.
ที่ด้านหน้าของเซียนสวรรค์นั้น,ปรากฏพายุขึ้นอย่างงั้นรึ?
เซียนสวรรค์ที่ถูกกำราบโดยโลกใบเล็ก,ทำให้มีพลังสูงสุดแค่ระดับ 12
สวรรค์แท้,นอกจากนี้,ยังสามารถสร้างโลกเขตแดน,ที่สามารถใช้ทักษะที่ร้ายกาจได้.
"เผยอาวุธของเจ้าออกมาซะ,ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้าหายใจสักอีกสักเล็กน้อย!"ซือหม่าเข่อที่กล่าวออกมาด้วยความอหังการ.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองหน้ากันและกันด้วยท่าทางงงงวย.
ดูเหมือนว่าคนจากโลกใบใหญ่จะไม่รู้ถึงความผิดปรกติของโลกใบเล็กแห่งนี้,ซือหม่าเข่อ,ถึงแม้ว่าจะได้รับรอยแผลใจไปหลายต่อหลายครั้ง,แต่เขาก็ยังคงมองคนของโลกใบเล็กไม่ต่างจากคนเถื่อนไร้ความสามารถ.
"ไปเถอะ,พวกเราเข้าไปในตำหนัก!"เทียนเสิ่นจื่อที่กล่าวต่อจงซษนและเทียนหลิงเอ๋อ.
จากนั้นเทียนเสิ่นจื่อ,ก็ก้าวเข้าไปในตำหนักช้าๆ.
เทียนเสิ่นจื่อที่ไม่สนใจซือหม่าเข่อแม้แต่น้อย,กับท่าทางของเขาไม่ต่างจากตัวประกอบ,ไม่มีอะไรให้สนใจแม้แต่น้อย.
"สามหาว!"ซือหม่าเข่อที่ตะโกนออกมาเสียงดังใส่เทียนเสิ่นจื่อ.
"พรึบ!"พริบตาเดียวนั้นตี้เสวียนชาก็มาปรากฏที่ด้านหน้าซือหม่าเข่อ.
"เจ้า?
ชักอาวุธออกมา,ได้ยินมาว่าอาวุธของโลกใบเล็กนั้นแข็งแกร่งมา?
ให้ข้าได้เห็นเป็นขวัญตาสิ่งที่เรียกว่าเซียนฉี!"ซือหม่าเข่อที่จับจ้องมองตี้เสวียนชาด้วยสายตาเย็นชา.
"จัดการเจ้า,จำเป็นด้วยรึ?"ตี้เสวียนชากล่าวออกมเล็กน้อย.
"เจ้าพูดอะไร?"เสียงของซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยความเย็นชาสายตาหรี่ตาจ้องมอง.
"ข้าบอกว่าเพียงแค่มือเปล่าก็ฉีกร่างของเจ้าได้แล้ว!"ตี้เสวียนชาแค่นเสียง.
"กรุ๊บๆ!"
ซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,สนนิรันดร์ของเขาทันใดนั้นก็ล้มลงและหายไปในทันที.
พริบตาเพียงพื้นที่รอบๆก็กลับกลายเป็นพื้นที่ดั้งเดิม,เมฆสีน้ำเงินหายไปแล้ว,ทุ่งหญ้าด้านล่างเองก็หายไปกลายเป็นทะเลทรายเช่นเดิม.
"อั๊ก!"
ซือหม่าเข่อที่ราวกับรู้สึกศีรษะของเขาถูกบีบ,ใบหน้าที่ขาวซีดไปในทันที.
ใบหน้าของซือหม่าเข่อที่บิดเบี้ยว,ที่มุมมปากมีโลหิตไหลออกมาไม่หยุด,เขาที่ค่อยจ้องมองออกไป.
อสุรกายตนหนึ่ง,เป็นอสุรกายที่มีขนาดใหญ่มาก,อสุรกายตนนี้มีแปดหางแต่ละหางนั้นใหญ่โตมโหฬาร,ตอนนี้มันกำลังกลืนต้นสนนิรันดร์,ด้วยความสัมพันธ์ซึ่งเป็นรากเทวะ,ทำให้ส่งผลต่อเขาเป็นอย่างมาก.
ดวงตาของซือหม่าเข่อที่เปลี่ยนเป็นสีแดง,ซือหม่าเข่อที่รับรู้แล้วว่า,เทาเที่ยตายอย่างไร,มันถูกกินอย่างไร,อสูรกายตนนี้กินได้แม้แต่รากเทวะอย่างงั้นรึ?
"ข้าจะฆ่าเจ้า!"
ซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,ฟาดฝ่ามือออกไป,ฝ่ามือที่รวมตัวกันเป็นเหมือนกับหลุมดำขนาดใหญ่.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กลืนกินสนนิรันดร์ไปแล้วจับจ้องมองซือหม่าเข่อ,เห็นฝ่ามือของเขาที่ฟาดมา,ร่างกายของมันก็หายไปในทันที.
รากเทวะ,เมื่อสลายดึงกลับเข้ามาในร่างกายนั้นเป็นไปด้วยความเร็วมาก,เวลานี้มันคืนกลับเข้าไปในร่างของจงซานเรียบร้อยแล้ว.
ท้องฟ้าที่บิดเบี้ยว,ด้วยพลังอำนาจของซือหม่าเข่อ,มิติของโลกใบเล็กยากที่จะทนทานได้,ทว่าพลังอำนาจที่รุนแรงนั้นไม่ได้ปะทะเป้าหมาย,ทำให้เขาเศร้าใจเป็นอย่างมาก.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบจะจัดการซือหม่าเข่อรึ?,ในเวลานี้ยังไม่มีความสามารถพอ,ทว่าการจะจัดการรากเทวะของเขานั้น,ไม่ใช่สิ่งยากเย็นอะไรเลยแม้แต่น้อย.
หลังจากที่กินสนนิรันดร์ไปแล้ว,จงซานก็พาเทียนหลิงเอ๋อเดินเข้าไปในตำหนัก,ตามเทียนเสิ่นจื่อไป.
"ครืนนนนน!"ประตูตำหนักที่ปิดลงเสียงดัง.
กลุ่มคนที่อยู่ด้านนอกเผยท่าทางตื่นตกใจ,ตี้เสวียนชาที่มองแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ดูเหมือนว่ามันจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก,กับแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่โผล่ออกมาทันทีทันใดนั้น,ถึงกับทำให้ทุกคนกลืนน้ำลายคำโตทีเดียว.
หยินโหลวหรี่ที่เคยเห็นจงซานภพหยิน,เปิดหลุมสังสารวัฏ,หยินหยางแปรผันนั้น,ทรงพลังไร้เทียนทานมาก,จงซานร่างภพหยางเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทรงพลังไม่ได้ด้อยกว่ากัน,จงซานผู้นี้ลึกลับเกินไปแล้ว.
ส่วนหนี่ปู่ซาที่เห็นแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบถอนหายใจออกมาเล็กน้อย,ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจ,เขาที่รู้สึกเต็มไปด้วยความเคารพ! ฝ่าบาทผู้นี้แข็งแกร่ง,ควรค่าที่จะให้ความเคารพ.
ส่วนอาวุโสเทียนนั้นที่รู้สึกงงงววย,กว่าสองร้อยปีที่แล้ว,เขาเพิ่งมีระดับแกนทองจริงๆรึ?
เสวียนหยวนที่จดจ้องมองไปยังแผ่นหลังของจงซาน,พร้อมกับสูดหายใจลึก,ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,แววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ.
แปดหางสวรรค์ที่หายไปในทันที,ทำให้ซือหม่าเข่อผิดหวังมาก,แปลกเกินไปแล้ว!
เมื่อกี้นี้หมายความว่าอย่างไร? แปลกเกินไปแล้ว?
มันโผล่มาจากใหนกัน?
ตี้เสวียนชาไม่รอให้ซือหม่าเข่อพูดอะไรออกมา,ร่างกายของเขาที่พุ่งเข้าหาซือหม่าเข่อในทันที,ตี้เสวียนชาที่พุ่งออกไปแขนได้ทะลวงร่างของซือหม่าเข่อในทันที.
กับโลกใบเล็กที่แปลกประหลาดนี้,ได้สร้างความอัปยศให้กับซือหม่าเข่อ!
หนึ่งวันหลังจากนั้น,ตำหนักแห่งหนึ่งที่โลกใบใหญ่,หยกสัญญาณชีพก็ระเบิดออกมาเสียงดัง,อักษรที่สลักบนหยกชีวิตที่สลักชื่อของ,ซือหม่าเข่อเอาไว้.
"ปัง!"หยกชีวิตที่ระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ.
ภายในห้องโถง,คนที่อยู่รอบๆเข้ามารุมล้อมในทันที.
"ซือหม่าเข่อตายอย่างงั้นรึ?"ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ชิ,นี้นะรึที่บอกว่าจะไปหาเซิ่งหวังมาให้พวกเรา?
เขาเข้าไปในโลกใบเล็กนานเท่าไหร่กัน?"
"ข้าเคยบอกแล้วว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมาเป็นเทพประตูสวรรค์ลำดับ
108,เขาไม่คู่ควรแม้แต่น้อย!
เซียนสวรรค์ที่นำเซียนปฐพีสิบคน,และยังมีเทาเที่ยอีกหนึ่งตน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะจัดการคนในโลกใบเล็กไม่ได้,แล้วยังสร้างความอับอายให้กับเทพประตูสวรรค์คนอื่นๆอีก?"
"ซือหม่าเข่อเป็นคนที่ถือดี,แต่โง่สมองกลวง,ใช้เวลาไม่นานก็ถูกสังหารไปอย่างงั้นรึ?"
"ช่างน่าเสียดาย,เรื่องที่จะหาเซิ่งหวังนั้น,คงจะต้องหาคนอื่น,เขาเป็นน้องชายของเจ้า,ก่อนหน้านี้เป็นเจ้าที่แนะนำเขามา,เจ้าคิดว่าจะหาเซิ่งหวังได้อย่างไร!"
"ข้าจะต้องรับผิดชอบแน่!"ชายคนดังกล่าวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"รับผิดชอบอย่างงั้นรึ?
พื้นที่รอบๆนี้มีกลุ่มอิทธิพลอื่นมากมายที่นับวันจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ,โลกใบเล็กตอนนี้ยังไม่เปิด,ที่ด้านนอกต่างก็แย่งชิงเพื่อที่จะเข้าไป,พวกเราไม่สามารถทำได้ง่ายๆแน่,การค้นหาเซิ่งหวังนั้น,เจ้าไม่ควรที่จะส่งเจ้าสมองกลวงเข้าไปแต่แรกแล้ว,เจ้าต้องรู้ด้วยว่าการส่งคน
11 คนเข้าไปในโลกใบเล็กนั้น,พวกเราจะต้องจ่ายไปมากมายขนาดใหน?ถึงแม้นว่าจะส่งออกไปอีกครั้ง,แล้วคิดว่ากลุ่มอิทธิพลอื่นนั้นจะยอมให้พวกเราทำอย่างงั้นรึ?"
"ก็ดี,ข้าเป็นคนแนะนำไปก็ต้องรับผิดชอบ,ข้าจะลงมือเอง,น้องชายของข้าก็ตกตายไปแล้ว,เจ้าคิดจะขัดขวางข้าอย่างงั้นรึ?
ชิ!"ชายคนดังกล่าวแค่นเสียงเย็นชาออกมา.
ทุกคนเวลานี้รออยู่ด้านนอก,จงซานและเทียนหลิงเอ๋อที่ก้าวตามเทียนเสิ่นจื่อไป,ประตูห้องที่ปิดเสียงดัง.
ก่อนที่จะเข้ามานั้น,จงซานที่ลงมือขโมยรากเทวะของซือหม่าเข่อไป.
แม้นว่าซือหม่าเข่อนั้น,จะเป็นเซียนสวรรค์,ทว่าตี้เสวียนชาเองก็เคยบอก,ว่าไม่เคยกลัวซือหม่าเข่อเลย,ดังนั้นเขาจึงวางใจปล่อยให้ตี้เสวียนชาจัดการต่อ.
สนนิรันดร์,นับว่ายอดเยี่ยมจริงๆ!
แปดหางสวรรค์ที่กำลังเพลิดเพลินกับการย่อยมัน,ตอนนี้มันได้ปลดปล่อยพลังงานมากมายออกมา,หากแต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาเหมาะในการดูดซับ,ดังนั้นเขาจึงทำการเก็บมันเอาไว้,ยังไม่รับเข้ามา,พลังฝึกตนของจงซานจึงยังไม่เพิ่มขึ้นนั่นเอง.
ภายในห้องโถงนั้น,พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยความมืดมิด,ลึกเข้าไปด้านในนั้นซึ่งเป็นส่วนลึกที่สุดของยอดเขาเทียนเซี่ย.
"จงซาน,ที่นี่มืดจังเลย?"เทียนหลิงเอ๋อที่กุมมือจงซานด้วยท่าทางกังวล.
"ไม่เป็นไร,มีข้าอยู่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงแผ่วเบา.
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อพยักหน้ารับ.
.********************************************************
transports
the peak Peak ไม่ได้เปิดภาษาจีนดู ตอนนั้นคิดว่า transports แปลว่าเส้นทาง สถานที่
เลยคิดว่าเป็นตำหนักฮวงจุ้ย แต่เป็นตำหนักโชคซะงั้น ขออภัยมาในที่นี่ด้วยคับ.
Chapter 721 Terrifying universe
恐怖的小千世界
โลกใบเล็กที่น่าหวาดกลัว.
สายตาที่ดุร้ายของซือหม่าเข่อกวาดตามองลงไปยังกลุ่มคนที่ยืนอยู่บนเทือกเขาเทียนเซี่ย.
บนยอดเขานั้นมีตำหนักขนาดใหญ่ตั้งอยู่,มีเทียนเสิ่นจื่อ,อาวุโสเทียน,จงซาน,เทียนหลิงเอ๋อ,เสวียนหยวน,ตี้เสวียนชา,หนี่ปู่ซา,ตี้เสวียนชา,หนี่ปู่ซาและหยินโหลวหรี่.
สายตาของซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจดจ้องมองไปยังคนทั้งแปด,ซึ่งดวงตาของเขานั้นมีคราบอยู่.
ซือหม่าเข่อที่สบัดมือหนึ่งครั้งก่อนที่จะนำขวดหยกออกมา,จากนั้นก็เทของเหลวสีม่วงลงไปบนดวงตา..
"น้ำตาอสูรวัว?"เทียนเสิ่นจื่อที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
ซือหม่าเข่อที่หยดน้ำตาอสูรวัวลงไปดวงตา,ทำให้ดวงตาของเขากับมาใสกระจ่างมีประกายแสงสีม่วงที่แผ่ออกมา.
ในขณะเดียวกันนั้นซือหม่าเข่อที่จดจ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ,แววตาที่เผยท่าทางสงสัยด้วยเช่นกัน.
"ดูเหมือนว่า,ในโลกใบเล็กจะมีคนที่สามารถซ่อนพลังฝึกตนเอาไว้ได้,ร้ายกาจจริงๆ,แม้แต่รับรู้เรื่องน้ำตาอสูรวัวของข้าด้วยรึ?"ดวงตาของซือหม่าเข่อที่เผยแววแสงเย็นชาออกมา.
"ผู้มาเยือนจากโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?"สายตาของเทียนเสิ่นจื่อที่แสดงท่าทางไม่พอใจขึ้นมา.
"เสวียนหยวน?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะก้าวไปถึงระดับสวรรค์แท้ขั้นที่สี่?
ไม่คาดคิดเลยว่าจะอยู่ที่แห่งนี้ด้วย? เจ้า,ตี้เสวียนชา? จงซาน?
มันเป็นใครที่สังหารผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า?
ใครกันที่สังหารเทพอสูรของข้า,ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกสองคน,เจ้าเป็นคนสังหารอย่างงั้นรึ?"ซือหม่าเข่อที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ตี้เสวียนชาที่ก้าวออกไปด้านหน้า,จ้องมองไปยังซือหม่าเข่อพร้อมกับกล่าวออกมาเล็กน้อย,"หากว่าไม่เพราะจงซานห้ามข้าเอาไว้,ผู้ใต้บังคับบัญชาของเจ้า
คงจะไม่มีทางหนีรอดไปได้,เพื่อที่จะให้บทเรียนกับเจ้า,ให้เจ้าได้รู้จักคิด,แต่คาดไม่ถึงเลยว่ากลับมาหาที่ตายด้วยตัวเอง?"
ซืหม่าเข่อจ้องมองไปยังตี้เสวียนชา,พร้อมกับหัวเราะออกมาในทันที.
"ฮ่าอ่าอ่าฮ่า,ฆ่าตัวตาย? สังหารข้าอย่างงั้นรึ?
ลำพังเจ้านะรึ? ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่ 11 ขั้นสุด,ต้องการสังหารข้า,ต่อให้กู่เฉิงตงมาอยู่ต่อหน้าข้าตอนนี้,ก็ไม่มีทางทำอะไรข้าได้,เพราะข้านั้นไร้เทียมทานยังไงล่ะ!"ซือหม่าเข่อที่กล่าวด้วยน้ำเสียงดูแคลนเป็นอย่างมาก.
ตี้เสวียนชาที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา,ส่วนคนอื่นต่างกับจ้องมองซือหม่าเข่อราวกับเป็นคนโง่งม.
เจ้านะรึไร้เทียมทาน?
เทียนหลิงเอ๋อที่ไร้เดียงสา,เวลานี้ยังจดจ้องมองด้วยแววตาดูแคลนออกมาเช่นกัน!
"เพียงแค่สังหารผู้ใต้บังคับบัญชาข้าได้,คิดว่าตัวเองมีความสามารถแล้ว,แสดงออกมา,ให้ข้าได้เห็นว่าเจ้ามีความสามารถเท่าใด!"ซือหม่าเข่อที่กล่าวด้วยน้ำเสียงยโสอย่างที่สุด.
สายตาของทุกคนต่างก็จดจ้องมองไปพร้อมๆกัน,ด้วยสายตาที่ประหลาด.
เห็นสายตาของทุกคนที่ดูเฉยเมยต่อเขา,ภายในใจของซือหม่าเข่อที่ลอบตกใจเช่นกัน,ทันใดนั้นก็คิดถึงเรื่องราวหลายๆอย่างที่เกิดขึ้น,เขาที่คิดว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็ร้ายกาจไม่ธรรมดาเช่นกัน,พวกเขาที่ถูกส่งออกมาทำงาน,ไม่มีโอกาสแม้แต่หนีกลับไปเลยรึ?
ว่าแต่อะไรคือปัญหาอย่างงั้นรึ?
คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น,ซือหม่าเข่อที่ยืนมือออกไป,ยังพื้นของทะเลทราย,สนนิรันดร์ที่ผุดขึ้นมาจากพื้น.
ทะเลทรายที่เหลืองอร่าม,ทันใดนั้นก็กลายเป็นทุ่งหญ้าสีเขียวในทันที,บนท้องฟ้ายังมีเมฆสีน้ำเงินด้วย,บนพื้นนั้นปรากฏเป็นทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่ไพศาล,หากแต่มีเพียงต้นไม้ใหญ่ต้นเดียวอยู่ใจกลาง,กลายเป็นภาพธรรมชาติที่ดูงดงามไม่น้อย.
โลกเขตแดนของเซียนสวรรค์ที่ถูกใช้ออกมา,นี่คือทักษะสุดยอดของเซียนสวรรค์,ซือหม่าเข่อแม้นว่าจะเต็มไปด้วยความอหังการแต่ก็แสดงความระมัดระวังออกมาเช่นกัน.
ที่ด้านหน้าของเซียนสวรรค์นั้น,ปรากฏพายุขึ้นอย่างงั้นรึ?
เซียนสวรรค์ที่ถูกกำราบโดยโลกใบเล็ก,ทำให้มีพลังสูงสุดแค่ระดับ 12
สวรรค์แท้,นอกจากนี้,ยังสามารถสร้างโลกเขตแดน,ที่สามารถใช้ทักษะที่ร้ายกาจได้.
"เผยอาวุธของเจ้าออกมาซะ,ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้าหายใจสักอีกสักเล็กน้อย!"ซือหม่าเข่อที่กล่าวออกมาด้วยความอหังการ.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองหน้ากันและกันด้วยท่าทางงงงวย.
ดูเหมือนว่าคนจากโลกใบใหญ่จะไม่รู้ถึงความผิดปรกติของโลกใบเล็กแห่งนี้,ซือหม่าเข่อ,ถึงแม้ว่าจะได้รับรอยแผลใจไปหลายต่อหลายครั้ง,แต่เขาก็ยังคงมองคนของโลกใบเล็กไม่ต่างจากคนเถื่อนไร้ความสามารถ.
"ไปเถอะ,พวกเราเข้าไปในตำหนัก!"เทียนเสิ่นจื่อที่กล่าวต่อจงซษนและเทียนหลิงเอ๋อ.
จากนั้นเทียนเสิ่นจื่อ,ก็ก้าวเข้าไปในตำหนักช้าๆ.
เทียนเสิ่นจื่อที่ไม่สนใจซือหม่าเข่อแม้แต่น้อย,กับท่าทางของเขาไม่ต่างจากตัวประกอบ,ไม่มีอะไรให้สนใจแม้แต่น้อย.
"สามหาว!"ซือหม่าเข่อที่ตะโกนออกมาเสียงดังใส่เทียนเสิ่นจื่อ.
"พรึบ!"พริบตาเดียวนั้นตี้เสวียนชาก็มาปรากฏที่ด้านหน้าซือหม่าเข่อ.
"เจ้า?
ชักอาวุธออกมา,ได้ยินมาว่าอาวุธของโลกใบเล็กนั้นแข็งแกร่งมา?
ให้ข้าได้เห็นเป็นขวัญตาสิ่งที่เรียกว่าเซียนฉี!"ซือหม่าเข่อที่จับจ้องมองตี้เสวียนชาด้วยสายตาเย็นชา.
"จัดการเจ้า,จำเป็นด้วยรึ?"ตี้เสวียนชากล่าวออกมเล็กน้อย.
"เจ้าพูดอะไร?"เสียงของซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยความเย็นชาสายตาหรี่ตาจ้องมอง.
"ข้าบอกว่าเพียงแค่มือเปล่าก็ฉีกร่างของเจ้าได้แล้ว!"ตี้เสวียนชาแค่นเสียง.
"กรุ๊บๆ!"
ซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,สนนิรันดร์ของเขาทันใดนั้นก็ล้มลงและหายไปในทันที.
พริบตาเพียงพื้นที่รอบๆก็กลับกลายเป็นพื้นที่ดั้งเดิม,เมฆสีน้ำเงินหายไปแล้ว,ทุ่งหญ้าด้านล่างเองก็หายไปกลายเป็นทะเลทรายเช่นเดิม.
"อั๊ก!"
ซือหม่าเข่อที่ราวกับรู้สึกศีรษะของเขาถูกบีบ,ใบหน้าที่ขาวซีดไปในทันที.
ใบหน้าของซือหม่าเข่อที่บิดเบี้ยว,ที่มุมมปากมีโลหิตไหลออกมาไม่หยุด,เขาที่ค่อยจ้องมองออกไป.
อสุรกายตนหนึ่ง,เป็นอสุรกายที่มีขนาดใหญ่มาก,อสุรกายตนนี้มีแปดหางแต่ละหางนั้นใหญ่โตมโหฬาร,ตอนนี้มันกำลังกลืนต้นสนนิรันดร์,ด้วยความสัมพันธ์ซึ่งเป็นรากเทวะ,ทำให้ส่งผลต่อเขาเป็นอย่างมาก.
ดวงตาของซือหม่าเข่อที่เปลี่ยนเป็นสีแดง,ซือหม่าเข่อที่รับรู้แล้วว่า,เทาเที่ยตายอย่างไร,มันถูกกินอย่างไร,อสูรกายตนนี้กินได้แม้แต่รากเทวะอย่างงั้นรึ?
"ข้าจะฆ่าเจ้า!"
ซือหม่าเข่อที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,ฟาดฝ่ามือออกไป,ฝ่ามือที่รวมตัวกันเป็นเหมือนกับหลุมดำขนาดใหญ่.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กลืนกินสนนิรันดร์ไปแล้วจับจ้องมองซือหม่าเข่อ,เห็นฝ่ามือของเขาที่ฟาดมา,ร่างกายของมันก็หายไปในทันที.
รากเทวะ,เมื่อสลายดึงกลับเข้ามาในร่างกายนั้นเป็นไปด้วยความเร็วมาก,เวลานี้มันคืนกลับเข้าไปในร่างของจงซานเรียบร้อยแล้ว.
ท้องฟ้าที่บิดเบี้ยว,ด้วยพลังอำนาจของซือหม่าเข่อ,มิติของโลกใบเล็กยากที่จะทนทานได้,ทว่าพลังอำนาจที่รุนแรงนั้นไม่ได้ปะทะเป้าหมาย,ทำให้เขาเศร้าใจเป็นอย่างมาก.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบจะจัดการซือหม่าเข่อรึ?,ในเวลานี้ยังไม่มีความสามารถพอ,ทว่าการจะจัดการรากเทวะของเขานั้น,ไม่ใช่สิ่งยากเย็นอะไรเลยแม้แต่น้อย.
หลังจากที่กินสนนิรันดร์ไปแล้ว,จงซานก็พาเทียนหลิงเอ๋อเดินเข้าไปในตำหนัก,ตามเทียนเสิ่นจื่อไป.
"ครืนนนนน!"ประตูตำหนักที่ปิดลงเสียงดัง.
กลุ่มคนที่อยู่ด้านนอกเผยท่าทางตื่นตกใจ,ตี้เสวียนชาที่มองแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ดูเหมือนว่ามันจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก,กับแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่โผล่ออกมาทันทีทันใดนั้น,ถึงกับทำให้ทุกคนกลืนน้ำลายคำโตทีเดียว.
หยินโหลวหรี่ที่เคยเห็นจงซานภพหยิน,เปิดหลุมสังสารวัฏ,หยินหยางแปรผันนั้น,ทรงพลังไร้เทียนทานมาก,จงซานร่างภพหยางเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทรงพลังไม่ได้ด้อยกว่ากัน,จงซานผู้นี้ลึกลับเกินไปแล้ว.
ส่วนหนี่ปู่ซาที่เห็นแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบถอนหายใจออกมาเล็กน้อย,ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจ,เขาที่รู้สึกเต็มไปด้วยความเคารพ! ฝ่าบาทผู้นี้แข็งแกร่ง,ควรค่าที่จะให้ความเคารพ.
ส่วนอาวุโสเทียนนั้นที่รู้สึกงงงววย,กว่าสองร้อยปีที่แล้ว,เขาเพิ่งมีระดับแกนทองจริงๆรึ?
เสวียนหยวนที่จดจ้องมองไปยังแผ่นหลังของจงซาน,พร้อมกับสูดหายใจลึก,ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,แววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ.
แปดหางสวรรค์ที่หายไปในทันที,ทำให้ซือหม่าเข่อผิดหวังมาก,แปลกเกินไปแล้ว!
เมื่อกี้นี้หมายความว่าอย่างไร? แปลกเกินไปแล้ว?
มันโผล่มาจากใหนกัน?
ตี้เสวียนชาไม่รอให้ซือหม่าเข่อพูดอะไรออกมา,ร่างกายของเขาที่พุ่งเข้าหาซือหม่าเข่อในทันที,ตี้เสวียนชาที่พุ่งออกไปแขนได้ทะลวงร่างของซือหม่าเข่อในทันที.
กับโลกใบเล็กที่แปลกประหลาดนี้,ได้สร้างความอัปยศให้กับซือหม่าเข่อ!
หนึ่งวันหลังจากนั้น,ตำหนักแห่งหนึ่งที่โลกใบใหญ่,หยกสัญญาณชีพก็ระเบิดออกมาเสียงดัง,อักษรที่สลักบนหยกชีวิตที่สลักชื่อของ,ซือหม่าเข่อเอาไว้.
"ปัง!"หยกชีวิตที่ระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ.
ภายในห้องโถง,คนที่อยู่รอบๆเข้ามารุมล้อมในทันที.
"ซือหม่าเข่อตายอย่างงั้นรึ?"ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ชิ,นี้นะรึที่บอกว่าจะไปหาเซิ่งหวังมาให้พวกเรา?
เขาเข้าไปในโลกใบเล็กนานเท่าไหร่กัน?"
"ข้าเคยบอกแล้วว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมาเป็นเทพประตูสวรรค์ลำดับ
108,เขาไม่คู่ควรแม้แต่น้อย!
เซียนสวรรค์ที่นำเซียนปฐพีสิบคน,และยังมีเทาเที่ยอีกหนึ่งตน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะจัดการคนในโลกใบเล็กไม่ได้,แล้วยังสร้างความอับอายให้กับเทพประตูสวรรค์คนอื่นๆอีก?"
"ซือหม่าเข่อเป็นคนที่ถือดี,แต่โง่สมองกลวง,ใช้เวลาไม่นานก็ถูกสังหารไปอย่างงั้นรึ?"
"ช่างน่าเสียดาย,เรื่องที่จะหาเซิ่งหวังนั้น,คงจะต้องหาคนอื่น,เขาเป็นน้องชายของเจ้า,ก่อนหน้านี้เป็นเจ้าที่แนะนำเขามา,เจ้าคิดว่าจะหาเซิ่งหวังได้อย่างไร!"
"ข้าจะต้องรับผิดชอบแน่!"ชายคนดังกล่าวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"รับผิดชอบอย่างงั้นรึ?
พื้นที่รอบๆนี้มีกลุ่มอิทธิพลอื่นมากมายที่นับวันจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ,โลกใบเล็กตอนนี้ยังไม่เปิด,ที่ด้านนอกต่างก็แย่งชิงเพื่อที่จะเข้าไป,พวกเราไม่สามารถทำได้ง่ายๆแน่,การค้นหาเซิ่งหวังนั้น,เจ้าไม่ควรที่จะส่งเจ้าสมองกลวงเข้าไปแต่แรกแล้ว,เจ้าต้องรู้ด้วยว่าการส่งคน
11 คนเข้าไปในโลกใบเล็กนั้น,พวกเราจะต้องจ่ายไปมากมายขนาดใหน?ถึงแม้นว่าจะส่งออกไปอีกครั้ง,แล้วคิดว่ากลุ่มอิทธิพลอื่นนั้นจะยอมให้พวกเราทำอย่างงั้นรึ?"
"ก็ดี,ข้าเป็นคนแนะนำไปก็ต้องรับผิดชอบ,ข้าจะลงมือเอง,น้องชายของข้าก็ตกตายไปแล้ว,เจ้าคิดจะขัดขวางข้าอย่างงั้นรึ?
ชิ!"ชายคนดังกล่าวแค่นเสียงเย็นชาออกมา.
.................
ทุกคนเวลานี้รออยู่ด้านนอก,จงซานและเทียนหลิงเอ๋อที่ก้าวตามเทียนเสิ่นจื่อไป,ประตูห้องที่ปิดเสียงดัง.
ก่อนที่จะเข้ามานั้น,จงซานที่ลงมือขโมยรากเทวะของซือหม่าเข่อไป.
แม้นว่าซือหม่าเข่อนั้น,จะเป็นเซียนสวรรค์,ทว่าตี้เสวียนชาเองก็เคยบอก,ว่าไม่เคยกลัวซือหม่าเข่อเลย,ดังนั้นเขาจึงวางใจปล่อยให้ตี้เสวียนชาจัดการต่อ.
สนนิรันดร์,นับว่ายอดเยี่ยมจริงๆ!
แปดหางสวรรค์ที่กำลังเพลิดเพลินกับการย่อยมัน,ตอนนี้มันได้ปลดปล่อยพลังงานมากมายออกมา,หากแต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาเหมาะในการดูดซับ,ดังนั้นเขาจึงทำการเก็บมันเอาไว้,ยังไม่รับเข้ามา,พลังฝึกตนของจงซานจึงยังไม่เพิ่มขึ้นนั่นเอง.
ภายในห้องโถงนั้น,พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยความมืดมิด,ลึกเข้าไปด้านในนั้นซึ่งเป็นส่วนลึกที่สุดของยอดเขาเทียนเซี่ย.
"จงซาน,ที่นี่มืดจังเลย?"เทียนหลิงเอ๋อที่กุมมือจงซานด้วยท่าทางกังวล.
"ไม่เป็นไร,มีข้าอยู่!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงแผ่วเบา.
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อพยักหน้ารับ.
.********************************************************
***แก้คำผิดจากตอนที่ 671
แปลไปว่าเจ้าตำหนักฮวงจุ้ยตาย(อาวุโสเทียนผู้หญิง)
แต่แท้จริงเป็นเจ้าตำหนักโชคตาย.
„Great
Elder, since Heavenly Token already appeared, Yang Sector Tian Family
definitely cannot preserve Heavenly Token, transports the peak Peak Lord, this
time dies because of Zhong Shan, we want ............!” Some Tian Jizi hopes
said.
"อาวุโสใหญ่,ในเมื่อตราสวรรค์ได้ปรากฏตัวขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว,ตระกูลเทียนภพหยางไร้สามารถ
รักษาตราสวรรค์,เจ้าตำหนักโชคเวลานี้ได้ตกตายไปเพราะจงซาน,พวกเราต้องการ....."เทียนจี้จื่อที่กล่าวราวกับว่ามีความหวัง.
transports
the peak Peak ไม่ได้เปิดภาษาจีนดู ตอนนั้นคิดว่า transports แปลว่าเส้นทาง สถานที่
เลยคิดว่าเป็นตำหนักฮวงจุ้ย แต่เป็นตำหนักโชคซะงั้น ขออภัยมาในที่นี่ด้วยคับ.
ปล.อ่านเลยไป
อาวุโสเทียนกับอาวุโสเทียนสู้กันซะงั้น เลยกลับมาดูแปลผิดนี่นา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น