Immortality Chapter 717 Strongly to abnormal last years Patriarch
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 717 อดีตประมุขที่แข็งแกร่งผิดธรรมดา.
Chapter 717 Strongly to abnormal last years Patriarch
ชายที่มีผิวดังจนผิดปรกตินั่นก้าวเดินออกมา,ร่างกายที่ไม่สิ่งกลิ่นอายอะไรออกมา,ดูไร้ซึ่งพลัง,ทว่า,เมื่อทุกคนจดจ้องมอง,กลับรู้สึกราวกับจับจ้องมองดูเทพสวรรค์,ภายในใจที่รู้สึกหวาดกลั่นสั่นไปถึงจิตวิญญาณ.
เขาเป็นใคร? แทบจะทุกคนที่จับจ้องต่างรู้สึกหวาดกลัวหวั่นเกรง.
หลังจากที่หนี่ปู่ซาจดจ้องชายคนดังกล่าว,ต้องขมวดคิ้วนิ้วเลยทีเดียว.
"แม่ทัพเจา,ระวังคนผู้นี้,คนผู้นี้อันตราย,อันตรายมาก!"หนีปู่ซาที่ขมวดคิ้วรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาในทันที.
เจ้าโส่วเซี่ยงพยักหน้า,พร้อมกับโบกมือ,ให้ทัพทั้งหมดถอยออกมา.
ที่ไกลออกไปนั้น,เซียนปฐพีสองคนที่จดจ้องชายผิวดำที่ก้าวออกมานั้น,ดวงตาของพวกเขาประหลาดใจและลังเลใจ,ถึงแม้นว่าร่างกายของพวกเขาจะถูกคำสาบ,แต่ก็ต้องระงับความโกรธและหวาดกลัวเอาไว้.
ชายผิวดำที่ก้าวออกมาก้มหน้าจ้องมองอาวุโสเทียนที่คุกเข่าลงอยู่ด้านหน้า.
ที่ไกลออกไปนั้น,เทียนจี้จื่อที่นำม้วนภาพๆหนึ่งออกมาในทันที.
เทียนจี้จื่อที่จ้องมองชายผิวดำ,เทียบกับภาพในมือของเขา,เหมือนมาก,ชายคนนี้,เหมือนจนคิดว่าเป็นคนๆเดียวกัน.
อย่างไรก็ตามยังมีสิ่งที่ต่างไปอยู่เล็กน้อย,ผิวสีดำเหมือนกันนั้นแม้นว่าจะคล้ายกัน,ทว่าผิวเดิมของเขานั้นจะไม่มีเงาสีแดง,และที่หน้าผากนั้นจะไม่มีอัญมณีที่เหมือนกับดวงตะวันขนาดเล็ก,ส่วนรูปร่างในภาพก็ไม่ได้ผอมถึงขนาดนั้น.
แม้นว่าจะมีส่วนที่ต่าง,แต่หากมองโดยรวมก็เหมือนกันทั้งหมด.
เทียนจี้จื่อที่สูดหายใจลึก,สูดหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว.
"หนึ่งแสนปีมาแล้ว?
ประมุขตระกูลเทียนภพหยาง,ประมุขตระกูลเทียนรุ่นก่อน,เทียนเสิ่นจื่อ?"เทียนจี้จื่อที่กลืนน้ำลายไม่อยากเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย.
ผ่านมาหนึ่งแสนปี? อดีตประมุขรุ่นก่อน?
เทียนเสิ่นจื่อ?
เทียนจื่อจื่อที่ถอยหลังด้วยความตกใจ,หัวใจของเขาที่เต้นไปมาไม่เป็นจังหวะ,ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"เป็นไปได้อย่างไร? เป็นไปได้ด้วยรึ?
หนึ่งแสนปีมาแล้ว,ทำไมโลกใบเล็กไม่ได้ขับเขาออกไปอย่างงั้นรึ? ทำไม?
หรือว่าเขาไม่ได้เป็นเซียนกัน? เป็นไปไม่ได้,เทียนเสิ่นจื่อผู้นี้,คือบุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบนี้,ในวันนั้นเขาคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด,ไม่มีทางที่จะเป็นได้แค่มนุษย์,เป็นไปไม่ได้!"เทียนจี้จื่อที่หวาดผวาไม่อยากเชื่อ.
เทียนเสิ่นจื่อ,สายตาที่จับจ้องมองไปยังอาวุโสเทียน,กล่าวออกมาเบาๆ,"ปัจจุบันเจ้าคือประมุขของตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"
เสียงที่น่าเกรงขามของเทียนเสิ่ยจื่อไม่ได้ดังนั่ง,หากแต่ราวกับว่าทะลวงเข้าไปในจิตสำนึกของทุกคน.
"เป็นมัน,เป็นมันที่สาปพวกเรา,เหล่าป้า,ฆ่ามันซะ! ฆ่ามันแล้วก็จะสลายคำสาปได้."เซียนปฐพีคนหนึ่งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ฆ่า!!"เซียนปฐพีทั้งสองที่คำรามเสียงดังพร้อมกับพุ่งตรงออกไป.
จิตสังหารที่รุนแรง,โถมกระหน่ำไปยังร่างของเทียนเสิ่นจื่อ.
เทียนเสิ่ยจื่อขณะที่กำลังถามคำถามกับอาวุโสเทียน,ทันใดนั้นจิตสังหารที่พุ่งเข้ามา,เทียนเสิ่นจื่อที่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย,ดวงตาสีแดงของเขาที่จ้องมองเซียนปฐพีทั้งสอง.
"กึก!"
เซียนปฐพีทั้งสองที่หยุดนิ่ง,ขยับไม่ได้,ร่างกายแข็งถูกตรึงเอาไว้กลายเป็นศิลา,เพียงแค่การจ้องมองทำให้พวกเขาไม่สามารถขยับได้,ทำไม?
ทำไมเป็นเช่นนี้? ในโลกใบเล็กมีอสุรกายเช่นนี้ด้วยอย่างงั้นรึ?
เซียนปฐพีทั้งสองที่แข็งค้างล่วงหล่นกระแทกศิลาบนพื้น.
"โครม!"
ทันทีที่เซียนปฐพีทั้งสองล่วงหล่นลงบนพื้น,ก็แตกโพล๊ะ,ราวกับเป็นป็นกระเบื้องที่หล่นกระแทกของแข็ง,กลายเป็นเศษซากไปในทันที.
หัวใจของทุกคนที่กลายเป็นเย็นเยือบ,ขนทั่วร่างลุกชูชัน.
"สาปให้เป็นศิลา?
วิชาเนตรอย่างงั้นรึ?"หนี่ปู่ซาที่กลืนน้ำลายคำโต.
คาดไม่ถึงเลยว่าเซียนปฐพีทั้งสองจะกลายเป็นหินในทันที,เป็นพลังที่น่าสะพรึงอะไรขนาดนี้,เซียนปฐพี,นั่นคือเซียนปฐพี,บรรพชนตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?
อสุรกายชรานี่คือใครกัน?
ที่ไกลออกไปนั้นเทียนจี้จื่อใบหน้ากระตุกหวั่นเกรงขึ้นมาเช่นกัน,เขาที่ม้วนเก็บภาพช้าๆ.
ในเวลาเดียวกันนี้,ที่เมืองหลวงของราชวงศ์สวรรค์ต้าหยง,ตำหนักแห่งหนึ่งที่ซือหม่าเข่ออาศัยอยู่,หยกสัญญาณของเซียนปฐพีสี่คนที่วางเรียงกัน.
"ปัง,ปัง!"
หยกสัญญาณชีวิตสองอันระเบิดดังสนั่น,ดวงตาของซือหม่าเข่อที่ลืมตาขึ้น,จดจ้องมองไปยังตำแหน่งของหยกสัญญาณ.
"สองคนอย่างงั้นรึ?
ใครสังหารผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า!"ซือหม่าเข่อที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ตอนนี้ยังเหลือหยกชีวิตเพียงแค่สองอันเท่านั้น,ซือหม่าเข่อที่หยิบหยกสัญญาณก้าวออกจากตำหนัก,ไม่รีรอพุ่งตรงไปยังทิศทางของเทือกเขาเทียนเซี่ยในทันที.
บนตำหนักที่ผุดขึ้นมาจากเทือกเขาเทียนเซี่ย.
"ลูกหลานอกตัญญู,ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,อาวุโสเทียนคารวะบรรพชน!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย?
ประมุข?"เทียนเสิ่ยจื่อที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"หนึ่งแสนปีที่แล้ว,หลังจากที่ยอดฝีมือเทียนเสิ่นจื่อได้หายไป,ตระกูลเทียนก็ถดถอยตกต่ำมาตลอด,ประมุขที่ส่งต่อมานั้นก็หายไปไม่รับรู้ว่าอยู่ส่วนในของโลก,ตอนนี้ตระกูลเทียนมีเพียงเทือกเขาเทียนเซี่ยที่เป็นสุสานของบรรพชนเท่านั้น!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
อาวุโสเทียนไม่รู้เช่นกันว่าภายในสุสานบรรพชนนั้น,จะยังมีบรรพชนที่ยังมีชีวิตอยู่,บรรพชนตระกูลเทียน?
เช่นนั้นตระกูลเทียนก็มีโอกาสฟื้นฟูกลับมารุ่งโรจน์เหมือนกับหนึ่งแสนปีที่แล้ว,ตระกูลเทียน! ตระกูลเทียนที่รุ่งโรจน์ที่สุดเมื่อแสนปีที่แล้ว.
"เทียนเสิ่นจื่อ? ประมุขหายไป?
ตระกูลตกต่ำอย่างงั้นรึ?"เทียนเสิ่นจื่อที่หลับตาครุ่นคิด.
"ใคร่ขอถามนามบรรพชน!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ข้าเทียนเสิ่นจื่อ!"เทียนเสิ่ยจื่อที่กล่าวออกมาเบาๆ.
เทียนเสิ่นจื่อ? อาวุโสเทียนที่อ้าปากค้าง,จดจ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ,แสดงความเคารพออกมาในทันที.
"ตราสวรรค์ล่ะ?"เทียนเสิ่นจื่อที่สอบถามออกไป.
"ได้หายไปพร้อมกับสายโลหิตของประมุขแล้ว,ไม่รู้เลยว่ายังมีสายโลหิตของประมุขคงอยู่หรือไม่!"อาวุโสเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"เทียนเสิ่นจื่อพยักหน้า.
เทียนเสิ่นจื่อที่ใช้นิ้วชี้แตะไปที่หน้าผากที่อัญมณีรูปดวงอาทิตย์,ก่อนที่มันจะส่องประกายแสงขึ้นที่ปลายนิ้ว,เทียนเสิ่นจื่อที่ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า.
พริบตาเดียวกันนั้น,ทุกคนที่เห็นมันส่องประกายแสงสีทองกระเพื่อมออกไปรอบๆเป็นละลอกคลื่นใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้น,วงแสงที่กระเพื่อมออกไปนั้นขยายออกไปเรื่อยๆจนทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้ว่ามันยืดยาวไปถึงใหน.
"แฮกกๆๆ!"
หนี่ปู่ซาที่สูดหายใจที่เย็นยะเยือบเข้ามา,แววตาที่หวาดกลัวอย่างที่สุด.
"เขากำลังทำอะไร?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เขา,เขา,ควานสวรรค์!"หนีปู่ซ่าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.
"อะไร?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ไม่เข้าใจ.
"นี่คือสุดยอดสัมผัสเทวะที่เชื่อมต่อกับฟ้าดิน,เป็นวิชาที่ใช้ค้นหาทุกสรรพสิ่งทั่วโลกแห่งนี้!"หนี่ปู่ซาที่กลืนน้ำลายคำโตลงคอ.
"สุดยอดสัมผัสเทวะที่ค้นหาทุกสรรพสิ่งได้ในโลกใบนี้อย่างงั้นรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงยังไม่เข้าใจ.
"เป็นวิชาที่แหกกฏเกณฑ์,ที่ใช้ในการค้นหาสิ่งที่ต้องการในโลกใบนี้,เป็นสัมผัสเทวะที่ใช้ตรวจสอบทุกอย่างในโลกใบเล็ก!"หนี่ปู่ซ่าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
"ค้นทุกที่ในโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่เงียบมาตลอดเอ่ยปากออกมาด้วยเช่นกัน.
นี่มันอสุรกายชรา? มีพลังที่เกินจิตนาการ? ก่อนหน้านี้ที่บอกว่ากู่เฉินตงผิดปรกติไม่ธรรมดา,แต่กลายเป็นว่าในภพหยางนั้นยังมีอสุรกายชราที่เหนือยิ่งกว่าอยู่อย่างงั้นรึ?
เทียนจี้จื่อที่ยืนอยู่ที่ไกลออกไป,ทั้งตื่นเต้น,หวาดผวา,หวั่นเกรงพร้อมๆกัน,นี่คือตระกูลเทียนภพหยางอย่างงั้นรึ?
ตระกูลเทียนของภพหยางร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?
สามารถที่จะใช้ควานสวรรค์ที่เป็นสุดยอดสัมผัสเทวะที่ค้นหาทุกสิ่งทุกอย่างทั่วโลกได้?
เทียนเสิ่นจื่อไม่ธรรมดาแล้ว.
ร้ายกาจ,น่ากลัว,มีพลังที่ควบคุมพลังฟ้าดินไร้ที่สิ้นสุดได้.
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,ภายในตำหนักที่พักแห่งหนึ่งของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
"จงซาน,เจ้าดูนี่,ดูนี่เร็วเข้า,ตราสวรรค์?
มันส่องแสงสีทองด้วยล่ะ?"เทียนหลิงเอ๋อที่กุมตราสวรรค์ด้วยความประหลาดใจพร้อมกับนำมาให้กับจงซานดู.
ตราสวรรค์ในเวลานี้,ส่องประกายแสงสีทองสว่างจ้าอย่างน่าแปลกประหลาด,และดูเหมือนว่าจะสั่นเล็กน้อยด้วย.
จงซานที่รู้สึกประหลาดใจ,พร้อมกับกุมมือของเทียนหลิงเอ๋อที่กำลังจับตราสวรรค์อยู่.
ทันใดนั้น,ตราสวรรค์ก็ปะทุแสงสีทองสว่างจ้าปกคลุมจงซานและเทียนหลิงเอ๋อ,คนทั้งสองที่มีแสงสีทองคลุมเอาไว้เป็นลูกบอลสีทอง.
จงซานที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เหล่าเย่!"เป่าเอ๋อที่อุทานออกมา,ขณะที่ยืนมือออกไปห่างออกไปไม่ถึงคืบ.
จงซานที่ไม่รู้ถึงจิตสังหาร,บัวหงหลวนบนหน้าผากเองก็ไม่ได้เปลี่ยนสี.
"ไม่ต้องห่วงข้า!"จงซานที่เอ่ยออกมา.
ทันทีที่กล่าวจบ.
"ครืนนนนนน!"
แสงสีทองที่ปกคลุมจงซานและเทียนหลิงเอ๋อนั้นก็พุ่งกระแทกหลังคา,ขึ้นสู่ท้องฟ้า,พุ่งตรงไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือเคลื่อนที่ด้วยความเร็วหายไป.
ตราสวรรค์ที่ปล่อยพลังและนำพาจงซานและเทียนหลิงเอ๋อออกมา,มันกำลังพาพวกเขาพุ่งตรงไปยังทิศทางของยอดเขาเทียนเซี่ย.
เทียนเสิ่นจื่อที่อยู่ไกลเป็นอย่างมากกลับสามารถเรียกตราสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าจะคล้ายๆกับอสุรกายชราที่อยู่ในแดนเทพอมตะ,ในครั้งนั้นชุดกระบี่สังหารเซียนที่อยู่ไกลออกมายังสามารถเรียกกลับคืนได้.
จงซานที่ถูกพลังอะไรบางอย่างนำไปอย่างงั้นรึ?
เป่าเอ๋อที่ตื่นตกใจ,หวาดผวากับเรื่องที่เกิดขึ้นเช่นกัน.
"เจี่ยเจี่ย!
จงซานจะเป็นไรหรือไม่?"เป่ยชิงซือที่กุมมือของเป่าเอ๋อเอาไว้.
เป่าเอ๋อที่ตื่นตระหนก,เป่ยชิงซือที่กุมมือนางไว้,ก่อนที่นางจะสงบสติได้,พร้อมกับเร่งรีบสั่งการออกมานอกตำหนักทันที,"เร็วเข้า,รีบไปแจ้งตี้เสวียนชา,เร็วเข้า!"
"ขอรับ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาด้านนอกที่รับคำในทันที.
จากนั้นไม่นานจงซานจากไปแล้ว,หลังจากที่ตี้เสวียนชาได้รับข้อมูล,ก็มาพบกับฮวงโหวทั้งสอง,หลังจากรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว,ไร้ซึ่งลังเล,ตี้เสวียนชาที่เหินฟ้าพุ่งตรงไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือในทันที.
"เจี่ยเจี่ย,จงซานจะปลอดภัยใช่ใหม?"เป่ยชิงซือที่เต็มไปด้วยความกังวล.
"ไม่เป็นไร,เหล่าเย่ว,ก่อนที่จะจากไปกล่าวออกมาว่า,ข้าไม่เป็นไร,รับรองว่าต้องไม่เป็นไร,เขาต้องปลอดภัยแน่นอน!"แม้นว่าเป่าเอ๋อจะร้อนรน,ทว่าก็ยังแสดงท่าทางสุขุมออกมา.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,เมืองเซียนหยาง,ท้องพระโรง.
"ฝ่าบาท,แม่ทัพไป๋ฉีได้รับชัยชนะ.........!"หลี่ซือขณะกล่าวรายงาน.
หยิงที่กำลังรับฟัง,ทันใดนั้น,หยิงก็หยุดนิ่ง,หลี่ซือที่ตื่นตกใจ,หยุดนิ่งไม่กล่าวอะไรออกมาเช่นกัน.
"พรึบ!"
หยิงที่ลุกขึ้นยืนในทันที,จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เงียบสงบ,จดจ้องมองเมฆวาสนาที่ปกปิดผืนฟ้า,สายตาของเขาที่หรี่เล็ก.
หยิงที่ก้าวออกมาจากห้องโถง.
เหล่าเสนาธิการที่หยุดลงจดจ้องมองหน้ากันและกันด้วยท่าทางงงงวย,ฝ่าบาท?
ฝ่าบาทเป็นอะไรถึงได้ออกไปในทันทีทันใดกัน?
"เซียนเซิงลู่,ท่านสัมผัสได้หรือไม่?"หลี่ซือที่ขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.
"พลังของข้ายังไม่ฟื้นคืนมาหมด,เจ้าฟื้นฟูกลับมามากกว่าข้า,ความจริงแล้วเกิดอะไรขึ้น?"ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วสอบถามออกไป.
"สุดยอดสัมผัสเทวะ,ที่ปกคลุมทั่วหล้า,ควานสวรรค์!"หลี่ซือที่สูดหายใจที่เคร่งขรึมออกมา.
ได้ยินคำพูดของหลี่ซือแล้ว,ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"มีคนแข็งแกร่งขนาดนั้นในโลกใบนี้ด้วยรึ?"ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วแน่น.
บนยอดเขาเทียนเซี่ย.
หลังจากที่เทียนเสิ่นจื่อชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้า,พร้อมกับใช้ทักษะควานสวรรค์,ค้นทุกพื้นที่ทั่วโลกใบนี้,สายตาก็มองไปรอบๆ.
บนยอดเขาที่อยู่ไม่ไกลออกไป,เทียนจี้จื่อราวกับรับรู้ว่า,เทียนเสิ่นจื่อรับรู้ตัวตนของเขาแล้ว,ทันใดนั้นเขาจึงได้ออกมาจากที่ซ่อนพร้อมกับบินตรงไปยังทิศทางของเทียนเสิ่นจื่อ.
"เทียนจี้จื่อ?"หยินโหลวหรี่ที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
หยินโหลวหรี่คาดถึงเลยแม้แต่น้อยที่จะพบเทียนจี้จื่อในภพหยาง,เป็นไปได้อย่างไร?
เขามาภพหยางได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่าตระกูลเทียนภพหยินและภพหยิงตัดขาดกันหรอกรึ?
ไม่เช่นนั้นหลายพันปีมานี้พวกเขาคงจะไปมาหาสู่กันแล้ว.
เทียนจี้จื่อที่บินตรงมาอยู่ไม่ไกลจากอาวุโสเทียน.
ดวงตาสีแดงฉานของเทียนเสิ่นจื่อที่จับจ้องมองเทียนจี้จื่อ,รอคอยให้เขาพูดออกมา.
เทียนจี้จื่อที่อยู่ไม่ไกลแสดงความเคารพออกมา.
"อดีตประมุขภพหยิน,เทียนจี้จื่อคารวะบรรพชนภพหยาง!"เทียนจี้จื่อที่โค้งคำนับขณะพูด.
Chapter 717 Strongly to abnormal last years Patriarch
强到变态的末代家主
อดีตประมุขที่แข็งแกร่งผิดธรรมดา.
ชายที่มีผิวดังจนผิดปรกตินั่นก้าวเดินออกมา,ร่างกายที่ไม่สิ่งกลิ่นอายอะไรออกมา,ดูไร้ซึ่งพลัง,ทว่า,เมื่อทุกคนจดจ้องมอง,กลับรู้สึกราวกับจับจ้องมองดูเทพสวรรค์,ภายในใจที่รู้สึกหวาดกลั่นสั่นไปถึงจิตวิญญาณ.
เขาเป็นใคร? แทบจะทุกคนที่จับจ้องต่างรู้สึกหวาดกลัวหวั่นเกรง.
หลังจากที่หนี่ปู่ซาจดจ้องชายคนดังกล่าว,ต้องขมวดคิ้วนิ้วเลยทีเดียว.
"แม่ทัพเจา,ระวังคนผู้นี้,คนผู้นี้อันตราย,อันตรายมาก!"หนีปู่ซาที่ขมวดคิ้วรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาในทันที.
เจ้าโส่วเซี่ยงพยักหน้า,พร้อมกับโบกมือ,ให้ทัพทั้งหมดถอยออกมา.
ที่ไกลออกไปนั้น,เซียนปฐพีสองคนที่จดจ้องชายผิวดำที่ก้าวออกมานั้น,ดวงตาของพวกเขาประหลาดใจและลังเลใจ,ถึงแม้นว่าร่างกายของพวกเขาจะถูกคำสาบ,แต่ก็ต้องระงับความโกรธและหวาดกลัวเอาไว้.
ชายผิวดำที่ก้าวออกมาก้มหน้าจ้องมองอาวุโสเทียนที่คุกเข่าลงอยู่ด้านหน้า.
ที่ไกลออกไปนั้น,เทียนจี้จื่อที่นำม้วนภาพๆหนึ่งออกมาในทันที.
เทียนจี้จื่อที่จ้องมองชายผิวดำ,เทียบกับภาพในมือของเขา,เหมือนมาก,ชายคนนี้,เหมือนจนคิดว่าเป็นคนๆเดียวกัน.
อย่างไรก็ตามยังมีสิ่งที่ต่างไปอยู่เล็กน้อย,ผิวสีดำเหมือนกันนั้นแม้นว่าจะคล้ายกัน,ทว่าผิวเดิมของเขานั้นจะไม่มีเงาสีแดง,และที่หน้าผากนั้นจะไม่มีอัญมณีที่เหมือนกับดวงตะวันขนาดเล็ก,ส่วนรูปร่างในภาพก็ไม่ได้ผอมถึงขนาดนั้น.
แม้นว่าจะมีส่วนที่ต่าง,แต่หากมองโดยรวมก็เหมือนกันทั้งหมด.
เทียนจี้จื่อที่สูดหายใจลึก,สูดหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว.
"หนึ่งแสนปีมาแล้ว?
ประมุขตระกูลเทียนภพหยาง,ประมุขตระกูลเทียนรุ่นก่อน,เทียนเสิ่นจื่อ?"เทียนจี้จื่อที่กลืนน้ำลายไม่อยากเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย.
ผ่านมาหนึ่งแสนปี? อดีตประมุขรุ่นก่อน?
เทียนเสิ่นจื่อ?
เทียนจื่อจื่อที่ถอยหลังด้วยความตกใจ,หัวใจของเขาที่เต้นไปมาไม่เป็นจังหวะ,ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"เป็นไปได้อย่างไร? เป็นไปได้ด้วยรึ?
หนึ่งแสนปีมาแล้ว,ทำไมโลกใบเล็กไม่ได้ขับเขาออกไปอย่างงั้นรึ? ทำไม?
หรือว่าเขาไม่ได้เป็นเซียนกัน? เป็นไปไม่ได้,เทียนเสิ่นจื่อผู้นี้,คือบุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบนี้,ในวันนั้นเขาคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด,ไม่มีทางที่จะเป็นได้แค่มนุษย์,เป็นไปไม่ได้!"เทียนจี้จื่อที่หวาดผวาไม่อยากเชื่อ.
เทียนเสิ่นจื่อ,สายตาที่จับจ้องมองไปยังอาวุโสเทียน,กล่าวออกมาเบาๆ,"ปัจจุบันเจ้าคือประมุขของตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"
เสียงที่น่าเกรงขามของเทียนเสิ่ยจื่อไม่ได้ดังนั่ง,หากแต่ราวกับว่าทะลวงเข้าไปในจิตสำนึกของทุกคน.
"เป็นมัน,เป็นมันที่สาปพวกเรา,เหล่าป้า,ฆ่ามันซะ! ฆ่ามันแล้วก็จะสลายคำสาปได้."เซียนปฐพีคนหนึ่งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ฆ่า!!"เซียนปฐพีทั้งสองที่คำรามเสียงดังพร้อมกับพุ่งตรงออกไป.
จิตสังหารที่รุนแรง,โถมกระหน่ำไปยังร่างของเทียนเสิ่นจื่อ.
เทียนเสิ่ยจื่อขณะที่กำลังถามคำถามกับอาวุโสเทียน,ทันใดนั้นจิตสังหารที่พุ่งเข้ามา,เทียนเสิ่นจื่อที่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย,ดวงตาสีแดงของเขาที่จ้องมองเซียนปฐพีทั้งสอง.
"กึก!"
เซียนปฐพีทั้งสองที่หยุดนิ่ง,ขยับไม่ได้,ร่างกายแข็งถูกตรึงเอาไว้กลายเป็นศิลา,เพียงแค่การจ้องมองทำให้พวกเขาไม่สามารถขยับได้,ทำไม?
ทำไมเป็นเช่นนี้? ในโลกใบเล็กมีอสุรกายเช่นนี้ด้วยอย่างงั้นรึ?
เซียนปฐพีทั้งสองที่แข็งค้างล่วงหล่นกระแทกศิลาบนพื้น.
"โครม!"
ทันทีที่เซียนปฐพีทั้งสองล่วงหล่นลงบนพื้น,ก็แตกโพล๊ะ,ราวกับเป็นป็นกระเบื้องที่หล่นกระแทกของแข็ง,กลายเป็นเศษซากไปในทันที.
หัวใจของทุกคนที่กลายเป็นเย็นเยือบ,ขนทั่วร่างลุกชูชัน.
"สาปให้เป็นศิลา?
วิชาเนตรอย่างงั้นรึ?"หนี่ปู่ซาที่กลืนน้ำลายคำโต.
คาดไม่ถึงเลยว่าเซียนปฐพีทั้งสองจะกลายเป็นหินในทันที,เป็นพลังที่น่าสะพรึงอะไรขนาดนี้,เซียนปฐพี,นั่นคือเซียนปฐพี,บรรพชนตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?
อสุรกายชรานี่คือใครกัน?
ที่ไกลออกไปนั้นเทียนจี้จื่อใบหน้ากระตุกหวั่นเกรงขึ้นมาเช่นกัน,เขาที่ม้วนเก็บภาพช้าๆ.
ในเวลาเดียวกันนี้,ที่เมืองหลวงของราชวงศ์สวรรค์ต้าหยง,ตำหนักแห่งหนึ่งที่ซือหม่าเข่ออาศัยอยู่,หยกสัญญาณของเซียนปฐพีสี่คนที่วางเรียงกัน.
"ปัง,ปัง!"
หยกสัญญาณชีวิตสองอันระเบิดดังสนั่น,ดวงตาของซือหม่าเข่อที่ลืมตาขึ้น,จดจ้องมองไปยังตำแหน่งของหยกสัญญาณ.
"สองคนอย่างงั้นรึ?
ใครสังหารผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า!"ซือหม่าเข่อที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ตอนนี้ยังเหลือหยกชีวิตเพียงแค่สองอันเท่านั้น,ซือหม่าเข่อที่หยิบหยกสัญญาณก้าวออกจากตำหนัก,ไม่รีรอพุ่งตรงไปยังทิศทางของเทือกเขาเทียนเซี่ยในทันที.
บนตำหนักที่ผุดขึ้นมาจากเทือกเขาเทียนเซี่ย.
"ลูกหลานอกตัญญู,ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,อาวุโสเทียนคารวะบรรพชน!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย?
ประมุข?"เทียนเสิ่ยจื่อที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"หนึ่งแสนปีที่แล้ว,หลังจากที่ยอดฝีมือเทียนเสิ่นจื่อได้หายไป,ตระกูลเทียนก็ถดถอยตกต่ำมาตลอด,ประมุขที่ส่งต่อมานั้นก็หายไปไม่รับรู้ว่าอยู่ส่วนในของโลก,ตอนนี้ตระกูลเทียนมีเพียงเทือกเขาเทียนเซี่ยที่เป็นสุสานของบรรพชนเท่านั้น!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
อาวุโสเทียนไม่รู้เช่นกันว่าภายในสุสานบรรพชนนั้น,จะยังมีบรรพชนที่ยังมีชีวิตอยู่,บรรพชนตระกูลเทียน?
เช่นนั้นตระกูลเทียนก็มีโอกาสฟื้นฟูกลับมารุ่งโรจน์เหมือนกับหนึ่งแสนปีที่แล้ว,ตระกูลเทียน! ตระกูลเทียนที่รุ่งโรจน์ที่สุดเมื่อแสนปีที่แล้ว.
"เทียนเสิ่นจื่อ? ประมุขหายไป?
ตระกูลตกต่ำอย่างงั้นรึ?"เทียนเสิ่นจื่อที่หลับตาครุ่นคิด.
"ใคร่ขอถามนามบรรพชน!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ข้าเทียนเสิ่นจื่อ!"เทียนเสิ่ยจื่อที่กล่าวออกมาเบาๆ.
เทียนเสิ่นจื่อ? อาวุโสเทียนที่อ้าปากค้าง,จดจ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ,แสดงความเคารพออกมาในทันที.
"ตราสวรรค์ล่ะ?"เทียนเสิ่นจื่อที่สอบถามออกไป.
"ได้หายไปพร้อมกับสายโลหิตของประมุขแล้ว,ไม่รู้เลยว่ายังมีสายโลหิตของประมุขคงอยู่หรือไม่!"อาวุโสเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"เทียนเสิ่นจื่อพยักหน้า.
เทียนเสิ่นจื่อที่ใช้นิ้วชี้แตะไปที่หน้าผากที่อัญมณีรูปดวงอาทิตย์,ก่อนที่มันจะส่องประกายแสงขึ้นที่ปลายนิ้ว,เทียนเสิ่นจื่อที่ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า.
พริบตาเดียวกันนั้น,ทุกคนที่เห็นมันส่องประกายแสงสีทองกระเพื่อมออกไปรอบๆเป็นละลอกคลื่นใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้น,วงแสงที่กระเพื่อมออกไปนั้นขยายออกไปเรื่อยๆจนทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้ว่ามันยืดยาวไปถึงใหน.
"แฮกกๆๆ!"
หนี่ปู่ซาที่สูดหายใจที่เย็นยะเยือบเข้ามา,แววตาที่หวาดกลัวอย่างที่สุด.
"เขากำลังทำอะไร?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เขา,เขา,ควานสวรรค์!"หนีปู่ซ่าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.
"อะไร?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ไม่เข้าใจ.
"นี่คือสุดยอดสัมผัสเทวะที่เชื่อมต่อกับฟ้าดิน,เป็นวิชาที่ใช้ค้นหาทุกสรรพสิ่งทั่วโลกแห่งนี้!"หนี่ปู่ซาที่กลืนน้ำลายคำโตลงคอ.
"สุดยอดสัมผัสเทวะที่ค้นหาทุกสรรพสิ่งได้ในโลกใบนี้อย่างงั้นรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงยังไม่เข้าใจ.
"เป็นวิชาที่แหกกฏเกณฑ์,ที่ใช้ในการค้นหาสิ่งที่ต้องการในโลกใบนี้,เป็นสัมผัสเทวะที่ใช้ตรวจสอบทุกอย่างในโลกใบเล็ก!"หนี่ปู่ซ่าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
"ค้นทุกที่ในโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่เงียบมาตลอดเอ่ยปากออกมาด้วยเช่นกัน.
นี่มันอสุรกายชรา? มีพลังที่เกินจิตนาการ? ก่อนหน้านี้ที่บอกว่ากู่เฉินตงผิดปรกติไม่ธรรมดา,แต่กลายเป็นว่าในภพหยางนั้นยังมีอสุรกายชราที่เหนือยิ่งกว่าอยู่อย่างงั้นรึ?
เทียนจี้จื่อที่ยืนอยู่ที่ไกลออกไป,ทั้งตื่นเต้น,หวาดผวา,หวั่นเกรงพร้อมๆกัน,นี่คือตระกูลเทียนภพหยางอย่างงั้นรึ?
ตระกูลเทียนของภพหยางร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?
สามารถที่จะใช้ควานสวรรค์ที่เป็นสุดยอดสัมผัสเทวะที่ค้นหาทุกสิ่งทุกอย่างทั่วโลกได้?
เทียนเสิ่นจื่อไม่ธรรมดาแล้ว.
ร้ายกาจ,น่ากลัว,มีพลังที่ควบคุมพลังฟ้าดินไร้ที่สิ้นสุดได้.
..
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง,ภายในตำหนักที่พักแห่งหนึ่งของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
"จงซาน,เจ้าดูนี่,ดูนี่เร็วเข้า,ตราสวรรค์?
มันส่องแสงสีทองด้วยล่ะ?"เทียนหลิงเอ๋อที่กุมตราสวรรค์ด้วยความประหลาดใจพร้อมกับนำมาให้กับจงซานดู.
ตราสวรรค์ในเวลานี้,ส่องประกายแสงสีทองสว่างจ้าอย่างน่าแปลกประหลาด,และดูเหมือนว่าจะสั่นเล็กน้อยด้วย.
จงซานที่รู้สึกประหลาดใจ,พร้อมกับกุมมือของเทียนหลิงเอ๋อที่กำลังจับตราสวรรค์อยู่.
ทันใดนั้น,ตราสวรรค์ก็ปะทุแสงสีทองสว่างจ้าปกคลุมจงซานและเทียนหลิงเอ๋อ,คนทั้งสองที่มีแสงสีทองคลุมเอาไว้เป็นลูกบอลสีทอง.
จงซานที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เหล่าเย่!"เป่าเอ๋อที่อุทานออกมา,ขณะที่ยืนมือออกไปห่างออกไปไม่ถึงคืบ.
จงซานที่ไม่รู้ถึงจิตสังหาร,บัวหงหลวนบนหน้าผากเองก็ไม่ได้เปลี่ยนสี.
"ไม่ต้องห่วงข้า!"จงซานที่เอ่ยออกมา.
ทันทีที่กล่าวจบ.
"ครืนนนนนน!"
แสงสีทองที่ปกคลุมจงซานและเทียนหลิงเอ๋อนั้นก็พุ่งกระแทกหลังคา,ขึ้นสู่ท้องฟ้า,พุ่งตรงไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือเคลื่อนที่ด้วยความเร็วหายไป.
ตราสวรรค์ที่ปล่อยพลังและนำพาจงซานและเทียนหลิงเอ๋อออกมา,มันกำลังพาพวกเขาพุ่งตรงไปยังทิศทางของยอดเขาเทียนเซี่ย.
เทียนเสิ่นจื่อที่อยู่ไกลเป็นอย่างมากกลับสามารถเรียกตราสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าจะคล้ายๆกับอสุรกายชราที่อยู่ในแดนเทพอมตะ,ในครั้งนั้นชุดกระบี่สังหารเซียนที่อยู่ไกลออกมายังสามารถเรียกกลับคืนได้.
จงซานที่ถูกพลังอะไรบางอย่างนำไปอย่างงั้นรึ?
เป่าเอ๋อที่ตื่นตกใจ,หวาดผวากับเรื่องที่เกิดขึ้นเช่นกัน.
"เจี่ยเจี่ย!
จงซานจะเป็นไรหรือไม่?"เป่ยชิงซือที่กุมมือของเป่าเอ๋อเอาไว้.
เป่าเอ๋อที่ตื่นตระหนก,เป่ยชิงซือที่กุมมือนางไว้,ก่อนที่นางจะสงบสติได้,พร้อมกับเร่งรีบสั่งการออกมานอกตำหนักทันที,"เร็วเข้า,รีบไปแจ้งตี้เสวียนชา,เร็วเข้า!"
"ขอรับ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาด้านนอกที่รับคำในทันที.
จากนั้นไม่นานจงซานจากไปแล้ว,หลังจากที่ตี้เสวียนชาได้รับข้อมูล,ก็มาพบกับฮวงโหวทั้งสอง,หลังจากรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว,ไร้ซึ่งลังเล,ตี้เสวียนชาที่เหินฟ้าพุ่งตรงไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือในทันที.
"เจี่ยเจี่ย,จงซานจะปลอดภัยใช่ใหม?"เป่ยชิงซือที่เต็มไปด้วยความกังวล.
"ไม่เป็นไร,เหล่าเย่ว,ก่อนที่จะจากไปกล่าวออกมาว่า,ข้าไม่เป็นไร,รับรองว่าต้องไม่เป็นไร,เขาต้องปลอดภัยแน่นอน!"แม้นว่าเป่าเอ๋อจะร้อนรน,ทว่าก็ยังแสดงท่าทางสุขุมออกมา.
.............
ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,เมืองเซียนหยาง,ท้องพระโรง.
"ฝ่าบาท,แม่ทัพไป๋ฉีได้รับชัยชนะ.........!"หลี่ซือขณะกล่าวรายงาน.
หยิงที่กำลังรับฟัง,ทันใดนั้น,หยิงก็หยุดนิ่ง,หลี่ซือที่ตื่นตกใจ,หยุดนิ่งไม่กล่าวอะไรออกมาเช่นกัน.
"พรึบ!"
หยิงที่ลุกขึ้นยืนในทันที,จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เงียบสงบ,จดจ้องมองเมฆวาสนาที่ปกปิดผืนฟ้า,สายตาของเขาที่หรี่เล็ก.
หยิงที่ก้าวออกมาจากห้องโถง.
เหล่าเสนาธิการที่หยุดลงจดจ้องมองหน้ากันและกันด้วยท่าทางงงงวย,ฝ่าบาท?
ฝ่าบาทเป็นอะไรถึงได้ออกไปในทันทีทันใดกัน?
"เซียนเซิงลู่,ท่านสัมผัสได้หรือไม่?"หลี่ซือที่ขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.
"พลังของข้ายังไม่ฟื้นคืนมาหมด,เจ้าฟื้นฟูกลับมามากกว่าข้า,ความจริงแล้วเกิดอะไรขึ้น?"ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วสอบถามออกไป.
"สุดยอดสัมผัสเทวะ,ที่ปกคลุมทั่วหล้า,ควานสวรรค์!"หลี่ซือที่สูดหายใจที่เคร่งขรึมออกมา.
ได้ยินคำพูดของหลี่ซือแล้ว,ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"มีคนแข็งแกร่งขนาดนั้นในโลกใบนี้ด้วยรึ?"ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วแน่น.
...........
บนยอดเขาเทียนเซี่ย.
หลังจากที่เทียนเสิ่นจื่อชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้า,พร้อมกับใช้ทักษะควานสวรรค์,ค้นทุกพื้นที่ทั่วโลกใบนี้,สายตาก็มองไปรอบๆ.
บนยอดเขาที่อยู่ไม่ไกลออกไป,เทียนจี้จื่อราวกับรับรู้ว่า,เทียนเสิ่นจื่อรับรู้ตัวตนของเขาแล้ว,ทันใดนั้นเขาจึงได้ออกมาจากที่ซ่อนพร้อมกับบินตรงไปยังทิศทางของเทียนเสิ่นจื่อ.
"เทียนจี้จื่อ?"หยินโหลวหรี่ที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
หยินโหลวหรี่คาดถึงเลยแม้แต่น้อยที่จะพบเทียนจี้จื่อในภพหยาง,เป็นไปได้อย่างไร?
เขามาภพหยางได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่าตระกูลเทียนภพหยินและภพหยิงตัดขาดกันหรอกรึ?
ไม่เช่นนั้นหลายพันปีมานี้พวกเขาคงจะไปมาหาสู่กันแล้ว.
เทียนจี้จื่อที่บินตรงมาอยู่ไม่ไกลจากอาวุโสเทียน.
ดวงตาสีแดงฉานของเทียนเสิ่นจื่อที่จับจ้องมองเทียนจี้จื่อ,รอคอยให้เขาพูดออกมา.
เทียนจี้จื่อที่อยู่ไม่ไกลแสดงความเคารพออกมา.
"อดีตประมุขภพหยิน,เทียนจี้จื่อคารวะบรรพชนภพหยาง!"เทียนจี้จื่อที่โค้งคำนับขณะพูด.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น