Immortality Chapter 673 Swallows up the plan greatly
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 673 แผนการกลืนปลาตัวใหญ่.
Chapter 673 Swallows up the plan greatly
บนเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซี่ยว,ตำหนักเทียนหยวน,ห้องอักษรของจงซาน.
ภายในห้องอักษรเวลานี้,ทุกคนได้แยกย้ายกันไปแล้ว,เหลือเพียงคนสองคนในห้องอักษร,หนึ่งคือจงซาน,อีกหนึ่งคือแม่ทัพกองกำลังที่สาม,อี้เหยี่ยน!
"ฝ่าบาท,ทั่วหล้ากำลังวุ่นวาย,พวกเราเองก็ยิ่งมีอันตรายเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.
"หืม?"
"ทวีปศักดิ์สิทธิ์ทางตะวันออก,ทางตะวันตก,ทางเหนือที่เพลิงสงครามกำลังลุกลามใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,ทุกๆวันคนตายมากมายหลายล้านคน,ความโกลาหลที่มากมาย,ไม่สามารถหยุดได้,มีเพียงแค่ทางภาคใต้ของพวกเขา,ตอนนี้
25 ราชวงศ์ราชันย์,อยู่ในสมดุล,ไม่คิดที่จะก่อสงครามใหญ่,และมี 24
ราชวงศ์ราชันย์,ที่กำลังถูกระงับอำนาจของพวกเขาให้หยุดนิ่ง,ตราบเท่าที่มีใครสักคนขยับ,สงครามจะต้องปะทุระเบิดออกมาแน่!"อี้เหยี่ยนที่สูดหายใจลึก.
"24
ราชวงศ์ราชันย์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่เคาะนิ้วไปที่โต๊ะเบาๆ.
"ฝ่าบาท,นับจากวันนี้,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งเวลานี้ถูกจับจ้องจากราชวงศ์ราชันย์อื่นๆด้วยสายตาชั่วร้าย,เหตุผลใหญ่ที่ภาคใต้นั้นยังไม่เข้าสู่ความวุ่นวาย,เป็นเพราะความสมดุลของต้าเจิ้งเรา,พวกเขาไม่กล้าที่จะขยับก่อนที่ต้าเจิ้งจะเคลื่อนไหว,และดูเหมือนว่าเหตุผลหนึ่งพวกเขาเองก็รอคอยเพลิงสงครามจากภาคตะวันออกและตะวันตกที่จะลามมายังภาคใต้,พวกเขาจึงไม่คิดตัดสินใจเคลื่อนไหวแต่อย่างได!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวด้วยความกังวล.
"แล้วตอนนี้ราชวงศ์ของพวกเราต้องทำอย่างไร?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ต้องป้องกัน,เพียงแค่พลังโจมตีที่เด็ดขาดคงยังไม่พอ!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาตามตรง.
"อืม!"จงซานที่ใช้มือขัดหลัง,ครุ่นคิดอะไรบางอย่างอย่างล้ำลึก.
"ฝ่าบาท,ราชวงศ์ของพวกเรานั้นมีพลังอำนาจทางทหารที่ขยายขึ้นเรื่อยๆ,และสำหรับศิลาวิญญาณเอง,ด้วยหอการค้าต้าหรงเองก็มีมากมายเพิ่มขึ้นไม่หยุด,เกี่ยวกับการลงทุน?ด้วยยุคแห่งความวุ่นวาย
อันก่อให้เกิดสงคราม,การลงทุนของพวกเราเองย่อมทำให้ไม่สามารถได้รับผลตอบแทนกลับมาได้!"อี้เหยี่ยนกล่าวด้วยความกังวล.
"ก่อนที่ไฟสงครามของภาคใต้จะกลายเป็นสงครามใหญ่,จำเป็นต้องหากำไรให้ได้มากที่สุดสินะ!"จงซานที่สูดหายใจลึกขึ้นมาในทันที.
"หืม?
ฝ่าบาทมีแผนอะไรอยู่อย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา,พบสถานการณ์ผิดปรกติของจงซาน.
"ยุคแห่งความวุ่นวายได้เริ่มแล้ว,นอกจากนี้,ไม่ว่าจะเป็นที่ใหนก็เต็มไปด้วยไฟสงครามที่โหมกระหน่ำไปหมด,หากว่าภาคใต้ไฟสงครามไหม้มาถึง,ต้าเจิ้งเองอาจจะพบภัยพิบัติในไม่ช้าก็เร็ว,ดังนั้น......!"ดวงตาของจงซานที่แสดงท่าทางจริงจัง.
"ดังนั้นอะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.
"ดังนั้นข้าจึงต้องการจะกลืนกินภาคใต้,24
ราชวงศ์ราชันย์ทั้งหมด!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางจริงจัง.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,อี้เหยี่ยนที่กลายเป็นนิ่งงัน,แววตาที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ,กลืนกินทั้ง
24 ราชวงศ์ราชันย์? เป็นไปได้ด้วยรึ? ด้วยกำลังของราชวงศ์ต้าเจิ้งในเวลานี้,น่าจะสามารถพิชิต
3-5 ราชวงศ์ราชันย์ได้อย่างไม่มีปัญหา,ทว่าการจะกลืนกินทั้ง 24
ราชวงศ์ราชันย์นั้น,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน,ถึงแม้จะเป็นราชวงศ์สวรรค์,ยังไม่กล้าพูดจาใหญ่โตเช่นนี้เลย.
ก่อนหน้านี้,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,พวกเขาที่ต้องจัดการกับห้าราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่,ยังต้องใช้เวลายาวนานทีเดียวในการพิชิตชัย,แม้ว่าราชวงศ์ต้าเจิ้งเวลานี้จะทรงพลัง,หากแต่ก็ยังไม่สามารถเทียบกับราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวในอดีตได้แต่อย่างใด.
นี่คิดจะกลืนกิน 24 ราชวงศ์ราชันย์จริงๆรึ?
แม้ว่าอี้เหยี่ยนจะเต็มไปด้วยความตื่นตะลึงไม่อยากเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น,ทว่าก็ตระหนักได้ถึงบางอย่างได้ในทันที,มีความเป็นไปได้ว่าฝ่าบาทจะมีแผนการแล้วอย่างงั้นรึ?
"ฝ่าบาท,หรือว่ามีแผนการแล้วอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนลองสอบถามลองเชิง.
"ถูกแล้ว,ทั่วทั้งภาคใต้นั้นในเมืองใหญ่ๆต่างได้มีหอการค้าต้าหรงอยู่ด้วยกันทั้งนั้น,นี่คือก้าวแรก!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หอการค้า?
หนึ่งเมืองหนึ่งหอการค้า,สามารถทำอะไรได้อย่างงั้นรึ? จะสามารถทำอะไรต่อได้!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทันใดนั้น,อี้เหยี่ยนราวกับคิดถึงเรื่องราวอะไรบางอย่างได้.
"ฝ่าบาท,ท่านคิดจะใช้แผนการสวรรค์ล่ม,สงครามการค้าอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของอี้เหยี่ยนที่เปล่งประกายขึ้นมาในทันที.
สงครามการค้า,นี่เป็นสงครามรูปแบบหนึ่ง,ที่รบกันด้วยการค้าซึ่งภายในโลกใบนี้นั้นไม่ได้มีให้เห็นกันนัก,แม้นว่าคนทั่วไปจะดูแคลนเรื่องนี้ก็ตาม,หากแต่เมื่อร้อยปีที่แล้ว,ฝ่าบาทได้ใช้แผนการที่ทุกคนดูแคลนนี้,เอาชัยชนะได้,โดยที่ไม่ต้องสู้,ชนะราชวงศ์ราชันย์,ในเวลานั้น,ได้มีการบันทึกและสร้างประวัติศาสตร์การรบเช่นนี้เป็นครั้งแรก,หลังจากนั้นเกี่ยวกับแผนการสวรรค์ล่ม,ทำให้เหล่ากลุ่มอำนาจต่างๆต้องออกมากำหนดกฎเกณฑ์ป้องกันเรื่องดังกล่าวนี้อย่างชัดเจน,จนเวลานี้ไม่มีใครกล้าดูแคลนสงครามการค้านี้เลย,หากแต่การทำสงครามการค้านั้นก็เป็นเรื่องที่ยากที่จะทำเช่นกัน,จะมีสักกี่คนที่จะสามารถควบคุมและใช้มันได้กัน?
เกี่ยวกับแผนการสวรรค์ล่มเอง,แม้นว่าจะมีคนนำไปใช้บ้าง,แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับฝ่าบาทได้เลย.
เกี่ยวแผนการสวรรค์ล่มนี้,อี้เหยี่ยนได้ศึกษาอยู่หลายรอบเช่นกัน,ทุกๆครั้งเองก็ต้องถอนหายใจในทุกครั้ง,เกี่ยวกับแผนการสวรรค์ล่มนี้,หรือว่าฝ่าบาทคิดจะใช้สงครามการค้าอีกอย่างงั้นรึ?
"เจ้าเข้าใจข้ามากที่สุดล่ะนะ!"จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
กับการยืนยันคำพูดของจงซาน,ทำให้อี้เหยี่ยนดวงตาเปล่งประหาย,นี่คือสงครามการค้าอย่างงั้นรึ?
อี้เหยี่ยนที่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย,ก่อนหน้านี้เขาอยู่ฝั่งศัตรู,ตอนนี้จะได้มีประสบการณ์ด้วยตัวเองแล้ว.
"แผนการนี้มีชื่อเรียกว่า " แผนการกลืนปลาตัวใหญ่"
ไม่ใช่แค่ราชวงศ์ราชันย์แห่งเดียว,ทว่าเป็นปลาตัวใหญ่ทั้งหมด,24
ราชวงศ์ราชันย์,จะถูกเก็บลงในกระเป๋าเดียวกัน!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
รวมทั้ง 24
ราชวงศ์ราชันย์,ให้มาอยู่ในกระเป๋าเดียวกัน?
ใบหน้าของอี้เหยี่ยนที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด,หากเป็นคำพูดของคนอื่น,อี้เหยี่ยนคงไม่เชื่อแม้แต่น้อย,เพราะมันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน,ทว่า,จงซานในเมื่อกล่าวออกเช่นนี้,ทำให้อี้เหยี่ยนเวลานี้แสดงท่าทางลังเลว่าจะเป็นไปได้จริงหรือไม่?
"ในกลุ่มของแม่ทัพนั้น,เกี่ยวกับสถานการณ์ทั่วหล้านั้น,เจ้านับว่าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด,จงเจิ้งนั้นได้เดินทางไปยังภพหยิน,คอยบริหารงานเกี่ยวกับหอการค้าต้าหลงที่นั่น,ข้าเองก็ไม่สามารถจับจ้องแผนการทั้งหมดได้ตลอดเวลา,เกี่ยวกับรายระเอียดแผนการ"กลืนปลาตัวใหญ่นี้",ข้าจะให้เจ้าได้ช่วยข้าดูแลด้วย!"จงซานที่นำข้อมูลปึกหนึ่งที่จงซานเขียนขึ้นมาด้วยตัวเองยื่นออกไป.
เห็นแผนการที่เจาะลึกลงไปแล้ว,ดวงตาของอี้เหยี่ยนที่เป็นประกาย,รับมาด้วยความเคารพ.
ที่ด้านหน้านั้นมีอักษรขนาดใหญ่เขียนอยู่,"แผนการกลืนปลาตัวใหญ่."
อี้เหยี่ยนที่อ่านเนื้อหาด้านใน,ความคิดของเขาที่เงียบหายไป,อยู่ในการคิดใคร่ครวญ,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมาเป็นระยะ.
เห็นอี้เหยี่ยนที่ศึกษา,แผนการกลืนปลาตัวใหญ่,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ขณะยกน้ำชาขึ้นจิบ.
จากนั้นไม่ช้า,ใบหน้าของอี้เหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ,แววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"ฝ่าบาท,จะต้องใช้เงินลงทุนมากมายขนาดนี้เลยเหรอ!"อี้เหยี่ยนที่สูดหายใจลึก.
"จำนวนเงินมากมายรึ?
เงินก้อนใหญ่ก็จะนำมาซึ่งเงินก้อนอื่นๆอีกเป็นจำนวนมาก."จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่,เงินก้อนใหญ่นี้ถือว่าไม่ได้มากมาย,หากว่าแผนการนี้ประสบความสำเร็จ,
ราชวงศ์ราชันย์ทั้ง 24 จะต้องการยอมรับความพ่ายแพ้แม้แต่ราชวงศ์ของพวกเราก็แทบจะไม่ต้องต่อสู้อย่างแน่นอน!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวด้วยความตื่นเต้น.
"เจ้าคิดว่าอย่างไร?"จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"เป็นไปได้แน่นอน,แผนการนี้ร้ายกาจยิ่งกว่าแผนการสวรรค์ล่มอีก,แผนการสวรรค์ล่มนั้นยึดครองเพียงแค่เศรษฐกิจ,หากแต่แผนการนี้,ได้สร้างความวุ่นวายของตลาดไปทั่วทั้งภาคใต้,นอกจากนี้คนอื่นๆยังไม่สามารถตระหนักถึงได้,แผนการนี้จะถูกขับเคลื่อนอย่างเงียบๆ,เมื่อค้นพบก็สายเกินไปแล้ว,พวกเขาต้องจมลงไปในหลุมกับดักแล้ว,จนไม่สามารถปีนขึ้นมาได้,นี่เป็นขุมนรกที่ยากจะมีใครหนีออกมาได้,เมื่อเริ่มแล้ว,ก็ยากที่จะหยุด!"อี้เหยี่ยนที่ถอนหายใจยาว.
"เวลานี้นับเป็นช่วงเวลาพิเศษ,มีแต่ต้องใช้วิธีการนี้เท่านั้น,เมื่อรวมภาคใต้เข้าด้วยกันได้แล้ว,แผนการปกป้องถึงจะเริ่มได้อีกครั้ง,หากใช้ไปแล้วก็ยากที่จะใช้ได้อีกด้วย,การเดินหมากในครั้งนี้เองก็มีความเสี่ยงไม่น้อยเช่นกัน!"จงซานที่พยักหน้าสูดหายใจลึก.
"แผนการที่จะกลืน 24
ราชวงศ์ราชันย์นี้,ราชวงศ์ต้าเจิ้งเองก็ต้องระมัดระวังสินะ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แผนการนี้เป็นการทุ่มตลาด,สร้างความเสี่ยงให้กับต้าเจิ้งไม่น้อย,ทว่าหากสามารถรวม
24 ราชวงศ์ราชันย์ได้,สถานการณ์ของต้าเจิ้งก็จะกลับมา,ทว่า,การดำเนินการนี้จะต้องควบคุมพื้นที่ให้รัดกุม,ห้ามให้ขยายออกไปจากพื้นที่เป้าหมายโดยเด็ดขาด!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
"แผนการกลืนปลาตัวใหญ่นี้ต้องมอบให้เจ้า,ช่วยจัดการหอการค้าต้าหรง,ข้าจะมอบให้เจ้าเป็นคนจัดการทั้งหมด,เพราะเรื่องนี้จะต้องระมัดระวังอย่างที่สุด."จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า,ฝ่าบาทโปรดวางใจ,เกี่ยวกับสงครามการค้า,เฉินได้ศึกษามาเป็นอย่างดี,เกี่ยวกับดำเนินการขั้นต้นนี้รับรองไม่มีปัญหา,หากแต่จำเป็นต้องใช้เวลาสักเล็กน้อย,ในการดำเนินการ,หากแต่รับรองว่าผลรับที่ได้ต้องเป็นไปตามที่ฝ่าบาทต้องการแน่นอน!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"
จงซานและอี้เหยี่ยนที่พูดคุยกันเป็นการส่วนตัวถึงสองวันสองคืน,จากนั้นเช้าวันถัดมาที่เกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียวก็ได้ปรากฏแขกคนหนึ่ง.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่,กงจูชิงชิง,เนี่ยชิงชิงนั่นเอง! เนี่ยชิงเชิงที่ขี่หงเพลิงบินตรงมา,หงเพลิงที่มีระดับราชันย์แท้,ทำให้มีความเร็วในการเดินทางสูงมาก.
หลังจากที่องค์รักษ์ได้เข้าไปแจ้งจงซาน,จงซานก็เดินทางมายังห้องโถงรับรองในทันที,ซึ่งเนี่ยชิงชิงได้มารออยู่แล้ว,นางที่ขมวดคิ้วไปมา,ราวกับว่ากำลังมีเรื่องกังวลใจอย่างที่สุด.
"กงจูชิงชิง,มีอะไรถึงได้มาที่นี่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่เข้ามายังห้องรับรองและกล่าวออกมา.
เนี่ยชิงชิงที่ครุ่นคิดอะไรมากมาย,เมื่อได้ยินเสียงของจงซานก็ลืมทุกอย่างไป,นางที่หันหน้ามาจับจ้องจงซาน,ใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม,ไม่รู้ทำไมว่านางต้องตื่นเต้นดีใจ,เพียงแค่เห็นเขา,ความกังวลใจทั้งหมดก็มลายหายสิ้น,กลายเป็นความยินดีมากมายปรากฏออกมา.
นางที่เห็นจงซานจับจ้องมองมา,เนี่ยชิงชิงที่ราวกับพบว่าตัวเองรู้สึกยินดีเกินไป,ใบหน้าที่แดงระเรื่อ,ก่อนที่จะเปลี่ยนหัวข้อไปในทันที,"หลิงเอ๋อล่ะ?"
"หลิงเอ๋อปิดตัวบำเพ็ญอยู่!"
"หืม!"
"กงจูชิงชิง,ในเมื่อเดินทางมาแล้ว,ก็อยู่ที่นี่ก่อนดีหรือไม่,รอให้หลิงเอ๋อออกมา,จะได้พาท่านเที่ยวชมพื้นที่รอบๆ!"จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
ได้ยินจงซานกล่าวเชิญ,เนี่ยชิงชิงที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เวลานี้เกิดเรื่องสำคัญขึ้น!"เนี่ยชิงชิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หืม?"
"ฝ่าบาทให้ข้าเดินทางมาที่นี่."
"เนี่ยฟ่านเฉิน?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ใช่,ฝ่าบาทให้ข้ามาเชิญเจ้า,เดินทางไปยังเมืองหลี่โห่วเซิ่ง!"เนี่ยชิงชิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เชิญข้าอย่างงั้นรึ?
เกิดเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"เมื่อเร็วๆนี้ฝ่าบาทสังหรใจไม่ดีนัก,จึงได้ขอให้ข้าเดินทางมาที่นี่!"เนี่ยชิงชิงที่กล่าวออกมาด้วยความหวัง.
"สังหรใจไม่ดีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.
การที่เนี่ยฟ่านเฉินเกิดสังหรใจเช่นนี้,แน่นอนว่าต้องไม่ใช่เรื่องเล็ก,ว่าแต่กำลังเกิดเรื่องอะไรที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่กันแน่?
"แล้วเนี่ยฟ่านเฉินยังกล่าวอะไรเพิ่มหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ไม่,ฝ่าบาทไม่ได้กล่าวสิ่งใด,บอกเพียงให้ข้ามาเชิญเจ้า!"เนี่ยชิงชิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"มีเรื่องอะไรสำคัญที่เกิดขึ้นที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่อย่างงั้นรึ?
เรื่องผิดปรกติ,มีอะไรหรือไม่?"จงซานที่กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"ไม่,หลายปีมานี้ก็เหมือนๆกัน,การต่อสู้สงครามกับราชวงศ์ราชันย์ที่ทวีความรุนแรงกระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ไม่ว่าจะเป็นที่ใดก็ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยสงคราม!"เนี่ยชิงชิงที่ส่ายหน้าไปมา.
จงซานที่ก้มหน้าครุ่นคิดไปมาเล็กน้อย,ขณะเดินไปมา.
เนี่ยฟ่านเฉิน? สังหรใจไม่ดี?แล้วทำไมต้องเชิญข้าด้วย?
จงซานที่กำลังเดินไปมาช้าๆ,ทว่าเนี่ยชิงชิงที่อยู่ข้างๆกับเต็มไปด้วยท่าทางร้อนใจ.
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วยาม,เนี่ยชิงชิงก็ไม่สามารถทนได้ในที่สุด.
"เจ้าจะไปหรือไม่?"เนี่ยชิงชิงที่กล่าวด้วยสีหน้าคาดหวัง.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมา,ขณะที่เห็นเนี่ยชิงชิงจดจ้องด้วยสายตาคาดหวัง,ทำให้จงซานหัวใจสั่นไหวเหมือนกัน,ท้ายที่สุดก็เข้าใจว่าทำไม,เนี่ยฟ่านเฉินถึงได้ส่งเนี่ยชิงชิงมาที่นี่,เพราะว่าเนี่ยชิงชิงนั้นมีบุญคุณต่อตัวเขานั่นเอง,หากไม่เพราะว่าเนี่ยชิงชิงล่ะก็,หลิงเอ๋อคงตกตายไปเมื่อครั้งอยู่สำนักไคหยางแล้ว,หากไม่เพราะว่าเนี่ยชิงชิง,ตัวเขาเองคงไม่ได้หลิงเอ๋อกลับคืน,การที่ส่งนางเดินทางมานี่,เนี่ยฟ่านเฉินได้คิดเอาไว้อย่างดีแล้ว,หากเป็นเนี่ยชิงชิงที่เดินทางมาเชิญเขา,จงซานย่อมไม่สามารถปฏิเสธได้.
"ตกลง,รอให้ข้าเตรียมการทุกอย่างแล้วเสร็จ,พรุ่งนี้พวกเราจะเดินทางไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่ด้วยกัน!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"อืม!"ใบหน้าของเนี่ยชิงชิงที่แสดงท่าทางดีใจ.
Chapter 673 Swallows up the plan greatly
大鲸吞计划
แผนการกลืนปลาตัวใหญ่.
บนเกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซี่ยว,ตำหนักเทียนหยวน,ห้องอักษรของจงซาน.
ภายในห้องอักษรเวลานี้,ทุกคนได้แยกย้ายกันไปแล้ว,เหลือเพียงคนสองคนในห้องอักษร,หนึ่งคือจงซาน,อีกหนึ่งคือแม่ทัพกองกำลังที่สาม,อี้เหยี่ยน!
"ฝ่าบาท,ทั่วหล้ากำลังวุ่นวาย,พวกเราเองก็ยิ่งมีอันตรายเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.
"หืม?"
"ทวีปศักดิ์สิทธิ์ทางตะวันออก,ทางตะวันตก,ทางเหนือที่เพลิงสงครามกำลังลุกลามใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,ทุกๆวันคนตายมากมายหลายล้านคน,ความโกลาหลที่มากมาย,ไม่สามารถหยุดได้,มีเพียงแค่ทางภาคใต้ของพวกเขา,ตอนนี้
25 ราชวงศ์ราชันย์,อยู่ในสมดุล,ไม่คิดที่จะก่อสงครามใหญ่,และมี 24
ราชวงศ์ราชันย์,ที่กำลังถูกระงับอำนาจของพวกเขาให้หยุดนิ่ง,ตราบเท่าที่มีใครสักคนขยับ,สงครามจะต้องปะทุระเบิดออกมาแน่!"อี้เหยี่ยนที่สูดหายใจลึก.
"24
ราชวงศ์ราชันย์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่เคาะนิ้วไปที่โต๊ะเบาๆ.
"ฝ่าบาท,นับจากวันนี้,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งเวลานี้ถูกจับจ้องจากราชวงศ์ราชันย์อื่นๆด้วยสายตาชั่วร้าย,เหตุผลใหญ่ที่ภาคใต้นั้นยังไม่เข้าสู่ความวุ่นวาย,เป็นเพราะความสมดุลของต้าเจิ้งเรา,พวกเขาไม่กล้าที่จะขยับก่อนที่ต้าเจิ้งจะเคลื่อนไหว,และดูเหมือนว่าเหตุผลหนึ่งพวกเขาเองก็รอคอยเพลิงสงครามจากภาคตะวันออกและตะวันตกที่จะลามมายังภาคใต้,พวกเขาจึงไม่คิดตัดสินใจเคลื่อนไหวแต่อย่างได!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวด้วยความกังวล.
"แล้วตอนนี้ราชวงศ์ของพวกเราต้องทำอย่างไร?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ต้องป้องกัน,เพียงแค่พลังโจมตีที่เด็ดขาดคงยังไม่พอ!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาตามตรง.
"อืม!"จงซานที่ใช้มือขัดหลัง,ครุ่นคิดอะไรบางอย่างอย่างล้ำลึก.
"ฝ่าบาท,ราชวงศ์ของพวกเรานั้นมีพลังอำนาจทางทหารที่ขยายขึ้นเรื่อยๆ,และสำหรับศิลาวิญญาณเอง,ด้วยหอการค้าต้าหรงเองก็มีมากมายเพิ่มขึ้นไม่หยุด,เกี่ยวกับการลงทุน?ด้วยยุคแห่งความวุ่นวาย
อันก่อให้เกิดสงคราม,การลงทุนของพวกเราเองย่อมทำให้ไม่สามารถได้รับผลตอบแทนกลับมาได้!"อี้เหยี่ยนกล่าวด้วยความกังวล.
"ก่อนที่ไฟสงครามของภาคใต้จะกลายเป็นสงครามใหญ่,จำเป็นต้องหากำไรให้ได้มากที่สุดสินะ!"จงซานที่สูดหายใจลึกขึ้นมาในทันที.
"หืม?
ฝ่าบาทมีแผนอะไรอยู่อย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา,พบสถานการณ์ผิดปรกติของจงซาน.
"ยุคแห่งความวุ่นวายได้เริ่มแล้ว,นอกจากนี้,ไม่ว่าจะเป็นที่ใหนก็เต็มไปด้วยไฟสงครามที่โหมกระหน่ำไปหมด,หากว่าภาคใต้ไฟสงครามไหม้มาถึง,ต้าเจิ้งเองอาจจะพบภัยพิบัติในไม่ช้าก็เร็ว,ดังนั้น......!"ดวงตาของจงซานที่แสดงท่าทางจริงจัง.
"ดังนั้นอะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.
"ดังนั้นข้าจึงต้องการจะกลืนกินภาคใต้,24
ราชวงศ์ราชันย์ทั้งหมด!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางจริงจัง.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,อี้เหยี่ยนที่กลายเป็นนิ่งงัน,แววตาที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ,กลืนกินทั้ง
24 ราชวงศ์ราชันย์? เป็นไปได้ด้วยรึ? ด้วยกำลังของราชวงศ์ต้าเจิ้งในเวลานี้,น่าจะสามารถพิชิต
3-5 ราชวงศ์ราชันย์ได้อย่างไม่มีปัญหา,ทว่าการจะกลืนกินทั้ง 24
ราชวงศ์ราชันย์นั้น,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน,ถึงแม้จะเป็นราชวงศ์สวรรค์,ยังไม่กล้าพูดจาใหญ่โตเช่นนี้เลย.
ก่อนหน้านี้,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,พวกเขาที่ต้องจัดการกับห้าราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่,ยังต้องใช้เวลายาวนานทีเดียวในการพิชิตชัย,แม้ว่าราชวงศ์ต้าเจิ้งเวลานี้จะทรงพลัง,หากแต่ก็ยังไม่สามารถเทียบกับราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวในอดีตได้แต่อย่างใด.
นี่คิดจะกลืนกิน 24 ราชวงศ์ราชันย์จริงๆรึ?
แม้ว่าอี้เหยี่ยนจะเต็มไปด้วยความตื่นตะลึงไม่อยากเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น,ทว่าก็ตระหนักได้ถึงบางอย่างได้ในทันที,มีความเป็นไปได้ว่าฝ่าบาทจะมีแผนการแล้วอย่างงั้นรึ?
"ฝ่าบาท,หรือว่ามีแผนการแล้วอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนลองสอบถามลองเชิง.
"ถูกแล้ว,ทั่วทั้งภาคใต้นั้นในเมืองใหญ่ๆต่างได้มีหอการค้าต้าหรงอยู่ด้วยกันทั้งนั้น,นี่คือก้าวแรก!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หอการค้า?
หนึ่งเมืองหนึ่งหอการค้า,สามารถทำอะไรได้อย่างงั้นรึ? จะสามารถทำอะไรต่อได้!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทันใดนั้น,อี้เหยี่ยนราวกับคิดถึงเรื่องราวอะไรบางอย่างได้.
"ฝ่าบาท,ท่านคิดจะใช้แผนการสวรรค์ล่ม,สงครามการค้าอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของอี้เหยี่ยนที่เปล่งประกายขึ้นมาในทันที.
สงครามการค้า,นี่เป็นสงครามรูปแบบหนึ่ง,ที่รบกันด้วยการค้าซึ่งภายในโลกใบนี้นั้นไม่ได้มีให้เห็นกันนัก,แม้นว่าคนทั่วไปจะดูแคลนเรื่องนี้ก็ตาม,หากแต่เมื่อร้อยปีที่แล้ว,ฝ่าบาทได้ใช้แผนการที่ทุกคนดูแคลนนี้,เอาชัยชนะได้,โดยที่ไม่ต้องสู้,ชนะราชวงศ์ราชันย์,ในเวลานั้น,ได้มีการบันทึกและสร้างประวัติศาสตร์การรบเช่นนี้เป็นครั้งแรก,หลังจากนั้นเกี่ยวกับแผนการสวรรค์ล่ม,ทำให้เหล่ากลุ่มอำนาจต่างๆต้องออกมากำหนดกฎเกณฑ์ป้องกันเรื่องดังกล่าวนี้อย่างชัดเจน,จนเวลานี้ไม่มีใครกล้าดูแคลนสงครามการค้านี้เลย,หากแต่การทำสงครามการค้านั้นก็เป็นเรื่องที่ยากที่จะทำเช่นกัน,จะมีสักกี่คนที่จะสามารถควบคุมและใช้มันได้กัน?
เกี่ยวกับแผนการสวรรค์ล่มเอง,แม้นว่าจะมีคนนำไปใช้บ้าง,แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับฝ่าบาทได้เลย.
เกี่ยวแผนการสวรรค์ล่มนี้,อี้เหยี่ยนได้ศึกษาอยู่หลายรอบเช่นกัน,ทุกๆครั้งเองก็ต้องถอนหายใจในทุกครั้ง,เกี่ยวกับแผนการสวรรค์ล่มนี้,หรือว่าฝ่าบาทคิดจะใช้สงครามการค้าอีกอย่างงั้นรึ?
"เจ้าเข้าใจข้ามากที่สุดล่ะนะ!"จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
กับการยืนยันคำพูดของจงซาน,ทำให้อี้เหยี่ยนดวงตาเปล่งประหาย,นี่คือสงครามการค้าอย่างงั้นรึ?
อี้เหยี่ยนที่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย,ก่อนหน้านี้เขาอยู่ฝั่งศัตรู,ตอนนี้จะได้มีประสบการณ์ด้วยตัวเองแล้ว.
"แผนการนี้มีชื่อเรียกว่า " แผนการกลืนปลาตัวใหญ่"
ไม่ใช่แค่ราชวงศ์ราชันย์แห่งเดียว,ทว่าเป็นปลาตัวใหญ่ทั้งหมด,24
ราชวงศ์ราชันย์,จะถูกเก็บลงในกระเป๋าเดียวกัน!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
รวมทั้ง 24
ราชวงศ์ราชันย์,ให้มาอยู่ในกระเป๋าเดียวกัน?
ใบหน้าของอี้เหยี่ยนที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด,หากเป็นคำพูดของคนอื่น,อี้เหยี่ยนคงไม่เชื่อแม้แต่น้อย,เพราะมันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน,ทว่า,จงซานในเมื่อกล่าวออกเช่นนี้,ทำให้อี้เหยี่ยนเวลานี้แสดงท่าทางลังเลว่าจะเป็นไปได้จริงหรือไม่?
"ในกลุ่มของแม่ทัพนั้น,เกี่ยวกับสถานการณ์ทั่วหล้านั้น,เจ้านับว่าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด,จงเจิ้งนั้นได้เดินทางไปยังภพหยิน,คอยบริหารงานเกี่ยวกับหอการค้าต้าหลงที่นั่น,ข้าเองก็ไม่สามารถจับจ้องแผนการทั้งหมดได้ตลอดเวลา,เกี่ยวกับรายระเอียดแผนการ"กลืนปลาตัวใหญ่นี้",ข้าจะให้เจ้าได้ช่วยข้าดูแลด้วย!"จงซานที่นำข้อมูลปึกหนึ่งที่จงซานเขียนขึ้นมาด้วยตัวเองยื่นออกไป.
เห็นแผนการที่เจาะลึกลงไปแล้ว,ดวงตาของอี้เหยี่ยนที่เป็นประกาย,รับมาด้วยความเคารพ.
ที่ด้านหน้านั้นมีอักษรขนาดใหญ่เขียนอยู่,"แผนการกลืนปลาตัวใหญ่."
อี้เหยี่ยนที่อ่านเนื้อหาด้านใน,ความคิดของเขาที่เงียบหายไป,อยู่ในการคิดใคร่ครวญ,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมาเป็นระยะ.
เห็นอี้เหยี่ยนที่ศึกษา,แผนการกลืนปลาตัวใหญ่,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ขณะยกน้ำชาขึ้นจิบ.
จากนั้นไม่ช้า,ใบหน้าของอี้เหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ,แววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"ฝ่าบาท,จะต้องใช้เงินลงทุนมากมายขนาดนี้เลยเหรอ!"อี้เหยี่ยนที่สูดหายใจลึก.
"จำนวนเงินมากมายรึ?
เงินก้อนใหญ่ก็จะนำมาซึ่งเงินก้อนอื่นๆอีกเป็นจำนวนมาก."จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่,เงินก้อนใหญ่นี้ถือว่าไม่ได้มากมาย,หากว่าแผนการนี้ประสบความสำเร็จ,
ราชวงศ์ราชันย์ทั้ง 24 จะต้องการยอมรับความพ่ายแพ้แม้แต่ราชวงศ์ของพวกเราก็แทบจะไม่ต้องต่อสู้อย่างแน่นอน!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวด้วยความตื่นเต้น.
"เจ้าคิดว่าอย่างไร?"จงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"เป็นไปได้แน่นอน,แผนการนี้ร้ายกาจยิ่งกว่าแผนการสวรรค์ล่มอีก,แผนการสวรรค์ล่มนั้นยึดครองเพียงแค่เศรษฐกิจ,หากแต่แผนการนี้,ได้สร้างความวุ่นวายของตลาดไปทั่วทั้งภาคใต้,นอกจากนี้คนอื่นๆยังไม่สามารถตระหนักถึงได้,แผนการนี้จะถูกขับเคลื่อนอย่างเงียบๆ,เมื่อค้นพบก็สายเกินไปแล้ว,พวกเขาต้องจมลงไปในหลุมกับดักแล้ว,จนไม่สามารถปีนขึ้นมาได้,นี่เป็นขุมนรกที่ยากจะมีใครหนีออกมาได้,เมื่อเริ่มแล้ว,ก็ยากที่จะหยุด!"อี้เหยี่ยนที่ถอนหายใจยาว.
"เวลานี้นับเป็นช่วงเวลาพิเศษ,มีแต่ต้องใช้วิธีการนี้เท่านั้น,เมื่อรวมภาคใต้เข้าด้วยกันได้แล้ว,แผนการปกป้องถึงจะเริ่มได้อีกครั้ง,หากใช้ไปแล้วก็ยากที่จะใช้ได้อีกด้วย,การเดินหมากในครั้งนี้เองก็มีความเสี่ยงไม่น้อยเช่นกัน!"จงซานที่พยักหน้าสูดหายใจลึก.
"แผนการที่จะกลืน 24
ราชวงศ์ราชันย์นี้,ราชวงศ์ต้าเจิ้งเองก็ต้องระมัดระวังสินะ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แผนการนี้เป็นการทุ่มตลาด,สร้างความเสี่ยงให้กับต้าเจิ้งไม่น้อย,ทว่าหากสามารถรวม
24 ราชวงศ์ราชันย์ได้,สถานการณ์ของต้าเจิ้งก็จะกลับมา,ทว่า,การดำเนินการนี้จะต้องควบคุมพื้นที่ให้รัดกุม,ห้ามให้ขยายออกไปจากพื้นที่เป้าหมายโดยเด็ดขาด!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ.
"แผนการกลืนปลาตัวใหญ่นี้ต้องมอบให้เจ้า,ช่วยจัดการหอการค้าต้าหรง,ข้าจะมอบให้เจ้าเป็นคนจัดการทั้งหมด,เพราะเรื่องนี้จะต้องระมัดระวังอย่างที่สุด."จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า,ฝ่าบาทโปรดวางใจ,เกี่ยวกับสงครามการค้า,เฉินได้ศึกษามาเป็นอย่างดี,เกี่ยวกับดำเนินการขั้นต้นนี้รับรองไม่มีปัญหา,หากแต่จำเป็นต้องใช้เวลาสักเล็กน้อย,ในการดำเนินการ,หากแต่รับรองว่าผลรับที่ได้ต้องเป็นไปตามที่ฝ่าบาทต้องการแน่นอน!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"
จงซานและอี้เหยี่ยนที่พูดคุยกันเป็นการส่วนตัวถึงสองวันสองคืน,จากนั้นเช้าวันถัดมาที่เกาะลอยฟ้าสวนสวรรค์หลิงเซียวก็ได้ปรากฏแขกคนหนึ่ง.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่,กงจูชิงชิง,เนี่ยชิงชิงนั่นเอง! เนี่ยชิงเชิงที่ขี่หงเพลิงบินตรงมา,หงเพลิงที่มีระดับราชันย์แท้,ทำให้มีความเร็วในการเดินทางสูงมาก.
หลังจากที่องค์รักษ์ได้เข้าไปแจ้งจงซาน,จงซานก็เดินทางมายังห้องโถงรับรองในทันที,ซึ่งเนี่ยชิงชิงได้มารออยู่แล้ว,นางที่ขมวดคิ้วไปมา,ราวกับว่ากำลังมีเรื่องกังวลใจอย่างที่สุด.
"กงจูชิงชิง,มีอะไรถึงได้มาที่นี่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่เข้ามายังห้องรับรองและกล่าวออกมา.
เนี่ยชิงชิงที่ครุ่นคิดอะไรมากมาย,เมื่อได้ยินเสียงของจงซานก็ลืมทุกอย่างไป,นางที่หันหน้ามาจับจ้องจงซาน,ใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม,ไม่รู้ทำไมว่านางต้องตื่นเต้นดีใจ,เพียงแค่เห็นเขา,ความกังวลใจทั้งหมดก็มลายหายสิ้น,กลายเป็นความยินดีมากมายปรากฏออกมา.
นางที่เห็นจงซานจับจ้องมองมา,เนี่ยชิงชิงที่ราวกับพบว่าตัวเองรู้สึกยินดีเกินไป,ใบหน้าที่แดงระเรื่อ,ก่อนที่จะเปลี่ยนหัวข้อไปในทันที,"หลิงเอ๋อล่ะ?"
"หลิงเอ๋อปิดตัวบำเพ็ญอยู่!"
"หืม!"
"กงจูชิงชิง,ในเมื่อเดินทางมาแล้ว,ก็อยู่ที่นี่ก่อนดีหรือไม่,รอให้หลิงเอ๋อออกมา,จะได้พาท่านเที่ยวชมพื้นที่รอบๆ!"จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
ได้ยินจงซานกล่าวเชิญ,เนี่ยชิงชิงที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เวลานี้เกิดเรื่องสำคัญขึ้น!"เนี่ยชิงชิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หืม?"
"ฝ่าบาทให้ข้าเดินทางมาที่นี่."
"เนี่ยฟ่านเฉิน?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ใช่,ฝ่าบาทให้ข้ามาเชิญเจ้า,เดินทางไปยังเมืองหลี่โห่วเซิ่ง!"เนี่ยชิงชิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เชิญข้าอย่างงั้นรึ?
เกิดเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"เมื่อเร็วๆนี้ฝ่าบาทสังหรใจไม่ดีนัก,จึงได้ขอให้ข้าเดินทางมาที่นี่!"เนี่ยชิงชิงที่กล่าวออกมาด้วยความหวัง.
"สังหรใจไม่ดีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่หรี่ตาเล็กลง.
การที่เนี่ยฟ่านเฉินเกิดสังหรใจเช่นนี้,แน่นอนว่าต้องไม่ใช่เรื่องเล็ก,ว่าแต่กำลังเกิดเรื่องอะไรที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่กันแน่?
"แล้วเนี่ยฟ่านเฉินยังกล่าวอะไรเพิ่มหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ไม่,ฝ่าบาทไม่ได้กล่าวสิ่งใด,บอกเพียงให้ข้ามาเชิญเจ้า!"เนี่ยชิงชิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"มีเรื่องอะไรสำคัญที่เกิดขึ้นที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่อย่างงั้นรึ?
เรื่องผิดปรกติ,มีอะไรหรือไม่?"จงซานที่กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"ไม่,หลายปีมานี้ก็เหมือนๆกัน,การต่อสู้สงครามกับราชวงศ์ราชันย์ที่ทวีความรุนแรงกระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ไม่ว่าจะเป็นที่ใดก็ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยสงคราม!"เนี่ยชิงชิงที่ส่ายหน้าไปมา.
จงซานที่ก้มหน้าครุ่นคิดไปมาเล็กน้อย,ขณะเดินไปมา.
เนี่ยฟ่านเฉิน? สังหรใจไม่ดี?แล้วทำไมต้องเชิญข้าด้วย?
จงซานที่กำลังเดินไปมาช้าๆ,ทว่าเนี่ยชิงชิงที่อยู่ข้างๆกับเต็มไปด้วยท่าทางร้อนใจ.
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วยาม,เนี่ยชิงชิงก็ไม่สามารถทนได้ในที่สุด.
"เจ้าจะไปหรือไม่?"เนี่ยชิงชิงที่กล่าวด้วยสีหน้าคาดหวัง.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมา,ขณะที่เห็นเนี่ยชิงชิงจดจ้องด้วยสายตาคาดหวัง,ทำให้จงซานหัวใจสั่นไหวเหมือนกัน,ท้ายที่สุดก็เข้าใจว่าทำไม,เนี่ยฟ่านเฉินถึงได้ส่งเนี่ยชิงชิงมาที่นี่,เพราะว่าเนี่ยชิงชิงนั้นมีบุญคุณต่อตัวเขานั่นเอง,หากไม่เพราะว่าเนี่ยชิงชิงล่ะก็,หลิงเอ๋อคงตกตายไปเมื่อครั้งอยู่สำนักไคหยางแล้ว,หากไม่เพราะว่าเนี่ยชิงชิง,ตัวเขาเองคงไม่ได้หลิงเอ๋อกลับคืน,การที่ส่งนางเดินทางมานี่,เนี่ยฟ่านเฉินได้คิดเอาไว้อย่างดีแล้ว,หากเป็นเนี่ยชิงชิงที่เดินทางมาเชิญเขา,จงซานย่อมไม่สามารถปฏิเสธได้.
"ตกลง,รอให้ข้าเตรียมการทุกอย่างแล้วเสร็จ,พรุ่งนี้พวกเราจะเดินทางไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่ด้วยกัน!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"อืม!"ใบหน้าของเนี่ยชิงชิงที่แสดงท่าทางดีใจ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น