Immortality Chapter 671 Bai Qi
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 671 ไป๋ฉี.
Chapter 671 Bai Qi
ย้อนกลับมาด้านนอกตระกูลเทียนเล็กน้อย,สามยอดฝีมือที่เข้าล้อมกรอบ,ภูติสวรรค์,เสียงที่ดังโหยหวนของภูติสวรรค์,ก่อนที่จะระเบิดออกมาเสียงดัง,ทำให้เหล่าภูติปิศาจแตกสลายพังทลายหายไปหมดในทันที.
ยอดฝีมือในชุดสีขาวสามคน,ผมเผ้าที่โบกสะบัดตามแรงลม,ขณะจับจ้องมองหน้ากันและกัน,ใบหน้าที่แสดงความจริงจัง.
การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงก่อนหน้านี้หยุดนิ่งลงทันที,ด้วยสิบยอดฝีมือที่ออกมาจากบ่อคลื่นสงบ,ตระกูลเทียนน่าพรั่นพรึงนักได้ซุกซ่อนตัวตนที่อันตรายมากมายเอาไว้,พวกเขายังมียอดฝีมือที่ซ่อนอยู่มากมายเท่าไหร่กัน?
แทบทุกคนที่ตื่นตระหนก,ขณะที่เย่ชิงเฉิง,ประมุขโลกอมตะเข้าปะทะกับเทียนจี้จื่อ,ทันใดนั้นดวงตาของเย่ชิงเฉิงที่หดเกร็ง,สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่ทรงพลัง,หยินโหลวหรี่?
เย่ชิงเฉิงที่นึกถึงหยินโหลวหรี่ได้ในทันที,จงซานได้กระทำอะไรบางอย่างด้านใน.
ทว่าในเวลาต่อมา,เย่ชิงเฉิง,ที่หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ,ในเวลานั้นปรากฏกลิ่นอายที่ทรงพลังพวยพุ่งลุกโชนขึ้นมา.
ไร้ซึ่งความลังเล,เย่ชิงเฉิงที่เคลื่อนไหวด้วยความรวดเร็ว,นำคนของโลกอมตะในชุดสีแดง,คนทั้งสองที่หลบหนีออกไปทันที.
สิบ?ตระกูลเทียนยังมียอดฝีมือซ่อนไว้อีกสิบอย่างงั้นรึ?
เย่ชิงเฉิงที่ตัดสินใจหนีอย่างรวดเร็ว.
สิบยอดฝีมือที่ออกมา,ได้กระจายไปยังทิศต่างๆ,โดยเฉพาะกับแขกที่มาจากโลกใบใหญ่,พวกเขาไล่ล่าสังหารไร้ความปราณี.
สถานการณ์เปลี่ยนไปในทันที,ตระกูลเทียนแข็งแกร่งมาก,นี่คือตระกูลที่มีความเป็นมาอย่างยาวนาน,ไม่สามารถล่วงเกินได้,พวกเขามีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาด.
สิบยอดฝีมือ,แต่ละคนแข็งแกร่งน่าหวาดกลัวมาก,รุนแรงไร้เทียมทาน,นี่คือผู้เยี่ยมยุทธ์ที่แท้จริงของตระกูลเทียน.
รอบๆที่เงียบลงไปหมดแล้ว,เหลือแค่เพียงเสวียนหยวนและหยินโหลวหรี่ที่อยู่นอกบ่อคลื่นสงบ.
อาวุโสสามคนที่เข้ารอบกรอบคนทั้งสอง,และยังมีผู้พิทักษ์ชราที่ดูแลประตูก่อนหน้านี้ด้วย,คนทั้งสี่ที่เข้ารอบกรอบเสวียนหยวน.
เสวียนหยวนที่ทำมุทราปลดผนึก,ไม่สามารถออมมือได้,เพราะเสวียนรู้ดีว่า,ฝ่ายตรงขามนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,ถึงแม้ว่าเขาเองจะไม่พ่าย,แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรับมือกับยอดฝีมือทั้งสิบคนได้.ตระกูลเทียน,ควรค่าแล้วที่เป็นกลุ่มอิทธิพลลำดับหนึ่งของภพหยิน.
ในเวลานั้นเสวียนหยวนที่สร้างบอลแสงขนาดใหญ่ปกคลุมเสวียนหยวนและหยินโหลวหรี่เอาไว้,นี่คือวิชาป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของตำหนักศาลเทวะ,ไม่ว่าสามยอดฝีมือจะโจมตีอย่างไร,ก็ไม่สามารถทำลายม่านพลังเข้ามาได้.
หยินโหลวหรี่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวั่นเกรง,บัดซบ,นี่คือตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?
สิบคน? มีระดับสวรรค์แท้อีกสิบคนอย่างงั้นรึ?
ที่หน้าผากของหยินโหลวหรี่ได้หลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมา,จดจ้องมองไปยังยอดฝีมือของตระกูลเทียนที่กำลังล้อมกรอบ,หัวใจของเขาที่สั่นไหว,พร้อมกับจดจ้องมองไปยังเสวียนหยวนที่กำลังหลับตาอยู่,ไม่รู้ว่าตอนนี้ควรจะทำอย่างไร?
สามยอดฝีมือที่โจมตีบอลแสงป้องกัน,ไร้ซึ่งผลกระทบใดๆ,และจากนั้นก็เป็นสี่ยอดฝีมือที่โจมตีพร้อมกัน,บอลแสงเริ่มโยกไปมาเกิดเป็นคลื่นเป็นระลอกกระจายไปทั่วบอลแสง.
ก่อนหน้านี้เมื่อสามยอดฝีมือออกไปจัดการภูติสวรรค์และได้กลับมาสมทบ,ในเวลานี้มียอดฝีมือเจ็ดคนมารวมตัวกันแล้ว.
"ฆ่า!!"หนึ่งในนั้นที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
เจ็ดรึ?
ดวงตาของเสวียนหยวนที่ลืมขึ้น,รู้สึกไม่ดีขึ้นมา,ดวงตาของเขาเวลานี้,ขณะที่เปลี่ยนเป็นสีเงินเตรียมปล่อยท่าไม้ตายออกมา.
"หยุด!!"เสียงดังที่ดังก้องขึ้นทันที!
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,เห็นจงซานที่ออกมากลับอาวุโสของตระกูลเทียน!
ในเวลาเดียวกันนั้น,ทุกคนต่างก็จดจ้องมองไปยังจงซานด้วยแววตาที่แปลกประหลาด,เกิดเรื่องอะไรกับจงซาน?
"คำบัญชาของอาวุโสใหญ่,ให้พวกเขาจากไปได้!"อาวุโสคนหนึ่งที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
เหล่าคนของตระกูลเทียนที่ต้องขมวดคิ้วแน่น,ทว่าก็ต้องยอมรับคำบัญชาของอาวุโสใหญ่.
"รับทราบ!"เหล่ายอดฝีมือต้องเก็บกระบี่ของตัวเองไปในที่สุด.
เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก,จดจ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานพยักหน้าให้,ส่งสัญญาณให้ตามมา!
เสวียนหยวนที่รับรู้,พร้อมกับเก็บม่านแสงป้องกัน,พร้อมกับนำหยินโหลวหรี่จากไป,ตามจงซานไปในทันที.
คนทั้งสามที่บินขึ้นท้องฟ้า,ออกจากตระกูลเทียน,พุ่งตรงไปยังพื้นที่แห่งหนึ่งด้วยความเร็ว.
เหล่าอาวุโสของตระกุลเทียนที่จดจ้องมองพวกของจงซานที่จากไปด้วยแววตาขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก,หากแต่ด้วยบัญชาอาวุโสใหญ่,ก็ไม่มีใครกล้าขัดเช่นกัน.
เมื่อกลุ่มของจงซานจากไปลับตา,อาวุโสผู้หนึ่งก็เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง,"อาวุโสใหญ่มีบัญชา,ให้ระดับสวรรค์แท้ทั้งหมดของตระกูลเทียน,เข้าไปในบ่อคลื่นสงบพร้อมกันกับข้า!"
"รับทราบ!"ยอดฝีมือทุกคนที่พยักหน้ารับพร้อมๆกัน.
จงซานที่พาพรรคพวกจากมาจากตระกูลเทียนด้วยความเร็ว,ตระกูลเทียนมีประวัติศาสตร์ยาวนาน,ภายในบ่อคลื่นสงบนั้นได้ซุกซ่อนเหล่าอสุรกายชราเอาไว้เป็นจำนวนมาก,นับว่าโชคดีนักที่จากมาได้โดยปลอดภัย.
พวกเขาทั้งสามได้มายังจุดนัดหมายเพื่อพบกับเซียนเซิงซือและเหว่ยไท่จง!
"ฝ่าบาท,หยิงหลานล่ะ?"เหว่ยไท่จงที่อุทานออกมาในทันที.
"เฮ้อ!"จงซานที่สูดหายใจลึก,พร้อมกับนำหยกบันทึก,มอบให้กับเหว่ยไท่จงแทนคำพูด.
เหว่ยไท่จงที่จับจ้องมองภาพในหยกบันทึก,ได้แต่เงียบเป็นระยะเวลาหนึ่ง.
"ฝ่าบาท,อสุรโลหิตได้ออกจาตระกูลเทียน,หากแต่ก็ยังไม่ได้ยืนยันได้อย่างแน่นอนแน่ชัดว่าเขาได้จากโลกใบเล็กไปแล้ว,บ่าวชราต้องการไปดูให้แน่ใจอีกครั้ง!"
"เจ้าควรจะรู้ว่าเซียนสวรรค์ขั้นปลายนั้น,เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ในโลกใบเล็กได้เป็นเวลานาน,เพราะว่าไม่เพียงแต่พลังของเขาที่ถูกโลกใบเล็กสกัดกั้น,ในโลกใบใหญ่เองเขาก็อาจจะถูกลงโทษด้วย!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจยาว.
"ฝ่าบาทไม่ว่าอย่างไรบ่าวชราก็ต้องการไปดู!"เหว่ยไท่จงที่คุกเข่าลงกับพื้นในทันที.
"เอาล่ะ,ไปเถอะ,ดูแลตัวเองให้ดี,หากพบอะไรที่ยากลำบาก,ให้กลับมายังต้าเจิ้งทันที!"จงซานที่กล่าวด้วยน้ำเสียงทอดถอนใจ.
"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"เหว่ยไท่จงที่คำนับด้วยความซาบซึ้ง.
จากนั้น,เหว่ยไท่จงก็บินตรงไปยังทิศๆหนึ่งทันที.
เห็นเหว่ยไท่จงจากไปแล้ว,จงซานที่สูดหายใจส่ายหน้าไปมา.
"เจ้าเจอหรือไม่?"เสวีนหยวนท้ายที่สุดก็อดไม่ได้เร่งรีบสอบถามออกมา.
เห็นเสวียนหยวน,จงซานก็ถอนหายใจเช่นกัน,ก่อนที่จะสะบัดมือนำสิ่งของบางอย่างออกมา,เป็นจี้สามเหลี่ยม.
"นี่คือ?"ดวงตาของเสวียนหยวนที่ส่ายไปมา.
"ตั้งแต่แรกนางที่ผ่านมายังเส้นทางน้ำพุเหลืองเช่นกัน,ทว่านางมีพลังธาตุมืดเป็นเหตุให้ถูกดึงดูดจากเหล่าภูติตนอื่น,ช่างน่าเศร้า,ด้วยพลังของนางที่เข้ามายังภพหยิน,ปราณแห่งความมืดที่แผ่ออกมานั้น,ดึงดูดเหล่าภูติเป็นจำนวนมากเกินไป,พวกมันเข้าโจมตีนาง,หากไม่เพราะว่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนผ่านมาเจอและเก็บนางไปล่ะก็,ดวงวิญญาณของนางคงแตกสลายกลายเป็นพลังฟ้าดินไปแล้ว,ทว่าด้วยดวงวิญญาณของนางได้รับความเสียหาย,ผู้เยาว์ของตระกูลเทียนได้รวมรวมดวงวิญญาณดังกล่าวผนึกเอาไว้ในจี้หยกชิ้นนี้,หวังว่าวันหนึ่งนางจะฟื้นฟูกลับคืนมา!"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
เสวียนหยวนที่รับมาอย่างนุ่มนวล,ดวงสายตาที่รักและอาดูร.
"แม้แต่คนตระกูลเทียนเองก็ไม่รู้ว่านางจะฟื้นฟูกลับคืนมาได้เมื่อไหร่,บางที่อาจจะร้อยปี,หรือแม้แต่ล้านปีก็อาจเป็นไปได้เช่นกัน!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
จิตใจของเสวียนหยวนที่เต็มไปด้วยความซับซ้อน,พร้อมกับกล่าวกับจงซานว่า,"อืม,ขอบคุณ!"
เห็นท่าทางของเสวียนหยวนที่เต็มไปด้วยความซับซ้อน,จงซานรับรู้ทันทีว่าเสวียนหยวนนั้นต้องการอยู่อย่างสงบคนเดียว,จึงไม่ได้เอ่ยอะไรออกไปอีก.
"ไว้พบกันใหม่!"จงซานกล่าว.
"อืม!"เสวียนหยวนพยักหน้า,พร้อมกับนำจี้หยกหายไปในทันที.
"ตระกูลเทียนรวบรวมเหล่าภูติมากมายเพื่ออะไร?"หยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เพื่ออะไร? แน่นอนว่าต้องเพื่อตระกูลเทียน!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"หืม?"หยินโหลวหรี่ไม่เข้าใจนัก.
"ภูติเหล่านี้,ถูกจับตัวเอาไว้ระหว่างกำลังผ่านเส้นทางน้ำพุเหลือง,ในหมื่นปีมานี้แทบจะไม่มีภูติที่น่าเกรงขามที่สุดเลย,ทว่าหลังจากพวกเขานำไป,เหล่าอาวุโสตระกูลเทียนจะทำการฝึกฝนและทำการจุติภูติเหล่านั้นให้กลายเป็นผู้เยาว์ของตระกูลเทียน,และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ตระกูลเทียนแข็งแกร่งไม่ใช่รึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เรื่องนี้?
คนที่จุติใหม่ก็จะรับรู้ว่าตัวเองเป็นคนตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่แสดงท่าทางอัศจรรย์ใจ.
"ภูติบางตนจะถูกลบความทรงจำ,แม้นว่าจะมีบางตนที่ไม่สามารถลบได้,อย่างไรก็ตาม,ไม่ใช่แค่ในโลกใบเล็กแห่งนี้,แต่ในโลกใบเล็กแห่งอื่นๆ,ก็มักจะทำเรื่องนี้เช่นกัน!"เซียนเซิงซือกล่าวตอบ.
"ฝึกฝนผู้เยาว์,หลังจากที่จุติให้กลับเหล่าภูติ!"จงซานที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาด.
"ฝ่าบาท,ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรกันดี?"เซียนเซิงซือสอบถาม.
"อย่างแรกก็คือกลับกันก่อน!"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ครับ!"
ภายในบ่อคลื่นสงบ!
เหล่ายอดฝีมือทุกคนที่มารวมตัวอยู่ภายในบ่อคลื่นสงบ,ตอนนี้สายตาของทุกคนที่จับจ้องไปยังอาวุโสใหญ่เทียนเฉิงจื่อ,เทียนเฉินจื่อที่ยังคงหลับตานิ่ง,ราวกับว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างที่ลึกล้ำ.
"อาวุโสใหญ่,ในเมื่อตราสวรรค์ได้ปรากฏตัวขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว,ตระกูลเทียนภพหยางไร้สามารถ
รักษาตราสวรรค์,เจ้าตำหนักโชคเวลานี้ได้ตกตายไปเพราะจงซาน,พวกเราต้องการ....."เทียนจี้จื่อที่กล่าวราวกับว่ามีความหวัง.
ดวงตาทั้งสองข้างของเทียนเฉินจื่อที่ลืมขึ้นทอประกายแสงที่เย็นชาแผ่ออกมา.
กับสายตาที่เย็นชานั้นทำให้เทียนจี้จื่อตัวแข็ง,ไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาอีก!
ทุกคนเองก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมาด้วยเช่นกัน.
เทียนเฉินจื่อที่จับจ้องมองไปยังเทียนจี้จื่อ,เงียบไปครู่หนึ่ง,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"เทียนจี้จื่อ!"
"อยู่นี่แล้ว!"เทียนจี้จื่อที่ตอบรับในทันที.
"เจ้าไม่เหมาะที่จะเป็นประมุขอีกต่อไปแล้ว,นับจากนี้,ออกจากตำแหน่งซะ!"เทียนเฉินจื่อที่กล่าวออกมาเบาๆ.
ได้ยินคำพูดของเทียนเฉินจื่อ,ทุกคนที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,ออกจากตำแหน่งรึ?
ให้เขาออกจากตำแหน่งประมุข!
"อาวุโสใหญ่,เรื่องนี้,ข้า........!"เทียนจี้จื่อที่ใบหน้าซีดเซียวรู้สึกอักอ่วนขึ้นมาทันที.
"จงไปสำนึกตนที่กระท่อมฉู่ภูเขาน้ำพุเหลือง,คิดถึงความผิดพลาดที่เคยกระทำตามลำพัง,เมื่อคิดได้แล้ว,ค่อยกลับมาหาข้า!"เทียนเฉินจื่อกล่าวออกมาเบาๆ.
"คือ,เรื่องนี้,....!"เทียนจี้จื่อที่เต็มไปด้วยความข่มขืน,แต่สุดท้ายก็พยักหน้ารับ.
"เทียนเซียว!"เทียนเฉินจื่อที่กล่าวออกมาในทันที.
"อยู่นี่แล้ว!"เทียนเซียวที่ก้าวออกมาในทันที.
"นับจากนี้,เจ้าคือประมุขคนใหม่,รับอักขระจื่อ(子)ตามหลัง,จากนี้คือเทียนเซียวจื่อ!"เทียนเฉินจื่อที่กล่าว.
"ขอรับ!"เทียนเซียวที่สูดหายใจลึก,จับจ้องมองไปยังเทียนเฉินจื่อ.
"ออกไปกันได้แล้ว!"เทียนเฉินจื่อกล่าว.
จากนั้นเหล่าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ก็แสดงความเคารพและแยกย้ายกันไป.
เทียนจี้จื่อถึงกับเหม่อเลย,เทียนเซียวจื่อคือประมุขคนใหม่,ใบหน้าของเขาไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นแต่อย่างใด.
หลังจากออกจากบ่อคลื่นสงบ,ทุกคนที่จากไปคนละทิศทาง,ในวิหารชีพจรสวรรค์,เทียนจี้จื่อที่ส่งมอบสิ่งของทุกอย่างให้กับเทียนเสี่ยวจื่อ.
เห็นบิดาที่หมดอะไรตายอยาก,เทียนเสี่ยวจื่อที่ถอนหายใจเบาๆ,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ท่านพ่อ! ทำไมอาวุโสใหญ่ถึงได้ให้ท่านไปอยู่กระท่อมฉู่ภูเขาน้ำพุเหลือง?"
เทียนจี้จื่อที่จ้องมองเทียนเสี่ยวจื่อด้วยอาการเหม่อลอย.
"อาวุโสใหญ่นั้นมีสติปัญญาที่เหนือล้ำเกินกว่าคนธรรมดา,การที่ให้ท่านพ่อไปอยู่ที่กระท่อมฉู่ภูเขาน้ำพุเหลือง,คงมีจุดประสงค์,บุตรน้อมส่งท่านพ่อขอให้การบำเพ็ญเพียรเป็นไปด้วยดี!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
หกเดือนหลังจากนั้น,ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงซานในห้องอักษร,ตำหนักเทียนหยวน.
จงซานที่กวาดตามองข้อมูลมากมาย,มีแม่ทัพหลายคนที่ยืนอยู่ด้านในห้องอักษรด้วย.
"ฝ่าบาท,หน่วยลาดตระเวนเพิ่งรายงานมาว่า,ที่ราชวงศ์ต้าฉิน,กงอูอานนั้นมีเรื่องที่แปลกประหลาดเกิดขึ้น!"สุ่ยจิงที่สบัดพัดพร้อมกับขมวดคิ้วไปมา.
"หืม?"
"จากข้อมูลที่หน่วยสังเกตการได้ให้มา,สี่เดือนที่แล้ว,กงอู๋อาน,ในวันหนึ่งที่ปราณแห่งความมืดระเบิดออกมาทะยานท้องฟ้า,จิตสังหารแห่งความมืดที่ปกคลุมไปทั่วเมือง,ท้องฟ้าที่มืดคลึ้มมืดมิดกว่าหนึ่งร้อยลี้,เหล่าสัตว์ล้มตายด้วยความหวาดกลัว,แม้แต่ประชาชนทั่วไปยังต้องคุกเข่าคลานนอบน้อม,ปราณแห่งความมืดที่ปกคลุมพื้นที่ทุกทิศทุกทาง,เป็นเหตุการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก,ซึ่งพวกเราได้ยินข่าวมาจากคนที่อยู่ด้านในว่ามีเสียงบางอย่างดังก้องกังวานไปทั่ว!"สุ่ยจิงที่กล่าวรายงาน.
"หืม? เสียงอะไรอย่างงั้นรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ได้ยินมาว่าต้าฉิน,สวีฝู่,ได้ตะโกนออกมาว่า,ดวงวิญญาณคืนกลับ,จิตสังหารที่มากมายทะลักออกมา!"สุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"จากนั้นกงอู๋อานก็ได้เปลี่ยนชื่อตัวเองอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ฝ่าบาท,รู้ด้วยรึ?"สุ่ยจิงที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"เล่าต่อ!"
"ครับ,เป็นดังที่ฝ่าบาทคาดการณ์,ในวันถัดมากงอู๋อานไป๋เย่,ได้เปลี่ยนนามเป็นไป๋ฉี!"สุ่ยจิงที่จับจ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
จะต้องรู้ด้วยว่าเหตุการณ์นี่เพิ่งเกิดขึ้น,ขณะที่เขากล่าวรายงาน,ยังไม่จบ,ฝ่าบาทกับคาดการณ์ได้อย่างแม่นยำขนาดนี้เลยรึ?
Chapter 671 Bai Qi
白起
ไป๋ฉี.
ย้อนกลับมาด้านนอกตระกูลเทียนเล็กน้อย,สามยอดฝีมือที่เข้าล้อมกรอบ,ภูติสวรรค์,เสียงที่ดังโหยหวนของภูติสวรรค์,ก่อนที่จะระเบิดออกมาเสียงดัง,ทำให้เหล่าภูติปิศาจแตกสลายพังทลายหายไปหมดในทันที.
ยอดฝีมือในชุดสีขาวสามคน,ผมเผ้าที่โบกสะบัดตามแรงลม,ขณะจับจ้องมองหน้ากันและกัน,ใบหน้าที่แสดงความจริงจัง.
การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงก่อนหน้านี้หยุดนิ่งลงทันที,ด้วยสิบยอดฝีมือที่ออกมาจากบ่อคลื่นสงบ,ตระกูลเทียนน่าพรั่นพรึงนักได้ซุกซ่อนตัวตนที่อันตรายมากมายเอาไว้,พวกเขายังมียอดฝีมือที่ซ่อนอยู่มากมายเท่าไหร่กัน?
แทบทุกคนที่ตื่นตระหนก,ขณะที่เย่ชิงเฉิง,ประมุขโลกอมตะเข้าปะทะกับเทียนจี้จื่อ,ทันใดนั้นดวงตาของเย่ชิงเฉิงที่หดเกร็ง,สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่ทรงพลัง,หยินโหลวหรี่?
เย่ชิงเฉิงที่นึกถึงหยินโหลวหรี่ได้ในทันที,จงซานได้กระทำอะไรบางอย่างด้านใน.
ทว่าในเวลาต่อมา,เย่ชิงเฉิง,ที่หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ,ในเวลานั้นปรากฏกลิ่นอายที่ทรงพลังพวยพุ่งลุกโชนขึ้นมา.
ไร้ซึ่งความลังเล,เย่ชิงเฉิงที่เคลื่อนไหวด้วยความรวดเร็ว,นำคนของโลกอมตะในชุดสีแดง,คนทั้งสองที่หลบหนีออกไปทันที.
สิบ?ตระกูลเทียนยังมียอดฝีมือซ่อนไว้อีกสิบอย่างงั้นรึ?
เย่ชิงเฉิงที่ตัดสินใจหนีอย่างรวดเร็ว.
สิบยอดฝีมือที่ออกมา,ได้กระจายไปยังทิศต่างๆ,โดยเฉพาะกับแขกที่มาจากโลกใบใหญ่,พวกเขาไล่ล่าสังหารไร้ความปราณี.
The Xing Taidou body dies, the Shen Xiu body
dead, Heavenly Ghost to explode the powder and Old Eunuch body dead and put to
death two Earth Immortal at the scene, three Earth Immortal flee, Tian Family
Expert pursues vigorously.
ซิงไท่โต่วตาย,เฉินซิ่วตกตาย,ภูติสวรรค์ระเบิดกลายเป็นผุยผง,ขันทีชราตกตาย,และเซียนปฐพีอีกสองคนตกตายไปพร้อมๆกัน,มีเซียนปฐพีสามคนที่หนีไป,หากแต่ยอดฝีมือของตระกูลเทียนยังคงไล่ตามไป.
สถานการณ์เปลี่ยนไปในทันที,ตระกูลเทียนแข็งแกร่งมาก,นี่คือตระกูลที่มีความเป็นมาอย่างยาวนาน,ไม่สามารถล่วงเกินได้,พวกเขามีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาด.
สิบยอดฝีมือ,แต่ละคนแข็งแกร่งน่าหวาดกลัวมาก,รุนแรงไร้เทียมทาน,นี่คือผู้เยี่ยมยุทธ์ที่แท้จริงของตระกูลเทียน.
รอบๆที่เงียบลงไปหมดแล้ว,เหลือแค่เพียงเสวียนหยวนและหยินโหลวหรี่ที่อยู่นอกบ่อคลื่นสงบ.
อาวุโสสามคนที่เข้ารอบกรอบคนทั้งสอง,และยังมีผู้พิทักษ์ชราที่ดูแลประตูก่อนหน้านี้ด้วย,คนทั้งสี่ที่เข้ารอบกรอบเสวียนหยวน.
เสวียนหยวนที่ทำมุทราปลดผนึก,ไม่สามารถออมมือได้,เพราะเสวียนรู้ดีว่า,ฝ่ายตรงขามนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,ถึงแม้ว่าเขาเองจะไม่พ่าย,แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรับมือกับยอดฝีมือทั้งสิบคนได้.ตระกูลเทียน,ควรค่าแล้วที่เป็นกลุ่มอิทธิพลลำดับหนึ่งของภพหยิน.
ในเวลานั้นเสวียนหยวนที่สร้างบอลแสงขนาดใหญ่ปกคลุมเสวียนหยวนและหยินโหลวหรี่เอาไว้,นี่คือวิชาป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของตำหนักศาลเทวะ,ไม่ว่าสามยอดฝีมือจะโจมตีอย่างไร,ก็ไม่สามารถทำลายม่านพลังเข้ามาได้.
หยินโหลวหรี่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวั่นเกรง,บัดซบ,นี่คือตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?
สิบคน? มีระดับสวรรค์แท้อีกสิบคนอย่างงั้นรึ?
ที่หน้าผากของหยินโหลวหรี่ได้หลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมา,จดจ้องมองไปยังยอดฝีมือของตระกูลเทียนที่กำลังล้อมกรอบ,หัวใจของเขาที่สั่นไหว,พร้อมกับจดจ้องมองไปยังเสวียนหยวนที่กำลังหลับตาอยู่,ไม่รู้ว่าตอนนี้ควรจะทำอย่างไร?
สามยอดฝีมือที่โจมตีบอลแสงป้องกัน,ไร้ซึ่งผลกระทบใดๆ,และจากนั้นก็เป็นสี่ยอดฝีมือที่โจมตีพร้อมกัน,บอลแสงเริ่มโยกไปมาเกิดเป็นคลื่นเป็นระลอกกระจายไปทั่วบอลแสง.
ก่อนหน้านี้เมื่อสามยอดฝีมือออกไปจัดการภูติสวรรค์และได้กลับมาสมทบ,ในเวลานี้มียอดฝีมือเจ็ดคนมารวมตัวกันแล้ว.
"ฆ่า!!"หนึ่งในนั้นที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
เจ็ดรึ?
ดวงตาของเสวียนหยวนที่ลืมขึ้น,รู้สึกไม่ดีขึ้นมา,ดวงตาของเขาเวลานี้,ขณะที่เปลี่ยนเป็นสีเงินเตรียมปล่อยท่าไม้ตายออกมา.
"หยุด!!"เสียงดังที่ดังก้องขึ้นทันที!
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,เห็นจงซานที่ออกมากลับอาวุโสของตระกูลเทียน!
ในเวลาเดียวกันนั้น,ทุกคนต่างก็จดจ้องมองไปยังจงซานด้วยแววตาที่แปลกประหลาด,เกิดเรื่องอะไรกับจงซาน?
"คำบัญชาของอาวุโสใหญ่,ให้พวกเขาจากไปได้!"อาวุโสคนหนึ่งที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
เหล่าคนของตระกูลเทียนที่ต้องขมวดคิ้วแน่น,ทว่าก็ต้องยอมรับคำบัญชาของอาวุโสใหญ่.
"รับทราบ!"เหล่ายอดฝีมือต้องเก็บกระบี่ของตัวเองไปในที่สุด.
เสวียนหยวนที่สูดหายใจลึก,จดจ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานพยักหน้าให้,ส่งสัญญาณให้ตามมา!
เสวียนหยวนที่รับรู้,พร้อมกับเก็บม่านแสงป้องกัน,พร้อมกับนำหยินโหลวหรี่จากไป,ตามจงซานไปในทันที.
คนทั้งสามที่บินขึ้นท้องฟ้า,ออกจากตระกูลเทียน,พุ่งตรงไปยังพื้นที่แห่งหนึ่งด้วยความเร็ว.
เหล่าอาวุโสของตระกุลเทียนที่จดจ้องมองพวกของจงซานที่จากไปด้วยแววตาขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก,หากแต่ด้วยบัญชาอาวุโสใหญ่,ก็ไม่มีใครกล้าขัดเช่นกัน.
เมื่อกลุ่มของจงซานจากไปลับตา,อาวุโสผู้หนึ่งก็เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง,"อาวุโสใหญ่มีบัญชา,ให้ระดับสวรรค์แท้ทั้งหมดของตระกูลเทียน,เข้าไปในบ่อคลื่นสงบพร้อมกันกับข้า!"
"รับทราบ!"ยอดฝีมือทุกคนที่พยักหน้ารับพร้อมๆกัน.
จงซานที่พาพรรคพวกจากมาจากตระกูลเทียนด้วยความเร็ว,ตระกูลเทียนมีประวัติศาสตร์ยาวนาน,ภายในบ่อคลื่นสงบนั้นได้ซุกซ่อนเหล่าอสุรกายชราเอาไว้เป็นจำนวนมาก,นับว่าโชคดีนักที่จากมาได้โดยปลอดภัย.
พวกเขาทั้งสามได้มายังจุดนัดหมายเพื่อพบกับเซียนเซิงซือและเหว่ยไท่จง!
"ฝ่าบาท,หยิงหลานล่ะ?"เหว่ยไท่จงที่อุทานออกมาในทันที.
"เฮ้อ!"จงซานที่สูดหายใจลึก,พร้อมกับนำหยกบันทึก,มอบให้กับเหว่ยไท่จงแทนคำพูด.
เหว่ยไท่จงที่จับจ้องมองภาพในหยกบันทึก,ได้แต่เงียบเป็นระยะเวลาหนึ่ง.
"ฝ่าบาท,อสุรโลหิตได้ออกจาตระกูลเทียน,หากแต่ก็ยังไม่ได้ยืนยันได้อย่างแน่นอนแน่ชัดว่าเขาได้จากโลกใบเล็กไปแล้ว,บ่าวชราต้องการไปดูให้แน่ใจอีกครั้ง!"
"เจ้าควรจะรู้ว่าเซียนสวรรค์ขั้นปลายนั้น,เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ในโลกใบเล็กได้เป็นเวลานาน,เพราะว่าไม่เพียงแต่พลังของเขาที่ถูกโลกใบเล็กสกัดกั้น,ในโลกใบใหญ่เองเขาก็อาจจะถูกลงโทษด้วย!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจยาว.
"ฝ่าบาทไม่ว่าอย่างไรบ่าวชราก็ต้องการไปดู!"เหว่ยไท่จงที่คุกเข่าลงกับพื้นในทันที.
"เอาล่ะ,ไปเถอะ,ดูแลตัวเองให้ดี,หากพบอะไรที่ยากลำบาก,ให้กลับมายังต้าเจิ้งทันที!"จงซานที่กล่าวด้วยน้ำเสียงทอดถอนใจ.
"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"เหว่ยไท่จงที่คำนับด้วยความซาบซึ้ง.
จากนั้น,เหว่ยไท่จงก็บินตรงไปยังทิศๆหนึ่งทันที.
เห็นเหว่ยไท่จงจากไปแล้ว,จงซานที่สูดหายใจส่ายหน้าไปมา.
"เจ้าเจอหรือไม่?"เสวีนหยวนท้ายที่สุดก็อดไม่ได้เร่งรีบสอบถามออกมา.
เห็นเสวียนหยวน,จงซานก็ถอนหายใจเช่นกัน,ก่อนที่จะสะบัดมือนำสิ่งของบางอย่างออกมา,เป็นจี้สามเหลี่ยม.
"นี่คือ?"ดวงตาของเสวียนหยวนที่ส่ายไปมา.
"ตั้งแต่แรกนางที่ผ่านมายังเส้นทางน้ำพุเหลืองเช่นกัน,ทว่านางมีพลังธาตุมืดเป็นเหตุให้ถูกดึงดูดจากเหล่าภูติตนอื่น,ช่างน่าเศร้า,ด้วยพลังของนางที่เข้ามายังภพหยิน,ปราณแห่งความมืดที่แผ่ออกมานั้น,ดึงดูดเหล่าภูติเป็นจำนวนมากเกินไป,พวกมันเข้าโจมตีนาง,หากไม่เพราะว่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนผ่านมาเจอและเก็บนางไปล่ะก็,ดวงวิญญาณของนางคงแตกสลายกลายเป็นพลังฟ้าดินไปแล้ว,ทว่าด้วยดวงวิญญาณของนางได้รับความเสียหาย,ผู้เยาว์ของตระกูลเทียนได้รวมรวมดวงวิญญาณดังกล่าวผนึกเอาไว้ในจี้หยกชิ้นนี้,หวังว่าวันหนึ่งนางจะฟื้นฟูกลับคืนมา!"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
เสวียนหยวนที่รับมาอย่างนุ่มนวล,ดวงสายตาที่รักและอาดูร.
"แม้แต่คนตระกูลเทียนเองก็ไม่รู้ว่านางจะฟื้นฟูกลับคืนมาได้เมื่อไหร่,บางที่อาจจะร้อยปี,หรือแม้แต่ล้านปีก็อาจเป็นไปได้เช่นกัน!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
จิตใจของเสวียนหยวนที่เต็มไปด้วยความซับซ้อน,พร้อมกับกล่าวกับจงซานว่า,"อืม,ขอบคุณ!"
เห็นท่าทางของเสวียนหยวนที่เต็มไปด้วยความซับซ้อน,จงซานรับรู้ทันทีว่าเสวียนหยวนนั้นต้องการอยู่อย่างสงบคนเดียว,จึงไม่ได้เอ่ยอะไรออกไปอีก.
"ไว้พบกันใหม่!"จงซานกล่าว.
"อืม!"เสวียนหยวนพยักหน้า,พร้อมกับนำจี้หยกหายไปในทันที.
"ตระกูลเทียนรวบรวมเหล่าภูติมากมายเพื่ออะไร?"หยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เพื่ออะไร? แน่นอนว่าต้องเพื่อตระกูลเทียน!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"หืม?"หยินโหลวหรี่ไม่เข้าใจนัก.
"ภูติเหล่านี้,ถูกจับตัวเอาไว้ระหว่างกำลังผ่านเส้นทางน้ำพุเหลือง,ในหมื่นปีมานี้แทบจะไม่มีภูติที่น่าเกรงขามที่สุดเลย,ทว่าหลังจากพวกเขานำไป,เหล่าอาวุโสตระกูลเทียนจะทำการฝึกฝนและทำการจุติภูติเหล่านั้นให้กลายเป็นผู้เยาว์ของตระกูลเทียน,และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ตระกูลเทียนแข็งแกร่งไม่ใช่รึ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เรื่องนี้?
คนที่จุติใหม่ก็จะรับรู้ว่าตัวเองเป็นคนตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่แสดงท่าทางอัศจรรย์ใจ.
"ภูติบางตนจะถูกลบความทรงจำ,แม้นว่าจะมีบางตนที่ไม่สามารถลบได้,อย่างไรก็ตาม,ไม่ใช่แค่ในโลกใบเล็กแห่งนี้,แต่ในโลกใบเล็กแห่งอื่นๆ,ก็มักจะทำเรื่องนี้เช่นกัน!"เซียนเซิงซือกล่าวตอบ.
"ฝึกฝนผู้เยาว์,หลังจากที่จุติให้กลับเหล่าภูติ!"จงซานที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาด.
"ฝ่าบาท,ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรกันดี?"เซียนเซิงซือสอบถาม.
"อย่างแรกก็คือกลับกันก่อน!"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"ครับ!"
...............
ภายในบ่อคลื่นสงบ!
เหล่ายอดฝีมือทุกคนที่มารวมตัวอยู่ภายในบ่อคลื่นสงบ,ตอนนี้สายตาของทุกคนที่จับจ้องไปยังอาวุโสใหญ่เทียนเฉิงจื่อ,เทียนเฉินจื่อที่ยังคงหลับตานิ่ง,ราวกับว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างที่ลึกล้ำ.
"อาวุโสใหญ่,ในเมื่อตราสวรรค์ได้ปรากฏตัวขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว,ตระกูลเทียนภพหยางไร้สามารถ
รักษาตราสวรรค์,เจ้าตำหนักโชคเวลานี้ได้ตกตายไปเพราะจงซาน,พวกเราต้องการ....."เทียนจี้จื่อที่กล่าวราวกับว่ามีความหวัง.
ดวงตาทั้งสองข้างของเทียนเฉินจื่อที่ลืมขึ้นทอประกายแสงที่เย็นชาแผ่ออกมา.
กับสายตาที่เย็นชานั้นทำให้เทียนจี้จื่อตัวแข็ง,ไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาอีก!
ทุกคนเองก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมาด้วยเช่นกัน.
เทียนเฉินจื่อที่จับจ้องมองไปยังเทียนจี้จื่อ,เงียบไปครู่หนึ่ง,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"เทียนจี้จื่อ!"
"อยู่นี่แล้ว!"เทียนจี้จื่อที่ตอบรับในทันที.
"เจ้าไม่เหมาะที่จะเป็นประมุขอีกต่อไปแล้ว,นับจากนี้,ออกจากตำแหน่งซะ!"เทียนเฉินจื่อที่กล่าวออกมาเบาๆ.
ได้ยินคำพูดของเทียนเฉินจื่อ,ทุกคนที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,ออกจากตำแหน่งรึ?
ให้เขาออกจากตำแหน่งประมุข!
"อาวุโสใหญ่,เรื่องนี้,ข้า........!"เทียนจี้จื่อที่ใบหน้าซีดเซียวรู้สึกอักอ่วนขึ้นมาทันที.
"จงไปสำนึกตนที่กระท่อมฉู่ภูเขาน้ำพุเหลือง,คิดถึงความผิดพลาดที่เคยกระทำตามลำพัง,เมื่อคิดได้แล้ว,ค่อยกลับมาหาข้า!"เทียนเฉินจื่อกล่าวออกมาเบาๆ.
"คือ,เรื่องนี้,....!"เทียนจี้จื่อที่เต็มไปด้วยความข่มขืน,แต่สุดท้ายก็พยักหน้ารับ.
"เทียนเซียว!"เทียนเฉินจื่อที่กล่าวออกมาในทันที.
"อยู่นี่แล้ว!"เทียนเซียวที่ก้าวออกมาในทันที.
"นับจากนี้,เจ้าคือประมุขคนใหม่,รับอักขระจื่อ(子)ตามหลัง,จากนี้คือเทียนเซียวจื่อ!"เทียนเฉินจื่อที่กล่าว.
"ขอรับ!"เทียนเซียวที่สูดหายใจลึก,จับจ้องมองไปยังเทียนเฉินจื่อ.
"ออกไปกันได้แล้ว!"เทียนเฉินจื่อกล่าว.
จากนั้นเหล่าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ก็แสดงความเคารพและแยกย้ายกันไป.
เทียนจี้จื่อถึงกับเหม่อเลย,เทียนเซียวจื่อคือประมุขคนใหม่,ใบหน้าของเขาไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นแต่อย่างใด.
หลังจากออกจากบ่อคลื่นสงบ,ทุกคนที่จากไปคนละทิศทาง,ในวิหารชีพจรสวรรค์,เทียนจี้จื่อที่ส่งมอบสิ่งของทุกอย่างให้กับเทียนเสี่ยวจื่อ.
เห็นบิดาที่หมดอะไรตายอยาก,เทียนเสี่ยวจื่อที่ถอนหายใจเบาๆ,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ท่านพ่อ! ทำไมอาวุโสใหญ่ถึงได้ให้ท่านไปอยู่กระท่อมฉู่ภูเขาน้ำพุเหลือง?"
เทียนจี้จื่อที่จ้องมองเทียนเสี่ยวจื่อด้วยอาการเหม่อลอย.
"อาวุโสใหญ่นั้นมีสติปัญญาที่เหนือล้ำเกินกว่าคนธรรมดา,การที่ให้ท่านพ่อไปอยู่ที่กระท่อมฉู่ภูเขาน้ำพุเหลือง,คงมีจุดประสงค์,บุตรน้อมส่งท่านพ่อขอให้การบำเพ็ญเพียรเป็นไปด้วยดี!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
..............
หกเดือนหลังจากนั้น,ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงซานในห้องอักษร,ตำหนักเทียนหยวน.
จงซานที่กวาดตามองข้อมูลมากมาย,มีแม่ทัพหลายคนที่ยืนอยู่ด้านในห้องอักษรด้วย.
"ฝ่าบาท,หน่วยลาดตระเวนเพิ่งรายงานมาว่า,ที่ราชวงศ์ต้าฉิน,กงอูอานนั้นมีเรื่องที่แปลกประหลาดเกิดขึ้น!"สุ่ยจิงที่สบัดพัดพร้อมกับขมวดคิ้วไปมา.
"หืม?"
"จากข้อมูลที่หน่วยสังเกตการได้ให้มา,สี่เดือนที่แล้ว,กงอู๋อาน,ในวันหนึ่งที่ปราณแห่งความมืดระเบิดออกมาทะยานท้องฟ้า,จิตสังหารแห่งความมืดที่ปกคลุมไปทั่วเมือง,ท้องฟ้าที่มืดคลึ้มมืดมิดกว่าหนึ่งร้อยลี้,เหล่าสัตว์ล้มตายด้วยความหวาดกลัว,แม้แต่ประชาชนทั่วไปยังต้องคุกเข่าคลานนอบน้อม,ปราณแห่งความมืดที่ปกคลุมพื้นที่ทุกทิศทุกทาง,เป็นเหตุการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก,ซึ่งพวกเราได้ยินข่าวมาจากคนที่อยู่ด้านในว่ามีเสียงบางอย่างดังก้องกังวานไปทั่ว!"สุ่ยจิงที่กล่าวรายงาน.
"หืม? เสียงอะไรอย่างงั้นรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ได้ยินมาว่าต้าฉิน,สวีฝู่,ได้ตะโกนออกมาว่า,ดวงวิญญาณคืนกลับ,จิตสังหารที่มากมายทะลักออกมา!"สุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"จากนั้นกงอู๋อานก็ได้เปลี่ยนชื่อตัวเองอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ฝ่าบาท,รู้ด้วยรึ?"สุ่ยจิงที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"เล่าต่อ!"
"ครับ,เป็นดังที่ฝ่าบาทคาดการณ์,ในวันถัดมากงอู๋อานไป๋เย่,ได้เปลี่ยนนามเป็นไป๋ฉี!"สุ่ยจิงที่จับจ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
จะต้องรู้ด้วยว่าเหตุการณ์นี่เพิ่งเกิดขึ้น,ขณะที่เขากล่าวรายงาน,ยังไม่จบ,ฝ่าบาทกับคาดการณ์ได้อย่างแม่นยำขนาดนี้เลยรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น