Immortality Chapter 642 The praying mantis catches the cicada canary after
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 642 ตั๊กแตนไล่จับจักจั่น,นกขมิ้นตามหลัง.
Chapter 642 The praying mantis catches the cicada
canary after
ท้องฟ้าที่ถูกปกคลุมถูกผนึกเอาไว้เกือบทั้งหมด,ค่ายกลที่ต่อต้านสวรรค์,เหล่าสิ่งมีชีวิตทุกอย่างถูกบังคับให้กลายร่างเป็นมังกรสีเหลืองอย่างคาดไม่ถึง,แม้แต่ระดับสวรรค์แท้,ยังไม่สามารถต้านได้.
นี่คือวิชาฮวงจุ้ยที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
สายการบำเพ็ญ,ลิขิต,โชค,ฮวงจุ้ย,กรรม,ชื่อเสียง,ทว่าการบำเพ็ญฮวงจุ้ยนั้นยังสามารส่งเสริมผู้บำเพ็ญกรรมและบำเพ็ญชื่อเสียงได้,ชี้บอกตำแหน่งใดไม่ควรเก็บเกี่ยววาสนา,แห่งใดไม่ควรเก็บเกี่ยวกรรม,แม้นว่าจะไม่ช่วยยกระดับความเร็วในการบำเพ็ญกรรมได้,ทว่าก็มีวิธีที่ลำล้ำที่จะช่วยผู้บำเพ็ญกรรมหรือวาสนา,ให้มีพลังต่อต้านสวรรค์ได้อย่างไม่ยากเย็น.
นี่คือพลังที่แปลกประหลาด,เป็นพลังที่ยากจะเข้าใจ.
ทว่าทักษะที่กู่เฉียนโหยวแสดงออกมานั้นเป็นเพียงทักษะขนาดเล็กน้อยเท่านั้น,หากเทียบกับค่ายกลโถมังกรหลับนั้นย่อมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง.กู่เฉียนโหยวที่มีเชาว์ปัญญาที่โดดเด่นทำให้ยังพอสามารถใช้ออกมาด้วยทักษะฮวงจุ้ยเล็กน้อย,ส่วนเฉินซิ่วคือผู้เชี่ยวชาญชีพจรเทพ,แน่นอนว่าไม่สามารถเทียบกันได้เลย.
กับสถานการณ์ที่แปลกประหลาดในค่ายกลฮวงจุ้ยขนาดใหญ่นั้น,กู่เฉียนโหยวยังรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาเช่นกัน.
"ฮวงโหว,ท่านรีบปลุกฝ่าบาทเถอะ,ในเวลานี้สถานการณ์แปลกประหลาดเกิดกว่าจะควบคุมแล้ว!"เซียนเซิงซือกล่าวแนะ.
"ไม่สามารถทำได้,ฝ่าบาทจำเป็นต้องพักอีกสักระยะ,ไม่มีใครสามารถรบกวนได้."กู่เฉียนโหยวที่กล่าวอย่างหนักแน่น.
"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.
ภายในค่ายกลโถมังกรหลับนั้น,มีควันสีเหลืองมากมาย,เวลานี้เริ่มหนาขึ้นเรื่อยๆ,ในเวลานี้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านในล้วนแล้วแต่ถูกเปลี่ยนให้เป็นมังกรเหลือง.
ชายผมม่วงที่พัวพันกับกู่เฉียนโหยว,ภายในใจของเขาในเวลานี้สั่นสะท้านรู้สึกห่อเหี่ยวใจอย่างที่สุด,จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไปหมอกสีเหลืองที่เกิดขึ้นมา,ชายผมม่วงที่รับรู้แล้วว่าค่ายกลขนาดใหญ่ได้เปิดใช้งานแล้วในเวลานี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว,ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรต่อไปจากหน้านี้เช่นกัน,ทว่าสิ่งหนึ่งที่รับรู้แต่โดยดีคือเขาได้ทำงานพลาดแล้ว.
สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังค่ายกล,แววตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเศร้าใจอย่างที่สุด.
ใบหน้าของเนียนโหยวโหยวเวลานี้กระตุกเล็กน้อย,จ้องมองไปยังหมอกสีเหลืองที่มากมายไร้ที่สิ้นสุด,ท่าทางของนางที่อยากรู้ขึ้นมาในทันที,ร่างกายของนางที่เคลื่อนไหวไปยังพื้นที่ไกลออกไป,เข้าไปดูหมอกสีเหลืองใกล้ๆ.
ขณะที่นางบินเข้าไปใกล้,ทันใดนั้นหมอกสีเหลืองที่พุ่งเข้าหานาง,หมอกสีเหลืองที่แปลกประหลาดนี้ทันใดนั้นก็ทะลวงชอนไชพยายามเข้าไปในร่างของนางในทันที.
จากนั้น,หมอกสีเหลืองมากมายที่พุ่งเข้ามาพร้อมกับพยายามทะลวงเข้าร่างของนาง,ทำให้ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นขาวซีดในทันที.
อย่างไรก็ตามหมอกสีเหลืองนั้นดูเหมือนว่าจะไม่มีผลต่อเทพอสูรบรรพชนแม้แต่น้อย,ดูเหมือนว่ารอบๆร่างของมันจะมีอะไรพิเศษป้องกันอยู่,ไม่มีสิ่งใดชอนไชเข้าไปในร่างของมันได้.
เนียนโหยวโหยวที่สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างที่แปลกประหลาดพยายามทะลวงเข้ามาในร่างของนาง,ดวงตาของนางที่หดเกร็ง,ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสีทอง,ร่างกายของนางทันใดนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นทรายสีทองไปในทันที.
ทรายสีทองที่ไม่ได้ล่วงหล่นลงพื้น,ทว่ามันปลิวไปตามลม,พร้อมกับพาเทพอสูรบรรพชนหนีออกมาจากโถมังกรหลับพุ่งตรงไปยังช่องว่างหนึ่งเดียวที่มีทันที.
นางที่สลัดหมอกสีเหลือง,ทว่าหมอกดังกล่าวยังไม่ปล่อยนาง,มันยังพุ่งไล่ตามนาง,ใบหน้าของเนียนโหยวโหยวที่เผยแววตาตื่นตระหนก,เร่งรีบหนีออกมาจากโถมังกรหลับอย่างรวดเร็ว,ดูเหมือนว่าที่ด้านนอกค่ายกลนั้นจะไม่มีผลใดๆ.
"นี่มันอะไรกัน?"เนียนโหยวโหยวที่เผยแววตาตื่นตกใจ.
เนียนโหยวโหยวที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,หากแต่ไม่ใช่แค่นางเฉินซิ่วเวลานี้ก็ตื่นตกใจถึงกับต้องสีคางไปมา,อย่างแรก,เทพอสูรบรรพชามีภูมิคุ้มกันหมอกเหลือง,ถัดมาเหนียนโหยวโหยวที่สามารถสลายเปลี่ยนร่างกายตัวเองหลบหมอกได้อย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน,อีกทั้งยังสามารถหลบหนีได้ด้วยรึ?
แล้วนางสลัดหมอกเหลืองได้อย่างไร?
ต้องรู้ด้วยว่าแม้แต่เทียนเซียวและหยินโหลวหรี่ที่มีระดับสวรรค์แท้ยังไม่สามารถต้านได้,คาดไม่ถึงเลยว่านางจะหลบหนีได้.
สองวันหลังจากนั้น,ใจกลางทะเลโลหิตเฉินฝู,เหล่าผู้ฝึกตนของราชวงศ์ต้าเหยียนเวลานี้เห็นหมอกมากมายที่ปกคลุมแพร่เข้ามา,และยังได้ยินเสียงมังกรที่คำรามก้องกังวานไปทั่วอีกด้วย.
มังกร?
เหล่าผู้ฝึกตนของต้าเหยียนที่จ้องมองออกไปด้วยความแปลกประหลาด,มังกรมาจากที่ใดกัน?
ทำไมถึงได้มีเสียงของมังกรมากมายขนาดนี้,และดูเหมือนว่าจะใกล้เข้ามาเรื่อยๆอีกด้วย.
แทบจะทุกคนที่ลอยอยู่บนอากาศ,ต่างก็หยุดนิ่งเฝ้าดูกำลังเกิดอะไรขึ้น.
ขณะเดียวกันไม่ใช่แค่หมอกสีเหลืองที่กำลังแพร่มา,ภายในกลุ่มหมอกนั่นปรากฏเรื่องราวที่แปลกประหลาดอย่างที่สุด.
มังกรสีเหลืองมากมายนับไม่ถ้วนที่กำลังบินตรงมา,สิ่งสำคัญรูปร่างของมังกรนั่นผสานร่างเข้าด้วยกันได้อีกด้วย,นี่มันเกิดอะไรขึ้น.
มังกรสองพันจั้งสีเหลืองอร่าม,ที่ปรากฏตัวขึ้นมาในทันที,ราวกับเป็นภาพลวงตา,มังกรสีเหลืองนั้นกำลังพุ่งตรงเข้าไปรวมกับมังกรตนอีกๆ,และยังรวมกันไม่หยุดตอนนี้มันมีขนาด
13000 จั้งแล้ว.
บนอากาศคนของต้าเหยียนสองคนที่รั้งรออยู่,พวกเขามีระดับหลอมกายธาตุ,ยังไม่ได้ทันตั้งตัวแม้แต่น้อย,ร่างกายของพวกเขาที่เปลี่ยนร่างไปในทันที.
มังกรสีเหลืองระดับหลอมกายธาตุที่ค่อยๆปรากฏก่อนที่จะลอยขึ้นท้องฟ้าไปรวมกันต่อ
เหล่าคนที่เหลือของราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยนดวงตาเบิกกว้างกลมโต,ราวกับว่าพบเจอกับเรื่องที่ไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย,หมอกสีเหลือง,เพียงแค่สัมผัสก็กลายเป็นมังกรยักษ์.
ในเวลานี้หมอกสีเหลืองที่กระจายลามออกไปทุกทิศทุกทางอย่างช้าๆ,ซิงไท่โต่วที่เห็นร่างของเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาตัวเองเปลี่ยนร่างอย่างแปลกประหลาด,ถึงกับเผยสีหน้าตื่นตระหนกบินหนีอย่างรวดเร็ว,ทว่าหมอกสีเหลืองนั้นมากมายไร้ที่สิ้นสุด,ท้ายที่สุดซิ่งไท่โต่วก็ไม่สามารถต้านได้,ร่างกายที่เรืองแสงถูกหมอกสีเหลืองกลืนกินเช่นกัน.
"เซียนเซิงจิว!"
ซิงไท่โต่วที่ไม่มีแม้แต่เวลากล่าวอะไรอีกต่อไป,ร่างกายของเขาที่เรืองแสงออกมาไม่หยุดหย่อน,จากนั้นก็ถูกเปลี่ยนเป็นมังกรเหลืองหมื่นจั้ง,พร้อมกับไปรวมกลุ่มกลับเหล่ามังกรตนอื่นๆ.
หมอกสีเหลืองที่ฟุ้งเต็มท้องฟ้าไปหมด,ทว่าบนท้องฟ้าแห่งหนึ่งอากาศนั้นมีหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์,เป็นสถานที่ต่อสู้ของหนานกงเซิ่งและเผ่าอูสองคน,มิติอากาศที่ฉีกขาด,มิติของโลกใบเล็กนั้นไม่สามารถทนทานระดับความแข็งแกร่งของเซียนได้อยู่แล้ว,พื้นที่ที่กว้างใหญ่นั้น,เป็นรูใหญ่ยักษ์,สั่นสะเทือนเป็นระลอกออกไปรอบๆ.
พื้นที่ใจกลางที่มีหลุมดำขนาดใหญ่โตมโหฬาร.
เสื้อผ้าของหนานกงเซิ่งที่เสียหายขาดวิ่นไปหมด,บนร่างที่มีบาดแผลมากมาย,ดูน่าพรั่นพรึงเป็นอย่างมาก,แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวทว่าเรี่ยวแรงที่ใกล้จะหมดแล้วเช่นกัน,มือของเขาที่สั่นไหวไปมา,แทบจะยกไม่ขึ้น.
บนศีรษะของเขานั้น,มีตำราโลหะที่เปิดอยู่,ตำราปฐพี,ที่ส่องประกายแสงสีเทาปกป้องหนานกงเซิ่งเอาไว้,ทว่าฝ่ายตรงขามกลับทรงพลังมากจนเกินไป.
สองคน,เผ่าอูสองคนที่ถือไม้เท้าสีดำทมิฬ,ทว่าบนชุดของพวกเขาก็มีฉีกขาดไปหลายแห่งด้วยเช่นกัน.
อย่างไรก็ตาม,ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันหากว่าไม่มีตำราปฐพีแล้วล่ะก็,หนานกงเซิ่งคงจะถูกจัดการไปเรียบร้อยแล้ว.
"เซียนลึกล้ำ?
เซียนลึกล้ำคาดไม่ถึงว่าจะมีฝีมืออยู่เหมือนกัน,โลกใบเล็กของเจ้า,ระดับสวรรค์แท้ระดับสิบผ่านทัณฑ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?
หากว่าเจ้ารั้งรอให้มีระดับ 11 สวรรค์แท้ก่อนผ่านทัณฑ์สวรรค์ได้เป็นเซียนปฐพี,ข้าคงพ่ายแพ้แน่,ทว่าเซียนลึกล้ำกับเซียนปฐพีนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเขิง,เจ้าที่ยังไม่เคยแม้แต่ไปโลกใบใหญ่,ก็เป็นเหมือนกบในกะลา,อย่าได้ขัดขืนต่อไปเลย!"ชายเผ่าอูที่เป็นหัวหน้ากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
คนเผ่าอูที่ต้องการทำลายขวัญกำลังใจหนานกงเซิ่ง,ทว่าหนานกงเซิ่งที่เป็นประมุขแดนเทวะมาก่อน,มีเหรอที่จะขวัญเสียกับเรื่องเช่นนั้น?
"คิดว่าตัวเองไม่บาดเจ็บเลยรึไง?
โลกใบเล็กรึ? คิดว่าหากข้าเดินทางไปโลกใบใหญ่แล้วจะต้องหวาดกลัวพวกเจ้าอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งที่กล่าวโต้แย้ง.
"เจ้ายังไม่ได้บินขึ้นสูฟากฟ้า,ยังไม่ผ่านการชำระล้างจากโลกใบใหญ่,ดังนั้นความแข็งแกร่งของเจ้าจึงลดลง,ทว่าการจะล้มข้าด้วยพลังของเซียนลึกล้ำนั้น,เจ้าช่างไร้เดียงสานัก,ต่อให้เจ้ามีตำราปฐพีในมือ,ก็หาได้แตกต่างกัน!"ชายเผ่าอู่อีกคนที่กล่าวเย้ยหยัน.
"คนเผ่าอูชอบพูดจาใหญ่โตทุกคนเลยรึ?"หนานกงเซิ่งที่แค่นเสียงเย็นชา,จากนั้น,ก็ไอ,ซึ่งมีโลหิตติดออกมาด้วย..
เห็นหนานกงเซิ่งได้รับบาดแผลอยู่ในสภาพทุลักทุเล,ชายเผ่าอูที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"เจ้าได้ใช้พลังไปจนหมดแล้ว,ส่งตำราปฐพีมาซะ,ข้าจะไม่ให้เจ้าต้องตายก็ได้!"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เจ้าไม่มีความสามารถพอที่จะแย่งตำราปฐพี,เลยเปลี่ยนไปใช้แผนการอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งหัวเราะเสียงดัง.
"ชิ,ในเมื่อต้องการตายนัก,อย่ามาโทษข้าก็แล้วกัน!"ชายเผ่าอูแค่นเสียงเย็นชา.
บนฝ่ามือหนึ่งของเขา,ปรากฏคลื่นไฟฟ้าสีม่วงที่ไหลไปมา,พร้อมกับแล่นไปยังไม้เท้าขณะที่ชี้ไปยังตำราปฐพี.
"บดวิญญาณ!!"
ชายเผ่าอูที่แค่นเสียงเย็นชา,พลังที่หนักหน่วงโถมกระหน่ำไปยังร่างของนางกงเซิ่ง.
เห็นกระบวนท่าดังกล่าว,หนานกงเซิ่งที่ตื่นตกใจอีกครั้ง,เห็นได้ชัดเจนว่า,การต่อสู้ที่ผ่านมา,เขาได้รับบาดเจ็บเพราะกระบวนท่าทางดังกล่าวนั่นเอง.
อย่างไรก็ตาม,ก่อนที่เขาจะล้มลง,หนานกงเซิ่งก็หาได้หวาดหวั่นเกรง,สายตาของเขาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,ทันใดนั้นดวงตาก็กลายเป็นสีโลหิต,หนานกงเซิ่งที่กำลังใช้กำลังเต็มที่.
"ทะลวง!"
นิ้วของหนานกงเซิ่งที่ชี้ไปยังตำราปฐพี,แก่นโลหิตที่ถูกพ่นออกไป,ทำให้ตำราปฐพีนั้นขยายออกมาเป็นร้อยเท่าในทันที,ปลดปล่อยพลังที่น่าเกรงขามเข้าปะทะกับพลังคนเผ่าอู.
พลังที่แข็งแกร่งของผู้เยี่ยมยุทธ์,เป็นเหตุให้เกิดหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นอีกแล้ว,มันกำลังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,มิติบิดเบี้ยวที่สั่นสะเทือนออกไปเป็นระลอก.ปัดเป่าควันสีเหลืองให้พัดกระจายออกไป.
"พุ!"
หนานกงเซิ่งที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,ใบหน้าที่กลายเป็นมืดมัว,ร่างกายที่ทรุดลง,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าแทบจะไม่สามารถพยุงร่างเอาไว้แล้ว,เห็นได้ชัดว่าดวงวิญญาณของหนานกงเซิ่งเริ่มแตกกระเซ็นมีรอยแยก,ส่วนคนเผ่าอูก่อนหน้านี้ถึงกับลอยออกไปร้อยจั้งที่เดียว,พ่นโลหิตออกมาจากปากเช่นกัน,ทว่าอาการบาดเจ็บของเขาไม่ได้มากมายนัก.
ตำราปฐพีเวลานี้เริ่มไม่อยู่ในการควบคมของหนานกงเซิ่ง,มันเริ่มส่ายไปมาบนอากาศ.
วิญญาณของหนานกงเซิ่งเวลานี้เสียหายอย่างหนัก,ไม่สามารถที่จะต่อสู้ได้อีกแล้ว,เขาพร้อมที่จะตกตายไปได้ทุกเมื่อ,ตำราปฐพีที่หลุดการควบคุมจากเขาไปในทันที.
ชนะแล้ว,คนเผ่าอูทั้งสองเผยรอยยิ้มที่พึงพอใจ,ทว่าคนเผ่าอูคนแรกยังคงจ้องมองหนานกงเซิ่งไม่วางใจนัก,จิตสังหารยังคงถูกส่งออกมา.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้.
"โฮกกกกกกกก"
เสียงของมังกรที่ดังกระหึ่ม,อากาศรอบๆถึงกับบิดเบี้ยวแตกแยก.
มังกรขนาดห้าพันจั้งที่พุ่งผ่านหลุมดำออกมาทันที,ขณะที่คนเผ่าอูกำลังประมาท,มันได้พุ่งออกไปคาบตำราปฐพีอย่างรวดเร็ว.
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขากำลังต่อสู้เอาเป็นเอาตาย,ขณะการต่อสู้กำลังจบลง,ก็ปรากฏฝ่ายที่สามออกมาฉกฉวยผลประโยชน์ไป.
มังกรเหลือที่คาบตำราปฐพี,พร้อมกับหนีออกไป,คนเผ่าอูที่ตื่นตกใจคำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
"สารเลว!!!!,เจ้ากล้า!!!!"
Chapter 642 The praying mantis catches the cicada
canary after
螳螂捕蝉黄雀在后
ตั๊กแตนไล่จับจักจั่น,นกขมิ้นตามหลัง.
ท้องฟ้าที่ถูกปกคลุมถูกผนึกเอาไว้เกือบทั้งหมด,ค่ายกลที่ต่อต้านสวรรค์,เหล่าสิ่งมีชีวิตทุกอย่างถูกบังคับให้กลายร่างเป็นมังกรสีเหลืองอย่างคาดไม่ถึง,แม้แต่ระดับสวรรค์แท้,ยังไม่สามารถต้านได้.
นี่คือวิชาฮวงจุ้ยที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
สายการบำเพ็ญ,ลิขิต,โชค,ฮวงจุ้ย,กรรม,ชื่อเสียง,ทว่าการบำเพ็ญฮวงจุ้ยนั้นยังสามารส่งเสริมผู้บำเพ็ญกรรมและบำเพ็ญชื่อเสียงได้,ชี้บอกตำแหน่งใดไม่ควรเก็บเกี่ยววาสนา,แห่งใดไม่ควรเก็บเกี่ยวกรรม,แม้นว่าจะไม่ช่วยยกระดับความเร็วในการบำเพ็ญกรรมได้,ทว่าก็มีวิธีที่ลำล้ำที่จะช่วยผู้บำเพ็ญกรรมหรือวาสนา,ให้มีพลังต่อต้านสวรรค์ได้อย่างไม่ยากเย็น.
นี่คือพลังที่แปลกประหลาด,เป็นพลังที่ยากจะเข้าใจ.
ทว่าทักษะที่กู่เฉียนโหยวแสดงออกมานั้นเป็นเพียงทักษะขนาดเล็กน้อยเท่านั้น,หากเทียบกับค่ายกลโถมังกรหลับนั้นย่อมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง.กู่เฉียนโหยวที่มีเชาว์ปัญญาที่โดดเด่นทำให้ยังพอสามารถใช้ออกมาด้วยทักษะฮวงจุ้ยเล็กน้อย,ส่วนเฉินซิ่วคือผู้เชี่ยวชาญชีพจรเทพ,แน่นอนว่าไม่สามารถเทียบกันได้เลย.
กับสถานการณ์ที่แปลกประหลาดในค่ายกลฮวงจุ้ยขนาดใหญ่นั้น,กู่เฉียนโหยวยังรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาเช่นกัน.
"ฮวงโหว,ท่านรีบปลุกฝ่าบาทเถอะ,ในเวลานี้สถานการณ์แปลกประหลาดเกิดกว่าจะควบคุมแล้ว!"เซียนเซิงซือกล่าวแนะ.
"ไม่สามารถทำได้,ฝ่าบาทจำเป็นต้องพักอีกสักระยะ,ไม่มีใครสามารถรบกวนได้."กู่เฉียนโหยวที่กล่าวอย่างหนักแน่น.
"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.
ภายในค่ายกลโถมังกรหลับนั้น,มีควันสีเหลืองมากมาย,เวลานี้เริ่มหนาขึ้นเรื่อยๆ,ในเวลานี้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ด้านในล้วนแล้วแต่ถูกเปลี่ยนให้เป็นมังกรเหลือง.
ชายผมม่วงที่พัวพันกับกู่เฉียนโหยว,ภายในใจของเขาในเวลานี้สั่นสะท้านรู้สึกห่อเหี่ยวใจอย่างที่สุด,จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไปหมอกสีเหลืองที่เกิดขึ้นมา,ชายผมม่วงที่รับรู้แล้วว่าค่ายกลขนาดใหญ่ได้เปิดใช้งานแล้วในเวลานี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว,ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรต่อไปจากหน้านี้เช่นกัน,ทว่าสิ่งหนึ่งที่รับรู้แต่โดยดีคือเขาได้ทำงานพลาดแล้ว.
สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังค่ายกล,แววตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเศร้าใจอย่างที่สุด.
ใบหน้าของเนียนโหยวโหยวเวลานี้กระตุกเล็กน้อย,จ้องมองไปยังหมอกสีเหลืองที่มากมายไร้ที่สิ้นสุด,ท่าทางของนางที่อยากรู้ขึ้นมาในทันที,ร่างกายของนางที่เคลื่อนไหวไปยังพื้นที่ไกลออกไป,เข้าไปดูหมอกสีเหลืองใกล้ๆ.
ขณะที่นางบินเข้าไปใกล้,ทันใดนั้นหมอกสีเหลืองที่พุ่งเข้าหานาง,หมอกสีเหลืองที่แปลกประหลาดนี้ทันใดนั้นก็ทะลวงชอนไชพยายามเข้าไปในร่างของนางในทันที.
จากนั้น,หมอกสีเหลืองมากมายที่พุ่งเข้ามาพร้อมกับพยายามทะลวงเข้าร่างของนาง,ทำให้ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นขาวซีดในทันที.
อย่างไรก็ตามหมอกสีเหลืองนั้นดูเหมือนว่าจะไม่มีผลต่อเทพอสูรบรรพชนแม้แต่น้อย,ดูเหมือนว่ารอบๆร่างของมันจะมีอะไรพิเศษป้องกันอยู่,ไม่มีสิ่งใดชอนไชเข้าไปในร่างของมันได้.
เนียนโหยวโหยวที่สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างที่แปลกประหลาดพยายามทะลวงเข้ามาในร่างของนาง,ดวงตาของนางที่หดเกร็ง,ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสีทอง,ร่างกายของนางทันใดนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นทรายสีทองไปในทันที.
ทรายสีทองที่ไม่ได้ล่วงหล่นลงพื้น,ทว่ามันปลิวไปตามลม,พร้อมกับพาเทพอสูรบรรพชนหนีออกมาจากโถมังกรหลับพุ่งตรงไปยังช่องว่างหนึ่งเดียวที่มีทันที.
นางที่สลัดหมอกสีเหลือง,ทว่าหมอกดังกล่าวยังไม่ปล่อยนาง,มันยังพุ่งไล่ตามนาง,ใบหน้าของเนียนโหยวโหยวที่เผยแววตาตื่นตระหนก,เร่งรีบหนีออกมาจากโถมังกรหลับอย่างรวดเร็ว,ดูเหมือนว่าที่ด้านนอกค่ายกลนั้นจะไม่มีผลใดๆ.
"นี่มันอะไรกัน?"เนียนโหยวโหยวที่เผยแววตาตื่นตกใจ.
เนียนโหยวโหยวที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,หากแต่ไม่ใช่แค่นางเฉินซิ่วเวลานี้ก็ตื่นตกใจถึงกับต้องสีคางไปมา,อย่างแรก,เทพอสูรบรรพชามีภูมิคุ้มกันหมอกเหลือง,ถัดมาเหนียนโหยวโหยวที่สามารถสลายเปลี่ยนร่างกายตัวเองหลบหมอกได้อย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน,อีกทั้งยังสามารถหลบหนีได้ด้วยรึ?
แล้วนางสลัดหมอกเหลืองได้อย่างไร?
ต้องรู้ด้วยว่าแม้แต่เทียนเซียวและหยินโหลวหรี่ที่มีระดับสวรรค์แท้ยังไม่สามารถต้านได้,คาดไม่ถึงเลยว่านางจะหลบหนีได้.
สองวันหลังจากนั้น,ใจกลางทะเลโลหิตเฉินฝู,เหล่าผู้ฝึกตนของราชวงศ์ต้าเหยียนเวลานี้เห็นหมอกมากมายที่ปกคลุมแพร่เข้ามา,และยังได้ยินเสียงมังกรที่คำรามก้องกังวานไปทั่วอีกด้วย.
มังกร?
เหล่าผู้ฝึกตนของต้าเหยียนที่จ้องมองออกไปด้วยความแปลกประหลาด,มังกรมาจากที่ใดกัน?
ทำไมถึงได้มีเสียงของมังกรมากมายขนาดนี้,และดูเหมือนว่าจะใกล้เข้ามาเรื่อยๆอีกด้วย.
แทบจะทุกคนที่ลอยอยู่บนอากาศ,ต่างก็หยุดนิ่งเฝ้าดูกำลังเกิดอะไรขึ้น.
ขณะเดียวกันไม่ใช่แค่หมอกสีเหลืองที่กำลังแพร่มา,ภายในกลุ่มหมอกนั่นปรากฏเรื่องราวที่แปลกประหลาดอย่างที่สุด.
มังกรสีเหลืองมากมายนับไม่ถ้วนที่กำลังบินตรงมา,สิ่งสำคัญรูปร่างของมังกรนั่นผสานร่างเข้าด้วยกันได้อีกด้วย,นี่มันเกิดอะไรขึ้น.
มังกรสองพันจั้งสีเหลืองอร่าม,ที่ปรากฏตัวขึ้นมาในทันที,ราวกับเป็นภาพลวงตา,มังกรสีเหลืองนั้นกำลังพุ่งตรงเข้าไปรวมกับมังกรตนอีกๆ,และยังรวมกันไม่หยุดตอนนี้มันมีขนาด
13000 จั้งแล้ว.
บนอากาศคนของต้าเหยียนสองคนที่รั้งรออยู่,พวกเขามีระดับหลอมกายธาตุ,ยังไม่ได้ทันตั้งตัวแม้แต่น้อย,ร่างกายของพวกเขาที่เปลี่ยนร่างไปในทันที.
มังกรสีเหลืองระดับหลอมกายธาตุที่ค่อยๆปรากฏก่อนที่จะลอยขึ้นท้องฟ้าไปรวมกันต่อ
เหล่าคนที่เหลือของราชวงศ์สวรรค์ต้าเหยี่ยนดวงตาเบิกกว้างกลมโต,ราวกับว่าพบเจอกับเรื่องที่ไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย,หมอกสีเหลือง,เพียงแค่สัมผัสก็กลายเป็นมังกรยักษ์.
ในเวลานี้หมอกสีเหลืองที่กระจายลามออกไปทุกทิศทุกทางอย่างช้าๆ,ซิงไท่โต่วที่เห็นร่างของเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาตัวเองเปลี่ยนร่างอย่างแปลกประหลาด,ถึงกับเผยสีหน้าตื่นตระหนกบินหนีอย่างรวดเร็ว,ทว่าหมอกสีเหลืองนั้นมากมายไร้ที่สิ้นสุด,ท้ายที่สุดซิ่งไท่โต่วก็ไม่สามารถต้านได้,ร่างกายที่เรืองแสงถูกหมอกสีเหลืองกลืนกินเช่นกัน.
"เซียนเซิงจิว!"
ซิงไท่โต่วที่ไม่มีแม้แต่เวลากล่าวอะไรอีกต่อไป,ร่างกายของเขาที่เรืองแสงออกมาไม่หยุดหย่อน,จากนั้นก็ถูกเปลี่ยนเป็นมังกรเหลืองหมื่นจั้ง,พร้อมกับไปรวมกลุ่มกลับเหล่ามังกรตนอื่นๆ.
หมอกสีเหลืองที่ฟุ้งเต็มท้องฟ้าไปหมด,ทว่าบนท้องฟ้าแห่งหนึ่งอากาศนั้นมีหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์,เป็นสถานที่ต่อสู้ของหนานกงเซิ่งและเผ่าอูสองคน,มิติอากาศที่ฉีกขาด,มิติของโลกใบเล็กนั้นไม่สามารถทนทานระดับความแข็งแกร่งของเซียนได้อยู่แล้ว,พื้นที่ที่กว้างใหญ่นั้น,เป็นรูใหญ่ยักษ์,สั่นสะเทือนเป็นระลอกออกไปรอบๆ.
พื้นที่ใจกลางที่มีหลุมดำขนาดใหญ่โตมโหฬาร.
เสื้อผ้าของหนานกงเซิ่งที่เสียหายขาดวิ่นไปหมด,บนร่างที่มีบาดแผลมากมาย,ดูน่าพรั่นพรึงเป็นอย่างมาก,แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวทว่าเรี่ยวแรงที่ใกล้จะหมดแล้วเช่นกัน,มือของเขาที่สั่นไหวไปมา,แทบจะยกไม่ขึ้น.
บนศีรษะของเขานั้น,มีตำราโลหะที่เปิดอยู่,ตำราปฐพี,ที่ส่องประกายแสงสีเทาปกป้องหนานกงเซิ่งเอาไว้,ทว่าฝ่ายตรงขามกลับทรงพลังมากจนเกินไป.
สองคน,เผ่าอูสองคนที่ถือไม้เท้าสีดำทมิฬ,ทว่าบนชุดของพวกเขาก็มีฉีกขาดไปหลายแห่งด้วยเช่นกัน.
อย่างไรก็ตาม,ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันหากว่าไม่มีตำราปฐพีแล้วล่ะก็,หนานกงเซิ่งคงจะถูกจัดการไปเรียบร้อยแล้ว.
"เซียนลึกล้ำ?
เซียนลึกล้ำคาดไม่ถึงว่าจะมีฝีมืออยู่เหมือนกัน,โลกใบเล็กของเจ้า,ระดับสวรรค์แท้ระดับสิบผ่านทัณฑ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?
หากว่าเจ้ารั้งรอให้มีระดับ 11 สวรรค์แท้ก่อนผ่านทัณฑ์สวรรค์ได้เป็นเซียนปฐพี,ข้าคงพ่ายแพ้แน่,ทว่าเซียนลึกล้ำกับเซียนปฐพีนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเขิง,เจ้าที่ยังไม่เคยแม้แต่ไปโลกใบใหญ่,ก็เป็นเหมือนกบในกะลา,อย่าได้ขัดขืนต่อไปเลย!"ชายเผ่าอูที่เป็นหัวหน้ากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
คนเผ่าอูที่ต้องการทำลายขวัญกำลังใจหนานกงเซิ่ง,ทว่าหนานกงเซิ่งที่เป็นประมุขแดนเทวะมาก่อน,มีเหรอที่จะขวัญเสียกับเรื่องเช่นนั้น?
"คิดว่าตัวเองไม่บาดเจ็บเลยรึไง?
โลกใบเล็กรึ? คิดว่าหากข้าเดินทางไปโลกใบใหญ่แล้วจะต้องหวาดกลัวพวกเจ้าอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งที่กล่าวโต้แย้ง.
"เจ้ายังไม่ได้บินขึ้นสูฟากฟ้า,ยังไม่ผ่านการชำระล้างจากโลกใบใหญ่,ดังนั้นความแข็งแกร่งของเจ้าจึงลดลง,ทว่าการจะล้มข้าด้วยพลังของเซียนลึกล้ำนั้น,เจ้าช่างไร้เดียงสานัก,ต่อให้เจ้ามีตำราปฐพีในมือ,ก็หาได้แตกต่างกัน!"ชายเผ่าอู่อีกคนที่กล่าวเย้ยหยัน.
"คนเผ่าอูชอบพูดจาใหญ่โตทุกคนเลยรึ?"หนานกงเซิ่งที่แค่นเสียงเย็นชา,จากนั้น,ก็ไอ,ซึ่งมีโลหิตติดออกมาด้วย..
เห็นหนานกงเซิ่งได้รับบาดแผลอยู่ในสภาพทุลักทุเล,ชายเผ่าอูที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"เจ้าได้ใช้พลังไปจนหมดแล้ว,ส่งตำราปฐพีมาซะ,ข้าจะไม่ให้เจ้าต้องตายก็ได้!"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เจ้าไม่มีความสามารถพอที่จะแย่งตำราปฐพี,เลยเปลี่ยนไปใช้แผนการอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งหัวเราะเสียงดัง.
"ชิ,ในเมื่อต้องการตายนัก,อย่ามาโทษข้าก็แล้วกัน!"ชายเผ่าอูแค่นเสียงเย็นชา.
บนฝ่ามือหนึ่งของเขา,ปรากฏคลื่นไฟฟ้าสีม่วงที่ไหลไปมา,พร้อมกับแล่นไปยังไม้เท้าขณะที่ชี้ไปยังตำราปฐพี.
"บดวิญญาณ!!"
ชายเผ่าอูที่แค่นเสียงเย็นชา,พลังที่หนักหน่วงโถมกระหน่ำไปยังร่างของนางกงเซิ่ง.
เห็นกระบวนท่าดังกล่าว,หนานกงเซิ่งที่ตื่นตกใจอีกครั้ง,เห็นได้ชัดเจนว่า,การต่อสู้ที่ผ่านมา,เขาได้รับบาดเจ็บเพราะกระบวนท่าทางดังกล่าวนั่นเอง.
อย่างไรก็ตาม,ก่อนที่เขาจะล้มลง,หนานกงเซิ่งก็หาได้หวาดหวั่นเกรง,สายตาของเขาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,ทันใดนั้นดวงตาก็กลายเป็นสีโลหิต,หนานกงเซิ่งที่กำลังใช้กำลังเต็มที่.
"ทะลวง!"
นิ้วของหนานกงเซิ่งที่ชี้ไปยังตำราปฐพี,แก่นโลหิตที่ถูกพ่นออกไป,ทำให้ตำราปฐพีนั้นขยายออกมาเป็นร้อยเท่าในทันที,ปลดปล่อยพลังที่น่าเกรงขามเข้าปะทะกับพลังคนเผ่าอู.
พลังที่แข็งแกร่งของผู้เยี่ยมยุทธ์,เป็นเหตุให้เกิดหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นอีกแล้ว,มันกำลังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,มิติบิดเบี้ยวที่สั่นสะเทือนออกไปเป็นระลอก.ปัดเป่าควันสีเหลืองให้พัดกระจายออกไป.
"พุ!"
หนานกงเซิ่งที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,ใบหน้าที่กลายเป็นมืดมัว,ร่างกายที่ทรุดลง,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าแทบจะไม่สามารถพยุงร่างเอาไว้แล้ว,เห็นได้ชัดว่าดวงวิญญาณของหนานกงเซิ่งเริ่มแตกกระเซ็นมีรอยแยก,ส่วนคนเผ่าอูก่อนหน้านี้ถึงกับลอยออกไปร้อยจั้งที่เดียว,พ่นโลหิตออกมาจากปากเช่นกัน,ทว่าอาการบาดเจ็บของเขาไม่ได้มากมายนัก.
ตำราปฐพีเวลานี้เริ่มไม่อยู่ในการควบคมของหนานกงเซิ่ง,มันเริ่มส่ายไปมาบนอากาศ.
วิญญาณของหนานกงเซิ่งเวลานี้เสียหายอย่างหนัก,ไม่สามารถที่จะต่อสู้ได้อีกแล้ว,เขาพร้อมที่จะตกตายไปได้ทุกเมื่อ,ตำราปฐพีที่หลุดการควบคุมจากเขาไปในทันที.
ชนะแล้ว,คนเผ่าอูทั้งสองเผยรอยยิ้มที่พึงพอใจ,ทว่าคนเผ่าอูคนแรกยังคงจ้องมองหนานกงเซิ่งไม่วางใจนัก,จิตสังหารยังคงถูกส่งออกมา.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้.
"โฮกกกกกกกก"
เสียงของมังกรที่ดังกระหึ่ม,อากาศรอบๆถึงกับบิดเบี้ยวแตกแยก.
มังกรขนาดห้าพันจั้งที่พุ่งผ่านหลุมดำออกมาทันที,ขณะที่คนเผ่าอูกำลังประมาท,มันได้พุ่งออกไปคาบตำราปฐพีอย่างรวดเร็ว.
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขากำลังต่อสู้เอาเป็นเอาตาย,ขณะการต่อสู้กำลังจบลง,ก็ปรากฏฝ่ายที่สามออกมาฉกฉวยผลประโยชน์ไป.
มังกรเหลือที่คาบตำราปฐพี,พร้อมกับหนีออกไป,คนเผ่าอูที่ตื่นตกใจคำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
"สารเลว!!!!,เจ้ากล้า!!!!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น