Immortality Chapter 638 Six samsara
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 638 สังสารวัฏ 6 วิถี.
Chapter 638 Six samsara
"วัฏจักรหยินหยาง,สังสารวัฏทำลายโลก!"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา.
ในพริบตานั้น,หลุมสังสารวัฏที่เปล่งสีเขียวที่น่าเกรงขามออกมา,ภายในหลุมที่หมุนวนอย่างแรง,เป็นเหมือนกับน้ำวนที่บ้าคลั่งกำลังดูดทุกอย่างที่อยู่ด้านหน้าเข้าไป.
หลุมสังสารวัฏที่น่าเกรงขามนั้น,ไม่มีผลกับหยินโหลวหรี่กับเทียนเซียว,เนื่องจากมันได้เล็งเป้าไปยังคนเผ่าอู,ทว่าคนทั้งสองก็ยังสัมผัสได้ถึงพลังที่น่าเกรงขามที่สั่นสะเทือนไปถึงดวงวิญญาณ,พลังที่ทำให้ขนหัวลุก,พวกเขาที่มีระดับสวรรค์แท้,ถึงกับตื่นตกใจ,ราวกับว่าเทพแห่งความตายได้มาเยือน,พลังที่เอ่อร้นที่ด้านหลังนี้ทำให้พวกเขาสั่นไปทั่วร่าง.
คลื่นพลังที่แข็งแกร่งรุนแรงนี้,กำลังเล็งเป้าไปยังคนเผ่าอูอยู่อย่างงั้นรึ?
ดวงตาของคนเผ่าอูที่เปล่งประกายขึ้นมาทันที,ร่างกายของเขาที่ปกคลุมไปด้วยแสงสีน้ำเงิน,ที่กำลังพรั่งพรูออกมาจากร่างของเขา.
ในเวลานี้,ปราณสีดำที่ปะทุออกมาพร้อมกับยึดดวงวิญญาณของตัวเขาเอาไว้.
แววตาของคนเผาอูที่เต็มไปด้วยจิตสังหารจ้องมองไปยังจงซาน.
"หลุมสังสารวัฏร้ายกาจนัก,หากไม่เพราะว่าบรรพชนใช้วิชาลับตรึงวิญญาณข้าเอาไว้,วันนี้ข้าคงต้องตกตายไปแน่นอน."คนเผาอูที่แค่นเสียงเย็นชา.
"วันนี้,ไม่ว่าเจ้าจะมีความสัมพันธ์ใดกับปราชญ์เทพสังสารวัฏ,เจ้าก็ต้องตาย!"ใบหน้าของคนเผ่าอูที่เย็นชาดุร้ายอย่างที่สุด.
ไม่ไกลออกไป,จงซานที่เวลานี้หลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมา,คนเผ่าอูแปลกประหลาดขนาดนี้เลยรึ?
"ซ่า!!"
ดวงตาของคนเผ่าอูที่เปล่งประกาย,ที่หน้าผากเส้นโลหิตปูดออกมา,คำรามออกมาดังลั่น.
ขณะที่คำรามดังลั่น,ร่างของคนเผ่าอูที่พองออกมา,ร่างกายที่ขยายออกมาอย่างแปลกประหลาด,กลิ่นอายที่น่าเกรงที่ระเบิดอย่างหนักหน่วง,ทุกทิศทุกทาง,เหล่าผู้ฝึกตนที่หมดสติอยู่ถูกเป่าลอยละล่องกระจัดกระจายออกไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
"พุ!"
"พุ!"
ภายใต้กลิ่นอายที่ระเบิดออกมานั้น,ทำให้หยินโหลวหรีและเทียนเซียวทั้งสองเลือดลมตีกลับพ่นโลหิตออกมาพร้อมๆกัน.
เผ่าอูผู้นี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว.
ร่างกายที่ขยายขึ้นมาทันทีนี้,สามารถปลดปล่อยกลิ่นอายที่หนักหน่วงออกมา,โลกเขตแดนสีดำมืดที่สั่นไหวไปมา,เวลานี้แข็งแกร่งขึ้นมาทันที,ร่างกายของเขาที่ผอมแห้งเนื้อติดกระดูก,เวลานี้เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ,ผิวหนังที่แห้งเหมือนศพ,กลับกลายเป็นชายที่กำยำล่ำสันอย่างงั้นรึ?
จงซานที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,แม้ว่าเขาจะมีวิชากายาเทพอสูรที่สามารถเพิ่มขนาดกล้ามเนื้อขึ้นมาได้,หากแต่ก็ไม่ได้เกินกว่ากล้ามเนื้อที่เขามีอยู่,หากแต่ที่เขาเห็นตอนนี้สามารถขยายกล้ามเนื้อของคนเผ่าอูที่แห้งกะหร่องขึ้นมา
4-5 เท่าอย่างง่ายดายเลย.
ร่างกายของเขาที่ปกคลุมด้วยปราณทมิฬ,ทำให้หลุมสังสารวัฏไม่สามารถดูดวิญญาณของคนเผ่าอูผู้นี้ได้อย่างคาดไม่ถึง.
จงซานที่หรี่ตาจ้องมอง,ในเมื่อไม่สามารถดูดได้,เช่นนั้นคงจะต้องบดบี้,เหมือนกับเทพอสูรซือเนาก่อนหน้านี้,ที่ถูกสูบร่างกายหลุดร่อนไปจนเหลือเพียงจิตสำนึก.
ทว่า,คนเผ่าอูกับเร็วกว่าหนึ่งจังวะ,เขาที่ขยายร่างตัวเองออกมาอย่างบ้าคลั่ง,ร่ายกายที่เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว,พลังอัดที่หนักหน่วงทำถึงกับส่งให้หยินโหลวหรี่และเทียนเซียวลอยโด่งออกไปอย่างรุนแรง.
หอกยาวในมือของหยินโหลวหรี่,ไม้เท้าแห่งชีวิตของเทียนเซียว,ทันใดนั้นก็หักเป็นสองท่อน,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าหอกนั้นแข็งแกร่งอย่างไร,ไม้เท้าของเทียนเซียวที่เป็นเซียนฉี,คาดไม่ถึงเลยว่าจะหักง่ายดายขนาดนี้เลยรึ?
เมื่อไม้เท้าแห่งชีวิตหัก,พลังที่กดชายเผาอูเอาไว้,ก็แตกสลายมลายหายไปในทันที.
ส่วนผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ทั้งสอง,ไม่มีแรงที่จะต้ายแล้วลอยปลิวออกไปไกล,ได้รับบาดเจ็บหนัก.
ทั้งคู่ที่พ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่ง,เห็นเพยงแค่จงซานและหลุมสังสารวัฏขนาดใหญ่,เป็นหลุมที่น่าหวาดกลัวมาก,เพียงแค่มอง,ร่างกายยังสั่นหนาวเย็นไปถึงหัวใจ.
ทว่า,คนเผ่าอูกับน่าเกรงขามทรงพลังเป็นอย่างมาก
คาดไม่ถึงเลยว่าหลุมสังสารวัฏจะยังไม่สามารถจัดการคนเผาอูได้.
ในเวลานั้นไม้เท้าของคนเผ่าอูที่ฟาดตรงไปยังหลุมสังสารวัฏในทันที.
ไม้เท้าของคนเผ่าอูน่าเกรงขามมาก,พลังที่ปลดปล่อยปะทุออกมานั้น,ราวกับพลังของสวรรค์กระแทกไปยังหลุมสังสารวัฏ.
จงซานที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น,สัญชาติญาณที่รู้สึกไม่ดี,รับรู้ว่ากำลังจะเกิดปัญหาเข้าแล้ว.
เป็นความจริง,ทันทีที่มันปะทะเข้ากับหลุมสังสารวัฏก็เกิดระเบิดดังกึกก้อง.
"วีด....ตูมมมมมมมมมมม"
แรงระเบิดที่หนักหน่วงดังก้องกังวาน,เสียงที่ทำให้บรรยากาศบิดเบี้ยว,แม้แต่ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนที่นอดหมดสติอยู่บนพื้น,ยังพ่นโลหิตออกมา.
แม้แต่ในเวลานี้,หยินโหลวหรี่และเทียนเซียวยังหมดสติไปแล้วรึ?
เกิดระเบิดที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,ถึงแม้นว่าจะเป็นระดับสวรรค์แท้,หากแต่พวกเขาได้รับบาดเจ็บหนักอยู่แล้ว,ยากที่จะโชคดีหนีได้ทัน.
พวกเขาที่หมดสติล้มลงไปนอนกองอยู่บนพื้น.
ไม้เท้าสีดำทมิฬรายกาจมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถโจมตีหลุมสังสารวัฏได้,หลุมสังสารวัฏเวลานี้,เริ่มปรากฏรอยแตกร้าวของมิติอย่างคาดไม่ถึง?
ไม่อยากเชื่อเลย,พลังทำลายหนักหน่วงรุนแรงแยกมิติให้พังทะลายได้.
ไม้เท้าของคนเผ่าอูแข็งแกร่งจริงๆ,พังทำลายที่ฉีกหลุมสังสารวัฏ,พลังทำลายที่ไม่หยุดแค่นั้น,มันยังคงพุ่งตรงไปยังตำแหน่งของจงซาน.
จงซานดวงตาเบิกกว้าง,เป็นไปได้อย่างไร?
จะเป็นไปได้อย่างไร? หลุมสังสารวัฏพังทลายอย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,มีอาวุธที่ที่สามารถสัมผัสหลุมสังสารวัฏได้ด้วยรึ?
พลังทำลายนี้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่ใช่ระดับเซียนลึกล้ำอย่างแน่นอน.
ทว่า,มันสายไปแล้ว,ไม้เท้าสีดำเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,พริบตาเดียวก็มาอยู่หน้าจงซานแล้ว.
"ตูมมมมมมม"
ทะลวง.
ชายเผ่าอูที่เผยสีหน้าแววตาที่ดุร้าย,สะบัดมือไปมา,หลุมสังสารวัฏก็หายไปหมด,แสงสีเขียวที่หดหายไปทั้งหมด.
"ทำไม...เป็นเช่นนี้!"ที่มุมปากของจงซานมีโลหิตไหลออกมา,จดจ้องมองไปยังไม้เท้าด้านหน้า,แสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ.
คนเผ่าอูที่เห็นจงซานไม่มีแรงต้านแล้ว,ก็เผยรอยยิ้มที่น่าพึงพอใจออกมาทันที.
"ทำไมเป็นเช่นนี้อย่างงั้นรึ? ข้าเองก็ไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนี้เช่นกัน,ในโลกใบเล็ก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนเช่นเจ้า?
คาดไม่ถึงเลยแม้แต่น้อยจะมีคนเปิดหลุมสังสารวัฏได้? เจ้าไม่ธรรมดาแน่นอน,ทว่าระดับของเจ้านั้นต่ำเตี้ยเกินไป,เพียงแค่ระดับราชันย์แท้ต้องการที่จะใช้หลุมสังสารวัฏอย่างงั้นรึ?
หากว่าเจ้ามีระดับสวรรค์แท้,คนที่ตายก็คือข้า,ทว่าเจ้าไม่มีโอกาสแล้ว,ไม้เท้าอู๋จั้ง,ได้หลอมมากว่า
18,000ปี,รับรองว่าดวงวิญญาณของเจ้าจะต้องแตกกระจายไม่สามารถกลับมาเกิดใหม่ได้!"คนเผาอูที่เผยยิ้มอย่างแปลกประหลาด.
อาวุธที่ทะลวงร่าง,ไม่มีทางรักษา,ในสายตาของคนเผ่าอู,เป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยได้แล้ว,ยิ่งเป็นเผ่ามนุษย์ยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้นจงซานไม่ได้แสดงความหวาดกลัวออกมาแม้แต่น้อย,หนำซ้ำยังเผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมาด้วยซ้ำ.
เห็นจงซานที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา,คนเผ่าอูที่สังหรใจไม่ดีขึ้นมาทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมม"
ร่างของจงซานที่ระเบิดออกมา,กลายเป็นควันสีดำกระจัดกระจาย,ก่อนที่จะหายไปในอากาศ.
คนเผ่าอูที่ตื่นตระหนก,พร้อมกับเข้าไปเก็บอาวุธ,หน้าผากของเขาที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา,แววตาที่จดจ้องมองไปยังศพของจงซานที่ระเบิดหายไป.
"เจ้ามองหาข้าอยู่อย่างงั้นรึ?"ที่ด้านหลังคนเผ่าอู,เสียงที่แปลกประหลาดก็ดังขึ้น.
เป็นจงซาน!
คนเผ่าอูที่หันหน้ากลับอย่างรวดเร็ว,แววตาสายตาที่ตื่นตระหนกตกใจอย่างรุนแรง.
จงซาน,นี่คือจงซาน,จงซานอย่างแน่นอน,หากแต่ร่างกายของเขาไม่มีร่องรอยบาดผลแม้แต่น้อย,ไม่มีเลยสักนิดเดียว.
"เจ้าไม่เป็นไรเลยรึ?
เป็นไปไม่ได้,มันจะเป็นไปได้อย่างไร?"คนเผ่าอูที่อุทานเสียงหลง.
คนเผ่าอูที่มั่นใจว่าตัวเองได้สังหารจงซานไปแล้ว,ในเวลานี้เกิดอะไรขึ้นกัน?
จงซานที่ดูไม่ยี่หร่า,ไม่มีอาการบาดเจ็บ,เขาทำได้อย่างไร?
"ข้าคิดว่า,หนึ่งหลุมสังสารวัฏน่าจะเพียงพอ,ไม่เคยมีใครที่หลุดรอดกระบวนท่าดังกล่าว,คาดไม่ถึงเลยว่าคนจากโลกใบใหญ่ไม่ธรรมดาจริงๆ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
"อะไร?"
"ข้าไม่ได้มีความหมายแฝงอะไร,เพียงแค่บอกเล่าให้ฟัง,ตอนนี้,เจ้าตายได้แล้ว!"แววตาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา,ดวงตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีเขียวอีกครั้ง.
"เจ้า?
แค่เจ้าคนเดียวนี้รึ?"คนเผ่าอูอุทานจ้องมองจงซาน.
ในเวลาเดียวกันนี้,หัวใจของคนเผ่าอูที่เย็นยะเยือบขึ้นมา,ราวกับไม่เชื่อว่าจงซานไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย,เป็นไปได้อย่างไร?
นี่,ฆ่าไม่ตายอย่างงั้นรึ?
"ชิ!"จงซานแค่นเสียง.
"วัฏจักรหยินหยาง,สังสารวัฏทำลายโลก!"
เสียงที่ดังพ้องกันของคนกลุ่มหนึ่ง,ขนทั่วร่างของคนเผ่าอูที่ลุกเกรียวสั่นสะท้านอีกครั้ง.
คนกลุ่มหนึ่ง,ใช่,เสียงของคนกลุ่มหนึ่งที่ดังขึ้น,ทางทิศตะวันออก,ใต้,ตะวันตกและเหนือ,ด้านบนด้านล่าง,หกทิศ,ปรากฏคนรูปร่างเหมือนกับจงซานราวกับคัดลอกกันออกมาปรากฏขึ้นในทันที.
ดวงตาสีเขียวหกคู่,พร้อมกับตะโกนออกมาพร้อมกัน,หกจงซาน,ที่เปิดหลุมสังสารวัฏพร้อมกัน.
หกหลุมสังสารวัฏ,ที่ปรากฏขึ้นอย่างคาดไม่ถึง.
คนเผ่าอูที่ถูกล้อมรอบด้วยหลุมสังสารวัฏ,ซึ่งเขาอยู่ตรงกลาง.
เสียงตะโกนของจงซานสิ้นสุดลง,หกหลุมที่เปล่งแสงสีเขียวสว่างจ้า,ปกคลุมพื้นที่รอบๆ,โลกเขตแดนที่บิดเบี้ยวสั่นไหวอย่างรุนแรง,แม้แต่มีบางส่วนทะลุ.
"ผสาน!"
หกจงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง,หกหลุมสังสารวัฏที่เคลื่อนเข้าสู่ศูนย์กลาง,พร้อมกับพุ่งเข้ากลืนร่างของคนเผ่าอู.
สายตาของคนเผาอูที่หวาดผวาตื่นตระหนก,ไม่คิดแม้แต่น้อยว่าจะเป็นเช่นนี้,จะเป็นไปได้อย่างไร?
เขาจะเปิดหลุมได้หกหลุม? อาคมที่สะกดร่างของเขา,ตอนนี้จะเพียงพอต้านหกหลุมสังสารวัฏได้อย่างไร?
หนำซ้ำหลุมทั้งหกยังเคลื่อนที่เข้าหากันได้อีกรึ? มันจบลงเช่นนี้ได้อย่างไร?
"ไม่!!!!!!!"
เผ่าอูที่ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง,ไม้เท้ามือของเขาที่พุ่งออกไปกระแทกหลุมสังสารวัฏ.
"วีดดดด ตูมมมมมมมม"
หลุมสังสารวัฏบิดเบี้ยว,มิติฉีกขาด,ไม้เท้าที่ทะลวงออกไป,หากเป็นก่อนหน้านี้,มันจะต้องพังทลายลงอย่างแน่นอน.
ทว่าหลุมสังสารวัฏพังทลายไปแค่หนึ่ง,ทว่ายังเหลืออีกห้าอัน,ปกคลุมร่างกายของเขาเอาไว้.
"จริงทั้งหกหลุม? มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
ไม่ ไม่ ไม่!"
คนเผ่าอูที่ร้องตะโกนหัวใจหดหู,โลกเขตแดนที่ล่มสลาย.
พื้นที่รอบๆกลับมาเป็นเหมือนเดิม,คนเผ่าอูคนดังกล่าวตกตายไป,อย่างสมบูรณ์.
จงซานหกร่าง,เหลือห้าร่าง,ทว่าในเวลาเดียวกันจงซานก็ล้มลงบนพื้น,หลุมสังสารวัฏทั้งหมดที่กระตุกก่อนที่จะสลายหายไป,คนเผ่าอู,หายไปแล้ว,แม้แต่กระดูกก็ไม่เหลือ,ตกตายอย่างสมบูรณ์.
จงซานที่หายใจหนักหน่วง,ร่างกายที่หมดแรงใช้พลังจนหมด.
เวลานี้เหลือแค่ไม้เท้าของคนเผ่าอู,ที่เหลือเอาไว้,จงซานกวาดตามองไปยังพื้นที่รอบๆ.
ผู้ฝึกตนก่อนหน้านี้นอนเกลื่อนบนพื้น,ทว่าอีกไม่นานคงจะฟื้นขึ้นมา,ที่ไกลออกไปนั้นเกิดหลุมดำขนาดใหญ่,จงซานที่เห็นเพียงเงาของตำราโลหิตขนาดใหญ่โต,อากาศที่บิดเบี้ยวไปมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าหนานกงเซิ่งปะทะกับ,เผ่าอูสองคน.
จงซานตอนนี้ใช้พลังไปเกือบหมดแล้ว,ไม่ต้องการอยู่อย่างแน่นอน,เขาที่จ้องมองไปยังหยินโหลวหรี่และเทียนเซียวที่ยังไม่ฟื้น,อย่างไรก็ดีพวกเขาทั้งสองเองก็รู้จักกัน,อีกไม่นานพวกเขาก็ฟื้นขึ้นเอง,ไม่ว่าจะเป็นหรือตายตอนนี้ขึ้นอยู่กับวาสนาแล้ว,จงซานที่ไม่สามารถรั้งรอได้แล้ว,ในเวลานี้ร่างกายของเขาที่ใกล้หมดแรงเคลื่อนที่ไปยังทิศทางหนึ่งในทันที.
Chapter 638 Six samsara
六个轮回
สังสารวัฏ 6 วิถี.
"วัฏจักรหยินหยาง,สังสารวัฏทำลายโลก!"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา.
ในพริบตานั้น,หลุมสังสารวัฏที่เปล่งสีเขียวที่น่าเกรงขามออกมา,ภายในหลุมที่หมุนวนอย่างแรง,เป็นเหมือนกับน้ำวนที่บ้าคลั่งกำลังดูดทุกอย่างที่อยู่ด้านหน้าเข้าไป.
หลุมสังสารวัฏที่น่าเกรงขามนั้น,ไม่มีผลกับหยินโหลวหรี่กับเทียนเซียว,เนื่องจากมันได้เล็งเป้าไปยังคนเผ่าอู,ทว่าคนทั้งสองก็ยังสัมผัสได้ถึงพลังที่น่าเกรงขามที่สั่นสะเทือนไปถึงดวงวิญญาณ,พลังที่ทำให้ขนหัวลุก,พวกเขาที่มีระดับสวรรค์แท้,ถึงกับตื่นตกใจ,ราวกับว่าเทพแห่งความตายได้มาเยือน,พลังที่เอ่อร้นที่ด้านหลังนี้ทำให้พวกเขาสั่นไปทั่วร่าง.
คลื่นพลังที่แข็งแกร่งรุนแรงนี้,กำลังเล็งเป้าไปยังคนเผ่าอูอยู่อย่างงั้นรึ?
ดวงตาของคนเผ่าอูที่เปล่งประกายขึ้นมาทันที,ร่างกายของเขาที่ปกคลุมไปด้วยแสงสีน้ำเงิน,ที่กำลังพรั่งพรูออกมาจากร่างของเขา.
ในเวลานี้,ปราณสีดำที่ปะทุออกมาพร้อมกับยึดดวงวิญญาณของตัวเขาเอาไว้.
แววตาของคนเผาอูที่เต็มไปด้วยจิตสังหารจ้องมองไปยังจงซาน.
"หลุมสังสารวัฏร้ายกาจนัก,หากไม่เพราะว่าบรรพชนใช้วิชาลับตรึงวิญญาณข้าเอาไว้,วันนี้ข้าคงต้องตกตายไปแน่นอน."คนเผาอูที่แค่นเสียงเย็นชา.
"วันนี้,ไม่ว่าเจ้าจะมีความสัมพันธ์ใดกับปราชญ์เทพสังสารวัฏ,เจ้าก็ต้องตาย!"ใบหน้าของคนเผ่าอูที่เย็นชาดุร้ายอย่างที่สุด.
ไม่ไกลออกไป,จงซานที่เวลานี้หลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมา,คนเผ่าอูแปลกประหลาดขนาดนี้เลยรึ?
"ซ่า!!"
ดวงตาของคนเผ่าอูที่เปล่งประกาย,ที่หน้าผากเส้นโลหิตปูดออกมา,คำรามออกมาดังลั่น.
ขณะที่คำรามดังลั่น,ร่างของคนเผ่าอูที่พองออกมา,ร่างกายที่ขยายออกมาอย่างแปลกประหลาด,กลิ่นอายที่น่าเกรงที่ระเบิดอย่างหนักหน่วง,ทุกทิศทุกทาง,เหล่าผู้ฝึกตนที่หมดสติอยู่ถูกเป่าลอยละล่องกระจัดกระจายออกไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
"พุ!"
"พุ!"
ภายใต้กลิ่นอายที่ระเบิดออกมานั้น,ทำให้หยินโหลวหรีและเทียนเซียวทั้งสองเลือดลมตีกลับพ่นโลหิตออกมาพร้อมๆกัน.
เผ่าอูผู้นี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว.
ร่างกายที่ขยายขึ้นมาทันทีนี้,สามารถปลดปล่อยกลิ่นอายที่หนักหน่วงออกมา,โลกเขตแดนสีดำมืดที่สั่นไหวไปมา,เวลานี้แข็งแกร่งขึ้นมาทันที,ร่างกายของเขาที่ผอมแห้งเนื้อติดกระดูก,เวลานี้เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ,ผิวหนังที่แห้งเหมือนศพ,กลับกลายเป็นชายที่กำยำล่ำสันอย่างงั้นรึ?
จงซานที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,แม้ว่าเขาจะมีวิชากายาเทพอสูรที่สามารถเพิ่มขนาดกล้ามเนื้อขึ้นมาได้,หากแต่ก็ไม่ได้เกินกว่ากล้ามเนื้อที่เขามีอยู่,หากแต่ที่เขาเห็นตอนนี้สามารถขยายกล้ามเนื้อของคนเผ่าอูที่แห้งกะหร่องขึ้นมา
4-5 เท่าอย่างง่ายดายเลย.
ร่างกายของเขาที่ปกคลุมด้วยปราณทมิฬ,ทำให้หลุมสังสารวัฏไม่สามารถดูดวิญญาณของคนเผ่าอูผู้นี้ได้อย่างคาดไม่ถึง.
จงซานที่หรี่ตาจ้องมอง,ในเมื่อไม่สามารถดูดได้,เช่นนั้นคงจะต้องบดบี้,เหมือนกับเทพอสูรซือเนาก่อนหน้านี้,ที่ถูกสูบร่างกายหลุดร่อนไปจนเหลือเพียงจิตสำนึก.
ทว่า,คนเผ่าอูกับเร็วกว่าหนึ่งจังวะ,เขาที่ขยายร่างตัวเองออกมาอย่างบ้าคลั่ง,ร่ายกายที่เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว,พลังอัดที่หนักหน่วงทำถึงกับส่งให้หยินโหลวหรี่และเทียนเซียวลอยโด่งออกไปอย่างรุนแรง.
หอกยาวในมือของหยินโหลวหรี่,ไม้เท้าแห่งชีวิตของเทียนเซียว,ทันใดนั้นก็หักเป็นสองท่อน,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าหอกนั้นแข็งแกร่งอย่างไร,ไม้เท้าของเทียนเซียวที่เป็นเซียนฉี,คาดไม่ถึงเลยว่าจะหักง่ายดายขนาดนี้เลยรึ?
เมื่อไม้เท้าแห่งชีวิตหัก,พลังที่กดชายเผาอูเอาไว้,ก็แตกสลายมลายหายไปในทันที.
ส่วนผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ทั้งสอง,ไม่มีแรงที่จะต้ายแล้วลอยปลิวออกไปไกล,ได้รับบาดเจ็บหนัก.
ทั้งคู่ที่พ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่ง,เห็นเพยงแค่จงซานและหลุมสังสารวัฏขนาดใหญ่,เป็นหลุมที่น่าหวาดกลัวมาก,เพียงแค่มอง,ร่างกายยังสั่นหนาวเย็นไปถึงหัวใจ.
ทว่า,คนเผ่าอูกับน่าเกรงขามทรงพลังเป็นอย่างมาก
คาดไม่ถึงเลยว่าหลุมสังสารวัฏจะยังไม่สามารถจัดการคนเผาอูได้.
ในเวลานั้นไม้เท้าของคนเผ่าอูที่ฟาดตรงไปยังหลุมสังสารวัฏในทันที.
ไม้เท้าของคนเผ่าอูน่าเกรงขามมาก,พลังที่ปลดปล่อยปะทุออกมานั้น,ราวกับพลังของสวรรค์กระแทกไปยังหลุมสังสารวัฏ.
จงซานที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น,สัญชาติญาณที่รู้สึกไม่ดี,รับรู้ว่ากำลังจะเกิดปัญหาเข้าแล้ว.
เป็นความจริง,ทันทีที่มันปะทะเข้ากับหลุมสังสารวัฏก็เกิดระเบิดดังกึกก้อง.
"วีด....ตูมมมมมมมมมมม"
แรงระเบิดที่หนักหน่วงดังก้องกังวาน,เสียงที่ทำให้บรรยากาศบิดเบี้ยว,แม้แต่ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนที่นอดหมดสติอยู่บนพื้น,ยังพ่นโลหิตออกมา.
แม้แต่ในเวลานี้,หยินโหลวหรี่และเทียนเซียวยังหมดสติไปแล้วรึ?
เกิดระเบิดที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,ถึงแม้นว่าจะเป็นระดับสวรรค์แท้,หากแต่พวกเขาได้รับบาดเจ็บหนักอยู่แล้ว,ยากที่จะโชคดีหนีได้ทัน.
พวกเขาที่หมดสติล้มลงไปนอนกองอยู่บนพื้น.
ไม้เท้าสีดำทมิฬรายกาจมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถโจมตีหลุมสังสารวัฏได้,หลุมสังสารวัฏเวลานี้,เริ่มปรากฏรอยแตกร้าวของมิติอย่างคาดไม่ถึง?
ไม่อยากเชื่อเลย,พลังทำลายหนักหน่วงรุนแรงแยกมิติให้พังทะลายได้.
ไม้เท้าของคนเผ่าอูแข็งแกร่งจริงๆ,พังทำลายที่ฉีกหลุมสังสารวัฏ,พลังทำลายที่ไม่หยุดแค่นั้น,มันยังคงพุ่งตรงไปยังตำแหน่งของจงซาน.
จงซานดวงตาเบิกกว้าง,เป็นไปได้อย่างไร?
จะเป็นไปได้อย่างไร? หลุมสังสารวัฏพังทลายอย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,มีอาวุธที่ที่สามารถสัมผัสหลุมสังสารวัฏได้ด้วยรึ?
พลังทำลายนี้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่ใช่ระดับเซียนลึกล้ำอย่างแน่นอน.
ทว่า,มันสายไปแล้ว,ไม้เท้าสีดำเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,พริบตาเดียวก็มาอยู่หน้าจงซานแล้ว.
"ตูมมมมมมม"
ทะลวง.
ชายเผ่าอูที่เผยสีหน้าแววตาที่ดุร้าย,สะบัดมือไปมา,หลุมสังสารวัฏก็หายไปหมด,แสงสีเขียวที่หดหายไปทั้งหมด.
"ทำไม...เป็นเช่นนี้!"ที่มุมปากของจงซานมีโลหิตไหลออกมา,จดจ้องมองไปยังไม้เท้าด้านหน้า,แสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ.
คนเผ่าอูที่เห็นจงซานไม่มีแรงต้านแล้ว,ก็เผยรอยยิ้มที่น่าพึงพอใจออกมาทันที.
"ทำไมเป็นเช่นนี้อย่างงั้นรึ? ข้าเองก็ไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนี้เช่นกัน,ในโลกใบเล็ก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนเช่นเจ้า?
คาดไม่ถึงเลยแม้แต่น้อยจะมีคนเปิดหลุมสังสารวัฏได้? เจ้าไม่ธรรมดาแน่นอน,ทว่าระดับของเจ้านั้นต่ำเตี้ยเกินไป,เพียงแค่ระดับราชันย์แท้ต้องการที่จะใช้หลุมสังสารวัฏอย่างงั้นรึ?
หากว่าเจ้ามีระดับสวรรค์แท้,คนที่ตายก็คือข้า,ทว่าเจ้าไม่มีโอกาสแล้ว,ไม้เท้าอู๋จั้ง,ได้หลอมมากว่า
18,000ปี,รับรองว่าดวงวิญญาณของเจ้าจะต้องแตกกระจายไม่สามารถกลับมาเกิดใหม่ได้!"คนเผาอูที่เผยยิ้มอย่างแปลกประหลาด.
อาวุธที่ทะลวงร่าง,ไม่มีทางรักษา,ในสายตาของคนเผ่าอู,เป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยได้แล้ว,ยิ่งเป็นเผ่ามนุษย์ยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้นจงซานไม่ได้แสดงความหวาดกลัวออกมาแม้แต่น้อย,หนำซ้ำยังเผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมาด้วยซ้ำ.
เห็นจงซานที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา,คนเผ่าอูที่สังหรใจไม่ดีขึ้นมาทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมม"
ร่างของจงซานที่ระเบิดออกมา,กลายเป็นควันสีดำกระจัดกระจาย,ก่อนที่จะหายไปในอากาศ.
คนเผ่าอูที่ตื่นตระหนก,พร้อมกับเข้าไปเก็บอาวุธ,หน้าผากของเขาที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา,แววตาที่จดจ้องมองไปยังศพของจงซานที่ระเบิดหายไป.
"เจ้ามองหาข้าอยู่อย่างงั้นรึ?"ที่ด้านหลังคนเผ่าอู,เสียงที่แปลกประหลาดก็ดังขึ้น.
เป็นจงซาน!
คนเผ่าอูที่หันหน้ากลับอย่างรวดเร็ว,แววตาสายตาที่ตื่นตระหนกตกใจอย่างรุนแรง.
จงซาน,นี่คือจงซาน,จงซานอย่างแน่นอน,หากแต่ร่างกายของเขาไม่มีร่องรอยบาดผลแม้แต่น้อย,ไม่มีเลยสักนิดเดียว.
"เจ้าไม่เป็นไรเลยรึ?
เป็นไปไม่ได้,มันจะเป็นไปได้อย่างไร?"คนเผ่าอูที่อุทานเสียงหลง.
คนเผ่าอูที่มั่นใจว่าตัวเองได้สังหารจงซานไปแล้ว,ในเวลานี้เกิดอะไรขึ้นกัน?
จงซานที่ดูไม่ยี่หร่า,ไม่มีอาการบาดเจ็บ,เขาทำได้อย่างไร?
"ข้าคิดว่า,หนึ่งหลุมสังสารวัฏน่าจะเพียงพอ,ไม่เคยมีใครที่หลุดรอดกระบวนท่าดังกล่าว,คาดไม่ถึงเลยว่าคนจากโลกใบใหญ่ไม่ธรรมดาจริงๆ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
"อะไร?"
"ข้าไม่ได้มีความหมายแฝงอะไร,เพียงแค่บอกเล่าให้ฟัง,ตอนนี้,เจ้าตายได้แล้ว!"แววตาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา,ดวงตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีเขียวอีกครั้ง.
"เจ้า?
แค่เจ้าคนเดียวนี้รึ?"คนเผ่าอูอุทานจ้องมองจงซาน.
ในเวลาเดียวกันนี้,หัวใจของคนเผ่าอูที่เย็นยะเยือบขึ้นมา,ราวกับไม่เชื่อว่าจงซานไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย,เป็นไปได้อย่างไร?
นี่,ฆ่าไม่ตายอย่างงั้นรึ?
"ชิ!"จงซานแค่นเสียง.
"วัฏจักรหยินหยาง,สังสารวัฏทำลายโลก!"
เสียงที่ดังพ้องกันของคนกลุ่มหนึ่ง,ขนทั่วร่างของคนเผ่าอูที่ลุกเกรียวสั่นสะท้านอีกครั้ง.
คนกลุ่มหนึ่ง,ใช่,เสียงของคนกลุ่มหนึ่งที่ดังขึ้น,ทางทิศตะวันออก,ใต้,ตะวันตกและเหนือ,ด้านบนด้านล่าง,หกทิศ,ปรากฏคนรูปร่างเหมือนกับจงซานราวกับคัดลอกกันออกมาปรากฏขึ้นในทันที.
ดวงตาสีเขียวหกคู่,พร้อมกับตะโกนออกมาพร้อมกัน,หกจงซาน,ที่เปิดหลุมสังสารวัฏพร้อมกัน.
หกหลุมสังสารวัฏ,ที่ปรากฏขึ้นอย่างคาดไม่ถึง.
คนเผ่าอูที่ถูกล้อมรอบด้วยหลุมสังสารวัฏ,ซึ่งเขาอยู่ตรงกลาง.
เสียงตะโกนของจงซานสิ้นสุดลง,หกหลุมที่เปล่งแสงสีเขียวสว่างจ้า,ปกคลุมพื้นที่รอบๆ,โลกเขตแดนที่บิดเบี้ยวสั่นไหวอย่างรุนแรง,แม้แต่มีบางส่วนทะลุ.
"ผสาน!"
หกจงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง,หกหลุมสังสารวัฏที่เคลื่อนเข้าสู่ศูนย์กลาง,พร้อมกับพุ่งเข้ากลืนร่างของคนเผ่าอู.
สายตาของคนเผาอูที่หวาดผวาตื่นตระหนก,ไม่คิดแม้แต่น้อยว่าจะเป็นเช่นนี้,จะเป็นไปได้อย่างไร?
เขาจะเปิดหลุมได้หกหลุม? อาคมที่สะกดร่างของเขา,ตอนนี้จะเพียงพอต้านหกหลุมสังสารวัฏได้อย่างไร?
หนำซ้ำหลุมทั้งหกยังเคลื่อนที่เข้าหากันได้อีกรึ? มันจบลงเช่นนี้ได้อย่างไร?
"ไม่!!!!!!!"
เผ่าอูที่ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง,ไม้เท้ามือของเขาที่พุ่งออกไปกระแทกหลุมสังสารวัฏ.
"วีดดดด ตูมมมมมมมม"
หลุมสังสารวัฏบิดเบี้ยว,มิติฉีกขาด,ไม้เท้าที่ทะลวงออกไป,หากเป็นก่อนหน้านี้,มันจะต้องพังทลายลงอย่างแน่นอน.
ทว่าหลุมสังสารวัฏพังทลายไปแค่หนึ่ง,ทว่ายังเหลืออีกห้าอัน,ปกคลุมร่างกายของเขาเอาไว้.
"จริงทั้งหกหลุม? มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
ไม่ ไม่ ไม่!"
คนเผ่าอูที่ร้องตะโกนหัวใจหดหู,โลกเขตแดนที่ล่มสลาย.
พื้นที่รอบๆกลับมาเป็นเหมือนเดิม,คนเผ่าอูคนดังกล่าวตกตายไป,อย่างสมบูรณ์.
จงซานหกร่าง,เหลือห้าร่าง,ทว่าในเวลาเดียวกันจงซานก็ล้มลงบนพื้น,หลุมสังสารวัฏทั้งหมดที่กระตุกก่อนที่จะสลายหายไป,คนเผ่าอู,หายไปแล้ว,แม้แต่กระดูกก็ไม่เหลือ,ตกตายอย่างสมบูรณ์.
จงซานที่หายใจหนักหน่วง,ร่างกายที่หมดแรงใช้พลังจนหมด.
เวลานี้เหลือแค่ไม้เท้าของคนเผ่าอู,ที่เหลือเอาไว้,จงซานกวาดตามองไปยังพื้นที่รอบๆ.
ผู้ฝึกตนก่อนหน้านี้นอนเกลื่อนบนพื้น,ทว่าอีกไม่นานคงจะฟื้นขึ้นมา,ที่ไกลออกไปนั้นเกิดหลุมดำขนาดใหญ่,จงซานที่เห็นเพียงเงาของตำราโลหิตขนาดใหญ่โต,อากาศที่บิดเบี้ยวไปมา,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าหนานกงเซิ่งปะทะกับ,เผ่าอูสองคน.
จงซานตอนนี้ใช้พลังไปเกือบหมดแล้ว,ไม่ต้องการอยู่อย่างแน่นอน,เขาที่จ้องมองไปยังหยินโหลวหรี่และเทียนเซียวที่ยังไม่ฟื้น,อย่างไรก็ดีพวกเขาทั้งสองเองก็รู้จักกัน,อีกไม่นานพวกเขาก็ฟื้นขึ้นเอง,ไม่ว่าจะเป็นหรือตายตอนนี้ขึ้นอยู่กับวาสนาแล้ว,จงซานที่ไม่สามารถรั้งรอได้แล้ว,ในเวลานี้ร่างกายของเขาที่ใกล้หมดแรงเคลื่อนที่ไปยังทิศทางหนึ่งในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น