วันศุกร์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 637 Fourth Grade of immortal, Heaven and Earth yellow and black

Immortality Chapter 637  Fourth Grade of immortal, Heaven and Earth yellow and black

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 637  เซียนสี่ประเภท,สวรรค์,ปฐพี,ลึกล้ำ,ศิลา.


Chapter 637  Fourth Grade of immortal, Heaven and Earth yellow and black
仙之四品,天地玄黄
  เซียนสี่ประเภท,สวรรค์,ปฐพี,ลึกล้ำ,ศิลา.

Ø 天仙 tiān xiān เซียนสวรรค์
Ø 地仙 De xiān เซียนปฐพี
Ø 玄仙 xuán xiān เซียนลึกล้ำ
Ø 黄仙 huáng xiān เซียนศิลา,เซียนมนุษย์

"ไม่จำเป็นต้องจัดการมันก็ได้ถ่วงเวลาไว้,ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าเอง!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

จงซานที่พูดจาใหญ่โตนัก,หยินโหลวหรี่ที่แม้แต่ตัวเองยังไม่มั่นใจอย่างชัดเจน.



แม้ว่าเทียนเซียวจะพ่ายแพ้เผ่าอูอย่างง่ายดาย,ทว่าเขายังมีเจตจำนงพร้อมที่จะสู้,ไม่หดหัวหวาดกลัว,นอกจากนี้ยังไม่มีทางให้หนีด้วย,หยินโหลวหรี่ที่ยืนขึ้นกำหมัดแน่น,คนในชุดสีดำที่บุกเข้ามาในโลกใบเล็ก,ความแข็งแกร่งของพวกเขาย่อมไม่ด้อยไปกว่ากู่เฉิงตงอย่างแน่นอน,แม้นว่าจะไม่ต้องการสู้,หากแต่หยินโหลวหรี่ก็ไม่มีทางเลือก.

โลกเขตแดน,การถูกขังเอาไว้ในโลกเขตแดน,ทำให้ผู้ฝึกตนจำนวนมากไม่สามารถขยับได้,ทว่าหากคนที่มีเทียนเป็นของตัวเอง,ย่อมมีความสามารถพอที่จะทนโลกเขตแดนได้.

"เส้าเหยี่ยตระกูลเทียน,เจ้าจะเสแสร้งไปถึงเมื่อไหร่?"จงซานที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา.

กับคำพูดของจงซาน,ทำให้หยินโหลวหรี่จดจ้องมองออกไป,แม้แต่คนเผ่าอูหนึ่งคนที่ตามมาถึงแล้วยังรั้งรอดูท่าที.

เส้าเหยี่ยตระกูลเทียน? จงซานกล่าวอะไรกัน?

สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังใบหน้าของเทียนเซียว,ก่อนหน้านี้เขาถูกพลังของคนเผ่าอู,จนทำให้ใบหน้ากลายเป็นสีดำทั้งหมด.

อย่างไรก็ดี,ในเวลานี้เมื่อมองอีกครั้ง,เทียนเซียวเปลือกตาของเขาที่ขยับไปมา.
ทุกคน"......”.

เป็นความจริงปราณสีดำนั้นค่อยๆลดลงอย่างรวดเร็ว,จากนั้นเทียนเซียวที่ค่อยๆลึกขึ้นนั่งช้าๆ.
ทุกคน"......”.

"นี่เจ้าไม่เป็นไรเลยอย่างงั้นรึ?"คนเผ่าอูที่ตามมากล่าวด้วยเสียงแหบเครือจ้องมองไปยังเทียนเซียว.

หยินโหลวหรี่เองก็จ้องมองด้วยความสงสัยเช่นกัน.

เทียนเซียวสบายดีอย่างงั้นรึ?ก่อนหน้านี้เป็นเรื่องเสแสร้างรึ? คนเผ่าอูที่พูดไม่ออก,หยินโหลวหรี่ที่คาดไม่ถึง! ทั้งสองต่างก็จ้องมองเทียนเซียวที่ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง,ก่อนหน้านี้เขาตั้งใจรึ? อยู่ในความเป็นความตาย? กับเสแสร้างอย่างงั้นรึ?

"คิดว่าน่าจะสามารถหลบหนีจากการไล่ตามจากซิงไท่โต่วได้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะปรากฏโลกเขตแดนอยางคาดไม่ถึง,แผนการครั้งนี้กับล้มเหลวซะได้!"เทียนเซียวที่ส่ายหน้าไปมาจ้องมองไปยังคนเผ่าอู.

คราแรก,เขาที่ถูกเอาอูโจมตี,เทียนเซียวที่มองว่าซิงไท่โต่วคือตัวอันตรายที่สุด,ในเวลานั้นเขาได้รับบาดเจ็บอยู่ไม่น้อย,หากว่าจะหนีเอง,ย่อมไม่มีทางหนีได้แน่,มีเพียงแค่แสร้งตาย,แกล้งว่าตัวเองถูกทำร้ายตนหมดสติเท่านั้น,หากว่าแผนการนี้สำเร็จ,เผ่าอู่คนดังกล่าวก็จะไม่ได้เล็งเป้ามาที่เขา,ซิงไท่โต่วเองก็ไม่ต้องการไล่ล่าสังหารเขาอีก.
 ....................
ในเวลาเดียวกัน,ภพหยาง,บนสวนสวรรค์หลิงเซียว,ตำหนักซ่างเฉิง.

จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์,ที่ด้านหน้ามีเหล่าข้าราชบริพารมากมาย.

"หวังคู,เจ้ารู้จัก"โลกเขตแดน"ของเซียนหรือไม่?"จงซานที่เอ่ยปากถามในทันที.

หวังคูที่ประหลาดใจเล็กน้อย,ทว่าก็พยักหน้ารับ.

"คนที่มีทักษะ"โลกเขตแดน"มีความแข็งแกร่งระดับใด?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.

"โลกใบใหญ่นั้นมีเผ่าต่างๆมากมา,ทว่าเริ่มตั้งแต่,เซียนลึกล้ำ,ก็สามารถสร้างโลกเขตแดนหยาบๆได้แล้ว!"หวังคูกล่าว.

"หืม?เซียนลึกล้ำอย่างงั้นรึ?

"กล่าวอีกอย่างก่อนเป็นเซียนและหลังเป็นเซียน,จะถูกนับด้วยระดับชั้น,ซึ่งมีสิบชั้นด้วยกัน,เหมือนกับระดับชั้นของราชันย์แท้ที่มีสิบขั้น,อย่างก็ตามระดับสวรรค์แท้นั้นมีด้วยกัน 12 ขั้น!"

"อืม!"

"เมื่อก้าวไปถึงระดับเก้าสวรรค์แท้,จะสามารถผ่านทัณฑ์สวรรค์เพื่อเป็นเซียนได้,และบินขึ้นสู่โลกใบใหญ่,ทว่ามีคนจำนวนมากที่ไม่ต้องการ,เหตุผลเหล่านั้นฝ่าบาทรู้หรือไม่?"หวังคูสอบถาม.

"หืม? เหตุผลอะไรอย่างงั้นรึ?

"เมื่อผู้ฝึกตนผ่านทัณฑ์สวรรค์กลายเป็นเซียน,มีเซียนอยู่สี่ประเภท, หากมีระดับเก้าสวรรค์แท้ผ่านทัณฑ์สวรรค์ไปเรียกเซียนศิลา,หากมีระดับสิบสวรรค์แท้ผ่านทัณฑ์สวรรค์ไปเรียกเซียนลึกล้ำ,หากว่ามีระดับสิบเอ็ดสวรรค์แท้ผ่านทัณฑ์สวรรค์ไปเรียกเซียนปฐพี,หากมีระดับสิบสองสวรรค์แท้ผ่านทัณฑ์สวรรค์ไปเรียกเซียนสวรรค์!"หวังคูกล่าวตอบ.

"ยิ่งมีระดับชั้นสวรรค์แท้สูงเท่าไหร่,ลำดับของเซียนยิ่งสูงขึ้นอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง.

"ขอรับ,อายุไขของระดับสวรรค์แท้มีด้วยกันหมื่นปี,แน่นอนว่าพวกเขาย่อมต้องคอยโอกาสในการผ่านทัณฑ์สวรรค์ในระดับที่สูงขึ้นไป,ยิ่งสูงยิ่งเป็นผลดี,ต้องไม่ลืมว่า,หลังจากทะลวงผ่านกลายเป็นเซียนแล้ว,ความยากลำบากในการฝึกฝนก็จะยิ่งเพิ่มเป็นหลายเท่า,ระดับเซียนสวรรค์และเซียนมนุษย์นั้นแตกต่างกันราวกับสวรรค์และปฐพี!"หวงคูกล่าว.

"ขั้นที่12? เซีนสวรรค์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามด้วยความจริงจัง.

"ถ้าเป็นเช่นนั้น,กู่เฉิงตงก่อนนหน้านี้ต้องมีระดับสวรรค์แท้ขั้นที่ 12 อย่างแน่นอน! ไม่เช่นนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะกล้าแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี!"จงซานที่พยักหน้ารับรู้.

"หากเป็นดั่งที่ฝ่าบาทกล่าว,ไม่ต้องบอกเลยว่ากู่เฉิงตงนั้นร้ายกาจมากมายขนาดใหน!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่สูดหายใจลึก.
....

ภพหยิน,สถานที่ร่างแยกเงาจงซานอยู่.

"จือจุ้นหยิน,ข้าได้รับบาดเจ็บมาก่อนหน้านี้,ทว่า,ทักษะ"โลกเขตแดนของเขา"น่าจะอยู่ในระดับก่อร่าง,มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับเซียนลึกล้ำ,นอกจากนี้ยังถูกพลังของโลกใบเล็กสะกดเอาไว้,ท่านน่าจะสู้กับเขาได้!"เทียนเซียวที่กล่าวกับหยินโหลวหรี่ทันที.

"ไร้สาระ,มันจะเป็นไปได้อย่างไร?"หยินโหลวหรี่จ้องมองไปยังเทียนเซียว.

"เซียนลึกล้ำ? คาดไม่ถึงเลยว่าจะรู้จักเซียนลึกล้ำ?"คนเผ่าอูที่ยิ้มเยาะแปลกๆ.

เซียนลึกล้ำ,นับว่าเป็นเซียนระดับต่ำ,แม้ว่าจะไม่ถูกขับไล่ด้วยทัณฑ์สวรรค์,แต่ก็ยังนับว่ามีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,ไม่เช่นนั้นคงไม่ทำให้เทียนเซียวได้รับบาดเจ็บด้วยกระบวนท่าเดียว,นอกจากนี้เขายังมีวิทีบางอย่างให้สามารถอยู่ในโลกนี้ได้โดยที่ไม่ผลาญอายุไขอีกด้วย.

"แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าไม่หมดสติจริงๆ?"เทียนเซียวที่จ้องมองไปยังจงซานทันที.

"เส้าเหยี่ยตระกูลเทียน,จะหมดสติง่ายๆได้อย่างไรกัน?"จงซานที่ไม่ได้ตอบแต่อย่างใด.

ได้ยินคำพูดของจงซาน,เทียนเซียวที่ขมวดคิ้วไปมา.

"จื้อจุ้นหยิน,พร้อม!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"อืม!"หยินโหลวหรี่พยักหน้า,พร้อมกันนำหอกยาวออกมา,ปลดปล่อยกลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา.

"อี้ อี้ อี้ อี้,ลำพังพวกเจ้านะรึ? ระดับสวรรค์แท้ขั้นแปด,ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่หนึ่ง,และยังมีระดับราชันย์แท้ขั้นแรกอีกด้วย?"คนเผ่าอูที่หัวเราะออกมา.

ในเวลาเดียวกันคนเผาอูที่สะบัดมือลำแสงที่พุ่งออกมา,มิติอากาศที่บิดเบี้ยวเป็นทาง.

"ครืนนนน"

หยินโหลวหรี่ที่ปล่อยปราณหอกเร่งเร้าพลัง,ปลอดภัยพลังที่รุนแรง,แผ่พลังวิญญาณทั้งหมดออกมา,พร้อมกับตะโกนออกไปเสียงดัง.

"ย๊ากๆๆๆ"

หอกยาวของหยินโหลวหรี่ที่พุ่งออกไป,กระแทกกับลำแสงฝ่ามือของคนเผ่าอู.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมมม"

แรงปะทะกันของพลังที่ยิ่งใหญ่,ลำแสงของเผ่าอูขนาดสามจั้งที่หยุดลงและสลายไป,หอกของหยินโหลวหรี่ที่สั่นสะท้าน,แววตาของเขาที่รู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมา,เผ่าอูร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?

"อี้ อี้ อี้............"

ขณะที่คนเผ่าอูแค่นเสียง,แสงสีขาวที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว,เป็นเทียนเซียวที่ลงมือนั่นเอง,ไม้เท้าแห่งชีวิตที่พุ่งตรงไปยังคนเผ่าอู.

เพราะว่าเทียนเซียวเข้าใจดี.หากไม่สามารถจัดการคนเผ่าอูได้,ตัวเขาเองก็จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย,เพียงแค่หยินโหลวหรี่ไม่มีทางล้มคนเผ่าอูได้แน่.

"วูซซซซ"

ใบหน้าของคนเผ่าอูที่เพ่งพิศจ้องมองไปยังเทียนเซียว,พลังขนาดใหญ่ที่เอ่อล้นหมุนวนรอบตัวเทียนเซียว,ความเร็วของเทียนไม่ธรรมดาแม้แต่น้อย,พร้อมกับเข้าช่วยหยินโหลวหรี่.

"ย๊ากกกก"

หยินโหลวหรี่ที่คำรามเสียงดังสนั่นเต็มไปด้วยจิตสังหาร,เซียนลึกล้ำเผ่าอู,มีพลังที่แข็งแกร่งมาก,แม้นว่าพลังที่เอ่อล้นผนึกกดทับไปยังร่างของคนเผ่าอูเอาไว้,หากแต่ก็ไม่สามารถทำให้คนเผ่าอูได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย.

จงซานที่อยู่ด้านหลังเฝ้ามอง,หากแต่เขาแค่เฝ้ามองจริงๆรึ?

พริบตาเดียวที่พลังของหยินโหลวหรี่และหลินเซียวสกดฝ่ายตรงข้ามไว้,ดวงตาของจงซานที่หดเกร็ง,ลูกตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีเขียว,จดจ้องมองไปยังคนเผ่าอู.

เนตรสังสารวัฏเปิด,หยินหยางแปรผัน!

พลังทีน่าเกรงขามทันใดนั้นก็สั่นสะท้านดวงวิญญาณของคนเผ่าอูในทันที.

คนเผ่าอูที่หัวเราะ อี้ อี้ ฮี้ ทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง,จดจ้องมองไปยังเนตรสังสารวัฏของจงซาน,ร่างของเขาขนทั่วร่างที่ลุกตั้งชัน.

พลังดูที่หนักหน่วงดูดดวงวิญญาณของคนเผ่าอูทันที.

เผาอูที่เวลานี้ชะงัก,หยินโหลวหรี่และเทียนเซียวที่รุกเข้าไปได้อีกครั้งหนึ่ง.

"เจ้าเป็นใคร?"คนเผาอูที่แค่นเสียงที่ดุร้ายออกมา.

ในเวลาเดียวกันจงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจออกมาเช่นกัน,ขณะที่เขาเปิดเนตรสังสารวัฏ,หยินหยางแปรผัน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ได้ผลกับคนเผ่าอู? หรือว่าทำให้เขาได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น?

ความแข็งแกร่งของเผ่าอู,ที่สามารถต้านพวกเขาทั้งสามได้อย่างสบายเลยรึ?

ภายในใจของจงซานที่สั่นไหวไปมา,รับรู้ได้ในทันทีว่ามีอะไรไม่ถูกต้อง,เป็นไปได้ว่าคนเผ่าอูมีวิธีแก้ไขได้อย่างรวดเร็วนั่นเอง.

ดวงตาสีเขียวของจงซานที่เปล่งประกายแสงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม.

"คลืนนนนนนน"

โลกเขตแดนที่สั่งไหวอย่างบ้าคลั่ง,ส่ายไปมา,ราวกับว่าพร้อมที่จะพังทลาย

คนเผ่าอูที่เผยใบหน้าตื่นตระหนก."เจ้ากำลังทำอะไร?"

กับท่าทางของคนเผ่าอูเวลานี้,หยินโหลวหรี่และเทียนเซียวที่รู้สึกแปลกประหลาด,คนทั้งสองที่เห็นได้ชัดเจนว่าคนเผ่าอูเวลานี้กำลังถูกดดัน.

ในเวลานี้,ที่ด้านหน้าของจงซานที่มีปราณสีดำมืดปกคลุม,พริบตาเดียวปราณทมิฬเหล่านั้นก็กลายเป็นสีเขียว,สีเขียวที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,และตรงกลางของสีเขียวก็ปรากฏหลุมขึ้นมา,ดูเหมือนว่ากำลังแหวกอากาศเป็นช่อง.

หลุมดังกล่าวนั้นสีเขียวสดใส,เริ่มหมุนวนลึกจนมองไม่เห็นก้น,สนามพลังวายุที่ระเบิดออกมาอย่างรุนแรง,คนของเผาอู,ดวงวิญญาณที่สั่นสะท้านจนทำให้คนเผ่าอูหายใจแฮกๆ.

หยินโหลวหรี่และเทียนเซียนถึงกับสะดุ้ง,ทว่าคนทั้งสองก็ไม่กล้าหันมาเช่นเดียวกัน,พลังของพวกเขาที่ถูกปล่อยไปด้านหน้าสะกดคนเผ่าอูเอาไว้อย่างสุดกำลัง,หากว่าผ่อนกำลังพวกเขาต้องตายอย่างแน่นอน.

หลุมที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.

หลุมดังกล่าวที่เผยออกมา,คนเผ่าอูที่ตื่นตกใจคำรามออกมาเสียงดัง,"ไม่,มันจะเป็นไปได้อย่างไร?"

คนเผ่าอูที่ตื่นตกใจถึงกับคำรามลั่น,หยินโหลวหรี่สามารถยืนยันได้ได้อย่างแน่นอนว่า,จงซานนั้นทรงพลังน่าเกรงขามอย่างน่าประหลาดใจ.

หลุมสังสารวัฏ!

พลังที่เน่าเกรงขามจากเคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์,ที่สามารถเปิดหลุมสังสารวัฏได้.

หลุมสังสารวัฏนั้นไม่ได้มีเพียงแค่พลังดู,หากแต่มีพลังในการทำลายล้างสูง,ด้วยพลังของมันในเวลานี้,หมวกของคนเผ่าอูถึงกับฉีกขาดถูกสูบเข้าไป.

หมวกของเขาที่หายไป,เผยให้เห็นใบหน้าที่แห้งผอมตอบน่าเกลียดน่ากลัว,ผมที่มีหลอมแหรม,ผิวหนังที่ดำคล้ำ,ดูแล้วไม่ต่างจากพ่อมดหมอผีที่อัปลักษณ์ที่สุด,แลดูน่ากลัว,เห็นแล้วผวาดผวา,ต้องการเบือนหน้าหนี!

ในเวลานี้,แววตาของคนเผ่าอู,ที่หวาดกลัวขึ้นมาในทันที,ท่าทางที่น่าเกลียดหน้ากลัวนี้,จดจ้องมองไปยังหลุมที่จงซานสร้างขึ้นมาไม่วางตา.

"สังสารวัฏ? หลุมสังกสารวัฏ? นี่เจ้าคือศิษย์ของปราชญ์เทพสังสารวัฏ?"คนเผ่าอูที่อุทานออกมาด้วยความตื่นตกใจ.

ปราชญ์เทพสังสารวัฏอะไรกัน? ใครจงซานไม่เห็นรู้จัก,ทว่าไม่ว่าจะอย่างไรจงซานจะต้องสังหารคนเผาอูนี้ให้ได้.


"วัฏจักรหยินหยาง,สังสารวัฏทำลายโลก!"






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น