Immortality Chapter 628 Plays chess Heavenly Immortal

Immortality Chapter 628  Plays chess Heavenly Immortal

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 628  หมากรุกเซียนสวรรค์

Chapter 628  Plays chess Heavenly Immortal

弈天仙阵

  หมากรุกเซียนสวรรค์

หนานกงเซิ่งที่ใช้หมากรุกจีน,เพื่อต่อกรกับกระบี่ลู่เซียนของเย่ชิงเฉิง.

เซียนก็คือเซียน,ร้ายกาจ,เกินกว่าผู้ฝึกตนเป็นอย่างมาก,แม้นว่าจะมีผู้ฝึกตนเป็นกองทัพลอบโจมตีทุกทิศทาง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่เพียงพล้ำเลยแม้แต่น้อย.

เย่ชิงเฉิงที่ถือกระบี่ลู่เซียน,จ้องมองอย่างจริงจังไปยังหนานกงเซิ่ง,เผยแววตาหวาดหวั่นไม่น้อย.

"เซียนซือ,ค่ายกลของเจ้า,ในภพหยางถือเป็นอันดับหนึ่ง,ไม่,แม้แต่ภพหยินเอง,เจ้าก็นับว่าเป็นผู้ฝึกตนค่ายกลอันดับหนึ่ง,หากแต่กลับไม่กล้าเผชิญหน้ากับข้าตรงๆ,นี่คิดจะดูแคลนข้าอย่างงั้นรึ?"เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองไปยังหนานกงเซิ่ง.

"กระบี่ลู่เซียน,นับว่าสมชื่อเสียง! เย่ชิงเฉิง,เพลิงกระบี่ของเจ้าสวยงามเหมือนดั่งสตรี,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้,นับว่าเป็นเพลิงกระบี่ที่ยอดเยี่ยม.ทว่าเพลิงกระบี่ของเจ้ายังด้อยกว่าคนเทพอเวจีของข้า,พญามารของแดนเทพอเวจี,เจี้ยนอ้าวเวลานี้,นับเป็นยอดกระบี่อันดับหนึ่ง."หนางกงเซิ่งกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"หืม? หากว่ามีโอกาส,เย่ชิงเฉิงจะต้องไปขอคำแนะนำแน่,เพียงแต่ว่า,ตอนนี้เจ้า? เมื่อไหร่จะลงมือด้วยตัวเองซักที?"เย่ชิงเฉิงที่กล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม.

"ในเมื่อเจ้ารอไม่ใหว,ดี,,นี่ตาที่ที่สามสิบห้าเผชิญหน้ากับตัวเจ้าเอง."หนางกงเซิ่งที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

หนางกงเซิ่งหลังจากกล่าวจบ,เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองลงไปอย่างจริงจัง,ดวงตาทั้งสองข้าจับจ้องมองไปยังกระดานหมากรุกในมือของหนานกงเซิ่ง.

ที่ไกลออกไปนั้น,จงซานและคนอื่นๆเองก็จ้องมองด้วยแววตาจริงจังเช่นกัน,จับจ้องมองไปยังหนานกงเซิ่ง.

"นั่นมัน,หมากรุกเซียนสวรรค์."กู่เฉียนโหยวที่อุทานออกมาทันที.

"หืม,หมากรุกเซียนสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังกู่เฉียนโหยว.

"ข้าได้ยินมาจากฝ่าบาทว่า,หนานกงเซิงนั้นมีค่ายกลเฉพาะของตัวเองที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,แม้นเป็นเพียงแค่หมากรุกธรรมดาทั่วไป,ทว่าเมื่อเดินแต่ละตานั้น,ค่ายกลจะแตกต่างกันออกไปในทุกๆครั้ง,และพลังความแข็งแกร่งก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,ฝ่าบาทเคยต่อกรกับค่ายกลนี้กับหนานกงเซิง,ซึ่งหนานกงเซิงใช้เดินออกมาถึง 32 ตา,พลังเพิ่มขึ้น 32 เท่า,คาดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะเดินไปถึง 35 ครั้งแล้ว!"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวออกมาในทันที.

"หมากรุกเซียนสวรรค์? ตาที่ 35 อย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองหนานเซิ่ง.

ที่ไกลออกไปนั้น,หนานกงเซิ่งที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,กระดาษหมากสีขาวบนเท้าของเขา,ก่อนที่เขาจะวางหมากลงเบาๆ,ทว่าทันใดนั้นทันทีที่หนานกงเซิ่งวางบนกระดาษหมากก็ปรากฏกระดานหมากขนาดใหญ่ขึ้นด้านหน้าเปล่งประกายแสงสีขาวนุ่มนวล.

”....”

กระดาษหมากรุกขนาดใหญ่นั่นก็ค่อยๆจมลงไปในทะเลโลหิตในทันที,และเวลาเดียวกันนั้น,เย่ชิงเฉิงที่เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา,กุมกระบี่ลู่เซียนแน่น,ท่าทางเป็นไปด้วยท่าทางระวังภัยอย่างที่สุด.

หลังจากนั้นก็ปรากฏเงากระดาษหมากมากมายขึ้น,บนทะเลโลหิต,พร้อมกับค่อยๆลอยขึ้นไปประจำตำแหน่งต่างๆกัน..

กระดานหมากที่ผุดขึ้นมาจากด้านล่างของทะเลโลหิต,ทันใดนั้นมันก็ขนาดเป็นสองเท่า,จงซานที่จับจ้องมองความแปลกประหลาด,ลอยขึ้นมาบนทะเลโลหิตสลับกันไปมาเหมือนกับกระดานหมากรุก,เกาะกระดานหมากรุกสีดำล้วน,จากนั้นก็ปรากฏเป็นค่ายกลขนาดใหญ่.

ในเวลานั้น,แสงสีแดงในทะเลโลหิตที่ถูกปลดปล่อยออกไป,พุ่งสูงทะยานฟ้า.

กลิ่นอายที่น่าเกรงขามก็ทะลวงมายังจิตสำนึกของทุกคนในทันที,กลิ่นอายที่ทรงพลังนี้,ราวกับว่าเป็นความโกรธเกรี้ยวของฟ้าดิน,หลายๆคนที่ต้องถอยห่างออกไป.

ในเวลาเดียวกันนี้,บนทะเลโลหิตนั้นแสงสีแดงปกคลุมไปทั่ว,อากาศที่บิดเบี้ยวไปมาเล็กน้อย,เป็นค่ายกลขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง,มิติที่ส่ายไปมา.

มิติที่ส่ายไปมานั้น,แม้นว่าจะไปไม่ถึงเย่ชิงเฉิง,ทว่าก็ทำให้เขาต้องระมัดระวังหมอกโลหิตที่อยู่บนอากาศเช่นเดียวกัน.

กลุ่มหมอกโลหิต,ที่ดูเหมือนกับค่ายกลทั่วๆไป,ที่ปรากฏหมอกมารวมตัวกัน,ทว่าพลังของมันนั้นกับเต็มไปด้วยพลังความแข็งแกร่ง,จากนั้นกลุ่มหมอกโลหิตก็เริ่มจับตัวกันหนาขึ้นมากขึ้นและก็มากขึ้น.

"เย่ชิงเฉิง?"เซียนเซียนอุทานออกมาเบาๆ.

เซียนเซียนที่อุทานออกมา,ทุกคนเองก็ดวงตาเบิกกว้างกลมโตเช่นกัน,เพราะว่าหมอกโลหิตที่รวมตัวกันนั้นกลายร่างขึ้นมา,เป็นร่างของเย่ชิงเฉิงที่เหมือนกันจริงๆ.

ไม่ใช่แค่เพียงเย่ชิงเฉิงเท่านั้น,แต่กระบี่ในมือของร่างเทียมเองก็เป็นกระบี่ลู่เซียน,ที่เหมือนกันมาก,ราวกับถอดแบบกันมาเลย.

บนอากาศ,เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองฝ่ายตรงขาม,กลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้นเหมือนกับตัวเองเป็นอย่างมาก,แม้แต่กระบี่ในมือ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะลอกเลียนได้แม้แต่กลิ่นอายของกระบี่ลู่เซียน.

ตาที่ 35 ?

นี่เขาจะต้องต่อสู้กับตัวเองรึ?แน่นอนเย่ชิงเฉิง รู้ว่าไม่ใช่ตัวเขาเอง,หากแต่เป็นร่างโคลนอากาศที่เหมือนกับตัวเขาเองเท่านั้น,ทว่ากลับดูเหมือนกับตัวเป็นอย่างมาก.

เย่ชิงเฉิงที่จ้องมองร่างโคลนของเขาเขม็ง,ตราบเท่าที่หนานกงเซิ่งออกคำสั่ง,ร่างโคลนนี้จะต้องพุ่งเข้ามาสังหารเขาอย่างแน่นอน.

เหมือนกันรึ? เย่ชิงเฉิงนั้นไม่อยากเชื่อแน่นอนว่าร่างโคลนนี้จะเหมือนเขาทุกอย่าง.

มือของเขาที่ขยับกระบี่ลู่เซียนเล็กน้อย,เจตจำนงกระบี่ราวกับว่าปะทุขึ้นในทันที,มิติรอบๆถึงกับเป็นรอยแยกใยแมงมุม,เป็นเส้นสีดำ,พลังอำนาจที่น่าเกรงขามแผ่ออกไปรอบๆ.

ร่างโคลนฝ่ายตรงข้ามก็เช่นกัน,กระบี่ลู่เซียน,ที่กวัดแกว่งกระบวนท่าเดียวกับเย่ชิงเฉิง,ปลดปล่อยพลังที่น่าหวั่นกรงออกมา,แม้แต่สร้างรอยแยกบนมิติเหมือนกับของเย่ชิงเฉิงทุกกระเบียดนิ้ว.

ลองทดสอบ,กับฝ่ายตรงข้ามนั้นก็เหมือนกับตัวเองเป็นอย่างมาก.

"เปรี้ยง!!"

กระบี่ลู่เซียนทั้งสองที่ปะทะกัน,ความคมของกระบี่,สร้างหลุมดำขนาดร้อยจั้งขึ้นมาในทันที,เป็นพลังที่น่าเกรงขามาก,ร่างโคลนตนนี้ทรงพลังมากจริงๆ.

"พูๆๆๆ"

เย่ชิงเฉิงกระอักโลหิตออกมา,ลอยออกไปหลายร้อยจั้ง,ทว่าร่างโคลนกับยืนอยู่ที่เดิม,ไม่ขยับแม้แต่น้อย.

"เป็นไปได้อย่างไร?"แทบจะทุกคนเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง.

ร่างโคลนแข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ? เย่ชิงเฉิงที่มีกระบี่ลู่เซียน,คาดไม่ถึงเลยว่ายังพ่ายแพ้.

"อย่าได้เพียงแค่ทดลอง,ไม่ไช่ว่าเจ้าอ่อนแอหรอกนะ,ยิ่งเจ้าแข็งแกร่ง,มันก็จะยิ่งแข็งแกร่ง!"หนานกงเซิ่งกล่าวออกมาด้วยรอยิ้มบางๆ.

นี่คือตา 35 อย่างงั้นรึ?

ทุกคนที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา,นี่เป็นค่ายกลที่เกินจริงเกินไปแล้ว!

"แข็งแกร่งขนาดนั้นได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่าเป็นเพียงแค่ร่างโคลนหรอกรึ?"เซียนเซียนที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.

"ในอดีตฝ่าบาทเคยกล่าวเกี่ยวกับหมากรุกเซียนสวรรค์ว่า,มันเป็นค่ายกลที่ทำให้ทุกคนต้องตื่นตะลึง,ไม่เพียงแต่เป็นค่ายกลที่แข็งแกร่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,ยังเป็นค่ายกลลวงตาที่ทรงพลังอีกด้วย,สามารถที่จะสะกดจิตอีกฝั่งได้,ที่จริงร่างโคลนนั้นเหมือนกับเย่ชิงเฉิงมีพลังเท่าเทียมกัน,ทว่าในสายตาของเย่ชิงเฉิงนั้น,ไม่ยอมรับว่าเหมือนตัวเอง,และไม่คิดว่าจะจะด้อยกว่าอีกฝ่าย,ทำให้ไม่สามารถทำลายค่ายกลนี้ได้!"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางหวั่นเกรงเช่นกัน.

"ยิ่งจิตใจแข็งแกร่งมากเท่าไหร่,ร่างโคลนก็ยิ่งแข็งแกร่งอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.

"กล่าวได้ว่ายิ่งมีความภาคภูมิใจมากเท่าไหร่,ยิ่งต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย,เขาจะยอมรับว่าตัวเองว่าด้อยกว่าได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยยิ้มที่แปลกประหลาด.

ค่ายกลด้านในที่ส่ายไปมา,ขณะที่จงซานและคนอื่นๆยังคงจดจ้องมองพิจารณาค่ายกล.

"บางที่คงจะเป็นจริงตามนั้น!"คนอื่นๆเองก็ยอมรับตามมุมมองของจงซาน.

"ทว่าเย่ชิงเฉิงจะยอมรับว่าตัวเองด้อยกว่าได้อย่างไร?"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นไปไม่ได้,เย่ชิงเฉิงที่เป็นประมุขของแดนเทวะขนาดใหญ่,จะยอมรับว่าตัวเองด้อยรึ?

เย่ชิงเฉิงที่แพ้การปะกระบี่หลายครั้ง,จดจ้องมองไปยังร่างโคลนที่อยู่ไกลออกไป.

มือของเขายังคงกวัดแกว่ง,พร้อมกับพุ่งตรงฟาดฟันทะลวงไปยังร่างโคลนอีกครั้ง.

เย่ชิงเฉิงที่ใช้กระบี่ลู่เซียนด้วยพลังเต็มที่,พลังกดดันวิญญาณที่ทำให้อากาศรอบๆบิดเบี้ยวไปมา,กลายเป็นหลุมดำเป็นจุดๆกระจายไปทั่ว.

"ตูมมม,ตูมมม,ตูมมมม!"

เพียงแค่เสียงจากการปะทะของยอดฝีมือ,ทำให้เกิดเป็นรอยกระบี่ทั่วอากาศ,มิติอากาศที่บิดเบี้ยว,เป็นรอยร้าวกระจายไปทั่ว,ราวกับว่าเศษแก้วที่กำลังจะแตกออก.

พลังโจมตีแตะละครั้งนั้นน่าเกรงขาม,ความแข็งแกร่งของเย่ชิงเฉิงไม่ธรรมดาจริงๆ.

"ตูมมมมมมมมม"

ระหว่างการต่อสู้,หลุมดำขนาดพันจั้งก็ปรากฏขึ้นที่บนอากาศ,หลุมดำที่เกิดขึ้นฟื้นฟูสลับกันไปมา,รอยแยกที่ราวกับว่ามิติแทบไม่สามารถฟื้นฟูได้ทัน,การปะทะของพลังที่น่าเกรงขามเกิดขึ้นเป็นระยะไม่หยุด..

นี่คือการต่อสู้ของผู้เยี่ยมยุทธ์,เหล่าฝู้ฝึกตนมากมายตอนนี้เริ่มถอยออกมาอีกครั้งและก็อีกครั้ง,จงซานและคนอื่นๆเองก็ถอยห่างออกมาเช่นกัน.

"เปรี้ยง!!"

การโจมตีที่รุนแรงของกระบี่สองเล่ม,เย่ชิงเฉิงและร่างโคลนที่แยกกันออกอยู่คนละฝั่ง,หลุมดำสองหลุมขนาดใหญ่,ก่อนที่จะค่อยๆลดขนาดเล็กลง.

คนทั้งสองที่ปะทะกันครั้งแล้วครั้งเล่า,บนร่างมีรอยกระบี่เหมือนๆกันเกิดขึ้น.

"ร้ายกาจนัก!"เซียนเซียนอุทานออกมา.

"ช่างน่าเศร้าเย่ชิงเฉิงต้องการชนะร่างโคลนคงไม่ใช่เรื่องง่าย!"อาวุโสจิวที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ไม่!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"

"เจ้าไม่คิดรึว่าเย่ชิงเฉิงนั้นร้ายกาจมาก?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองจงซาน,มีเพียงกู่เฉียนโหยวที่ตระหนักได้,จดจ้องมองเย่ชิงเฉิงด้วยท่าทางหวั่นเกรง.

"หากว่าเย่ชิงเฉิงทระนง,คู่ต่อสู้ของเขาจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น,หากรู้สึกด้อยกว่า,ก็จะอ่อนแอลง,ทว่าตอนนี้,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าสูสี,อธิบายได้อย่างไร?"จงซานกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง.

"เขาไม่ได้ทระนงและไม่ได้รู้สึกด้อยกว่าอีกฝ่าย!"อาวุโสจิวที่ครุ่นคิด.

"ใช่,เขาไม่ได้ทระนงและไม่ได้รู้สึกด้อยกว่าอีกฝ่าย,แม้นว่าจะหลอกคนอื่นๆได้แต่ก็ไม่สามารถหลอกตัวเองได้,ความรู้สึกไม่อยากด้อยกว่าอีกฝ่าย,ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถกำจัดมันได้หมด? ไม่ว่าจะน้อยเพียงใดก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงได้,ทุกคนต่างต้องรู้สึกเชื่อมันตัวเองอยู่เสมอ,หากแต่เย่ชิงเฉินไม่มีแม้แต่น้อย,เขาไม่แสดงอารมณ์ออกมาเลย,เขาสามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้อย่างดีเยี่ยม,นับว่าเป็นยอดฝีมือที่น่าเกรงขามจริงๆ."จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

กับคำพูดของจงซาน,คนอื่นที่จ้องมองได้แต่เงียบ.

ที่ไกลออกไปนั้น,มีมุมปากของเย่ชิงเฉิงที่เผยรอยยิ้มดูแคลนปรากฏออกมา,ดวงตาที่ส่องประกาย,กระบี่ลู่เซียนที่ยกขึ้น,พร้อมกับฟันไปยังร่างโคลนอีกครั้ง,พลังที่น่าเกรงขามสองสายเข้าปะทะกัน,กระบี่ทั้งสองที่ผลักดันกันไปมา,อากาศที่บิดเบี้ยว,สร้างคลื่นสนามวายุโบกพัดออกมารอบๆ,แสงสว่างจ้า,ที่ส่งออกมาพร้อมกลับคลื่นโบกสะบัดหมอกควันทั้งหมดให้กระจายหายไปจนสิ้น.

อย่างไรก็ตามในเวลานั้นเกิดเรื่องที่แปลกประหลาดขึ้น,หนานกงเซิ่งบนทะเลโลหิต,เพียงแค่ปรากฏคลื่นโบกมันมายังทิศทางของเขา,แต่หนานกงเซิ่งกับยกมือขวาขึ้น,ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่,ก็ปรากฏเป็นกระดาษหมากรุกสีดำปรากฏขึ้นมาอีกมากมาย.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.