Immortality Chapter 615 Unidentified flying object
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 615 วัตถุไม่รู้ที่มาลอยฟ้า.
Chapter 615 Unidentified flying object
不明飞行物
วัตถุไม่รู้ที่มาลอยฟ้า.
หลีซือที่สวมชุดดูโอ่อ่าประณีต,ดวงตาทั้งสองข้างที่สูงศักดิ์ดูแคลนสามัญชน,ทว่าแน่นอนว่าอยู่ต่อหน้าหยิง,เขาเป็นเพียงข้าราชบริพาร,หาได้แสดงความยโสนี้ออกมาได้.
"เจ้าได้ตรวจสอบพื้นเพของจงซานรึยัง?"หยิงกล่าวอย่างเฉยเมย.
ได้ยินคำพูดของหยิง,อ้าวจื่อไห่ที่กล่าวออกมาในทันที,"จงซาน,ข้ารับรู้มาว่าเขาเกิดที่เกาะหมาป่าสวรรค์,ร้อยปีก่อนเป็นเพียงปุถุชน,หลังจากนั้นก็เข้าร่วมราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,และมีอิทธิพลและชื่อเสียงเวลานี้อยู่ในระดับราชันย์แท้!"
อ้าวซือไห่นั้นกล่าวออกมาตามจริง,ทว่าความจริงนี้,หยิงกลับหาได้ต้องการไม่.
เกี่ยวกับข้อมูลพื้นฐานนั้น,หยิงต้องการอย่างละเอียดอย่างเข้มงวด,ไม่ได้ต้องการข้อมูลเพียงผิวเผิน,และไม่รับฟังความข้างเดียว,เขาจะต้องรับข้อมูลจากทุกด้านเพื่อนำมาใช้ในการตัดสินใจ.
"ครับ,ได้มาบ้างเล็กน้อย!"หลีซือที่กล่าวพลางโค้งให้.
"หืม?"หยิงจ้องมองไปยังหลีซือ,ทว่าอ้าวซือไห่ที่อยู่ข้างๆนั้นขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"จงซานนั้น,พื้นเพไม่มีใครรู้,ระหว่างที่เป็นปุถุชนนั้น,มีพรสวรรค์ทางร่างกายที่ย่ำแย่มาก,หลังจากนั้นเพราะได้รับยาโพวจวิน,ทำให้สามารถก้าวผ่านมาสู่เส้นทางผู้ฝึกตนได้,หากแต่ไม่มีอะไรน่าสนใจนักในเวลานั้น,พร้อมกับได้ก่อตั้งราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง,จากนั้นก็ได้เข้าสู่ราชวงศ์สวรรค์,ไปมาระหว่างสองราชวงศ์,ระหว่างอยู่ในราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวนั้น,ได้รับความสนใจจากกงจูกู่เฉียนโหยวและกู่เฉิงตงเป็นอย่างมาก,มีระดับจักรพรรดิแท้ขั้นปลาย,แต่ดูเหมือนว่าคงจะเป็นไปตามจื่อจุ้นอ้าวกล่าว,เขาคงก้าวไปถึงระดับราชันย์เมื่อเร็วๆนี้,คนผู้นี้นับว่ามีมันสมองที่โดดเด่นยอดเยี่ยม,ขณะที่อยู่ในราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ได้คิดแผนการสวรรค์ล่ม,และทำลายราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่สองแห่งลงได้,จากนั้นก็ได้เป็นทูตติดต่อกับเนี่ยฟ่านเฉิน,และดูเหมือนจะรู้จักกับอู๋จิวเทียนจือจุ้นหงเพลิงแต่ไม่มีอะไรชัดเจน,ในงานชุมนุมหมื่นเม็ดยาได้รับแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาไป,มีเผ่าอสูรอาณาจักรคู่บารมีเผ่าหมาป่า,จื่อจุ้นตี้เสวียนชามีระดับสวรรค์แท้ขั้นปลาย,มีความแข็งแกร่งไม่น้อย,เมื่อไม่นานมานี้ได้เป็นศัตรูกับแดนเทพอมตะ,แดนเทพอมตะได้ส่งผู้ฝึกตนสวรรค์แท้สามคน,กระบี่จิวเซียนและค่ายกลเทพเหมันตร์ทำลายโลก,เพื่อล้อมสังหารจงซาน,ท้ายที่สุดก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จ!"หลีซือกล่าวรายงาน.
"เป็นไปไม่ได้,พลังเทียบเท่าระดับสวรรค์แท้ห้าคนล้อมสังหารจงซาน,เป็นไปไม่ได้,เขาจะรอดได้อย่างไร?"อ้าวซือไห่ที่กล่าวออกมาด้วยความอัศจรรย์ใจ.
ขณะที่อ้าวซือไห่รับฟังรายงานเกี่ยวกับจงซาน,ภายในใจรู้สึกไม่ค่อยดีนัก,เขาที่มั่นใจว่ารู้จักจงซานดีแล้ว,แล้วคนผู้นี้ไปเอาเรื่องนี้มาจากใหน? หลีซือที่กล่าวเรื่องจงซานด้วยความระเอียด,ทำให้หัวใจของอ้าวซือไห่เต็มไปด้วยความหดหู่,เพราะว่าเขาไม่รู้เรื่องราวเหล่านี้เลย,จงซานถูกล้อมสังหารด้วยพลังระดับสวรรค์แท้ห้าคน,ทว่ากลับปลอดภัย,เรื่องเช่นนี้,มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
"นี่คือความจริง!"หลีซือหาได้สนใจอ้าวซือไห่ที่กล่าวขัดเขา.
"จงซานนั้นมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีความสามารถมากมาย,เหล่าคนสำคัญล้วนแล้วแต่มีความสามารถโดดเด่น,และไม่ได้เพียงคนเท่านั้น!"หลี่ซือกล่าว.
"หืม?"อ้าวซือไห่ที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"อันหวงมีมุกซิงเฉิน!"หลีซือกล่าว.
"มุกซิงเฉิน?"หยิงขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"มุกซิงเฉินคือหนึ่งในสิบสมบัติวิเศษโบราณ,ข่าวลือได้ยินมาว่ามันมีพลังสูงมากที่โลกใบใหญ่,หลอมขึ้นมาจากดวงดาว,และนอกจากนี้จงซานยังได้รับ,แผนทีบรรพกาลก่อเกิด,มาจากแดนเทพอเวจีอีกด้วย,และยังมีจงเทียนบุตรชายบุญธรรมประมุขวิหารต้าหมิง,และแม่ทัพกองกำลังที่เก้า,คนผู้นี้ไม่ใช่มนุษย์!"หลีซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่ใช่มนุษย์อย่างงั้นรึ?"หยิงขมวดคิ้วไปมา.
"แม่ทัพกองกำลังที่เก้า,หวังคู,ระดับสวรรค์แท้,ในเวลานั้นได้ใช้ทักษะเทียนเข้าปะทะกับกุยโซว,เขาไม่น่าจะใช่สิ่งมีชีวิตในภพหยาง,ทว่าคือวิญญาณที่ตายแล้วที่มาจากภพหยิน!"หลี่ซือกล่าวเสริม.
"วิญญาณที่ตายแล้ว? ระดับสวรรค์แท้อย่างงั้นรึ?"อ้าวซือไห่ตื่นตกใจเป็นอย่างมาก.
นี่แค่ราชวงศ์จักรพรรดิเล็กอย่างงั้นรึ? ราชวงศ์จักรพรรดิที่มีระดับสวรรค์แท้สองคน,เรื่องนี้แม้แต่ราชวงศ์ราชันย์ยังต้องเศร้าใจ.
"ส่วนจงซานนั้น,แม้ว่าพลังฝึกตนจะไม่แน่ชัด,ทว่าความแข็งแกร่งนั้นเทียบเท่ากับระดับสวรรค์แท้!"หลีซือกล่าวรายงานอย่างไร้อารมณ์.
"ระดับสวรรค์แท้อย่างงั้นรึ? จงซานจะมีพลังเทียบเท่าระดับสวรรค์แท้ได้อย่างไร?"อ้าวซือไห่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"ความจริงคือความจริง,เหตุการณ์นี้เพิ่งเกิดขึ้นที่ราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิง,และผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ทั้งสามไม่ใช่แค่เพียงเข้าปะทะกับผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานเท่านั้น,จงซานในครั้งนั้นได้เข้าปะทะกับนวีชิงเฮวยด้วย,สุดท้ายแล้วเป็นนวีชิงเฮวยเป็นฝ่ายพ่ายแพ้!"หลี่ซือกล่าวอย่างจริงจัง.
”~”
อ้าวจื่อไห่ที่สูดหายใจลึก,เรื่องของจงซานจะเกินจริงไปหรือไม่? ผ่านมานานเท่าไหร่กัน? ร้อยปีอย่างงั้นรึ? เขาที่มีอายุผ่านมาเพียงแค่ร้อยปี? แต่กับชนะนวีชิงเฮวยได้อย่างงั้นรึ?
"อืม!"หยิงพยักหน้ารับ.
"ทว่าอิทธิของจงซานนั้น,ไม่ใช่แค่เพียงผู้ใต้บังคับบัญชา,ทว่าเป็นฮวงโหวของเขา!"หลีซือที่กล่าวต่อ.
"ฮวงโหว?"อ้าวซือไห่ตกใจเล็กน้อย.
empress 皇后 ฮวงโหว(ฮองเฮา) จักรพรรดินี
"จงซานนั้นมีฮวงโหวสี่คน,เมื่อไม่นานมานี้ที่ต้องต่อสู้กับเหล่าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ก็เพื่อฮวงโหวของเขา,ซือฮวงโหว,เป่ยชิงซือ,เป็นลูกหลานเซียน,ที่ครั้งหนึ่งคือยอดฝีมืออันดับหนึ่งของโลกใบนี้,ก่อนที่จะกลายเป็นเซียน,ได้ส่งต่อสายโลหิตเหมันตร์เอาไว้,มีพลังที่น่าเกรงขามมาก,ซานฮวงโหว,กู่เฉียนโหยว,เดิมทีนางคือกงจูราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,มีเชาว์ปัญญาที่ไม่ธรรมดา,และสายโลหิตของนางก็มีพันธะกับเผ่าพยัคฆ์ด้วย,เออร์ฮวงโหว,เทียนหลิงเอ๋อ,คนผู้นี้มีหงสาเพลิงคอยคุ้มกัน,สิ่งสำคัญที่สุดนั้น,คือนางมีสกุล"เทียน"หลีซือกล่าว.
"เทียนรึ?เป็นอนุชนรุ่นหลังของตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"หยิงกล่าวสอบถามออกมา.
"บางที่อาจจะเป็นลูกหลานคนสุดท้ายในภพหยาง!"หลีซือกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"หยิงพยักหน้า,เห็นได้อย่างชัดเจนว่านับเป็นเรื่องราวที่สำคัญ.
ทว่าอ้าวซือไห่ในเวลานี้นี้อ้าปากหว๋อ,ไม่กล้ากล่าวขัดหลี่ซืออีก.
"ส่วนต้าฮวงโหวของจงซาน,เชวียนเป่าเอ๋อนั้น,เป็นคนที่สำคัญที่สุด,และเป็นคนที่ฝ่าบาทจำเป็นต้องระวัง."หลีซือกล่าว.
"หืม? คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นคนที่ข้าจำต้องระวังเลยอย่างงั้นรึ?"หยิงที่หรี่ตาจดจ้องมองไปยังหลีซือ.
"เชวียนเป่าเอ๋อ,ประมุขสำนักหว่านกู่!"หลีซือขมวดคิ้วไปมา.
"ประมุขสำนักหว่านกู่?"หยิงที่จ้องมองหลีซือ,แสดงท่าทางสนใจ.
"สำนักหว่านกู่ที่มีชื่อเสียงเมื่อนานมาแล้ว,ทว่าในงานชุมนุมหมื่นเม็ดยานั้น,สวีฝูได้นำภาพของนางมาด้วย,เฉินคิดว่านี้ต่างหากถึงเป็นเรื่องสำคัญ!"หลีซือกล่าวอย่างจริงจัง.
"หืม?"
"ฝ่าบาทโปรดยล!"
หลีซือสะบัดมือ,พร้อมกับนำหยกบันทึกออกมา,พร้อมกับฉายภาพ,ของเป่าเอ๋อที่ดูเหมือนกับคนที่พวกเขารู้จัก.
เห็นภาพฉาย,ดวงตาของหยิงที่หดเกร็งขึ้นมาในทันทีเช่นกัน.
"เป็นนางอย่างงั้นรึ?"หยิงที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ไม่น่าจะเป็นนาง!"หลีซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"ครั้งนี้,ข้าได้ทำการตรวจสอบอย่างระเอียดแล้ว,เชวียนเป่าเอ๋อผู้นี้,ไม่ใช่นางในอดีต,ทว่าก็มีสายสัมพันธ์กันอยู่,เมื่อครั้งราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งปะทะกับราชวงศ์จักรพรรดิแห่งหนึ่ง,ขณะที่ชีวิตของเชวียนเป่าเอ๋อกำลังถูกคุกคาม,คนจากโลกใบใหญ่ได้แหวกม่านพลังป้องกันออกมา,เพื่อช่วยเชวียนเป่าเอ๋อในครั้งนั้น!"หลีซือกล่าวรายงาน.
กับคำพูดของหลีซือกล่าวออกมา,ดวงตาของอ้าวซือไห่ที่หลุดลอยไป,พวกเขากำลังพูดถึงใครกัน?
หยิงหลับตาแน่น,ครุ่นคิดครู่หนึ่ง,ก่อนจะลืมตาขึ้นและกล่าวออกมาว่า,"เชวียนเป่าเอ๋อคือนาง,หากแต่นางไม่ใช่เชวียนเป่าเอ๋อ!"
อ้าวซือไห่ที่จ้องมองหยิง,หมายความว่าอย่างไร? อะไรคืออะไร? กล่าวไร้สาระอะไรกัน?
"ฝ่าบาท,ท่านกำลังจะกล่าวว่า.....!"ดวงตาของหลีซือที่มีแววตาหวาดหวั่นปรากฏขึ้นมาในทันที.
"ใช่,หลายพันปีที่นางหายไป,นางได้กลับไปยังโลกใบใหญ่แล้ว,คิดว่านางคงจะประสบความสำเร็จแล้ว,ไม่คิดเลยว่านางจะกลับโลกใบใหญ่ได้,คาดไม่ถึงเลยว่านางจะสามารถหลอมกาย,ช่วงชิงชะตาก่อเกิด!ได้แล้ว"หยิงที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง.
"ช่วงชิงชะตาก่อเกิด? เป็นช่วงชิงชะตาก่อเกิดอย่างงั้นรึ? คาดไม่ถึงเลยว่า,ทักษะเทวะของนางจะต่อต้านสวรรค์อย่างคาดไม่ถึง,"แววตาของหลีซือที่เผยแววตาหวาดผวาออกมา.
อ้าวซือไห่ที่จ้องมองด้วยความแปลกประหลาดไปยังพวกเขา.
"ช่วงชิงชะตาก่อเกิด? ทักษะเทวะ?อะไรคือแย่งชิงชะตาก่อเกิด?อะไรคือทักษะเทวะ?"แววตาของอ้าวซือไห่ที่เต็มไปด้วยความประหลาด,ไม่เข้าใจ,ไม่รู้อะไรเลย.
"ฝ่าบาท,แล้วพวกเราจะไปเข้าไปพบพวกเขาอย่างไร?"หลีซือที่แสดงท่าทางแปลกๆ.
"ต้าเจิ้งยกระดับ!"หยิงกล่าวออกมา.
"รับทราบ!"หลีซือพยักหน้า.
"เมื่อต้าเจิ้งยกระดับเป็นราชวงศ์ราชันย์สำเร็จ,เจ้านำทูตต้าฉินเดินทางไปแสดงความยินดี,ใตร่ถามอย่างระมัดระวัง,และสอบถามเกี่ยวกับตรามังกรจากจงซานด้วย!"หยิงกล่าว.
"น้อมรับบัญชา!"หลีซือกล่าวออกมาในทันที.
"ขอบคุณเซิ่งซ่างต้าฉิน!"อ้าวซือไห่ที่กล่าวออกมาในทันทีเช่นกัน.
สำหรับอ้าวซือไห่แล้ว,ตราบเท่าที่ได้ตรามังกรกลับคืนมา,ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ไม่สำคัญ.
..................
หลังจากผ่านมาครึ่งปี,สวนสวรรค์หลิงเซียวเวลานี้ได้ออกจากทะเลตะวันออกในที่สุด,เวลานี้ได้เข้ามาในเขตแดนทวีปศักดิสิทธิ์แล้ว.
ขณะที่พวกเขาบินผ่านราชวงศ์ราชันย์แห่งนี้,เหล่าทหารลานตะเวนได้พบเข้า.
พวกเขาที่ได้ตัดสินใจส่งคนออกไปสำรวจในทันที.
"รายงานท่านแม่ทัพ,ที่ทิศตะวันออก,ขนาดความกว้างคูณยาว 3 ล้านลี้และสูงขึ้นไปบนอากาศ1 ล้านลี้,พบกับวัตถุดิบินได้ขนาดใหญ่ไม่สามารถรูปลักษณ์ได้!"ทหารสังเกตการกล่าวรายงาน.
”.........”
แม่ทัพคนดังกล่าวถึงกับตะลึงไปเล็กน้อย,กับการรายงานของทหารสังเกตการ? อะไรกัน,สูงขึ้นไปบนอากาศหนึ่งล้านลี้? วัตถุบินได้อย่างงั้นรึ?
"ไร้สาระ,กว้างและยาว 3 ล้านลี้,ไม่ใช่ว่ามีขนาดเท่าราชวงศ์เรารึอย่างไร? มันจะบินได้อย่างไร? กับขนาดใหญ่ขนาดนั้น?"
"สูงขึ้นไปหนึ่งล้านลี้บนอากาศ? มีเพียงแค่ผู้เยี่ยมยุทธ์เท่านั้น,เจ้าไปเห็นอะไรกัน? ด้วยพลังฝึกตนของเจ้า,ยังบินได้แค่หนึ่งแสนลี้,เจ้ากล้าหลอกลวงพวกเราอย่างงั้นรึ?
"วัตถุบินไม่สามารถบอกรูปลักษณ์ได้อย่างงั้นรึ?ในเมื่อเจ้าเห็น,แต่กับไม่สามารถบอกรูปลักษณ์ของมันได้รึอย่างไร?"
เหล่าขุนพลที่แสดงท่าทางเหยียดหยัน,ทำให้ทหารสังเกตการณ์ถึงกับหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบทีเดียว.
แม่ทัพที่จ้องมองไปยังทหารสังเกตการณ์ด้วยความเย็นชา,ใครเป็นคนฝึกเขากัน? ถึงได้กล้าสร้างปัญหาเช่นนี้? ไม่รู้รึอย่างไรว่าอะไรสำคัญหรือไม่สำคัญ?
"เรียนท่านแม่ทัพ,เรียนขุนพลทุกท่าน,ผู้น้อยกล่าวตรามจริง,ขอเพียงแค่ทุกท่านออกจากห้องโถง,ก็จะสามารถมองเห็นได้ด้วยตัวเอง,ทัพของพวกเราทั้งหมดตอนนี้หยุดฝึกกันแล้ว,และเห็นกันทุกคน!"ทหารสังเกตการที่รู้สึกตัวเองเป็นแพะเริ่มโอดครวญออกมา.
"หืม?"เหล่าขุนพลที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
หรือว่าทหารจะไม่ได้กล่าวไร้สาระ,ทำไมเขายังกล่าวยืนยัน? เหล่าขุนพลที่ส่งสัย,ก่อนที่จะก้าวออกจากห้องโถงไป.
ขุนพลคนหนึ่งที่ก้าวออกจากห้องโถง,เพื่อพิสูจน์ความจริง.
"ท่านแม่ทัพ,มีวัตถุ,มีวัตถุบินได้จริงๆ!"ขุนพลคนดังกล่าวที่ยืนนิ่ง,เงยหน้าอ้าปากค้าง,แสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ.
หลังจากได้ยินเสียงขุนพลคนดังกล่าว,แม่ทัพที่ลังเลพร้อมกับนำทุกคนออกไปในทันที.
พวกเขาที่เห็นทหารทุกคน,เวลานี้ต่างก็จ้องมองไปยังทิศตะวันออก,พร้อมกับเผยสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่อ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น