Immortality Chapter 603 Greatly noisy wedding
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 603 รบกวนงานแต่งงานใหญ่.
Chapter 603 Greatly noisy wedding
大闹婚礼
รบกวนงานแต่งงานใหญ่.
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น,ภายในเมืองปิงเฟิงนั้นมียอดฝีมือมากมาย,ที่เตรียมการเฝ้าระวังจงซาน.
การป้องกันที่แข็งแกร่ง,ถูกยกระดับในระดับสูงสุดตลอดหนึ่งเดือนมานี้,ทุกคนที่ไม่สามารถสงบใจได้เลย.
ภายในตำหนักหลวง,ภายในห้องโถง,ที่ด้านในนั้นมียอดยุทธ์มากมายนักอยู่.
กุยโซว! นวีชิงเอวย! ปิงเสวยีน! จิงเสวี๋ยเฉิน!
และสองผู้เฒ่าจากตำหนักวารี.
อีกคน,สวมชุดสีทองอร่าม,ดวงตาที่เต็มไปด้วยความอหังการ,หากว่าจงซานอยู่ที่นี่ย่อมต้องจำได้,คนผู้นี้,หลายปีก่อนเขาได้พบที่งานชุมนุมหมื่นเม็ดยา,จื่อจุ้นเผ่าอีกา,อู๋หวน,สามผู้ฝึกตนสวรรค์แท้! สี่ผู้ฝึกตนราชันย์แท้!
เพียงเพื่อจัดการกับจงซานอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่านี่นับเป็นครั้งหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ก็ว่าได้,เหล่าตัวตนที่แข็งแกร่ง,สามารถที่จะโจมตีแดนเทวะหรือราชวงศ์สวรรค์ได้เลย! ด้วยพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้,กับใช้แค่เพียงลอบโจมตีจักรพรรดิจงซานอย่างงั้นรึ?
ไม่,ไม่เพียงเท่านี้,หากว่าจงซานไม่ใช่แผนร้าย,พวกเขายังมีกระบี่เทวะจิวเซียน! ซึ่งพวกเขาจะมีกำลังระดับสวรรค์แท้สี่คนที่เข้าล้อมกรอบจงซาน!
พวกเขามีกำลังรบที่ยิ่งใหญ่มาก,ไม่มีใครกล้าจินตนการถึงพลังของพวกเขาในเวลานี้ได้เลย.
เกี่ยวกับชื่อเสียงของจงซาน,หลายๆเรื่องของจงซานที่ถูกพูดถึง,แม้แต่ทำให้เต๋าจวินเซิ่งหยาให้ความสนใจ,คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะใช้กำลังขนาดใหญ่ในครั้งนี้.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เป็นคนอหังการ! กับการเคลื่อนไหวครั้งนี้,คงจะทำให้ทั่วโลกเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ.
หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นๆ,ดูเหมือนว่า,คนที่เป็นเป้าหมายของพวกเขาจะต้องตกตายอย่างแน่นอน.
"ทำไมจงซานยังไม่มาอีก?"ปิงเสวียนที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"จากการวิเคราะห์นิสัยของจงซานแล้ว,เขาจะต้องมาแน่!"จิงเสวี๋ยเฉินที่กล่าวหากแต่ก็เผยน้ำเสียงกังวลเช่นกัน.
"เขารับรู้ถึงพลังรบของพวกเรา,ดังนั้นเลยกลัวอย่างงั้นรึ?
ดังนั้นจึงไม่มา?
แล้วพวกเราจะไปรายงานเต๋าจวินเซิ่งหย๋าได้อย่างไร?"อาวุโสตำหนักวารีขมวดคิ้วไปมา.
"มีอะไรต้องกลัว,งานแต่งก็ดำเนินต่อไป,หลังจากจบงานแต่งนี้แล้ว,หากว่าจงซานยังไม่มา,พวกเราก็เดินทางไปสังหารมันที่เกาะหมาป่าสวรรค์,ใครจะขัดขวางพวกเราได้?
เพียงแค่เต๋าจวินเซิ่งหย๋ากันตี้เสวียนชาไว้,ด้วยกำลังของพวกเรา,ไม่เพียงพอกำจัดราชวงศ์จักรพรรดิเล็กได้อย่างงั้นรึ?"จิงเสวี๋ยเฉินกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ทุกคนที่พยักหน้ารับ!
"คงต้องทำตามที่อาจารย์กล่าว,ทว่าเป่ยชิงซือนั้นมีสมบัติล้ำค่าอยู่,เรื่องนี้ขอให้เต๋าจวินช่วยข้านำมันมาด้วย!"ปิงเสวียนที่จ้องมองไปยังนวีชิงเฮวย.
ใบหน้าของนวีชิงเฮวยที่ปิดผ้าคลุมหน้า,พยักหน้าและกล่าวว่า"ตกลง,ทว่าจะต้องให้ข้ายืมใช้งานสามปี!"
ต้องการใช้ประโยชน์สามปี,แม้ว่าจะมีระดับสวรรค์แท้ทว่าก็ช่วยในการบำเพ็ญเพียรเป็นอย่างมาก,เห็นได้ชัดเจนว่าสมบัติดังกล่าวที่เป่ยชิงซือมีนั้นทรงพลังและลึกล้ำเป็นอย่างมาก.
"เช่นนั้นก็ขอบคุณและรบกวนเต๋าจวินแล้ว!"ปิงเสวียนพยักหน้าและกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
อู๋หวนและกุยโซวที่อยู่ข้างๆไม่ได้กล่าวขัดแต่อย่างใด!
ต้องไม่ลืมว่านี้คือเรื่องภายในแดนเทพอมตะ,พวกเขามาที่นี่มีเหตุผลเดียวคือจัดการจงซาน.
"หลังจากนี้สามวัน,ถึงงานแต่งงาน,หลังจากจบงานแต่ง,หากจงซานยังไม่มา,ข้าจะช่วยเจ้านำสมบัติล้ำค่ามา,จากนั้นก็เดินทางไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์พร้อมกัน!"นวีชิงเฮวยกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"ทุกคนพยักหน้า.
หลังจากประชุมกันเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันไป.
ขณะที่นวีชิงเฮวยออกมาจากห้องโถง,ก็ต้องหยุดก้าวในทันที.
"ไม่รู้รึไงการทำอะไรเช่นนี้กับข้า,เป็นการกระทำที่หยาบคายขนาดใหน?"นวีชิงเฮวยที่หันหน้ากลับไป,จ้องมองอย่างเย็นชาออกไปยังหินแปลง.
หินแปลงที่ค่อยๆกลายร่างเป็นชายในชุดสีทอง,จื่อจุ้นอีกา,อู๋หวน.
"จื่อจุ้นอู๋หวน,เจ้าต้องการอะไร?"นวีชิงเฮวยกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ที่มุมปากของอู๋หวนนั้นที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้าย,สายตาที่โลมเลียจ้องมองนวีชิงเฮวยด้วยความหื่นกระหาย,ถึงแม้ว่าจะมีผ้าปิดหน้าอยู่ก็ตาม,ทว่าอู๋หวนก็ยังคงจ้องมองด้วยความคลั่งใคร้.
"นวีชิงเฮวย,กู่เฉิงตงได้ตายไปแลเว,ตอนนี้เจ้าก็อยู่คนเดียวแล้วไม่ใช่รึ?"อู๋หวนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
นวีชิงเฮวยที่หรี่ตาจ้องมอง,สายตาเย็นชากล่าวออกมาว่า,"กู่เฉิงตงตายไปเกี่ยวอะไรกับข้า?"
"เอาล่ะๆ,เจ้านั้นได้จุติกลับมาใหม่,ชาติที่แล้วมันได้จบไปแล้ว,แน่นอนว่ากู่เฉิงตงย่อมไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเจ้า,ทว่า,ด้วยวิชาบำเพ็ญของเจ้า,เจ้าไม่ต้องการหาคู่บำเพ็ญจริงๆรึ?"อู๋หวนกล่าวออกมาอีกครั้ง.
"ข้าต้องการคู่บำเพ็ญ,แต่มันไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า!"นวีชิงเฮวยกล่าว.
"จะไม่เกี่ยวได้อย่างไร?
ข้าเองก็ยังขาดคู่บำเพ็ญ,หากว่าพวกเราจะพิจารณากันและกัน!"อู๋หวนที่เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา.
"ชิ,พวกมีขนบัดซบเช่นเจ้า,คิดว่าจะทำให้ข้าสนใจอย่างงั้นรึ?"นวีชิงเฮวยที่เผยความเย็นชาออกมา.
"เจ้า!"อู๋หวนที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธตะคอกใส่นวีชิงเฮวย.
"เห็นแก่หน้าเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,เรื่องในวันนี้ข้าจะไม่เอาเรื่อง,หากว่ายังคงหยาบคายกับข้าล่ะก็,อย่าได้ตำหนิข้าหากข้าหยาบคายกับเจ้า!"นวีชิงเฮวยที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
ใบหน้าของอู๋หวนที่เปลี่ยนเป็นสีแดง,ทว่าก็ไม่ได้กล่าวตอบโต้อะไรไป.
หลังจากนวีชิงเฮวยกล่าวคำพูดที่ดุร้ายเย็นชาออกมา,จากนั้นร่างของนางก็หายวับมองไม่เห็นอีก.
อู๋หวนที่จ้องมองไปยังตำแหน่งที่นวีชิงเฮวยหายไป,แววตาที่มืดคลุ้มเต็มไปด้วยความโกรธ.
"กล้ายั่วโมโหข้า,ฝากไว้ก่อน,ข้าจะให้เจ้าคุกเข่าขอความเมตตาเลยทีเดียว! ชิ!"อู๋หวนที่สะบัดแขนเสื้อก่อนที่จะจากไปเช่นเดียวกัน.
หลังจากนั้นสามวัน,งานแต่งานใหญ่ของปิงเสวียนก็ถูกจัดขึ้น! เป็นงานใหญ่ที่มีการเฉลิมฉลองไปทั่วแผ่นดิน!
ตี้โหว(จักรพรรดินี),เจิ้นเหรินแดนเทพอมตะ,ข่าวเรื่องนี้ได้กระจายไปทั่วแผ่นดินราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงกว่าครึ่งปีแล้ว.
งานแต่งงานในครั้งนี้,ได้มีการฉลองไปทั่วแผ่นดินราชวงศ์ปิงเฟิงด้วยนั่นเอง.
ทั่วแผ่นดินปิงเฟิง,เหล่าสามัญชนทั่วจับจ้องสนใจในการแต่งใหญ่ในครั้งนี้เป็นอย่างมาก,ต้องไม่ลืมว่านี่นับเป็นงานใหญ่,นับตั้งแต่ที่ราชันย์ครองบัลลังก์.
มีเหล่าคนทั่วแผนดินที่เข้ามาร่วมแสดงความยินดี,ที่ใจกลางเมืองมีเวทีขนาดใหญ่,ซึ่งถูกสร้างขึ้นบนตำหนักแห่งหนึ่ง,รอบๆตำหนักดังกล่าวที่มีกองกำลังทหารจำนวนมาก,คอยรักษาความสงบในงานแต่ง.
เหล่าสามัญชนสามารถมองเห็นได้ไกลๆ,จ้องมองไปยังลานที่อยู่ตรงกลาง.
ในเวลานี้,ที่ด้านหน้าตำหนักเองก็มีคนมากมาย,ยกเว้นเหล่าคนระดับสวรรค์แท้,เหล่าอาวุโสของแดนเทพอมตะปรากฏตัวกับครบทุกคน.
ปิงเสวียนนั้นสวมชุดเจ้าบ่าวใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข!
เพราะว่าเป่ยชิงซือนั้นถูกผนึกพลังฝึกตนเอาไว้,ก่อนหน้านี้เองก็ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้นาง.
ปิงเสวียนที่จ้องมองเป่ยชิงซือ,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย,เพราะว่าเป่ยชิงซือในเวลานี้ไม่ขัดขืน,ทว่านางที่จ้องมองปิงเสวียนด้วยแววตาเหยียดหยัน.
"ข้าบอกกับเจ้าแล้วว่าเจ้าจะต้องแต่งกับข้า,ส่วนจงซานนั้นก็เป็นคนขี้ขลาดหวาดกลัวความตาย,วันนี้งานแต่งงานใหญ่,เขาไม่กล้ามาแม้แต่น้อย! ถึงแม้ว่าเจ้าจะส่งคนไปแจ้งเขาแล้วก็ตาม,เขายังไม่กล้ามาเลย!"ปิงเสวียนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หวาดกลัวความตายรึ?
เป็นเจ้าต่างหากที่หวาดกลัวความตาย,ต่อให้เจ้าดีกว่านี้หมื่นเท่าก็ยังเทียบเขาไม่ได้เลย,ถ้าแน่จริงกล้าที่จะประลองตัวๆกับจงซานหรือไม่?
หากว่าไม่กล้า,ก็แค่พวกสวะเท่านั้น!"เป่ยชิงซือกล่าวเหยียนหยัน.
ได้ยินคำพูดเป่ยชิงซือกล่าวหยัน,ทำให้ปิงเสวียนหน้าบูดเบี้ยวเหมือนกัน.
"ไม่ว่าอย่างไร,มันก็ไม่มา,ถึงมันมาก็ไม่มีประโยชน์,เพราะมันต้องตาย,ส่วนเจ้านะรึ?
ชิ,ไม่ว่าเจ้าจะเป็นธิดาน้ำแข็งอยู่อีกใหม? ไว้รอเข้าหอกับข้าเมื่อไหร่,ข้าจะทำให้เจ้าได้รู้สึก,จะดูซิว่าจะยังเย็นชาอยู่อีกใหม,ชิ!"ปิงเสวียนกล่าวตอบ.
ได้ยินคำพูดของปิงเสวียน,เป่ยชิงซือหาได้โกรธเกรี้ยวแต่อย่างใด,ทว่าเผยสีหน้าแววตาเหยียดหยัน,ไม่คิดที่จะโต้เถียงกับปิงเสวียนต่อ.
เห็นท่าทางเป่ยชิงซือแล้ว,ปิงเสวียนที่รู้สึกขุ่นเคืองออกอาการเช่นกัน.
จิงเสวี๋ยเฉินที่จ้องมองปิงเสวียนด้วยความไม่พอใจเช่นกันที่เห็นควบคุมตัวเองไม่ได้,จิงเสวี๋ยเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา,จากนั้นก็ก้าวเข้าไปในห้องโถงตำหนัก.
"ได้เวลามงคล!!"
จิงเสวี๋ยเฉิน,ซึ่งเป็นตัวแทนของฝั่งแดนเทพอมตะ,และยังเป็นอาจารย์ของปิงเสวียน,พิธีการในวันนี้,แน่นอนว่าจะต้องเป็นเขาในการดำเนินการ.
”~”
เสียงดนตรีงานแต่งเริ่มบรรเลงดังกึกก้อง,งานแต่งกำลังเริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว.
ทว่าในตำหนักนั้น,ในเวลานี้ผู้ฝึกตนสวรรค์สามคนยังคงนั่งสมาธิอยู่,กุยโซว,อู๋หวนและนวีชิงเฮวย!
ทันใดนั้นยอดฝีมือทั้งสามก็ลืมตาขึ้นมาในทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม"
พวกเขาสัมผัสได้ว่า,ที่ไกลออกไป,ประตูขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง,ระเบิดเสียงดังสนั่น,หมอกควันและฝุ่นที่ฟุ้งกระจาย.
ระเบิดทำลายล้างที่ทรงพลังมาก,แม้แต่กลองมงคลและเครื่องดนตรีทุกอย่างที่หยุดลงโดยสมบูรณ์,จ้องมองไปยังประตูที่อยู่ไกลออกไปพร้อมๆกัน.
ที่ปากประตูนั้น,จิงเสวี๋ยเฉินและคนอื่นๆเผยยิ้มที่พึงพอใจเป็นอย่างมาก,ดวงตาที่ส่องประกาย,เป่ยชิงซือจับจ้องมองไปยังกลุ่มหมอกควัน,แววตาที่แสดงความตื่นเต้นดีใจ,และเป็นกังวลไปพร้อมๆกัน.
หมอกควันที่เริ่มสลายกระจายตัวออกไป,ก่อนที่จะเผยให้เห็นชายคนหนึ่งที่กระชับดาบยักษ์,จงซาน!
จงซาน,กับดาบยักษ์ของเขา,ยืนอยู่ด้านหน้าประตูที่พังทลาย,เหล่าองค์รักษ์หน้าประตูที่ลอยกระเด็นออกไปหมด,เวลานี้ทุกคนที่หยุดนิ่งตื่นตะลึง.
มีคนมารบกวนงานแต่งอย่างงั้นรึ?
เหล่าขุนนางของราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงเวลานี้เผยสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย,ใครกันที่หาญกล้านัก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้ามาหาเรื่องที่นี่อย่างงั้นรึ?
เหล่าขุนพลที่นำกองทัพเข้าล้อมจงซานในทันที.
จงซานหาได้สนใจเหล่ากองทหาร,ทว่ายังคงก้าวเดินตรงไปยังตำหนักด้านหน้า.
จงซานกำลังจะมาฉุดเจ้าสาวในงานแต่ง!
ที่ด้านในตำหนัก,เหล่ายอดฝีมือที่จ้องมองจงซานด้วยความดีใจ,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขานั้นรอมาสองเดือนแล้ว,จนคิดว่าแผนการครั้งนี้จะเสียงเวลาเปล่าแล้ว,จนรู้สึกเป็นทุกข์เป็นร้อนกับผลที่เกิดขึ้น,ทว่าแทบทุกคนเวลานี้ต้องขมวดคิ้วไปมา.
คนเดียว? มาคนเดียวอย่างงั้นรึ?
จงซานมาคนเดียวจริงๆรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกล้าแส่มาหาความตายเพียงคนเดียว.
เหล่าทหารมากมายที่เข้าล้อมกรอบจงซาน,ทำไมจะไม่รู้ว่าจงซานั้นทรงพลังขนาดใหน,ความแข็งแกร่งของจงซานนั้นลึกล้ำเกินจะวัดได้!
ปิงเสวียนที่อยู่บนตำหนัก,โบกมือสั่งการให้แม่ทัพถอนกำลังออกไป.
จงซานที่จ้องมองไปยังเป่ยชิงซือ,แววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ,ภาคภูมิ,พร้อมกับเผยยิ้มอย่างนิ่มนวลให้กับเป่ยชิงซือ.
"จงซาน,เจ้ากล้าเกินไปแล้ว!"ปิงเสวียนที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
กับคำพูดของปิงเสวียนนั้น,จงซานที่หันหน้าจับจ้องมองออกไป,สายตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,จากนั้นก็จ้องมองไปยังเหล่ายอดฝีมือของคนแดนเทพอมตะ.
"ใครคือจิงเสวี๋ยเฉิน! ไสหัวออกมา!"
จงซานหาได้สนใจปิงเสวียนไม่ก่อนที่จะตะโกนออกมาเสียงดัง.
กับเสียงตะโกนของจงซาน,ที่ดังก้องกังวานไปทั่วล้าน,แทบจะทุกคนที่ได้ยินราวกับเสียงฟ้าผ่า,เหล่าคนที่มีพลังฝึกตนต่ำ,ร่างกายที่สั่นสะท้านกลับเสียงตะโกนของจงซาน,ความหนาวเย็นที่สั่นสะท้านไปทั่วร่างในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น