Immortality Chapter 598 The marriage by capture goes
นิยาย เรื่อง อมตะ 598 ปล้นงานแต่ง.
Chapter 598 The marriage by capture goes
抢婚去
ปล้นงานแต่ง.
"เป็นเขารึ?
เป็นไปไม่ได้,เขาไม่คู่ควรกับชิงซือ!"หัวใจของจงซานที่หดเกร็ง.
ปิงเสวียนไม่คู่ควรกับเป่ยชิงซือ,เป่ยชิงซือนั้นมีความแข็งแกร่งจาก,สายโลหิตเซียน,
สืบทอดพลังที่ยิ่งใหญ่ของสายโลหิตมา,หลายปีมานี้,จงซานเองก็เฝ้าสืบเสาะเกี่ยวกับบรรพบุรุษของเป่ยชิงซือเช่นกัน.
เป็นเซียนสตรีที่มีอายุกว่าสามหมื่นปีมาแล้ว,แม้นว่าจะเป็นสตรี,ทว่าก็มีความสามารถสัมผัสได้ถึงพลังแห่งกฏน้ำแข็ง,ทรงพลังก้าวไปจนถึงขีดสุด.
ในอดีตนั้นถือว่าเป็นคนๆแรก,ที่มีความสามารถด้านนี้,พลังที่ไร้เทียมทาน,ไม่ว่าจะเป็นศัตรูหน้าใหนก็ไม่สามารถต้านได้.
อีกทั้ง,สตรีผู้นี้ไม่ได้รับตำแหน่งมรรคาใดๆ,นางไม่ได้ร่วมแดนเทวะ,ไม่ได้เข้าร่วมราชวงศ์สวรรค์,เป็นผู้ฝึกตนไร้สังกัด,หากแต่มีพลังฝึกตนที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว,กลายเป็นผู้ฝึกตนไร้สังกัดคนแรกที่มีพลังความแข็งแกร่งเช่นนี้.
และเมื่อครั้งต้องแบกอำนาจสวรรค์,บนท้องฟ้าปรากฏเมฆสายฟ้า,ทัณฑ์สวรรค์ที่ล่วงหล่นลงมา,แต่กลับกลายเป็นว่าถูกนางแช่แข็งไปทั้งหมดเลยทีเดียว.
แช่แข็งเมฆสายฟ้า? แช่แข็งทัณฑ์สวรรค์?
เป็นพลังที่ร้ายกาจน่าเกรงขามนัก! ความแข็งแกร่งนี้! ภายใต้สวรรค์แห่งนี้ไม่มีใครสามารถก้าวไปถึง,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้นับเป็นสตรีไร้สังกัดคนแรกที่เป็นที่ภาคภูมิใจ,มีพลังสั่นคลอนสวรรค์.
กลับพลังที่น่าเหลือเชื่อนี้,สุดท้ายก็สำเร็จได้รับชะตาเซียน.
แม้กระทั่งชะตาเซียน 10 เปอร์เซ็นต์ยังส่งต่อกลับมาให้กลับเหล่าลูกหลาน,ให้สามารถย่างก้าวตามรอยของบรรพชนในตำนานได้อีก.
ลูกหลานเซียน,ในรุ่นหนึ่งๆนั้นจะมีคนสามารถเปิดสายโลหิตเซียนได้,และครอบครองพลังพิเศษของบรรพชนที่ได้ทิ้งเอาไว้ได้.
เป็นความจริงเช่นกันเหล่าลูกหลานที่ผ่านมาไกลทำให้สายโลหิตจืดจาง,ทำให้การปลุกสายโลหิตเป็นไปได้ยากขึ้นเรื่อยๆ.
ส่วน,เป่ยชิงซือ,ตระกูลเป่ยนั้นแทบไม่มี,ไม่มีร่องรอยของพลังปรากฏออกมา.
ทว่าตระกูลเป่ยนับว่าน่าเกรงขามไม่น้อย,ถูกลากเข้าสู่แดนเทพอมตะในที่สุด,หลายร้อยปีผ่านมา,ในเวลานั้นก็ปรากฏตัวตนที่น่าเกรงขามเกิดขึ้นมา,บิดาของเป่ยชิงซือ,เป่ยชิงเฟิง!
เป่ยชิงเฟิงนั้นมีคามสามารถสูงมาก,เป็นคนที่มีพรสวรรค์ชั้นยอด,มีเชาว์ปัญญาสูง,นอกจากบำเพ็ญกรรม,ยังบำเพ็ญฮวงจุ้ย,และบำเพ็ญชื่อเสียง,เป่ยชิงซือเองก็เกี่ยวพันธ์กับการบำเพ็ญทั้งสามสาย,แม้ว่าจะไม่ได้ก่อเกิดประโยชน์เท่าใดนัก,ทว่าก็ไม่สามารถบอกได้ว่าไร้ประโยชน์ซะเลย,นอกจากนี้การบำเพ็ญทั้งสามสายยังถูกรวมเข้าด้วยกัน.
ทว่าเป่ยชิงซือไม่ได้ต่อต้านหรือสอบถามแต่อย่างใด,บิดาของนางที่ศึกษาความรู้ทั้งสามสายอย่างลึกล้ำ,จนท้ายที่สุดก็พบวิธีที่จะปลุกสายโลหิตของบรรพชนได้.
สำเร็จ!
เป่ยชิงเฟิงสามารถปลุกสายโลหิตตกทอดได้ในที่สุด,ทว่าราคาที่ต้องจ่ายไปก็สูงมาก,คือชีวิตของคนในตระกูล
300 ชีวิต,ถูกสังหารไปด้วยเหตุผลนี้,เพียงเพื่อปลุกสายโลหิตตระกูลเป่ยให้กับบุตรสาว
เป่ยชิงซือ.
นี่นับว่าเป็นการตัดสินใจที่น่าสลดใจมาก,ยอมสละชีวิตตัวเอง,ยอมสละตระกูลตัวเอง,เพื่อแลกกลับการปลุกสายโลหิตอย่างงั้นรึ?
ไม่มีใครรู้ว่าเป่ยชิงซือคิดอะไร,หลังจากที่จงซานรับรู้เรื่องนี้,ลองคิดแล้วก็ยังไม่เข้าใจเช่นกัน,ไม่เข้าใจว่าทำไมเป่ยชิงเฟิงถึงได้วางแผนเช่นนี้ออกมา,บางทีอาจจะมีความลับที่ลึกลับอยู่ก็เป็นได้,อาจจะไม่ใช่แค่เปิดพลังสายโลหิตตกทอดให้เป่ยชิงซืออย่างเดียวก็ได้.
ส่วนความแข็งแกร่งของสายโลหิตนั้น,ต้องบอกว่าแข็งแกร่งทรงพลังมาก!
จากที่จงซานเห็นเป่ยชิงซือแช่แข็งแม่น้ำสามพันลี้,และยังมั่นใจว่าเป่ยชิงซือยังมีพลังอื่นๆซ่อนเอาไว้อีก!
แม้ว่าปิงเสวียนจะนับว่าแข็งแกร่ง,ทว่าก็ไม่คู่ควรกับเป่ยชิงซืออย่างแน่นอน,สายโลหิตตกทอด,ไม่คู่ควรกับคนทั่วไป.
หากแต่เป็นปิงเสวียนที่บังคับเป่ยชิงซืออย่างงั้นรึ?
"หกชีพจรแดนเทพอมตะ,ชีพจรวารี!"เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าว.
"หืม? หกชีพจรแดนเทพอมตะ,เป็นชีพจรวารีอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.
ชีพจรวารี,เป่ยชิงซือที่เข้าสู่แดนเทพอมตะตำหนักชีพจรวารี,ทว่าพวกเขาสามารถบังคับเป่ยชิงซือให้แต่งงานกับปิงเสวียนได้ด้วยรึ?
ปิงเสวียนเป็นเจินจวิ้นแล้วรึ? นี่เข้าก้าวเข้าสู่ระดับราชันย์แท้ได้แล้วรึ?
"เจิ้นจวินปิงเสวียนนั้น,ที่จริงแล้วเป็นไท่จื่อของราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิง,ที่อยู่ทางทวีปศักดิ์สิทธิ์ทางใต้,เพื่อที่จะผูกมัดราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงอย่างสมบูรณ์,จึงได้เข้าร่วมกับเจ้าชีพจรวารี,พร้อมกับบังคับลูกพี่ลูกน้องแต่งงานกับราชันย์ของปิงเฟิง."เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าว.
"หืม,แดนเทพอมตะต้องการผูกมัดราชวงศ์ราชันย์อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แดนเทพอมตะไม่ได้ต้องการผูกมัดพวกเขาแต่อย่างใด,เพียงแต่ว่า,ราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงนั้น,เป็นอิสระแยกออกมาจากแดนเทพอมตะ,ลูกพี่ลูกน้องถูกใช้ประโยชน์จากปิงเสวียน,เพื่อที่จะทำให้ราชวงศ์ราชันย์มั่นคง."เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าว.
"มั่นคง? ราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงจะได้รับสิทธิพิเศษอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของจงซานที่แสดงท่าทางแววตาที่ไม่เข้าใจนัก.
ราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงนั้น,เท่าที่จงซานรู้,อยู่ทางทิศใต้ของรัฐชิง,ทว่าราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิงนั้นมีแนวเขาใหญ่ปิดกัน,และดูเหมือนว่าจะอยู่ในเขตเดียวกับบุตรคนโตของจงซาน,จงเทียน.
วิหารต้าหมิง,อยู่ในอาณาเขตของราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิง.
ราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิง,กล่าวได้ว่าก่อนหน้านี้ราชวงศ์ราชันย์นับว่าทรงพลังแข็งแกร่งอย่างที่สุด,แม้นว่าจะไม่ได้มีชื่อเสียงมากมายนัก,ทว่าราชันย์ปิงเฟิงที่ได้ตกตายไป,ดูเหมือนทุกอย่างก็เปลี่ยนไป.
ดังนั้นราชวงศ์ราชันย์,,จึงต้องการเข้าสังกัดแดนเทพอมตะอย่างงั้นรึ?
„I heard that this time stable Frozen
Emperor Dynasty so is not only simple, a South Sea Black Tortoise clan, seems
also borrows this to sign the contract with Bing Xuan, does not know that now
has signed, seems a Black Tortoise clan, borrows Frozen Emperor Dynasty,
achieves a strategic alliance with Longevity Boundary!” Bei Qingyan answered.
"ข้าได้มาว่าเพื่อทำให้ราชวงศ์จักรพรรดิปิงเฟิงมั่นคง,พวกเขาได้ติดต่อกับทะเลภาคใต้,เผ่าเต่าทมิฬ,ดูเหมือนว่าจะได้ยื่นขอทำพันธะสัญญากับปิงเสวียนด้วย,ไม่รู้ว่าตอนนี้ได้ทำพันธะสัญญากับเผ่าเต่าทมิฬรึยัง,ดูเหมือนว่าเผ่าเต่าทมิฬเองก็ต้องการใช้ราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิง,เพื่อที่จะเชื่อมสัมพันธ์เป็นพันธมิตรกับแดนเทพอมตะด้วยเช่นกัน!"เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าวตอบ.
"เผ่าเต่าทมิฬอย่างงั้นรึ?
คาดไมถึงเลยว่าจะมีเผ่าเต่าทมิฬมาเกี่ยวข้องด้วยอีกรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
เผ่าเต่าทมิฬ,ราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่ที่เกาะหมาป่าสวรรค์,ครั้งหนึ่งก็เคยทำพันธะสัญญากับเผ่าเต่าทมิฬ,ทว่าราชวงศ์จักรพรรดิหยินเหว่ถูกกำจัดแล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะแสวงหาราชวงศ์อื่นเพื่อทำพันธะสัญญาอีกรึ?
"ใช่,ข้าได้ยินมาว่าจื่อจุ้นเผ่าเต่าทมิฬลงมือเสนอตัวเอง,ระมัดระวังตัวด้วย!
หากว่าท่านต้องการช่วยเหลือลูกพี่ลูกน้อง,แทบไม่มีหวังเลย,ทว่าลูกพี่ลูกน้อง,ในเมื่อให้ข้ามาหาท่าน,ที่ให้พูดก็กล่าวไปหมดแล้ว!"เป่ยชิงเหยี่ยนที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
จงซานที่สูดหายใจลึก,และเงียบไม่ได้กล่าวสิ่งใด.
"ลูกพี่ลูกน้องให้ข้าบอกกล่าวบางอย่างต่อท่าน!"เป่ยชิงเหยี่ยนที่กล่าวออกมาอีกครั้ง.
"หืม?"จงซานที่ชำเลืองมองไปยังเป่ยชิงเหยี่ยน.
"ลูกพี่ลูกน้องกล่าวว่าหากเป็นไปได้,ขอได้พบหน้าท่านสักครั้ง,ช่วยมาพบนางก่อนงานแต่งงานใหญ่,นางมีสิ่งสำคัญที่จะมอบให้กับท่าน!"เป่ยชิงเหยี่ยนที่ถอนหายใจเบาๆ.
สิ่งสำคัญที่จะมอบให้อย่างงั้นรึ?
ภายในใจของจงซานที่นึกขึ้นมาได้ในทันที.
ก่อนหน้านี้ที่พบกับเป่ยชิงซือนั้น,นางตัดสินใจที่จะจากจงซานไปกลับไปยังแดนเทพอมตะนั้น,ได้บอกว่านางจะต้องกลับไปนำสมบัติตกทอดตระกูลเป่ยที่เซียนได้ทิ้งเอาไว้,และยังกล่าวว่าหากนำกลับมาใด้จะมอบมันให้กับเขาด้วย,ในเวลานั้นจงซานไม่ได้สนใจสมบัตินอกกายนัก,หากแต่เมื่อคิดถึงสมบัติที่เป่ยชิงซือกล่าว,ตอนนี้เขานึกขึ้นมาได้แล้ว,ความรู้สึกของเป่ยชิงซือ,กับคำพูดที่แม้แต่แลกด้วยชีวิตก็ตาม,ทำให้ภายในใจของจงซานต้องสั่นไหว.
เดิมที่แล้วเป่ยชิงซือกลับไปยังแดนเทพอมตะนั้นเพื่อตัวเขาเอง! ยอมวิ่งเข้าไปในปากพยัคฆ์,แม้ว่าจะอยู่ในอันตราย,ก็ยังคิดถึงตัวเขา?
เป่ยชิงซือคงไม่เข้าใจอำนาจของจงซาน,รับรู้แค่เพียงเป็นประมุขของราชวงศ์จักรพรรดิ,และได้รับการอวยพรจากเผ่าหมาป่าอย่างงั้นรึ?
หากแต่สถานะของจื่อจุ้นเผ่าหมาป่านั้นอยู่ในระดับใด,เพื่อราชวงศ์จักรพรรดิจะกระทำเรื่องเหลวงไหลอย่างเช่นไปแย่งชิงตัวของหญิงสาวเพื่อมาเป็นภรรยาให้เขาอย่างงั้นรึ?
หากแต่ราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิง?
เป็นหนึ่งราชวงศ์ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน,และยังมีเผ่าเต่าทมิฬสนับสนุน,และยังมีพลังจากตำหนักชีพจรวารีของแดนเทพอมตะอีก.
ต้องการให้จงซานต่อสู้อย่างงั้นรึ?
ทำไมเรื่องนี้เป่ยชิงซือจะไม่รู้,คิดได้เช่นนี้จงซานก็เผยยิ้มออกมาในทันที,แน่นอนว่าจดหมายนี้ไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น,ให้มาช่วยข้าอีกครั้งอย่างงั้นรึ?
และยังมีคำพูดที่กล่าวว่าไม่ว่าอย่างไรให้มาพบกับนางอีกสักครั้งหนึ่งอีก.
ราวกับว่าถึงจงซานไม่ต้องการ,เป่ยชิงซือก็ต้องการพบเขาสักครั้ง,ต้องการมอบอะไรบางสิ่งให้กับจงซานอย่างงั้นรึ?
"ชิงซือ,ตอนนี้นางเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานที่สูดหายใจลึกระงับอารมณ์ความเจ็บปวดในใจเอาไว้.
"ลูกพี่ลูกน้อง,ถูกผนึกพลังฝึกตนเอาไว้!"เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าว.
"ใครผนึกอย่างงั้นรึ?"แววตาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา,พร้อมกับเผยจิตสังหารออกมา.
"อาจารย์ของปิงเสวียน,จิงเสวี๋ยเฉิน!"เป่ยชิงเหยี่ยนตอบ.
"จิว,เสวี๋ยเฉิน?"แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
"ลูกพี่ลูกน้อยยังคงปลอดภัยไม่มีอันตรายในตอนนี้!"เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าว.
"หืม?"จงซานที่จ้องมองเป่ยชิงเหยี่ยนด้วยความประหลาดใจ.
"ลูกพี่ลูกน้องมีของวิเศษตกทอดของเซียนที่ถูกทิ้งเอาไว้,ยกเว้นระดับสวรรค์แท้,คนอื่นๆไม่สามารถเข้าใกล้นางได้."เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าว.
"หืม?แล้วทำไมนาง....."จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ก่อนหน้านี้จิงเสวี๋ยเฉินได้ลอบโจมตีลูกพี่ลูกน้อง,ทำให้ไม่สามารถนำของวิเศษดังกล่าวออกมาใช้ได้ทัน,อย่างไรก็ตามจิงเสวี๋ยเฉินได้รองขอให้เต๋าจวินเซิ่งเหยางประมุขแดนเทพอมตะ,ส่งนวีชิงเฮวยมาจัดการเรื่องราวของตำหนักชีพจรวารีแล้ว!"เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าว.
จิงเสวี๋ยเฉิน? เต๋าจวินเซิ่งหย๋า?
เต๋าจวินนวีชิงเฮวยรึ?
จงซานที่สูดหายใจลึก.
"ภายในแดนเทพอมตะนั้น,ตระกูลเป่ยของพวกเราไม่ได้มีความสำคัญนัก,แม้แต่ถูกดูแคลนจากทุกคน,หลังจากที่ลูกพี่ลูกน้องกลับมา,ตระกูลเป่ยกำลังดีขึ้นเรื่อยๆ,ลูกพี่ลูกน้องที่ช่วยข้าสองครั้ง,ข้ารู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่จะช่วยลูกพี่ลูกน้อง,ทว่าขอให้ท่านได้ช่วยทำความต้องการครั้งสุดท้ายของนาง,โปรดไปกล่าวลากับนางด้วย!"เป่ยชิงซือที่แสดงท่าทางวิงวอน.
"ไม่!"จงซานที่แสดงท่าทางเย็นชาออกมา.
"เจ้า......!"เป่ยชิงเหยี่ยนที่แสดงความโกรธออกมา.
"ข้าจะไม่แค่เพียงไปพบนาง,ข้าจะต้องแย่งนางกลับมาแน่นอน! และใครก็ตามที่ทำให้ชิงซือบาดเจ็บ,มันจะต้องตายทุกคน!"จงซานที่แสดงท่าทางเย็นชา.
"ท่าน?"เป่ยชิงเหยี่ยนที่ตำใจเล็กน้อย.
"เจ้ากลับไปยังแดนเทพอมตะ,กลับไปพบกับตระกูลเป่ย,หลังจากนี้,พวกเจ้าคือคนของต้าเจิ้งแล้ว."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเด็ดขาด.
"หืม?"เป่ยชิงเหยี่ยนที่ตื่นตกใจ.
เป่ยชิงเหยี่ยนที่จ้องมองจงซาน,พร้อมกับสูดหายใจยาว,"กับคำพูดของท่าน,ข้าจะนำไปเรียนหัวหน้าตระกูล,ส่วนหัวหน้าตระกูลจะตัดสินใจอย่างไรนั้นคงไม่สามารถบอกได้!"
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"งานแต่งอีกนานเท่าไหร่?"จงซานสอบถาม.
"สี่เดือนหลังจากนี้,ที่เมืองปิงเฟิงจะมีงานแต่งงานใหญ่,และจะมีกลุ่มคนที่คุ้มกันลูกพี่ลูกน้องไป,ระหว่างทาง,พวกเราหวังว่าท่านจะยังพอมีเวลา!"เป่ยชิงเหยี่ยนกล่าว.
"อืม!
เจ้าไปได้แล้ว!"จงซานพยักหน้า.
เป่ยชิงเหยี่ยนพยักหน้า,จากนั้นก็ออกจากตำหนังซ่างเฉินและนำคำพูดของจงซานกลับไปบอกผู้นำตระกูลเป่ย.
ขณะที่เป่ยชิงเหยี่ยนจากไปนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อที่เบ้ปากเล็กๆให้กับเขา.
"ท่านยังมีหวานใจอีกมากมายเท่าไหร่กัน?"ใบหน้าของเป่าเอ๋อที่เผยรอยยิ้มที่ขมขื่นออกมา.
หวานใจของจงซาน!
"เป่ยชิงซือ! ไม่ใช่ว่าข้าเล่าให้ฟังก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวปลอบนางในทันที.
"ใครจะรู้ล่ะ!"เป่าเอ๋อที่แสดงท่าทางฮึดฮัดไม่พอใจ.
"ข้าคิดว่าเจ้ากำลังโกรธอยู่อย่างงั้นรึ!"จงซานที่จับจมูกเล็กของนางหยอกล้อ.
"ฮึ!!"เป่าเอ๋อแค่นเสียง.
วันถัดมา,จงซานที่ได้มอบหมายงานต่างๆทั้งหมดให้กับเหล่าข้าราชบริพาร,พร้อมกับเรียกชายในชุดคลุมสีดำมาพบ!
ราชาโครงกระดูก,หวังคู!
เพราะว่าร่างของหวังคูนั้นมีร่างกายที่พิเศษ,การเตรียมการเกี่ยวกับการยกระดับเป็นราชวงศ์ราชันย์จึงไม่ได้นับเข้าด้วย,ทว่าในเวลานี้,การเดินทางไปยังราชวงศ์ราชันย์ปิงเฟิง,การนำหวังคูไปจึงนับว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุด.
อีกทั้งเขามีพลังความแข็งแกร่งเป็นอย่างมากทีเดียว.
"เตรียมออกเดินทาง!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"หวังคูที่พยักหน้ารับ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น