Immortality Chapter 596 Makes up greatly

Immortality Chapter 596  Makes up greatly

นิยาย เรื่อง อมตะ  596  ยกระดับแบบก้าวกระโดด.

Chapter 596  Makes up greatly

大补

  ยกระดับแบบก้าวกระโดด.

จงซานที่ใช้เวลาไม่นานบินตรงมายังที่พักของตี้เสวียนชา.

ภายในเกาะหมาป่าสวรรค์นั้น,เป็นอาณาเขตของจงซาน,แน่นอนว่าไม่มีอะไรที่ต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัย,นอกจากนี้ด้วยพลังฝึกตนระดับจงซานเวลานี้,จะต้องมีระดับสูงกว่าระดับราชันย์แท้ขั้นปลายขึ้นไป,และแน่นอนว่าคนเหล่านั้นไม่ได้มีมากนัก.น้อยมากที่จะเดินทางมาถึงเกาะแห่งนี้.

ผ่านไปครึ่งชั่วยาม,จงซานก็มาถึงที่ด้านหน้าตำหนักของตี้เสวียนชา.

ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วจ้องมองจงซาน,ไม่รู้ว่าจงซานมามีจุดประสงค์อะไร.

หากแต่เห็นขวดหยกในมือของจงซาน,ตี้สวียนชาถึงกับขนลุกตั้งชันทีเดียว! สิ่งนี้คืออะไร,ทำไมสัมผัสได้ถึงอันตรายมากมายขนาดนี้กัน?

"ข้าต้องการให้เจ้าปกป้องข้า!"จงซานกล่าวออกมาตรงๆ.

"ทะลวงระดับรึ?"ตี้เสวียนชาสอบถาม.

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

ตี้เสวียนชาที่พยักหน้ารับ.

"ทว่า,ไม่ใช่ที่นี่,ข้าต้องการสถานที่ไม่ได้ใช้แล้ว,ทางที่ดีควรจะอยู่นอกเกาะหมาป่าสวรรค์,พื้นที่ที่ไม่มีสิ่งมีชีวิต."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

ตี้เสวียนชาตกใจเล็กน้อย,ทว่าก็พยักหน้าไม่ได้ถามอะไรต่อ

จากนั้น,ตี้เสวียนชาและจงซานก็เดินทางไปยังทิศใต้,ออกมาจากเกาะหมาป่าสวรรค์,บินออกไปราวๆหนึ่งวัน.

ด้วยความเร็วระดับตี้เสวียนชา,การบินหนึ่งวัน,ย่อมออกมาห่างไกลเป็นอย่างมาก.

สถานที่แห่งนี้เป็นเกาะร้าง,ค่อนข้างใหญ่,ทว่าไม่มีสิ่งมีชีวิต,ไม่มีแม้แต่พืชขึ้น,พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยศิลายักษ์รูปแบบต่างๆมากมาย.

หลังจากที่จงซานเหาะลงไปยังเกาะดังกล่าว,พร้อมกับนำตกหนักออกมา.,พร้อมกับกางค่ายกล,ส่วนตี้เสวียนชานั้นถอยห่างออกมาจากค่ายกล.

ตี้เสวียนชาในเวลานี้รู้สึกแปลกประหลาด,จดจ้องมองไปยังขวดหยกในมือจงซาน,มีอะไรอยู่ในนั้นอย่างงั้นรึ?

จงซานที่นั่งอยู่ในห้องโถง,จ้องมองลงไปในขวดหยก.

นี่คืออสูรซือเนา,เทพอสูรของโลกใบใหญ่ลำดับที่ 94.

นี่คือสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก,เมื่ออยู่ที่ภพหยินนั้น,จงซานได้เห็นพลังของมันมากับตาแล้ว,ซึ่งมีกิเลนเพลิง,จากโลกใบใหญ่ที่เดินทางมายังโลกใบเล็กด้วย,พลังความแข็งแกร่งของพวกมันนับว่าไร้เทียมทาน,และอสูรซือเนาน่าหวาดกลัวและแข็งแกร่งกว่ากิเลนเพลิงซะอีก.

หากไม่เพราะว่าร่างแยกเงานั้นเปิดหลุมสังสารวัฏ,ไม่มีทางที่เขาจะสามารถจับอสูรซือเนาได้,นอกจากนี้,แม้นว่าจะเปิดหลุมสังสารวัฏแล้วก็ตาม,ยังไม่สามารถที่จะดูดเทพอสูตนนี้ไปได้ทั้งหมด,แม้แต่ด้วยวิญญาณของมันที่สลายหายไป,คาดไม่ถึงเลยว่าเวลานี้มันก็ยังไม่ตาย?

อสูรซือเนานั้นแข็งแกร่งมาก,ตราบเท่าที่มันล่วงหล่นลงบนพื้นดิน,ก็จะสามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งกลับมาได้,ในเวลานี้เทพอสูรซือเนาอยู่ในสภาพร่างอ่อนแอ,จงซานที่จ้องมองมันด้วยความตื่นเต้น.

สำหรับคนอื่นแล้วนี้ไม่ต่างจากหายนะภัยพิบัติที่เลวร้าย,ทว่าต่อหน้าจงซานนี่คือสมบัติล้ำค่าชั้นยอด.

ภายในขวดหยก,ดวงตาของอสูรซือเนาที่จ้องมองจงซานราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ,แม้ว่าจะจับตัวมันได้,แม้นว่ามันจะสูญเสียงความแข็งแกร่งไป,ทว่าอสูรซือเนาตอนนี้ยังไม่ได้แสดงความหวาดกลัวออกมา,เพราะว่าตอนนี้มันมีเพียงจิตสำนึก,แต่ก็ยังไม่ตาย,อย่างน้อยก็สามารถบอกได้ว่าในโลกใบเล็กนี้ไม่มีใครสามารถทำให้มันได้รับบาดเจ็บได้,ตอนนี้แม้มันจะยังไม่สามารถหนีไปได้,ทว่าหากมันสามารถหล่นลงพื้นดินได้แล้วล่ะก็,พลังของมันก็จะกลับคืนมา.

จงซานที่สามารถนำมันมา,แน่นอนว่าหาได้หวาดกลัวอสูรซือเนาแม้แต่น้อย.

จงซานที่จ้องมองลงไปยังขวดหยกขนาดเล็ก,จงซานที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา,ก่อนที่จะค่อยๆเปิดฝาขวดออกมา.

ทันที่ที่ฝ่าขวดถูกเปิด,อสูรซือเนาที่ชำเลืองมองออกไปเล็กน้อย.จากนั้นก็เผยสีหน้าแววตาตื่นเต้นดีใจ,ใครกันที่แส่หาความตาย? คนผู้นี้ต้องการตกตายอย่างงั้นรึ?

อสูรซือเนาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ,ร่างของมันที่กระโดดออกมาจากขวดหยก,เตรียมพร้อมแทรกหล่นลงบนพื้นดินในทันที.

ทว่าขณะที่มันกำลังจะล่วงหล่นลงพื้นดินนั้น,ทันใดนั้นก็พบกับบางสิ่งที่วางเปล่า.

อสูรซือเนาที่ค้างลอยอยู่กลางอากาศ.

อสูรซือเนาที่จับตาจ้องมองออกไป,เห็นเพียงแค่ปากขนาดใหญ่,ในเวลาเดียวกัน,อสูรซือเนาที่รู้สึกหนาวเย็นขึ้นมา,งงงวย,ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น,ทว่าสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัว.

"สว๊วฟฟฟ!"เสียงกลืนกินปรากฏขึ้นมาในทันที.

รากสัมผัสเทวะของจงซานที่ถูกปล่อยออกมาในทันที,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.

พริบตาเดียวเท่านั้น,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กลืนเทพอสูรซือเนา,อสูรซือเนาที่เป็นอสุกายกินสมอง,คงไม่คิดว่าวันนี้มันจะได้กลายเป็นอาหารบ้าง.

อสูรซือเนา,เทพอสูรบรรพชนลำดับที่ 94 ของโลกใบใหญ่,ถึงแม้ว่าจะสูญเสียกายเนื้อ,สูญเสียร่างวิญญาณ,หากแต่เพียงแค่จิตสำนึกก็น่าหวาดกลัวแล้ว,นี่คือตัวตนที่แม้แต่หลุมสังหารวัฏยังไม่สามารถจัดการได้,พลังงานที่อัดแน่นภายในร่างของมันนั้นมากมายมหาศาลเป็นอย่างมาก.

นอกจากนี้,จิตสำนึกของเทพอสูรซือเนานั้น,เป็นพลังงานบริสุทธิ์คุณภาพสูง,เกินกว่าจะพรรณนาถึงได้.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กำลังกัดกลืนกินอสูรซือเนาอย่างเริงร่า.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่น่าเกรงขาม,แม้ว่ามันจะต้องใช้เวลาย่อมกว่าครึ่งชั่วยาม,จะต้องรู้ด้วยว่าก่อนหน้านี้การย่อยของวิเศษระดับเก้านั้นใช้เวลาไม่นานเท่านั้น,ทว่าจิตสำนึกของเทพอสูรซือเนานั้นจะต้องใช้เวลากว่าครึ่งชั่วยาม.

เทพอสุรซือเนานั้นยากที่จะย่อมได้ง่ายๆ,ทว่าก็นับว่าเป็นการเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่ของจงซาน,ทำให้เขาได้รับผลประโยชน์ก้อนใหญ่มโหฬารจริงๆ.

ที่ด้านนอก,ตี้เสวียนชาจับจ้องมองพื้นที่รอบๆ,ทันใดนั้นบนท้องฟ้าที่กลายเป็นมืดคลึ้ม,สายฟ้าสวรรค์ผันแปรของจงซานเวลานี้กำลังปกคลุมท้องฟ้าไปหมด.

มากมายนับไม่ถ้วน,เมฆที่ปกคลุมทั่วมืดฟ้ามัวดิน,สายฟ้าที่ลั่นแป๊บๆส่องประกายสีม่วงอย่างดุร้าย,สายฟ้ามากมายราวกับสายน้ำตกขนาดใหญ่ยักษ์.

ตี้เสวียนชาที่กลืนน้ำลายลงคอคำโต,รับรู้ว่าจงซานที่ยกระดับด้วยปรากฏการที่แปลกประหลาด.

เป็นความแปลกประหลาดที่น่าอัศจรรย์ใจ.

การเลื่อนระดับของจงซาน,ราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา,เพียงแค่ปิดตัวฝึกฝน,ก็สามารถทะลวงระดับได้อย่างงั้นรึ?

ก่อนหน้านี้ความเร็วของจงซานก็ทำให้ตี้เสวียนชาประหลาดใจแล้ว,หากแต่เมื่อมาเห็นด้วยตาตัวเองนี้,ยิ่งทำให้เขาเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,นี่มันหมายความว่าอย่างไร? เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?

กับความแปลกประหลาดนี้,ตี้เสวียนชาที่ยังคงเฝ้ามองอย่างสุขุม.

"เปรี้ยง!!!!"

เมฆสายฟ้าที่ขยายออกมามากมาย,ใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้น,มากมายไร้ที่สิ้นสุด,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไกลออกไปจนเลยสัมผัสของตี้เสวียนชาออกไปอีก,ขนาดของเมฆสายฟ้าที่ไกลเกินกว่าจะสัมผัสได้.

ปากของตี้เสวียนชาที่อ้าค้าง,ตื่นตะลึงกับเรื่องราวที่ผิดปรกตินี้.

ค่ายกลของจงซานเวลานี้ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถปิดกั้นพลังของแปดหางสวรรค์ที่รั่วออกมาได้อีกต่อไปแล้ว.

จักรพรรดิแท้,ขั้นที่ 5 !

จักรพรรดิแท้,ขั้นที่ 6 !

จักรพรรดิแท้,ขั้นที่ 7 !

จักรพรรดิแท้,ขั้นที่ 8 !

จักรพรรดิแท้,ขั้นที่ 9 !

จักรพรรดิแท้,ขั้นที่ 10 !

พลังฝึกตนของจงซานที่ก้าวกระโดดอย่างบ้าคลั่ง,พริบตาเดียวก็พุ่งทะยานไปยังระดับสิบจากเดิมที่มีระดับห้า.

ใช้เวลาหนึ่งก้านธูปต่อหนึ่งระดับ,เป็นความเร็วที่น่าหวาดกลัวอย่างที่สุด,หากกล่าวเล่าให้ใครฟัง,คงไม่มีใครเชื่อ,ระดับพลังฝึกตนนั้นยิ่งระดับสูงก็ยิ่งต้องใช้เวลานาน,เว้นแต่จะเป็นยอดยุทธิ์ที่จุติกลับชาติมาเกิดเท่านั้น,หากแต่จะยังมีใครที่มีความเร็วเท่านี้กัน?

น่าหวาดกลัว,น่าเกรงขามขวัญหนีดีฝ่อ.

ยกระดับห้าขั้นภายในวันเดียวเลยอย่างงั้นรึ?

ไม่,เกี่ยวกับการยกระดับนั้น,ยังสามารถเพิ่มขึ้นไปได้อีก,เพียงแต่ว่าตอนนี้ได้มาอยู่ระหว่างจุดตัดระหว่างอาณาจักรจักรพรรดิแท้และราชันย์แท้แล้ว,ซึ่งมันมีเพดานที่ใหญ่โต,เป็นเหตุให้จงซานในเวลานี้ไม่สามารถเพิ่มไปได้อีก,นั่นก็เพราะเกี่ยวกับร่างกายของเขาโดยตรง,ทว่าก็มาอยู่ระหว่างกึ่งกลางของอาณาจักรทั้งสองเรียบร้อยแล้ว.

ความแตกต่างระหว่างระดับราชันย์แท้และจักรพรรดิแท้นั้นยังจำเป็นต้องรอโชควาสนาก่อน,อาจกล่าวได้ว่าสำหรับจงซานั้นระดับจักรพรรดิแท้นั้นมีเพดานความหนากว่าคนอื่นถึงสองเท่า.

เพราะด้วยเหตุนี้,จงซานจึงจำเป็นต้องรั้งรอ,ไม่สามารถยกระดับผ่านไปได้อีก.

ถึงอย่างไรก็ตาม,พลังงานจากร่างของเทพอสูรซือเนานั้นยังไม่หมด.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบยังคงดูดซับมันอย่างบ้าคลั่ง,ทว่าจงซานนั้นไม่สามารถเติบโตได้อีกแล้ว.

แต่ถึงกระนั้น,ที่หน้าผากของจงซาน,บัวหงหลสนที่รับพลังมาจากแปดหางสวรรค์,ตอนนี้กำลังโคจรอย่างบ้าคลั่ง.

หลังจากผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง,บัวหงหลวนที่เวลานี้ได้เปลี่ยนไป,แสงสีเขียวที่ปกคลุมรอบๆเหงาของมันที่มันเงา,บัวหงหลวนที่เติบโตขึ้นอีกอย่างงั้นรึ?

จงซานที่ตกใจเล็กน้อย,จากนั้นก็เผยสีหน้าแห่งความยินดี.

เคล็ดวิชาหงหลวนเทียนขั้นที่เจ็ด,เทพสังหรณ์!(ทะลวงฝัน)

คาดไม่ถึงเลยว่าจะทะลวงไปยังขั้นที่เจ็ดได้อย่างงั้นรึ?

ก่อนหน้านี้ไม่มีทีท่าทาว่าจะยกระดับ,ทว่าในครานี้กับพลังส่วนเกินกลับทำให้ยกระดับไปยังขั้นที่เจ็ดได้,ระดับเจ็ดเทพสังหรณ์! ดูคล้ายกลับระดับที่หก,ทว่ากฎเกณฑ์ฟ้าดินแตกต่างออกไปยกระดับขึ้นมาอีกขั้น.

หลังจากเคล็ดวิชาหงหลวนเทียนยกระดับแล้ว,ภายในร่างกายยังมีพลังคงค้าง,ทันใดนั้นวิชากายาเทพอสูรก็กลืนกินพลังที่เหลืออีก.

กายาเทพอสูร! ขั้นที่ห้า!

กายาเทพอสูร! ขั้นที่หก!

ไปหยุดอยู่ขั้นที่หก,กายาเทพอสูรได้หยุดลงแล้ว.

กายาเทพอสูร,ระดับหก! ยกระดับพลังเจ็ดเท่า.

จงซานในเวลานี้รู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก,ช่างเก็บเกี่ยวได้มากมายนัก,เทพอสูรซือเนาช่างมีพลังที่มากมายอย่างคาดไม่ถึง.

แม้ว่าจงซานจะรู้สึกผิดหวังกับพรสวรรค์ทางร่างกายของตัวเอง,ทว่ากลับการได้แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบมาทดแทนก็นับว่าเป็นโชควาสนาที่ช่วยยกระดับพลังของเขาได้อย่างน่าอัศจรรย์.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ!

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเป็นตัวตนที่น่าเกรงขามน่าหวาดกลัว,ในเวลานี้มันได้เผยให้เห็นรูปร่างโดยสมบูรณ์,ไม่ใช่ภาพเงาของรากเทวะแล้ว,ทว่ามันได้กลายเป็นเหมือนกับหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่ซื่อสัตย์,แปดหางที่มีขนาดใหญ่โต,มีหลากสี,หากคนทั่วไปที่มองดู,จะทำให้จิตใจสั่นคลอนถูกดึงดูดด้วยความงามงามของมัน,แปดหางที่กวัดแกว่างไปมา,สามารถทำให้อากาศบิดเบี้ยวได้เลยทีเดียว.

หลังจากที่มันกลืนกินพลังที่น่าหวาดกลัวไปแล้ว,แปดหางสวรรค์ในเวลานี้,ยืดยาวออกไปโบกสะบัดเป็นพู่แปดสีเหมือนกับหางจิ้งจอก.

"ฟิ้ว!!!."

แปดหางสะบัดร่ายรำบนอากาศ,ทำให้มิติบิดเบี้ยวสั่นคลอนไปมา,เป็นพลังสะบัดที่น่าเกรงขามนัก,ห้องโถงที่จงซานนั่งอยู่ด้านในพลังทะลายระเบิดออกมา,หางที่สะบัดไปมากรีดกรายไปมาอยู่ด้านนอก.

มิติที่สั่นคลอน,กลายเป็นระลอกคลื่นกระกายไปรอบๆ.

หางขนาดใหญ่ทั้งแปด,ที่สั่นคลอนมิติด้วยพลังที่น่าเกรงขาม.

มิติที่บิดเบี้ยว,เป็นระลอกคลื่นบนอากาศ,กระแทกออกไปสร้างคลื่นในทะเล,สาดซัดออกไปราวกับขุนเขาขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนที่กระจายไปรอบๆ.

"คลืนนนนนนนนนน!!!"

ค่ายกลขนาดใหญ่ที่พังทลายหายไปกลายเป็นผุยผง.

มิติที่ถูกสั่นคลอนด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่,สั่นสะเทือนไปยังพื้นที่รอบๆ.

พริบตาเดียวที่ค่ายกลพังทะลายลง,ตี้เสวียนชาที่บินอยู่,จ้องมองลงมายังด้านล่างด้วยความประหลาดใจเป็นอย่างมาก.

อสุรกายขนาดใหญ่,มีขนาดกว่าร้อยจั้ง,แปดหางขนาดใหญ่,ที่กวัดแกว่งไปมาอย่างรวดเร็ว,สร้างคลื่นออกไปรอบๆ,ผืนปฐพีที่สั่นสะเทือน,พื้นที่รอบๆหลายพันลี้ที่กลายเป็นซากปรักหักพังด้วยคลื่นจากหางที่กำลังโบกสะบัด.

เกาะร้างขนาดใหญ่ที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง,เกาะทั้งเกาะตอนนี้บิดเบี้ยวฝุ่นผงที่ฟุ้งกระจายด้วยแรงอัดอากาศจากมิติที่บิดเบี้ยว,ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นเศษซากโดยสมบูรณ์.

"วีซซ..........."

แปดหางแปดสี,ที่สะบัดไปมา,เพียงแค่ห้าลมหายใจเท่านั้น,ทั่วทั้งเกาะร้าง,เกาะดังกล่าวแม้ว่าจะมีขนาดเพียง1% ของเกาะหมาป่าสวรรค์แต่ก็ถือว่ามีขนาดใหญ่,คาดไม่ถึงเลยว่าพริบตาเดียว,กลับพังทลายล่มสลายกลายเป็นเสี่ยงๆ.

เกาะขนาดใหญ่ที่กลายเป็นผุยผง,จมลงใต้พื้นทะเล.

พื้นที่รอบๆกว่า 300,000 ลี้,อากาศที่กลายเป็นระลอกคลื่นสั่นออกไป,พื้นที่กว่าพันจั้งที่เป็นคลื่นใหญ่,เกิดเสียงดังสนั่นของคลื่นทะเลที่กำลังกลายเป็นบ้าคลั่ง.

คลื่นใหญ่ยักษ์ที่พุ่งขึ้นบนฟ้าราวกับจะทะลวงไปถึงสวรรค์,ราวกับวันโลกาวินาศ.

พื้นที่ 300,000 ลี้,เหล่าสิ่งมีชีวิตในทะเลที่ล่วงหล่นลงไปบนพื้นเนื่องจากน้ำรอบพื้นที่บริเวณได้หายไปทั้งหมด.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่เพียงแค่สะบัดหางไปมาอย่างง่ายๆ,ก่อนที่มันจะหยุดลง,พร้อมกับเปลี่ยนเป็นประกายแสงพุ่งตรงเข้าไปในร่างของจงซาน,ทุกอย่างในรัศมี 300,000 ลี้,กลายเป็นอาณาจักรแห่งความตาย,มีเพียงแค่จงซานและตี้เสวียนชาเท่านั้น,ส่วนสัตว์ทะเลร่างแหลกสลายไร้ชีวิต,เกาะกลางทะเลที่พังทลายกลายเป็นผุยผง,ทุกอย่างสลายหายไปหมด,มีแค่คนสองคนเท่านั้นที่ยังอยู่.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.