วันศุกร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 595 Two shuttles

Immortality Chapter 595  Two shuttles

นิยาย เรื่อง อมตะ  595 เปิดประตูหยินหยางอีกครั้ง. 

Chapter 595  Two shuttles
二次穿梭
 เปิดประตูหยินหยางอีกครั้ง.

จงซานและตี้เสวียนชา,ที่เดินทางออกจากเมืองหลานเหยี่ยน,ซึ่งมีเจ้าโส่วเซี่ยงอยู่นอกเมือง.

ด้วยการมีตี้เสวียนชาเดินทางไปด้วย,แน่นอนว่าจะต้องปลอดภัยอย่างแน่นอน,เนื่องจากตี้เสวียนชาคือระดับสวรรค์แท้ที่แข็งแกร่งน่าเกรงขามนั่นเอง,ระหว่างทางตี้เสวียนชาที่จับจ้องมองทัพทั้งห้าพันของเจ้าโส่วเซี่ยง,ใช้เวลาสองเดือนในการเดินทางไปยังทวีปศักดิ์สิทธิ์ทางตะวันออก.



เจ้าโส่วเซี่ยง!

แม้ว่าเจ้าโส่วเซี่ยงจะมีระดับหลอมกายธาตุ,ทว่าตี้เสวียนชารับรู้ว่าเจ้าโส่วเซี่ยงคือแม่ทัพกองกำลังที่แปดของต้าเจิ้ง,เป็นคนสงบเสี่ยงมีมารยาทไม่น้อย.

ตี้เสวียนชาสามารถมองเห็นได้,ถึงแม้ว่าจะไม่เอาไปเทียบกับจงซาน,ทว่ากับคนที่จงซานคัดเลือกมานั้นทุกคนล้วนแล้วมีมากด้วยฝีมือด้วยกันทั้งนั้น.

ความสำเร็จของจงซาน,ในอนาคตข้างหน้าจะยิ่งไร้ซึ่งขีดจำกัด,กับสัมผัสของเขา,ทำให้ตี้เสวียนชารู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก.

ท้ายที่สุดเขาก็มองเห็นอนาคตที่สดใสของเผ่าหมาป่าแล้ว!

เจ้าโส่วเซี่ยงผู้นี้,จงซานให้ความสำคัญ,ในอนาคตย่อมต้องเป็นคนที่มีอนาคตที่ไร้ขีดจำกัดเช่นกัน.

แม้ว่าอิทธิพลของจงซานยังเล็กอยู่,ความแข็งแกร่งก็ยังไม่มาก,ทว่ารากฐานของเขากับดูเป็นรูปเป็นร่างที่ใหญ่โต! อีกไม่นาน,ต้าเจิ้งจะรุ่งเรื่องและยิ่งใหญ่ขึ้นมาในไม่ช้า.
....

ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ตำหนักของไท่จื่อเหล่ยเทียน.

ไท่จื่อเหล่ยเทียนนั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ,และมีข้อมูลสำคัญมากมายอยู่ด้านหน้า,และมีข้าราชบริพารที่ยืนสองแถวพูดคุยด้วยเสียงแผ่วๆ.

เซอคงที่สูดหายใจลึก,รับฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่เมืองหลานเหยี่ยน.

นักบวชเซอคงในเวลานั้นเขาได้ออกอุบายท้องเสียและหนีมา,จากนั้นก็มีเหล่าคนที่แข็งแกร่งปรากฏขึ้นมา,จงซานยากที่จัดการได้ง่ายๆ,เขาที่หนีออกมาแอบซ่อนเฝ้ามอง,เนี่ยฟ่านเฉินที่ติดหนึ้บุญคุณจงซานและจงซานยังสามารถนำแท่นปรุงยาเทวะ,หมื่นเม็ดยาบรรพกาลกลับไปได้ด้วย.

จงซานเป็นคนที่แปลกประหลาด,เป็นอสุรกายความสามารถ,และยังมีโชคที่ยอดเยี่ยมน่าหวั่นเกรง,นักบวชเซอคงได้แต่ทอดถอนใจ.

และยังมีหวางเฉิน,คนผู้นี้ไม่ได้เดินทางไปยังเมืองหลานเหยี่ยน,ราวกับว่ารับรู้เรื่องราวที่จะเกิดขึ้น,เป็นคนที่แปลกประหลาดเช่นกัน,หลังจากนี่การยุ่งเกี่ยวกับคนผู้นี้ควรทำให้น้อยที่สุดจะดีกว่า.

แม้ว่านักบวชเซอคงจะมีความแข็งแกร่งไม่สูงนัก,ทว่าสัมผัสของเซอคงนั้นยากที่จะมีใครเทียบได้,ทำให้เขาตระหนักได้ถึงสิ่งต่างๆ,จวบจนเขาสามารถหลบเลี่ยงภัยอันตรายอยู่รอดปลอดภัยมาจนถึงตอนนี้.

หลังจากที่ไท่จื่อเหล่ยเทียนจ้องมองข้อมูลต่างๆทั้งหมดแล้ว,ก็สูดหายใจยาว.

"พายุตั้งเค้า! ยุคแห่งความวุ่นวายใกล้เข้ามาแล้ว!"ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่สูดหายใจลึก.

"ซ่างจุ่,แล้วพวกเราจะทำอย่างไรกันดี?"มีคนผู้หนึ่งสอบถามออกมา.
上主Shàng zhǔ นายเหนือหัว.

"ในเมื่อยุคสมัยแห่งความวุ่นวายมาถึง,แน่นอนว่าจะต้องวางมือกันก่อน,จากนี้จะต้องวางมือจากโลกใบนี้ชั่วคราว,หลังจากที่เนี่ยฟ่านเฉินกลับไป,แน่นอนว่าหลังจากนี้ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยย่อมต้องจับตามองไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,แผนการของพวกเราควรจะต้องก้าวไปช้าๆและมั่นคง."ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"รับทราบ!"

"ทัพของข้าได้,มุ่งหน้าไปยังทิศทางของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนแล้ว,คงไม่สามารถเลื่อนสงครามได้,เซอคง,เจ้านำทัพไปจัดการ!"ไท่จื่อเหล่ยเทียนกล่าว.

"ครับ!"นักบวชเซอคงที่พยักหน้ารับในทันที.

"ข้าจะไม่อยู่ชั่วคราว,ทัพบุกเบิกให้เซอคงเป็นผู้ดูแล,ส่วนเรื่องราวกิจการภายในให้หวางเฉินจัดการ!"ไท่จื่อสั่งการในทันที.

"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.

"ซ่างจุ่,ท่านจะออกไปข้างนอกรึ?"หวางเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
上主Shàng zhǔ นายเหนือหัว.

"ใช่,ข้าจะไปพบกับเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ต้องการไปพูดคุยกับเขา!"ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมารเล็กน้อยขณะพูด.

"เต๋าจวินเซิ่งหย๋าพบอะไรอย่างงั้นรึ?"หวางเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"ข้าเองก็ไม่แน่ใจ,เต๋าจวินเซิ่งหยานั้นเป็นคนที่ลึกล้ำ,ข้าจึงจำเป็นต้องไปพบด้วยตัวเอง."ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.

"ขอรับ!"ทุกคนที่รับคำก่อนที่จะแยกย้ายกันออกไป.
..............

ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี! เนี่ยฟ่านเฉินในห้องอักษร.

ภายในห้องอักษรนี้,มีเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไว้ใจ,และเหล่าคนที่มีความแข็งแกร่งของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,รวมทั้งเส้าเฟยโห่วด้วย.

เส้าเฟยโห่วที่ยืนอยู่ตรงข้าง,เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นในเมืองหลานเหยี่ยนให้ทุกคนได้ฟัง.

ความแข็งแกร่งของเส้าเฟยโห่วที่อ่อนด้อยกว่าเนี่ยฟ่านเฉินมาก,โชคดีที่เขากลับมาก่อน,ไม่เช่นนั้นไม่รู้ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นที่งานชุมนุมหมื่นเม็ดยา

เกี่ยวกับเรื่องราวลึกล้ำอิทธิพลของจงซานที่เส้าเฟยโห่วได้รายงาน,ได้บอกกล่าวว่าจงซานได้ขยายอิทธิพลมาจนถึงเมืองหลานเหยี่ยนแล้ว,เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่รอบๆถึงกับเผยสีหน้าแววตาตื่นตระหนก.

"เยี่ยม!"เนี่ยฟ่านเฉินที่สายหน้าไปมา.

กับคำพูดของเนี่ยฟ่านเฉินทำให้คนอื่นๆถึงกับเปลี่ยนเป็นนิ่งงัน.

"ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,หลังจากนี้จะกลายเป็นพันธมิตรของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีแล้ว,ยกเว้นเรื่องที่มีภัยมาถึงราชวงศ์ของพวกเรา,เรื่องอื่นๆไม่จำเป็นต้องนำมาใส่ใจ,ไม่จำเป็นต้องสืบสวนด้วย!"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"รับทราบ!"ทุกคนที่พยักหน้ารับด้วยความประหลาดใจ.

"วันนี้ข้าเรียกพวกเจ้ามา,เพื่อปรึกษาหารือเกี่ยวกับเรื่องสถานการณ์ภายใต้สวรรค์แห่งนี้!"เนี่ยฟ่านเฉินที่เอ่ยปากออกครั้ง.

เหตุการณ์ภายใต้สวรรค์แห่งนี้?

"ยุคสมัยแห่งความวุ่นวายใกล้เข้ามาแล้ว!"เนี่ยฟ่านเฉินที่สูดหายใจลึก.

ยุคแห่งความวุ่นวายใกล้เข้ามาแล้วรึ? ทุกคนที่หายใจหอบๆ,ยุคแห่งความโกลาหล? อะไรคือยุคแห่งความวุ่นวาย? ภายในแววตาของเนี่ยฟ่านเฉิน,กำลังจะขยายดินแดนบุกราชวงศ์ราชันย์อย่างงั้นรึ?หากไม่เพราะยุคแห่งความวุ่นวาย,เนี่ยฟ่านเฉินคงไม่คิดถึงเรื่องนี้,ดูเหมือนว่าทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์ในเวลานี้,จะไม่ใช่แค่ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีแล้ว.

ยุคสมัยแห่งความวุ่นวายใกล้เข้ามาแล้ว? หลายคนที่มีความเฉลียวฉลาดที่สูดหายใจลึกจดจ้องมองไปยังเนี่ยฟ่านเฉิน,จ้องมองเนี่ยฟ่านเฉินนั้นมีแผนการอะไรบ้าง.

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย.....!"เหนี่ยฟ่านเฉินที่เริ่มเล่าเลื่องต่างๆที่สำคัญที่เกิดขึ้นใต้สวรรค์แห่งนี้.

หลายๆคนที่สามารถเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่ามีผลกระทบอะไรบ่าง,จากนั้นก็เริ่มวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว,เพื่อจัดการกับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น,จะจัดการกับยุคสมัยแห่งความวุ่นวายได้อย่างไร,ถึงจะได้รับประโยชน์และชัยชนะ.
.....

จงซานเวลานี้ได้เดินทางมาถึงเกาะหมาป่าสวรรค์แล้ว!

บนเกาะหมาป่าสวรรค์,ทุกคนต่างก็ได้รับเรื่องที่สำคัญที่จะเกิดขึ้นใต้สวรรค์แห่งนี้แล้วเช่นกัน.

ข้อมูลยุคสมัยแห่งความวุ่นวาย,บางเรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันนัก,ทว่าก็มีเรื่องหลายเรื่องที่จงซานนั้นได้จับตาเฝ้ามองอย่างระเอียดเช่นกัน.

เรื่องแรกคำสั่งสวรรค์แดนเทพอเวจี!

"เจี้ยนอ้าวที่ตัดสินจะกำจัดเผ่าวานรแล้วอย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนโหยวที่สูดหายใจลึกด้วยความประหลาดใจ.

"ใช่,ด้วยนิสัยใจคอของเจี้ยนอ้าว,ย่อมต้องทำ,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้กำลังเข้าสู่ยุควุ่นวาย,ดูเหมือนว่าคราวนี้จะไม่ใช่แค่ราชวงศ์สวรรค์เท่านั้นที่ต้องการบุกเบิกดินแดน,แดนเทวะเองต้องเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยอย่างแน่นอน!"จงซานพยักหน้าครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น.

"ไม่ใช่ว่านี่เป็นโอกาสของพวกเราแล้วรึ?"กู่เฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

เรื่องที่สอง,สี่ไท่จื่อของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวในอดีต,กู่เจิ้งอี้,กู่เสวียน,กู่ไท่จง,กู่จ้านเทียน.

ทั้งสี่ที่สร้างราชวงศ์จักรพรรดิขึ้นมา,เป็นราชวงศ์จักรพรรดิต้าหยง,ราชวงศ์จักรพรรดิหยงเล่อ,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าถังและราชวงศ์จักรพรรดิชุนชิว.

ราชวงศ์จักรพรรดิทั้งสี่,แม้ว่าจะก่อตั้งได้ไม่นาน,ทว่าก็รากฐานมาจากราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวซึ่งมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน,ดูเหมือนว่าเวลานี้จะก้าวไปถึงราชวงศ์ราชันย์แล้ว.

ราชวงศ์จักรราชันย์ต้าหยง,ราชวงศ์ราชันย์หยงเล่อ,ราชวงศ์ราชันย์ต้าถังและราชวงศ์ราชันย์ชุนชิว.

เกี่ยวกับข้อมูลที่ได้มานั้น,กู่เฉียนโหยวไม่มีอะไรจะกล่าว,ด้วยราชวงศ์ราชันย์ทั้งสี่นั้นมีสายโลหิตข้องเกี่ยวกับนาง,แม้ว่าจะมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อกันนั้นแต่ก็ถือว่าเป็นคนในครอบครัว,เหตุผลที่ซับซ้อนนั้นเนื่องจากในอดีตที่ถูกกระทำอย่างไม่ยุติธรรม,หากไม่เพราะว่าจงซาน,นางคงจะไม่มีโอกาสได้มายืนอยู่ตรงนี้.

เกี่ยวกับราชวงศ์ราชันย์ทั้งสี่นั้น,ภายในใจของกู่เฉียนโหยวรู้สึกซับซ้อนเป็นอย่างมาก! ไม่รู้ว่าควรจะเชิญหน้าเช่นไรเหมือนกัน.

เรื่องที่สามไม่ใช่ข้อมูลจากหน่วยสังเกตการ,ทว่าเป็นสารจากอี้เหยี่ยน,สุ่ยจิงและสุ่ยอู๋เหิน.

ข้อมูลเกี่ยวกับรัฐชิง,สามแม่ทัพที่ได้ส่งสารกลับมา.

นี่เป็นการวิเคราะห์ข้อมูลของพวกเขา,ทั่วสารทิศของรัฐชิงในเวลานี้,มีราชวงศ์ราชันย์รุกเข้ามา,และสร้างปัญหา,ข้อมูลดังกล่าวได้ได้แจ้งมาให้จงซานเตรียมการรับมือ.

"รุกรานรัฐชิงอย่างงั้นรึ? คงจะเป็นกู่เสวียน?"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.

"แม้ว่าอี้เหยี่ยนจะไม่ได้เอ่ยออกมาตรงๆ,ทว่าควรจะเป็นเช่นนั้น!"จงซานที่พยักหน้ารับ.

"อย่าได้เป็นห่วงความรู้สึกของข้า,ข้ารู้ว่าควรทำอย่างไร,ข้าเองก็ไม่ได้ติดหนี้พวกเขา,กงจูต้าโหลวนั้นเป็นอดีตไปแล้ว,ตอนนี้ข้าคือหวงโห่วต้าเจิ้ง,แม้ว่าหากเจ้าต้องการจัดการพวกเขา,คนทั่วเหล้าเองก็ไม่กล่าวโทษเจ้าแต่อย่างใด."กู่เฉียนโหยวที่เม้มปากเล็กน้อย.

"แต่ว่า...."จงซานขมวดคิ้วไปมา.

"อย่าให้ข้าเป็นภาระ,ไม่ช้าก็เร็วเรื่องนี้ก็ต้องเกิดขึ้น!"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

"ข้าจะให้เจ้าและเจิ้งเอ๋อไปภพหยินกับข้า,อย่างน้อยก็น่าจะเป็นการดีกว่า!"จงซานกล่าว.

"อืม!"กู่เฉียนโหยวพยักหน้า.
......

ภพหยิน.

ร่างแยกเงาจงซาน,ได้นำคนที่สำคัญของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,กลับมายังตำหนักหยินหยางอีกครั้ง.

เหยี่ยนฉงจื่อที่จ้องมอง,ตำหนักหยินหยาง ด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย,และทันใดนั้นชายในชุดคลุมสีดำก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าปราสาท.

"คารวะฝ่าบาท!"ราชาโครงกระดูก,หวังคูที่กล่าวทำความเคารพจงซาน.

หวังคูที่ปรากฏขึ้นมาทันทีทันใด,ทำให้หัวใจของเหยี่ยนฉงจื่อถึงกับบีบรัด,คนผู้นี้ปรากฏขึ้นมาจากที่ใหนกัน?

"หวังกู,เจ้านำยอดฝีมือช่างภูติสามตน,เดินทางเข้าไปยังตำหนักหยินหยาง,เดินทางไปยังโลกอีกฝั่งพร้อมกับหนีปู่ซา!"จงซานกล่าว.

"รับด้วยเกล้า!"จากนั้นคนห้าคนที่รับคำในทันที.

จากนั้น,หนีปู่ซาก็นำคนทั้งหมดเดินทางเข้าไปยังในปราสาทหยินหยาง!

ทุกคนที่รอคอยอยู่ด้านนอกปราสาท.

เหยี่ยนฉงจื่อที่ขมวดคิ้วไปมา,ฝ่าบาทกล่าวจริงรึ? เดินทางไปยังภพหยางได้อย่างงั้นรึ?

หลังจากผ่านไปราวๆหนึ่งก้านธูป.

"คลืนนนนน"

ตำหนักหยินหยางที่เปิดขึ้นเสียงดังสนั่น.

ในเวลาเดียวกัน,ก็ปรากฏคนกลุ่มใหม่ที่ก้าวออกมาจากด้านใน.

หญิงสาวผู้งามงดหนึ่งคน,พร้อมกับอีกสามคนเป็นชายที่สวมชุดที่ดูหรูหรามีสง่า.

พริบตาเดียวที่ประตูเปิด,คนทั้งสี่ที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,จากนั้นก็ค่อยๆปรับตัวก่อนที่จะก้าวออกมา.

"บุตรคารวะฟู่หวง!"ชายคนแรกในชุดสีขาวกล่าวต่อจงซาน!

"คารวะฝ่าบาท!"ชายอีกสองคนที่แสดงความเคารพเช่นกัน.

"ไม่ได้เจอกันนานทีเดียว,ไม่จำเป็นต้องมากพิธี!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

ฟู่หวง? ชายคนนี้เรียกจงซานว่าฟู่หวง?

"คารวะหวงโห่ว!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพเช่นกัน.

หวงโห่ว(ฮองเฮา)? สตรีผู้นี้คือหวงโห่ว?

"คารวะหวงโห่วทรงพระเจริญหมื่นปีหมื่นๆปี,คารวะเตือนไท่จื่อ!"ทุกคนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

เส้นทางหยินหยางประตูภพหยินหยางได้เปิดขึ้นอีกครั้งแล้ว,โดยมีคนเก้วคนที่เข้าไปด้านใน,โดยมีหนีปู่ซา,หวังกู่,และสามผู้เชี่ยวชาญงานผีมือของเผ่าภูติสามตนเดินทางไปยังภพหยาง,และกู่เฉียนโหยว,จงเจิ้งและสมาชิกของหอการค้าต้าหรงอีกสองคนที่เดินทางมายังภพหยิน.

"หอการค้าต้าหรงในภพหยางนั้นถึงจุดอิ่มตัวแล้ว,ตอนนี้หอการค้าต้าหรงของพวกเราถึงเวลาที่จะบุกเบิกภพหยินแล้ว!"จงซานกล่าว.

"ครับ,ฟู่หวง!"จงเจิ้งที่รับคำในทันที.

"เซียนเซิงซือ,ทิ้งเจียงซือสวรรค์แท้สองตนอยู่คอยช่วยเหลืออ๋องซาโพว,เพื่อปกป้องตำหนักหยินหยางแห่งนี้เอาไว้."จงซานที่ออกคำสั่งอีกครั้ง.

"ครับ!"เซียนเซิงซือที่รับคำสั่งในทันที.

"ส่วนคนอื่นๆ,กลับตำหนักพร้อมกับข้า!"จงซานกล่าว.

"รับทราบ!"
............

ภพหยาง.

หลังจากที่หนีปู่ซาและคนทั้งสี่ออกมา,คนทั้งสี่เวลานี้จับจ้องมองพื้นที่รอบๆด้วยความประหลาดใจ.

โดยเฉพาะอย่างยิ่งราชาโครงกระดูก,ที่ราวกับเต็มไปด้วยความสงสัย,ขณะที่เขาออกมาจากห้องโถง,เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,สามารถมองเห็นดวงตะวันสีทอง,ไม่ได้ทำให้เขาหวั่นเกรงแต่อย่างใด,ส่วนภูติอีกสามตนที่มีฝีมือในงานฝีมือ,พวกเขาที่สวมชุดสีดำล้วนที่ปกป้องแสดงแดงจากดวงตะวันที่มีพลังหยางเอาไว้.

ในเวลาเดียวกัน,สี่ภูติทั้งสี่ที่จับจ้องมองไปยังจงซานในทันที.

ที่แห่งนี้ยังมีฝ่าบาทอีกคนอย่างงั้นรึ?

"ฝ่าบาท,นี่คืออสูรซือเนา(กินสมอง"!"หนีปู่ซาที่นำขวดผนึกมอบให้กับจงซาน.

จงซานที่สบัดมือรับอย่างนุ่มนวล,พร้อมกับพยักหน้าให้.

"อู๋ซ่าง!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"ผู้บัญชาการจินอี้เหว่ย(ตำรวจวังหลวง) หลิวอู๋ซ่างที่ตอบรับคำในทันที.

"พาทุกคนไปพักก่อน,แล้วข้าจะเรียกตัวอีกครั้ง!"จงซานกล่าว.

"รับด้วยเกล้า!"ทุกคนที่รับคำในทันที.


จากนั้น,จงซานที่ได้ขวดผนึกอสูรซือเนา,จากนั้นก็บินขึ้นมุ่งตรงไปยังตำหนักของตี้เสวียนชาด้วยความเร็ว.



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น