Immortality Chapter 594 Ten Thousand Pill Congress ends

Immortality Chapter 594  Ten Thousand Pill Congress ends

นิยาย เรื่อง อมตะ  594   สิ้นสุดงานชุมนุมหมื่นเม็ดยา.

Chapter 594  Ten Thousand Pill Congress ends

万丹大会落幕

  สิ้นสุดงานชุมนุมหมื่นเม็ดยา.

"มีชีวิต,ฟื้นกลับมาจริงๆด้วย!"

เหล่าปรมาจารย์ปรุงยามากมายที่ส่งเสียงอื้ออึ้ง,เซิ่งซ่างต้าหลีที่ตรวจสอบก่อนหน้านี้อยู่แล้วว่าตายอย่างแน่นอน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะชุบชีวิตได้จริงๆ? ซึ่งก่อนหน้าที่เขาจะวางศพไว้บนเตียงหยกก็ได้ใช้สัมผัสเทวะตรวจสอบอีกรอบ,ไม่มีทางที่จะมีชีวิต,ตายไปแล้วแน่ๆ.

ทว่าในเวลานี้,สามารถกลับมาจากยมโลกได้?

กลับมาจากโลกแห่งความตายได้จริงๆรึ?

เม็ดยาหลีอวิ๋นนั้น,สามารถรักษาฟื้นฟูบาดแผลกลับมา,ทว่าดวงวิญญาณล่ะกลับมาจากใหนกัน?

เม็ดยาฟื้นคืนชีวิต,ทำให้ปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนจ้องมองเป่าเอ๋อด้วยความเคารพ.

เม็ดยาชุบชีวิต,นี่คือผลของเม็ดยาเซียนอย่างงั้นรึ? ลึกลับมาก,ร้ายกาจจริงๆ!

ขันทีชราที่ลืมตาขึ้นมา,สายตาทุกคนที่จ้องมองไปยังเขา! ทุกคนเวลานี้กลืนน้ำลายอึกใหญ่,รอคอยดูสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไป.

ทุกๆคนที่จ้องมองขันทีชราอย่างเงียบๆ,มีเพียงเนี่ยฟ่านเฉินที่ขยับออกมาห่างๆ,จ้องมองด้วยสายตาเย็นชา.

ขันที่ชราที่ลืมตาช้าๆ,สายตาที่เต็มไปด้วยความสับสน,แววตาที่งงงวย,ดวงตาที่หดเกร็งพร้อมกับค่อยๆรวมแสง,ขมวดคิ้วไปมา.

เขาที่มองไปรอบๆ,ก่อนที่จะจับจ้องมองไปยังเนี่ยฟ่านเฉิน.

"ฝ่าบาท,บ่าว,บ่าวชรายังมีชีวิตอย่างงั้นรึ?"ขันทีชราที่แสงสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่อ.

ทว่าคนที่อยู่รอบๆเวลานี้,ยังคงจับจ้องมองอย่างเงียบๆ,สถานการณ์ตอนนี้ยังคงเป็นอะไรที่น่าสนใจ,นี่คือปฏิกิริยาของคนที่ตายแล้วอย่างงั้นรึ?

"เจ้าเป็นใคร?"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.

"หืม?บ่าวชรา,ฝ่าบาท,ข้าคือบ่าวชราไงล่ะ!"ขันทีที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.

"33 น้ำพุพึ่งพาอาศัย!"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวคำที่แปลกประหลาดออกมา,ไม่มีใครเข้าใจความหมายได้.

"สามเก็บขุนเขาทั่วทุกสารทิศ,ฝ่าบาท,นี่เป็นบ่าวชราจริงๆ!"ขันทีชรากล่าวตอบด้วยถ้อยคำที่แปลกประหลาดเช่นกัน.

ได้ยินคำพูดของขันทีชราที่เป็นรหัสลับ,ความเย็นชาของเนี่ยฟ่านเฉินก็เปลี่ยนมาเป็นความอ่อนโยนในทันที.

เนี่ยฟ่านเฉินจ้องมองขันทีชราด้วยความตื่นเต้น,มือไม้ที่สั่นเทา.

มีชีวิต,มีชีวิตจริงๆรึ? ดวงตาของเนี่ยฟ่านเฉินที่ชุ่มเล็กน้อย,ทว่าเพียงแค่พริบตาเดียวเท่านั้น,คนเกือบทั้งหมดย่อมไม่เห็น,หากแต่ขันทีชราย่อมสามารถมองเห็นได้.

ขันทีชราที่คุกเข่าลงพื้นในทันที,"บ่าวชรานำปัญหามาให้กับฝ่าบาทแล้ว!"

"เยี่ยม,เยี่ยม,ดีมาก!"เนี่ยฟ่านเฉินที่เผยยิ้มออกมาในที่สุด,เป็นรอยยิ้มที่แฝงด้วยเชาว์ปัญญา.

"ยินดีกับเซิ่งซ่างต้าหลี!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ยินดีด้วย!"ตี้เสวียนชาที่พยักหน้าให้.

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"

เสียงหัวเราะยาวของเนี่ยฟ่านเฉินที่ยากจะปิดความยินดีเอาไว้ได้.

"เซิ่งซ่าต้าหลี,นี่คือสมบัติล้ำค่าทั้งสาม!"สวีฝูที่นำน้ำเต้าทองม่วง,แจกันหยกหยางจื่อและพัดขนนกเจ็ดสีห้าเพลิงส่งคืน.

เนี่ยฟ่านเฉินที่พยักหน้ารับ,จากนั้นก็จ้องมองไปยังจงซานอีกครั้ง.

"สวีฝูราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,เพื่อเป็นการตอบแทน,ข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาอีกต่อไป,ทว่า,ของวิเศษสามอย่างนี้,ข้าขอมอบให้กับจงซานที่ช่วยชุบชีวิตคนของข้า,แม้ว่าข้ารู้ว่าของวิเศษทั้งสามอย่างนี้ก็ยังไม่พอกับบุญคุณครั้งนี้,ทว่าข้าหวังว่าหลังจากนี้ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งและราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีจะเป็นพันธมิตรที่ดีต่อกัน,หากว่ามีเรื่องใดต้องการความช่วยเหลือ ข้าพร้อมที่จะทำสุดความสามารถอย่างแน่นอน!"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวให้คำมั่นด้วยความจริงจัง.

หากมีเรื่องช่วยเหลือราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีพร้อมที่จะทำสุดความสามารถอย่างงั้นรึ?

คำพูดง่ายๆ,ทว่าคำมั่นนั้นนับว่าหนักหน่วงนัก! ทุกคนที่สัมผัสได้,ถึงกับเผยท่าทางเกรงขาม,เพียงแค่ร้องขอ? จะทำสุดความสามารถอย่างงั้นรึ?

จงซานช่างโชคดีนัก! ในเวลานี้ในความคิดของคนรอบๆแน่นอนย่อมมองได้แค่เพียงแค่โชคดี! จงซานคือคนที่มีโชคลาภวาสนาจริงๆ.

"ขอบคุณ!"จงซานพยักหน้ารับ.

"มีตี้เสวียนชาคุ้มครองเจ้าอยู่แล้ว,ข้าคงไม่มีอะไรจะกล่าวนอกจากขอลา!"เนี่ยฟ่านเฉินที่จ้องมองไปยังจงซาน.

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

จากนั้นเนี่ยฟ่านเฉินก็หันหน้าไปมองสวีฝู.

"ขอบคุณหยิงแทนข้าด้วย!"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

ขอบคุณหยิง? เนี่ยฟ่านเฉินไม่ได้ขอบคุณสวีฝู,หากแต่ขอบคุณหยิงอย่างงั้นรึ? แน่นอนเพราะว่าเนี่ยฟ่านเฉินรับรู้ว่าการที่สวีฝูลงมือในครานี้ไม่ได้อยากช่วยตัวเอง,ทว่ากระทำตามคำสั่งของหยิงที่เคยลั่นวาจาไว้,เป็นเรื่องปรกติที่เนี่ยฟ่านเฉินต้องขอบคุณหยิง.

"ข้าจะนำคำพูดของเจ้าไปแจ้งต่อฝ่าบาทแน่นอน!"สวีฝูพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม.

เนี่ยฟ่านเฉินพยักหน้า,พร้อมกับนำขันทีชรา,พุ่งลอยขึ้นฟ้าและจากไปจากสายตาของทุกคนในทันที.

เนี่ยฟ่านเฉินจากไปแล้ว,เหล่าเมฆที่อึมคลึมมืดมนก็ถูกนำไปหมดแล้ว.

กลับมายังงานประลองหมื่นเม็ดยา,เม็ดยาเซียน,ที่นำคนจากยมโลกกลับมา! นับเป็นการต่อต้านสวรรค์จริงๆ! น่าเกรงขามนัก.

ในเวลานี้,เหล่าปรมาจารย์ปรุงยา,หลังจากที่เนี่ยฟ่านเฉินจากไป,ก็หันหน้ากลับมามองเป่าเอ๋อและสวีฝูอีกครั้ง.

ใครจะเป็นเจ้าของแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล? ใครจะได้รับฉายาต่านเซิ่งคนใหม่?

ทว่าการมีสมบัติล้ำค่าสามอย่างก็มีคุณสมบัติพอที่จะยึดครองแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,กฏระเบียบนี้เป็นการจัดการของราชวงศ์สวรรค์และแดนเทวะ,อย่างไรก็ตามเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาก็ไม่ยินดีที่จะยอมรับนัก,ทว่าเวลานี้การแข่งขันยังไม่จบยังมีการตัดสินกันระหว่างเป่าเอ๋อและสวีฝูอยู่ไม่ใช่รึ?

เม็ดยาฟื้นคืนชีวิต! และเม็ดยาซิงเฉิน!

สองเม็ดยาเซียนที่ทรงพลังน่าเกรงขามไม่น้อย.

เม็ดยาซิงเฉิน! เป็นต่านฉี,เป็นเม็ดยาที่สามารถต่อสู้ได้อย่างทัดเทียมกับสมบัติระดับเก้า,ระฆังโหลวฮุน,ไม่ได้ต่ำกว่าแม้แต่น้อย! มีพลังที่แข็งแกร่งไร้เทียมทาน! ทุกคนต่างก็ยอมรับ! นับถือเป็นอย่างมาก.

เม็ดยาฟื้นคืนชีวิต! นี่เป็นเม็ดยาที่ใช้กิน! และยังสามารถชุบชีวิตคนตายได้,สามารถนำคนกลับมาจากยมโลก! เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,มีผลที่ยอดเยี่ยมอย่างที่สุด,ทำให้คนตายฟื้นคืนชีวิต,เป็นที่ยอมรับเช่นกัน.

สองเม็ดยาที่น่าเกรงขาม,เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาทั้งหมดต่างก็ยอมรับนับถืออย่างแน่นอน,การจะเลือกว่าอันใหนดีกว่ากันนั้น,ก็ทำให้ทุกคนต้องขมวดคิ้วเช่นกัน,ไม่รู้ว่าจะเปรียบเทียบกันอย่างไร?

ต้องไม่ลืมว่า,ผลของเม็ดยานั้นแตกต่างกันคนละทิศ,ยอดเยี่ยมกันคนละแบบ,ยากที่จะเลือกได้เช่นกัน.

เป่าเอ๋อที่จ้องมองไปยังสวีฝู,ต้องการจะให้สวีฝูเป็นคนเอ่ยปากเป็นคนแรกว่าจะตัดสินกันอย่างไร?

"เรื่องนี้,เจ้าก็คือต่านเซิ่งคนใหม่!"สวีฝูที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

"หืม!"เป่าเอ๋อแสดงท่าทางประหลาดใจ.

"เม็ดยาฟื้นคืนชีวิตและเม็ดยาซิงเฉินนั้นมีระดับที่ใกล้เคียงกัน,ทว่าที่จริงแล้วเจ้าสามารถหลอมมันออกมาได้ถึงสองเม็ด,แน่นอนย่อมนับว่าเจ้าเหนือกว่า,อีกอย่าง,แท่นเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลนั้น,มันควรจะส่งคืนเจ้าอยู่แล้ว,ไม่ใช่รึ?"สวีฝูที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

กับคำพูดของสวีฝูนั้น,มีคนมากมายที่ไม่เข้าใจที่ได้ยิน,หากแต่สิ่งที่สวีฝูกล่าวออกมานั้นมีสิ่งหนึ่งที่เข้าใจได้คือเขามอบชัยชนะให้กับเป่าเอ๋อ.

ที่กล่าวว่าควรมอบให้เป่าเอ๋อนั่น,แน่นอนว่าเป่าเอ๋อคือเจ้าสำนักหว่านกู่(หมื่นเม็ดยาบรรพกาล)แม้ว่าต่อมาจะเปลี่ยนชื่อเป็นไท่ต่านก็ตาม,แท่นเวทีปรุงยานี้จึงควรมอบให้นางเป็นเรื่องที่ถูกต้องที่สุดแล้ว.

ดวงตาของเป่าเอ๋อที่เปล่งประกาย,เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาคนอื่นเองก็เช่นกัน.

ใช่แล้ว,นางปรุงเม็ดยาได้สองเม็ด,วันกันที่จำนวน,เม็ดยาซิงเฉิงนั้นปรุงได้แค่หนึ่งเม็ด,ทว่าเม็ดยาฟื้นคืนชีวิตมีสองเม็ด 2ต่อหนึ่ง,เป่าเอ๋อจึงได้รับชัยชนะอย่างงั้นรึ?

"ยินดีกับสหายเต๋าเชวียนด้วย,ไม่ๆ,ควรจะเรียกว่าต่านเซิ่งเป่าเอ๋อ!"ต่านเซิงหลงหู่ที่กล่าวยินดีต่อเป่าเอ๋อออกมาในทันที.

"ยินดีกับต่านเซิ่งเป่าเอ๋อ!"เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนที่กล่าวยินดี.

การแสดงความยินดีนี้แน่นอนว่าย่อมออกมาจากใจ! ไม่มีใคร ที่ไม่ยอมรับเป่าเอ๋อ,เพราะว่าคงไม่มีใครสามารถหลอมเม็ดยาเซียนได้แล้วนั่นเอง.

"ต่านเซิงหลงหู่อย่าได้เกรงใจ!"เป่าเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมากล่าวออกมาในทันที.

"วันนี้ข้าไม่ใช่ต่านเซิ่ง(เทพโอสถ),เรียกข้าว่าหลานหลงหู่เถอะ!"ต่านเซิงหลงหู่ที่กล่าวอย่างง่ายๆสบายๆ.

"ไม่,ต่านเซิงยังนับว่าเป็นปรมาจารย์ปรุงยาที่เยี่ยมยอม,ยังเป็นนักปรุงยาที่มีความสำคัญที่สูงส่งของโลกใบหนี้,แม้ว่าต่านเซิ่งจะไม่ได้รับชัยชนะในครานี้,ก็ไม่ได้แปลว่าท่านด้อยกว่าใคร,ทุกคนล้วนแล้วแต่ชื่นชม,ความสามารถของท่านยังเป็นที่เคารพชื่นชม,ความสำเร็จของท่านนั้นยังเป็นที่เคารพของปรมาจารย์ปรุงยาทุกคน,มีชื่อเสียงที่ทุกคนต่างก็ยอมรับ,ท่านต่างหากที่เป็นต่านเซิ่งตัวจริง!"เป่าเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.

คำพูดของเป่าเอ๋อนั้นทำให้ปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนต่างก็พยักหน้าให้,แน่นอนว่าต่านเซิงหลงหู่นั้นนับว่าเป็นคนที่น่าเคารพต่อทุกคนมาแต่ใหนแต่ไรแล้ว!

"ต่านเซิงเป่าเอ๋ออย่าได้เกรงใจ,หลานหลงหู่นั้นไม่ได้สนใจในชื่อเสียง,เพียงแค่เป็นปรมาจารย์ปรุงยา,ก้าวไปตามวิถีการปรุงยา,แค่นี้ก็พึงพอใจแล้ว!"ต่านเซิ่งหลานหลงหู่ที่กล่าวออกมาพร้อมกับส่ายหน้าไปมา.

"ไม่ๆ,ข้าต้องการจะกล่าวชี้แนะทุกท่านนับตั้งแต่วันนี้,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้ไม่ควรจะมีต่านเซิ่งเพียงคนเดียว,ต่านเซิงหลงหู่นั้นเป็นคนที่เคารพต่อผู้คนมากมายมานานแล้ว,ย่อมมีสิทธิ์ที่จะได้รับชื่อเสียงนี้ต่อ,ไม่รู้ว่าทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไร?"เป่าเอ๋อที่จ้องมองไปยังเหล่าปรมาจารย์ปรุงยา.

เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนแน่นอนย่อมไม่มีความคิดเห็นใดๆ.

"น้อมรับคำสั่งต่านเซิ่งเป่าเอ๋อ,คารวะต่านเซิงหลงหู่!"ปรมาจารย์ปรุงยาที่เอ่ยต่อคนทั้งสอง.

"ขอบคุณทุกท่านที่ยังคงชื่นชม!"ต่านเซิงหลานหลงหู่พยักหน้า,แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใส่ใจในชื่อเสียงที่ได้รับมาก็ตาม.

นับจากนี้เป็นต้นไป,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้จะมีต่านเซิงสองคน,ต่านเซิ่งเป่าเอ๋อและต่านเซิ่งหลงหู่!

ส่วนสวีฝู,ยังคงเป็นปรมาจารย์ปรุงยาเช่นเดิม,เพราะว่าเขายังไม่เป็นที่รู้จักของคนทั่วหล้า,แม้ว่าเขาจะปรุงยาที่ยอดเยี่ยมออกมาได้,ทว่าก็ยังไม่เหนือกว่าเป่าเอ๋อ,ดังนั้นจึงจำเป็นต้องรอ,โอกาสในครั้งหน้า.

สวีฝูไมได้โกรธเกรี้ยวแต่อย่างใด,ทว่าเขาจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อแล้วกล่าวออกมาว่า,"งานชุมนุมหมื่นเม็ดยาในครั้งนี้,ทำให้สวีฝูได้รับผลประโยชน์มากมายจริงๆ,หลังจากนี้,หากว่าต่านเซิ่งเป่าเอ๋อมีเวลา,ขอให้มาประลองกับสวีฝูอีกครั้ง,ด้วยแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลของเจ้า,และต้าฉินของข้าเองก็มีแท่นปรุงยาเทวะโดยเฉพาะเป็นของตัวเองเช่นกัน! หวังว่าต่านเซิ่งเป่าเอ๋อจะให้เกียรติสักครั้ง!"

? แทบจะทุกคนรู้สึกประหลาดใจเช่นกัน,ราชวงศ์สวรรค์ก็มีแท่นปรุงยาเทวะอย่างงั้นรึ? เป็นความจริงหรือเท็จกัน? ไม่ใช่ว่าแท่นปรุงยาเทวะในโลกใบนี้มีอันเดียวหรอกรึ?

จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย,ทว่าก็ไม่ได้เผยท่าทางอะไรออกมา.

"ได้,หากว่ามีโอกาส,เป่าเอ๋อย่อมต้องขอคำแนะนำจากสหายเต๋าสวีอีกครั้งแน่นอน!"เป่าเอ๋อพยักหน้ารับ.

สวีฝูเผยยิ้มพร้อมกับพยักหน้ารับ,ก่อนที่จะนำไป๋เย่บินจากไปช้าๆ,เมื่อลอยอยู่บนอากาศ,พริบตาเดียวเท่านั้นร่างของพวกเขาก็หายไป.

คนของต้าฉินจากไปแล้ว.

"ทุกๆท่าน,งานชุมนุมหมื่นเม็ดยา,ขอจบลง,ณ บัดนี้!"

"น้อมรับคำสั่งต่านเซิ่ง!"เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนที่น้อมรับด้วยอารมณ์ความรู้สึกมากมายที่เกิดขึ้น.

งานชุมนุมหมื่นเม็ดยาในครานี้,เกิดเรื่องมากมายจริงๆ,แม้ว่าเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาจะยังคงอยู่รอดปลอดภัย,ทว่าตอนนี้พวกเขารับรู้ว่าจะต้องเร่งรีบจากไปให้เร็วที่สุด,ไม่เช่นนั้นคนของราชวงศ์สวรรค์กลับมา,พวกเขาอาจจะไม่รอด,หรืออาจจะถูกจับตัวไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยก็เป็นได้.

ขณะที่ทุกคนจากไป,ราชันย์หลานเหยี่ยนเองก็เช่นกัน,ขณะที่เขาได้สติกลับมา,ก็จำได้ว่าจะต้องเร่งรีบไปปลอบประโลมประชาชน,ก่อนที่จะนำเหล่าเสนาธิการจากไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน.

เห็นราชันย์หลานเหยี่ยนที่จากไป,ต่านเซิ่งหลงหู่ที่ได้แต่ทอดถอนใจ,แววตาที่แสดงท่าทางเป็นกังวลต่อราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนว่าจะอยู่รอดได้นานเท่าไหร่กัน?

จงซานที่จ้องมองทุกคนที่จากไป,แน่นอนว่าเขาย่อมจ้องมองราชันย์หลานเหยี่ยนด้วยเช่นกัน,คนเช่นนี้,หากว่าไม่ได้รับสืบทอดบัลลังก์จากบิดา,บางที่แม้แต่ราชวงศ์จักรพรรดิก็ไม่สามารถสร้างขึ้นมาได้,แล้วจะสามารถควบคุมดูแลราชวงศ์ราชันย์ไปได้อีกนานเท่าไหร่กัน?

"ต่านเซิงหลงหู่!"จงซานที่กล่าวออกมาต่อต่านเซิ่งหลงหู่ในทันที.

"หืม?"ต่านเซิ่งหลงหู่ที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย.

"จงซานขอกล่าวตามตรง,หวังว่าต่านเซิ่งจะไม่ใส่ใจ!"จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.

"จักรพรรดิจง,เชิญกล่าวได้เลย!"ต่านเซิ่งหลงหู่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"ท่านว่าอายุไขของราชวงศ์หลานเหยี่ยนจะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่?"จงซานที่กล่าวออกมาทันที.

ได้ยินคำพูดของจงซาน,ต่านเซิ่งหลงหู่ที่ดวงตาหดเล็ก.

"แน่นอนว่ายังอยู่ผ่านยุคสมัยไปได้อีกยาวนาน!"ตานเซิ่งหลงหู่ที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจอยู่เล็กน้อย.

"จงซานไม่ได้หมายความเช่นนั้น,หากว่าล่วงเกิน,ขอให้ต่านเซิงหลงหู่อภัย,ข้าเพียงแค่มีคำขอ!"จงซานไม่ได้ไม่พอใจต่านเซิ่งหลงหู่แต่อย่างใด.

"หืม?"

"ในอนาคต,หากว่าต่านเซิ่งหลงหู่ต้องการที่หลบภัย,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งยินดีต้อนรับท่าน,หรือแม้แต่ต้องการใช้แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลด้วยก็ตาม,อีกอย่างความสามารถของแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพพาลนั้น,บางที่ท่านอาจจะยังไม่สามารถตระหนักได้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

ต่านเซิ่งหลงหู่ที่มีความอดทนค่อนข้างสูง,แน่นอนว่าย่อมไม่สนใจกับคำพูดไม่ดีของจงซาน,ทว่าเขาก็ยังสงสัยจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ.

เป่าเอ๋อที่ใช้วิชาลับ,ทันใดนั้น,แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลที่มีขนาดใหญ่,ทันใดนั้นก็ย่อลงกลับกลายมาเป็นขนาดเล็ก,จนมีขนาดเท่านิ้วโป้งอย่างรวดเร็ว,ก่อนที่จะหล่นลงมาอยู่ในมือของเป่าเอ๋อ.

ทันใดนั้นต่านเซิ่งหลงหู่ถึงกับดวงตากลมโตแทบถลนออกมา,เป็นไปได้อย่างไร? แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลย่อขยายขนาดได้อย่างงั้นรึ?

หลังจากที่ต่านเซิ่งหลงหู่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,อารมณ์ของเขาก็กลับมาคงที่,ก่อนที่จะจ้องมองแผ่นหลังของราชันย์หลานเหยี่ยนที่จากไป,ก่อนที่จะถอนหายใจยาว.

"จักรพรรดิจงอาจจะคิดมากไปก็เป็นได้,แต่หากว่าวันนั้นมาถึงจริงๆข้าจะต้องไปยังราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งอย่างแน่นอน!"ต่านเซิ่งหลงหู่กล่าวพลางทอดถอนใจ.

"ยินดีต้อนรับต่านเซิ่งหลงหู่!"จงซานที่กล่าวด้วยความยินดี.

จากนั้นเขาก็กล่าวลา,พร้อมกับจากไป,แน่นอนว่าจงซานย่อมนำทัพของเจ้าโส่วเซี่ยงจากไปด้วย!

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.