Immortality Chapter 588 Ten day across the sky
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 588 สิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์!
Chapter 588 Ten day across the sky
十日横空
สิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์!
คนนับร้อยที่เช้ามาล้อมรอบเนี่ยฟ่านเฉินที่อยู่ใจกลาง,เนี่ยฟ่านเฉิน,แล้วขันทีชราล่ะ?
ไม่,ชันทีชราไม่ได้หายไปใหน,หากแต่ปรากฏตัวขึ้นที่ทิศตะวันตกของเมืองหลานเหยี่ยน,ในเวลานี้เขาถูกจินอู๋ซานสิบตนล้อมรอบอยู่ตรงกลาง.
จินอู๋ซานเปล่งแสงสีทองสว่างจ้าราวกับดวงตะวัน,บนขอบฟ้าไกล,แสงที่ส่องลงมานั้นราวกับจะแผดเผาทุกอย่าง,สิ่งก่อสร้างรอบๆที่ลุกไหม้ในทันที,แม้แต่อากาศยังลุกไหม้,เปลวเพลิงที่โหมกระหนำลุกโชนขึ้นยังทิศตะวันตกอย่างรุนแรง.
ขันทีชราถูกจินอู๋ซานสิบตนล้อมอยู่ตรงกลาง.
ทว่าจงซานสามารถมองเห็นได้,ในเวลานี้,รอบๆจินอู๋ซานทั้งสิบนั้น,มีกลุ่มคนในชุดสีทองสิบคน,ซึ่งในจำนวนนั้นจงซานรู้จักดี,ไท่จื่อเหล่ยเทียนและไท่จื่อฉงเทียน,กลุ่มของคนเหล่านี้,ก็คือไท่จื่อทั้งสิบของต้าสุ่ยอย่างงั้นรึ?
ทั้งสิบคนอยู่ในทิศที่แตกต่างกันสิบทิศ,พร้อมกับมือของพวกเขาที่ทำสัญลักษณ์แปลกๆใช้วิชาลับบางอย่างออกมา.
จินอู๋ซานสิบตนก็บินอยู่บนอากาศ,ประจำตำแหน่งที่แตกต่างกัน,สายตาของทุกคนหัวใจของทุกคนที่จับจ้องจูอยู่รู้สึกประหลาดใจ.
ดูเหมือนว่าเส้นทางการหนีของขันทีชราเวลานี้,จะถูกปิดไว้หมดทั้งสิบทิศ,ด้วยเพลิงของจินอู๋ซาน(อีกาทองสามขา).
"ค่ายกลสิบจินอู๋ปิดสวรรค์!"
สิบไท่จื่อที่ตะโกนออกมาเสียงดังสนั่น.
ค่ายกลสิบจินอู๋ปิดสวรรค์?
เป็นค่ายกลที่ทรงพลังพอปิดผนึกผู้ฝึกตนสวรรค์แท้เลยรึ?
ทันใดนั้น,พื้นที่ทิศตะวันตกก็ส่องประกายแสงสว่างจ้า,เปลวเพลิงที่มากมายไร้ที่สิ้นสุดล่วงหล่นลงมาจากบนท้องฟ้า,จินอู๋ซานสิบตน,ราวกับดวงตะวันสิบดวงที่หมุนโคจร,เปลวเพลิงที่รุนแรงน่าสะพรึงกลัวลุกโชติช่วง,แม้คนที่ต้องการหนีก็ไม่มีเวลาพอ.
พริบตาเดียวเท่านั้น,พื้นที่ทิศตะวันตกเต็มไปด้วยเสียงโหยหวน,เหล่าประชาชนมากมายที่ได้รับผลกระทบถูกแผดเผาส่งเสียงเจ็บปวดทรมานจากเปลวเพลิงที่ร้อนแรง.
เปลวเพลิงแผดเผาทั่วท้องฟ้า,ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง,เผาไหม้ทุกอย่างในค่ายกล,ตราบเท่าที่อยู่ใกล้เคียง,ล้วนกลายเป็นชี้เถ้าไปทั้งหมด,มีคนมากมายต้องตกตายในครั้งนี้.
พริบตาเดียวเท่านั้น,ท้องฟ้าเมืองหลานเหยี่ยน,ก็แดงฉานด้วยไอร้อนของเปลวเพลิงที่ร้อนแรงไร้ขีดจำกัด.
สิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์,ไม่ใช่แค่ผนึก,แต่ยังเป็นเปลวเพลิงของจินอู๋ซานสิบตน,ที่ถูกผนึกเอาไว้ด้านในค่ายกล.
เปลวเพลิงของจินอู๋ซาน(อีกาทองสามขา)ที่ร้อนแรงแผดเผาทุกอย่างให้หมกไหม้ไปทั้งหมดไร้ซึ่งความปราณี.
พื้นที่ด้านในกลายเป็นแดนแห่งไฟไปแล้ว,เปลวเพลิงที่ลุกโชนไม่หยุดหย่อน,ได้ปกคลุมไปทั่วดินแดนทางตะวันตกของเมืองหลานเหยี่ยน,และยังมีการปะทุของเปลวเพลิงถูกยิงออกไปยังทางทิศตะวันออก,ทิศใต้และทิศเหนือ,บอลเพลิงมากมายที่ถูกยิงออกมาเป็นระยะๆ,ได้เผาไหม้พื้นที่รอบๆเมืองหลานเหยี่ยนอย่างรุนแรง.
ผ่านไปไม่นานเลย,เสียงของคนทั่วเมืองหลานเหยี่ยนต่างส่งเสียงโหยหวนทรมาน,เพลิงขนาดใหญ่โตที่เผาไหม้พื้นที่รอบๆเมืองหลานเหยี่ยน
ค่ายกลสิบจินอู๋ซานนั้นไม่เพียงปิดผนึกขันทีชราเอาไว้ด้านใน,มันยังปล่อยเปลวเพลิงออกมาด้านนอกด้วย,เป็นค่ายกลที่ทรงพลังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
หนำซ้ำยังเป็นพลังที่ร้ายเทียมทาน,น่าหวาดกลัว,ราวจะทำล้ายล้างทุกสิ่งทุกอย่างให้หายไป.
ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์,ไม่ธรรมดาเลย.
จินอู๋ซานสิบตนที่ควบคุมโดยไท่จื่อทั้งสิบที่เข้าล้อมกรอบผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ด้านใน!
ส่วนอีกฝั่งหนึ่งที่ตำแหน่งของท้องฟ้าวังหลวง,คนกลุ่มหนึ่งที่กำลังล้อมกรอบเนี่ยฟ่านเฉิน.
กล่าวให้ถูกต้องคือมีสามคนที่เป็นผู้นำในการเข้าปิดล้อม.
ชายที่สวมชุดราชวงศ์สีทอง,สวมมงกุฏหยก,ตอนนี้จดจ้องมองเนี่ยฟ่านเฉิง,ดวงตาที่มีประกายไฟฟ้าแล่นแปบๆออกมาเป็นระยะ,ใบหน้าที่ดูดุดันน่าเกรงขามมาก.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ลู่กุยเทียน!(กลับแดนสวรรค์)
แม้ว่าชื่อของเขาฟังแล้วชวนให้หงุดหงิด,ทว่าก็ไม่มีใครกล้าดูแคลนเซิ่งซ่าง,ไม่มีใครกล้าล้อเลียนเขา,เซิงซ่างต้าสุ่ย,ลู่กุยเทียน!
คนที่สองจงซานเองก็รู้จัก,ที่ด้านหลังของเขาที่สะพายน้ำเต้าดูน่าเกรงขาม,เป็นคนแข็งแกร่งที่ยากจะรับมือ,ประมุขแดนเทพอมตะ,อีกาเทวะ,เซิ่งหยา
ส่วนคนที่สามนั้น,ดูเหมือนว่าจะมีสถานะต่ำสุด,ร่างกายที่เปล่งแสงออกมา,เปลวเพลิงที่ลุกโชนทั่วร่าง,ไม่จำเป็นต้องบอกว่าเขาคือใคร,นี่คือจื่อจุ้นเผาอีกา,อู๋หวน!
คนเหล่านี้กำลังล้อมกรอบเนี่ยฟ่านเฉิน,ตัวตนระดับสูงของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ผู้เยี่ยมยุทธ์ของโลกใบนี้,ผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้,เซิงซ่างราชวงศ์สวรรค์,ประมุขแดนเทวะ,และจื่อจุ้นเผ่าอสูร.
ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นคนที่มีชื่อเสียง,เวลานี้ไม่เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น,แต่ปรากฏขึ้นสามคน,ทุกคนต้องเต็มไปด้วยจิตสังหารเข้าล้อมเนี่ยฟ่านเฉิน.
บนอากาศเองก็มีคนกลุ่มหนึ่ง,เป็นได้อย่างชัดเจนว่าคือคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย.
เหล่าผู้ฝึกตนของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,จงซานที่จับจ้องมองไปยังคนหนึ่งที่คุ้นเคย,นักบวชเซอคง?
นักบวชเซอคงที่สวมจีวร,ยืนอยู่ด้านหน้าคนกลุ่มหนึ่งลอยอยู่บนท้องฟ้า.
"ปรมารจารย์ปรุงยาทุกท่าน,อย่าได้หวาดกลัวราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยพวกเรามาอย่างสันติ."เซอคงกล่าวออกมาเสียงดัง.
ทุกคนที่ได้ยินได้แต่เงียบ,มาอย่างสันติรึ?
ทุกคนแม้ว่าจะรู้สึกไม่พอใจ,กับงานหมื่นเม็ดยาบรรพกาลที่ถูกกลุ่มคนเหล่านี้ก่อกวน.
ทว่าพวกเขาก็ไม่มีทางเลือก,ไม่สามารถทำอะไรได้,คนเหล่านี้แข็งแกร่งเกินไป.
สิบจินอู๋ซานและสิบไท่จื่อ, 20
ผู้ฝึกตนราชันย์แท้,ที่ปรากฏตัวขึ้นมาบนงานชุมนุมหมื่นเม็ดยา,แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าขวาง,พวกเขาได้แต่จ้องมองเท่านั้น.
เซิ่งซ่างต้าหลีเนี่ยฟ่านเฉิน! เซิงซ่างต้าสุ่ยลู่กุยเทียน!
เซิงหย๋าประมุขแดนเทพอมตะ! จื่อจุ้นเผ่าอีกา,อู่หวน! และยังมีขันทีชราที่ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง!
ห้าผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้,นี่คือห้าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,เป็นกลุ่มคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกใบนี้,ตัวที่ที่สั่นสะเทือนสวรรค์และปฐพี,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ห้าคนในทันที.
ห้าผู้ฝึกตนสวรรค์แท้?
คนเหล่านี้ต่างก็เข้าร่วมงานแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีของกู่เฉิงตงกันทั้งหมด!,
นักบวชเซอคงที่ยังคงตะโกนออกไปเสียงดัง,บอกกล่าวต่อคนทั้งหมดที่อยู่ที่นี่.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยของพวกเรา,ยินดีอย่างสุดซึ้งขอต้อนรับปรมาจารย์ปรุงยาทั้งหมดเข้าสู่ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย!"นักบวชเซอคงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ความหมายของนักบวชเซอคงนั้น,เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาระดับสูงของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยต้องการพวกเจ้า,ไม่มีใครสามารถหนีไปได้,จากนี้จะต้องกลับไปกับพวกเรา!
ทว่าพวกเขาที่เป็นปรมาจารย์ปรุงยาจะยอมให้คนเช่นนี้มากดขี่อย่างงั้นรึ?
ปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนที่อุทิศตัวเองให้กับวิถีปรุงยา,การปรุงยาของพวกเขา,ที่ไม่ชื่นชอบยุ่งเกี่ยวกับกิจธุระของโลกใบนี้นัก,หลายๆคนที่เป็นสำนักที่แยกจากโลกปลีกตัวเพื่อศึกษาการปรุงยา,พวกเขาจะยินดีที่จะรับคำสั่งจากนักบวชเซอคงอย่างงั้นรึ?
"ชิ!
เจ้านักบวชชั้นต่ำ,คิดว่าจะให้ตาเฒ่าคนนี้ทำงานถวายชีวิตให้เจ้า! ข้าขอตายดีกว่า!"ปรมาจารย์ปรุงยาผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ.
"เฮ้เฮ้,ปรมาจารย์เฒ่าไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ,ทุกคนจะต้องทำงานให้กับราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,เจ้าสามารถด่าว่าข้าได้,ทว่าวันนี้จะไม่มีใครจากไปได้ในวันนี้!"นักบวชเซอคงกล่าวออกมาด้วยเสียงหัวเราะ.
ที่ด้านบนท้องฟ้าระดับสวรรค์แท้ประจันหน้ากัน,เซิ่งซ่างต้าสุ่ยที่มาด้วยตัวเอง,ทำให้คำพูดของนักบวชเซอคงเต็มไปด้วยความอหังการ.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยถือว่ามีกำลังที่แข็งแกร่งมาก,ไม่เพียงแค่เซิงซ่างเท่านั้น,ยังมีจื่อจุ้น,สิบไท่จื่อ,สิบอ๋องจินอู๋ซานอีก,เหล่าผู้ฝึกตนอีกมามายที่เดินทางมายังที่นี่,ราวกับว่าถูกส่งมากวาดต้นเหล่าปรมาจารย์ปรุงยา.
ขณะที่เซอคงกล่าวอย่างไรยางอายออกมา,สายตาของเหล่านักรบที่เขานำมากกวาตาจ้องมองทุกคนที่อยู่ในงานชุมนุมหมื่นเม็ดยา,พวกเขาที่จะไม่ยอมปล่อยใครไปซักคน,ซึ่งแน่นอนว่าทำให้นักบวชเซอคงเต็มไปด้วยความยโสโอหังนั่นเอง.
ที่ด้านล่างทุกคนที่ได้แต่เงียบไม่ได้กล่าวอะไรออกมา,ส่วนราชันย์หลานเหยี่ยนในเวลานี้,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นขาวซีด,ร่างกายที่สั่นเทิ้ม,รู้สึกหวาดกลัวไปจนถึงก้นบึ้งหัวใจ.
"สารเลว,ที่นี่ราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน,ไม่ใช่ของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย! กระทำการเกินไปแล้ว!"ต่านเซิงหลงหู่ที่แค่นเสียงเย็นชา.
แม้ว่าต่านเซิงหลงหู่รับรู้ว่าไม่อาจชนะ,แต่เขาก็เป็นคนของราชวงศ์หลานเหยี่ยน,ตอนนี้มีกลุ่มโจรที่เข้ามาบุกรุก,กระทำการอย่างไร้ยางอาย,จะให้พวกเขายอมได้อย่างไร?
แม้ว่าราชันย์หลานเหยี่ยนจะไม่กล้า,ทว่าต่านเซิ่งหลงหู่นั้นหาได้หวาดกลัว.
"หืม?"นักบวชเซอคงที่หันหน้ากลับมาในทันที.
ขณะที่เขาจ้องมองไปยังต่านเซิงหลิงหู่ที่กำลังด่าว่าเขา,และจ้องมองไปยังราชันย์หลานเหยี่ยน,ถึงเขาจะแสดงท่าทางอหังการอย่างไรออกไป,กลับไม่กล้าแสดงออกมาแม้แต่ความโกรธ,นักบวชเซอคงที่เผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาด,มีเพียงหลานหลงหู่,ที่เวลานี้กำลังโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
เซอคงที่ยังคงสุขุมควบคุมตัวเองได้อย่างดีเยี่ยม,ไม่ได้แสดงความโกรธอะไรออกมา,ซ้ำยังเผยรอยยิ้มด้วย,นักบวชเซอคงขณะที่กำลังจะเคลื่อนที่ลงไปยังกลุ่มคนด้านล่าง,ทว่า.........
ขณะที่เผยยิ้มออกมา,พริบตานั้น,ใบหน้าของเซอคงที่เปลี่ยนเป็นแข็งค้าง,รอยยิ้มก่อนหน้านี้เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดขึ้นมาทันที.
เพราะว่าเซอคงเห็นคนผู้หนึ่ง,คนที่เขาไม่อยากเจอที่สุด,ภายในใจของเขาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวฝังติดแน่น.
จงซาน!
สายตาของจงซานที่จดจ้องมองตัวเขา! ทำให้นักบวชเซอคงตัวสั่นเทิ้มขึ้นมา.
ต้องรู้ด้วยว่าคนที่เซอคงหวาดกลัวที่สุดเวลานี้,ไม่ใช่ไท่จื่อเหล่ยเทียน,ไม่ใช่ผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,แต่กับเป็นจงซาน,นับตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอจงซาน,หลังจากนั้น,เซอคงก็ไม่กล้าประจันหน้ากับจงซานอีกเลย,เซอคงที่หวาดกลัวจงซาน,รับรู้ว่าจงซานที่เป็นคนที่แปลกประหลาด!
หวาfกลัวอย่างที่สุด,แปลกประหลาดอย่างที่สุด,ราวกับว่านี่มันเป็นสัณชาติญาณบางอย่าง,พลังฝึกตนของเซอคงนั้น,แม้ว่าจะต่ำ,ทว่าก็ได้รับการให้ความสำคัญจากไท่จื่อเหล่ยเทียนค่อนข้างสูง,แม้แต่มีอำนาจไม่น้อยในราชวงศ์ต้าสุ่ย,คำพูดของเขาที่สามารถสังการทัพใหญ่ได้,เพราะว่าเซอคงนั้นมีภูมิหลังที่แปลกประหลาด,เขามีสัมผัสที่แหลมคม,สามารถรับรู้ในสิ่งที่คนอื่นๆไม่รู้,ไม่ใช่สัมผัสทั้งห้า,ทว่าเป็นพลังบางอย่างที่ที่พิเศษออกไป.
จงซานเป็นคนที่แปลกประหลาด! ที่เขาจะต้องหลีกหนีให้ไกล!
หลังจากที่เซอคงเห็นจงซาน,ร่างของเขาที่สั่นสะท้าน,หนี!
นี่คือความคิดแรกของเซอคงที่ผุดขึ้นมา,ทว่า,เขาจะจากไปตอนนี้อย่างงั้นรึ?
นักบวชเซอคงที่มองขึ้นไปบนท้องฟ้า,เซิงซ่าง,จื่อจุ้น,เต๋าจวิน,สิบไท่จื่อและสิบอ๋องอีกา,และยังมีนักรบมากมายของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,เขาต้องกลัวจงซานรึ?
ไม่เห็นมีความจำเป็นต้องหวาดกลัวเลยรึไม่ใช่รึ?
เมื่อเขามองดูคนที่แข็งแกร่งมากมาย,นักบวชเซอคงที่มีความกล้าขึ้น,ขณะที่เขาหันหน้าไปมองจงซานอีกครั้ง,ทว่าก็ยังคงสั่นอยู่เหมือนเดิม,ไม่ได้การ,ไม่ว่าจะได้เปรียบอย่างไร,ทว่าชีวิตของเขาก็ถือว่าสำคัญที่สุด,ไม่สามารถที่จะเสี่ยงได้,ทว่าเขาจะต้องวางแผนการจากไปอย่างรัดกุม.
หลังจากที่เขาตัดสินใจแล้ว,นักบวชเซอคงก็จดจ้องมองไปยังคนที่อยู่ข้างๆเขา.
"ราชครู,ตัวข้าเกิดท้องเสียขึ้นมา,คงจะต้องขอตัวก่อน,ที่นี่มอบให้ท่านก็แล้วกัน,ต้องขออภัย,ขออภัยจริงๆ!"นักบวชเซอคงกล่าวออกมาพร้อมเตรียมจากไปในทันที.
กำลังอยู่ในช่วงคับขัน,เกิดท้องเสียจริงๆรึ?
ท้องเสียรึ? ทุกคนที่จ้องมองไปยังนักบวชเซอคง,ที่หน้าผากขมวดคิ้วไปมา.
ส่วนเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาเองต่างก็มองหน้ากันและกัน,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น