Immortality Chapter 587 Seizing by force of Nie Fanchen
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 587 เนี่ยฟ่านเฉินบังคับด้วยกำลัง.
Chapter 587 Seizing by force of Nie Fanchen
涅凡尘的强取豪夺
เนี่ยฟ่านเฉินบังคับด้วยกำลัง.
"หลังจากที่ตาย,ภายในเจ็ดวัน,ตราบเท่าที่ใช้ยาฟื้นคืนชีวิตนี้,จะสามารถนำภูติในภพหยินกลับมาสู่ศพนี้ได้,เป็นการนำภูติจากยมโลงกลับมาสู่ร่างที่ตายไปนั่นเอง!"เป่าเอ๋อที่กล่าวด้วยความมั่นใจ.
กลับมาจากยมโลก?ฟื้นคืนกลับมาจากความตายอย่างงั้นึ?
หลังจากได้ยินคำพูดของเป่าเอ๋อ,เหล่าปรมาจารย์ปรงยาที่เผยสีหน้าแววตาหวาดผวา,เป็นเม็ดยาที่เกินจริงไปหรือไม่?
สามารถชุบชีวิตคนตายได้อย่างงั้นรึ?
เม็ดยาซิงเฉินของสวีฝูนั้น,เป็นต่านฉี,ซึ่งเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาไม่สามารถสัมผัสถึง,แน่นอนว่าย่อมไม่สามารถบอกได้ถึงผลลัพธ์ที่ชัดเจนนัก,ทว่าเม็ดยาชุบชีวิตเพียงแค่ได้ยินก็สัมผัสได้ถึงความลึกล้ำได้ในทันที.
ฟื้นคืนชีวิต,กลับคืนจากยมโลก! นี่เป็นอะไรที่เหนือเกินคำบรรยาย,ฝืนลิขิตสวรรค์,วิญญาณที่ตกตายกลายเป็นพลังสวรรค์และปฐพี,สามารถกลับคืนฟื้นชีวิตได้อย่างงั้นรึ?
ภูติจากภพหยินสามารถกลับมาได้อย่างงั้นรึ?
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังมือของเป่าเอ๋อ,หลังจากที่ได้ยินก็เผยสีหน้าแววตาตื่นหัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที.
เม็ดยาหลีอวิ๋น,เม็ดยาอันดับหนึ่งในโลกหล้า,สามารถรักษาอาการบาดเจ็บได้เท่านั้น,แล้วจะเทียบกับเม็ดยาชุบชีวิตได้อย่างไร,กลับคนที่ตายไปแล้วสามารถที่จะเรียกกลับมาจากยมโลกอย่างงั้นรึ?
หลังจากที่ตื่นตระหนกตกใจ,และได้สติกลับคืนมา,ความคิดแรกของทุกคน,เป็นเรื่องจริงรึ?
สายตาของทุกคนจดจ้องมองไปยังยาชุบชีวิตในมือของเป่าเอ๋อ.
เม็ดยาเซียน,ไม่เคยมีใครเคยเห็น,เม็ดยาชุดชีวิต,ไม่มีใครรู้,สิ่งที่เป่าเอ๋อกล่าวนั้นเป็นจริงหรือไม่?
จะพิสูจน์อย่างไร? ผลลัพธ์ของมันเกินจริงหรือไม่?
สามารถนำคนกลับมาจากยมโลกอย่างงั้นรึ?
สวีฝูจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ,หากว่าเป็นไปตามคำพูดของนางแล้วล่ะก็,นางก็กลายเป็นคู่แข่งในการแย่งชิง,แท่นปรุงยาที่น่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก.
ส่วนคนอื่นๆเวลานี้ต่างก็จับจ้อง,ใครกันที่จะได้เป็นนักปรุงยาอันดับหนึ่งของโลกหล้า,ที่จะได้รับฉายาต่านเซิ่งคนต่อไป,นักปรุงยาที่แข็งแกร่งที่สุด,ตัดสินกันที่เม็ดยา,ทว่าพวกเขาทั้งคู่ต่างก็หลอมเม็ดยาเซียนออกมาได้!
ใครกันที่เหนือกว่า?
หลิงเอ๋อที่อุ้ม,หงสาเพลิงที่เหนื่อยหอบ,กระโดดลงจากเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ก่อนที่จะวิ่งไปอยู่ข้างกายจงซาน.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,หงสาเพลิงที่กลายเป็นแสงสีแดง,ก่อนที่จะหนีหายเข้าไปในร่างของหลิงเอ๋อในทันที,หลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางงงวย.
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถาม.
"เสี่ยวหงกินอาหารหมดแล้ว,ข้ากำลังจะให้เจ้าช่วยเตรียมอาหารให้,ทว่าเสี่ยวหงอ่อนแรงเกินไป,ตอนนี้ได้เข้าไปอยู่ในร่างของข้าแล้ว."หลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางห่อเหี่ยว.
"ไว้ครั้งหน้าก็ได้,เวลานี้คงจะเหนื่อยอ่อน,ครั้งหน้าค่อยกินก็ได้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม!"
..
บนแท่นเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,สวีฝูที่จ้องมองยาชุบชีวิตในมือเป่าแอ๋อ,พลางขมวดคิ้วแน่น,ทว่า,ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็หดเกร็ง,จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
กับท่าทางของสวีฝูนั้นทำให้ทุกคนเปลี่ยนเป็นงงงวย,จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าพร้อมๆกัน.
บนท้องฟ้านั้น,ในเวลานี้มีร่างสองร่างที่ปรากฏขึ้นมา.
เซิ่งซ่างต้าหลีในชุดราชวงศ์,และยังมีอีกหนึ่งคนที่สวมชุดขุนนาง.
"คารเซิ่งซ่าง,ทรงเจริญหมื่นปีๆหมื่นๆปี!"
คนของต้าหลีที่แสดงความเคารพออกมาในทันที.
เซิ่งซ่าง? เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ตื่นตกใจเล็กน้อย,เซิ่งซ่างต้าหลี,เนี่ยฟ่านเฉิงอย่างงั้นรึ?
"คารวะเซิ่งซ่างต้าหลี!"ทุกคนที่กล่าวออกมาพร้อมๆกัน.
เซิ่งซ่างต้าหลีมาอย่างงั้นรึ? เขามาทำอะไร?
ดูเหมือนว่าเนี่ยฟ่านเฉินจะรอคอยและเฝ้ามองจากพื้นที่ไกลออกไป,ก่อนที่เขาจะเข้ามา,และยังรับรู้ด้วยว่ามีเม็ดยาเซียนกำเนิดขึ้น,การมากครั้งนี้เกี่ยวกับเม็ดยาเซียนหรือไม่?
ขณะที่เนี่ยฟ่านเฉินจ้องมองไปยังเม็ดยาซิงเฉินของสวีฝูและยังมีเม็ดยาฟื้นคืนชีวิตของเป่าเอ๋อ,แววตาของเขาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"เม็ดยาเซียนจริงๆ,นี่คือเม็ดยาในตำนานจริงๆ!"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวพลางถอนหายใจเล็กน้อย.
เม็ดยาเซียนทั้งสองมีลักษณ์ที่แตกต่างกัน,แต่ก็เป็นเม็ดยาเซียน,เป็นเม็ดยาเซียนจริงๆ.
"ไม่รู้ว่าเซิ่งซ่างต้าหลีเดินทางมายังงานประลองหมื่นเม็ดยา,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ต่านเซิงหลงหู่ที่ก้าวออกไปด้านหน้าถามออกมาในทันที.
"หลานหลงหู่?
เจ้าคงไม่ใช่ต่านเซิ่งแล้วสินะ?"เนี่ยฟ่านเฉิงที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"แน่นอนว่าไม่,หนึ่งในสองคน,สหายเต๋าสวีและสหายเต่าเชวียน,สองคนที่หลอมเม็ดยาเซียนได้,เวลานี้ยังไม่มีการตัดสิน,แน่นอนว่าเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาต่างก็ยังไม่สามารถบ่งบอกคุณภาพและตัดสินกันได้,และพวกเรากำลังหาต่านเซิ่งคนใหม่อยู่!"หลานหลงหู่กล่าวไม่ยโสและไม่สุภาพพร้อมๆกัน.
เนี่ยฟ่านเฉินพยักหน้า,จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อและสวีฝู่ที่อยู่บนแท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ซึ่งมีจื่อเห่าและไป๋เย่อยู่ด้านข้าง.
"แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ข้าต้องการ!"เนี่ยฟ่านเฉินเอ่ยปากออกมาทันที
"ฮือโฮ!!"
ภายในงานชุมนุมหมื่นเม็ดยา,เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ส่งเสียงออกมาอื้ออึ้ง,แท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล?
นี่คือสิ่งที่ผู้ชนะได้รับฉายาต่านเซิ่งถึงจะได้รับ,มันเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่ยุคโบราณ,เหล่ากลุ่มอิทธิพลใดๆไม่มีใครกล้าแหกกฏใช้กำลังเขายึด,ทุกคนทั่วหล้าต่างก็รับรู้เรื่องนี้ดี,ทั้งราชวงศ์สวรรค์และแดนเทวะต่างก็ปฏิบัติตาม,หากแต่เนี่ยฟ่านเฉินกลับจะยึดไปอย่างงั้นรึ?
เขาต้องการนำมันเป็นสมบัติส่วนตัว? จึงได้เดินทางมาด้วยตัวเองอย่างงั้นรึ?
"ทำไม!"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาในทันที.
เทียนหลิงเอ๋อโกรธเกรี้ยวเกินจะทน,เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อหลอมเม็ดยาเซียนสองเม็ด,แน่นอนว่าเจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อต้องชนะ,แท่นปรุงยาบรรพกาลต้องเป็นของพวกเรา,และจะต้องนำกลับไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์,ทำไมเขาถึงได้มาแย่งเอา?
นางที่ทุ่มเทแรงใจให้หงสาเพลิงปรุงยาเป็นเวลานาน,เหนือทั้งกายทั้งใจ,อยู่ๆกลับมีคนออกมาปล้นชิงไปอย่างงั้นรึ?
"หลิงเอ๋อ!"เนี่ยฟ่านเฉินขมวดคิ้ว.
"ข้าและเจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อใช้เวลาตั้งหลายเดือน,ขณะที่พวกเราจะชนะ,และกลายเป็นของพวกเรา,ทำไมจะต้องมอบให้เจ้า!"หลิงเอ๋อที่กล่าวออกไปไม่สนใจแม้แต่น้อย.
ทุกคนที่ได้ยินถึงกับตะลึงงัน,แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลเป็นของพวกนางแล้วรึ?
ทว่าเนี่ยฟ่านเฉินก็กระทำการเกินไป,คิดที่จะใช้กำลังยึดมันไปครอง,ทำให้ทุกคนรู้สึกไม่ดี.
เป่าเอ๋อที่เห็นท่าไม่ดี,ได้นำจื่อเห่ากลับมาอยู่ข้างๆจงซาน.
สวีฝูที่จ้องมองเนี่ยฟ่านเฉิน,ที่มุมปากเผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา,ไม่ได้แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวแต่อย่างใด.
เนี่ยฟ่านเฉินจ้องมองสวีฝู,ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้วไปมา,"เจ้าเป็นใคร?"
"ปรมาจารย์ปรุงยาต้าฉิน,สวีฝู!"สวีฝูกล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"สวีฝู? ต้าฉิน?
เจ้าต้องการขวางทางข้าอย่างงั้นรึ?"เนี่ยฟ่านเฉินกล่าว.
เนี่ยฟ่านเฉินแสดงท่าทางแปลกใจ,ราวกับว่าสวีฝูแสดงท่าทางอยู่ในระดับเดียวกับเขา.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังสวีฝูซึ่งเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,ดังนั้นเนี่ยฟ่านเฉินย่อมต้องเกรงใจ.
สวีฝูจะยินยอมปล่อยให้เนี่ยฟ่านเฉินหรือไม่?
"เฮ้เฮ้,เซิ่งซ่างต้าหลี,เจ้าต้องการที่จะล่วงเกินราชวงศ์สวรรค์และแดนเทวะอื่นๆอย่างงั้นรึ?"สวีฝูที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"เรื่องราวของโลกหล้า,แน่นอนว่าข้าย่อมจำได้,หากแต่คำพูดของข้ามีคนกล้าล่วงเกินรึ?,เจ้าควรจะรู้ว่านี่คืออะไร?"เนี่ยฟ่านเฉินที่ยังคงกล่าวอย่างอดทน.
จากนั้น,ที่ด้านหน้าเนี่ยฟ่านเฉินนั้น,ก็ปรากฏสิ่งของสามสิ่ง.
น้ำเตาทองม่วง,แจกันขนาดเล็กที่มีสีขาวพร้อมกับรวดลายงดงาม,และมีพัดขนาดเท่าฝ่ามือ.
"น้ำเต้าทองม่วง? แจกันหยกหยางจื่อ?
พัดวิหกเจ็ดสีห้าเพลิง?"สวีฝูที่กล่าวออกมาด้วยความประกลาดใจ.
เนี่ยฟ่านเฉิงไม่ได้หวาดกลัวสวีฝู,หนำซ้ำยังนำของวิเศษสามอย่างออกมาต่อหน้าสวีฝู,ส่วนใบหน้าของเป่าเอ๋อถึงกับเปลี่ยนสี.
สวีฝูตรวจสอบสิ่งของดังกล่าวทันที.
"เป็นน้ำเต้าทองม่วง,แจกันหยกหยางจื่อ,และพัดวิหาเจ็ดสีห้าเพลิงจริงๆ!"สวีฝูที่สูดหายใจลึก.
"ใช่แล้ว,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้,ไม่ว่าจะเป็นดินแดนเทวะและราชวงศ์สวรรค์ไม่สามารถใช้กำลังเพื่อยึดครองแท่นเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลนี้เป็นของสำนักหว่านกู่ทุกสิ่งทุกย่างเป็นของล้ำค่าของสำนักหว่านกู่,แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลนั้นเพียงแค่ให้ต่านเซิ่งเป็นผู้ดูแลเท่านั้น,สิ่งนี้คือของล้ำค่าของสำนักหว่านกู่,ที่ต้องมอบให้กับผู้ดูแลที่แท้จริง,เจ้าบอกซิว่าแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ข้าควรจะนำไปหรือไม่?"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวอย่างภาคภูมิ.
สวีฝูทีแสดงท่าทางแปลกประหลาด,จ้องมองไปยังเนี่ยฟ่านเฉินด้วยท่าทางถ่มถุยเป็นอย่างมาก.
แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลจะต้องเป็นของสำนักหว่านกู่อย่างงั้นรึ?
สวีฝูที่หันหน้าจ้องมองเป่าเอ๋อ,นางที่เป็นเจ้าสำนักหวานกู่ที่แท้จริง.
สวีฝูจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ,เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมา,การเปิดเผยสถานะเจ้าสำนักหว่านกู่ออกไปนั้น,จำเป็นต้องระมัดระหวัง.
จงซานที่กุมไปยังมือของเป่าเอ๋อ,"แท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ข้าต้องการ!"
ข้าต้องการ?
ขณะที่เป่าเอ๋อลังเลใจอยู่เมื่อได้ยินคำพูดของจงซาน,ในเมื่อเหล่าเย่วต้องการ,นางก็ต้องพยายาม,ถึงแม้ว่าจะต้องเปิดเผยสถานะประมุขสำนักหว่านกู่ก็ตาม.
ทำไมจงซานต้องการ,เพราะว่าจงซานสามารถมองเห็นความสามารถของเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาลที่สามารถผสานวาสนาและกรรมวาสนา,เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ใจ,จงซานจะยอมปล่อยไปได้อย่างไร.
เป่าเอ๋อที่ก้าวไปด้านหน้า,ขณะที่กำลังจะกล่าวอะไรบางอย่างออกมา.
"มีปัญหาอะไร,สวีฝูเจ้าไม่มีความเห็นเลยรึ?"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
สวีฝูขณะที่กำลังจะเอ่ยออกมาเช่นกัน.
ทว่าเป่าเอ๋อและสวีฝูต้องอ้าปากค้าง,ที่บนอากาศนั้น,ที่ตำแหน่งของขันทีชราและเนี่ยฟ่านเฉิน,ปรากฏร่างสองร่างขึ้นมาในทันที.
"ตูมมมมมม"
"ตูมมมมมม"
เกิดระเบิดดังสนั่น,ขึ้นสองครั้ง,ระเบิดขึ้นที่ตำแหน่งของเนี่ยฟ่านเฉิน,พื้นที่รอบๆที่สั่นสะเทือน,เกิดเป็นสนามพลังราวกับคลื่นสึนามิที่สั่นสะเทือนออกไป,เหล่าผู้ฝึกตนที่มีพลังฝึกตนต่ำ,ร่างกายที่ถูกคลื่นกระแทกทันใดนั้นอวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บไปในทันที.
"พรึด!"
ร่างของคนมากมายที่สั่นไหว,พร้อมกับพ่นโลหิตคำโต.
เป็นคลื่นพลังจากระเบิดที่รุนแรงมาก,สิ่งก่อสร้างรอบๆที่ถูกกวาดออกไปหมด,พื้นดินที่แตกแยกถูกบดขยี้กลายเป็นทางยาว,แท่นเวทีปรุงยาหมื่นบรรพกาลตอนนี้แยกออกจากพื้นดินแล้ว.
"สารเลว!"
จากพื้นที่ตรงกลาง,ได้ยินเพียงเสียงของเนี่ยฟ่านเฉินที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
มีใครลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินรึ?
จงซานที่สัมผัสได้ถึงพลังโจมตีที่รุนแรง,รับรู้ว่าสถานการไม่ดีแล้ว,เขาที่ไม่รีรอ,นำเป่าเอ๋อ,หลิงเอ๋อถอยห่างออกมายังพื้นที่ไกลออกไป,ส่วนคนอื่นๆพรรคพวกของเขาก็เร่งรีบตามจงซานออกมาเช่นเดียวกัน.
ลอบโจมตี? ลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินรึ? เนี่ยฟ่านเฉินที่มีระดับสวรรค์แท้,และขันทีชราที่อยู่ข้างกายเขาก็มีระดับสวรรค์แท้,คนสองคน?
ใคร? เป็นใครกันที่ลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินอย่างคาดไม่ถึงอย่างงั้นรึ?
มิติอากาศรอบๆถึงกับบิดเบี้ยวซึ่งเกิดจากผลของพลังโจมตีก่อนหน้านี้.
"แกว๊กๆๆ"
"แกว๊กๆๆ"
เพลิงสีน้ำเงินจากทางทิศตะวันตก,จากนั้นก็ได้ยินเสียงอีกาดังขึ้น,ประกายแสงที่ส่องสว่างถูกปล่อยออกมาจากทางทิศตะวันตกในทันทีทันที,ราวกับเป็นลำแสงของดวงอาทิศสิบลูกที่ถูกยิงออกมา.
สิบดวงอาทิศขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นอย่างงั้นรึ?
สิบดวงตะวันยักษ์? ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยรึ?
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยใบหน้าที่จริงจัง,บนท้องฟ้า,บนอากาศที่ตอนนี้กลับมาในสภาพปรกติแล้ว,เผยให้เห็นพื้นที่บนอากาศแล้ว.
ไม่ใช่สองร่าง,หากแต่เป็นกลุ่มหนึ่ง,ที่ล้อมรอบเนี่ยฟ่านเฉินที่อยู่ตรงกลาง,จนมองไม่เห็นเนี่ยฟ่านเฉินและขันทีชรา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น