วันพุธที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 587 Seizing by force of Nie Fanchen

Immortality Chapter 587  Seizing by force of Nie Fanchen

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 587 เนี่ยฟ่านเฉินบังคับด้วยกำลัง.


Chapter 587  Seizing by force of Nie Fanchen
涅凡取豪
  เนี่ยฟ่านเฉินบังคับด้วยกำลัง.

"หลังจากที่ตาย,ภายในเจ็ดวัน,ตราบเท่าที่ใช้ยาฟื้นคืนชีวิตนี้,จะสามารถนำภูติในภพหยินกลับมาสู่ศพนี้ได้,เป็นการนำภูติจากยมโลงกลับมาสู่ร่างที่ตายไปนั่นเอง!"เป่าเอ๋อที่กล่าวด้วยความมั่นใจ.



กลับมาจากยมโลก?ฟื้นคืนกลับมาจากความตายอย่างงั้นึ?

หลังจากได้ยินคำพูดของเป่าเอ๋อ,เหล่าปรมาจารย์ปรงยาที่เผยสีหน้าแววตาหวาดผวา,เป็นเม็ดยาที่เกินจริงไปหรือไม่? สามารถชุบชีวิตคนตายได้อย่างงั้นรึ?

เม็ดยาซิงเฉินของสวีฝูนั้น,เป็นต่านฉี,ซึ่งเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาไม่สามารถสัมผัสถึง,แน่นอนว่าย่อมไม่สามารถบอกได้ถึงผลลัพธ์ที่ชัดเจนนัก,ทว่าเม็ดยาชุบชีวิตเพียงแค่ได้ยินก็สัมผัสได้ถึงความลึกล้ำได้ในทันที.

ฟื้นคืนชีวิต,กลับคืนจากยมโลก! นี่เป็นอะไรที่เหนือเกินคำบรรยาย,ฝืนลิขิตสวรรค์,วิญญาณที่ตกตายกลายเป็นพลังสวรรค์และปฐพี,สามารถกลับคืนฟื้นชีวิตได้อย่างงั้นรึ? ภูติจากภพหยินสามารถกลับมาได้อย่างงั้นรึ?

สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังมือของเป่าเอ๋อ,หลังจากที่ได้ยินก็เผยสีหน้าแววตาตื่นหัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที.

เม็ดยาหลีอวิ๋น,เม็ดยาอันดับหนึ่งในโลกหล้า,สามารถรักษาอาการบาดเจ็บได้เท่านั้น,แล้วจะเทียบกับเม็ดยาชุบชีวิตได้อย่างไร,กลับคนที่ตายไปแล้วสามารถที่จะเรียกกลับมาจากยมโลกอย่างงั้นรึ?

หลังจากที่ตื่นตระหนกตกใจ,และได้สติกลับคืนมา,ความคิดแรกของทุกคน,เป็นเรื่องจริงรึ? สายตาของทุกคนจดจ้องมองไปยังยาชุบชีวิตในมือของเป่าเอ๋อ.

เม็ดยาเซียน,ไม่เคยมีใครเคยเห็น,เม็ดยาชุดชีวิต,ไม่มีใครรู้,สิ่งที่เป่าเอ๋อกล่าวนั้นเป็นจริงหรือไม่? จะพิสูจน์อย่างไร? ผลลัพธ์ของมันเกินจริงหรือไม่?

สามารถนำคนกลับมาจากยมโลกอย่างงั้นรึ?

สวีฝูจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ,หากว่าเป็นไปตามคำพูดของนางแล้วล่ะก็,นางก็กลายเป็นคู่แข่งในการแย่งชิง,แท่นปรุงยาที่น่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก.

ส่วนคนอื่นๆเวลานี้ต่างก็จับจ้อง,ใครกันที่จะได้เป็นนักปรุงยาอันดับหนึ่งของโลกหล้า,ที่จะได้รับฉายาต่านเซิ่งคนต่อไป,นักปรุงยาที่แข็งแกร่งที่สุด,ตัดสินกันที่เม็ดยา,ทว่าพวกเขาทั้งคู่ต่างก็หลอมเม็ดยาเซียนออกมาได้!

ใครกันที่เหนือกว่า?

หลิงเอ๋อที่อุ้ม,หงสาเพลิงที่เหนื่อยหอบ,กระโดดลงจากเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ก่อนที่จะวิ่งไปอยู่ข้างกายจงซาน.

ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,หงสาเพลิงที่กลายเป็นแสงสีแดง,ก่อนที่จะหนีหายเข้าไปในร่างของหลิงเอ๋อในทันที,หลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางงงวย.

"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถาม.

"เสี่ยวหงกินอาหารหมดแล้ว,ข้ากำลังจะให้เจ้าช่วยเตรียมอาหารให้,ทว่าเสี่ยวหงอ่อนแรงเกินไป,ตอนนี้ได้เข้าไปอยู่ในร่างของข้าแล้ว."หลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางห่อเหี่ยว.

"ไว้ครั้งหน้าก็ได้,เวลานี้คงจะเหนื่อยอ่อน,ครั้งหน้าค่อยกินก็ได้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"อืม!"
..

บนแท่นเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,สวีฝูที่จ้องมองยาชุบชีวิตในมือเป่าแอ๋อ,พลางขมวดคิ้วแน่น,ทว่า,ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็หดเกร็ง,จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.

กับท่าทางของสวีฝูนั้นทำให้ทุกคนเปลี่ยนเป็นงงงวย,จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าพร้อมๆกัน.

บนท้องฟ้านั้น,ในเวลานี้มีร่างสองร่างที่ปรากฏขึ้นมา.

เซิ่งซ่างต้าหลีในชุดราชวงศ์,และยังมีอีกหนึ่งคนที่สวมชุดขุนนาง.

"คารเซิ่งซ่าง,ทรงเจริญหมื่นปีๆหมื่นๆปี!"

คนของต้าหลีที่แสดงความเคารพออกมาในทันที.

เซิ่งซ่าง? เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ตื่นตกใจเล็กน้อย,เซิ่งซ่างต้าหลี,เนี่ยฟ่านเฉิงอย่างงั้นรึ?

"คารวะเซิ่งซ่างต้าหลี!"ทุกคนที่กล่าวออกมาพร้อมๆกัน.

เซิ่งซ่างต้าหลีมาอย่างงั้นรึ? เขามาทำอะไร? ดูเหมือนว่าเนี่ยฟ่านเฉินจะรอคอยและเฝ้ามองจากพื้นที่ไกลออกไป,ก่อนที่เขาจะเข้ามา,และยังรับรู้ด้วยว่ามีเม็ดยาเซียนกำเนิดขึ้น,การมากครั้งนี้เกี่ยวกับเม็ดยาเซียนหรือไม่?

ขณะที่เนี่ยฟ่านเฉินจ้องมองไปยังเม็ดยาซิงเฉินของสวีฝูและยังมีเม็ดยาฟื้นคืนชีวิตของเป่าเอ๋อ,แววตาของเขาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.

"เม็ดยาเซียนจริงๆ,นี่คือเม็ดยาในตำนานจริงๆ!"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวพลางถอนหายใจเล็กน้อย.

เม็ดยาเซียนทั้งสองมีลักษณ์ที่แตกต่างกัน,แต่ก็เป็นเม็ดยาเซียน,เป็นเม็ดยาเซียนจริงๆ.

"ไม่รู้ว่าเซิ่งซ่างต้าหลีเดินทางมายังงานประลองหมื่นเม็ดยา,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ต่านเซิงหลงหู่ที่ก้าวออกไปด้านหน้าถามออกมาในทันที.

"หลานหลงหู่? เจ้าคงไม่ใช่ต่านเซิ่งแล้วสินะ?"เนี่ยฟ่านเฉิงที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.

"แน่นอนว่าไม่,หนึ่งในสองคน,สหายเต๋าสวีและสหายเต่าเชวียน,สองคนที่หลอมเม็ดยาเซียนได้,เวลานี้ยังไม่มีการตัดสิน,แน่นอนว่าเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาต่างก็ยังไม่สามารถบ่งบอกคุณภาพและตัดสินกันได้,และพวกเรากำลังหาต่านเซิ่งคนใหม่อยู่!"หลานหลงหู่กล่าวไม่ยโสและไม่สุภาพพร้อมๆกัน.

เนี่ยฟ่านเฉินพยักหน้า,จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อและสวีฝู่ที่อยู่บนแท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ซึ่งมีจื่อเห่าและไป๋เย่อยู่ด้านข้าง.

"แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ข้าต้องการ!"เนี่ยฟ่านเฉินเอ่ยปากออกมาทันที

"ฮือโฮ!!"

ภายในงานชุมนุมหมื่นเม็ดยา,เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ส่งเสียงออกมาอื้ออึ้ง,แท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล? นี่คือสิ่งที่ผู้ชนะได้รับฉายาต่านเซิ่งถึงจะได้รับ,มันเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่ยุคโบราณ,เหล่ากลุ่มอิทธิพลใดๆไม่มีใครกล้าแหกกฏใช้กำลังเขายึด,ทุกคนทั่วหล้าต่างก็รับรู้เรื่องนี้ดี,ทั้งราชวงศ์สวรรค์และแดนเทวะต่างก็ปฏิบัติตาม,หากแต่เนี่ยฟ่านเฉินกลับจะยึดไปอย่างงั้นรึ? เขาต้องการนำมันเป็นสมบัติส่วนตัว? จึงได้เดินทางมาด้วยตัวเองอย่างงั้นรึ?

"ทำไม!"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาในทันที.

เทียนหลิงเอ๋อโกรธเกรี้ยวเกินจะทน,เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อหลอมเม็ดยาเซียนสองเม็ด,แน่นอนว่าเจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อต้องชนะ,แท่นปรุงยาบรรพกาลต้องเป็นของพวกเรา,และจะต้องนำกลับไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์,ทำไมเขาถึงได้มาแย่งเอา? นางที่ทุ่มเทแรงใจให้หงสาเพลิงปรุงยาเป็นเวลานาน,เหนือทั้งกายทั้งใจ,อยู่ๆกลับมีคนออกมาปล้นชิงไปอย่างงั้นรึ?

"หลิงเอ๋อ!"เนี่ยฟ่านเฉินขมวดคิ้ว.

"ข้าและเจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อใช้เวลาตั้งหลายเดือน,ขณะที่พวกเราจะชนะ,และกลายเป็นของพวกเรา,ทำไมจะต้องมอบให้เจ้า!"หลิงเอ๋อที่กล่าวออกไปไม่สนใจแม้แต่น้อย.

ทุกคนที่ได้ยินถึงกับตะลึงงัน,แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลเป็นของพวกนางแล้วรึ? ทว่าเนี่ยฟ่านเฉินก็กระทำการเกินไป,คิดที่จะใช้กำลังยึดมันไปครอง,ทำให้ทุกคนรู้สึกไม่ดี.

เป่าเอ๋อที่เห็นท่าไม่ดี,ได้นำจื่อเห่ากลับมาอยู่ข้างๆจงซาน.

สวีฝูที่จ้องมองเนี่ยฟ่านเฉิน,ที่มุมปากเผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา,ไม่ได้แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวแต่อย่างใด.

เนี่ยฟ่านเฉินจ้องมองสวีฝู,ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้วไปมา,"เจ้าเป็นใคร?"

"ปรมาจารย์ปรุงยาต้าฉิน,สวีฝู!"สวีฝูกล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.

"สวีฝู? ต้าฉิน? เจ้าต้องการขวางทางข้าอย่างงั้นรึ?"เนี่ยฟ่านเฉินกล่าว.

เนี่ยฟ่านเฉินแสดงท่าทางแปลกใจ,ราวกับว่าสวีฝูแสดงท่าทางอยู่ในระดับเดียวกับเขา.

ทุกคนที่จ้องมองไปยังสวีฝูซึ่งเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,ดังนั้นเนี่ยฟ่านเฉินย่อมต้องเกรงใจ.

สวีฝูจะยินยอมปล่อยให้เนี่ยฟ่านเฉินหรือไม่?

"เฮ้เฮ้,เซิ่งซ่างต้าหลี,เจ้าต้องการที่จะล่วงเกินราชวงศ์สวรรค์และแดนเทวะอื่นๆอย่างงั้นรึ?"สวีฝูที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.

"เรื่องราวของโลกหล้า,แน่นอนว่าข้าย่อมจำได้,หากแต่คำพูดของข้ามีคนกล้าล่วงเกินรึ?,เจ้าควรจะรู้ว่านี่คืออะไร?"เนี่ยฟ่านเฉินที่ยังคงกล่าวอย่างอดทน.

จากนั้น,ที่ด้านหน้าเนี่ยฟ่านเฉินนั้น,ก็ปรากฏสิ่งของสามสิ่ง.

น้ำเตาทองม่วง,แจกันขนาดเล็กที่มีสีขาวพร้อมกับรวดลายงดงาม,และมีพัดขนาดเท่าฝ่ามือ.

"น้ำเต้าทองม่วง? แจกันหยกหยางจื่อ? พัดวิหกเจ็ดสีห้าเพลิง?"สวีฝูที่กล่าวออกมาด้วยความประกลาดใจ.

เนี่ยฟ่านเฉิงไม่ได้หวาดกลัวสวีฝู,หนำซ้ำยังนำของวิเศษสามอย่างออกมาต่อหน้าสวีฝู,ส่วนใบหน้าของเป่าเอ๋อถึงกับเปลี่ยนสี.

สวีฝูตรวจสอบสิ่งของดังกล่าวทันที.

"เป็นน้ำเต้าทองม่วง,แจกันหยกหยางจื่อ,และพัดวิหาเจ็ดสีห้าเพลิงจริงๆ!"สวีฝูที่สูดหายใจลึก.

"ใช่แล้ว,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้,ไม่ว่าจะเป็นดินแดนเทวะและราชวงศ์สวรรค์ไม่สามารถใช้กำลังเพื่อยึดครองแท่นเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลนี้เป็นของสำนักหว่านกู่ทุกสิ่งทุกย่างเป็นของล้ำค่าของสำนักหว่านกู่,แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลนั้นเพียงแค่ให้ต่านเซิ่งเป็นผู้ดูแลเท่านั้น,สิ่งนี้คือของล้ำค่าของสำนักหว่านกู่,ที่ต้องมอบให้กับผู้ดูแลที่แท้จริง,เจ้าบอกซิว่าแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ข้าควรจะนำไปหรือไม่?"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวอย่างภาคภูมิ.

สวีฝูทีแสดงท่าทางแปลกประหลาด,จ้องมองไปยังเนี่ยฟ่านเฉินด้วยท่าทางถ่มถุยเป็นอย่างมาก.

แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลจะต้องเป็นของสำนักหว่านกู่อย่างงั้นรึ?

สวีฝูที่หันหน้าจ้องมองเป่าเอ๋อ,นางที่เป็นเจ้าสำนักหวานกู่ที่แท้จริง.

สวีฝูจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ,เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมา,การเปิดเผยสถานะเจ้าสำนักหว่านกู่ออกไปนั้น,จำเป็นต้องระมัดระหวัง.

จงซานที่กุมไปยังมือของเป่าเอ๋อ,"แท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล,ข้าต้องการ!"

ข้าต้องการ? ขณะที่เป่าเอ๋อลังเลใจอยู่เมื่อได้ยินคำพูดของจงซาน,ในเมื่อเหล่าเย่วต้องการ,นางก็ต้องพยายาม,ถึงแม้ว่าจะต้องเปิดเผยสถานะประมุขสำนักหว่านกู่ก็ตาม.

ทำไมจงซานต้องการ,เพราะว่าจงซานสามารถมองเห็นความสามารถของเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาลที่สามารถผสานวาสนาและกรรมวาสนา,เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ใจ,จงซานจะยอมปล่อยไปได้อย่างไร.

เป่าเอ๋อที่ก้าวไปด้านหน้า,ขณะที่กำลังจะกล่าวอะไรบางอย่างออกมา.

"มีปัญหาอะไร,สวีฝูเจ้าไม่มีความเห็นเลยรึ?"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.

สวีฝูขณะที่กำลังจะเอ่ยออกมาเช่นกัน.

ทว่าเป่าเอ๋อและสวีฝูต้องอ้าปากค้าง,ที่บนอากาศนั้น,ที่ตำแหน่งของขันทีชราและเนี่ยฟ่านเฉิน,ปรากฏร่างสองร่างขึ้นมาในทันที.

"ตูมมมมมม"

"ตูมมมมมม"
 เกิดระเบิดดังสนั่น,ขึ้นสองครั้ง,ระเบิดขึ้นที่ตำแหน่งของเนี่ยฟ่านเฉิน,พื้นที่รอบๆที่สั่นสะเทือน,เกิดเป็นสนามพลังราวกับคลื่นสึนามิที่สั่นสะเทือนออกไป,เหล่าผู้ฝึกตนที่มีพลังฝึกตนต่ำ,ร่างกายที่ถูกคลื่นกระแทกทันใดนั้นอวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บไปในทันที.

"พรึด!"

ร่างของคนมากมายที่สั่นไหว,พร้อมกับพ่นโลหิตคำโต.

เป็นคลื่นพลังจากระเบิดที่รุนแรงมาก,สิ่งก่อสร้างรอบๆที่ถูกกวาดออกไปหมด,พื้นดินที่แตกแยกถูกบดขยี้กลายเป็นทางยาว,แท่นเวทีปรุงยาหมื่นบรรพกาลตอนนี้แยกออกจากพื้นดินแล้ว.

"สารเลว!"

จากพื้นที่ตรงกลาง,ได้ยินเพียงเสียงของเนี่ยฟ่านเฉินที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.

มีใครลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินรึ?

จงซานที่สัมผัสได้ถึงพลังโจมตีที่รุนแรง,รับรู้ว่าสถานการไม่ดีแล้ว,เขาที่ไม่รีรอ,นำเป่าเอ๋อ,หลิงเอ๋อถอยห่างออกมายังพื้นที่ไกลออกไป,ส่วนคนอื่นๆพรรคพวกของเขาก็เร่งรีบตามจงซานออกมาเช่นเดียวกัน.

ลอบโจมตี? ลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินรึ? เนี่ยฟ่านเฉินที่มีระดับสวรรค์แท้,และขันทีชราที่อยู่ข้างกายเขาก็มีระดับสวรรค์แท้,คนสองคน? ใคร? เป็นใครกันที่ลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินอย่างคาดไม่ถึงอย่างงั้นรึ?

มิติอากาศรอบๆถึงกับบิดเบี้ยวซึ่งเกิดจากผลของพลังโจมตีก่อนหน้านี้.

"แกว๊กๆๆ"

"แกว๊กๆๆ"


เพลิงสีน้ำเงินจากทางทิศตะวันตก,จากนั้นก็ได้ยินเสียงอีกาดังขึ้น,ประกายแสงที่ส่องสว่างถูกปล่อยออกมาจากทางทิศตะวันตกในทันทีทันที,ราวกับเป็นลำแสงของดวงอาทิศสิบลูกที่ถูกยิงออกมา.

สิบดวงอาทิศขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นอย่างงั้นรึ? สิบดวงตะวันยักษ์? ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยรึ?

จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยใบหน้าที่จริงจัง,บนท้องฟ้า,บนอากาศที่ตอนนี้กลับมาในสภาพปรกติแล้ว,เผยให้เห็นพื้นที่บนอากาศแล้ว.


ไม่ใช่สองร่าง,หากแต่เป็นกลุ่มหนึ่ง,ที่ล้อมรอบเนี่ยฟ่านเฉินที่อยู่ตรงกลาง,จนมองไม่เห็นเนี่ยฟ่านเฉินและขันทีชรา.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น