Immortality Chapter 577 The fathers and sons battleground see

Immortality Chapter 577  The fathers and sons battleground see

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 577 สงครามของบิดาและอดีตบุตรบุญธรรม.

Chapter 577  The fathers and sons battleground sees

父子沙场见

  สงครามของบิดาและอดีตบุตรบุญธรรม.

จงซานที่เป็นผู้ปกครองเมืองเหยี่ยนหงชั่วคราว!

แม้ว่าจงซานจะเป็นคนนอก,ทว่าเหล่าเสนาธิการต่างก็รับรู้ความสามารถของจงซานดี,เขาที่บริหารทั้งการเมืองและการทหาร,โดยเฉพาะการทหารที่สั่งการอย่างรวดเร็ว.

ทัพต่างๆที่ถูกจงซานส่งออกไปรอบๆ.

จงซานไม่ต้องการให้สงสัยว่าเขาต้องการอำนาจของอาณาจักร,ดังนั้นเขาจึงได้มาอาศัยอยู่ในเมืองทางทิศตะวันออก,ไม่ได้เข้าไปในวังหลวง.

ภายในตำหนักตะวันออกนั้น,จงซานที่นั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ,ที่ด้านหน้านั้นมีกลุ่มของของจักรพรรดิเหยี่ยนหง.

"จักรพรรดิจง,ราวกับเทพสงคราม,ด้วยการวางแผนกของท่าน,ทำให้ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยหยุดชงัก,แม้ยังไม่สามารถบอกได้ว่าจะชนะหรือแพ้,หากว่าพวกเขาหยุดลง,ท้ายที่สุดราชวงศ์ของพวกเราจะต้องโต้กลับได้อย่างแน่นอน!"แม่ทัพใหญ่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"ใช่,นี่นับเป็นครั้งแรกที่หยุดการเคลื่อนทัพของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยลงได้,ก่อนหน้านี้ไม่เคยคาดคิดเลย,แม้แต่มีโอกาสมีชัย,ขวัญกำลังใจทหารที่เพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน."ชายชรากงเหว่ยที่เอ่ย

"ไม่,นี่เป็นปัญหาเพียงเล็กน้อย,อีกไม่นานก็จะมีสงครามที่แท้จริง!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"หืม?"

"ทหารสังเกตการได้รายงานมาแล้วว่าทัพหลังของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยนั้นได้เข้ามาใกล้เมืองเหยี่ยนหงแล้ว,อีกห้าวัน,จะต้องมาถึงที่นี่แน่!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

จงซานกล่าวทำให้ทุกคนกลายเป็นเงียบงัน.

"เรื่องนี้,ด้วยการมีจักรพรรดิจงบัญชาการ,ไม่น่าจะมีปัญหา!"กงเหว่ยกล่าว.

"ที่ข้าต้องบอกเช่นนั้นมันขึ้นอยู่กับพวกเจ้าจะรวมใจเป็นหนึ่งได้หรือไม่!"จงซานที่จ้องมองไปยังคนทุกคน.

"แน่นอนว่าพวกเราย่อมมีจิตใจเป็นหนึ่ง,หากประเทศล่ม,ครอบครัวก็ต้องสิ้น,พวกเราจะไม่เป็นหนึ่งเดียวได้อย่างไร?"กงเหว่ยที่เอ่ยปากออกมาทันที.

"อืม,งั้นเจ้าจงไปเปลี่ยนยามเฝ้าประตูทั้งสี่,เปลี่ยนเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่เจ้าวางใจที่สุด,คนที่เจ้าสนิทสนมคุ้นเคยก็ได้!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"หืม?ทั้งสี่ประตูอย่างงั้นรึ?"กงเหว่ยที่กลายเป็นงงงวย.

จงซานที่ยื่นจดหมายหลายฉบับ,ออกไปด้านหน้า,กงเหว่ยที่คว้ามาในทันที,กวาดตามองด้วยความสงสัย,จ้องมองเกี่ยวข้อมูลดังกล่าว,ใบหน้าของกงเหว่ยที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,ก่อนที่จะกลายเป็นโกรธเกรี้ยว.

"บ้าที่สุด,แย่ที่สุดเลย! คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้ายอมจำนนศัตรู!"กงเหว่ยที่กล่าวอกมาด้วยความโกรธ.

"กงเหว่ย,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ชายที่อยู่ข้างๆกล่าวสอบถามออกมา.

กงเหว่ยที่ต้องการกล่าวอะไรบางอย่าง,จงซานที่กล่าวขัดในทันที,"พวกเจ้าออกไปจัดการให้เรียบร้อย,เรื่องนี้พวกเจ้าจัดการน่าจะเหมาะกว่า!"

"ครับ,ขอบคุณจักรพรรดิจง,พวกเราจะออกไปจัดการเดี๋ยวนี้!"กงเหว่ยที่โค้งคำนับ,จากนั้นก็พาคนของเขาออกจากห้องโถงอย่างรวดเร็ว.

"ฝ่าบาท,เรื่องนี้...."เจ้าโส่วเซี่ยงที่ขมวดคิ้วไปมา.

"เหล่าเจ้า,เจ้าจงให้กองกำลังทวนเหล็กของเจ้าพักผ่อน,อีกไม่กี่วันนี้จะมีการต่อสู้ใหญ่ขึ้น,ก่อนหน้านี้ทั้งศิลาวิญญาณและเม็ดยาที่ข้ามอบให้,อย่าได้เสียดายใช้มันให้หมด,เมื่อกลับไปยังราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งแล้ว,จะมีให้มากกว่านี้อีก!"จงซานกล่าว.

ห้าวันหลังจากนั้น,ไท่จื่อฉงเทียนที่นำกองกำลัง 1.5 ล้านคนเดินทางมาถึงเมืองเหยียนหงทางตะวันออก,ที่ไกลออกไปนั้นสามารถมองเห็นวาสนาแผ่นดินของเมืองได้.

"รายงาน!"ทหารสังเกตการคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาอย่างรวดเร็ว.

"กล่าว!"ไท่จื่อฉงเทียนที่นั่งอยู่บนอาชาทมิฬปิศาจมายา.

"กองกำลังปีกซ้ายขวาเจ็ดกอง,ถูกลอบโจมตีทั้งหมด,เหลือเพียงแค่สองกองที่หนีกลับมาได้,ตอนนี้ได้เข้ารวมกับทัพใหญ่แล้ว!"ทหารสังเกตการกล่าวรายงาน.

"เจ้าพวกสารเลว!"ไท่จื่อฉงเทียนที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.

ทหารสังเกตการณ์ที่ได้แต่เงียบไม่กล้าเอ่ยสิ่งใดออกมา.

หวังเฉินที่อยู่ข้างๆอาชาทมิฬ,ซึ่งได้เดินทางมาด้วย.

"หวังเฉิน,เจ้ามีฟู่อี้ที่ยอดเยี่ยม,หลายวันมานี้,สามารถจัดการกองกำลังปีกซ้ายขวาของพวกเราเสียหายย่อมยับ,แผนการที่ร้ายกาจนี้,เจ้าลองบอกซิว่ามีแผนการใดที่จะจัดการกับเขา?"ไท่จื่อฉงเทียนที่กล่าวออกด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยัน.

"ไท่จื่อฉีโปรดระวังคำพูด,หวังเฉินได้บอกกล่าวแจ้งให้ฟังแล้ว,ข้าและจงซานนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว,อย่าได้ตำหนิข้าเพราะว่ากำลังโกรธ!"หวังเฉินที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"ชิ!"ไท่จื่อฉงเทียนที่กำลังหัวร้อนเป็นอย่างมาก.

ที่ไกลออกไปนั้น,สามารถมองเห็นป้อมปราการบนกำแพงเมืองได้.

ปรากฏเป็นชายผู้หนึ่งที่ยืนอยู่บนป้อมปราการ,ดวงตาของไท่จื่อฉงเทียนที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา,เป็นจงซานนั่นเอง.

"ดี,ในเมื่อเจ้าไม่มีความรู้สึกอะไรกับจงซานอีกต่อไปแล้ว? เช่นนั้น,เจ้าจงไปนำหัวของจงซานมาให้ข้าในตอนนี้!"ไท่จื่อฉงเทียนที่แค่นเสียงเย็นชา.

หวางเฉินที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน.

"ไม่กล้าอย่างงั้นรึ? ฮ่าฮ่าอ่าอ่า!"ไท่จื่อฉงเทียนที่หัวเราะเสียงดัง.

"เป็นคำสั่งทางทหารอย่างงั้นรึ?

"ใช่แล้ว,นี่คือคำสั่งทางทหาร,หวางเฉิน,ตอนนี้เจ้าเป็นรองแม่ทัพจงออกคำสั่งบุกทะลวง,นำทัพเข้าโจมตีเมืองเหยี่ยนหงซะ,จับตัวจงซานนำหัวของเขากลับมา!"ไท่จื่อฉงเทียนที่ออกคำสั่ง,แววตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจับจ้องมองไปยังหวางเฉิน.

"น้อมรับคำสั่ง!"หวางเฉินที่รับคำในทันที.

จากนั้น,หวางเฉินที่กระชับอาชา,นำกองกำลังอาชาทมิฬปิศาจมายาพุ่งตรงไปยังด้านหน้า,ในเวลานี้,มีกองกำลังทหาร 5000 นายที่สวมชุดสีแดง!

นี่คือกองกำลังส่วนตัวของหวางเฉิน,เป้าหมายคือการเปิดทาง,เพื่อยึดครองเมืองเหยียนหง,พร้อมกับตัดหัวจงซานกลับมา.

ในท้ายที่สุดก็ต้องเผชิญหน้ากัน,ก่อนหน้านี้หวางเฉินที่หลบเลี่ยงโดยตลอด,ตอนนี้เขาได้นำทัพพุ่งตรงไปยังแนวหน้า.

บนป้อมปราการที่สูงขึ้นไป,จงซานที่จับจ้องมองลงมาด้านล่าง,จับจ้องมองทัพที่อยู่ไกลออกไป,ก่อนหน้านี้จงซานรับรู้มานานแล้ว,รับรู้ข่าวต่างๆจากทหารสังเกตการณ์ที่นำมา.

ไท่จื่อฉงเทียน?หวางเฉิน?

ไม่ไกลออกไป,จงซานสามารถมองเห็นหวางเฉินได้,และเขาจดจำหวางเฉินได้ในทันที.

จงซีจิว? ก่อนหน้านี้เขาคือบุตรบุญธรรมที่เขาเอ็นดูที่สุด? และเป็นบุตรที่อกตัญญูที่สุดด้วยนั่นเอง?

ที่ด้านหน้าหวางเฉินที่นำทัพบุกเข้ามา,ตรงออกมายังแนวหน้า,ภายในใจของจงซานที่กำลังหนักขึ้นพร้อมปะทุขึ้นในทันที.

บิดาและบุตรบุญธรรม,คาดไม่ถึงเลยว่าจะต้องมาห้ำหั่นกัน,เกิดความรู้สึกที่ซับซ้อนมากมาย! เวลานี้เกิดเป็นความปฏิปักษ์ให้กับจงซานมากยิ่งขึ้น.

จงซานที่ยังคงเงียบงัน,ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา.

ที่ไกลออกไปนั้น,หวางเฉินที่นำทัพออกมา,จดจ้องมองขึ้นไปบนป้อมปราการ,สายตาของเขาที่จ้องมองจงซาน,หาได้มีความรู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย,เต็มไปด้วยความเฉยเมย.

ไท่จื่อฉงเทียน,จ้องมองเย็นชา,เขาที่รู้สึกไม่ดีกับหวางเฉินเท่าใดนัก,ไม่นานมานี้เขาที่พบว่าคนผู้นี้เคยเป็นบุตรบุญธรรมของจงซาน,เรื่องนี้ช่างเป็นเรื่องที่น่าสนใจเป็นอย่างมาก.

"จักรพรรดิจง,จักรพรรดิจง...."เสนาธิการที่อยู่ด้านข้างเอ่ยต่อจงซาน.

จงซานที่เป็นเหมือนเทพสงครามที่เป็นที่พึ่งของพวกเขา.

"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.

"ในเวลานี้,ต้องทำอย่างไร?"กงเหว่ยที่กล่าวด้วยความเป็นกังวล.

จงซานที่ไม่ตอบ,ทว่าสูดหายใจลึก,จดจ้องมองหวางเฉินที่อยู่ไกลออกไป,ภายในใจของจงซานที่ยับคงซับซ้อน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะต้องมาพบเจอกับบุตรอกตัญญูผู้นี้,มันยิ่งกระตุ้นให้เขาพลุ้งพล่าน,เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองอย่างที่สุด,ด้วยบุตรอกตัญญูที่ทิ้งเขาไป,ภายในใจของเขาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึก,ขึ้นๆลงเช่นกัน.

"เจ้าโส่วเซี่ยง!"จงซานที่เอ่ยออกมาทันที.

"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่รับคำในทันที.

"เจ้าคิดว่าอย่างไร?"จงซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"เกี่ยวกับข้อมูลที่ได้มาได้,หวางเฉิน,นับว่าเป็นคนที่มีความสามารถที่หายาก,มีพลังฝึกตนที่รวดเร็ว,เพียงไม่นานก็ก้าวไปถึงระดับหลอมกายธาตุแล้ว,ข้าเองก็มีระดับหลอมกายธาตุเช่นกัน,ขอให้ฝ่าบาทอนุญาติ,เฉินจะเข้าร่วมสงคราม,และจับเป็นเขากลับมา!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.

"เฮ้เฮ้,จับเป็นรึ? มันไม่ใช่เรื่องง่าย!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

"เฉินจะไม่ทำให้ฝ่าบาทต้องผิดหวัง!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ยังคงกล่าวอย่างมุ่งมั่น.

"ไม่,ข้าไม่ได้ไม่เชื่อฝีมือของเจ้า,ด้วยความสามารถของเจ้านั้น,แม้แต่ระดับจักรพรรดิพรรดิแท้ยังยากที่จะต่อกรกับเจ้าได้,ทว่าข้าต้องการเตือนเจ้าอย่างหนึ่ง!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

"หืม?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ตกใจเล็กน้อย.

ทว่าทุกคนที่อยู่ข้างๆรู้สึกประหลาดใจ,เจ้าโส่วเซี่ยงที่มีระดับหลอมกายธาตุ?สามารถจัดการระดับจักรพรรดิแท้ได้รึ? เป็นเรื่องน่าขันนัก,เป็นไปได้อย่างงั้นรึ?

"หวางเฉินนั้น,นามเดิมคือจงซือจิว,ครั้งหนึ่งเคยเป็นบุตรบุญธรรมของข้า!"จงซานที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

"หืม?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่แสดงท่าทางงงงวย.

"หืม!"เหล่าข้าราชบริพารที่อยู่รอบๆรู้สึก,ราวกับว่าเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ?

บุตรบุญธรรมของจงซานรึ?

"แน่นอน,ร้อยปีก่อน,เขาได้เลือกที่จะปฏิเสธฟู่อี้คนนี้!"จงซานที่เผยรอยยิ้มที่ขมขืน.

"เป็นบุตรอกตัญญูที่ชั่วช้านัก!"แวสวตาของเจ้าโส่วเซี่ยงที่แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยว.

"เฮ้เฮ้,ไม่ว่าอย่างไร,ข้าก็ต้องการย้ำเตือนเจ้า,ความแข็งแกร่งของหวางเฉินนั้นไม่สามารถประมาทได้แน่นอน,ข้าจงซานนั้นมีบุตรบุญธรรมกว่าร้อยคน,หวางเฉินนับเป็นคนที่มีความสามารถที่สุด,นอกจากนี้เชาว์ปัญญาของเขานั้น,ไม่ธรรมดาเลย,อาจจะดูคล้ายกับข้าเป็นอย่างมาก!"จงซานที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.

ความสามารถของหวางเฉิน,เป็นอันดับหนึ่งอย่างงั้นรึ? แล้วเชาว์ปัญญาของหวางเฉินอีก? นับว่าเป็นคนที่มากความสามารถเลยไม่ใช่รึ?

ความความสามารถที่ปรากฏของหวางเฉินนับว่าไม่ธรรมดา,เขาที่มีตำแหน่งเป็นผู้บังคับบัญชา,ตำแหน่งของหวางเฉินที่เพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว,การที่เขานำทัพออกมา,แน่นอนว่าจะต้องไม่ธรรมดาแน่,ความสามารถของเขา,ไม่สามารถที่จะประมาทได้เลย.

ยิ่งคำเตือนของจงซานที่กล่าวออกมาว่า,เขาดูเหมือนกับจงซานมาก.

ความสามารถของจงซานนั้นเป็นที่ประจักษ์ต่อพวกเขาแน่นอน,นั่นก็แสดงว่าหวางเฉินนั้นมีความสามารถที่ไม่ธรรมดาแน่.

เหมือนจงซาน? นั่นหมายความว่าหวางเฉินนั้นมีเชาว์ปัญญาที่ร้ายกาจอย่างแน่นอน.

แล้วพลังความแข็งแกร่งเอง,ก็ดูเหมือนจงซานด้วยอีกรึ?

"รับทราบ!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่สูดหายใจลึก,ไม่กล้าที่จะประมาทเช่นกัน.

"เจ้านำกองกำลังทวนเหล็กของเจ้าออกไปจัดการเขา,หากแต่ต้องมองความปลอดภัยของตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"ครับ!"เจ้าโส่วเซี่ยงพยักหน้ารับ.

จากนั้น,เจ้าโส่วเซี่ยงที่ก้าวออกไปจากกลุ่ม,ก้าวลงบันไดป้อมปราการไปยังทัพของเขา.

จงซานที่จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป,ยังคงจดจ้องมองไปยังหวางเฉินที่ด้านหน้าเช่นกัน.

ในสายตาของจงซานที่ดูจริงจัง,ไม่รู้เช่นกันว่าความรู้สึกระหว่างคนทั้งสองเป็นเช่นไร,ทว่ากับความสำเร็จและล้มเหลวของสงคราม,ไม่สามารถนำมันมาใส่ใจได้.

"ลั่นกลองรบ,ข่มขวัญฝ่ายตรงข้าม!"ไท่จื่อฉงเทียนที่อยู่ไกลออกไปด้วยรอยยิ้ม.

เสียงกลองรบ,ดังนั่นราวกับฝ่าผ่าดังก้องกังวานไปทั่วทุกสารทิศ.

"ตรึม,ตรึม,ตรึม......."

เสียงกลองรบที่ดังก้องกังวาน,กระจายไปทั่วสนามรบ,แรงกดดันความตรึงเครียดที่กระจายไปทั่วเมืองเหยี่ยนหง,เหล่าทหารของเมืองเหยี่ยนหง,ถึงกับสั่นสะท้านเลยทีเดียว.

"รับคำสั่ง,ยึดเมืองเหยี่ยนหง,กุดหัวจงซานมาให้ได้!"หวางเฉินที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"โฮกกกกกกก"

เสียงของกองกำลังขนาดใหญ่ที่คำรามดังสนั่น,เต็มไปด้วยความฮึกเหิมตามกลองสวรรค์,จิตสังหารที่อบอวลไปทั่วสนามรบ.

จงซานที่หันหน้ากลับไป,จดจ้องเหล่าทหารที่แข็งขาอ่อนกันแล้ว,ดวงตาที่หดเกร็ง "แม้ว่าขลาดเขลาก็หาได้มีประโยชน์อะไร,จงมีมุ่งมั่นปรารถนาที่จะรักษาเมืองเอาไว้,จดจำเพียงแค่นี้ก็พอ,ลั่นกลองรบ,เตรียมเข้าปะทะศัตรู!"

"รับทราบ!"เหล่าทหารที่สลัดความหวาดกลัวออกไปในทันที,พร้อมกับจดจ้องมองด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า!"

"ตรึม,ตรึม ตรึม......"

บนป้อมปราการเสียงของกลองรบที่ดังสนั่นไปทั่วเมืองเช่นกัน,เจ้าโส่วเซี่ยงที่สวมชุดสีขาว,ถือหอกสีเงิน,พร้อมกับนำกองทัพทวนเหล็ก,ออกไปพบกับศัตรู.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.