Immortality Chapter 525 Yi Yan to the insect armed forces

Immortality Chapter 525  Yi Yan to the insect armed forces

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 525 อี้เหยี่ยนปะทะกองทัพแมลง.

Chapter 525  Yi Yan to the insect armed forces

易衍对虫军

  อี้เหยี่ยนปะทะกองทัพแมลง.

ด้านนอกเมืองหลิวเหอเวลานี้,เหล่าผีดิบที่ตายไปกลับไม่ตายอีกครั้ง,คาดไม่ถึงจะลุกขึ้นมาอีกรึ?

กองกำลังเจียงซือมากมายมหาศาลก่อนหน้านี้ก็น่าหวาดผวาแล้ว,ไม่ใช่ว่ามันพ่ายแพ้ไปแล้วรึ? หรือว่าเพียงแค่เลือดเนื้อหายไป,ไม่เคยได้ยินเลยว่ามีเจียงซือเช่นนี้,มันหมายความว่าอย่างไร?

นำเลือดเนื้อออกไป,กลายเป็นโครงกระดูก็ยังขยับได้อีกรึ?

"บัดซบ!"เสียงของทหารเมืองหลิวเหอที่หวาดผวาจนต้องตะโกนออกมาขับไล่ความกลัว.

ที่ไกลออกไปนั้น,เหล่าผู้มาสังเกตการ,ในเวลานี้ต้องกลืนน้ำลาย,ก่อนหน้านี้กองทัพแมลงก็น่าสะพรึงกลัวแล้ว,ทุกคนที่คิดว่าเซียนเซิงซือจบสิ้นแล้ว,เกี่ยวกับเรื่องนี้กำลังจะดังก้องไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,ทว่าเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง.

เหล่าผู้สังเกตการได้ทำการบันทึกด้วยหยกบันทึก,ก่อนหน้านี้เซียนเซิงซือคงจะไม่รอด,คงจะตายทันที,หากแต่เหตุการณ์ก็กลับไปไปกลับมาอีกครั้ง.

หมายความว่าอย่างไรกัน? สายตาของเหล่าผู้มาเยือนเบิกกว้างกลมโต,นี่มันอะไร?กองทัพโครงกระดูกรึ?

ทั่วทั้งเมืองหลิวเหอเวลานี้,เต็มไปด้วยปราณแห่งความตาย,ทุกคนที่คิดไปในทันทีเซียนเซิงซือไร้เทียมทานอย่างงั้นรึ? แล้วจะจัดการอย่างไร?

เหล่าโครงกระดูกเวลานี้,ทหารได้ชักดาบออกมาในทันที.

"ตูมมมมมม"

ทหารคนหนึ่ง,ที่ปล่อยปราณดาบออกไป,โครงกระดูกที่ลุกเป็นไฟในทันที.

ทหารคนดังกล่าวที่ชำเลืองมองตาโต,จากนั้นก็กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ,"โครงกระดูกอ่อนแอมาก,เพียงแค่การโจมตีเดียวก็สังหารได้แล้ว,ฆ่า."

"นักรบโครงกระดูก,ปราณหยินไม่เพียงพอ,หากอยู่ในภพหยินก็คงดี."เซียนเซิงซือส่ายหน้าพลางทอดถอนใจ.

เหล่าทหารสังเกตการต่างก็หายใจหอบๆ,จับจ้องมองเซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.

เป็นความจริง,เหล่าทหารเมืองหลิวเหอที่เห็นโครงกระดูกอ่อน,ก็เริ่มบุกโจมตีอย่างบ้าคลั่ง,ทำลายโครงกระดูดกด้วยความตื่นเต้น.

ท้ายที่สุดแล้วกองกำลังของเมืองหลิวเหอที่บุกทะลวงตรงออกมา,ทัพของพวกเขาทรงพลังแข็งแกร่งมาก,จัดการเหล่านักรบโครงกระดูกได้อย่างง่ายดาย.

เหล่าทหารของเมืองหลิวเหอที่เต็มไปด้วยความฮึกเหิม,หลังจากพบว่านักรบโครงกระดูกนั้นอ่อนแอมาก,พวกเขาก็ทะลวงตรงมายังทิศทางของเซียนเซิงซือ.

"ฟู่ ฟู่"

เสียงภายในสนามรบที่ดังกระจายเต็มไปด้วยความสับสน,เสียงแผ่วๆที่มีคนน้อยมากที่จะได้ยิน.

ที่กลางสนามรบ,เสียงที่บอกว่าทหารโครงกระดูกเริ่มลดน้อยถอยลง,พวกเขาที่จัดการเหล่านักรบโครงกระดูกได้ช้าลงเรื่อยๆ.

ทหารคนหนึ่งที่เตะไปยังโครงกระดูก,ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็กลายเป็นสีแดง,พร้อมกับคำรามออกมาเบาๆ,จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นท้องฟ้า,ปลดปล่อยจิตสังหารที่รุนแรงออกมา,จากนั้นก็พุ่งเข้าหาทหารคนอื่นที่อยู่ใกล้ๆ,พร้อมกับกัดทหารคนอื่นอย่างบ้าคลั่ง.

ทันทีที่กัดทหารคนอื่นๆ,ที่ใจกลางสนามรบก็วุ่นวายขึ้นมา,ทหารคนอื่นๆที่นิ่งงันจดจ้องมองไปยังตรงกลางสนามรบ.

"เจียงซือ,เจียงซือ!"

ทหารคนหนึ่งที่ตะโกนออกไปเสียงดังลั่น.

เจียงซือ,จากหนึ่งกลายเป็นสองและขยายออกไปเรื่อยๆ.

จากนั้น,สถานที่อื่นๆกองทหารหน่วยอื่นๆที่ถูกส่งออกมาเก็บกวาดก็เป็นเหมือนๆกัน.

เจียงซือ,เมื่อเหล่าทหารโดนกัดก็จะกลายเป็นเจียงซือ,เวลานี้เจียงซือกลับมาเพิ่มจำนวนขึ้นอีกครั้ง,มากขึ้นและก็มากขึ้น.

บนป้อมปราการ,เจ้าเมืองที่จดจ้องมอง,หัวใจสั่นไหวหวากผวาขึ้นมาในทันที.

กองกำลังเจียงซือของเซียนเซิงซือได้ปรากฏขึ้นมาอีกแล้ว.

ทหารสังเกตการณ์ที่เห็นเซียนเซิงจัดการได้แล้ว,ก็บินตรงไปยังแนวหลังทันที,เพื่อกลับไปรายงานเกี่ยวกับแมลงที่กำลังเคลื่อนที่ไปหาจงซาน.

พวกเขาไม่สามารถล่าช้าได้,แม้ว่าจะส่งคนกลับไปก่อนหน้านี้แล้วก็ตาม.

วันถัดมา,ทหารสังเกตการที่กลับไป,ระหว่างทางที่เห็นธงรบของกองกำลังที่สอง.

อี้!

ทหารสังเกตการทั้งสอง,หนึ่งคนที่ตรงไปยังกองกำลังของอี้เหยี่ยนในทันที,ส่วนอีกคนหนึ่งที่ไม่รั้งรอตรงไปยังทัพของจงซาน.

วันที่สาม,ค่ายใหญ่.

จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร,จดจ้องมองไปยังทหารสังเกตการ,ซึ่งได้นำหยกบันทึกทั้งหมดมอบให้กับจงซาน.

ภายในห้องโถงนั้น,มีแม่ทัพหลายคนที่ยืนอยู่ข้างๆ.

จงซานที่โบกมือให้,ทหารสังเกตการถอนออกไป,จงซานยังจดจำภาพในหยกบันทึกได้ดีและส่งมอบแมลงที่ถูกแช่ในผลึกให้กับทุกคนได้ดูอีกด้วย.

"สายโลหิตแมลงอย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.

"เจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังกู่เฉียนโหยว.

"อืม,อาจกล่าวได้ว่านี่คือผู้สืบสายโลหิต,เป็นสายโลหิตเซียนตกทอด,ลูกหลานเซียน,ผู้ใช้แมลงนั่นเอง."กู่เฉียนโหยวพยักหน้า.

คนอื่นๆ,บางคนพอรับรู้มาบ้าง,ทว่าบางคนไม่รู้เลย,ทว่าเมื่อได้ยินคำพูดของกู่เฉียนโหยวก็ตื่นตกใจเช่นกัน.

"ผู้ใช้แมลงก็คงเหมือนกับเซียนเซิงซือผู้ใช้ศพ,เขาที่ใช้แมลง,ได้ยินมาว่าในอดีตนั้นเคยมีเซียนผู้ใช้แมลงผู้ควบคุม,ผีเสื้อทองหกปีก,เป็นแมลงอสูรที่ทรงพลังมาก,แต่ละตัวมีพลังระดับก่อตั้งวิญญาญ,สามารถขยายจำนวนออกมาได้ไม่จำกัด,ทรงพลังน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก!"กู่เฉียนโหยวกล่าว.

"เป็นเพียงสายโลหิตสืบทอบอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถาม.

"ไม่,ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเลี้ยงจักรพรรดิแมลงไว้ในร่างกาย,ผสายเข้ากับจิตสำนัก,ซึ่งจะทำให้คนเหล่านั้นสามารถควบคุมแมลงได้มากมายนับไม่ถ้วน."กู่เฉียนโหยวตอบ.

"หืม?จักรพรรดิแมลง."

"อืม,ใช่แล้ว,ตามข่าวลือ,จักรพรรดิแมลงนั้นจะอยู่ในร่างกายของพวกเขา,โดยมีแกนหยางเป็นที่หล่อเลี้ยงพวกมัน."กู่เฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยใบหน้าแปลกๆ.

เลี้ยงแมลงในร่างกาย? ใช้ร่างกายตัวเองเป็นที่สิงของแมลง? เรื่องนี้,แม้แต่คิด,ก็ทำให้ขนหัวลุกแล้ว.

"แมลงเหล่านี้,นับว่าน่าปวดหัวจริงๆ!"หลิวเซี่ยวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

ใช่แล้ว,ผู้ใช้แมลง,แม้นว่าจะไม่แข็งแกร่งมากมายนัก,ทว่ากลับมีจำนวนที่ไร้ขีดจำกัด,จะโจมตีอย่างไร? ทหารยากจะโจมตี,มีเพียงแค่ปล่อยให้แมลงเข้ามาโจมตีเท่านั้น,และหากว่าตกตายไป,ศพก็จะกลายเป็นอาหารให้กับแมลง,และจะเพิ่มจำนวนของมันขึ้นมาอีก,จำนวนของมันที่เพิ่มได้อย่างไม่มีจำกัดน่าหวาดกลัวมา,แม้แต่กองกำลังเจียงซือขนาดใหญ่ยังถูกพวกมันกินไปทั้งหมด.

"ฝ่าบาท,พวกเราควรจะหลบหรือไม่?"สุ่ยอู๋เหินกล่าวถาม.

จงซานที่บดบี้แมลงในมือ,พร้อมกับส่ายหน้าไปมา,"ข้าเชื่อว่าอี้เหยี่ยน,มีวิธีจัดการ!"

"อืม!"ทุกคนที่พยักหน้าเห็นด้วย.

"ให้ทัพทั้งหมดเตรียมตัว,ยกกำลังขึ้นทางเหนือ!"จงซานที่ออกคำสั่งทันที.

เดินทางขึ้นทางเหนือ,เริ่มต้นไล่ล่าสังหารเมืองอื่นๆต่อรึ? ทุกคนที่รับคำในทันที,"รับทราบ!"

อี้เหยี่ยนภายในห้องโถง.

ทหารสังเกตการณ์ที่รายงานเรื่องทั้งหมดได้ถอยออกไปแล้ว,เถี่ยเสวี๋ยที่นั่งอยู่ข้างๆอี้เหยี่ยนในชุดสีเทาแต่งตัวเหมือนกับบันฑิต,ไม่ดูคล้ายกับจอมพลแม้แต่น้อย.

"เซียนเซิง,พวกเราจะทำอย่างไรดี? แมลงเหล่านี้แปลกประหลาดมาก,น่าเกรงขามนัก,หากกองทัพของเราเคลื่อนที่ต่อไป,จะต้องถูกมันกินอย่างแน่นอน,แมลงเหล่านี้,น่าหวาดกลัว,และยังมีจำนวนมหาศาล,จนไม่รู้ว่าจะสามารถจัดการได้อย่างไร?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาพลางกลืนน้ำลายคำโต.

"ไม่,แมลงเหล่านี้กินซากศพเป็นอาหาร,กินเพียงศพเท่านั้น,ดูเหมือนว่าจะมีแมลงจักรพรรดิอยู่,แมลงจักรพรรดิที่คอยสังการ,หากว่าไร้ซึ่งแมลงจักรพรรดิสั่งการล่ะก็,พวกมันก็จะตายในทันที,อีกทั้งแมลงที่เกิดขึ้นมาเหล่านี้ยังมีปัญญาไม่สูงนัก!"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.

"แล้วตอนนี้ชายผู้ควบคุมแมลงยังตรงมาที่นี่แล้ว,แม้แต่กองกำลังเจียงซือยังไม่สามารถขวางกั้นเอาไว้ได้! กองกำลังเจียงซือที่แข็งแกร่งเช่นนั้นยังกลายเป็นแค่ทัพธรรมดาไปแล้ว."เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"ไม่สามารถขวางได้,เพราะเจียงซือเป็นอาหารของพวกงันยังไงล่ะ,แมลงเหล่านั้นกำลังมายังทิศทางของพวกเราแล้ว."อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.

"?เป็นไปได้อย่างไร?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"หลังจากจัดการกองกำลังเจียงซือแล้ว,แน่นอนว่าพวกมันจะต้องมุ่งหน้าลงใต้,เพื่อทำลายทัพของต้าเจิ้ง."อี้เหยี่ยนที่หรี่ตาจ้องมอง.

"เช่นนั้น,จะทำอย่างไร?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวสอบถาม.

"โปรดวางใจ,แมลงเหล่านี้,แม้ว่าจะเคลื่อนที่ลงมาทางใต้กำลัง,ทว่าด้วยจำนวนมหาศาลนั้น,ความเร็วก็ไม่ได้มากมายนัก,นำแผนที่มา!"อี้เหยี่ยนกล่าว.

"ครับ!"เถี่ยเสวี๋ยที่รับคำในทันที.

จากนั้น,อี้เหยี่ยนที่กางแผนที่ออก,พร้อมกับทำการวิเคราะห์และวางแผนการอย่างรวดเร็ว.

เซียนเซิงฉงที่มุ่งตงมาทางใต้,พร้อมกับนำกองทัพแมลงที่มีมากมายมหาศาลมาทางใต้.

กองทัพแมลงที่ดำมืดปิดท้องฟ้า,มืดคลึ้ม,ปิดแดงดวงอาทิตย์ดูน่าหวากลัวเป็นอย่างมาก,เซียนเซิงฉิงผู้มีสายโลหิตเซียน,หลายต่อหลายรุ่น,ท้ายที่สุดก็สามารถเปิดพลังสลายโลหิตได้.

เซียนเซิงฉงนั้นก่อนหน้านี้ได้คาดหวังว่าตัวตนของเขาจะกลายเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไปทั่วหล้า,โดยการใช้ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งเป็นสิ่งที่จะเพิ่มชื่อเสียงให้กับเขา.

กองกำลังของต้าเจิ้งแปดล้านคน,จะต้องถูกกิน,ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว.

ปิดท้องฟ้า,มือฟ้ามัวฝน,ราวกับเมฆคลึม,เสียงดังหึ่งๆที่สั่นสะเทือนไปถึงดวงจิต,กลิ่นอายแห่งความตายที่แผ่ออกมา.

ตอนนี้,เซียนเซิงฉงที่ต้องการคู่มือ,ใครกันที่จะกลายเป็นเหยื่อของเขา.

วันที่สามตอนเช้าตรู,ทันใดนั้น,เซียนเซิงฉงที่มองเห็นฝ่ายตรงข้าม,ทัพที่มีธงบัญชาการว่า.

อี้เหยี่ยน? กองกำลังที่สามของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง? อี้เหยี่ยน!

เห็นธงบัญชาการแล้ว,กองกำลังแมลงที่มากมายมหาศาล.

ภายในค่ายทหาร,กองกำลังทหารระดับก่อตั้งวิญญาณผู้แบกเกี้ยวของอี้เหยี่ยนทันใดนั้นก็พาอี้เหยี่ยนบินจากไปในทันที.

อี้เหยี่ยนหนีอย่างงั้นรึ? เซียนเซิงฉงที่ไล่ตามไปอย่างไม่ลังเล.

จากนั้น,ภายใต้การเตรียมการของอี้เหยี่ยน,กองทัพแมลงพร้อมกับเซียนเซิงฉง,ที่เบนทิศการเคลื่อนที่จากเดิมในทันที.

หลังจากนั้นครึ่งวัน.

ที่ยอดเขาแห่งหนึ่ง,อี้เหยี่ยนที่ยืนกอดอก,อยู่บนยอดเขา,มีเถี่ยเสี๋ยที่คอยเป็นองค์รักษ์ดูแลความปลอดภัย.

เถี่ยเสวี๋ยที่จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป,ถึงกับอ้าปากค้าง,แมลงมากมายขนาดนี้เลยรึ? ราวกับจะปิดผืนฟ้าและปฐพีเอาไว้ทั้งหมด.

มากมายที่สามารถเปลี่ยนเวลากลางวันให้กลายเป็นกลางคืนได้เลย.

ความมืดมิด,เหล่ามแลงที่บินตรงมุ่งมายังทิศทางของเขา.

เห็นเหล่าแมลงที่มากมายนับไม่ถ้วน,มากมายไร้ขีดจำกัดเช่นนี้,เถี่ยเสวี๋ยก็รู้สึกตื่นตกใจ,หวาดผวาเช่นกัน.

อี้เหยี่ยนนั้นยังคงเป็นเหมือนเดิม,จับจ้องมองไปยังเหล่าแมลงที่มากมายมหาศาล,เผยยิ้มออกมาอย่างเย็นชาอีกด้วย.

ขณะที่แมลงเคลื่อนที่เข้ามาใกล้พวกเขา,มากขึ้นและก็มากขึ้น.

ทันใดนั้นอี้เหยี่ยนก็โบกมือให้สัญญาณ.

กองกำลังของอี้เหยี่ยนที่เตรียมการเอาไว้,คนจำนวนมากที่ใช้วิชาบางอย่างสร้างลมขึ้นมา,โบกพันออกไปไม่ให้เหล่าแมลงเข้ามาใกล้.

"เปิด!"อี้เหยี่ยนที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"ตูมมมมมมมมมมมมมม"

บนพื้นดิน,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,เซียนเซิงฉงที่รู้สึกไม่ดีขึ้นมาในทันที,ก่อนที่จะหันหน้าจับจ้องมองลงไปบนพื้น.

บนพื้นดิน,แผนดินที่แตกแยกออกเป็นรอยขนาดใหญ่,แสงสีแดงที่ผุดขึ้นมาจากแผ่นดิน.

น้ำพุหยาง? นี่คือน้ำพุหยางอย่างงั้นรึ?

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.