Immortality Chapter 524 The insect bites under the heavens
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 524 แมลงกินศพ.
Chapter 524 The insect bites under the heavens
虫噬天下
แมลงกินศพ.
เมืองหลิวเห๋อ,ในเวลานี้มีชายผู้หนึ่งที่สวมชุดสีน้ำตาลปรากฏขึ้นมาในทันที,ใบหน้าของเขาที่ถูกปิดเอาไว้ด้วยฮูดปิดหน้า,ร่างของเขาที่ถูกปิดกั้นเอาไว้ทั้งหมดไม่สามารถมองเห็นรูปร่างได้อย่างชัดเจน,
อย่างไรก็ตาม,หลังจากที่ชายในชุดคลุมสีเทาปรากฏขึ้น,เขาได้นำตราทองคำออกมา.
ทหารทุกคนของเมืองหลิวเหอที่แสดงความเคารพในทันที.
ตี่คือตราของทูตพิเศษวังหลวง,ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่ได้มาจากหานจื่อกวงนั่นเอง.
พริบตาหลังจากนั้น,ชายในชุดสีเทาก็ควบคุมเมืองหลิวเหอทุกอย่างในทันที.
เซียนเซิงซือนำกองกำลังเจียงซือ,บุกเข้าล้อมเมืองหลิวเอ๋อ,ร่างของเจียงซือ,บนร่างของพวกมันที่เต็มไปด้วยปราณแห่งความตายที่เอ่อล้นออกมา,ทำให้ทั่วทั้งเมืองหลิวเหอเต็มไปด้วยปราณแห่งความตายที่หนักหน่วง.
บนป้อมปราการที่เกิดความวุ่นวายขึ้น,กองกำลังเจียงซือที่น่าเกรงกว่ามาแล้ว,นี่คือกองกำลังเจียงซือที่น่าหวาดหลัว.
เกี่ยวกับกองกำลังของจงซาน,กองกำลังเจียงซือคือกองกำลังที่ทำให้ทุกคนหวาดกลัว,ฆ่าทั้งเมืองรึ?
ไม่เลย,นี่ไม่ใช่แค่ตายเท่านั้น,ทว่าพวกเขาจะกลายเป็นเจียงซือที่ดุร้ายน่ากลัวต่างหาก.
การเผชิญหน้ากับความตาย,หาได้หวาดกลัวไม่,หากแต่เมื่อพวกเขากลายเป็นศพ,ศพของพวกเขาก็จะกลายเป็นเจียงซือที่กระหายโลหิตไล่ล่าสังหารคนอื่นๆไม่หยุด,นี่ทำให้หัวใจของพวกเขาขวัญหนีดีฝ่อ.
ปราณแห่งความตายที่โผทะยาน,เหล่าทหารบนป้อมเวลานี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัว.
"เซียนเซิงฉง,พวกเราจะทำอย่างไรดี?"
เจ้าเมืองเวลานี้จดจ้องมองไปยังชายในชุดสีเทากล่าวออกมาด้วยความตื่นกลัว.
虫 Chóng แมลง.
เซียนเซิงฉง,ก็คือไพ่ตายเป็นทูตพิเศษที่หานจื่อกวงส่งออกมานั่นเอง.
"หวาดกลัวอะไร!"เซียนเซิงฉงที่เอ่ยออกมาท่าทางเย็นชา,กล่าวออกไปต่อเจ้าเมือง.
"เรื่องนี้!"หัวใจของเจ้าเมืองที่สั่นไหว.
เซียนเซิงฉงที่จ้องมองเหล่าเจียงซือด้วยความเย็นชา,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ไม่ได้หวาดกลัว,รู้สึกกระวนกระวายด้วยซ้ำ.
"พวกเจ้า,สั่งคนทั้งหมดให้ถอยกัลบไปด้านหลัง."เซียนเซิงฉงที่กล่าวออกมาในทันที.
"รับทราบ!"เจ้าเมืองที่คำสั่งในทันที.
พร้อมกับโบกมือให้เหล่าทหารทั้งหมดเข้ามาภายในป้องปราการ,ซี่งบนกำแพงป้อมตอนนี้มีเพียงเจ้าเมืองและองค์รักษ์สองคน.
คนทั้งสามที่ยืนอยู่อย่างงงวย,ทว่าเซียนเซิงฉงที่เดินมาด้านหน้าคนทั้งสามโดยไม่บอกไม่กล่าว.
"ปัง!"
เซียนเซิงฉง,สังหารองค์รักษ์ทั้งสองคนในทันที.
"เซียนเซิงฉง,ท่านทำอะไร?"เจ้าเมืองที่อุทานออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
"ข้าต้องการศพ!"เซียนเซิงฉงที่กล่าวออกมาคำเดียวโดยไม่สนใจเจ้าเมืองแม้แต่น้อย.
ได้ยินคำพูดของเซียนเซิงฉงแล้ว,เจ้าเมืองที่ตื่นตกใจ,ค่อยๆลุกขึ้นยืนด้วยหัวใจหวาดหวั่น,ไม่กล้าโต้เถียง,เพียงแค่ต้องการศพก็สังหารพวกเขาทันทีเลยเหรอ?เซียนเซิงฉงผู้นี้น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.
เซียนเซิงฉงที่ยืนมือออกไปไปด้านหน้า,เจ้าเมืองพบว่ามีแมลงออกมาจากแขนเสื้อของเขา,เป็นแมลงที่มีสีดำทมิฬใต่ออกมา.
เซียนเซิงฉง?
เซียนเซิงฉงซ่อนแมลงเอาไว้ในแขนเสื้ออย่างงั้นรึ?
ขณะที่เจ้าเมืองตื่นตกใจอยู่นั้น,แมลงสีดำหลายตัวก็ใต่เข้าไปในศพทั้งสอง,เจ้าเมืองที่จดจ้อง,เห็นแมลงเหล่านั้นกัดกินใบหน้าของศพ,พร้อมกับแทรกตัวเข้าไปข้างใน,ชอนไชเข้าไปในศพ.
เห็นเช่นนั้นร่างกายของเจ้าเมืองถึงกับสั่นขนลุกไปทั่วร่าง,นี่อะไร,แมลงอะไรกัน?
ในเวลาเดียวกันนี้,ที่ไกลออกไปกองกำลังเจียงซือดูเหมือนจะมากขึ้นและก็มากขึ้น,เจ้าเมืองในเวลานี้ตื่นตกใจเป็นอย่างมาก.
หลังจากนั้นหนึ่งก้านพูด,เจ้าเมืองก็ต้องหวาดผวาอีกครั้ง,ศพสองศพที่นอนอยู่บนพื้น,ในเวลานี้ร่างของมันที่ขยับไปมา,ศพที่พองขึ้น,พร้อมกันกระตุกไม่หยุด.
"ออกมา!"เซียนเซิงฉงที่เอ่ยตะโกนออกมา.
"ปัง!"
ศพทั้งสองที่ระเบิดออกมา,อย่างไรก็ตามที่ด้านในนั้นไม่มีโลหิตชิ้นเนื้อเหลือแต่กระดูก,ข้างในที่มีแมลงสีดำขนาดเล็ก,ก่อนนี้มันเข้าไปไม่กี่ตัว,พริบตาเดียวก็หลายเป็นพัน,เป็นแสน,เป็นล้านตัว.
เจ้าเมืองที่หวาดผวาถอยหลังเป็นระยะๆ.
นี่มัน,เหล่าแมลงที่กินเลือดเนื้อเครื่องในศพ,พร้อมกับแบ่งแยกออกมามากมายขนาดนี้เลยรึ?
นี่มันแมลงอะไรกัน? น่าหวาดหลัว,น่าสะพรึงกลัวเกินไปแล้ว.
พริบตาเดียว,แม้แต่หนังของศพก็หายไป,เหลือเพียงแค่กองกระดูกคนตาย,กองกระดูดที่วางอยู่.
เจ้าเมืองจ้องมองกลุ่มก้อนแมลงที่มืดฟ้ามัวฝนเต็มไปหมด,ความตื่นตกใจ,หวาดผวายิ่งกว่าเจียงซือที่อยู่ไกลออกไป,น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.
นี่มัน,นี่มันแมลงอะไรกัน?
ขนทั่วร่างของเจ้าเมืองที่ลุกชูชันหนังหัวชาหนึบๆทีเดียว.
จากนั้นเซียนเซิงฉงโบกมือ,สั่งการแมลงหนึ่งล้านตน,พุ่งตรงไปยังกองทัพเจียงซือ.
แมลงมากมามหาศาล,เจียงซือมากมายนับไม่ถ้วน.
ทั้งสองทัพเข้าปะทะกัน.
กองทัพเจียงซือ ปะทะ กองทัพแมลง!
นี่เป็นการเข้าปะทะกันที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก.
แมลงมากมายนับไม่ถ้วน,กระจายออกไปรอบๆ,ดูเหมือนทัพแมลงจะร้ายกาจมาก,เท่าที่เจ้าเมืองเห็น,แมลงที่เข้ากัดกินเจียงซือ,พริบตาเดียวเท่านั้นเจียงซือก็เป็นศพก็แตกแยก,สลายกลายเป็นแมลงมากมายยิ่งกว่าเดิม.
เซียนเซิงซืออยู่แนวหลัง,พร้อมกับทหารสังเกตการกลุ่มหนึ่ง,ที่จดจ้องสืบข้อมูล,เพื่อรายงานต่อจงซาน.
เมืองหลิวเหอนั้นอยู่ไกลออกไป,ทำให้เซี่ยนเซิงซือมองไม่เห็นเหล่าแมลงขนาดเล็ก.
จวบจนเคลื่อนที่อยู่ห่างจากเมืองหลิวเหอเพียงห้าลี้,จึงพบสิ่งปรกติที่เกิดขึ้น.
ที่ด้านหน้า,เจียงซือแนวหน้านั้น,ทันใดนั้นก็หลายเป็นสีดำมืด,พร้อมกับสลายหายไป,ราวกับของเหลว,ไม่,ดูเหมือนว่าจะเป็นแมลง,เจียงซือถูกแมลงมากมายกัดกิน.
เป็นแมลงที่น่าหวาดกลัวมาก,กัดกินเนื้อของเจียงซือ,ในทันทันใด,จากนั้นก็เนื้อทั้งหมดก็หายไป,เหล่าเจียงซือที่ก้าวเข้าไปต่างก็ถูกกัดกินไปทั้งหมด.
ทัพหน้าเจียงซือในเวลานี้,ถูกกัดกินเหลือแต่กระดูก,พร้อมกับล้มลงในทันที
"เอ๊ะ?"ทหารสังเกตการที่จ้องมองออกไปท่าทางตื่นตกใจ.
สายตาของเซียนเซิงซือที่จับจ้องมองด้วยความตื่นตระหนก.
ดูเหมือนว่าที่ไกลออกไปนั้นเหล่าแมลงจะเพิ่มขึ้นมากมายในทันที.
ในเวลาเดียวกันแมลงเหล่านั้นก็ใต่มาเกาะยังร่างของทหารสังเกตการ.
"บังอาจ!"ทหารสังเกตการที่คำรามออกมาเสียงดังด้วยความโกรธ.
แมลงที่กัดผิวหนังของเขา,ก่อนที่จะถูกทหารสังเกตการ,ปลดปล่อยแกนแท้,สังหารมันอย่างคาดไม่ถึง.
"กัดกินเนื้อหนังของศพอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"ฮ่าอ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
บนป้อมปราการเมืองนั้น,เซียนเซิงฉงที่หัวเราะอย่างสบายใจ.
เพราะว่าในสามรบในเวลา,ทัพหน้ากองกำลังเจียงซือ,กลายเป็นกระดูก,ถูกแมลงกัดกินไปหมด,หนำซ้ำแมลงยังเพิ่มจำนวน,ปกคลุมผืนฟ้ามากมายนับไม่ถ้วน.
"เซียนเซิงซือ,ข้าขอไปรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นกับฝ่าบาท,ท่านมีคำพูดใดให้ข้านำไปหรือไม่?"ทหารสังเกตการกล่าว.
ทหารสังเกตการสามารถมองเห็นความน่ากลัวของแมลงเหล่านี้ได้,ดูเหมือนว่าแม้แต่กองกำลังเจียงซือยังยากจะต่อกร,ร้ายกาจมาก,รายกาจจริงๆ,ด้วยความเร็วกันกินเนื้อหนังของมัน,และยังเพิ่มจำนวนมากขึ้นและก็มากขึ้นอีกด้วย.
นอกจากนี้,แมลงตัวเดียวก่อนหน้านี้,ยังสามารถกัดเนื้อของเขาได้,หากว่าเป็นหนึ่งล้านตัวล่ะ?
ไม่ต้องบอกเลยว่าอันตรายขนาดใหน.
มีเจียงซือมากมายขนาดใหนที่มันกินเข้าไป,นอกจากนี้มันยังเพิ่มจำนวนมากมาย,เวลานี้ปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า,เห็นได้อย่างชัดเจนว่า,กองทัพแมลงนี้,ราวกับหายนะเลยไม่ใช่รึ?
น่าสยดสยองนัก,ดูเหมือนว่าจะร้ายกาจกว่ากองทัพเจียงซือวะอีก.
"บอกกับฝ่าบาทว่า,เมืองหลิวเหอ,ข้าจะต้องยึดมาให้ได้อย่างแน่นอน,บนท้องฟ้าเต็มไปด้วยแมลงที่ข้าไม่เคยเห็น,ในเวลานี้จึงยังกำจัดไม่ได้,บอกฝ่าบาท,แมลงเหล่านี้,กินศพเป็นอาหาร,ข้าคิดว่าฝ่าบาทจะต้องเข้าใจ."เซียนเซิงซือกล่าว.
"รับทราบ!"ด้วยการผนึกแมลงไปในผลึก,ทหารสังเกตการได้จากไปในทันที.
หลังจากเก็บแมลงสองตัวและหยกบันทึก,ทหารสังเกตการก็บินจากไปอย่างรวดเร็ว.
เซียนเซิงซือที่ควบคุมเหล่าเจียงซือที่มากมายมหาศาลพุ่งตรงไปด้านหน้า,ไม่ได้หวั่นเกรงแม้แต่น้อย,แม้ว่าเหล่าเจียงซือจะตายไปก็ตาม.
ไม่มีใครรู้ว่าเซียนเซิงซือในเวลานี้คิดอะไรอยู่.
เจียงซือที่ถูกกินไปตัวแล้วตัวเล่า,มากขึ้นและก็มากขึ้น.
เป็นภาพฉากที่สยดสยองมาก,ที่ด้านนอกเมืองหลิวเหอเวลานี้เป็นการรบกันระหว่างเจียงซือและแมลง.
กับสงครามในครั้งนี้,เหล่าทหารมากมายที่จดจ้องภาพที่เกิดขึ้น.
"โฮกกกกกกกก"
เสียงของเหล่าทหารกำลังดังกึกก้องด้วยความตื่นเต้น,กองกำลังเจียงซือที่กำลังถูกจัดการ,น้องลงเรื่อยๆ,จวบจนหยุดลง,เสียงหัวเราะดังขึ้นในทันที.
จะไม่ให้พวกเขาตื่นเต้นได้อย่างไรเล่า?
เหล่าแมลงมากมาย,ตอนนี้เต็มท้องฟ้าไปหมด.
เจ้าเมืองที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นจดจ้องมองไปยังกองทัพแมลงที่ปกคลุมท้องฟ้า,คราแรกหวาดผวา,ในเวลานี้ท่าทางเหล่านั้นหายไปไม่มีเหลือ,และยังตะโกนเชียร์ด้วยซ้ำ,เพราะว่ากองทัพแมลงในเวลานี้ได้กดดันฝ่ายตรงกันข้ามแล้ว.
เจียงซือ,เจียงซือมากมายนับไม่ถ้วนนั้นได้หายไปแล้ว,มันถูกเปลี่ยนเป็นกองกระดูกล่วงหล่นลงไปบนพื้น,ชนะแน่,ครานี้ชนะแน่.
เจ้าเมืองที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ,เหล่าเจียงซือที่ก้าวเดินตรงมาด้านหน้านี้ถูกกินไปหมดแล้ว,เซียนเซิงฉงที่หรี่ตาจ้องมอง,ขมวดคิ้ว,หมายความว่าอย่างไรกัน?เซียนเซิงซือต้องการทำอะไรกัน?
ในเวลานี้เหล่าแมลงมากมายที่พุ่งตรงไปยังตำแหน่งของเซียนเซิงซือ.
เซียนเซิงที่ถือกระดิ่งควบคุมเจียงซือ,ทหารสังเกตการเวลานี้แสดงท่าทางกังวลใจ,พวกเขาไม่คิดเลยว่าเซียนเซิงซือจะเดินอออกมา,เซียนเซิงซือที่สะบัดมือคราหนึ่ง,พร้อมๆร่างกายของเขาปรากฏม่านแสงปกคลุมร่างกายตัวเองเอาไว้.
เหล่าแมลงมากมายไม่สามารถผ่านม่านแสงเข้าไปได้แม้แต่น้อย.
เหล่าทหารสังเกตการที่แสดงท่าทางตื่นเต้นขึ้นมา.
ที่ไกลออกไปใน,เซียนเซิงฉงที่จ้องมองอย่างเย็นชา.
การปะทะกันของกองกำลังทั้งสองฝ่ายผ่านไปราวๆสี่ชั่วยาม.
สี่ชั่วยามที่ผ่านมานี้,เหล่าเจียงซือต่างก็ล้มลงกองเป็นกระดูกกระจายไปทั่วสนามรบ.
กองกำลังเจียงซือพ่ายแด้แล้วรึ?
พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว.
"เซียนเซิงร้ายกาจนัก!"เจ้าเมืองที่กล่าวยกยอออกมาในทันที.
ใช่แล้ว,กองกำลังผีดิบที่น่าหวาดกลัวนั้น,เวลานี้ถูกเซียนเซิงฉงจัดการอย่างคาดไม่ถึง,ไม่คาดคิดเลยว่าเซียนเซิงฉงจะร้ายกาจขนาดนี้.
"อืม,ข้าจะไปยังค่ายของจงซาน,พวกเจ้าเก็บกวาดอย่างให้เหลือ,นี่ให้เป็นหน้าที่เจ้า!"เซียนเซิงฉงกล่าว.
"เซียนเซิงฉงโปรดวางใจ,ข้าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด!"เจ้าเมืองที่ตบหน้าอกกล่าวรับรองในทันที.
เซียนเซิงฉงพยักหน้ารับ.
จากนั้นเซียนเซิงฉงที่กลายเป็นกลุ่มก้อนสีดำ,พร้อมกับลอยออกไป,โดยมีแมลงที่หมุนวนรอบๆร่างกายของเขา,บินไปบนท้องฟ้า.
เจ้าเมืองที่จ้องมองด้วยความตื่นตะลึง,ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เหิน,เซียนเซิงฉงสามารถเปลี่ยนร่างเป็นแมลง,หมายความว่าอย่างไรกัน?
เซียนเซิงฉงที่บินเข้าไปรวมตัวกับกองทัพแมลงที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า.
เซียนเซิงซือไม่สามารถใช้เจียงซือเข้าโจมตีได้,ไม่สามารถทำอะไรได้,แล้วเขาจะจัดการเซียนเซิงฉงได้อย่างไร?
เซียนเซิงฉงนั้นไม่ใส่ใจเซียนเซิงซืออีกต่อไป,เพราะว่าหน้าที่ของเขานั้นคือจัดการทัพของจงซาน,เขาต้องการจัดการผู้นำทัพ,ก็หมายความว่าพวกเขาจัดการต้าเจิ้งได้แล้วนั่นเอง.
ท้องฟ้าที่มือคลึ้มเต็มไปด้วยกองทัพแมลงที่ไร้ที่สิ้นสุด,ตอนนี้ได้เคลื่อที่ไปยังทิศใต้แล้ว,ทัพของแมลงที่มากมายมหาศาล,มีมากมายกว่าเดิมพันเท่า,หรือแม้แต่ร้อยล้านเท่าแล้ว.
กองทัพแมลงมหาศาลกำลังพุ่งออกไป,ตรงไปยังทัพของจงซาน.
ภายในสนามรบเมืองหลิวเหอ,มีเพียงทหารสังเกตการและเซียนเซิงซือ,ตลอดจนเหล่าโครงกระดูกที่มากมายมหาศาล.
บนป้อมปราการเมืองในเวลานี้,เจ้าเมืองที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"เปิดประตู,ไล่ล่าเซียนเซิงซือ!"เจ้าเมืองที่คำรามด้วยความตื่นเต้น.
หากสามารถจับกุมเซียนเซิงซือได้,นับว่าเป็นความดีความชอบที่ใหญ่ยิ่ง,ด้วยศรปราณทะลวง
ห้าแสนดอก,จะไม่สามารถจับกุมเซียนเซิงซือได้เลยเหรอ.
"เซียนเซิงซือ,พวกเรารีบหนีกันเถอะ!"ทหารสังเกตการณ์ที่เหลือกล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นกลัว.
เซียนเซิงซือไม่ได้รีบเร่ง,จ้องมองไปยังเหล่าคนที่พุ่งเข้ามา,ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย,เผยยิ้มอย่างเย็นชา,พร้อมกับสั่นกระดิ่งอีกครั้ง.
"กริ๊งๆๆๆๆ"
เจ้าเมืองที่อยู่ไกลออกไปจับจ้องมองเซียนเซิงซือที่สั่นกระดิ่ง,พร้อมกับแค่นเสียงอย่างเย็นชา,กองกำลังเจียงซือไม่มีแล้ว,ยังจะสั่นกระดิ่งเพื่ออะไร?
ทหารสังเกตการที่อยู่ข้างๆเวลานี้,ต่างก็คิดว่าเซี่ยนเซิงซือต้องการทำอะไร?
กองกำลังเจ้าเมืองที่พุ่งตรงเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง.
เซียนเซิงซือที่ไม่เร่งรีบ,ยังคงสั่นกระดิ่งไปมา,ที่มุมปากเผยท่าทางเหยียดหยัน.
ทันใดนั้น,เรื่องที่น่าหวาดผวาก็เกิดขึ้น,ไม่ได้ด้อยไปกว่ากองทัพเจียงซือก่อนหน้านี้เลย,ไม่ได้ด้อยไปกว่ากองกำลังแมลงก่อนหน้านี้อีกด้วยเช่นกัน.
บนพื้นดินก่อนหน้านี้,เนื้อหนังของเจียงซือที่ถูกแมลงแทะไป,ทว่ายังคงเหลือกระดูกที่ล้มลงไปนอนบนพื้น,ในเวลานี้,ทันใดนั้นมันกลับลุกขึ้นยืนอีกครั้ง.
น่าอัศจรรย์ใจนัก,โครงกระดูกมากมาย,กลับกลายเป็นมีชีวิต,น่าสะพรึงกลัว,หัวใจของทุกคนที่เต้นโครมคราม.จิตใจล่วงหล่นลงบนพื้น.
กองกำลังเจียงซือ,เวลานี้มันได้เปลี่ยนไปแล้ว,กลายเป็นกองกำลังโครงกระดูก!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น