Immortality Chapter 522 Rivers of blood
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 522 ทะเลโลหิต.
Chapter 522 Rivers of blood
血流成河
ทะเลโลหิต.
การรบของต้าเจิ้งที่สั่นสะเทือนไปทั่วหล้า.
ราชวงศ์ที่ก่อตั้งขึ้นมาด้วยตัวเอง,ไม่มีกลุ่มอิทธิพลอื่นสนับสนุน,สามปีสามารถยึดครองดินแดนแห่งความวุ่นวาย,นับว่าทรงพลังมาก.
เหล่าผู้คนมากมายคิดว่าราชวงศ์ต้าเจิ้งนั้นได้ยกระดับเป็นราชวงศ์จักรพรรดิแล้ว,ต้องไม่ลืมว่า,แปดราชวงศ์จักรพรรดิ,หนึ่งร้อยราชวงศ์กษัตริย์,วาสนาแผ่นดินเพียงพอที่จะยกระดับเป็นราชวงศ์ราชันย์ได้แล้ว.
ความจริง,ที่เกาะหมาป่าสวรรค์,บนท้องฟ้าเมืองเสวียน,วาสนามากมายที่มารวมกัน,เป็นชั้นเป็นชั้นที่ปิดท้องฟ้าส่องประกายแสงวับวาว,ทั่วเมืองเสวียน,ในเวลานี้ทั่วเมืองเเปล่งประกายแสงสีทอง.
เกี่ยวกับเงื่อนไขทั่วไปนั้น,จำเป็นต้องค้นหาตราประทับราชวงศ์สวรรค์,เพื่อที่จะยกระดับราชวงศ์จักรพรรดิ,โดยใช้ควบรวมพลังมังกรทอง,เพื่อยกระดับราชวงศ์จักรพรรดิให้กลายเป็นราชวงศ์ราชันย์!
ทว่าจงซานนั้นไม่จำเป็น,จงซานนั้นมี"แปลนศาลสวรรค์"
มีวิธีในการควบรวมวาสนา,ไม่จำเป็นต้องใช้ตราประทับราชวงศ์สวรรค์ใดๆ,ตอนนี้เขาต้องการรวบรวมวาสนามากมาย,บ่มเพาะมันตามหลักการใน"แปลนศาลสวรรค์"ซึ่งจะได้มังกรทองแบบใหม่.
เห็นได้ชัดเจนว่า,การบ่มเพาะสร้างวาสนามังกรทองนั้น,นับว่าเป็นเรื่องยากมากกว่าวิธีใช้ตราประทับราชวงศ์สวรรค์,ทว่าการสร้างด้วยวิธีของจงซานนั้นจะได้มังกรทองที่เหนือกว่าราชวงศ์ราชันย์ปรกติมาก,แม้แต่เทียบได้กับราชวงศ์สวรรค์ได้เลย!
ดินแดนแห่งความวุ่นวาย,หลังจากที่ยึดครองได้แล้ว,จากนั้นก็เป็นการสร้างรัฐขึ้นมา,ด้วยการส่งเสนาธิการจำนวนมากออกมา,ซึ่งเป็นเหล่าคนที่จงซานได้มาจากการคัดเลือกเกอจีก่อนหน้านี้,รวมทั้งทรัพยากรมหาศาล,การจะฟื้นฟูดินแดนแห่งความวุ่นวายขึ้นมา,ย่อมเป็นไปอย่างง่ายดาย.
ทุกอย่างกลับมาอยู่ในสภาวะปกติแล้ว,ตอนนี้ก็ถึงเวลาเผชิญหน้ากับราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง.
สงครามในครั้งนี้ทำให้ผู้คนมากมายต่างก็ให้ความสนใจ.
ทั้งสองฝ่ายต่างก็เป็นราชวงศ์จักรพรรดิที่ทรงพลังทั้งคู่,เป็นราชวงศ์จักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุด,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งไม่จำเป็นต้องบอกกล่าว,ส่วนราชวงศ์จักรพรรดต้ากวง,ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นราชวงศ์ราชันย์มาก่อน.
กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ที่ถูกทำลายไป,ทว่าหานจื่อกวงมีไพ่ในมือแค่นั้นจริงรึ?
หากว่ามีเพียงเท่านั้น,เขาคงไม่ได้เป็นราชันย์เมื่อในอดีต.
.....
ภายในเมืองกวงหลิง.
จงซานที่กล่าวต่อหน้ากองกำลังทั้งหมด,ห้าผู้บัญชาการที่แสดงความเคารพ.
"ราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง,25
เมือง,ต้องถูกสังหารทั้งหมด!"จงซานที่กล่าวสรุป.
"สังหารทั้งหมด!"
เสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่วทัพใหญ่.
การบุกเบิกดินแดนของจงซานนั้น,กระจายไปทั่วหล้า,ใครต้องการช่วยเหลือหานจื่อกวง,ต้องตายด้วยเช่นกัน,เหล่าประชาชนคนใหนไม่ยอมหนีออกจากเมือง,คนใหนไม่ยินดีย้ายจากไป,ก็ไม่มีวันปราณีด้วยเช่นกัน.
นี่คือสงครามฆ่าล้าง,เก้าชั่วโคตร,ใครไม่จากไป,อยู่รวมเป็นรวมตายกับหานจื่อกวงก็ต้องตายไปพร้อมกับหานจื่อกวง.
ราชวงศ์จักรพรรดต้าเจิ้งได้เคลื่อนทัพแล้ว.
จากเมืองกวงหลิง,ทัพจำนวน 10
ล้านนาย,เขาบุกเมืองใหญ่ทั้ง 25
ของราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง,ส่วนเมืองขนาดเล็กนั้นไม่นับ.
การเคลื่อนทัพในครั้งนี้,ได้มีการแจ้งไปทั่วหล้าเกี่ยวกับสงครามในครั้งนี้.
เมื่อมีการแจ้งข้อมูลต่างๆ,เกี่ยวกับสงครามที่จงซานกำลังจะเริ่ม,ข้อมูลทุกอย่างก็ถูกส่งไปทั่วทุกกลุ่มอิทธิพลในทันที.
เดิมที่,สงครามของสองราชวงศ์จักรพรรดินั้น,ไม่ได้มีคนสนใจนัก,ทว่าสองราชวงศ์จักรพรรดิทั้งสองนี้แตกต่างออกไป,นี่คือราชวงศ์จักรพรรดิที่น่าเกรงขามที่สุด,ทรงพลังที่สุด,นอกจากนี้ยังเป็นคนที่มีชื่อเสียงในทวีปศักดิ์สิทธิ์,เป็นเรื่องปรกติที่จะดึงดูดความสนใจต่อคนเป็นจำนวนมาก.
นี่คือสงครามความขัดแย้งที่ไม่สามารถลงลอยกันได้,เป็นการตัดสินความเป็นความตายของราชวงศ์ทั้งสอง.
กองกำลังขนาดใหญ่,ที่มุ่งตรงไปยังทางเหนือของดินแดนแห่งความวุ่นวาย,แยกออกเป็นหกทัพ,เพื่อเข้าโจมตีเมืองต่างๆ.
จงซานที่นำทัพด้วยตัวเอง,ตลอดสองข้างทางที่ทัพของจงซานผ่าน.
นี่คือสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์,สังหารจนสิ้น,ไล่ล่าสังหารทั้งหมด! จนกลายเป็นทะเลโลหิต!
กองกำลังเจียงซือของเซียนเซิงซือ,ใครต้องการต่อกรด้วย?
ความแข็งแกร่งของเจียงซือแม้ว่าจะไม่สูง,ทว่าจำนวนมันกลับมากมายมหาศาลจนแทบไม่สามารถนับจำนวนได้.
หลังจากทำลายล้างเมืองขนาดเล็กหลายเมือง,และเริ่มเข้าโจมตีเมืองใหญ่.
บนป้อมปราการเมืองขนาดใหญ่เวลานี้,เหล่าแม่ทัพที่จดจ้องมองเหล่าเจียงซือที่มากมายมหาศาล,ใบหน้าที่เผยความหวาดกลัว,เจียงซือมาแล้ว.
เจียงซือที่ไม่เข้าโจมตีเมืองในทันที,ทว่าทำการเข้าล้อมกรอบเมืองเอาไว้.
ไม่มีใครสามารถหนีได้,เหล่าแม่ทัพทหารทุกคนที่สั่นสะท้าน,จดจ้องมองเจียงซือมหาศาล,จนไม่สามารถหนีออกไปได้.
เหล่าเจียงซือที่ล้อมรอบเมือง,และยังมีบางส่วนที่บินเข้าเมืองอีกด้วย,บนป้อมปราการที่มีห่าธนูยิงออกมา,ทว่าตราบเท่าที่หัวไม่ถูกทำลาย,ถึงแม้ว่าแขนจะขาด,ตัวจะถูกยิงเป็นตัวเม่น,ทว่าเจียงซือเหล่านี้ก็ไม่หยุด.
ถึงแม้ว่าจะขวางเจียงซือเอาไว้ได้ส่วนมาก,ทว่าเพียงแค่เจียงซือส่วนน้อยที่เข้าเมืองได้,ทุกอย่างก็จบลงในทันที.
เจียงซือที่เข้าไปในเมือง,ทุกสิ่งมีชีวิตจะถูกมันวิ่งเข้ากัด,และเปลี่ยนเป็นเจียงซือ,เจียงซือก็จะมากขึ้นและก็มากขึ้น,เมืองขนาดใหญ่เพียงแค่สองวัน,ทั่วทั้งเมืองก็กลายเป็นเจียงซือเกือบหมด.
คนมากมายที่หลบหนี,ทว่าที่ด้านนอกนั้นมีเจียงซือล้อมกรอบเอาไว้แล้ว.
"พวกเรายอมแพ้! พวกเรายอมแพ้!"
"อย่าสังหารพวกเรา,ข้ายอมแพ้แล้ว!"
ทหารมากมายที่คุกเข่าลงขอชีวิตด้วยความหวาดกลัว!
เซียนเซิงซือที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,ไม่คิดที่จะสังการให้เจียงซือหยุดแม้แต่น้อย,ฆ่า,ฆ่าแล้วก็ฆ่าเท่านั้น.
ฆ่าให้หมดนี้คือคำสั่งของฝ่าบาท,เซียนเซิงซือเข้าใจแจ่มแจ้ง,ใครกล้าที่จะขัดคำสั่งฝ่าบาทกัน?
อีกอย่างถึงแม้ว่าฝ่าบาทจะไม่สั่ง,เซียนเซิงซือก็ไม่คิดที่จะปล่อยใครไปเช่นกัน.
ทัพของหลินเซียวเองก็เช่นกัน,นี่คือกองกำลังที่ทรงพลัง,ตราบเท่าที่ยึดครองเมืองได้,แม้ว่าจะเป็นเมืองขนาดใหญ่,เสียงโหยหวนดังลั่น,เหล่าทหารมากมายที่คุกเข่าร้องขอชีวิต.
ทหารกว่าแสนคนที่คุกเข่ายอมแพ้,หลินเซียวที่ไร้ซึ่งความเมตตา,จงซานที่รักหยิงหลาน,หลินเซียวล่ะ?
หยิงหลานที่เหลินเซียวเห็นมาตั้งแต่เด็ก,นับตั้งแต่หานจื่อกวงทำให้นางต้องตกตาย,มีเหรอที่เขาจะสงสารคนเหล่านี้?
คนของพวกเขามีใครสงสารใหม? ในเวลานั้นมีใครสงสารหยิงหลานหรือไม่?
"ฆ่าให้หมด!"หลินเซียวที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ช้าก่อน!"ทันใดนั้นก็มีเสียงดังที่ดังผ่านมา.
เป็นนักบวชรูปหนึ่งที่บินตรงมา.
"เจ้าเป็นใคร?"หลินเซียวที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"อาตมาเป็นเจ้าอาวาสวิหารเมืองกวงลู,พุทธะองค์ชี้ทาง,สวรรค์เมตาสรรพชีวิต,จอมพล,คนเหล่านี้ไม่มีพลังต่อต้านแล้ว,ทำไมยังต้องการสร้างบาปกรรมด้วยล่ะ?"นักบวชที่กล่าวออกมาในทันที.
"สร้างบาปกรรมรึ?
เมตตาสรรพชีวิตรึ?ชิ,เป็นนักบวช,คิดที่จะเก็บเกี่ยวกรรมวาสนาที่นี่อย่างงั้นรึ?
เจ้าเองก็ทำเพื่อตัวเองเช่นกัน!"หลินเซี่ยวกล่าวออกมาด้วยท่าทางเหยียดหยัน.
ไม่สนใจนักบวชคนดังกล่าวอีกต่อไป,หลินเซี่ยวที่ให้สัญญาณ,ทหารทั้งหนึ่งแสนนายถูกตัดหัวไปในทันที.
"เจ้า!"
ดวงตาของนักบวชที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง.
"เจ้าเป็นเจ้าอาวาสอยู่ในเมืองนี้อย่างงั้นรึ?
ชิ,ฝ่าบาทของพวกเราได้ประกาศอย่างชัดเจน,หากใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับหานจื่อกวงต้องตายทั้งหมด,ไม่ให้เหลือสักคน!"หลินเซียวที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"ฆ่า!!!"หลินเซี่ยวที่ออกคำสั่งในทันที.
ศรปราณทะลวงหลานร้อย,ที่ระดมยิงใส่นักบวชคนดังกล่าวในทันที,นักบวชคนดังกล่าวจวบจนตายไปก็ยังไม่เข้าใจ,ทำไมถึงได้ดุร้ายถึงเพียงนี้กัน?
นี่ไม่ต่างจากปิศาจร้ายเลย,ไล่ล่าสังหารคนทั้งเมืองจริงๆรึ?คิดจะให้โลหิตกลายเป็นสายน้ำอย่างงั้นรึ?
"ฆ่าสังหารทุกคนทั้งเมือง,อย่าให้มีเหลือ!"หลินเซี่ยวที่ออกคำสั่งในทันที.
"รับทราบ!"เหล่าทหารทั้งหมดที่รับคำสั่งในทันที.
จากนั้น,ทั่วทั้งเมืองที่ได้ยินเสียงเจ็บปวดโหยหยวนออกมา.
นี่คือสงครามที่ดุร้าย! สงครามแห่งความเกลียดชังที่มีแต่ฆ่า ฆ่า ฆ่า และก็ฆ่าเท่านั้น.
ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งที่เต็มไปด้วยความดุร้ายทารุณ,ไม่ว่าที่ใหนที่ไปถึง,ทุกแห่งที่กลายเป็นทะเลโลหิต.
เหล่าทหารสังเกตการของกลุ่มอิทธิพลต่างๆ,หลังจากที่เห็นถึงกับดวงตากลมโต,นี่คือกองกำลังที่ดุร้าย,ทารุน,สังหารทุกสิ่งมีชีวิตไม่มีเหลือ,ตราบเท่าที่เป็นทหารของหานจื่อกวง,ทุกคนต้องตายทั้งหมด,ประชาชนของหานจือ่กวงหากว่าพวกเขาไม่หนีอพยพออกไป,ทุกคนจะต้องตาย!
ทหารทุกคนของต้ากวง,ที่ตกตายโลหิตย้อมแผ่นดิน.
จงซานต้องการสังหารทุกคนทั่วราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง.
กองกำลังทั้งห้า,รับผิดชอบในแต่ละทิศ,ทะเลโลหิตที่ย้อมแผ่นดินไปทั่ว,ไม่มีใครรอดแม้แต่คนเดียว,ทุกคนต้องตาย,ตายแล้วก็ตาย.
การนำทัพของจงซานในเวลานี้,ไม่ต่างจากเทพแห่งความตาย,ที่สังหารทุกคน,ไร้ซี่งความเมตตา.
แน่นอนว่านี่คือสงครามทำลายล้าง,ยกเว้นกองกำลังของเซียนเซิงซือที่เป็นเจียงซือ,กองกำลังทั้งสี่นับว่าเสียหายไปไม่น้อย.
ส่วนทัพของจงซานที่นับมาด้วยตัวเองนั้น,สามารถยึดเมืองต่างๆได้อย่างรวดเร็ว,ต้องบอกว่าไม่ว่าจะเป็นเมืองใหน,ทุกเมืองต่างก็เปิดประตูออกมาด้วยตัวเอง.
กองกำลังเงาและกองกำลังแสง(จินอี้เหว่ย)
ทั้งสองกองกำลังที่ควบคุมโดยจงซาน,ทั้งสองต่างเป็นราชองค์รักษ์หลวง.
ทั้งสองกองกำลังที่เต็มไปด้วยองค์รักษ์ที่น่าเกรงขาม,กองกำลังเงาที่เข้าไปก่อน,ส่วนจินอี้เหว่ยที่ดุร้าย,สังหารผู้คนราวกับบดหญ้าแห้ง.
กองกำลังทั้งห้าในเวลานี้ที่หยุดโจมตี,ตอนนี้รอรับคำสั่ง.
กองกำลังทั้งห้าเวลานี้ได้กลับมารวมตัวอยู่ในตำแหน่งเดียวกันแล้ว.
"รายงานฝ่าบาท! ตลอดเส้นทาง,ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดเหลืออยู่!"หลินเซี่ยวกล่าวรายงาน.
"รายงานฝ่าบาท! ตลอดเส้นทางไม่มีสิ่งมีชีวิตใดเหลืออยู่!"สุ่ยอู๋เหินกล่าวรายงาน.
กองกำลงทั้งห้า,ต่างก็รายงานเหมือนๆกัน.
"พักฟื้นสิบวัน,ก่อนที่จะเดินทางไปยังทางเหนือ!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับด้วยกล้า!"ทุกคนที่รับคำในทันที.
เหล่าแม่ทัพที่กลับไปยังค่ายของตัวเอง.
"เซียนเซิง,ทำไมต้องสังหารคนไม่มีเหลือด้วย?
ไม่ได้เป็นการสร้างปิศาจร้ายหรอกรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่จ้องมองไปยังอี้เหยี่ยน.
เถี่ยเสวี๋ยที่เข้าสู่สงครามมากมาย,ไม่เคยมีครั้งใหนที่ดุร้าย,สังหารผู้คนอย่างโหดร้ายเช่นนี้มาก่อน,การไล่ล่าสังหารคนจนหมดเช่นนี้ทำให้เถี่ยเสวี๋ยยากที่จะยอมรับได้ในทันที.
"กรรม? ฝ่าบาทนับว่าเป็นคนที่ชาญฉลาดจริงๆ!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"หืม?"เถี่ยเสวี๋ยที่ไม่สามารถเข้าใจได้.
"การไล่ล่าสังหารคนทั้งเมืองเช่นนี้,มีประโยชน์มากมาย,อย่างแรกสร้างความหวาดกลัว,หลังจากสงครามครั้งนี้,เจ้าคิดว่าเมืองอื่นๆ,เหล่าประชาชนทั่วไปจะเป็นอย่างไร?"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่แน่ใจ,ทว่าคนส่วนมากจะต้องหนีอย่างแน่นอน!"เถี่ยเสวี๋ยกล่าว.
"ถูกแล้ว,คนส่วนมากจะหนี,ต้ากวงไม่กล้าที่จะห้ามพวกเขาหนีอย่างแน่นอน,ไม่เช่นนั้นมันจะง่ายที่จะเกิดความวุ่นวาย,เมื่อปล่อยให้คนมากมายหนึไป,ย่อมส่งผลต่อกำลังใจ,คนหนึ่งเริ่มหนี,คนอื่นๆก็จะหนีไปตามๆกัน,ประชาชนที่หนีหายไปมากมาย,เหล่าทหารเองก็ย่อมหวาดผวาตื่นกลัวด้วยเช่นกัน,เช่นนั้นขวัญกำลังใจของทหารก็จะขาดหาย,เป็นการข่มขู่ต้ากวงอีกทางหนึ่ง!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"เหล่าทหารก็จะหนีอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่คิดใครครวญก่อนที่จะกล่าวออกมา.
"อืม,บางที่เหล่าทหารก็จะหนีไปเช่นกัน,นี่เป็นการสร้างความหวาดกลัวให้กับคนของราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง,ราชวงศ์ของพวกเราที่สังหารแม้แต่คนธรรมดา,เจ้าบอกสิว่าใครยังอยากเป็นมิตรด้วย?
คนรอบๆกลุ่มอิทธิมากมายต่างก็เมินหน้าหนีกันไปในทันที."อี้เหยี่ยนกล่าว.
"อืม,ใช่แล้ว!"เถี่ยเสวี๋ยที่พยักหน้ายอมรับ.
"อย่างแรก,คือสร้างความหวาดกลัว,อย่างที่สอง,คือแก้แค้น!
การโจมตีเมืองๆหนึ่ง,ไม่เพียงแต่สร้างความหวาดกลัวต่อกองทัพของหานจื่อกวงเท่านั้น,ทว่ายังเป็นการสร้างความระมัดระวังให้กับหานจื่อกวงอีกด้วย,ถึงแม้ว่าหานจื่อกวงจะมีไพ่ลับในมือ,กับสงครามเช่นนี้,ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถใช้ได้อย่างเต็มที่! และจะทำให้กองทัพของเราได้รับชัยชนะ!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
เถี่ยเสวี๋ยที่แสดงท่าทางประหลาดใจออกมาจ้องมองไปยังอี้เหยี่ยน,ไม่คิดเลยว่าการสังหารคนมากมายจะมีประโยชน์เช่นนี้นั่นเอง.
"พื้นที่รอบๆต่างก็ถูกล้อมรอบด้วยกองกำลังรบที่แข็งแกร่ง,หานจื่อกวงจะต้องอยู่ที่นี่ไม่สามารถหนีไปใหน! เข้าที่รอคอมาเป็นเวลามานาน,นับตั้งแต่ที่พ่ายแพ้ต่อราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ในเวลานั้นเขาได้วางแผนที่จะจากไปนานแล้ว,ทว่าในเวลานี้ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งได้ทำการไล่ล่าสังหารคนของเขา,เขาไม่สามารถที่จะหนีได้แล้ว,หากว่าเขาหนีไปในครั้งนี้,จะไม่สามารถเปิดราชวงศ์วาสนาได้อีกต่อไป,สวรรค์จะไม่สนับสนุนเขาอีก,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้ไม่มีที่ให้ขาถอยแล้ว,เขาจะต้องต่อสู้,เขาที่รอคอยเวลามานานแสนนาน,ด้วยหัวใจที่มั่นคง,เขาจะหลบหนีอย่างงั้นรึ?
ในเวลานี้เขาไม่มีที่ให้หนีแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น