วันพุธที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 512 zombie Legion

Immortality Chapter 512 zombie Legion

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 512 กองกำลังเจียงซือ.


Chapter 512 zombie Legion
军团
  กองกำลังเจียงซือ.

กองกำลังทั้งหก,แน่นอนล้วนแล้วแต่เป็นนักรบระดับสูงทั้งนั้น.

10 ปีมานี้,พวกเขาได้พัฒนาขึ้นเป็นอย่างมาก.



ในเวลานี้พวกเขาพร้อมเคลื่อนที่เข้ากำราบราชวงศ์กษัตริย์ที่อยู่ใกล้ๆแล้ว.

ขณะที่หลินเซียวเคลื่อนเคลื่อนที่เข้าสู่เมืองแรกในทิศตะวันตกเฉียงเหนือ,เมืองแรกก็ยินยอมเปิดเมืองให้พวกเขาเข้าไป,แม้แต่ยอมสยบจำนนต่อพวกเขาในทันที.

อี้เหยียน,ผู้เชี่ยวชาญในการวางแผนที่ลึกล้ำ,เพียงแค่มองเห็นแต่ใกล้,ไม่มีทางที่คนทั่วไปจะสามารถคาดคะเนได้,กองกำลังมากมายที่เขาเคลื่อนที่ผ่านไป,หลายๆเมืองที่ยอมเปิดประตูเมืองยอมรับความพ่ายแพ้,กับกำลังทหารที่เหนือกว่า,ไม่จำเป็นต้องรบกัน,เพียงแค่การเจราก็สามารถยึดมาได้แล้ว.

เซียนเซิงสุ่ยจิงเองก็ด้วยเช่นกัน,หากอี้เหยี่ยนดูธรรมดา,เซียนเซิงสุ่ยจิงที่โบกสะบัดพัด,ก็สามารถยึดเมืองฝ่ายตรงข้ามได้แล้ว.

พวกเขาแม้นว่าจะไม่ใช่นักรบชาญศึก,ทว่าก็เปี่ยมไปด้วยเชาว์ปัญญาที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าแม่ทัพผู้เหี้ยมหาญเลย.

ส่วนสุ่ยอู๋เหิน,ที่ได้รับการฝึกฝนจากจงซานและคนอื่นๆแม้ว่าจะเป็นไปอย่างช้าๆ,แม้ว่าจะเทียบกับอี้เหยี่ยน,สุ่ยจิงและหลินเซียนที่เป็นราวกับสัตว์ประหลาดไม่ได้,แต่ก็ไม่ถือว่าย่ำแย่,พวกเขาก็อยู่ในเกณฑ์ใช้ได้เช่นกัน.

ความสามารถของสุ่ยอู๋เหินนั้น,เต็มไปด้วยความมั่นคง,และแน่นอน.

ส่วนทัพของหยิงหลานซึ่งเป็นทัพที่จงซานเอาใจใส่ที่สุด,เชาว์ปัญญาของนางไม่ได้อ่อนด้อยอย่างแน่นอน,สามารถเข้ายึดราชวงศ์กษัตริย์ได้ไม่ยากเย็น,ด้วยค่ายกลแปดประตูกุญแจทองที่ทรงพลังทำให้นางไร้เทียมทาน.

กองกำลัง 2 ล้านคนเมื่อนำมาใช้ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,ไม่ต้องบอกเลยว่าน่าเกรงขามขนาดใหน?

ทั่วผืนฟ้าและผืนปฐพี,เต็มไปด้วยพายุทรายที่โหมกระหน่ำ,พุ่งผ่านเข้าปะทะฝ่ายตรงข้ามกลืนกินเมืองที่ขวางหน้าอย่างไร้ปราณี.

ต้องไม่ลืมว่า,กำแพงเมืองนั้นสูงขนาดใหน? พายุทรายกลับสูงยิ่งกว่า,มันเข้าปะทะเมืองฝ่ายตรงขามด้วยพลังที่ไร้เทียมทาน.

นี่คือค่ายกลอันดับหนึ่งของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง.

ส่วนเซียนเซิงซือ,ยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่.

20 นักรบโครงกระดูกที่ถือธงรบ.ห้าสิบเจียงซือที่แบกตำหนักสีดำทมิฬห้าสิบคน,ซึ่งมีเซียนเซิงซือนั่งสมาธิอยู่ข้างในตำหนัก,เมื่อพวกเขาพบกับศัตรู,เซียนเซิงซือก็จะจับทหารของฝ่ายตรงข้ามมา.

เขาที่นำเหยือกเล็กออกมา,พร้อมกับเทของเหลวสีดำรดไปยังกลุ่มคนดังกล่าว,ของเหลวที่ละลายหายเข้าไปในร่างทหารเหล่านั้น จากนั้นก็ปล่อยทหารเหล่านั้นกลับไป.

ทหารเหล่านั้นที่หมดสติ,และฟื้นคืนกลับไปในเวลากลางคืน,เมื่อเซียนเซิงซือสั่นกระดิ่ง,เสียงของกระดิ่งที่ดังขึ้นเบาๆ.

"กริ๊ง!!"

เสียงกระดิ่งที่ดังกึกก้องไปทั่วค่ายของฝ่ายศัตรู,และแล้วก็เกิดเรื่องน่าหวาดผวาขึ้นในทันที,เหล่านักรบที่ถูกจับในเวลากลางวัน,ในเวลานี้ดวงตากลายเป็นสีแดง,ร่างกายเสียสติกลายเป็นบ้าคลั่ง,ไล่กัดคนอื่นๆ,อย่างโหดร้ายทารุณ.

ขณะที่แม่ทัพฝ่ายตรงข้ามรู้ตัว,ก็เริ่งรีบห้ามนักรบเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว,ซึ่งกว่าจะตระหนักได้ทหารจำนวนมากถูกกัดไปกว่าครึ่งแล้ว,ทุกคนที่ถูกกัด,ดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมากร่างกายที่เปลี่ยนเป็นสีขาวซีด,และมีพลังแห่งความมืดห่อหุ้ม,ดูเหมือนไม่ต่างจากศพที่ได้ตายมานานแล้ว.

ทหารที่ถูกควบคุมเหล่านั้นไม่มีความหวาดกลัว,แม้ร่างกายจะถูกสับ,หากยังเคลื่อนไหวได้พวกมันก็จะเคลื่อนไหวกัดฝ่ายตรงข้ามไม่หยุดหย่อน.

"จัดการพวกมัน!"แม่ทัพฝ่ายศัตรูที่ร้องออกมาเสียงดัง.

"ตูมมมมมม!"ทหารที่ถูกควบคุมหัวระเบิด,ล้มลง.

"หมายความว่าอย่างไร?"แม่ทัพที่ขมวดคิ้วแน่นสบถออกมา.

"โฮกกกกก"เสียงคำรามที่ดังมาด้านข้าง.

แม่ทัพที่ต้องการป้องกันตัว,แต่สายไปแล้ว,คนๆหนึ่ง,ที่มุ่งเข้ามากัดคอของเขา.

เริ่มต้นที่คนกลุ่มหนึ่ง,หลังจากนั้นใครก็ตามที่ถูกกัด,ก็จะกลายเป็นเหมือนกับคนก่อนหน้านี้,กลายเป็นอสุรกายบ้าคลั่งไร้สติ,พุ่งกัดคนอื่นๆไม่หยุดหย่อน.

กัด,กัดแล้วก็กัด! เริ่มจากคนสิบคน,จากนั้นก็กลายเป็นร้อยคน,จากร้อยคนก็กลายเป็นหมื่นคน!

ในคืนนั้น,ค่ายทหารที่ได้ยินเสียงโหยหวน,ร้องเจ็บปวดทรมานสั่นสะท้านปฐพี.

หลังเทียงคืนจากนั้น,เหล่าทหารจำนวนมากที่กำลังวิ่งหนีตายกันจ้าละหวั่น,ราวกับว่าค่ายของพวกเขาได้กลายเป็นนรกบนดิน,ไม่มีสิ่งใดเหลือเลย,ไม่ว่าจะเป็นใครที่ถูกกัด,ล้วนแล้วแต่กลายเป็นบ้าคลั่งไปทั้งหมด.

เจียงซือ(ผีดิบ)!

เซียนเซิงซือที่กำลังสร้างเจียงซือ

ก่อนถึงเช้าเสียงที่โหยหวนก็หายไป,ทหารในค่ายศัตรู,ได้กลายเป็นเจียงซือไปอย่างสมบูรณ์.

เซียนเซิงซือที่สั่นกระดิ่ง,เหล่าเจียงซือมากมายก็เดินออกมาจากค่าย,เข้ามาล้อมรอบเหล่าทหารโครงกระดูก,พร้อมกับทำการปกป้องเซียนเซิงซือไปด้วย.

กองกำลังเจียงซือ,ไม่ว่าจะเป็นใครต่างก็หลบหนี,กับปราณทมิฬที่มากมายแผ่ออกมา,เซียนเซิงซือที่ควบคุมพวกมันด้วยกระดิ่ง,เข้ายึดครองพื้นที่ด้านหน้าไปเรื่อยๆ.

สองเดือนหลังจากนั้น,กองกำลังทุกกองตอนนี้ได้ยึดครองราชวงศ์กษัตริย์รอบๆไปจำนวนมากอีกไม่ช้าก็จะเข้าประชิดกับราชวงศ์จักรพรรดิแล้ว.

กองกำลังจักรพรรดิทั้งแปดตอนนี้,หลังจากได้ยินการรายงานทุกคนถึงกับหัวใจหดเกร็งเลยทีเดียว.

ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,จักรพรรดิจงซาน!

ภายในทวีปศักดิ์สิทธิ์ในชั่วโมงนี้จะมีใครไม่รู้จักจงซาน? อดีตอี้เติ้งกงตงฟางจงซานของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหยว? นับจากราชวงศ์สวรรค์ล่มสลายผ่านมากี่ปีแล้วกัน? นี่เขาก่อตั้งราชวงศ์จักรพรรดิได้แล้วรึ? เกี่ยวกับนามของจงซาน,,แทบจะทุกคนที่ได้ยิน,ทำให้พวกเขาเป็นกังวลไปในทันที.

อย่างไรก็ตาม,ในเมื่อเป็นแค่เพียงราชวงศ์จักรพรรดิ,การจะยึดครองดินแดนแห่งความวุ่นวาย,ก็ไม่ง่าย.

ราชวงศ์จักรพรรดิทั้งหมดที่จับจ้องมองไปยังทัพที่เคลื่อนที่เข้าประชิดด้านหน้า.

กองกำลังจักรพรรดิทางทิศตะวันออกเวลานี้หัวใจรัดแน่น.

กองกำลังจงรึ? เสียงของกองกำลังจงที่ดังสนั่นก้องกังวานไปทั่วทั้งดินแดน,คาดไม่ถึงทำไมพวกเขามุ่งตรงมายังทิศทางนี้กัน? ทำไมถึงได้เลือกข้า? หรือว่าข้าอ่อนแอที่สุดรึไง? ถึงได้ส่งกองกำลังทีแข็งแกร่งที่สุดมายังทิศทางของข้า?

จักรพรรดิตะวันออกที่เต็มไปด้วยแววตาจริงจัง,กองกำลังจงนั้นเป็นกองกำลังที่มีชื่อของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ตอนนี้เป็นสุ่ยอู๋เหินเป็นผู้นำทัพนี้,และทำการยึดครองราชวงศ์กษัตริย์รอบๆนี้แล้ว,นี่คือกองกำลังที่แข็งแกร่ง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเลือกเขา?

หรือว่าเขาจะต้องพ่ายแพ้,เป็นตัวเลือกแรกที่คัดเลือกให้พ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?

แน่นอนที่สิ่งที่จักรพรรดิตะวันออกไม่รู้คือ,ในบรรดาทัพทั้งหมด,ทัพที่สุ่ยอู๋เหินนำ,คือทัพที่อ่อนที่สุดนั้นเอง.

ราชวงศ์จักรพรรดิทิศตะวันออกเฉียงเหนือ.

ทั่วทั้งท้องพระโรงเสียงดังสนั่น,เหล่าข้าราชบริพารต่างพูดคุยกันเสียงดัง,ทหารสังเกตการได้คุกเข่ารายงานข้อมูลที่เกิดขึ้น.

"อะไร? เจ้าว่าอะไรอย่างงั้นรึ?"จักรพรรดิที่ได้ยินทหารสังเกตการรายงาน,ถึงกับด้วยตาเบิกกว้าง.

"รายงานฝ่าบาท,กองกำลังของฝ่ายตรงข้ามเดินทางมาแล้ว,และได้รับการยืนยันแล้ว่า,แม่ทัพก็คือ,อี้เหยี่ยน."ทหารสังเกตการรายงาน.

"อี้เหยี่ยน?"จักรพรรดิที่บีบพนักพิงบนบัลลังก์มังกรแน่น,ดวงตาจดจ้องมองไปยังทหารสังเกตการ,ทั้งประหลาดใจและไม่แน่ใจ.

เหล่าข้าราชบริพารที่ได้ยินต่างก็พูดคุยกันเสียงดัง.

เพราะว่าชื่ออี้เหยี่ยนนั้นมีชื่อเสียงมาก,ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,เซียนเซิงอี้เหยี่ยน,ครั้งหนึ่งคือกองกำลังราชันย์ที่ยิ่งใหญ่! มีชื่อเสียงเลืองลือไปทั่งทวีปศักดิ์สิทธิ์,แม้แต่เหล่าราชวงศ์ราชันย์อื่นๆ,สำหรับเขายังเป็นตัวตนที่น่าเกรงขามไม่แปรเปลี่ยน,นี่เขายังไม่ตายอย่างงั้นรึ? เป็นเขาได้อย่างไร?

หรือว่าจะเป็นคนที่มีชื่อเหมือนกัน! เหล่าข้าราชบริพารต่างก็คาดหวังที่จะได้ยินคำนี้จากทหารสังเกตการ.

"ฝ่าบาท,เป็นอี้เหยี่ยน,ในอดีตคืออุปราชของราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,เซียนเซิงอี้เหยี่ยน!"ทหารสังเกตการที่ได้กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"ฟรึบ!"จักรพรรดิที่ลุกขึ้นยืนจากบัลลังก์ในทันที.

"อี้เหยี่ยน?"

"เป็นเขาได้อย่างไร?"

"เขาคืออี้เหยี่ยน,แล้วเข้าร่วมราชวงศ์จักรพรรดิอย่างงั้นรึ? และยังเป็นเพียงแค่ราชวงศ์จักรพรรดิที่เพิ่งเริ่มเท่านั้น?"

เสียงของเหล่าข้าราชบริพารมากมายต่างก็ส่งเสียงดังอื้ออึ้งด้วยสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่อ.

อี้เหยียน,กับตัวตนเช่นเขา,ทุกคนเข้าใจดี,นับตั้งแต่ตอนแรกที่ได้ยินมาว่าราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งกล้าท้าทายราชวงศ์จักรพรรดิทั้งแปด,ทุกคนต่างก็รู้สึกขบขันแล้ว,ทุกคนต่างก็เชื่อว่าไม่มีทางสำเร็จ,ทว่าหลังจากที่ได้ยินทหารสังเกตการรายงาน,เกี่ยวกับราชวงศ์กษัตริย์รอบๆที่พ่ายแพ้ไม่หยุดหย่อน,ทุกคนต่างก็รับรู้ได้แล้วว่าสถานการณ์นั้นวิกฤติแล้ว,และยังได้ยินอีกว่าจักรพรรดิต้าเจิ้งก็คือจงซาน,ทุกคนที่เปลี่ยนเป็นเงียบไปในทันที,อีกทั้งในเวลานี้ยังพบอีกว่าแม่ทัพที่นับทัพมานั้นคืออี้เหยี่ยน,ทุกคนที่เริ่มหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะอย่างไม่คาดคิด.

ทิศตะวันตก,ราชวงศ์วงศ์จักรพรรดิอีกแห่ง!

"สุ่ยจิงรึ?เขาคือสุ่ยจิงที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวอย่างงั้นรึ? เร็วขนาดนี้เลย? นี่สามารถยึดครองราชวงศ์กษัตริย์มาสามแห่งแล้วรึ?"จักรพรรดิอีกคนหนึ่งที่ตื่นตกใจ.

"ฝ่าบาท,ราชวงศ์กษัตริย์แรกของยอมแพ้ก่อนที่จะเริ่มซะอีก,ส่วนราชวงกษัตริย์ที่สอง,เห็นราชวงศ์กษัตริย์ที่หนึ่งไม่ได้รับความเสียหายก็ยอมแพ้เช่นกัน,รวมถึงราชวงศ์กษัตริย์ที่สาม,ต่างก็ยอมแพ้ตามกันอีก,แล้วจะให้ช้าได้อย่างไร."ทหารสังเกตการณ์ที่กล่าวรายงาน.

"ไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่า,การบัญชาทับของสุ่ยจิงนั้นทรงพลังมาก,แม้แต่การยึดราชวงศ์กษัตริย์ยังเป็นไปด้วยความรวดเร็ว,ไม่,เร็วมากจนแทบไม่มีใครสามารถขวางกั้นได้เลย!"เสนาธิการผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาในทันที.

ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ,ท้องพระโรงของราชวงศ์จักรพรรดิแห่งหนึ่ง.

"ฝ่าบาท,พวกเขาร้ายกาจมาก,ทัพของพวกเขาทรงพลังน่าหวาดกลัวจริงๆ."เสนาธิการคนหนึ่งที่ได้ยินทหารสังเกตการรายงานถึงกับโพรงออกมาเสียงดัง.

"ฝ่าบาท,จงซานก่อตั้งราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งมาได้นานเท่าไหร่กัน? หากแต่กองกำลังของพวกเขากลับร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ? พวกเขาที่บุกทะลวงไร้ซึ่งผู้กั้นขวาง,แล้วพวกเขาโจมตีอย่างไร?"เสนาธิการคนหนึ่งที่กล่าวออกมา.

"เป็นค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,ฝ่าบาท,นี่ต้องเป็นค่ายกลแปดประตูกุญแจทองแน่นอน! "หลังจากที่ได้ยินการอธิบายรายระเอียดเสนาธิการคนหนึ่งที่กล่าวออกมาทันที.

"ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองอย่างงั้นรึ?"จักรพรรดิที่แสดงท่าทางตื่นตกใจ.

"ใช่แล้ว,ฝ่าบาทค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,ซึ่งเคยเป็นค่ายกลลำดับหนึ่งของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,เป็นค่ายกลของราชครู,ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ทว่าหลังจากที่ราชครูได้ตายไป,ได้ส่งต่อให้กับศิษย์ของเขาไท่ซูจื่อ,หลังจากนั้นไท่ซูจื่อก็ได้หายไป,ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองนับเป็นค่ายกลในตำนานของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ฝ่าบาท......."เสนาธิการที่อธิบายออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.

ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง,นี่คือค่ายกลในตำนาน,ของราชครูราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,เป็นค่ายกลที่สั่นสะเทือนไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์ในอดีต,นี่คือค่ายกลแปดประตูกุญแจทองจริงๆรึ?

จักรพรรดิที่กลายเป็นจริงจังหัวใจรัดแน่นทีเดียว.

ส่วนอีกทัพในทิศใต้.

ราชวงศ์จักรพรรดิทิศใต้,ในท้องพระโรง,ทุกคนกลายเป็นเงียบสนิท.

ทั้งจักรพรรดิและเหล่าข้าราชบริพารต่างก็นิ่งฟังรายงานของทหารสังเกตการณ์.

"ฝ่าบาท,กองกำลังของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิง,ได้เปลี่ยนพื้นที่รอบๆกลายเป็นนรกอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว,เจียงซือ,เจียงซือมากมาย,ตราบเท่าที่ถูกมันกัด,จะกลายเป็นเจียงซือ,และมันยังเพ่นพ่านตรงมายังราชวงศ์ของพวกเราแล้ว,น่าสยดสยองยิ่งนัก!"ทหารสังเกตการที่กล่าวเสียงสั่น.

แค่เพียงได้ยิน,เจียงซือมากมายเหลือเกิน,เจียงซือที่กำลังมุ่งตรงมายังเมืองของเขา,เป็นเรื่องที่ทำให้ทุกคนขนหัวลุกเลยทีเดียว,ความแข็งแกร่งของเจียงซือนั้นอาจะเพียงแค่ธรรมดา,แต่จำนวนมันนั้นมีมากมายมหาศาลและยังเพิ่มขึ้นมากมายเป็นจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ,ตราบเท่าที่ถูกมันกัดจะกลายเป็นเจียงซือในทันที,นอกจากนี้,แม้แต่คนที่ตายไป,ล้มลงไป,หรือถูกกัด,จะถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นเจียงซือ,ทุกสิ่งมีชีวิตถูกทำลายสิ้น,ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นเจียงซือไปทั้งหมด.

ทุกคนที่ได้ยินก็รู้สึกหัวใจสั่นไหว,แล้วนี่มันเป็นสงครามที่น่าหวาดกลัวขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?.

"เจียงซือ,"จักรพรรดิที่ไม่อยากเชื่อ,จะมีกองทัพเช่นนี้ในโลกด้วยรึ?

"ฝ่าบาท,เฉินจับมาได้ตนหนึ่ง,ตอนนี้อยู่ที่ด้านนอกตำหนักแล้ว."ทหารสังเกตการที่กล่าวออกมาในทันที.

"นำเข้ามา!"จักรพรรดิที่ออกคำสั่ง.

คนหลายคนที่ยกนำเจียงซือที่ถูกผูกรัดด้วยเชือกเข้ามา,เจียงซือที่ไม่มีความคิด,ร่างกายที่ถูกรัดแน่น,กำลังดิ้นไปมาอยู่.

"ฮึมๆ"เจียงซือที่กำลังตะเกียกตะกาย.

"ปัง!"

และทันใดนั้นขณะที่เจียงซือถูกนำเข้ามาด้านใน,เจียงซือก็ดิ้นอย่างรุนแรง,ก่อนที่จะวิ่งตรงเข้าไปกัดคนผู้หนึ่งบนไหล่.

"ฉับ!"

ทหารสังเกตการที่ตวัดดาบฟันไปที่หัวของเจียงซือในทันที.

เหล่าราชบริพารเต็มไปด้วยความหวาดกลัว,ทว่าเจียงซือได้ตายไปแล้ว,หากแต่พิษยังอยู่,และคนที่ถูกกัดก่อนหน้านี้,ทันใดนั้นดวงตาเปลี่ยนเป็นแดงซ่าน.

"โฮกกกก"

เสียงคำราม,ดังไปทั่วท้องพระโรง,ก่อนที่จะพุ่งเข้าหาจักรพรรดิ.

"ตูมมมมมมมม!"


ฝ่ามือของจักรพรรดิฟาดออกไปสังหารเจียงซือที่พุ่งเขามา,ระเบิดออกไป,กระจายไปทั่วท้องพระโรง,ทุกคนในเวลานี้เปลี่ยนเป็นเงียบงัน,หัวใจที่หวาดผวาขวัญหนีดีฝ่อกับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น