Immortality Chapter 494 Builds up Grandmist Purple Qi

Immortality Chapter 494  Builds up Grandmist Purple Qi

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 494  หลอมปราณเมฆม่วง.

Chapter 494  Builds up Grandmist Purple Qi

炼化鸿蒙紫气

  หลอมปราณเมฆม่วง.

บนท้องฟ้า,กำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล,ถูกปกคลุมด้วยพลังก่อกำเนิดอย่างรวดเร็ว,ขวานของกู่เฉิงตงในเวลานี้ถูกผลักดันกลับมา,ขวานสะบั้นสวรรค์,ตกลงมาหากู่เฉิงตงก่อนที่จะแตกสลายหายไปพร้อมกับกู่เฉิงตง

เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

รอยแตกแยกบนสวรรค์ยังคงอยู่,รอยแตกแยกของกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพการที่ค่อยๆเลือนหาย,พลังของกู่เฉิงตงหายไปแล้ว,กู่เฉิงตงไม่สามารถใช้พลังได้แล้ว,แม้นแต่สละร่างกาย,และได้ทำทุกอย่างแล้ว.

สวรรค์ไม่พังทลาย,ม่านก่อเกิดบรรพการ,ไม่สามารถทะลวงเปิดได้.

กู่เฉิงตงล้มเหลว,และยังต้องชดใช้ด้วยราคาที่สูงลิ่ว,ทั้งร่างกายและวิญญาณ,พลังวิญญาณของเขาในเวลานี้ได้สลายหายไปหมดแล้ว.

พลังที่ทุ่มไปทั้งชีวิต,ทำได้แค่สับปราณเมฆม่วงเล็กน้อยให้ล่วงหล่นลงมา.

ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ต่างก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้า,การแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี,ด้วยการใช้พลังของกู่เฉิงตงทั้งหมด,ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่สามารถแยกสวรรค์ได้.

พลังก่อกำเนิดตอนนี้ได้ฟื้นฟูปกคลุมกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาลช้าๆ,พร้อมกับค่อยหายไปจากสายตาของคนทุกคน.

ท้องฟ้าที่แยกออกมาก่อนนี้เองก็ค่อยๆฟื้นฟูกลับมาช้าๆ,หลังจากนั้น,ก็ค่อยๆหายไป,ไม่สามารถมองเห็นบรรยากาศเหมือนก่อนหน้านี้อีกแล้ว.

ส่วน,เมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์เองก็ไม่มีเหลือเช่นกัน,กู่เฉิงตงได้ตายไปแล้ว,มันได้หายไปแล้ว,กู่เฉิงตงราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวได้เสด็จสู่สวรรคตแล้ว,เวลานี้ได้ถูกลบไปจากทวีปศักดิ์สิทธิ์แล้ว.

เรื่องราวของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวในเวลานี้,เต็มไปด้วยความอาลัยต่อคนมากมาย.

กู่เฉียนโหยวที่ร้องไห้น้ำตานองหน้า,ไม่อยากเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น.

เซิ่งซ่างตายแล้ว? กับตัวตนที่ทรงพลัง,ตายได้อย่างไร? จะต้องรู้ด้วยราชวงศ์สวรรค์นั้นคือสิ่งที่ดีที่สุดของนาง,ไม่ใช่พ่อบุญธรรมอ๋องเจิ้งอี้,ทว่าเป็นฝ่าบาท,คนที่ห่วงใยนาง,ที่ดูแลนางเหมือนกับบุตรสาวของตัวเอง,เขาที่มอบความรู้ทุกอย่าง,สอนทุกอย่างให้กับนาง,ช่วยนางฝึกฝน,ไม่ใช่แค่เพียงนางเท่านั้น,ประชาชนทุกคนต่างก็ให้ความเคารพ,ทรงเกียรติที่แม้แต่ไท่จื่อไม่สามารถเทียบได้เลย.

ฝ่าบาทตายแล้ว? ไม่ใช่ความจริง? เป็นไปได้ด้วยรึ?

เห็นดวงตาของกู่เฉียนโหยวที่เต็มไปด้วยท่าทางหวาดผวา,จงซานที่เข้าไปพยุงนาง,ปลอบโยนนางเอาไว้.

ไม่ไกลออกไปนั้น,เซียนเซิงซือ,อาต้า,อาเอ้อ,จื่อเห่า,ชิงหงและคนอื่นๆ,ต่างก็เข้ามาล้อมรอบ,ปกป้องจงซาน.

บนท้องฟ้า,หลังจากที่ปราณหมอกม่วงระเบิดออกมา,ก็กระจายไปยังทิศทางต่างๆ,กว่าแปดสิบจุด.

เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่กำลังจากไปนั้น.

ไม่ไกลออกไป,กลุ่มก้อนของหมอกเมฆม่วงที่กระเด็ดออกไป,เหล่าผู้ฝึกตนสิบคนกลุ่มหนึ่งที่พุ่งตรงไปยังพื้นที่แห่งหนึ่ง,ทว่าพวกเขากับถูกกระแทกลอยออกไป.

หมอกเมฆม่วง,ที่เป็นรูปเป็นร่างเหมือนกับขนนก,หากแต่กลับมีขนาดใหญ่,และมีพลังกดดันวิญญาณมหาศาล,เหล่าผู้ฝึกตนทั้งสิบที่มีพลังก่อตั้งวิญญาณถึงกับลอยเคว้ง.

ผู้ฝึกตนทั้งสิบรับรู้ทันทีว่าไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้,ตอนนี้ได้ถอยห่างออกมาอย่างรวดเร็ว.

กลุ่มก้อนของหมอกเมฆม่วง,ที่ล่วงหล่นลงไปบนภูเขาลูกหนึ่ง.

ต้องไม่ลืมว่าภูเขามากมายก่อนหน้านี้พังทลายลงจากการโจมตี,ทันใดนั้นภูเขาลูกนั้นกลับมามีชีวิตเหมือนเดิม,และยังมีปราณวิญญาณมากมายมีแม่น้ำสายใหญ่,ที่ไหลพัดผ่าน,อีกทั้งยังดูแข็งแกร่งมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม,ส่องประกายแสงระยิบระยับ.

คาดไม่ถึงเลยว่าภูเขาที่พังทลายไป,ด้วยหมอกเมฆม่วงล่วงหล่นลงไป,สามารถที่จะฟื้นฟูภูเขาที่พังทลายไปกลับคืนมาได้.

จากนั้น,เทือกเขาที่หมอกเมฆม่วงหล่นลงไปนั้น,ได้แผ่พลังวิญญาณมหาศาลออกไปมากมาย,แม้แต่พืชพรรณยังเติบโตขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง.

ทุกๆคนที่ตื่นตระหนกตกใจ,หมอกเมฆม่วงทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?

ทันใดนั้น,จงซานที่ได้ยินคำพูดของตี้เสวียนชาที่บอกเขาก่อนหน้านี้.

"จงซาน,ข้าจะดึงหมอกเมฆม่วงมา,มันมีขีดจำกัดของมัน,เจ้ารีบนำมันกลับไปสกัดกลั่น,ก่อนที่มันจะสลายหายไป,ระวังตัวด้วย!"ตี้เสวียนชาที่ส่งเสียงตรงมายังหูของตี้เสวียนชา.

หมอกเมฆม่วงอย่างงั้นรึ? ตี้เสวียนชาที่มีระดับสวรรค์แท้,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะทำการรวบรวมมันมาให้เขาอย่างงั้นรึ?

ไม่ใช่ว่ามันจำเป็นต่อระดับสวรรค์แท้ด้วยหรอกรึ? หรือว่าเขาเพียงทำการรวมรวมมันมาให้เขาเท่านั้น.

หากไม่รวบรวมมันมาล่ะก็,มันจะล่วงหล่นลงสู่ผืนปฐพี,และกลายเป็นปราณวิญญาณให้กับผืนปฐพี?

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,บางที่นี่อาจจะเป็นเจตจำนงของสวรรค์,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีปราณหมอกม่วงพุ่งตรงมายังทิศทางของเขา.

"ไม่ได้การ,ยกเว้นผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ไม่มีใครมีความสามารถพอ,พวกเรารีบหนีเร็วเข้า."เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาในทันที.

เห็นชัดเจนว่าเซียนเซิงซือมาจากโลกใบใหญ่,ย่อมรับรู้เรื่องนี้ดี.

หากแต่จงซานจะยอมรึ? หมอกเมฆม่วง,ตอนนี้มันถูกส่งมาแล้ว,เขาไม่ทิ้งโอกาสไปแน่,เขาจะต้องรับมันมา.

"วูซซซ."

ดวงตาของจงซานที่จดจ้อง,จากภายในร่างกายของเขามีภาพเลือนๆโปร่งใสพุ่งออกไป,ทุกคนที่รู้สึกราวกับว่าอากาศที่โบกสะบัดพัดผ่านร่างของพวกเขาไป.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ปากที่กว้างใหญ่โตของมันที่อ้าปากกว้าง,พร้อมกับกลืนหมอกเมฆม่วงเข้าไปในทันที.

พลังมากมายมหาศาล,ที่ถูกกลืนเข้ามาในร่างของมัน.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กลืนหมอกเมฆม่วงลงไปก่อนที่จะถูกดึงกลับเข้าสู่ร่างของจงซานในทันที.

จงซานที่รู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก,จ้องมองไปยังพื้นที่รอบๆ,หมอกเมฆม่วงในเวลานี้กำลังสลายหายไป,เขารับมันไว้ได้,ก่อนที่มันจะล่วงลงพื้น,ตอนนี้ไม่มีเหลือแล้ว.

"ถอย!"จงซานไม่สนใจทุกคนที่เต็มไปด้วยความตื่นตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น,เขาที่พยุงร่างกู่เฉียนโหยวที่ร้องไห้,จากไปในทันที.

จงซานจำเป็นต้องหาสถานที่เพื่อสกัดกลั่นมันก่อน.

หมอกเมฆม่วง,นี่คือหมอกเมฆม่วง,ถึงแม้ว่าจะเป็นแปดหางสวรรค์กินมันเข้าไป,หากแต่เขาก็จะได้รับผลประโยชน์มาด้วยเช่นกัน.

หลังจากนั้นสามวัน,เมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์เดิม.

สถานที่แห่งนี้เดิมที่เป็นเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,ทว่าในเวลานี้กลายเป็นหลุมใหญ่ยักษ์,กู่เฉิงตงที่ล่วงหล่นลงมาจากการแยกกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล,เขาที่จมลึกลงไปใต้พื้น,ภูเขารอบๆที่พังเสียหาย,พื้นที่รอบๆกลายเป็นซากปรักหักพังจากเหตุการณ์แยกสวรรค์ในครั้งนี้.

กู่เฉิงตงตายแล้ว,ตายอย่างสมบูรณ์แบบ,ร่างกายที่สลาย,ขวานยักษ์ของเขาเองที่แตกหักเสียหาย,ท้ายที่สุดก็ถูกหลอมเข้ากับหมอกเมฆม่วงและระเบิดออกไปพร้อมกันแล้ว.

ส่วนอักขระเฉินเซอ,ก็ได้ถูกทำลายสลายสิ้นแล้ว,มีเพียงแค่ตราราชวงศ์สวรรค์ของกู่เฉิงตงที่ยังคงอยู่อย่างเดียว.

ไมว่ากู่เฉิงตงจะทำสำเร็จหรือไม่,หากแต่การกระทำของเขาในการแยกสวรรค์ในครั้งนี้ต่างก็ประทับอยู่ในใจของคนทุกคน,ไม่มีใครกล้าดูแคลนเขา,กับการกระทำของเขานับเป็นคนแรกในโลกใบนี้เลยก็ว่าได้!

กับการเย้ยหยันคนที่อำนาจเทียมสวรรค์,ไม่ใช่ว่าเป็นการดูถูกตัวเองไปด้วยหรอกรึ?

เซิ่งซ่างได้จากไปแล้ว,ราชวงศ์สวรรค์ได้ล่มสลายไปพร้อมกับกู่เฉิงตง,หากแต่ประชาชนทุกคนต่างก็ยังคงจดจำกู่เฉิงตงไว้ภายในใจเป็นอย่างดี.พร้อมกับสร้างสุสานที่ยิ่งใหญ่ขึ้นที่เมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์.

 ป้ายวิญญาณขนาดใหญ่,ตอนนี้ถูกสร้างขึ้นที่เมืองบรรพกาลศักดิสิทธิ์เดิม.

สี่ไท่จื่อ,ได้สวมชุดไว้ทุกข์,พร้อมกับคุกเข่าอยู่ภายในสุสานกู่เฉิงตง.ซึ่งได้ทำการฝังฉลองพระองค์ของกู่เฉิงตงเอาไว้.

สุสานของกู่เฉิงตงนั้นไม่มีร่าง,มีเพียงแค่หลุมขนาดใหญ่,เป็นสุสานที่มีเพียงชุด,หากแต่สถานที่แห่งนี้ไม่ธรรมดา,ดูลึกลับน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.

หลุมขนาดหนึ่งล้านจั้งของกู่เฉิงตง,ที่ด้านในนั้นมี"แผ่นดินแม่"ที่สลายและหลอมรวมเข้ากับหมอกปราณม่วง,แม้ว่าจะดูธรรมดาทั่วไป,ทว่าภายในกับเต็มไปด้วยพลังวิญญาณมากมายหนาแน่นอยู่เป็นจำนวนมาก.

นี่เป็นหนึ่งสัญลักษณ์,หนึ่งในสัญลักษณ์ของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,และได้กลายเป็นสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว,ดูลึกลับ,ไม่มีใครกล้าล่วงเกิน,แม้แต่สี่ไท่จื่อเอง,ก็ไม่มีใครกล้าครอบครองเช่นกัน.

ทุกคนที่มาไว้ทุกที่หน้าหลุมยักษ์มากมาย,ซึ่งได้มีจัดกระถางธูปเอาไว้มากมาย,คนมากมายที่มาแสดงความเคารพ,แม้แต่จุดธูปและเผากระดาษเงินกระดาษทองด้วย.

บนภูเขาที่ห่างออกไปจากเมืองบรรพกาลเดิม.

กองกำลังจงยังคงปิดล้อมพื้นที่รอบๆ,มีผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้หลายคนที่กำลังปกป้องจงซาน.

กู่เฉียนโหยวที่มีชิงหงคอยปลอบ,ตอนนี้ดีขึ้นมาแล้ว,ส่วนจงซานนั่นกำลังปิดตัวฝึกฝนอยู่นั่นเอง.

หมอกเมฆม่วงที่จงซานใช้แปดหางสวรรค์กลืนมันเข้ามา,ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้,ยังเก็บมาได้เพียงแค่บางส่วนเท่านั้น,สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบจะกลืนมันเขามาก้อนใหญ่?

จงซานรับรู้ว่าหมอกเมฆม่วงนี้มีพลังที่ยิ่งใหญ่,ไม่เพียงแต่ตอบสนองกับทุกสิ่งทุกอย่าง,มันยังมอบปราณวิญญาณที่ทำให้เกิดธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ขึ้นมาได้.

เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์เป็นอย่างมาก,แม้แต่แปดหางสวรรค์ที่กลืนกินมันเข้ามายังต้องใช้เวลาถึงสามวันในการสกัดกลั่น.

ท้ายที่สุดพลังงานบริสุทธิ์ก็ได้ถึงส่งให้กับร่างของจงซาน.

"เปรี้ยง!!!"

วิญญาณเทวะของจงซานที่ขยายใหญ่ขึ้น,พร้อมกับยกระดับไปอีกขั้น,วิญญาณเทวะในเวลานี้ปรากฏแสงสีทองที่แผ่ออกมามากมายนับไม่ถ้วน.

ทะลวงระดับ,ท้ายที่สุดก็ยกระดับพลังฝึกตนได้,ระดับจักรพรรดิแท้,จงซานได้ก้าวมาถึงระดับจักรพรรดิแท้แล้ว.

ระดับจักรพรรดิแท้,หมายความว่าสามารถสัมผัสได้ถึงสวรรค์และปฐพีได้แล้ว,ไม่จำเป็นต้องมองด้วยตา,หากแต่มองด้วยวิญญาณเทวะ,ก็จะสามารถมองเห็นร่องรอยของพลังฟ้าดิน,มองเห็นกฎเกณฑ์ของสวรรค์?

อย่างไรก็ตาม,พลังนี่ยังนับว่าอ่อนแอ,ไม่สามารถเทียบกับเคล็ดวิชาหงหลวนเทียนได้เลยแม้แต่น้อย,ที่สามารถมองเห็นกฎเกณฑ์ของฟ้าดิน,ด้วยดวงตาทะลายกฏเกณฑ์.

สายฟ้าสวรรค์ผันแปร!

นี่คือวิชาที่เขาได้รับมาจากเสวียนหยวนเมื่อครั้งมีระดับหลอมกายธาตุ,ที่จริงแม้เขาจะก้าวผ่านระดับหลอมกายธาตุ,วิชานี้ก็จะไม่สมบูรณ์,เมื่อเขาก้าวมาถึงระดับจักรพรรดิแท้,ก็ยังสามารถฝึกฝนต่อไปได้อีก.

ทันทีที่ทะลวงระดับจักรพรรดิแท้ได้,เมฆสายฟ้าไม่ได้มีขนาดใหญ่โตเหมือนเมื่อก่อนแล้ว,ทว่าภายในดวงตาของจงซาน,นั่นส่องประกายแสงสดใส,สามารถที่จะสร้างเมฆสายฟ้าขึ้นมาได้,เหมือนกับสวรรค์,ของเหล่าระดับสวรรค์แท้ได้เลย.

นอกจากนี้แม้ว่าจะมีระดับจักรพรรดิแท้,แต่ด้วยวิชาสายฟ้าผันแปรนั้นได้ยกระดับแม้แต่สร้างเมฆสายฟ้าสวรรค์ได้เลย,สามารถที่จะยกระดับพลังของเมฆสายฟ้าสวรรค์ได้ถึงร้อยเท่า.

แม้ว่าเมฆสายฟ้าตอนนี้ยังแปรเปลี่ยนได้เพียงเล็กน้อย,ทว่าสายฟ้าสวรรค์ของเขานั้น,ก็ทำให้เพิ่มพลังขึ้นอีกได้อีกหลายเท่า,ทันทีที่เมฆสายฟ้าสวรรค์เสร็จสมบูรณ์จะยิ่งทำให้เขามีพลังมากมายยิ่งขึ้น.

สายฟ้าสวรรค์แปรผันนี้เป็นวิชาที่ไม่ธรรมดาเลยแม้แต่น้อย.

ระดับของจักรพรรดิแท้มีทั้งหมดสิบขึ้น,ทว่าด้วยพลังที่แปดหางสวรรค์ส่งมาให้เขานั้นมากมายนับไม่ถ้วน,ไม่เพียงแต่ยกระดับไปถึงระดับสวรรค์แท้,ทว่ายังทำให้เขาก้าวไปถึงระดับจักรพรรดิแท้ขั้นที่สองอีกด้วย.

 นี่คือตัวตนที่ต่อต้านสวรรค์โดยแท้,ด้วยพรสวรรค์ทางร่างของของจงซาน,หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นการจะก้าวไปถึงระดับก่อตั้งวิญญาณแทบจะเป็นความฝันที่โง่งมด้วยซ้ำ,ทว่าจงซานเวลานี้กลับสามารถทะลวงไปยังระดับจักรพรรดิแท้,และยังก้าวไปถึงระดับจักรพรรดิแท้ขั้นที่สองเลยรึ?

ในครั้งนี้อาจจะไม่นับว่าเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่ที่สุด,การเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่ที่สุดควรจะบอกว่าเพราะเขามีแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบมากกว่า.

ปราณเมฆม่วง,สิ่งนี้ให้พลังวิญญาณมหาศาล,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,เวลานี้หางของมันไม่ได้มีรูปร่างเป็นเงาเลือนๆอีกต่อไป,หากแต่สามารถที่จะเปลี่ยนให้กลายเป็นรูปร่างของเข็งธรรมดาได้แล้ว,แม้แต่สามารถแปรเปลี่ยนเป็นวัสดุหรือโลหะได้อีกด้วย.

แม้แต่ตอนนี้สามารถที่จะปล่อยออกมาจากร่าง,และมายืนอยู่บนไหล่ของจงซานได้,ร่างกายของมันอาจจะมีขนาดเล็ก,หากแต่หางทั้งแปดที่กวัดแกว่งไปมานั้นงดงามมาก,ราวกับหางจิ้งจอก,ที่นับวันยิ่งเติบโตเท่าไหร่,ก็ยิ่งงดงามมากขึ้นเท่านั้น.

จงซานเชื่อว่าด้วยแปดหางสวรรค์แห่งจบจบในเวลานี้,ต่อหน้าระดับจักรพรรดิแท้ไม่มีทางพ่ายแพ้อย่างแน่นอน,มีเพียงระดับราชันย์แท้ที่อาจจะมีปัญหา,ทว่าแม้จะเป็นระดับจักรพรรดิแท้ขั้นปลายก็ตามที,หากเจอแปดหางสวรรค์,ก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย.

จงซานที่เก็บแปดหางสวรรค์เข้ามาในร่าง,ก่อนที่จะเดินออกมาจากการเก็บตัวในครั้งนี้.

"สายตาของทุกคนที่กำลังจับจ้องมองมายังจงซาน.

กู่เฉิงตงได้ตายไปแล้ว,ทุกคนไม่จำเป็นต้องสงสัยอีกต่อไป,พวกเขาไม่ใช่คนของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวอีกแล้ว,ทว่าตอนนี้ได้กลายเป็นคนของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งอย่างไม่ต้องสงสัย.

"จงซาน,สุสานไท่กู่,ที่นั่นมีการสร้างป้ายวิญญาณฝ่าบาท,ข้าต้องการไป!"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยดวงตาที่แดงซาน.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.