วันพุธที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 493 War casualty

Immortality Chapter 493  War casualty

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่493 สวรรคต.


Chapter 493  War casualty
สวรรคต.

กู่เฉิงตงยังคง,ตวัดขวานสะบั้นสวรรค์ทำลายพลังก่อกำเนิดต่อไป.

สนามพลังที่น่าเกรงขามที่กวาดออกไปรอบๆทิศ,ท้องฟ้าที่สั่นคลอนไปมา.



ใบหน้าของกู่เฉิงตงที่มีโลหิตไหลออกมาที่มุมปาก,เห็นได้อย่างชัดเจนทุกครั้งที่โจมตีออกไป,ยิ่งทำให้เขาได้รับบาดเจ็บภายในมากขึ้น.

"พรึดๆๆๆ"

ท้ายที่สุด,กู่เฉิงตงก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป,พร้อมกับพ่นโลหิตคำโตออกมา.

โลหิตที่ไหลเป็นทาง,ทว่าหลังจากพักครู่หนึ่ง,อาการดีขึ้น,กู่เฉิงตงก็ไม่หยุด,ยังคงโจมตีต่อไป!

"ฝ่าบาทพ่นโลหิตแล้ว!"ใบหน้าของกู่เฉียนโหยวที่เต็มไปด้วยความกังวล.

"กู่เฉิงตงที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,หากแต่อีกไม่นาน,ตราบเท่าที่เขาสะบั้นสวรรค์สำเร็จ,วาสนาของโลกใบใหญ่ก็จะเติมเต็มความยากลำบากทั้งหมดที่เขามี,และร่างของเขาก็จะได้รับวาสนาก้อนใหญ่นับพันเท่า,อาการบาดเจ็บทั้งหมดของเขาจะหายไปในทันที,และพลังฝึกตนของเขายังเพิ่มขึ้นอีกด้วย."ตี้เสวียนชากล่าว.

"ตูมมมมมมมมม"

เสียงระเบิดดังก้องครั้งแล้วครั้งเล่า,ขวานสะบั้นสวรรค์ที่ยังคงสับลงไป,กู่เฉิงตงที่ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก,ทว่า,ตอนนี้จวนจะสำเร็จแล้ว.

ม่านพลังก่อกำเนิด,ท้ายที่สุดก็เหลือเพียงอีกนิดเดียว.

คลืนนน,พลังก่อกำเนิดถูกสะบั้นออกแล้ว.

เห็นภาพที่เกิดขึ้น,ทุกคนที่รอคอยเฝ้ามองอยู่,ต่างก็ส่งเสียงเชียร์กันดังสนั่น,ทะลวงแล้ว,ม่านก่อกำเนิดทะลวงได้แล้ว!

สีหน้าแววตาของผู้คนมากมายที่เต็มไปด้วยความยินดี,ม่านพลังก่อกำเนิดพลังทลายแล้ว,ท้ายที่สุดก็เปิดออกแล้ว.

ม่านพลังก่อกำเนิดถูกตัดออกเป็นชิ้นๆ,แสงสีม่วงที่ผุดออกมา,พุ่งตรงลงมายังด้านล่าง,ทั่วโลกที่ปกคลุมไปด้วยแสงสีม่วง,ทำให้พลังวิญญาณของทวีปศักดิ์สิทธิ์ทันใดนั้นก็เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า,แสงสีม่วง,เต็มไปด้วยความสมบูรณ์ของพลังวิญญาณที่มากมายไร้ที่สิ้นสุด.

"ท้ายที่สุด,ก็ถึงกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น.

ไม่เพียงแต่ตี้เสวียนชาเท่านั้น,เหล่าผู้ฝึกตนที่กำลังมองอยู่เมื่อมองไปยังกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาลแล้วต่างก็ตื่นเต้นกันทั้งนั้น.

แสงสีม่วงในเวลานี้,ที่กระจัดกระจายไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,เป็นแสงที่มาจากำแพงม่วง,มีอักษรรูนมากมายที่กำลังโคจรอยู่รอบๆกำแพง,เต็มท้องฟ้า,ซึ่งเต็มไปด้วยพลังแห่งกฏของสวรรค์มากมายนับหมื่น.

กำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล.นี่คือกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาลอย่างงั้นรึ?

อักขระเฉินเซอที่ปลดปล่อยแสงออกไปล้านล้านสาย,ไม่สามารถเข้าใกล้กำแพงม่วงได้เลย,หรือแม้แต่พลังก่อกำเนิดเองก็ด้วยเช่นกัน.

ทว่าดูเหมือนว่าม่านพลังก่อเกิดนั้นจะยังไม่สิ้นฤทธิ์,มันยังคงค่อยฟื้นฟูช้าๆ,แม้ว่าจะไม่ได้รวดเร็วนัก,หากกู่เฉิงตงไม่ลงมือ,ทุกอย่างที่ทำไปจะต้องเสียเปล่า.

กู่เฉิงตงจะต้องเร่งรีบทำลายกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล,ทว่ากู่เฉิงตงในตอนนี้ได้รับบาดเจ็บหนัก,หากเขายิ่งเร่งรีบ,ก็จะยิ่งได้รับบาดเจ็บยิ่งกว่าเดิม.

หากแต่ตราบเท่าที่ผ่านเข้าไปในโลกใบใหญ่ได้,วาสนามากมายจะต้องเข้าสู่ร่างของขา,และฟื้นฟูกลับมาอย่างแน่นอน.

ดวงตาของกู่เฉิงตงที่ไร้ซึ่งลังเล,ดวงตาเบิกกว้าง,รวบรวมพลังอีกครั้ง,ขวานสะบั้นสวรรค์,ตอนนี้ถูกถ่ายเทพลังลงไป,ขวานใหญ่ยักษ์ที่ทรงพลังก็พุ่งตรงไปยังกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล,จะสำเร็จหรือล้มเหลวก็ขึ้นอยู่กับกระบวนท่าเดียว.

"ตูมมมมมมมมมมม"

พลังที่มากมายไร้ที่สิ้นสุดพุ่งเข้าชนอย่างรุนแรง,และในเวลาเดียวกันพลังสะท้อนก็รุนแรงเป็นอย่างมาก,มันได้กระแทกกลับมายังร่างของกู่เฉิงตงในทันที.

"ตูมมมม"

กู่เฉิงตงที่ล่วงหล่นลงมาบนพื้นดิน,กระแทกลงบนผืนปฐพีเกิดเสียงดังสนั่น,กลายเป็นหลุมขนาดมหึมา.

บนท้องฟ้า,กำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาลนั้น,ไม่มีรอยเลยแม้แต่นิดเดียว.

กระแสงลมที่อัดกระหน่ำ,กระจายไปทั่วพื้นดิน,สนามพลังที่รุนแรงนี้,แม้แต่ตี้เสวียนชา,ยังต้องสูดหายใจที่เย็นเยือบเข้าไป.

ไม่คิดเลยว่ากำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาลจะไม่ได้รับความเสียหายเลยสักนิด? แล้วจะทำได้อย่างไร? แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?

พลังของขวานยักษ์กู่เฉิงตงนั้น,ไม่ต้องบอกว่าทรงพลังขนาดใหน,พลังที่สามารถฉีกอากาศเป็นรูได้,พลังที่สามารถพัดเป่าไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ได้รับผลอะไรเลย.

"พรึดๆๆ"

กู่เฉิงตงที่พ่นโลหิตอีกครั้ง,ก่อนที่จะขยับร่างพุ่งลอยขึ้นไปบนอากาศอีก.

เพราะเขาจะต้องเร่งรีบ,เนื่องด้วยพลังก่อกำเนิดนั้นกำลังฟื้นฟูกลับมาเร็วขึ้นกว่าเดิม.

กู่เฉิงตงที่ยังคงบังคับให้อักขระ,เฉิงเซอ,ปลดปล่อยแสงระงับพลังก่อกำเนิด,เขาที่กระชับขวานแน่นจดจ้องมองไปยังกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล,ไม่ได้การ? ไม่เป็นอะไรเลยรึ?

กู่เฉิงตงไม่เชื่อว่าจะไม่สามารถทำลายได้,เขาจะต้องทำลายผนึกบรรพกาลนี้,จะต้องทำลายให้ได้.

ม่านพลังก่อเกิดตอนนี้กำลังฟื้นฟูใกล้เข้ามาแล้ว,เข้ามาเรื่อยๆ,ระยะห่างของกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาลที่น้อยลงเรื่อยๆ,น้อยลงเรื่อยๆ.

"ฝ่าบาททำอะไร? มันไม่สามารถแยกได้แล้ว!"กู่เฉียนโหยวที่ตะโกนออกไปด้วยความเป็นห่วง.

"ไร้ประโยชน์,ไร้ประโยชน์แล้ว,การโจมตีตอนนี้ไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง,กู่เฉิงตงไม่สามารถทำลายม่านพลังที่ร้ายกาจนี้ได้แล้ว."ตี้เสวียนชาที่ส่ายหน้าไปมา.

ไม่สามารถที่จะแยกสวรรค์ได้จริงๆรึ?

สายตาของผู้คนมากมายที่เปลี่ยนเป็นเศร้าใจ,ไม่สามารถแยกสวรรค์ได้จริงๆรึ?

ในเวลานั้น,ทั่วร่างของกู่เฉิงตงทันใดนั้นก็ปรากฏเพลิงลุกไหม้เรื่อๆขึ้น,เพลิงสีทองที่ไหม้ไปทั่วร่างกาย,ดวงตาของกู่เฉิงตงทีกลายเป็นสีแดง,ขวานยักษ์สะบั้นสวรรค์,ก็มีไฟลุกไหม้ขึ้นเช่นกัน,และทันใดนั้นกลิ่นอายพลังที่ยิ่งใหญ่ก็แผ่ออกมาอย่างรุนแรง.

พลัง,พลังที่ไร้ที่สิ้นสุด,จู่ๆก็ลุกโชนขึ้นมาในทันที.

"กู่เฉิงตงจะลงมือเต็มที่เลยจริงๆรึ?"ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา.

"หมายความว่าอย่างไร?เซิงซ่างกำลังทำอะไร?"กู่เฉียนโหยวที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชาด้วยท่าทางเป็นกังวลอย่างที่สุด.

"เขาได้เผาไหม้อายุไขของตัวเอง,เพื่อเพิ่มพลัง,เตรียมตัวที่จะใช้พลังทั้งร่าง,เพื่อที่จะมอบให้ขวานยักษ์ในการโจมตีครั้งสุดท้าย.

"เตรียมสละร่างกายของตัวเองอย่างงั้นรึ? เซิ่งซ่างคิดจะใช้ร่างกายของตัวเองเพื่อทำลายกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพการอย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยคำพูดขวัญหนีดีฝ่อ.

เตรียมจะเผาร่างของตัวเอง,เพื่อดึงพลังทั้งหมดออกมา,แม้แต่ใช้อายุไขทั้งหมดของตัวเอง,เพื่อทุ่มพลังโจมตีออกไป,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นพลังที่น่าหวั่นเกรงยิ่งกว่าวิชากายาเทพอสูรของจงซานซะอีก.

"สละตัวเองรึ? ไม่จำเป็นต้องทำเลยแม้แต่น้อย,การทำเช่นนี้,หากพลาด,ร่างของกู่เฉิงตงจะถูกทำลายสลายหายไปแม้แต่วิญญาณ,หากสำเร็จ,กำแพงม่วงก่อเกิดพังทลายลง,วาสนาจากโลกใบใหญ่จะฟื้นฟูร่างของเขาขึ้นมาในพริบตาเดียวเช่นกัน."ตี้เสวียนชากล่าว.

"หากไม่ชนะ,ก็พ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจ.

"ชนะเพื่อต่อชีวิต,พ่ายแพ้คือตายอย่างสมบูรณ์."ตี้เสวียนชากล่าว.

"แน่นอนต้องสำเร็จ,ต้องสำเร็จแน่นอน!"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวภาวนา.

ดูเหมือนว่ากับเรื่องที่กู่เฉิงตงที่กำลังทำนี้,ตี้เสวียนชาได้ให้จงซานแจ้งเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาให้ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว.

เหล่าผู้ฝึกตนมากมายเองก็รับรู้ด้วยเช่นกัน,พวกเขาที่ถอยออกห่างจากพื้นที่ดังกล่าวออกไปไกลยิ่งกว่าเดิม.

ไท่จื่อทั้งสี่ของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวได้ออกคำสั่งให้ทุกคนถอยออกไปอย่างรวดเร็ว.

ในเวลานี้พลังของกู่เฉิงตงที่ก้าวผ่านระดับเซียนไปแล้ว,เขาได้รวบรวมพลังทั้งหมดที่มี,เตรียมแลกชีวิตในการโจมตีครั้งสุดท้าย.

ม่านพลังก่อเกิดตอนนี้ค่อยๆฟื้นกลับมา,เข้าใกล้มากแล้ว.

พริบตาเดียวที่ม่านพลังก่อเกิดเตรียมผสานกันนั้น.

กู่เฉิงตงก็ลงมือในทันที,ดวงตาที่เต็มไปด้วยสีแดงโลหิต,แขนทั้งสองข้างเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปน,ขวานยักษ์ที่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.

"เปิด!!!"

เสียงคำรามของกู่เฉิงตงที่ดังลั่นสนั่น,เพลิงสีทองที่ลุกไหม้ท่วมขวัญยักษ์,พร้อมกับพุ่งตรงไปยังกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล.

"ตูมมมมมมมมมมมมมม"

ขวานยักษ์ที่ทรงพลัง,ถูกกู่เฉิงตงปล่อยออกไป,พุ่งฉีกกระชากท้องฟ้าเป็นสาย.

ทวีปศักดิ์สิทธิ์ในเวลานี้,ขุนเขาทั้งหมด,แม่น้ำสายใหญ่สายเล็ก,ด้วยพลังที่มากมายที่ปะทุกวาดออกไปนี้,เกิดแผ่นดินไหวใหญ่,เกิดสึนามิลูกใหญ่,เกาะมากมายที่สั่นไปมาไม่หยุด.

การโจมตีของขวานยักษ์,ฟาดฟันตรงไปยังกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล.

คลื่นพลังที่บ้าคลั่ง,ที่ปัดเป่าม่านพลังก่อเกิดก่อนหน้าให้แยกออกจากกัน.

"ทะลวง! ทะลวง!"

เสียงของผู้คนมากมายที่เอ่ยออกมาเสียงดัง,คนมากมายที่เริ่มตะโกน,คำว่าทะลวง,ทะลวง.

เกิดรอยแยก,เป็นใยแมงมุมที่ยืดยาวออกไป,ด้วยพลังของขวานที่มีเปลวเพลิงลุกไหม้ที่รุนแรง.
 เกิดรอยแยก,ที่น่าหวาดหวั่นขึ้น,รอยแตก,พร้อมกับมีแสงสีขาวที่พุ่งออกมาเรื่อๆ,เหมือนดั่งที่จงซานเคยเห็นเมื่อครั้งงานชุมนุมนิพพาน,ความรู้สึกที่พุทธะองค์ได้มอบแสงสีขาวต่อปุถุชน.

ที่ไกลออกไป,ขวานของกู่เฉิงตงที่ทะลวงผ่านลึกเข้าไปในกำแพงม่วงก่อเกิดบรรพกาล.รอยแตกที่แยกออกมามากมาย,รอยแตกที่ปลดปล่อยแสงออกมา,หลุมดำขนาดใหญ่ที่ดูดพื้นที่รอบๆ,ดูดซับเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์เข้าไป.

"จบแล้ว,กู่เฉิงตงล้มเหลว!"ตี้เสวียนชาที่สูดหายใจลึก.

"ตูมมมมมมม"

รอยที่ขวานยักษ์เปิดขึ้น,ปรากฏแสงที่ส่องสว่างยิงออกมา,พุ่งตรงใส่ร่างของกู่เฉิงตง.

กู่เฉิงตงตอนนี้อยู่ในสภาพอ่อนแอ,หลังจากที่เผาอายุไขของตัวองไปแล้ว,อีกทั้งพลังของมันรุนแรงมากถึงแม้ว่าจะเป็นผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ก็ยังยากที่จะต้านทานแสงนี้ได้.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมม"

หมอกปราณม่วงที่พุ่งออกมา,ทันใดนั้นก็พุ่งเข้ารวมกับกู่เฉิงตง,ท้องฟ้าที่กำลังแตกออกไป,ทันใดนั้นก็ดูดซับทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ใกล้ๆของโลกใบเล็กเข้าไป.

พลังที่น่าเกรงขามที่สูบทุกอย่างไป,รอยแยกใยแมงมุมที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าตอนนี้กำลังสูบทุกอย่างไป,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่หลบกันจ้าละหวั่น,สวรรค์กำลังสูบทุกอย่างไปอย่างงั้นรึ?

ตี้เสวียนชาที่หลบห่างออกมาไกล,ซึ่งก่อนหน้านี้ได้พากลุ่มของจงซานหลบการสูบของรอยแยกออกมาก่อนแล้ว.

"หมอกปราณม่วง,ล่วงหล่นลงมาบนพื้น,จากนั้นก็จะหายไป,และรวมตัวกันใหม่,นี่เป็นวาสนาของเจ้าแล้ว.ข้าจะช่วย!"ตี้เสวียนชากล่าว.

ตี้เสวียนชาบอกล่าวขณะที่พากลุ่มจงซานหลบออกมา.

บนอากาศ,หมอกปราณม่วงนั้นหลังจากที่รวมผสานเข้าร่างกู่เฉิงตงก็ระเบิด,กระจายไปทุกทิศทาง,ทันใดนั้น,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ต่างก็ต้องการคว้าปราณหมอกม่วง.

ส่วนกู่เฉิงตงนั้น,ไม่มีเหลืออยู่แล้ว,ไม่มีแม้แต่ศพ,ด้วยการเผาร่างของตัวเอง,เพื่อถ่ายพลังให้กับขวานยักษ์ให้โจมตีออกไปครั้งสุดท้ายซึ่งทำให้เกิดปราณหมอกม่วงหล่นลงมาด้วยเช่นกัน.

กู่เฉิงตงสวรรคตไปแล้ว,ตายไปเรียบร้อย.

"คลืนนนนน"

เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,เหมือนกับที่เนตรแสงสวรรค์ที่กลายเป็นฝนโลหิต,ตอนนี้ก็เกิดฝนโลหิตขึ้นด้วยเช่นกัน,กู่เฉิงตงตาย,ด้วยผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ตาย,สวรรค์ของเขาในโลกใบนี้ก็ตายไปด้วยเช่นกัน,แน่นอนว่านี้เป็นการแจ้งข่าวของสวรรค์,โดยฝนโลหิตที่ล่วงหล่นลงมา,โองการสวรรค์ได้แจ้งต่อทุกคน,ผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ได้ตายไปแล้ว.

แม้แต่จงซานยังสัมผัสได้ถึงวาสนาของราชวงศ์สวรรค์ที่เขามีได้หายไป,มันหายไปตามกู่เฉิงตงที่ตายไป.

"ฝ่าบาท!!!"

กู่เฉียนโหยวที่คุกเข่าลงสะอึกสะอื้นโหยหวน.

"ฝ่าบาท!!!"

เหล่าประชาชนมากมายของราชวงศ์ศวรรค์ต้าโหลวต่างก็คุกเข่าลงพร้อมๆกัน.


เซิ่งซ่างพวกเขาได้ตายไปแล้ว!



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น