Immortality Chapter 492 Primordial chaos chaos
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 492 ก่อกำเนิดบรรพกาล.
Chapter 492 Primordial
chaos chaos
鸿蒙混沌
ก่อกำเนิดบรรพกาล.
เนตรแสงสวรรค์พังทลายลงแล้วรึ?
สายตาของทุกคนในเวลานี้จับจ้องมองด้วยท่าทางหวาดผวา,เนตรแสงสวรรค์พังทลายลงรึ?
นี่คือเนตรแสงสวรรค์ที่สามารถกัดกร่อนใจของทุกคน,เนตรแสงสวรรค์กำลังระเบิดอย่างงั้นรึ?
ขวานสะบั้นสวรรค์ของกู่เฉิงตงทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?
กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นนี้,มีหลายๆคนแทบไม่อยากเชื่อความจริง,ทว่าความจริงก็คือความจริง,เนตรแสงสวรรค์,ได้ถึงกู่เฉิงตงทำลายลงไปแล้ว,ทำลายไปจนสิ้นซาก,ถูกแยกออกด้วยขวานยักษ์อย่างงั้นรึ?
ระหว่างนี้บนท้องฟ้า,เมฆสีแดงที่มากมายไร้ที่สิ้นสุดก็ค่อยๆสลายหายไป,เนตรแสงสวรรค์ได้แตกสลายหายไปแล้ว,ทำให้มันกระจายหายไปอย่างคาดไม่ถึง,และท้ายที่สุดในเวลานี้เนตรแสงสวรรค์ที่เกิดรอยร้าวนั้นก็ระเบิดออกมา,กลายเป็นหมอกโลหิต.
"ตูมมมมมมมมมม"
ท้องฟ้าที่ระเบิดออกมา,เสียงของท้องฟ้าที่ดังก้องกังวาน,หมอกโลหิตที่แตกสลายกลายเป็นเหมือนกับความโศกเศร้า,และไม่นานหลังจากนั้นฝนโลหิตก็ล่วงหล่นลงมา,พร้อมกับเสียงของท้องฟ้าที่โหยหวนด้วยความหดหู่.
"ทะลวงได้,ทำลายสวรรค์ได้แล้วรึ?"กู่เฉียนโหยวกล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
"ทำลายรึ? ไม่เลย,ยังมีสิ่งที่ทรงพลังที่สุดอยู่อีก."ตี้เสวียนชาที่ส่ายหน้าไปมา.
"ยังมีอีกอย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
"แน่นอน,โลกของพวกเราไม่ได้ง่ายนักที่จะผ่านไปยังโลกใบใหญ่,สิ่งป้องกันที่ดีที่สุดคือ,คือส่วนเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งที่สุด"ตี้เสวียนชากล่าว
"อะไรเชื่อมต่อย่างงั้นรึ?"จงซนสอบถาม.
"ผนึกก่อเกิดบรรพกาล!"ตี้เสวียนชากล่าว.
"ผนึกก่อเกิดบรรพกาล?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ถูกแล้ว,โลกใบเล็กของพวกเรานั้น,ที่จริงหากจะกล่าวจริงๆล่ะก็,เป็นเหมือนกับไข่ใบใหญ่ยักษ์,สวรรค์ก็คือไข่ขาว,ผนึกบรรพกาลก็คือเปลือกไข่,กู่เฉิงตงได้ทำลายม่านป้องกันไป,ตอนนี้ยังคงเหลือเปลือกไข่,ซึ่งเปลือกไข่ก็คือผนึกก่อเกิดบรรพกาลที่แข็งแกร่งที่สุด,ซึ่งเป็นม่านป้องกันด่านสุดท้าย,ตราบเท่าที่ทะลวงม่านสุดท้ายนี้ได้,ก็จะสามารถเปิดโลกใบเล็กสู่โลกใบใหญ่ได้."ตี้เสวียนชากล่าว.
"แยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี,และทำลายผนึกก่อเกิดบรรพกาลรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง.
"ถูกแล้ว,แยกสวรรค์,สะบั้นปฐพีและทะลวงผนึกก่อเกิดบรรพกาลถึงจะสามารถเข้าไปในโลกใบใหญ่ได้."ตี้เสวียนชาพยักหน้า.
จงซานที่กำลังครุ่นคิดอย่างหนัก,ทว่าในเวลาเดียวกัน,ที่เกาะหมาป่าสวรรค์,ตำแหน่งของสำนักไคหยาง.
แสงดารามากมายที่ถูกล่อลวงมาจากโลกใบใหญ่,ในเวลานี้,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะถูกดูดซับเข้ามาภายในตราลัญจกรครรลองสวรรค์ของจงซาน.
ไม่,ในเวลานี้เหมือนว่าตราลัญจกรครรลองสวรรค์จะเป็นตัวดูดซับและดึงพลังดวงดารามาเองซะมากกว่า.
ทุกๆคนที่อยู่ใกล้ๆเวลานี้,ต่างก็จ้องมองตราครรลองสวรรค์ที่ดูดซับพลังแสงดารามากมายไร้ที่สิ้นสุดเข้ามา,พลังดวงดารามันถูกดูดซับเข้าไปในตราลัญจกรครรลองสวรรค์ทั้งหมด.
"จงซาน,นี่เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?"ผู้พิทักษ์ขุนเขาที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจกับร่างแยกเงาจงซาน.
"ไม่ชัดเจนนัก,บางที่อาจจะเป็นฝีมือกู่เฉิงตง."จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
แน่นอนว่าคนรอบๆเองก็ย่อมเข้าใจว่าเป็นฝีมือของกู่เฉิงตง,ทว่าภายในใจของจงซานนั้นรับรู้ดีว่า,เป็นฝีมือของตราลัญจกรครรลองสวรรค์ของเขาแน่,เขาที่เห็นมันหล่อหลอมสกัดกลั่นตัวเองมานานหลายปี,เขาย่อมเข้าใจความหมายของมันดี.
ไม่มีทางที่กู่เฉิงตงจะทำอะไร,ด้วยตราลัญจกรครรลองสวรรค์ของเขามีมุกแดงชาติ,เป็นมุกแดงชาติที่นำมาจากโลกเดิม,เป็นฝีมือมันแน่.
สถานที่อื่น,แสงดาราจากหกสำนักเวลานี้,ไม่มีแสดงดาราส่องขึ้นฟ้าแล้ว,และไม่มีแสงดาราที่ส่องลงมาด้านล่างเช่นกัน,ทว่าที่สำนักไคหยางกับยังมี,เป็นมุกสีแดงของเขา,ที่กำลังดึงพลังแสดงดาราลงมา,เป็นการดูดซับพลังดวงดาราจากโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?
มวลของพลังดวงดาราขนาดมหึมา,ไม่ได้เข้าไปในมุกสีแดง,ทว่ามันถูกส่งเข้าไปในตราลัญจกรหยกของเขา,จงซานที่รู้สึกแปลกๆ,ต้องเป็นเพราะมุกสีแดง,และมังกรทั้งเก้าแน่,พลังที่แข็งแกร่งที่ได้มาจากโลกใบใหญ่,ทำให้หยกครรลองสวรรค์ผิวของมันตอนนี้กลายเป็นมันเงา,มีพลังที่เหนือล้ำกว่ามังกรทั้งเก้าซะอีก.
หยกเก้ามังกรสวรรค์,ตอนนี้กลายเป็นหยกเนื้อดีที่สุดภายในโลกใบนี้แล้ว,เป็นหยกชั้นยอดที่ได้รับผลมาจากมุกสีแดง,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะยังสามารถยกระดับขึ้นได้อีกอย่างงั้นรึ?
จงซานที่กลืนน้ำลายคำโต,มุกสีแดงคืออะไรกัน?
สิ่งนี้ไม่ธรรมดาเลยไม่ใช่รึ?
กลับมาจากเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์.
ร่างหลักของจงซานที่จ้องมองไปยังกู่เฉิงตง,ในเวลานี้ก้าวเจ็ดดาราที่ก้าวไปก่อนหน้านี้มันเริ่มมืดมัว,ค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลวเอง,หลังจากที่ทำลายเนตรแสงสวรรค์ไป,มันก็ถูกปลดลง.
"ทำไมถึงได้ปลดค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลวกัน?"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลวนั้นได้ทำภารกิจของมันจบสิ้นแล้ว,นอกจากนี้,กับการเผชิญหน้ากับผนึกก่อเกิดบรรพกาลไม่สามารถใช่ค่ายกลได้,การคงค่ายกลเอาไว้ไม่มีประโยชน์อะไร,ตอนนี้จำเป็นต้องใช้กำลังของกู่เฉิงตงเองถึงจะสำเร็จ."ตี้เสวียนชาตอบ.
กู่เฉิงตงที่กำลังเตรียมตัวอีกครั้ง,เขาที่ยืนอยู่บนผืนปฐพี,จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,เนตรแสงสวรรค์ถูกทำลายไปแล้ว,ม่านพลังหนึ่งอย่างถูกทำลายไปแล้ว,ตอนนี้เหลือม่านพลังสุดท้าย,ผนึกก่อกำเนิดบรรพกาล.
สายตาของกู่เฉิงตงที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,
ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็ปะทุพลังวิญญาณที่หนักหน่วงรุนแรง,กำลังแผ่ออกไป.
พลานุภาพที่ยิ่งใหญ่นี้,มากมายมหาศาลกำลังโถงกระหน่ำกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง,แม้แต่พื้นที่รอบๆยังได้รับผล,จนทำให้คนมากมายที่ถอยห่างออกมาอย่างรวดเร็ว.
พลังกดอากาศที่หนักหน่วงทะลวงเหล่าหมู่มวลเมฆาให้สลายหายไป.
อากาศรอบๆกู่เฉิงตงที่บิดเบี้ยว,คาดไม่ถึงเลยว่าแรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงนี้จู่ๆก็ปะทุขึ้นมาได้อีกหลายเท่า.
นี่เพียงแค่แรงกดดันวิญญาณเท่านั้น?แรงกดอากาศที่ราวกับว่าเพิ่มขึ้นมาอีกหลายเท่าอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่อยู่รอบๆต่างก็เผยสีหน้าแววตาหวาดหวั่นขึ้นมาทันที.
เริ่มแล้ว.
ท้ายที่สุดก็เริ่มแล้ว.
กู่เฉิงตงที่ลอยขึ้นไปบนฟ้า,ซึ่งท้องฟ้าเวลานี้เต็มไปด้วยพลังที่แข็งแกร่งมองไม่เห็น,ดูเหมือนว่าเขาจะบินไม่ได้สูงนัก,บนอากาศในเวลานี้มีพลังที่แข็งแกร่งรอคอยอยู่ด้านหน้า.
"นี่มัน,พลังก่อกำเนิด!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น.
พลังก่อกำเนิดอย่างงั้นรึ?
จงซานที่แสดงสีหน้าจริงจัง.
พลังก่อกำเนิดนี้ดูเหมือนว่ามันจะค่อยๆเพิ่มมากขึ้นและก็มากขึ้น,ปกคลุมผืนฟ้าและปฐพี,กระจายออกไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,เต็มฟุ้งไปในอากาศ,จนทำให้เกิดเมฆคลึ้มไปเลยทีเดียว.
ก่อนหน้านี้ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆสีแดง,ทว่าตอนนี้ถูกปกคลุมด้วยสีดำขมุกขมัว,เหล่าปุถุชนทั่วไปแน่นอนย่อมรับรู้ว่าสวรรค์กำลังเกิดเรื่องที่สำคัญขึ้น,ทุกคนต่างก็คุกเข่าลงด้วยความเคารพ.
กู่เฉิงตงที่เห็นพลังก่อกำเนิด,เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อย,ที่จะกระชับขวานแน่น,พุ่งตรงไปยังเมฆก่อกำเนิดก่อนที่จะฟันออกไปอย่างรุนแรงหนักหน่วง.
"ย๊ากๆๆๆ"
เสียงคำรามของกู่เฉิงตงที่คำรามดังกลั่น,ขวานสะบั้นสวรรค์ที่ฟันออกไป,อากาศที่บิดเบี้ยว,เกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่,ขวานของกู่เฉิงตงที่ฟันไปยังพลังก่อกำเนิด.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม"
แข็งแกร่ง,เป็นขวานที่น่าเกรงขามมาก,ไม่ธรรมดา,แม้แต่สามารถฉีกอากาศออกมา,ขวานที่เข้าปะทะกับพลังก่อกำเนิด,เกิดเป็นรอยแยก,ฉีกขาดออกไปกระจายออกไปทุกทิศทาง.
กล่าวได้เลยว่า,พริบตาเดียวนั้น,ทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์ถึงกับสั่นไหวไปมา,แม้แต่เกิดสนามวายุกระจายออกไปทั่วโลก,แม้แต่คนที่อยู่รอบๆเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ในเวลานี้,ถึงกับปลิวลอยออกไป.
เหล่าผู้ฝึกตนที่ทรงพลัง,ถึงกับต้องยั้งเท้าเพื่อต้านแรงลมที่น่าเกรงขามนี้เอาไว้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทรงพลังขนาดนี้.
อากาศที่กู่เฉิงตงโจมตีออกไปนั้น,ฟื้นฟู่ด้วยความเร็วสูง,กู่เฉิงตงยังคงลอยอยู่บนอากาศ.
ขวานเล่มนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะตัดพลังก่อกำเนิดได้,ทว่าก็น่าตื่นตกใจเช่นกัน,ด้วยพลังที่รุนแรงเช่นนี้ทำได้แค่เปิดช่องว่างออกมาได้เพียงแค่นิดเดียว,เป็นความลึกแค่เพียงร้อยเมตรเท่านั้น,แทบจะมองไม่เห็นปลายทางด้วยซ้ำ,พลังก่อกำเนิดหนามากจนมองไม่เห็นด้วยซ้ำว่ามันหนาเท่าใด.
พลังของขวานที่ทรงพลัง,คาดไม่ถึงเช่นกันว่าจะไม่สามารถตัดผ่านม่านพลังก่อกำเนิดได้.
กู่เฉิงตงที่นำขวานกลับมา,พร้อมกับเตรียมที่จะโจมตีออกไปใหม่,ขณะที่ดึงขวานออกมานั้น,ที่จริงกับพบว่านี่เป็นเพียงแค่ม่านพลังก่อกำเนิดชั้นนอกเท่านั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไปไม่ถึงชั้นในเลยด้วยซ้ำ.
เรื่องนี้? ขวานของกู่เฉิงตงไม่ได้ทรงพลังพออย่างงั้นรึ?
หรือว่าจะไม่สามารถใช้ได้แล้ว? นี่เขาคิดจะใช้มันสับไปอีกอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่อยู่รอบๆในเวลานี้เต็มไปด้วยความวุ่นวาย,นี่มันอะไร,สิ่งนี้คืออะไร?
ต่อหน้าขวานใหญ่ยักษ์ที่ทรงพลัง,กลับสร้างได้แค่รอยขีดข่วนรึ? นอกจากนี้มันยังแทบจะฟื้นฟูกลับมาเหมือนเดิมในทันที,ดูเหมือนว่าช่องว่างนี้จะห่างมากเกินไปแล้ว.
ร้อยเมตร,หากปรกติก็ถือว่าลึก,ทว่าขวานของกู่เฉิงตงที่มีขนาดหลายแสนจั้ง,นี่เป็นเพียงแค่รอยขีดๆเท่านั้น.
กับพลังของขวาน,พอจะบอกได้ว่ามันทรงพลังขนานใหน,พลังของมันที่ทำให้อากาศพัดผ่านไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์ทำให้ทวีปแห่งนี้สั่นสะเทือน,ก็บอกได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งของมันได้.
ทว่า,ท้ายที่สุดผลของมันก็ยังนับว่าอ่อนแอขนาดนี้เลย?
ไม่,แทบจะไร้ผลด้วยซ้ำ,มันสามารฟื้นฟูได้ไม่จำกัดเลยอย่างงั้นรึ?
กู่เฉิงตงที่ยังไม่ฟันออกไปครั้งที่สอง,จับจ้องมองไปยังรอยขีดที่ฟื้นฟูกลับมาด้วยความเย็นชา,หายใจลึก,เขารับรู้ได้ในทันทีว่า,การแยกสวรรค์ในครั้งนี้,ไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป.
กู่เฉิงตงที่สะบัดมือ,นำบางสิ่งบางอย่างออกมา,โองการฟ้า?
ไม่,นี่ไม่ใช่เพียงโองการฟ้าเท่านั้น,ทว่านี่คือโองการฟ้าบรรพกาลของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,แน่นอนว่ามันดูเหมือนกับโองการฟ้าราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง.
กู่เฉิงตงที่ขยับมือเป็นสัญญาณ,โองการฟ้าที่ทำงาน,พร้อมกับปลดปล่อยแสงสีทองออกมา,แสงสีทองนับล้านล้านสายที่แผ่พุ่งออกไปเป็นอักขระขนาดใหญ่,พร้อมกับประทับลงไปบนแท่นศิลาขนาดใหญ่ยักษ์.
ปรากฏอักษรสองตัวขึ้นที่ทางทิศเหนือ
"เฉินเซอ."
อักษรเฉินเซอที่ปล่อยแสงล้านล้านสายออกมา,กลายเป็นอักษรขนาดใหญ่สร้างช่องทางขึ้น,กู่เฉิงตงที่นำตราราชวงศ์ออกมา,แทบจะในทันทีที่แสงสีทองล้านๆสายนั้น,สัมผัสกัน,มันก็พุ่งตรงขึ้นไปยังพลังก่อกำเนิด..
กู่เฉิงที่รอคอยให้แสงกระจายออกไปทั่ว,ก่อนที่จะกระชับขวานสะบั้นสวรรค์ฟันไปยังม่านพลังก่อเกิดอีกครั้ง.
"ตูมมมมมมม"
หากก่อนหน้านี้ทรงพลังแล้ว,ในเวลานี้กลับเพิ่มขึ้นมากมายยิ่งกว่าเดิม,สนามพลังสายลมที่โบกพัดไปทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์ด้วยความรุนแรง.
แรงฟันที่เพิ่มขึ้นทิ้งรอยมากกว่าหนึ่งร้อยเมตร,ทว่า,พลังก่อกำเนิดในเวลานี้ไม่ได้ฟื้นคืนกลับมา,ด้วยแสงสีขาวจากอักขระเฉินเซอที่ส่องออกไป,ทำให้มันแข็งตัว,
ได้ผลรึ?
ภายในใจของกู่เฉิงตงที่รู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก,พร้อมกับทำการฟาดฟันด้วยขวานยักษ์ต่อไป.
ฟัน,ฟันแล้วก็ฟัน!
กู่เฉิงตงราวกับคนบ้า,ที่เวลานี้ฟาดฟันไม่หยุด,สนามพลังสายลมที่พัดโบกออกมาด้วยความรุนแรงไม่หยุดหย่อน,เสียงดังกึกก้องกังวานดังออกไปทั่วทั้งทวีป,ขวานยังคงสับไปยังม่านพลังก่อกำเนิดไม่หยุด.
ผ่านไปเป็นเวลาถึง 72
ชั่วโมง,ที่กู่เฉิงตงฟาดฟันออกไป,สร้างรอยขึ้นใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้น,ทว่าใบหน้าของกู่เฉิงตงก็กลายเป็นสีแดงมากขึ้นและก็มากขึ้น,ดูเหมือนว่าเขาจะใช้พลังไปเป็นจำนวนมหาศาล.
"หมายความว่าอย่างไร?"จงซานที่สอบถามตี้เสวี่ยนชา.
"พลังก่อกำเนิดนั้นทรงพลังมาก,การโจมตีของกู่เฉิงตงในแต่ละครั้งนั้น,มันสะท้อนกลับมาเป็นจำนวนอย่างมาก,ทุกๆครั้งในการโจมตีออกไปเขาจะได้รับผลกระทบทุกๆครั้ง,ตอนนี้ผ่านมาแล้วกว่า
72 ชั่วโมง,บางที่อวัยวะภายในของกู่เฉิงตงคงจะได้รับบาดเจ็บอย่างหนักแล้ว."ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แล้วต้องทำเช่นไร?"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความเป็นกังวล.
"อีกไม่นาน,หลังจากการฟาดฟันของขวานยักษ์น่าจะอีกห้าครั้ง,น่าจะฉีกผิวนอกออกได้,หลังจากนั้นก็จะเป็นกำแพงบรรพกาลม่วงก่อเกิด."ตี้เสวียนชากล่าว.
"หลังจากพลังก่อกำเนิด,ก็จะเป็นกำแพงบรรพกาลม่วงก่อเกิดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ใช่แล้ว,การโจมตีจากขวานยักษ์นั่นแน่นอนว่ามันได้ต้องไปถึงปราณหมอกม่วงนั่นได้แน่,หากว่าสามารถเปลี่ยนมันมาเป็นพลังงาน,จะนับว่าได้ประโยชน์เป็นอย่างมาก."ตี้เสวียนชากล่าว.
"ปราณหมอกม่วงรึ?
มันคือพลังงานก่อกำเนิดที่รวมตัวกันอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับส่ายหน้าไปมา,"พลังงานก่อกำเนิด,นับว่าเป็นพลังที่ไม่บริสุทธิ์อย่างที่สุด,รวมตัวกันรึ?ไม่เลย,ไม่เพียงแต่ไม่มีประโยชน์,มันยังเป็นอันตรายด้วย."
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น