วันอาทิตย์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 491 Treadons Seven Stars, being disillusioned myth

Immortality Chapter 491  Treadons Seven Stars, being disillusioned myth

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 491 ก้าวเจ็ดดารา,พลังระเบิดในตำนาน.


Chapter 491  Treadons Seven Stars, being disillusioned myth
脚踏七星,
ก้าวเจ็ดดารา,พลังระเบิดในตำนาน.

ร่างของกู่เฉิงตงที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนเวลานี้มีขนาด 1 ล้านจั้งไปแล้ว.

ร่างของมนุษย์สามารถสูงใหญ่ได้ขนาดนี้เลยรึ?



ทุกๆคนที่แหงนหน้ามองร่างที่ใหญ่โต,ร่างของกู่เฉิงตงที่ขยายใหญ่,เพิ่มขึ้นในทันที,แม้แต่เสื้อผ้าและขวานสะบั้นสวรรค์ของเขาด้วยเช่นกัน,ในเวลานี้ทุกอย่างที่ขยายใหญ่ขึ้นหลายแสนเท่าแล้ว.

กู่เฉิงตงเป็นคนที่มีรูปร่างใหญ่โตเป็นคนแรกหรือไม่?

สายตาที่แข็งกร้าวของกู่เฉิงตงกำลังรวบรวมพลัง,พลังที่เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง,แม้แต่ร่างกายของเขาก็เพิ่มขึ้นด้วย,จนมีขนาดใหญ่โตจนทุกคนต้องตื่นตกใจ.

ร่างกายของกู่เฉิงตงที่ขยายใหญ่ขึ้น,เผยให้เห็นถึงพลังที่ไร้ขีดจำกัด,กลายเป็นผู้ฝึกตนที่มีพลังมากที่สุดในโลกใบนี้แล้ว.

กู่เฉิงตงในเวลานี้สวมมงกุฏหยก,พร้อมกับชุดเก้ามังกร,สายตาที่โกรธเกรี้ยวจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ทันใดนั้น,จงซานก็สามารถมองเห็นได้,เท้าขวาของกู่เฉิงตงที่ก้าวออกไปซึ่งห่างออกไปหลายพันจั้งกลายเป็นรอยเท้าใหญ่ยักษ์ขึ้นพร้อมกับมีแสงดาวที่ส่องประกายสว่างจ้าในทันที.

ใช่แล้ว,มันคือแสงดารา,แสงดาราที่สามารถมองเห็นได้เวลากลางคืน,แสงที่ส่องสว่างไปตามรอยเท้าของกู่เฉิงตง.

แสงดาราอย่างงั้นรึ?
At the same time, Heavenly Wolf Island, Great Zheng Sovereign Dynasty, Shadow Body stands in the Longevity Palace roof, around overlook, in sky, endless red cloud, but in north, braves to project the radiant incomparable star light suddenly, but, that star light flicks, seems had problems general.
ในเวลาเดียวกัน,ที่เกาะหมาป่าสวรรค์,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,ร่างแยกเงาของจงซานที่ตำหนักซ่างเฉิง,พร้อมกับจ้องมองขึ้นไปยังท้องฟ้า,จ้องมองไปยังเมฆสีแดงที่ปกคลุมไปทั่วโลก,ที่ทิศเหนือนั้น,มีลำแสงดวงดาราที่ส่องสว่างขึ้น,แสงดวงดาราที่สาดส่องไปทั่วทิศ.ทว่าแสงดวงดารานั้นราวกับว่าเกิดปัญหาอะไรบางอย่างดูกระไม่มั่นคง..

"ไป!"ร่างแยกเงาจงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ,ก่อนที่ร่างของเขาจะหายไปอย่างรวดเร็ว.

ร่างแยกเงาที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงมาก,แน่นอนว่าไม่ธรรมดา,เห็นเป็นริ้วแสงที่หายไปตรงไปเขาที่เรียกหลางเจียงตามมาด้วยทว่าแม้แต่หลางเจียงระดับจักรพรรดิแท้ยังไม่สามารถไล่ตามทัน,ความเร็วของร่างแยกเงานั้นมีความเร็วสูงมาก,ยิ่งมีระดับหลอมกายธาตุด้วยแล้วทำให้ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นกว่าปรกติมาก.

สำนักไคหยาง? สำนักไคหยางงั้นรึ?

จงซานที่บินตรงไปยังสำนักไคหยางที่แสงดาราพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า..

"ไม่ได้การ,ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?"

"ไม่ได้,ดวงดาราที่ไม่มั่นคง,ทำไมถึงไม่มั่นคงกัน?

"เกี่ยวข้องกับชีพจรปฐพีที่บกพร่อง,เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีสัญญาณอะไรเลย,ค่ายกลกระบวยใหญ่จะไม่ทำงานอย่างงั้นรึ? เซิ่งซ่างต้าโหลวจะต้องล้มเหลวในการสร้างก้าวเจ็ดดาราแน่นอน!"

สำนักไคหยางในเวลานี้,เกิดเสียงดังอู้อี้,ดังก้องกังวานไปทั่วทิศ,สร้างความตื่นตระหนกให้กับทุกคน,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? เกิดปัญหาอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?
"ผู้พิทักษ์ขุนเขา,เกิดปัญหาอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?"จงซานที่มาถึงเอ่ยถามออกไปในทันที.

"ข้าเองก็ไม่ชัดเจน,ดูเหมือนว่าศิลาบนผืนดินของเกาะหมาป่าสวรรค์จะโยกไปมา,ไม่เสถียร,ทำให้ค่ายกลกระบวนใหญ่ไม่เสถียรไปด้วย."ผู้พิทักษ์ขุนเขาที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.

"ศิลาอย่างงั้นรึ?ศิลานั้นอยู่ที่ใหน?"จงซนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางสงสัย.

"มันเกี่ยวข้องกับค่ายกลซึ่งต้องมีความแม่นยำสูง,ดังนั้นจะต้องทำให้มันไม่สั่นไหว,ซึ่งต้องทำให้ตำแหน่งของสำนักไคหยางมั่นคง,ศิลาก้อนนี้,เป็นส่วนหนึ่งของค่ายกลกระบวยใหญ่."ผู้พิทักษ์ขุนเขากล่าว.

"จะต้องทำให้มันเสถียรใช่หรือไม่?"จงซานสอบถามออกไปในทันที.

"ใช่,จะต้องทำให้มันเสถียร,แต่,จะทำให้มันเสถียรได้อย่างไร?"ผู้พิทักษ์ขุนเขาที่กล่าวออกมาในทันที.

"ข้าจะจัดการเอง,พาข้าไป!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

ในเวลานี้,ไม่มีอะไรให้ต้องกล่าวอีกแล้ว,จงซานที่สะบัดมือนำตราลัญกรครรลองสวรรค์ออกมา.

เห็นตราครรลองสวรรค์ของจงซาน,ผู้พิทักษ์ขุนเขาที่ดวงตาเบิกกว้าง.

"ใช่,อาจจะใช้ตราลัญจกรกดมันเอาไว้,ทว่านี่เป็นเพียงแค่ตราราชวงศ์จักรพรรดิ,มีแต่จะทำให้มันระเบิดไม่ใช่รึ?"ผู้พิทักษ์ขุนเขากล่าวออกมาในทันที,แสดงสีหน้าสิ้นหวังเช่นกัน.

จงซานที่ไม่สนใจคำพูดของผู้พิทักษ์ขุนเขา,เขาที่ปล่อยตราลัญจกรครรลองสวรรค์ของเขาออกไปในทันที.

แม้ว่าตราราชวงศ์ของเขาจะเทียบไม่ได้กับของตราราชวงศ์สวรรค์ของกู่เฉิงตงในเวลานี้,ทว่ามันก็สามารถขยายออกเป็นหนึ่งร้อยจั้งปกคลุมพื้นที่รอบๆนี้ได้ไม่ยาก,อีกทั้งสถานที่แห่งนี้คือราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,วาสนาราชวงศ์ย่อมมีพลังอยู่ไม่น้อย.

"สะกด."

จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ,ตราลัญจกรครรลองสวรรค์ของเขาที่ถูกปล่อยลงมาจากบนฟ้าในทันที.

"คลืนนนนนนน"

ตราลัญจกรครรลองสวรรค์ขนาดหนึ่งร้อยจั้ง,ที่กดลงบนแผ่นดินเสียงดังสนั่น.

ทันใดนั้น,ตราราชวงศ์ครรลองสวรรค์,ที่ปล่อยแสงเจ็ดสี,ออกมาจากมุกสีแดงด้านบน,แยกออกไปยังทิศทาง 13 แห่ง.

"วูซซซซ"

แผ่นดินที่สั่นไหวไปมาตอนนี้,หยุดนิ่งในทันที.

"นิ่งแล้ว,มั่นคงแล้ว!"เสียงของทุกคนในสำนักไคหยางที่อุทานออกมาเสียงดัง.

ระหว่างที่สำนักไคหยางเต็มไปด้วยความดีใจประหลาดใจขึ้นมานั้น,มั่นคงแล้วรึ? ค่ายกลกระบวยใหญ่ก็สามารถใช้งานได้อีกต่อไป.

ภายในสำนักไคหยางในเวลานี้,ก็แผ่พุ่งแสงดวงดาราพุ่งขึ้นไป,แสงดาราที่พุ่งทะยายขึ้นฟ้า,ทะลวงเมฆสีแดง,เป็นเหมือนกับคบเพลิงที่ถูกจุดขึ้นจากพื้นที่ไกลออกไป.

เสียงของคนสำนักไคหยางที่ดังลั่นเลยทีเดียว.

ผู้พิทักษ์ขุนเขาในเวลานี้จ้องมองไปยังจงซานด้วยสีหน้าแววตาประหลาดใจ,สำเร็จอย่างงั้นรึ? สะกดได้อย่างงั้นรึ? เป็นไปได้อย่างไร? แน่นอน,ตอนนี้ไม่ใช่เวลาคิดใครครวญ.

"ปกป้องค่ายกล!"ทันใดนั้นเสียงก็ดังกระจายไปทั่วสำนักไคหยาง.

ในเวลาเดียวกันนั้น,เหล่าหลางเจียงที่ตามจงซานมาด้วยความเร็ว.

"ปกป้องพื้นที่รอบๆ,ห้ามใครเข้ามรบกวน."จงซานที่สั่งการออกไปในทันที.

"รับทราบ!"เหล่าหลางเจียงที่รับคำสั่งในทันที.

จงซานที่ก้าวเข้าไปในสำนักไคหยางพร้อมกับผู้พิทักษ์สำนัก,ภายในห้องโถงไคหยางนั้น,จงซานที่เห็นแหล่งของแสงดาวที่พุ่งออกไป.

เสวียนซวินจื่อ,ประมุขพรรคไคหยางนั่นเอง,ในเวลานี้เขาที่ถือกระบวยอยู่.

กระบวนสงครามสำนักไคหยาง,ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของประมุขนั่นเอง,ซึ่งเขาได้รับการส่งต่อมาจากเทียนซวินจื่อที่สังเวยชีวิตตัวเองให้กับค่ายกลกระบวยใหญ่เพื่อสังหารปิศาจร้ายนั่นเอง,โดยการใช้อายุไขทั้งหมดสังเวยตัวเอง.

นี่คือกระบวยสงครามสำนักไคหยาง.

กระบวยสงครามสำนักไคหยางที่ปลดปล่อยแสงดวงดาราที่ไร้ที่สิ้นสุดออกมา,มันพุ่งขึ้นมาจากตำแหน่งของสำนักไคหยาง.

และในเวลาเดียวกัน,บนทวีปศักดิ์สิทธิ์เอง,อีกหกตำแหน่งก็ถูกฉายแสงขึ้นมา,ทะลวงหมู่มวลเมฆาสีแดงชาติเช่นเดียวกัน.

แสงดาวเจ็ดจุด,ที่ทะลวงเมฆสีแดง,เป็นเหมือนกับคบเพลิงส่องสว่างจากพื้นที่ไกลออกไป.

กลับมายังเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์.

ร่างหลักจงซานที่จ้องมองไปยังกู่เฉิงตงที่ร่างกายใหญ่โต,แสงดวงดาราที่ชี้นำการก้าวของเขา.

"นี่คือ?"จงซานสอบถามออกไป.

"เก้าเจ็ดดารา,เพื่อเตรียมค่ายกลกระบวยใหญ่,ซึ่งเป็นค่ายกลของสำนักใหญ่ทั้งเจ็ดของศาลาเจ็ดดาว,ซึ่งตั้งเป็นตำแหน่งดาวทั้งเจ็ด,เพื่อที่จะจัดเตรียมค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบต้าโหลวต่อไป,เพื่อที่จะจัดการกับเนตรแสงสวรรค์."ตี้เสวียนชาตอบ.

ได้ยินคำพูดของตี้เสวียนชาที่ตอบจงซานทำให้เขาต้องขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.

"พลังดวงดาราอย่างงั้นรึ?ด้วยการใช้พลังความแข็งแกร่งของดวงดาราอย่างงั้นรึ? หรือว่าเป็นการยืมพลังอย่างงั้นรึ? กับการทำให้สวรรค์โกรธเกรี้ยว,แล้วจากนั้นก็ยืมพลังดวงดาราเข้ามาจัดการสวรรค์ทำได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ไม่เข้าใจการโคจรของดวงดาราเท่าใดนัก.

ตี้เสวียนชาจ้องมองไปยังจงซาน,ลอบตกใจเล็กน้อย,จากนั้นก็ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.

"ดูเหมือนว่า,เจ้าจะยังไม่เข้าใจโลกของเขา."ตี้เสวียนชากล่าวพลางถอนหายใจเบาๆ.

"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ? โลกใบเล็ก,ข้าย่อมเข้าใจ,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวออกมาด้วยท่าทางสงสัย.

"ถูกแล้ว,โลกใบเล็ก,ทว่าโลกใบเล็กของพวกเราไม่ได้มีดวงดารา."ตี้เสวียนชากล่าว.

"เป็นไปได้อย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"เป็นความจริง,ท้องฟ้าที่แท้จริงนั้น,มีเพียงแค่โลกใบใหญ่,เพราะว่านี่เป็นโครงสร้างของโลกที่พิเศษ,ท้องฟ้าที่พวกเราเห็นอยู่ตอนนี้ก็คือท้องฟ้าของโลกใบใหญ่,ไม่ใช่ท้องฟ้าของพวกเรา, 3000 โลกใบเล็ก,แต่ละโลกใบเล็กน้อย,ล้วนแล้วแต่มองเห็นท้องฟ้าอย่างเดียวกัน,นั่นก็คือท้องฟ้าของโลกใบใหญ่."ตี้เสวียนชากล่าว.

จงซานที่อ้าปากค้าง,การเตรียมการนี้ไม่ใช่เตรียมของโลกนี้,ทว่าจงซานที่คิดอะไรบางอย่างในทันที,ในเมือนี่เป็นแผ่นดินของโลกใบเล็ก,ท้องฟ้าที่แท้จริงเองก็มี,ดาวกระบวยใหญ่,ซี่งสามารถมองเห็นได้จากที่นี่อย่างงั้นรึ?

พลังดวงดารานั้นมาจากโลกใบใหญ่จริงๆรึ? ท้องฟ้าที่แท้จริง,สวรรค์ที่แท้จริง,มีเพียงโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?

"อุกกาบาต? แล้วเรื่องของอุกกาบาตนั้นจะอธิบายได้อย่างไร?"จงซานที่สอบถามออกไป.

"มาจากโลกใบใหญ่,อุกกาบาตก็มาจากโลกใบใหญ่,แม้แต่,แผ่นดินแม่เองก็เหมือนกัน."ตี้เสวียนชากล่าวตอบ.

"อืม."จงซานที่พยักหน้ายอมรับช้าๆ.

ก่อนที่จะหันหน้ากลับไปมองกู่เฉิงตงอีกครั้ง.

ดูเหมือนว่าจะเป็นเหมือนดั่งที่ตี้เสวียนชากล่าว,ก้าวเจ็ดดารานั้น,เป็นการยืมพลังจากสำนักทั้งเจ็ด,เพื่อที่จะใช้แสงดาราทะลวงผ่าเมฆสีแดงชาติออกไป,ส่องไปถึงดวงดาราของโลกใบใหญ่,เพื่อเชื่อมต่อกับค่ายกลดวงดาราบรรจบต้าโหลว,เป็นการยืมพลังอำนาจแห่งดวงดาราเพื่อสร้างค่ายกล.

"ค่ายกลดวงดาราบรรจบต้าโหลว!"กู่เฉิงตงที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

ทันทีที่กู่เฉิงตงกล่าวออกไป,เมฆสีแดงชาติ,ตอนนี้เต็มไปด้วยประกายดวงดารา,มันถูกแทรกด้วยอำนาจดวงดารา,ทำให้เมฆสีแดงชาติสั่นไหว.

บนท้องฟ้าเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,เนตรแสงสวรรค์เองดูเหมือนว่ามันกำลังหมักหมมพลังอยู่เช่นกัน,หมอกสีแดงรอบๆดวงตาตอนนี้เริ่มที่จะหนาแน่นขึ้นอย่างรวดเร็ว,ทำให้ดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.

หมอกที่หนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ.

พลานุภาพที่ยิ่งใหญ่เวลานี้,ได้กดทับลงมายังเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,ซึ่งในเวลานี้เมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ถูกกดทับลงไปใต้พื้นดินกว่าหนึ่งพันเมตรแล้ว.

หนึ่งพันเมตร,ต่อหน้ากู่เฉิงตงที่มีร่างใหญ่ยักษ์เวลานี้,ไม่มีอะไรให้ต้องพูดถึง.

ทว่าในเวลาเดียวกัน,เนตรแสงสวรรค์ที่พบว่ารู้สึกไม่ดีแล้ว,เมฆสีแดงเวลานี้,มันได้ปรากฏเส้นไหมสีเขียว,ที่กำลังสานกันไปมา.

"สำเร็จ,กู่เฉิงตงสามารถที่จะสะกดเนตรแสงสวรรค์เอาไว้ได้,ค่ายกลดาราสวรรค์บรรจบ,นับว่าทรงพลังมาก,ไม่คาดเลยว่าจะร้ายกาจขนาดนี้,สามารถที่จะกักขังเนตรแสงสวรรค์เอาไว้ได้."ตี้เสวียนชาที่กล่าวพลางถอนหายใจเบาๆ.

บนท้องฟ้า,เนตรแสงสวรรค์ที่สัมผัสได้ถึงเส้นด้ายที่น่าเกรงขาม,สายตาของมันที่เผยท่าทางตื่นตกใจ,แสดงท่าทางหวาดกลัว,กับพลังที่ยิ่งใหญ่ของกู่เฉิงตง.

ร่างกายของเขาขยายใหญ่ขึ้นอย่างงั้นรึ? ขนาดใหญ่ขนาดนี้เลยรึ?

ความหวั่นเกรงที่เกิดขึ้นของเนตรแสงสวรรค์ตอนนี้,ทำให้แสงสีแดงทั้งหมดของมันถูกปล่อยออกมาทั้งหมดพุ่งตรงไปยังกู่เฉิงตงในทันที,ลำแสงขนาดใหญ่สีดำที่พุ่งตรงไปยังร่างของกู่เฉิงตง.

ในเวลานี้,กู่เฉิงตงไม่รอเวลาให้การโจมตีมาถึง,ทว่าเขาเป็นคนเริ่มโจมตีก่อนในทันที,กู่เฉิงตงที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า,ทะลวงเมฆสีแดงผ่านลำแสงสีดำออกไปอย่างรวดเร็ว.

ทะลวงไปยังลำแสงสีแดง,ประกายแสงสีดำที่พุ่งมาอย่างรวดเร็ว.

ลำแสงสีแดงที่กระแทกร่างของกู่เฉิงตงคาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่มีผลอะไรเลยแม้แต่น้อย,ต้องไม่ลืมว่าก่อนหน้านี้มันได้ทำให้ร่างของกู่เฉิงตงต้องอยู่ในสภาพอนาจอยู่เหมือนกัน,ตอนนี้ล่ะไม่ได้ผลแม้แต่น้อย? กู่เฉิงตงกลายเป็นคนที่น่าเกรงขามทรงพลังไปแล้วอย่างงั้นรึ?

ทรงพลังขนาดนี้เลยรึ? กู่เฉิงตงที่ไม่สนใจการโจมตีของเนตรแสงสวรรค์แม้แต่น้อย,เขายังคงพุ่งตรงไปที่ด้านหน้าของเนตรแสงสวรรค์.

ขวานสะบั้นสวรรค์ตอนนี้ได้พุ่งไปยังเนตรแสงสวรรค์แล้ว,ขวานขนาดใหญ่ยักษ์พุ่งตรงไป,คมขวานสีทองที่พุ่งเข้าหาดวงตาใหญ่ยักษ์,แสงสว่างที่สาดส่องสว่างจ้า,ทุกคนถึงกับต้องหลับตาลงเลยทีเดียว.

"ตูมมมมมมมมมมมมม"

ระเบิดเสียงดังสนั่น,ร่างของกู่เฉิงตงที่ลอยอยู่บนอากาศ,กลิ่นอายของดวงตาที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังถูกปลดปล่อยออกมาได้สลายหายไป,และเนตรแสงสวรรค์ตอนนี้ไม่ได้ปล่อยลำแสงอะไรออกมา.

เนตรแสงสวรรค์ที่ไม่ขยับ,ดวงตาขนาดใหญ่ยักษ์ที่ลอยอยู่,เกิดรอยร้าว,จากด้านใน,ก่อนที่จะยืดขยายออกไป,ขวานที่ทะลวงเข้าไปในดวงตา.



ฟ้าดินที่ลึกล้ำ,ตอนนี้กำลังจะระเบิดอย่างงั้นรึ!




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น