Immortality chapter 489 Eye of the Heaven
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 489 เนตรแสงสวรรค์.
chapter 489 Eye of the Heaven
苍天之眼
เนตรแสงสวรรค์.
ที่ด้านหน้าของจงซาน,ทั่วทั้งเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ถูกแช่แข็ง,กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งไปในทันที.
น้ำแข็งที่ปิดผืนฟ้าหนาแน่นโถมทับแช่แข็งเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์.
ธารน้ำแข็งใหญ่ยักษ์,ที่ก่อรูปแช่แข็งเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,แม้แต่จงซานที่ยืนอยู่ไกลออกมา,ยังสัมผัสได้ถึงสนามพลังความหนาวเย็น,ที่แข็งแกร่ง,เหล่าคนที่มีพลังฝึกตนที่อ่อนแอตอนนี้ถึงกับถูกพลัดปลิวและหายจากพื้นที่รอบๆแล้ว.
อากาศรอบๆได้กลายเป็นน้ำแข็งขนาดใหญ่ยักษ์ที่ทรงพลัง,กดทับกู่เฉิงตงอย่างหนักหน่วง,สร้างความตื่นตะลึงกับคนที่อยู่รอบๆเป็นอย่างมาก,ดูเหมือนว่าครานี้สวรรค์จะโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,สร้างธารน้ำแข็งขนาดใหญ่ขึ้นมา,ความหนาและความแข็งแกร่งของมันไม่ได้ด้อยไปกว่าเพชรเลย,ตอนนี้กำลังอัดแช่กู่เฉิงตง,เป็นพลังที่น่าพรั่นพรึงขนาดนี้เลยรึ?แม้แต่ผู้ฝึกตนสวรรค์แท้เวลานี้,ยังถูกทับเอาไว้,ไม่สามารถขยับได้,ความแข็งและหนานี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะออกมาได้.
ธารน้ำแข็งที่แช่แข็ง,อัดแน่นบดขยี้ลงด้านล่าง,พลังของมันที่มากมายมหาศาล,ต้องการที่จะบดกู่เฉิงตงให้ตกตายไป.
"โฮกกกกกกกกก"
กู่เฉิงตงอยู่ตรงใหนกันเวลานี้,เสียงของพยัคฆ์ขนาดใหญ่โต,ที่ดังผ่านอากาศก็ปรากฏขึ้น,แสงที่ดังก้องจนทำให้คนที่อยู่รอบๆหูดับได้.
"จือจุ้นเผ่าพยัคฆ์อย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"เจ้าหยินเหล่ากุ้ย(ผีเฒ่าหยิน)ทุ่มกำลังเต็มที่จริงๆรึ?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
จงซานเข้าใจดี,หยินเหล่ากุ้ยที่ตี้เสวียนชาเอ่ยถึงก็คือจื้อจุ้นเผ่าพยัคฆ์อย่างแน่นอน.
"ทำไมอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"เขาได้ทำการผสานวิญญาณเข้าไปในร่างของกู่เฉิงตงอย่างคาดไม่ถึง?
เรื่องนี้? เขาจะต้องตกตายอย่างแน่นอน,หากกู่เฉิงตงไม่สามารถทำสำเร็จ,หรือแม้แต่ต้องตายไปเช่นกัน,หากู่เฉิงตงแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพีสำเร็จ,บางที่หากได้เข้าไปในโลกใบใหญ่,คงจะมีการตกลงกันเอาไว้แล้วว่า,จะต้องสร้างร่างทองคำให้กับเขาใหม่,ซึ่งพลังและสถานะของเขาก็จะเพิ่มขึ้นอีกในทันที."ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา.
จงซานที่ได้รับฟังเรื่องดังกล่าว,ก่อนที่จะเห็นธารน้ำแข็งขนาดใหญ่กำลังถูกกระแทกอย่างรุนแรงหนักหน่วง.
กู่เฉิงตงที่ดวงตาเปล่งประกาย,เสียงคำรามของเผ่าพยัคฆ์ที่ดังลั่น,ก่อนที่หมัดของเขาจะฟาดออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า.
"ตูมมมมมมมมมมมมมม"
หมัดของกู่เฉิงตง,ทรงพลังมาก,ภายใต้หมัดของเขาที่โจมตีขึ้นไปบนท้องฟ้าเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,เกิดเป็นรอยร้าวสีดำขึ้น,เป็นหลุมดำขนาดใหญ่ที่กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง.
หมัดที่เขาปล่อยออกมา,เต็มไปด้วยพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่,ที่แดนเทพพิสุทธิ์นั้น,กู่เฉิงตงยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดออกมา,เขาแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,หมัดของเขานั่นรุนแรง,สามารถที่จะทำลายเซียนฉี,ประคำเจ็ดสีของจินฉานให้พลังทลายเป็นชิ้นๆได้เลย.
เสียงดังกึกก้อง,หมัดที่หนักหน่วงรุนแรง,ทำให้ธารน้ำแข็งขนาดใหญ่สั่นสะเทือน.
น่าหวั่นเกรงนัก,นี่คือพลังของกู่เฉิงตงอย่างงั้นรึ?
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ลอบมองจากที่ไกลออกไปด้วยท่าทางตื่นตระหนก,ทรงพลังมาก,แข็งแกร่งยิ่งนัก,ภูเขาน้ำแข็งสวรรค์,ถึงกับสะเทือนด้วยหมัดของสิ่งมีชีวิตอย่างงั้นรึ?
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม"
เสียงอัดอากาศที่เกิดเป็นสนามพลังโบกพัดออกมาอย่างรุนแรง,จนทำให้ผู้ฝึกตนมากมายต้องสร้างโล่ป้องกัน.
"ตูมมมมมมมมมมมม"
"แค๊กกกกก"
หมัดที่ทรงพลังหมัดแล้วหมัดเล่า,เสียงก้องกังวานดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้า,สายตาของทุกคนที่กำลังจับจ้องไม่วางตา.
เป็นความจริง,ธารน้ำแข็งที่ใหญ่โตมโหฬารเวลานี้,จงซานสามารถมองเห็นได้,รอยแตกออกมา,เป็นรอยยาว,ยืดยาวออกไปไม่สิ้นสุด.
แตกรึ?
ธารน้ำแข็งฟ้าดินถูกกู่เฉิงตงทำลายอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่อยู่รอบๆต่างก็เผยสีหน้าแววตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ,เสียงร้องครวญครางของสวรรค์ดังออกมาไม่หยุด.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมม"
เสียงดังสนั่นที่สั่นไปถึงหัวใจของทุกคน,แรงสั่นสะเทือนนี้,ทำให้ทุกคนสะดุ้ง.
"แค๊กกๆๆๆ"
เสียงดังก้องกังวานเป็นระยะติดต่อกันไม่หยุด,สายตาของทุกคนแทบไม่อยากเชื่อ,ธารน้ำแข็งขนาดใหญ่โตมโหฬารตอนนี้กลายเป็นรอยร้าวใยแมงมุมกระจายออกไปรอบๆ,เกิดเป็นรอยแตกมากมายไร้ที่สิ้นสุดยืดยาวขึ้นไปบนท้องฟ้าที่ไร้ขอบเขต.
น่าเกรงขามยิ่งนัก,นี่คือพลังของกู่เฉิงตงรึ?
"ตูมมมมมมมมมมม"
ธารน้ำแข็งสวรรค์ที่แตกออกมาเรื่อยๆก่อนระเบิดออกมาเสียงดัง,เศษน้ำแข็งที่ระเบิดกระเด็นไปทุกทิศทาง,เสียงดังกึกก้องไปทั่วหล้า,ธารน้ำแข็งสวรรค์,พังทลายสลายแหลกออกเป็นเสี่ยงๆ.
มวลน้ำแข็งที่ใหญ่โตมากๆ,เวลานี้ได้กระจายไปทุกทิศทางในทันที,พื้นที่รอบๆเวลานี้,เต็มไปด้วยเศษซากของน้ำแข็ง,ทว่าเพราะว่ามันเป็นของแข็งที่กลายร่างมันจึงได้กลายเป็นหมอกควันสลายหายไปอย่างคาดไม่ถึง,มีเพียงส่วนน้อยที่เหลือเป็นของแข็ง,และของเหลวที่กลายเป็นธารน้ำขนาดใหญ่ไปเลยทีเดียว.
น้ำแข็งสวรรค์ที่พังทลาย,กลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่อยู่บนท้องฟ้า,ซึ่งมันค่อยๆฟื้นฟูกลับมา,พร้อมกับดูดกลืนทุกอย่างไป,ทว่าวิหารไท่กู่ในเวลานี้,ได้หายไป,ไม่รู้ว่ากู่เฉิงตงมีเหตุผลอะไรพิเศษหรือไม่อย่างไร.
กู่เฉิงตงที่ยังคงยืนอยู่บนยอดเขาไท่กู่ด้วยความอหังการ,ดวงตาที่จับจ้องมองขึ้นไปบนสวรรค์.
”~~”
ทันใดนั้นบนท้องฟ้าก็เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวพื้นที่รอบๆเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ตอนนี้ปรากฏเมฆสีแดงปรากฏขึ้นมาปกคลุมพื้นที่ทั้งหมด.
ท้องฟ้าที่กลายเป็นสีแดง,ยืดยาวออกไปไร้ที่สิ้นสุด,ปกคลุมไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,ผ่านออกไปยังโพ้นทะเล,ในเวลานี้ทุกคนไม่สามารถมองเห็นดวงดาวบนท้องฟ้าได้อีกแล้ว.
มีเพียงเมฆสีแดงเท่านั้น,เมฆสีแดงที่น่าเกรงขาม,มากมายปกคลุมผืนฟ้า,เหล่าปุถุชนทั่วไปที่เห็นเข้าทำได้แค่คุกเข่าลงด้วยความเคารพ,เสียงของท้องฟ้าที่ดังลั่นคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว,พลังอำนาจสวรรค์ที่เตรียมจะลงทัณฑ์อย่างงั้นรึ?
อำนาจสวรรค์ในเวลานี้กำลังเตรียมการลงทัณฑ์,สวรรค์ที่โกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง.
ทั่วทั้งท้องฟ้าเมืองบรรพกาลศักดิ์,เมฆสีแดงตอนนี้ส่องประกายแสงสีโลหิต,ออกมาน่าหวาดกลัวอย่างที่สุด.
"ท้ายที่สุดสวรรค์ก็รับรู้แล้ว,กู่เฉิงตงไม่ยอมเป็นเซียน,ทว่าต้องการที่จะแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี."ตี้เสวียนชากล่าวออกมา.
จงซานพยักหน้ารับ,แน่นอนว่าเขาย่อมมองเห็น,ท้องฟ้าที่เปลี่ยนไป,กลายเป็นดุร้ายมากยิ่งขึ้น,ในเวลานี้ไม่เพียงแค่เมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น,แต่มันยังลามกระจายออกไปทั่วทั้งโลก
สวรรค์รับรุ้แล้ว,กู่เฉิงตงไม่เพียงไม่ต้องการเป็นเซียน,ทว่าต้องการที่จะทำลายตัวเองรึ?
ฟ้าไม่มีความเมตากับทุกสิ่งมีชีวิต,ที่เป็นเหมือนกับสุนัขบ้าน,ต่อหน้าสวรรค์,แม้นแต่สุนัขก็ไร้ค่า,ตอนนี้หมายความว่าอย่างไร?
สุนัขที่ไร้ค่านั้นกลับกล้ายุแหยตัวเองรึ? หนำซ้ำยังคิดกำจัดตัวเอง? นี่คือสิ่งสวรรค์เข้าใจอย่างงั้นรึ?
ในเมื่อไม่ต้องการที่จะเข้าทดสอบเป็นเซียน,แต่กลับเป็นว่าขี้ข้าต้องการทำลายตัวเอง,เหมือนกับสุนัขที่กล้าแว้งกัดเจ้าของ.
สวรรค์,ที่มีคนต้องการเทียบรัศมี,ทำให้เกิดความโกรธเกรี้ยว,ที่มีคนกล้ายกตัวเองเทียบเสมอ.
กู่เฉิงตงที่ยืนอยู่บนยอดเขาไท่กู่,จ้องมองขึ้นไปบนสวรรค์,รอคอยท่าที่ของสวรรค์,ต้องการจะลงมืออะไรกับเขาอีก.
เมฆสีแดง,ที่ปกคลุมท้องฟ้า,ปกคลุมทั่วหล้า,ฝูงชนที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าต่างก็หวาดผวา,ราวกับว่าพลังของสวรรค์ได้ปกคลุมไปทั่วโลก
บนท้องฟ้าที่ปรากฏรวมตัวเป็นไข่สีแดงที่อยู่ในชั้นเมฆ,เผยออกมาให้เห็นไข่ยักษ์ครึ่งหนึ่ง.
จ้องมองไปยังไข่ใบใหญ่ยักษ์,จงซานที่สั่นสะท้านไปถึงวิญญาณ,สิ่งนี้มันคืออะไรกัน?
ทุกคนที่อยู่รอบๆเองก็ไม่ต่างกัน,ร่างกายที่สั่นสะท้านจับจ้องมองดูไข่ใบใหญ่ยักษ์,ร่างกายที่ราวกับว่าถูกกักขังเอาไว้.
"แค๊กๆๆๆ"
ไข่ยักษ์ที่ค่อยเปิดออกมาช้าๆ,พร้อมกับมีบางอย่างที่ปรากฏออกมา,มันแยกออกมาเป็นสองส่วน,เผยแสงสีขาวสว่างจ้าออกมาจากรอยแตก.
แสงสีขาวที่ปล่อยออกมานั้น,ทำให้ทุกคนสั่นสะท้าน,น่าเกรงขาม,สร้างความหวาดกลัวอย่างถึงที่สุด,แสงสีขาวที่ถูกปล่อยออกมาจากรอยแตก,สิ่งนี้คืออะไร?
มันคืออะไรกัน?
กู่เฉิงตงที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,รับรู้ว่ากำลังจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น.
ทันใดนั้น,แสงสีขาวที่ออกมาจากเปลือกไขทันใดนั้นก็ปะทุแสงกระจายไปทุกทิศทุกทาง.
หลายๆคนที่มีจิตใจไม่มั่นคง,จนต้องคุกเข่าลงในทันที,เป็นแสงสีขาวที่เต็มไปด้วยศรัทธาความน่าเกรงขาม.
เหมือนกับคนอื่น,แสงสีขาวที่ราวกับบีบบังคับจงซาน,ทว่าด้วยจิตใจที่มั่นคงของจงซานได้จ้องมองออกไป,แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวต่อสวรรค์เช่นกัน.
ทันใดนั้น,จงซานก็ต้องเห็นภาพที่น่าอัศจรรย์ใจขึ้นมาทันที.
ไข่ใบใหญ่ยักษ์นั่น,ตอนนี้ถูกแยกออกเป็นสองส่วน,เปิดออกมาช้าๆ,แยกออกไปคนละฝั่ง,ยืดยาวเป็นแนวยาว.
จงซานที่จิตใจมั่นคง,สามารถควบคุมตัวเองได้,จ้องมองอย่างไม่แยแส,จับจ้องมองไข่ดังกล่าวไม่วางตา,สัมผัสได้ถึงจิตสำนึกที่ราวกับถูกกระชากออกไป.
สิ่งที่จงซานเห็นมันคือสิ่งใดกัน?
สิ่งที่เขาเห็น,แท้จริงแล้วเป็นดวงตาขนาดใหญ่สีโลหิตที่ลืมขึ้นมานั่นเอง,ดวงตาสีแดงเข้มที่ดูดุร้าย.
ดวงตาที่ใหญ่โตนั้น,ได้เผยกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่น่าหวาดหวั่นออกมา,ประกายแสงที่ดุร้ายน่าเกรงขาม,สีแดงโลหิตที่งดงาม.
ทันที่ที่ดวงตานั้นได้ลืมขึ้น,ก็เผยให้เห็นลูกตาที่ใหญ่โตไร้ที่สิ้นสุดเผยออกมา.
ดวงตา,ที่กระพริบตาไปมา.
น่ากลัวอย่างที่สุด,เป็นดวงตาที่ทรงพลังยิ่งใหญ่เป็นอย่างมาก.
"เนตรแสงสวรรค์."
ตี้เสวียนชาที่อุทานออกมา.
เนตรแสงสวรรค์,นี่คือดวงตาสวรรค์อย่างงั้นรึ?
กู่เฉิงตงที่กวาดตามองเนตรแสงสวรรค์,นี่คือตัวตนที่สูงที่สุดของฟ้าดิน,เขาที่ได้ยินเพียงแค่เรื่องเล่าตำนานของมันเท่านั้น.
มีเรืองเล่า,นี่คืออสุรกายที่ทรงพลังที่สุดของฟ้าดิน,เนตรแสงสวรรค์เป็นทัณฑ์สวรรค์สูงสุดที่เกิดจากความไม่ถึงพอใจของสวรรค์ที่จะลงโทษคนบนโลก.
ตนนี้อสุรกายที่ทรงพลังมันได้เผยตัวออกมาแล้ว,ไม่เพียงแค่ไม่พอใจเท่านั้น,หากแต่สวรรค์ยังโกรธเกลียดขั้นรุนแรงที่สุนัขบ้านไร้ค่าบังอาจมายุแหย่สวรรค์.
ทันทีที่เนตรแสงสวรรค์ปรากฏตัวขึ้น,ดวงตาสีแดงชาดก็ได้จับจ้องมองไปยังกู่เฉิงตงทันที.
สายตาของเหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ,ไม่กล้าแม้แต่ขยับ,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเนตรแสงสวรรค์นั้นน่าหวาดกลัวขนาดใหน,เพียงแค่กวาดตามองก็เพียงพอให้ถูกสังหารแล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่ากู่เฉิงตงยังคงยืนอยู่ได้,ยังคงจับจ้องมองไปยังเนตรแสงสวรรค์ด้วยความอหังการ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น