Immortality Chapter 488 One seal loose day
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 488 วันปลดผนึกสวรรค์.
Chapter 488 One seal loose day
一印散天
วันปลดผนึกสวรรค์.
เหล่ายอดฝีมือที่เดินทางมากันมากมายนับไม่ถ้วน.
พวกเขาที่กำลังรอคอยจับจ้องมองเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์อยู่รอบๆ,พื้นที่รอบๆถึงกับสั่นไหวไปมา,แม้แต่ประชาชนของเมืองบรรพกาลที่ออกมาด้านนอกยังรู้สึกขวัญผวา,แม้ว่าจะมองไม่เห็นเหล่ายอดฝีมือทั้งหมด,แต่ก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่น่าหวั่นเกรง,จนทำให้หัวใจสั่นไหวเลยทีเดียว.
แม้แต่เหล่าเผ่าอสูรขนาดใหญ่,ของสามราชวงศ์สวรรค์,หรือแม้แต่สามแดนเทวะในเวลานี้,เหล่าตัวตนที่สูงส่งต่างก็เดินทางมาอย่างครบครัน.
จะมีใครหาญกล้าสร้างความวุ่นวายขึ้นล่ะ?
เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน,ถึงแม้ว่าจะคิด,ก็ไม่มีทาง,การสร้างความวุ่นวายมีแต่แส่หาความตายเท่านั้น.
สายตานับล้านล้านสายที่จับจ้องมายังเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์.
สายฟ้าคำรามดังกระหึ่มกลายเป็นเมฆสายฟ้าที่ส่องสว่างจ้าราวกับเปลวเพลิงล่วงหล่นลงมาด้านล่างเมืองบรรพชนศักดิ์สิทธิ์.
"เปรี้ยง" "เปรี้ยง"
"เปรี้ยง"....................
สายฟ้ายังคงฟาดลงยังบ้านพักที่อาศัยของเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,ราวกับว่ามันไม่สามารถอดทนได้อีกแล้วกับความร้อนรนของกู่เฉิงตงที่ต้องการลงมือ.
ท้ายที่สุด,เมฆสายฟ้าก็ไม่สามารถรั้งรอได้อีกต่อไป,สายฟ้าสีม่วงที่ฟาดลงที่ตำแหน่งตรงกลางของวิหารไท่กู่.
พลังของสายฟ้าสีม่วงมีความหนาสิบจั้ง,ฟาดลงเสียงดังสนั่น,พลังรุนแรงดังกระหึ่ม,พอที่จะสังหารผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้ได้เลย.
"ตูมมมมมมมมมมมมมม"
บนวิหารไท่กู่,ปรากฏลำแสงสีทองนับล้านๆสายปรากฏขึ้นมาในทันที,แสงสีทองที่ออกมาต้านสายฟ้าสีม่วง,กระแทกสายฟ้าสีม่วงที่กระดอนออกไป,เมฆสายฟ้าที่มากมายไร้ที่สิ้นสุดกำลังสั่นไหว.
เมฆสายฟ้าที่ปรากฏสายฟ้าแล่นแป๊บๆแตกกระเซ็นไปทั่วท้องฟ้า,พื้นที่รอบๆสว่างจ้าไปหมด.
"คลืนนนน"
ประตูวิหารไท่กู่ที่ค่อยๆเปิดออกมาช้าๆ,ทันใดนั้น,ที่ด้านในก็ปรากฏชายคนหนึ่ง,ที่สวมชุดสีทองกำลังก้าวออกมา.
กู่เฉิงตรงที่สวมมงกุฏหยก,พร้อมกับชุดเก้ามังกร,ก้าวออกมาช้าๆ,สายฟ้าไม่สามารถโจมตีเขาได้,ไม่สามารถเข้าไปถึงร่างกายของเขาด้วยซ้ำ.
กู่เฉิงตงที่ยืนอยู่ด้านหน้าวิหารไท่กู่,สายตาที่กวาดตามองพื้นที่รอบๆ,ดูเหมือนว่ามันจะผ่านมาหมื่นปีแล้ว,เขาได้จ้องมองกวาดตามองทุกอย่างให้ระเอียดครบถ้วน.
สายตา,ของเขาที่กวาดตามองไปทั่วเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,ภายในใจของคนมากมายต่างก็เต็มไปด้วยความเคารพต่อเขา.
นี่คือสวรรค์ของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,กู่เฉิงตง.
กู่เฉิงตงที่จ้องมองพื้นที่รอบๆ,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ,สายตาที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ทั่วทั้งเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ในเวลานี้ได้กลายเป็นแสงสีทองในทันที,กู่เฉิงตงที่ราวกับดวงตะวันขนาดใหญ่ที่กำลังทอแสงออกไปทุกทิศทุกทาง.
ทะเลวาสนาขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นบนศีรษะ,ราวกับทางช้างเผือกที่พาดผ่าน,พัดมาจากทุกทิศทุกทาง.
ทั่วทั้งร่างของกู่เฉิงตงนั้น,เต็มไปด้วยวาสนามากมายไร้ที่สิ้นสุด,วาสนาที่กำลังอัดแน่นเข้าไปในร่างกายของเขา,วาสนาของราชวงศ์,ที่อยู่ในการควบคุมของเขาทั้งหมด.
วาสนาของเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์นั้นใหญ่โตมโหฬาร,วาสนาที่มาจากการทำลายราชวงศ์ราชันย์ห้าแห่ง,และวาสนาที่ได้จากแดนเทพพิสุทธิ์อีก,วาสนามากมายนับไม่ถ้วนที่ได้จากดินแดนของทวีปศักดิ์สิทธิ์,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้นับว่ามีมากที่สุดเลยก็ว่าได้,คาดไม่ถึงเลยว่าเพียงแค่เวลาหนึ่งชั่วยาม,มันก็ทะลวงผ่านเข้ามาภายในร่างของเขา,ร่างกายทั่วร่างของเขาที่ส่องสว่างเต็มไปด้วยพลังที่มากมายเตรียมการพร้อมแล้วจะทำลายสวรรค์สะบั้นปฐพี.
ด้วยการดูดซับวาสนา,กู่เฉิงตงรวบรวมนำมันเข้ามาในร่างของตัวเองโดยสมบูรณ์,จงซานที่จ้องมองอยู่จากที่ไกลออกไปรู้สึกแปลกประหลาดอยู่เหมือนกัน,ราวกับว่าตัวเขานั้นมีพลังบางอย่างเกี่ยวข้องเข้ากับกู่เฉิงตง.
ไม่เพียงจงซาน,ประชาชนของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวกว่าห้าสิบล้านคนก็เป็นเช่นกัน,ความรู้สึกที่ราวกับว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกัน,สัมผัสที่ซับซ้อน,ดูคลุมเคลือไม่ชัดเจน,ราวกับว่ามีชะตาร่วมกันในครั้งนี้.
ดวงตาของจงซานที่หดเล็กลง,บางที่เป็นไปได้ว่ากู่เฉิงตงที่ต้องการแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพีนั้น,ต้องการดึงพลังจากราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวทั้งหมดออกไปพร้อมๆกัน.
ในเวลานั้น,จงซานที่คิดขึ้นมาได้ในทันที,สองเดือนก่อนที่จะประกาศเรื่องนี้ออกมา
สามราชวงศ์สวรรค์และสามแดนเทวะที่ตกลงบางอย่างกัน,หกเดือนนี้ไม่ให้มีปฏิปักษ์เกิดขึ้น?
บางที่พวกเขาคงรู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น?
จงซานที่กลืนน้ำลายลงคง,จับจ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไปด้วยความสนใจ.
ที่ไกลออกไปนั้น,หลังจากที่กู่เฉิงตงดูดซับวาสนามากมายมาทั้งหมดแล้ว,ทันใดนั้นเขาก็สะบัดมือ,ทันใดนั้นสิ่งของบางอย่างที่มีสีเหลืองทอง,ราวกับดินโคลน,ก็ปรากฏขึ้นมา.
"แผ่นดินแม่?"ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา.
แผ่นดินแม่?
จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง,แน่นอนจงซานรู้จักแผ่นดินแม่,มันคือแดนเทพพิสุทธิ์,ที่กูเฉิงตงนำลับมา,หรือว่าบางที่นี่คือรูปร่างที่แท้จริงของแผ่นดินแม่อย่างงั้นรึ?
กูเฉิงตงสร้างมันขึ้นใหม่อย่างงั้นรึ?
กู่เฉิงตงที่เอียงเล็กน้อย,แผ่นดินแม่ที่เป็นเหมือนกับโคลนค่อยๆไหลจากตำหนักไท่กู่ไหลลงสู่พื้นดิน,กระจายขยายออกไปรอบๆใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้น,มันค่อยๆปกคลุมไปทุกทิศทางทั่วเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ในทันที,ดูเหมือนว่ามันจะขยายออกไปกว้างมาก,จนเหลือส่วนที่มีสีทองเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น.
"เทแผ่นดินแม่ลงพื้น,จริงๆ!"ตี้เสวียนชาพยักหน้า.
"เทแผ่นดินแม่ลงพื้นรึ?
หมายความว่าอย่างไร?"จงซานสอบถามออกไป.
"แยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี,ไม่สามารถที่จะทำพร้อมกันได้,เพื่อการนั้น,เพื่อไม่ให้เกิดการต่อต้านจากพลังของทั้งสองทางพร้อมกัน,ตอนนี้เขาจึงทำการผนึกปฐพีเอาไว้ก่อน,เพื่อไม่ให้เกิดการต่อต้าน,กู่เฉิงตงในเวลานี้จะได้ทำเรื่องแรกก่อนคือผนึกปฐพี,จากนั้นก็จะแยกสวรรค์นั่นเอง."ตี้เสวียนชากล่าว.
"แผ่นดินแม่ร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
„Mother Earth came from Great Thousand
Worlds, by no means the thing of Heaven and Earth, only then its effect, is
very naturally intrepid.” Di Xuansha nods.
"แผ่นดินแม่นั้นมาจากโลกใบใหญ่,ไม่มีทางที่พลังฟ้าดินของโลกใบเล็กจะมีผลต่อมัน,เป็นเรื่องปรกติที่มันจะร้ายกาจ."ตี้เสวียนชาพยักหน้า.
แผ่นดินแม่ที่ผนึกพื้นดินเอาไว้ในทันที,ดูเหมือนว่าจะเป็นการประกาศต่อสวรรค์แล้วว่า,การต่อสู้กำลังจะเริ่มอย่างเป็นทางการแล้ว.
ทันใดนั้นเมฆสายฟ้า,ที่มากมายนับไม่ถ้วน,พร้อมใจกันพุ่งตรงมายังร่างของกู่เฉิงตงในทันที,สายฟ้าทั้งหมดที่พุ่งมาเป็นสายราวกับทางช้างเผือก,เสียงดังสนั่นเลื่อนลั่นกระแทกเข้าหาร่างของกู่เฉิงตง,พลังที่มากมายนับไม่ถ้วนที่แผ่ออกมารอบๆ,แม้แต่จงซานที่อยู่ไกลอออกมายังสั่นไหว.
"เปรี้ยง!!!"
"เปรี้ยง!!!"
"เปรี้ยง!!!"
เสียงระเบิดที่ดังรุนแรงมากๆ,แรงต่อต้านของฟ้าดิน,เกิดการปะทะครั้งใหญ่,เป็นเหตุให้พื้นที่รอบๆสั่นไหวไปมา,พลังโจมตีที่รุนแรงหนักหน่วงมาก,แม้แต่คนที่อ่อนแอในเวลานี้ยังได้รับบาดเจ็บไปจนถึงอวัยวะภายใน,แรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงมาก,ดังกึกก้องไปทั่วเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,แน่นอนว่าตอนนี้ได้กลายเป็นเขตหวงห้ามไปแล้ว,ภูเขาที่มีปราณวิญญาณอ่อนแอในเวลานี้,มีปราณวิญญาณมากมายเอ่อล้นไปหมด,อันแน่นชโลมไปทั่วบริเวณ.
เมืองบรรพกาลศักดิสิทธิ์,สถานที่ของกู่เฉิงตงเวลานี้,เต็มไปด้วยสายฟ้าที่ฟาดลงมาไม่หยุด,พลังของสายฟ้าที่มีขนาดใหญ่ราวกับระเบิดปรมาณูที่จงซานเคยเห็นในโลกเดิม.
สายฟ้าที่มีขนาดใหญ่มาก,ฟาดลงไปที่ร่างของกู่เฉิงตง,พลังที่รุนแรงน่าหวาดกลัว,ส่องแสงสว่างจ้าแสบตา.
ตำแหน่งของภูเขาไท่กู่ตอนนี้,มีพลังมากมายนับไม่ถ้วนเอ่อล้นออกมา,แสงจ้าที่ส่องออกมา,จากพื้นที่ดังกล่าว,ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนมากมายต้องหรี่ตาลง.
กู่เฉิงตงกำลังเผชิญกับทัณฑ์สวรรค์?
"ชิ!!"
ตำแหน่งตรงกลางของสายฟ้า,ตอนนี้มีเสียงของกู่เฉิงตงที่แค่นเสียงเย็นชาออกมา,ทว่า,คาดไม่ถึงเลยว่าเพียงแค่เสียงของเขาจะทำให้สายฟ้าแกว่งไปมาเช่นกัน,เห็นได้อย่างชัดเจนว่ากู่เฉิงตงนั้นร้ายกาจมาก.
กู่เฉิงตงที่แค่นเสียงออกมา,ทุกคนรับรู้แล้วว่ากู่เฉิงตงกำลังต่อต้านพลังสวรรค์แล้ว,พลังที่มากมายในเวลานี้,กำลังผลักพลังสวรรค์ออกมา.
ตราลัญจกรหยกราชวงศ์สวรรค์!
นี่คือของวิเศษของกู่เฉิงตง,ตราราชวงศ์สวรรค์อย่างงั้นรึ?
ตราลัญจกร,ราชวงศ์สวรรค์ที่ขยายใหญ่ออกมาหลายร้อยเท่า,ใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้น,ปิดท้องฟ้า,ตราประทับสีแดง,ที่ส่องแสงสีแดง,ปกคลุมท้องฟ้า,ผลักดันสายฟ้าออกไป.
เมฆสายฟ้าในเวลานี้ราวกับตระหนักได้ว่าเกิดแรงต้าน,สายฟ้ามากมายที่ฟาดลงหนักยิ่งขึ้นกว่าเดิม,พลังที่ถูกเทลงไปด้านล่าง,ทว่าตราราชวงศ์สวรรค์เองก็ร้ายกาจมาก,สามารถที่จะต้านพลังของสายฟ้าได้อย่างสมบูรณ์,สามารถที่จะผลักดันพายุสายฟ้าให้ถอยออกไปได้.
"คลืนนนนนนน"
ผนึกสายฟ้าที่มีขนาดใหญ่ยักษ์,เกิดเสียงดังสนั่นปะทะกับเมฆสายฟ้า,แรงปะทะกันรุนแรงมาก,เป็นสียงของอำนาจสวรรค์ที่ระเบิดก้องกังวานไปทั่วหล้า,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ไม่สามารถทนเสียงขนาดนี้ได้,เริ่มถอยห่างออกไปมากขึ้นและก็มากขึ้น.
ตราผนึกราชวงศ์สวรรค์ที่เข้าปะทะกับเมฆสายฟ้า,ผลักดันเมฆสายฟ้าเอาไว้,ในเวลานี้เมฆสายฟ้าที่ไม่สามารถรุกเข้ามาได้,ด้วยตราราชวงศ์สวรรค์ต้านเอาไว้,ราวกับว่าเมฆสายฟ้าที่มีชีวิตมันกับเพิ่มพลังขึ้น,ส่งเสียงร้องครวญครางออกมาราวกับกำลังโกรธเกรี้ยวอยู่.
ระหว่างพลังทั้งสองที่ต้านกันอยู่นั้น.
แน่นอนว่ากู่เฉิงตรงนั้นไม่ยินยอมอย่างแน่นอน,ก่อนที่จะเห็นกู่เฉิงตงยื่นมือขวาออกไปก่อนที่จะชี้นิ้วขึ้นมาในทันที,ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า,พลังที่มากมายนับไม่ถ้วนพุ่งตรงไปยังตราราชวงศ์สวรรค์,ซึ่งเวลานั้นมันได้เปลี่ยนเป็นสีทองอย่างรวดเร็ว.
"คลืนนนนนนน"
พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่ทำลายเมฆสายฟ้าที่ก่อตัวให้กระจายออกไป,คาดไม่ถึงเลยว่าตราราชวงศ์สวรรค์จะทรงพลังขนาดนี้,เมฆสายฟ้าที่มากมายนับไม่ถ้วน,ที่ถูกกระแทกกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทาง,ประกายแสงที่เหือดหายไปในทันที.
แข็งแกร่งมาก,นี่คือพลังอำนาจของกู่เฉิงตงอย่างงั้นรึ?
สายตาของคนมากมายที่จับจ้องมองมานั้น,ทุกคนต่างก็เงียบ,แววตาของแต่ละคนที่เต็มไปด้วยความหวั่นเกรง,โลหิตที่ร้อนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง.
กำจัดเมฆสายฟ้าไปอย่างงั้นรึ,เมฆสายฟ้านั้น,ถึงแม้ว่าจะอ่อนแอที่สุดก็เทียบเท่ากับการโจมตีของผู้ฝึกตนราชันย์แท้แล้ว,สายฟ้ามากมายนับไม่ถ้วน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสลายหายไปอย่างงั้นรึ?
นี่คือการผนึกสวรรค์อย่างงั้นรึ?
ทรงพลังยิ่งนัก,เป็นพลังที่เหนือชั้นขึ้นไปอีกขั้น!
ภายในใจจงซานที่ต้องอุทานออกมา,ตราราชวงศ์สวรรค์?
นี่คือตราลัญจกรหยกราชวงศ์? แล้วตราครรลองสวรรค์ของเขาล่ะเป็นอย่างไร?
แน่นอนว่ามันจะต้องแข็งแกร่งกว่าแน่,ต้องแข็งแกร่งกว่าได้แน่! จงซานที่กำหมัดแน่น.
หลังจากที่ผนึกสวรรค์เสร็จแล้ว,ตราราชวงศ์สวรรค์ก็ค่อยๆลอยออกมาช้าๆ,ก่อนที่จะหล่นลงในมือของกู่เฉิงตง.
กู่เฉิงตงที่จ้องมองขึ้นไปบนฟ้าด้วยท่าทางอหังการ,จดจ้องมองท่าทีของสวรรค์.
"สวรรค์ที่โกรธเกรี้ยว!
หมื่นลี้ไม่ใช่เมฆหากแต่ทันใดนั้นก็เกิดเสียงที่ดังก้องกังวานเป็นสายฟ้าที่ไร้ที่สิ้นสุด.
"ตูมมมมมมมมมมมมมม"
เสียงระเบิด,ที่ดังก้องกังวานไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์,คนทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์ที่ตื่นตกใจ,มีใครบางคนได้ยุแหย่เทพสวรรค์เข้าแล้ว.
แค๊กๆๆๆๆ.......
ทั่วทั้งเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ในเวลานี้,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังก้อง,เสียงของการแตกร้าวเหมือนกับน้ำแข็ง,อากาศบนเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์เวลานี้,ราวกับว่ามันถูกแช่แข็งเป็นน้ำแข็งขึ้นมาในทันที,เป็นชั้นของน้ำแข็งที่หนาแน่นมาก,ยืดยาวปกคลุมท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไพศาล,น้ำแข็งที่เชื่อมต่อบรรยากาศทั้งหมด,เป็นน้ำแข็งยักษ์ที่ปกคลุมพื้นที่,มีรัศมีที่มากมายสุดที่จะหยั่งปกคลุมไปทั่วเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,คาดไม่ถึงเลยว่าจะปรากฏน้ำแข็งหนาขึ้น,นี่คือพลังงานสวรรค์,เป็นพลังที่แข็งแกร่งที่กำลังพุ่งตรงโถมกระหน่ำใส่กู่เฉิงตง,พุ่งตรงลงมาสู่พื้นโลก.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น