Immortality Chapter 482 Also held the trouble

Immortality Chapter 482 Also held the trouble

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 482  ผู้นำพาความวุ่นวาย.

Chapter 482 Also held the trouble

又捅娄子了

  ผู้นำพาความวุ่นวาย.

หนีปู่ซาที่ปกป้องร่างกายตัวเองเอาไว้,ขณะเดียวกันก็ชำเลืองมองไปยังฝั่งของจงซาน,ดวงตาแทบไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.

ไม่ไกลออกไปนั้น,อสุรกายตัวใสขนาดใหญ่ยักษ์ที่ออกมาปกป้องร่างของจงซานเอาไว้,หางแปดสีที่ดูโปรงแสงนั่น,ได้คลุมจงซาน,เป่าเอ๋อ,หลิงเอ๋อและเหว่ยไท่จงเอาไว้ด้านใน,ที่ด้านนอกปากของมันที่อ้ากว้างผิดปรกติ,ดูไม่ต่างจากเท่าเที่ย,พร้อมกับดูดกลืนทุกอย่างเข้าไป.

ปราณหยินจากพื้นพิภพ,ปราณหยินที่รุนแรงนั่นถูกมันดูดกลืนอย่างงั้นรึ?แม้แต่บรรยากาศรอบๆยังถูกมันกินเข้ามา,หากแต่นี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญเจ้าตัวนี้แทบมองไม่เห็นท้อง,หากแต่มันกลืนเข้ามาได้อย่างไร?

"แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ!" หนีปู่ซาที่ราวกับตระหนักอะไรบางอย่างได้ในทันที,แววตาที่ไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ? เป็นแปดหางแห่งจุดจบได้อย่างไร?

แทบจะในทันที,หนีปู่ซาที่เต็มไปด้วยความระวัง,แปดหางสวรรค์อย่างเต็มที่,เพราะว่าหนีปู่ซานั้นรับรู้ว่าอสุรกายตนนี้ต่อต้านสวรรค์เป็นอย่างมาก,ในอดีตนั้นอาจารย์ของเขาที่พบกับแปดหางสวรรค์ขณะที่มันยังเด็กเท่านั้น,ไม่มีทางเลือก,ทำได้แค่ผนึกมันเอาไว้,ตอนนี้ล่ะ?

ตอนนี้แตกต่างจากที่อาจารย์ของเขาเคยเจอมา,มันเป็นแปดหางสวรรค์ที่เติบโตแล้ว.

ไม่ได้การแล้ว! หนีปู่ซาที่รู้สึกว่ามันต่างออกไป,เป็นหางสวรรค์ที่ได้ยินจากปากของอาจารย์ของเขานั้น,มันไร้ซึ่งกฏเกณฑ์,สามารถกลืนสวรรค์ได้,ดูแคลนโลกใบนี้ด้วยซ้ำ,นี่มันหมายความว่าอย่างไร? มันปกป้องจงซานอย่างงั้นรึ?

ไม่ไกลออกไปนั้น,แปดหางสวรรค์ที่กลืนพลังหยินทั้งหมด,พร้อมกับนำจงซานถอนห่างออกมาจากระยะของน้ำพุหยินอย่างรวดเร็ว.

นำพุหยินที่ถูกเปิดออกแล้ว,นับว่ามีขนาดใหญ่มาก.

ปราณหยินที่มากมายไร้ที่สิ้นสุดที่ผุดขึ้นมาจากพื้นโลก,แช่แข็งพื้นที่ไกล้ๆและยังสร้างหิมะล่วงหล่นลงมาอย่างบ้าคลั่ง,ภูเขามากมายที่ถูกแช่แข็งไปในทันที,และยังมีไอเย็นที่แผ่ไปทั่วท้องฟ้า.

ราวกับว่าทั่งหล้านั้นอากาศเปลี่ยนเป็นสีขาวบริสุทธิ์ขึ้นมาในทันที.

แปดหลางเจียงที่กำลังนำกระบี่เหยาหรี่มามอบให้กับจงซาน.

ทุกคนที่ถอยห่างออกมาจากบริเวณดังกล่าว,พลางถอนหายใจลึก,หนีปู่ซาจ้องมองไปยังจงซาน.

เห็นแค่เพียงแปดหางสวรรค์ขนาดใหญ่โตกำลังหดลงในทันที,พร้อมกับหายไปในร่างของจงซาน.

เห็นแปดหางสวรรค์ที่ถูกจงซานเก็บเข้ามาในร่าง,ดวงตาของหนีปู่ซาแทบถลนออกมา,เป็นไปได้อย่างไร?แปดหางสวรรค์เข้ามาอยู่ในร่างของจงซาน.

"นั่นมัน,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ?"หนีปู่ซาไม่สามารถทนที่จะถามออกมาได้.

ราวกับว่ามันสามารถควบคุมได้ดั่งใจ,ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของจงซาน.

"ถูกแล้ว!"จงซานพยักหน้า.

"ทว่า,เรื่องนี้?"หนีปู่ซาไม่สามารถทนได้.

"มันเป็นของเลียนแบบที่ข้าได้หลอมมันขึ้นที่เมืองเฟิงหลิง."จงซานกล่าว.

ได้ยินคำพูดของจงซาน,หนีปู่ซาที่สูดหายใจลึก,ของเลียนแบบรึ? นี่มัน,น่าประหลาดใจนัก.

นี่คือของเลียนแบบอย่างงั้นรึ?หนีปู่ซาที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.

ที่ไกลออกไปนั้นน้ำพุหยินที่พุ่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง.

"ฝ่าบาท,นี่คือกระบี่เหยาหรี!"ชิงอวิ๋นหลางเจียงกล่าว.

"คลืนนนนนนนน"

ทันใดนั้นลึกลงไปใต้ผืนปฐพี,เสียงดังกระหึ่มที่ดั่งก้องไปทั่วสารทิศ,ความรุนแรงของมันนั้น,ทำให้ทั่วทั้งเกาะหมาป่าสวรรค์สั่นไหวอย่างรุนแรง.

เสียงแผนดินสั่นไหวนี้,ทำให้ทุกคนทั่วทั้งเกาะหมาป่าสวรรค์ตื่นตะหนกตกใจไปในทันที,เป็นแผ่นดินไหวที่รุนแรงขนาดนี้เลยรึ?

เกาะหมาป่าสวรรค์ที่สั่นไหวอย่างรุนแรงนี้,ได้กระจายออกไปทั่วทั้งเกาะขนาดใหญ่,เกาะหมาป่าสวรรค์แห่งนี้,จงซานลองคาดเดา,บางที่คงจะเป็นแผ่นดินใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นมา.

เกาะแห่งนี้เป็นผืนแผ่นดินชิ้นเดียวที่มีขนาดใหญ่มาก,แน่นอนว่าไม่ผิดอย่างแน่นอน,มันมีขนาดใหญ่มาก,เป็นผืนดินแดนที่เป็นเนื้อเดียวกัน,ทำให้มันสั่นไหวไปทั่วเกราะ,ด้วยพลังงานบางอย่างที่เข้าปะทะอย่างหนักหน่วงรุนแรงอย่างงั้นรึ?

เกาะหมาป่าสวรรค์ที่ล้อมรอบด้วยทะเล,การสั่นสะเทือนครั้งนี้สร้างเคลื่อนสึนามิที่รุนแรงสาดซัดออกไปในทันที.

ทุกคนในเกาะหมาป่าสวรรค์ที่ตื่นตกใจ,ทว่าด้วยการมีราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งคอยปลอบขวัญ,ทำให้ไม่เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นมาแต่อย่างใด.

บนเกาะหมาป่าสวรรค์ทิศตะวันออก,ตี้เสวียนชาที่นั่งอยู่ในตำหนัก,ที่ด้านนอกนั้นมีนักรบหมาป่าระดับสูงอยู่มากมาย.

หลังจากที่เกิดแผ่นดินไหวขึ้นมา,หมาป่าทุกตนที่เต็มไปด้วยความระมัดระวัง.

ภายในตำหนักแห่งหนึ่ง,ตี้เสวียนชาที่ลืมตาขึ้นมา,แววตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,ร่างกายที่ไม่ขยับ,สัมผัสเทวะที่แผ่ออกไปอย่างรวดเร็ว,ค้นหาต้นตอ,จนทำให้ตี้เสวียนชาอ้าปากค้างตื่นตกใจขึ้นในทันที.

"จงซาน? เจ้าอีกแล้วรึ?"ตี้เสวียนชาที่แสดงท่าทางแปลกๆออกมา.

จากนั้น,ร่างของตี้เสวียนชาที่หายไปจากตำหนักของเขา,พุ่งไปยังน้ำพุหยินตรงไปยังตำแหน่งของจงซาน.

จงซานและคนอื่นๆที่ยืนอยู่ไกลออกมา,ภายในใจที่รัดแน่น,เกิดเสียงดังสนั่นเป็นระยะ,ดูเหมือนว่ามันจะรุนแรงเป็นอย่างมาก,แผ่นดินไหวอย่างงั้นรึ? ดูเหมือนว่ามันจะสั่นสะเทือนอยู่ตลอดเวลาอย่างคาดไม่ถึง.

หมายความว่าอย่างไรกัน?

ทุกคนทีรู้สึกประหลาดใจไม่แน่ใจไปพร้อมๆกัน,ทันใดนั้นจงซานที่ก็สัมผัสได้ราวกับว่าแผ่นดินมันเอียงไปเล็กน้อย,ดูเหมือนมันจะเอียงไปยังทิศใต้เล็กน้อย.

มันเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น,เหล่าปุถุชนทั่วไปย่อมไม่สามารถสัมผัสได้,ทว่าหากเป็นผู้ฝึกตนล่ะก็,แน่นอนว่าจะต้องพบเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดนี้ได้อย่างแน่นอน.

สัมผัสได้ถึงความลาดเอียง,จ้องมองไปยังรอบๆ,ดูเหมือนว่ามันจะเอียงไปทั้งเกาะเลยทีเดียว.

เกาะหมาป่าสวรรค์กำลังเอียงรึ?

หรือว่าเกาะหมาป่าสวรรค์กำลังล่มสลายกัน?

ดูเหมือนว่าการเอียงนี้จะเพิ่มมากขึ้นและก็มากขึ้น,ภายในใจของทุกคนที่รัดแน่น,หมายความว่าอย่างไร?

"หนีปู่ซา,เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถาม.

"เป็นไปได้ว่าเกาะหมาป่าสวรรค์กำลังล่มสลาย?"หนีปู่ซาที่เอ่ยปากออกมากล่าวด้วยความประหลาดใจ.

ในเวลานั้น,ทุกคนที่รับรู้ได้ในทันทีเกี่ยวกับค่ายกลฮวงจุ้ยที่ได้กล่าวเตือน,หากดึงกระบี่โหยวหรีออกมา,ที่จริงมันจะทำให้เกาะหมาป่าสวรรค์ล่มสลาย,เรื่องนี้,ไม่ใช่เรื่องเหลวไหลอย่างงั้นรึ?

"ฟิ้ว!!!"

ที่ด้านหน้าของทุกคนที่ปรากฏเป็นร่างหลายร่างปรากฏขึ้นมาในทันที.

"ตี้เสวียนชา?"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

"คารวะจือจุ้น!"แปดหลางเจียงที่กล่าวออกมาในทันที.

ตี้เสวียนชาที่นำคนของเขาออกมาดูสถานการณ์

เขาที่จ้องมองจงซานด้วยสายตาที่ซับซ้อน,จงซานที่เดินทางมาถึงก็สร้างเรื่องใหญ่โต,ก่อนหน้านี้เพิ่งกลับมาจากทวีปศักดิ์สิทธิได้ไม่นาน,เขาที่สร้างความล่มจมไปทุกที่,เป็นเทพแห่งการทำลายจุติมาหรือไม่?

จากนั้น,ตี้เสวียนชาก็จ้องมองไปยังน้ำพุหยิน,พร้อมกับสะบัดฝ่ามืออกไป,ฝ่ามือของเขาที่ทะลวงไปยังที่ลึกลงไปใต้ดิน,กระแทกไปยังปากน้ำพุหยินพร้อมกับผนึกมันเอาไว้,สถานที่ดังกล่าวนั้น,ได้กลายเป็นหิมะน้ำแข็งที่แช่แข็งมันเป็นก้อนขนาดใหญ่.

"เกาะหมาป่าสวรรค์นั้นมีชีพจรปฐพีที่บกพร่อง,เจ้าทำลายมันอย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่สอบถามออกมาด้วยท่าทางแปลกประหลาด.

จงซานถึงกับพูดไม่ออก,แล้วข้าจะรึรึ?

"แล้วท่านไม่สามารถผนึกมันได้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางอักอวล.

"ผนึกรึ? แม้ว่ามันจะใช้ยับยั้งได้,ทว่าชีพจรปฐพีที่บกพร่องนี้,จะทำให้น้ำพุหยินคลั่ง,หมื่นปีที่แล้วมีอาวุโสผู้หนึ่งใช้กระบี่โหยวหรี่ผนึกมันเอาไว้,จึงทำให้มันหยุดนิ่งไม่ขยับ,ช่วยให้ทำให้ชีพจรปฐพีสงบลง,ทว่าถึงแม้ว่าข้าจะมีวิธี,ทว่าก็สามารถผนึกมันได้แค่ร้อยปีเท่านั้น,หนึ่งร้อยปีหลังจากนี้,เกาะหมาป่าสวรรค์จะล่มสลาย."ตี้เสวียนชาที่ทอดถอนใจ.

"นอกจากนี้ข้ายังไม่สามารถหยุดการปล่อยปราณหยินของน้ำพุหยินได้,ทั่วทั้งเกาะหมาป่าสวรรค์จะถูกล้อมรอบไปด้วยปราณหยิน."ตี้เสวียนชากล่าว.

เป็นความจริง,ในเวลานี้,รอบๆเกาะหมาป่าสวรรค์,ในรัศมี 30,000 ลี้,ทะเลสาบได้ถูกแช่แข็งไปแล้ว,ความหนาวเย็นที่แผ่ซานไปทั่วทุกทิศ.

ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังจงซาน,ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี.

จงซานนับว่าเป็นตัวตนทีทรงพลังอยู่ไม่น้อย,ในสายตาของตี้เสวียนชา,แล้วเผ่าหมาป่าต้องติดตามเขา,แน่นอนว่าจะรุ่งเรื่องเหรือตกต่ำ,ก็ขึ้นอยู่กับเขา,ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้,สถานที่แห่งนี้เป็นเหมือนกับดินแดนหมาป่า,เป็นเหมือนบ้านของเขา,หากว่าต้องอพยพออกไป,ภายในใจของตี้เสวี่ยนชาก็ต้องเผยรอยยิ้มที่ขมขื่นออกมาเช่นกัน.

"ร้อยปีอย่างงั้นรึ?ท่านสามารถทำให้มันคงได้หนึ่งร้อยปีอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าว.

จงซานรับรู้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว,กล่าวได้ว่าเกาะหมาป่าสวรรค์นั้นเป็นบ้านของพวกเขา,หากว่ามันต้องล่มสลาย,ก็นับว่าเป็นเรื่องที่หนักหนาเหมือนกัน.

"อืม,อย่างน้อยหนึ่งร้อยปี!"ตี้เสวียนชาพยักหน้า.

"ไท่จง!"จงซานเอ่ยออกมาในทันที.

"อยู่นี่แล้ว!"เหว่ยไท่จงที่ตอบรับในทันที.

"เรียกลู่เจี้ยนปิงมาพบข้า!"จงซานกล่าวออกมาในทันที.

"รับด้วยเกล้า!"เหว่ยไท่จงที่รับคำ,จากนั้นก็บินตรงไปยังเมืองเสวียนในทันที.

ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังจงซาน,เรื่องของจงซานที่เกิดขึ้นในทวีปศักดิ์สิทธิ์นั้น,เขาได้ยินมาไม่น้อย,เป็นคนที่พลิกผืนฟ้าและปฐพีได้เลยทีเดียว,ความสำเร็จของเขานั้นนับว่าชัดเจน,ถึงแม้ว่าหลายเรื่องที่เป็นเรื่องที่ยากจะเกิดขึ้นได้,ทว่าจงซานก็สามารถทำมันได้,ดูเหมือนเรื่องนี้เองก็ด้วยอย่างงั้นรึ?

เรื่องนี้ยากที่จะแก้ไขได้,ต้องไม่ลืมว่าชีพจรปฐพีที่บกพร่องนี้,เกาะหมาป่าสวรรค์จะถูกปราณหยินอาบไปทั่วเกาะ,การจะจัดการปราณหยินที่ทรงพลังนี้เป็นเรื่องที่ยากมากๆ,หากแต่ตอนนี้เขาคิดอะไรได้อย่างงั้นรึ?

"เจ้าคิดอะไรได้อย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"ความพยายามอยู่ที่คน ความสำเร็จอยู่ที่ฟ้า!"จงซานที่กล่าวออกมาเหมือนดั่งที่เขาเคยกล่าว.

ไม่นานหลังจากนั้น,ลู่เจี้ยนปิงก็ถูกนำมา.

"เฉินลู่เจี้ยนปิง,คารวะฝ่าบาท,ทรงเจริญหมื่นปีหมื่นๆปี."ลู่เจี้ยนปิงที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

ตี้เสวียนชาที่จ้องมองไปยังคนด้านหน้า,เขาสามารถทำอะไรได้อย่างงั้นรึ?

"ลู่เจี้ยนปิง,ข้าขอถามเจ้า,สวนสวรรค์หลิงเสี่ยว,ไปถึงใหนแล้ว?"จงซานสอบถามออกมา.

สวนสวรรค์หลิงเซียวอย่างงั้นรึ?ตี้เสวียนชาที่ตกใจเล็กน้อย,ทว่าก็รอคอยรับฟัง,ตี้เสวียนชานั้นรู้ดีว่าจงซานนั่นแปลกประหลาด,ไม่มีทางที่จะไม่มีแผนการอะไร.

"เรียนฝ่าบาท,เฉินได้เตรียมการเรียบร้อยแล้ว,ภายในสิบปี,สามารถใช้งานได้."ลู่เจี้ยนปิงกล่าวออกมาในทันที.

"สิบปีรึ?หากว่าสวนสวรรค์หลิงเซียว,มีขนาดใหญ่ยิ่งกว่าเดิมล่ะ?"จงซานสอบถาม.

"มากกว่าเมืองเสวียนสองเท่ารึ?."ลู่เจี้ยนปิงสอบถามออกไป.

"เล็กไป!"จงซานกล่าว.

"ยังเล็กไปอย่างงั้นรึ?"ลู่เจี้ยนปิงที่ตื่นตกใจ.

"ทั้งเกาะหมาป่าสวรรค์ล่ะเป็นอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาอีกครั้ง.

ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว,ดวงตาของลู่เจี้ยปิงที่ชำเลืองตาโต,อ้าปากค้างไม่อยากเชื่อเช่นเดียวกัน.

"สวรรค์,ทั้งเกาะหมาป่าสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ลู่เจี้ยนปิงที่แสดงท่าทางตื่นตกใจอย่างชัดเจน.

เกาะหมาป่าสวรรค์นั้นมีขนาดใหญ่มาก,หนึ่งร้อยเท่าของเมืองเสวียน? หนึ่งหมื่นเท่าของเมืองเสวียน? ไม่,น่าจะแสนเท่าของเมืองเสวียนด้วยซ้ำ.

"แผ่นดินไหวก่อนหน้านี้,ชีพจรปฐพีของเกาะหมาป่าสวรรค์มีความบกพร่อง,เพื่อที่จะรักษาทั้งเกาะเอาไว้,คิดว่าทำได้...หรือไม่?"จงซานสอบถามออกมา.

ลู่เจี้ยนปิงที่จ้องมองไปยังจงซาน,พร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอ,"ตามทฤษฏีแล้วคิดว่าทำได้!"

ได้ยินลู่เจี้ยนปิงกล่าว,จงซานที่ถอนหายใจยาว.

"แล้วต้องใช้เวลานานเท่าไหร่?"จงซานสอบถาม.

"หืม,ตามทฤษฏีแล้ว,มันถือว่ามีขนาดใหญ่มาก!"ลู่เจี้ยนปิงขมวดคิ้ว.

"หากเพิ่มแรงงานให้กับกระทรวงผังเมือง 500 เท่าล่ะ!"จงซานกล่าว.

"ห้า?ห้าร้อยเท่า?"ลู่เจี้ยนปิงที่หายใจระรั่วตื่นตกใจ,เห็นได้ชัดเจนว่าจงซานกำลังทำเรื่องที่ใหญ่โตเป็นอย่างมาก.

"หากเพิ่มเป็นห้าร้อยเท่า,จะใช้เวลานานขนาดใหน?"จงซานสอบถาม.

"ห้าร้อยเท่า,หากคำนวณหยาบๆแล้ว,น่าจะ 120 ปี,นอกจากนี้ยังต้องใช้วัตถุดิบมหาศาล."ลู่เจี้ยนปิงสูดหายใจลึก.

"ข้าให้เวลาเจ้า 80 ปี,สร้างสวนสวรรค์หลิงเซียวขึ้นมาให้ได้,ไม่ว่าจะวัตถุดิบใด,ข้าจะหาให้เจ้า,คนงานต้องใช้เท่าไหร่ข้าก็จะหาให้,แม้แต่นำมาจากทวีปศักดิ์สิทธิ์, 80 ปี,เจ้าทำได้หรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเด็ดขาด.

"ได้,ได้อย่างแน่นอน!"ลู่เจี้ยนปิงที่ตอบรับคำในทันที.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.