Immortality Chapter 474 Fate Tribulation
นิยาย เรื่อง อมตะ 474 ชะตาภัยพิบัติ.
Chapter 474 Fate Tribulation
命劫
ชะตาภัยพิบัติ.
"ภัยพิบัตินั้นมาจากข้าเหรอ,มันน่าจะมาจากพวกเจ้ามากกว่า,
หนีปู่ซา,ท่านยินยอมที่จะให้ศัตรูกระทำเช่นนี้กับข้าอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่ได้กล่าวต่อคนที่อยู่ตรงกลาง,ซึ่งเป็นหนีปู่ซานั่นเอง,แม้ว่าที่นี่จะมีคนรับรู้ว่าเขาคือหนีปู่ซา,แต่ก็ไม่มีใครรู้เช่นกันว่าจงซานนั้นจะรู้จักกับหนีปู่ซาอย่างงั้นรึ?
จงซานจดจำเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้,ในเวลานี้เขาจึงสนใจเกี่ยวกับผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยของแดนเทพพิสุทธิ์เป็นอย่างมาก,จากการคิดใคร่ครวญเขาสามารถบอกได้ตั้งแต่ต้นแล้วว่าเขาก็คือหนีปู่ซา.
หนีปู่ซา? จงซานรู้จักกับหนีปู่ซาอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน,เหล่านักบวชของแดนเทพพิสุทธิ์ในเวลานี้ราวกับรู้สึกสังหรใจไม่ดีขึ้นมาในทันที,ส่วนเซิ่งซ่างทั้งสามที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,โดยเฉพาะกู่เฉิงตง.
จ้องมองไปยังจงซานที่ไม่ขยับ,ภายในใจได้แต่ทอดถอนใจ,กับคำมั่นที่ให้ไว้กับจงซาน,เขาที่ต้องมีชะตาพบเข้ากับจงซานถึงสองครั้ง,เป็นเรื่องที่ทำให้เขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
หนีปู่ซา? ความแข็งแกร่งของหนีปู่ซานั้น,สามารถที่จะต้านผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่แข็งแกร่งสามคนได้,ทักษะของเขานั้นไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก,ในเวลานี้ดูเหมือนว่าคำพูดของจงซานเพียงไม่กี่คำกับทำให้เขาต้องพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?
หนีปู่ซาที่ได้แต่ทอดถอนใจ,นับตั้งแต่จงซานชี้มายังเขา,เขาก็เงียบมาตลอด.
หนีปู่ซาที่สูดหายใจลึก,"สี่อรหันต์,ข้านั้นติดหนี้คำมั่นสัญญากับจงซาน,หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องกล่าวว่าขออภัย,ทว่าในเมื่อข้าได้นำสิ่งของบางอย่างจากพวกท่านไป,ค่ายกลฮวงจุ้ยนี้,ข้าจะไม่ยกเลิก,ทว่าคงต้องกล่าวว่าลาก่อน!"
หนีปู่ซาที่กล่าวเสร็จก็หายไปในทันที,หายไปจากหน้าของทุกคน.
หนีปู่ซาจากไปแล้ว,ไปแล้วรึ?
เขาที่เป็นผู้ควบคุมค่ายกลฮวงจุ้ย,ค่ายกลฮวงจุ้ยของเขานั้นทรงพลังมาก,ยากจะมีใครต้านได้,แม้แต่ฝ่ายตรงข้ามทั้งสามยังจ้องมองความสามารถฮวงจุ้ยด้วยความโลภ.
หนีปู่ซาจากไปแล้ว,ไปจริงๆรึ?
ทุกๆคนราวกับไม่อยากเชื่อ,ไปแล้วรึ?
คนของราชวงศ์สวรรค์ทั้งสามที่เผยสีหน้าแววตาดีใจประหลาดใจ,ดี,เยี่ยม,ยอดเยี่ยมมาก! เมื่อหนีปู่ซาจากไปแล้ว,ค่ายกลฮวงจุ้ยนี้จะสามารถต้านได้อีกนานเท่าไหร่.
สายตาของกู่เฉิงตงที่เต็มไปด้วยสายตาที่ถอนใจเบาๆ,สายตาของหยิงที่เต็มไปด้วยความสนใจเล็กน้อย,เนียฟ่านเฉินที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังจงซาน,ส่วนอู๋จิวเทียนใบหน้าที่แสดงท่าทางประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
"ภัยพิบัตินั้นมาจากข้าเหรอ,มันน่าจะมาจากพวกเจ้ามากกว่า!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
เป็นความจริง,ยังไม่มีใครเห็นจงซานกระทำสร้างปัญหาอะไรเลย,หากไม่เพราะว่าบีบคั้นจงซาน,พวกเขาจะได้รับผลเช่นนี้เหรอ.
สี่อรหันต์ตอนนี้ดวงตาแดงฉานจ้องมองไปยังจงซาน,ที่ตอนนี้ลามไปทั่วใบหน้าแทบกระอักโลหิตออกมา,จ้องมองจงซานด้วยความโกรธเกลียด,ราวกับว่าเขาเป็นยาพิษที่สวรรค์ได้ส่งมา,จงซาน,จงซานเหรอ!
ไม่นานหลังจากที่หนีปู่ซาจากไป,แท่นอรหันต์ทั้งสามจะทนได้อีกนานเท่าไหร่,อีกไม่นานจะต้องถูกเมืองศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามบดขยี้,และเมื่อถึงเวลานั้น,แดนเทพพิสุทธิ์จะต้องพบกับจุดจบอย่างแน่นอน.
จงซาน,นี่คือคนที่พันปีจะพบได้อย่างงั้นรึ?
ด้วยพลังฝึกตน,หลอมกายธาตุ,คาดไม่ถึงเลยว่า,เป็นเขาที่ทำร้ายแดนเทพพิสุทธิ์ครั้งแล้วครั้งเล่า,และในครั้งนี้อีกด้วย,ไพ่ใบสุดท้ายที่พวกเขามีมันพ่ายแพ้ลงแล้ว.
พ่ายแพ้รึ? แดนเทพพิสุทธิ์จะพ่ายแพ้จริงๆรึ?
พ่ายแพ้ด้วยคนๆเดียวที่เล็กกระจ้อยร่อย? ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?
"โฮกกกกกกกก"
สี่อรหันต์ที่โกรธเกรี้ยวอย่างที่สุด,ความโกรธเกรี้ยวที่ราวกับจะเผาสวรรค์,สายตาที่แดงฉานจ้องมองไปยังจงซาน.
"ไม่ได้การ!"อรหันต์กุยหยวนที่อุทานออกมาในทันที,สายตาที่เป็นปฏิปักษ์หายไปในทันที.
อรหันต์กุยหยวนที่อุทานออกมานั้น,ทำให้สามอรหันต์จ้องมองไปยังอรหันต์กุยหยวนในทันที.
"จงซาน,เขา,เขาคือชะตาภัยพิบัติของแดนเทพพิสุทธิ!"อรหันต์กุยหยวนกล่าว.
กับคำพูดของอรหันต์กุยหยวนนั้นทำให้เขาพ่นลมหายใจที่เย็นเยือบออกมา,อีกสามอรหันต์เองก็จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางหวาดผวาเช่นกัน.
ชะตาภัยพิบัติ,อาจจะเรียกได้ว่าผู้บำเพ็ญภัยพิบัติ,เป็นคนที่มีอิทธิพลต่อเรื่องต่างๆในโลกใบนี้,นี่คือชะตาตรงข้ามกับความรุ่งเรื่อง,แดนเทพพิสุทธิ์นั้นทรงพลัง,มีพลังที่ยิ่งใหญ่,ทว่าในโลกใบนี้ไม่มีสิ่งใดที่จะไร้เทียมทน,ยังมีชะตาภัยพิบัติอยู่ด้วย,นี่คือหนึ่งในรูปแบบการบำเพ็ญเพียร,ดังเช่น,บำเพ็ญกรรม,บำเพ็ญชื่อเสียง,หรือบำเพ็ญฮวงจุ้ย,ที่แต่ละรูปแบบอยู่กันคนละส่วน,แม้แต่อรหันต์ก็ยากที่จะแตะต้องได้,ทว่าในเวลานี้หากว่าเขาคือชะตาภัยพิบัติ,พวกเขาคงจะต้องถึงคราวจบสิ้นแล้ว,ถึงแม้ว่าชะตาภัยพิบัติจะอ่อนแอ,ทว่าก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะต้านได้เช่นกัน.
ชะตาภัยพิบัติไม่สามารถกำจัดได้,หากว่ากำจัดจะกลายเป็นถูกทำลายซะเอง.
ในประวัติศาสตร์นั้น,มีราชวงศ์สวรรค์หรือแดนเทวะอีกไม่น้อย,ที่ได้พบเข้ากับชะตาภัยพิบัติ,ทำให้การคงอยู่ถึงการจบสิ้น,ชะตาภัยพิบัติไม่ใช่เพียงแค่สิ่งของ,อากาศ,ภูมิประเทศ,สัตว์อสูรหรือแม้แต่คน,ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอ่อนแอ,ทว่ากลับมีชะตาที่แข็งแกร่ง,หากพวกเขาปรากฏ,เมื่อไหร่ที่ต้องพบเจอพวกเขา,ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นได้.
จงซานคือชะตาภัยพิบัติของแดนเทพพิสุทธิ์อย่างงั้นรึ?
ในพริบตานั้น,ทุกๆคนต่างก็จับจ้องมองไปยังจงซาน.
ครั้งแรกของแดนศักดิ์สิทธิ์และแดนเทวะ,ชะตาภัยพิบัติอย่างงั้นรึ?
นั่นคือจงซานรึ? บางที่อาจจะเป็นจริง,ทุกคนที่ราวกับว่ามั่นใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น,ชะตาภัยพิบัติ,ผู้ที่จะเป็นคนทำลายแดนเทวะ.
จงซานที่นิ่งงันลอบฟังเรื่องราวของชะตาภัยพิบัติ.
"ตอนนี้ปล่อยข้าได้ยัง,แล้วข้าจะไม่ตำหนิความผิดของเจ้าที่ผ่านมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างไม่ละอาย.
การโม้คุยโตอย่างไรยางอาย,แม้ว่าคนที่ได้ยิน,ยังรู้สึกเขินอายด้วยซ้ำ,ระดับหลอมกายธาตุกล้าพูดจาเช่นนี้นะรึ?
ทว่าตอนนี้,คนของแดนเทพพิสุทธิ์,ก็ไม่มีใครกล้าประมาทจงซาน,จงซานในเวลานี้ไม่ใช่ว่าเขากำลังแสร้งขู่พวกเขาอย่างงั้นรึ?
ทว่าเพียงแค่ยืนยันเกี่ยวกับชะตาภัยพิบัติของแดนเทพพิสุทธิ์,จะย่อมปล่อยให้เขาดูแคลนอย่างงั้นรึ?
หรือว่าจะยอมให้แดนเทพพิสุทธิ์ได้รับความเสียหายอย่างหนัก.
"ไม่ได้,จงซานต้องตาย,หากเขาไม่ตายแล้วคิดว่าแดนเทพพิสุทธิ์จะสงบสุขตลอดไปอย่างงั้น?."ดวงตาของจินฉานที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจนไม่สามารถทนได้.
จากนั้น,ไม่ว่าคนอื่นจะทักทวงอย่างไร,จินฉานก็พุ่งเข้าโจมตีจงซานอย่างบ้าคลั่ง,ประคำเจ็ดสีของเขาที่ขยายใหญ่,นี่คือของวิเศษที่ได้รับมาจากพุทธะองค์,เป็นของวิเศษของเซียน,ถูกส่งออกไปหมายชีวิตจงซานในทันที.
เมื่อจินฉานตัดสินใจที่จะเข้าโจมตี,แน่นอนว่าอรหันต์คนอื่นๆจะต้องสนับสนุนเต็มกำลัง,ส่วนฝั่งเซิ่งซ่างเองก็เข้าหยุดเต็มกำลัง.
"ชิ!!!"
สามเซิ่งว่างแค่นเสียง,พร้อมกับลงมือในทันที,แม้แต่จื่อจุ้นหงเพลิง,และผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยเองก็ลงมือขวางเช่นกัน,เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมมมม"
ด้วยการโจมตีจากยอดฝีมือ,พลังที่รุนแรงน่าเกรงขามที่พวยพุ่งระเบิดออกมา,เห็นเพียงแค่อรหันต์จินฉานลอยออกไป,บนท้องฟ้าในเวลานี้,เกิดเป็นหลุมสีดำขนาดใหญ่,เป็นอากาศที่บิดเบี้ยวจากการเข้าโจมตีกันของเหล่ายอดฝีมือ.
ทรงพลังมาก,เกิดเป็นหลุมอากาศขนาดใหญ่,เป็นหลุมใหญ่ที่ดูดซับทุกสิ่งทุกอย่างจากภายนอกเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง.
ทุกๆคนที่กำลังคิดว่าจินฉานถูกสังหารไปแล้ว,เกิดเป็นหลุมใหญ่ยัก,แสงเจ็ดสีที่แผ่ออกมาในทันที,ที่มุมปากของจินฉานนั้นมีโลหิตไหลออกมา,ได้รับบาดเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว,ลูกประคำเจ็ดสีที่ได้จากพุทธะองค์นับว่าทรงพลังเป็นอย่างมาก,เวลานี้มันได้พุ่งตรงไปยังจงซาน.
ในเมื่อยืนยันได้ว่าจงซานคือชะตาภัยพิบัติของแดนเทพพิสุทธิ์,เขาก็ไม่สามารถรั้งรอได้,จำเป็นต้องใช้พลังที่เหนือกว่า,เขาโจมตีสังหารจงซานให้ตกตายไป,ไม่เช่นนั้นแดนเทพพิสุทธิ์จะต้องจบสิ้นแน่.
ประคำเจ็ดสีที่ส่งเสียงดังสนั่นพุ่งตรงไปยังจงซาน,เกิดเป็นอากาศที่ฉีกขาดเป็นรูขนาดใหญ่รอบล้อมร่างของเขา.
แม้ว่าประคำเจ็ดสีนี้จะไม่ใช่สิ่งที่จินฉานได้หลอมขึ้นมา,ทว่านี้คืออุปกรณ์เซียน,เป็นสิ่งของของเซียน,ไม่ได้มีพลังที่อ่อนด้อยอย่างแน่นอน.
พริบตาเดียวมันก็ได้พุ่งตรงไปยังร่างของจงซานแล้ว,ทุกคนที่รับรู้ได้ในทันทีว่า,จงซานต้องตายแน่,เขาต้องตายอย่างแน่นอน.
ถึงแม้ว่าจะเป็นกู่เฉิงตงก็ไม่สามารถทำอะไรได้,ผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ที่ลงมือ,ใช้สมบัติเซียน,สังหาร,หากไม่ตาย,คงจะเป็นเรื่องที่เกินไป?
ที่ไกลออกไปนั้น,เนียนโหยวโหยวที่กุมปาก,สายตาที่เต็มไปด้วยท่าทางตื่นตระหนก,อาจารย์เนียนโหยวโหยวที่ต้องขมวดคิ้วแน่น,สายตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง,ไม่ได้การ,จงซานจะถูกจินฉานฆ่าไม่ได้,หากเขาต้องตาย,จะต้องตายด้วยมือเนียนโหยวโหยวเท่านั้น.
เซียนเซิงซือและคนอื่นๆที่หยุดลงในทันที,จ้องมองจงซานด้วยความกังวล,สายตาที่เต็มไปด้วยความร้อนใจ,จงเทียนที่บินออกไป,ต้องการเข้าไปช่วย.
ทว่า,ตอนนี้มีเวลาพอรึ?ชีวิตและความตายที่อยู่กันแค่นิดเดียว,ประคำเจ็ดสีตอนนี้ได้ไปอยู่ที่ด้านหน้าจงซานแล้ว,พร้อมที่จะทะลวงไปยังร่างของเขา,แม้แต่ระดับสวรรค์แท้ยังต้องได้รับบาดเจ็บหนัก,แล้วจงซานจะหลบได้อย่างงั้นรึ?
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังประคำเจ็ดสีของพุทธะองค์,สมบัติเซียนประคำเจ็ดสี,แน่นอนว่าใต้สวรรค์แห่งนี้คือของวิเศษที่ทรงพลังที่สุด,ไม่มีใครสามารถที่จะต่อกรได้.
จงซานกำลังจะตาย,เขาต้องตายแน่.
จงซานที่จ้องมองด้วยสายตาที่เย็นชาไปยังประคำเจ็ดสีของพุทธะองค์,ในเวลานี้ความรู้สึกที่ซับซ้อนปรากฏขึ้นมา,เพราะว่าบัวหงหลวนของเขาไม่ได้เปลี่ยนสี,แม้จะต้องเผชิญหน้ากับของวิเศษของเซียน,ตัวเขาเองก็ยังคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย,จะเป็นไปได้อย่างไร?
ทว่าเขานั้นมีประสบการณ์ที่มากมายหลากหลาย,แน่นอนว่าเขาจะต้องไม่เป็นอะไร.
ประคำพุทธะองค์ที่กำลังพุ่งเข้าหาจงซาน,ทุกๆคนต่างก็คิดว่าจงซานจะต้องตาย,ถึงแม้ว่าจะเป็นจินฉานเขาที่ได้รับบาดเจ็บ,ในเวลานี้ยังเผยยิ้มพึงพอใจ,เหล่าอรหันต์คนอื่นๆกำหมัดแน่น,จ้องมองด้วยความคาดหวัง.
"พรึด!"
ที่ตำแหน่งบนศีรษะของจงซานนั้น,มีสิ่งหนึ่งที่ปรากฏขึ้นมา.
แม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันคือสิ่งใด,ทว่าเมื่อมันออกมาต่อต้านขณะที่จงซานกำลังจะตายนั้น,ทำให้ใบหน้าของทุกคนใบหน้าเปลี่ยนสีทีเดียว,แม้แต่อรหันต์ยังรู้สึกไม่ดี,สัมผัสได้ถึงลางสังหรที่ไม่ดีนัก.
สิ่งของดังกล่าวนั้น,ปลดปล่อยกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ระเบิดออกมา,แผ่พลังออกไปทุกทิศทุกทาง,แม้แต่วาสนาบนหัวของสามเซิ่งซ่าง,หรือกรรมวาสนาของอรหันต์ยังสั่นไหวไปมา.
เมื่อมองให้ชัดเจนล่ะก็,จะพบว่ามันก็คือยันต์หยกทมิฬนั่นเอง.
มันมีขนาดเล็กมาก,มีเพียงบางคนเท่านั้นถึงจะรู้ว่ามันคืออะไร,เซิ่งซ่างต้าฉิน,หยิง,หลังจากที่เขามองเห็นยันต์หยกทมิฬ,ดวงตาถึงกับเบิกกว้าง,แววตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,เพราะว่าสิ่งนี้คือสมบัติของเขา,คาดไม่ถึงตอนนี้มันไปอยู่ในมือของจงซานอย่างงั้นรึ?
ยันต์หยดทมิฬที่ออกมาปกป้องเขาโดยอัตโนมัติอย่างงั้นรึ?
ยันต์หยกทมิฬที่ลอยขึ้นไป,พร้อมกับกระแทกไปยังประคำเจ็ดสีเสียงดังสนั่น.
ประคำเจ็ดสีไม่ใช่สิ่งที่ใช้โดยเจ้าของเอง,ยันต์หยกทมิฬก็เช่นกัน,อย่างไรก็ตาม,ยันต์หยกทมิฬดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ด้อยกว่าประคำเจ็ดสีเลยแม้แต่น้อย.
"ตูมมมมมมมมมมมมม"
ยันต์หยกทมิฬที่เข้าปะทะกับประคำเจ็ดสีของจินฉาน,ก่อนที่มันจะกระเด้งลับคืนเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,จนผืนปฐพีสั่นไหว,แผ่นดินแยกออกมา,แม้แต่เกิดหลุมดำขนาดใหญ่บนอากาศขึ้นถึงสามหลุม.
ยันต์หยกทมิฬที่ดูเหมือนว่าประทับประคำเจ็ดสีให้หยุดนิ่งแม้แต่ร่างของอรหันต์จินฉานเองก็ด้วย.
ยันต์หยกทมิฬที่ราวกับว่าค้นหาตัวฆาตกร,พร้อมกับต้องการสังหารฆาตกร,ซึ่งตอนนี้ได้ผนึกร่างของจินฉานเอาไว้อย่างสิ้นเชิง.
อรหันต์จินฉานที่สัมผัสได้ถึงประคำเจ็ดสีที่หยุดนิ่ง,แม้แต่ร่างของเขาในเวลานี้ก็ถึงกับแข็งค้าง,โดนผนึกเอาไว้แล้ว.
"ไม่!"ดวงตาของจินฉานที่แดงฉาน,ร้องออกมาเสียงดังลั่น.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น