Immortality Chapter 473 Has Zhong Shan of criminal record
นิยาย เรื่อง อมตะ 473 จงซาน,ตัวภัยพิบัติ
Chapter 473 Has Zhong Shan of criminal record
有前科的钟山
จงซาน,ตัวภัยพิบัติ
แดนเทพพิสุทธิ์,บนท้องฟ้ามีหมู่มวลเมฆกรรมวาสนามากมาย,ทันใดนั้นก็ถูกเจดีย์ขนาดใหญ่สูบเข้าไปในทันที.
หอคอยเก้าชั้น,ไม่ธรรมดา,ทุกๆชั้นที่มันกวาดผ่าน,สามารถสูบกรรมวาสนาได้เป็นทางยาว!
กรรมวาสนานั้นไม่มีรูปร่างราวกับเป็นความว่างเปล่า,หลังจากที่มันรวมตัวกันแล้ว,ไม่มีใครสามารถเคลื่อนมันได้,แม้ว่าจะเป็นอรหันต์แดนเทพพิสุทธิ์ก็ตาม,เข้าใจเพียงว่ามันสามารถมารวมตัวกัน,เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์,ทว่าไม่มีใครรู้ว่าสามารถเคลื่อนมันได้อย่างไร,ทว่าเจดีย์เก้าชั้นในเวลานี้,ราวกับว่าเป็นสิ่งที่เหนือความเข้าใจ,กำลังฝืนสวรรค์ขโมยกรรมวาสนาไป.
สิ่งนี้คืออะไรกัน?
จงซานและบุตรชายที่จ้องมองดวงตากลมโต,ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น,ที่เห็นเป็นเพียงแค่เจดีย์ฉีหลิงที่แยกออกไป,ส่วนเจดีย์หลักนั้นได้อยู่ในร่างของจงเทียน.
เจดีย์ฉีหลิง,ด้วยการใช้ร่างของปู่ซาเป็นเหมือนเครื่องสังเวย,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีทักษะที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้.
จงซาน,ในแดนเทพพิสุทธิ์,ทุกคนที่แทบตื่นตระหนกตกใจอย่างรุนแรง,เจดีย์ที่สูบกรรมวาสนาอย่างบ้าคลั่ง,กรรมวาสนาที่ถูกดูดซับเข้าไปราวกับกระแสน้ำ,ถูกดึงออกจากแดนเทพพิสุทธิ์ไม่หยุดหย่อน.
"คลืนนนน.........."
ท้องฟ้าที่บิดเบี้ยว,เมฆวาสนามากมายของแดนเทพพิสุทธิ์เวลานี้เริ่มเปลี่ยนไปในทันที,เพราะการถูกแย่งชิงกรรมวาสนาไป,เป็นเหตุให้เขตแดนโลกกำลังจะพังทลายลง.
สูบ!! สูบ!!! สูบบ!!!
กรรมวาสนาภายในเจดีย์ฉีหลิงภายในร่างของเขาที่มากขึ้นเรื่อยๆ,จงเทียนกำหมัดแน่น,สายตาที่ปรากฏเส้นโลหิตแดงฉานลามออกไปทั่ว.
"ท่านปรมาจารย์,ศิษย์ขอปฏิญาณจะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง."ภายในใจของจงเทียนที่ให้คำสัตย์สาบาน.
ท้ายที่สุด,กรรมวาสนาที่ถูกดูดออกไปกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายเริ่มพบแล้ว.
คนแรกก็คืออรหันต์กุยหยวน.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ทำไมเป็นเช่นนี้? กรรมวาสนาลดลงอย่างงั้นรึ?"อรหันต์กุยหยวนที่หวาดผวา.
อรหันต์ทั้งสามที่พบเข้าก็ตื่นตะหนกเช่นเดียวกัน,กรรมวาสนาที่ลดลงอย่างรวดเร็ว,มันกำลังไหลออกจากแดนเทพพิสุทธิ์อย่างบ้าคลั่ง.
ทว่าสามเซิ่งซ่างที่เห็นท่าทางของอรหันต์ที่หยุด,เมืองศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาที่กระแทกไปยังแท่นอรหันต์,พลังที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม,พลังที่เพิ่มขึ้นหลายเท่า,
แม้แต่ผู้ฝึกตนราชันย์แท้ในเวลานี้,ยังอ่อนแอลง,หากไม่มีผู้ฝึกตนราชันย์แท้อยู่พวกเขาคงจะไม่สามารถแบกรับเอาไว้ได้แน่.
"จินฉาน,เจ้าไปดูว่าเกิดสิ่งใดขึ้น!"อรหันต์หวนซีที่เอ่ยออกมาในทันที.
กับกรรมวาสนาที่ลดลงเช่นนี้,หากปล่อยไปเรื่อยๆ,แท่นอรหันต์จะไม่สามารถรับการโจมตีของเมืองศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามได้อีกต่อไปแน่,โลกที่เชื่อมต่อของพวกเขา,จะต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย.
เพราะว่าความวุ่นวายนี้เกิดขึ้นเรื่อยๆ,แม้ว่าโลกแห่งนี้จะปิดกั้นสัมผัสเทวะ,ทว่าด้วยความสามารถของผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ด้วยวิชาที่เต็มไปด้วยพลังแห่งกฏนั้น,แน่นอนว่าพวกเขาย่อมมีวิธี.
เห็นแค่เพียงอรหันต์จินฉานที่โบกสะบัดมือขึ้นไปบนท้องฟ้า,ท้องฟ้าของอรหันต์จินฉาน,ปรากฏริ้วแสงสีเขียวที่แผ่ออกไป,แสดงภาพที่เกิดขึ้นที่ด้านนอก.
ทันใดนั้น,เจดีย์ขนาดยักษ์เก้าชั้นก็ปรากฏขึ้นในทันที.
สายตาของทุกคน,ที่ชำเลืองมองจับจ้องไปยังเจดีย์.
เป็นไปได้อย่างไร? สิ่งนี้คืออะไรกัน?
"นี่มัน,คิดจะขโมยกรรมวาสนาของดินแดนเทพพิสุทธิ์อย่างงั้นรึ?."โถวโฝวที่ร้องออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ดูดไปอย่างงั้นรึ? ทุกคนไม่คาดคิดเลยว่ากรรมวาสนาจะถูกขโมยไปได้,เพราะว่ามันไม่ใช่สิ่งที่มีอยู่จริง,ไม่เคยได้ยินเลยว่า,สามารถดูดซับกรรมวาสนาออกไปได้.
"ทำลายมันซะ."อรหันต์หวนซีที่ตะโกนออกมา.
"อืม!"อรหันต์จินฉานที่รับคำในทันที.
อย่างไรก็ตาม,เซิ่งซ่างทั้งสามที่อยู่ด้านนอกจะยอมรึ?
การที่เห็นเจดีย์เก้าชั้นดูดกรรมวาสนาไป,นับเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม.
เสียงระเบิดดังสนั่น.
"คลื่น,คลืน คลืนนน......."
แรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม,มากขึ้นและก็มากขึ้น,เพราะว่ากรรมวาสนาจำนวนมากที่หายไป,เป็นเหตุให้มันรุนแรงยิ่งกว่าเดิม,แม้แต่แท่นอรหันต์เวลานี้ถึงกับเกิดรอยแยกออกมาทีเดียว.
ตอนนี้สามอรหันต์ที่เป็นผู้ควบคุมแท่นอรหันต์,มีเพียงอรหันต์จินฉานที่เคลื่อนไหวได้.
"เฮือก.................."
ฝ่ามือของจินฉานที่ลอยออกไปเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ยักษ์.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม"
ฝ่าขนาดใหญ่ที่พุ่งออกไปนั้น,พริบตาเดียวก็ถูกปัดออกไปด้วยคลื่นการปะทะของแท่นอรหันต์และเมืองศักดิ์สิทธิ์.
เห็นกรรมวาสนาที่น้อยลงเรื่อยๆ,อรหันต์จินฉานที่ไม่สามารถรั้งรอได้อีกต่อไป,พร้อมกับนำประคำเจ็ดสีออกมาเป็นของวิเศษที่พุทธะองค์ประทานมานั่นเอง,พร้อมกระตุ้นให้มันทำงานสร้างเป็นม่านแสงปกป้องตัวเอง,ก่อนที่จะลอยออกไป.
"ตูมมม
ตูมมมม ตูมมมมม "
เป็นแรงกระแทกที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,แม้ว่าจะไม่ถึงร่างของอรหันต์จินฉาน,ทว่าม่านแสงจากประคำเจ็ดสีเวลานี้ถึงกับจางลงทีเดียว,ทว่า,ท้ายที่สุด,มันก็พาร่างของเขาออกมาได้ในที่สุด.
แทบจะในทันทีที่เขาออกมา,ดวงตาของจินฉานที่ชำเลืองมองออกไป,ฝ่ามือที่ฟาดออกไปอย่างดุร้ายในทันที.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
การโจมตีของผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้,น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก,พลังโจมตีที่ทำลายสวรรค์และปฐพี,แม้แต่บรรยากาศในท้องฟ้ายังบิดเบี้ยวแตกเป็นรอยบางๆขึ้นมา.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
เจดีย์ฉีหลิงเทียม,ซึ่งด้านในนั้นมีร่างของปู่ซาหมิงไท่,ด้วยการโจมตีดังกล่าว,ก็ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.
ตายไปแล้ว,ปู่ซาหมิงไท่เวลานี้ได้ตายแล้ว,กรรมวาสนามากมายไร้ที่สิ้นสุดของวิหารต้าหมิง,ตอนนี้ได้ถูกจินฉานหยุดเอาไว้,ที่ไกลออกมาจงเทียนที่กำหมัดจนโลหิตไหลออกมา,จ้องมองด้วยสายตาเย็นชาไปหยังอรหันต์จินฉาน.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,เมืองศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามที่หยุดลงทันที,การโจมตีที่หยุดลงแล้ว,จ้องมองด้วยสายตาเย็นชาออกมา.
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีใครบางคนกำลังช่วยพวกเขาอยู่?
ใครกัน?
เจดีย์เทียมที่แตกออกมานั้น,สีหน้าของสี่อรหันต์ที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,สิ่งนี้คืออะไร?
ทำให้พวกเขาเผยสีหน้าแววตาประหลาดใจ,มีใครบางคนช่วย,ทว่าเป็นใครกัน?
เห็นกรรมวาสนาเกือบทั้งหมดที่หายไป,เหล่าอรหันต์ที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,กรรมวาสนามากมายที่ต้องใช้เวลาหลายหมื่นปีในการสะสม,ใครกัน?
เป็นใครกัน?
"หวนซี,เป็นฝีมือของใครกัน?"อาหันต์กุยหยวนที่กล่าวออกมาในทันที.
เศษส่วนชิ้นส่วนที่ลอยอยู่บนฟ้า,เป็นเศษส่วนของเจดีย์,ที่พังทลายนั่นเอง,ซึ่งตอนนี้กลายเป็นเศษซาก,อรหันต์หวนซีที่สะบัดนิ้วชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า,ก่อนที่มันจะหมุนวนพุ่งตรงไปยังทิศทางแห่งหนึ่ง.
นี่คือวิชาลับที่ใช้ตรวจสอบว่าสิ่งนี้ถูกส่งมาจากใคร.
พริบตาเดียว,เศษชิ้นส่วนของเจดีย์เทียมก็ล่องล่อยตรงไปยังตำแหน่งของจงซาน,ก่อนที่จะถูกบดขยี้แตกสลายกลายเป็นฝุ่นควัน.
สายตาของคนทุกคน,ต่างก็จับจ้องมองไปยังทิศทางเดียวกัน,ใครกัน?
ใครเป็นคนส่งเจดีย์นี้มา?
สายตาของเหล่าอรหันต์ที่ราวกับเห็นผี,ส่วนเซิ่งซ่างนั้นส่องประกายเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
สายตาของทุกคนเวลานี้จ้องมองไปยังสองพ่อลูกจงซาน,ทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นตะลึงตกใจ.
"จงซาน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ดวงตาของอรหันต์จินฉานที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองไปยังที่ไกลออกไป,เสียงความโกรธเกรี้ยวคำรามแสดงเกลียดชังมากมายราวจะกินเลือดกินเนื้อ.
เป็นฝีมือของจงซาน,เป็นจงซานนี่เอง!
สายตาของอรหันต์ที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังไร้ที่สิ้นสุด,ที่แดนเทพพิสุทธิ์ต้องเจอกับชะตากรรมที่เลวร้ายเช่นนี้เป็นเขาคนเดียว.
เห็นได้อย่างชัดเจน,ความเลวร้ายทุกอย่างที่เกิดขึ้น,เป็นจงซาน,เขาที่เป็นต้นเหตุทั้งหมด.
สายตาของอรหันต์ทั้งสี่เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่รุนแรง,ทว่าสามเซิ่งซ่างไม่ได้โกรธเกลียดไปด้วย,แม้แต่รู้สึกขอบคุณจงซานด้วยซ้ำ.
"คลืนนนนนนนนนนนนน"
จงซานที่รับรู้เพียงว่ามีพลังที่น่าเกรงขามได้สูบเขาไป,นำร่างของเขาให้หายไปข้ามผ่านมิติ,พริบตาเดียวก็ได้มาปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคนแล้ว,ทันใดนั้นเขาได้มาปรากฏตัวขึ้นที่กลางสนามรบ.
จินฉานต้องการสังหารเขา,ทั้งกุยหยวน,โถวโฝวหรือแม้แต่หวนซีทุกคนต้องการสับเขาเป็นหมื่นๆชิ้นก็ยังไม่พอ,แม้แต่วิญญาณที่ต้องตกนรกภูมิ,ก็ยังไม่ต้องการให้กลับมาเกิดใหม่.
"เจ้ากล้า........................................."
กู่เฉิงตงที่คำรามเสียงดัง.
ทันใดนั้น,เซิ่งซ่างทั้งสามก็ลงมือ,อู๋จิวเทีรยนและคนอื่นๆก็ลงมือเช่นเดียวกัน.
"พรึดๆๆๆ"
จงซานที่ลอยอยู่กลางสนามรบ,บนอากาศ,อยู่ในบอลแสงที่กักร่างของเขาเอาไว้,ประกายแสงที่หมุนวน,บรรยากาศที่สั่นไหวไปมา,เป็นเหมือนกับม่านน้ำที่กักขังเขาเอาไว้.
อรหันต์และเซิ่งซ่างที่เข้าต่อสู้กัน,พลังของสามเซิ่งซ่าง,ปกป้องจงซานซึ่งเป็นคนของสวรรค์เมืองบรรพชนศักดิ์สิทธิ์,พลังของทั้งสองฝังกำลังดึงกันไปมา,ปะทะกับอรหันต์ทั้งสี่ที่ลงมือพร้อมกัน
ภายในบอลแสง,จงซาน,แม้ว่าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับวิชาที่ผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้ใช้,ทว่าก็ทำให้เขาไม่สามารถขยับได้,ร่างกายที่ถูกกักขัง,จงซานรับรู้ได้ว่าตอนนี้มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังปกป้องเขาอยู่ด้วยเช่นกัน,ซึ่งแน่นอนว่าฝ่ายอรหันต์เองก็คงไม่ยอมง่ายๆ.
"จงซาน,เจ้ามันตัวซวยของแดนเทพอมตะเจ้าสร้างภัยพิบัติครั้งแล้วครั้งเล่า,ตอนนี้เจ้าต้องตาย."อรหันต์กุยหยวนที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ตายรึ? ข้านะรึภัยพิบัติของแดนเทพอมตะ?
ฮ่าฮ่าอ่า,อรหันต์อย่าได้กล่าวหาคนอื่นด้วยเรื่องไร้สาระ,ข้าไปกระทำอะไรให้พวกเจ้ากัน?
ญาณปิดปากของเจ้าที่แตกไปอย่างงั้นรึ?
นั่นหากไม่เพราะท่านบังคับข้า,ญาณของท่านจะแตกอย่างงั้นรึ?
อย่างไรก็ตาม,ข้าขอแนะนำอย่างสุภาพแล้วกัน,ปล่อยข้าไปจะดีกว่า,ไม่เช่นนั้น,ข้าไม่รู้ว่าจะเกิดเหตุอะไรขึ้นก็ไม่รู้."จงซานแค่นเสียงเย็นชาออกมา.
จงซานที่กล่าวออกมาทำให้เหล่าอรหันต์รู้สึกแปลกๆ,ฝ่าบาทและจื่อจุ้นเองหรือแม้แต่ไท่จื่อ,อ๋อง,ปู่ซาแต่ล่ะคนจ้องมองไปยังจงซานด้วยสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่อนัก.
จงซานในเวลานี้,ถูกกักขังอยู่ในบอลแสง,ไม่สามารถขยับได้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าพูดจาที่อหังการเช่นนี้?
เหล่าข้าราชบริพารของราชวงศ์สวรรค์ถึงกับถอนหายใจ,จับจ้องมองไป,กับท่าทางที่ไร้ความหวาดกลัว,เต็มไปด้วยความอหังการ,ไม่แปลกใจเลยว่าเขาได้กลายเป็นกงได้เร็วขนาดนี้.
แม้แต่สี่อรหันต์,แทบจะบ้ากับท่าทางของเขา.
"จะตายอยู่แล้ว,ยังไม่ยอมรับความผิดตัวเองอีก."อรหันต์หวนซีที่แค่นเสียงเย็นชา.
เป็นความจริง,ตราบท่าที่อรหันต์คนใดคนหนึ่งลงมือ,ในเวลานั้นพวกเขาจะต้องได้รับบาดเจ็บแน่,กับการลงมือสังหารจงซาน,ซึ่งมีเซิ่งซ่างและจื่อจุ้นรอคอยจังหวะอยู่,ถึงแม้ว่าจะสังหารจงซานได้แต่พวกเขาอาจจะไม่รอดเช่นกัน,แล้วใครล่ะตอนนี้จะเป็นคนลงมือก่อน.
"งั้นก็หมายความว่าเจ้าต้องการกดดันข้าอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวด้วยเสียงที่เย็นชา.
ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว,ท่าทางที่ไม่หยีหร่าของเขา,ทำให้คนอื่นคิดว่าจงซานคงบ้าไปแล้ว.
ตอนนี้เขาไม่สามารถขยับได้,แล้วเขาจะทำอะไรได้?หรือแม้แต่หลุดจากพันธนาการ,ยังมีปัญญาทำอะไรอรหันต์ได้กัน.
สามเซิ่งซ่างที่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,เพราะว่าจงซานนั้นเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,กู่เฉิงตงไม่ยอม,แน่นอนว่าคนอื่นๆย่อมไม่ยอมเช่นกัน,กู่เฉิงตงต้องลงมือช่วยจงซานอย่างเต็มที่แน่,พวกเขารู้ดีว่าจงซานนั้นไม่ได้เล่นตลกไม่ได้หวาดกลัวต่อความตาย,ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเขาด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
"ฮ่าอ่าอ่า,ข้ากดดันเจ้ารึ? เจ้าเป็นแค่มดปลวก,เป็นภัยพิบัติของแดนเทพพิสุทธิ์,ตอนนี้,ถึงเวลาที่เจ้าต้องตายแล้ว."อรหันต์หวนซีกล่าว
จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชาเผยยิ้มออกมา"ภัยพิบัตินั้นมาจากข้าเหรอ,มันน่าจะมาจากพวกเจ้ามากกว่า,
หนีปู่ซา,ท่านยินยอมที่จะให้ศัตรูกระทำเช่นนี้กับข้าอย่างงั้นรึ?"
สายตาของจงซานที่จดจ้องมองตรงไปยัง,ยอดเขาที่อยู่ตรงกลางซึ่งมีหนีปู่ซายืนอยู่.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
Good
ตอบลบ