วันจันทร์ที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 473 Has Zhong Shan of criminal record

Immortality Chapter 473  Has Zhong Shan of criminal record

นิยาย เรื่อง อมตะ  473   จงซาน,ตัวภัยพิบัติ

Chapter 473  Has Zhong Shan of criminal record
有前科的
  จงซาน,ตัวภัยพิบัติ

แดนเทพพิสุทธิ์,บนท้องฟ้ามีหมู่มวลเมฆกรรมวาสนามากมาย,ทันใดนั้นก็ถูกเจดีย์ขนาดใหญ่สูบเข้าไปในทันที.

หอคอยเก้าชั้น,ไม่ธรรมดา,ทุกๆชั้นที่มันกวาดผ่าน,สามารถสูบกรรมวาสนาได้เป็นทางยาว!



กรรมวาสนานั้นไม่มีรูปร่างราวกับเป็นความว่างเปล่า,หลังจากที่มันรวมตัวกันแล้ว,ไม่มีใครสามารถเคลื่อนมันได้,แม้ว่าจะเป็นอรหันต์แดนเทพพิสุทธิ์ก็ตาม,เข้าใจเพียงว่ามันสามารถมารวมตัวกัน,เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์,ทว่าไม่มีใครรู้ว่าสามารถเคลื่อนมันได้อย่างไร,ทว่าเจดีย์เก้าชั้นในเวลานี้,ราวกับว่าเป็นสิ่งที่เหนือความเข้าใจ,กำลังฝืนสวรรค์ขโมยกรรมวาสนาไป.

สิ่งนี้คืออะไรกัน?

จงซานและบุตรชายที่จ้องมองดวงตากลมโต,ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น,ที่เห็นเป็นเพียงแค่เจดีย์ฉีหลิงที่แยกออกไป,ส่วนเจดีย์หลักนั้นได้อยู่ในร่างของจงเทียน.

เจดีย์ฉีหลิง,ด้วยการใช้ร่างของปู่ซาเป็นเหมือนเครื่องสังเวย,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีทักษะที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้.

จงซาน,ในแดนเทพพิสุทธิ์,ทุกคนที่แทบตื่นตระหนกตกใจอย่างรุนแรง,เจดีย์ที่สูบกรรมวาสนาอย่างบ้าคลั่ง,กรรมวาสนาที่ถูกดูดซับเข้าไปราวกับกระแสน้ำ,ถูกดึงออกจากแดนเทพพิสุทธิ์ไม่หยุดหย่อน.

"คลืนนนน.........."

ท้องฟ้าที่บิดเบี้ยว,เมฆวาสนามากมายของแดนเทพพิสุทธิ์เวลานี้เริ่มเปลี่ยนไปในทันที,เพราะการถูกแย่งชิงกรรมวาสนาไป,เป็นเหตุให้เขตแดนโลกกำลังจะพังทลายลง.

สูบ!! สูบ!!! สูบบ!!!

กรรมวาสนาภายในเจดีย์ฉีหลิงภายในร่างของเขาที่มากขึ้นเรื่อยๆ,จงเทียนกำหมัดแน่น,สายตาที่ปรากฏเส้นโลหิตแดงฉานลามออกไปทั่ว.

"ท่านปรมาจารย์,ศิษย์ขอปฏิญาณจะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง."ภายในใจของจงเทียนที่ให้คำสัตย์สาบาน.

ท้ายที่สุด,กรรมวาสนาที่ถูกดูดออกไปกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายเริ่มพบแล้ว.

คนแรกก็คืออรหันต์กุยหยวน.

"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? ทำไมเป็นเช่นนี้? กรรมวาสนาลดลงอย่างงั้นรึ?"อรหันต์กุยหยวนที่หวาดผวา.

อรหันต์ทั้งสามที่พบเข้าก็ตื่นตะหนกเช่นเดียวกัน,กรรมวาสนาที่ลดลงอย่างรวดเร็ว,มันกำลังไหลออกจากแดนเทพพิสุทธิ์อย่างบ้าคลั่ง.

ทว่าสามเซิ่งซ่างที่เห็นท่าทางของอรหันต์ที่หยุด,เมืองศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาที่กระแทกไปยังแท่นอรหันต์,พลังที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม,พลังที่เพิ่มขึ้นหลายเท่า, แม้แต่ผู้ฝึกตนราชันย์แท้ในเวลานี้,ยังอ่อนแอลง,หากไม่มีผู้ฝึกตนราชันย์แท้อยู่พวกเขาคงจะไม่สามารถแบกรับเอาไว้ได้แน่.

"จินฉาน,เจ้าไปดูว่าเกิดสิ่งใดขึ้น!"อรหันต์หวนซีที่เอ่ยออกมาในทันที.

กับกรรมวาสนาที่ลดลงเช่นนี้,หากปล่อยไปเรื่อยๆ,แท่นอรหันต์จะไม่สามารถรับการโจมตีของเมืองศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามได้อีกต่อไปแน่,โลกที่เชื่อมต่อของพวกเขา,จะต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย.

เพราะว่าความวุ่นวายนี้เกิดขึ้นเรื่อยๆ,แม้ว่าโลกแห่งนี้จะปิดกั้นสัมผัสเทวะ,ทว่าด้วยความสามารถของผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,ด้วยวิชาที่เต็มไปด้วยพลังแห่งกฏนั้น,แน่นอนว่าพวกเขาย่อมมีวิธี.

เห็นแค่เพียงอรหันต์จินฉานที่โบกสะบัดมือขึ้นไปบนท้องฟ้า,ท้องฟ้าของอรหันต์จินฉาน,ปรากฏริ้วแสงสีเขียวที่แผ่ออกไป,แสดงภาพที่เกิดขึ้นที่ด้านนอก.

ทันใดนั้น,เจดีย์ขนาดยักษ์เก้าชั้นก็ปรากฏขึ้นในทันที.

สายตาของทุกคน,ที่ชำเลืองมองจับจ้องไปยังเจดีย์.

เป็นไปได้อย่างไร? สิ่งนี้คืออะไรกัน?

"นี่มัน,คิดจะขโมยกรรมวาสนาของดินแดนเทพพิสุทธิ์อย่างงั้นรึ?."โถวโฝวที่ร้องออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.

ดูดไปอย่างงั้นรึ? ทุกคนไม่คาดคิดเลยว่ากรรมวาสนาจะถูกขโมยไปได้,เพราะว่ามันไม่ใช่สิ่งที่มีอยู่จริง,ไม่เคยได้ยินเลยว่า,สามารถดูดซับกรรมวาสนาออกไปได้.

"ทำลายมันซะ."อรหันต์หวนซีที่ตะโกนออกมา.

"อืม!"อรหันต์จินฉานที่รับคำในทันที.

อย่างไรก็ตาม,เซิ่งซ่างทั้งสามที่อยู่ด้านนอกจะยอมรึ? การที่เห็นเจดีย์เก้าชั้นดูดกรรมวาสนาไป,นับเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม.

เสียงระเบิดดังสนั่น.

"คลื่น,คลืน คลืนนน......."

แรงสั่นสะเทือนที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม,มากขึ้นและก็มากขึ้น,เพราะว่ากรรมวาสนาจำนวนมากที่หายไป,เป็นเหตุให้มันรุนแรงยิ่งกว่าเดิม,แม้แต่แท่นอรหันต์เวลานี้ถึงกับเกิดรอยแยกออกมาทีเดียว.

ตอนนี้สามอรหันต์ที่เป็นผู้ควบคุมแท่นอรหันต์,มีเพียงอรหันต์จินฉานที่เคลื่อนไหวได้.

"เฮือก.................."

ฝ่ามือของจินฉานที่ลอยออกไปเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ยักษ์.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมม"

ฝ่าขนาดใหญ่ที่พุ่งออกไปนั้น,พริบตาเดียวก็ถูกปัดออกไปด้วยคลื่นการปะทะของแท่นอรหันต์และเมืองศักดิ์สิทธิ์.

เห็นกรรมวาสนาที่น้อยลงเรื่อยๆ,อรหันต์จินฉานที่ไม่สามารถรั้งรอได้อีกต่อไป,พร้อมกับนำประคำเจ็ดสีออกมาเป็นของวิเศษที่พุทธะองค์ประทานมานั่นเอง,พร้อมกระตุ้นให้มันทำงานสร้างเป็นม่านแสงปกป้องตัวเอง,ก่อนที่จะลอยออกไป.

"ตูมมม  ตูมมมม ตูมมมมม "

เป็นแรงกระแทกที่รุนแรงเป็นอย่างมาก,แม้ว่าจะไม่ถึงร่างของอรหันต์จินฉาน,ทว่าม่านแสงจากประคำเจ็ดสีเวลานี้ถึงกับจางลงทีเดียว,ทว่า,ท้ายที่สุด,มันก็พาร่างของเขาออกมาได้ในที่สุด.

แทบจะในทันทีที่เขาออกมา,ดวงตาของจินฉานที่ชำเลืองมองออกไป,ฝ่ามือที่ฟาดออกไปอย่างดุร้ายในทันที.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"

การโจมตีของผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้,น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก,พลังโจมตีที่ทำลายสวรรค์และปฐพี,แม้แต่บรรยากาศในท้องฟ้ายังบิดเบี้ยวแตกเป็นรอยบางๆขึ้นมา.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"

เจดีย์ฉีหลิงเทียม,ซึ่งด้านในนั้นมีร่างของปู่ซาหมิงไท่,ด้วยการโจมตีดังกล่าว,ก็ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.

ตายไปแล้ว,ปู่ซาหมิงไท่เวลานี้ได้ตายแล้ว,กรรมวาสนามากมายไร้ที่สิ้นสุดของวิหารต้าหมิง,ตอนนี้ได้ถูกจินฉานหยุดเอาไว้,ที่ไกลออกมาจงเทียนที่กำหมัดจนโลหิตไหลออกมา,จ้องมองด้วยสายตาเย็นชาไปหยังอรหันต์จินฉาน.

ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,เมืองศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามที่หยุดลงทันที,การโจมตีที่หยุดลงแล้ว,จ้องมองด้วยสายตาเย็นชาออกมา.

คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีใครบางคนกำลังช่วยพวกเขาอยู่? ใครกัน?

เจดีย์เทียมที่แตกออกมานั้น,สีหน้าของสี่อรหันต์ที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,สิ่งนี้คืออะไร? ทำให้พวกเขาเผยสีหน้าแววตาประหลาดใจ,มีใครบางคนช่วย,ทว่าเป็นใครกัน?

เห็นกรรมวาสนาเกือบทั้งหมดที่หายไป,เหล่าอรหันต์ที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,กรรมวาสนามากมายที่ต้องใช้เวลาหลายหมื่นปีในการสะสม,ใครกัน? เป็นใครกัน?

"หวนซี,เป็นฝีมือของใครกัน?"อาหันต์กุยหยวนที่กล่าวออกมาในทันที.

เศษส่วนชิ้นส่วนที่ลอยอยู่บนฟ้า,เป็นเศษส่วนของเจดีย์,ที่พังทลายนั่นเอง,ซึ่งตอนนี้กลายเป็นเศษซาก,อรหันต์หวนซีที่สะบัดนิ้วชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า,ก่อนที่มันจะหมุนวนพุ่งตรงไปยังทิศทางแห่งหนึ่ง.

นี่คือวิชาลับที่ใช้ตรวจสอบว่าสิ่งนี้ถูกส่งมาจากใคร.

พริบตาเดียว,เศษชิ้นส่วนของเจดีย์เทียมก็ล่องล่อยตรงไปยังตำแหน่งของจงซาน,ก่อนที่จะถูกบดขยี้แตกสลายกลายเป็นฝุ่นควัน.

สายตาของคนทุกคน,ต่างก็จับจ้องมองไปยังทิศทางเดียวกัน,ใครกัน? ใครเป็นคนส่งเจดีย์นี้มา?

สายตาของเหล่าอรหันต์ที่ราวกับเห็นผี,ส่วนเซิ่งซ่างนั้นส่องประกายเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.

สายตาของทุกคนเวลานี้จ้องมองไปยังสองพ่อลูกจงซาน,ทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นตะลึงตกใจ.

"จงซาน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ดวงตาของอรหันต์จินฉานที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองไปยังที่ไกลออกไป,เสียงความโกรธเกรี้ยวคำรามแสดงเกลียดชังมากมายราวจะกินเลือดกินเนื้อ.

เป็นฝีมือของจงซาน,เป็นจงซานนี่เอง!

สายตาของอรหันต์ที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังไร้ที่สิ้นสุด,ที่แดนเทพพิสุทธิ์ต้องเจอกับชะตากรรมที่เลวร้ายเช่นนี้เป็นเขาคนเดียว.

เห็นได้อย่างชัดเจน,ความเลวร้ายทุกอย่างที่เกิดขึ้น,เป็นจงซาน,เขาที่เป็นต้นเหตุทั้งหมด.

สายตาของอรหันต์ทั้งสี่เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่รุนแรง,ทว่าสามเซิ่งซ่างไม่ได้โกรธเกลียดไปด้วย,แม้แต่รู้สึกขอบคุณจงซานด้วยซ้ำ.

"คลืนนนนนนนนนนนนน"

จงซานที่รับรู้เพียงว่ามีพลังที่น่าเกรงขามได้สูบเขาไป,นำร่างของเขาให้หายไปข้ามผ่านมิติ,พริบตาเดียวก็ได้มาปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคนแล้ว,ทันใดนั้นเขาได้มาปรากฏตัวขึ้นที่กลางสนามรบ.

จินฉานต้องการสังหารเขา,ทั้งกุยหยวน,โถวโฝวหรือแม้แต่หวนซีทุกคนต้องการสับเขาเป็นหมื่นๆชิ้นก็ยังไม่พอ,แม้แต่วิญญาณที่ต้องตกนรกภูมิ,ก็ยังไม่ต้องการให้กลับมาเกิดใหม่.

"เจ้ากล้า........................................."

กู่เฉิงตงที่คำรามเสียงดัง.

ทันใดนั้น,เซิ่งซ่างทั้งสามก็ลงมือ,อู๋จิวเทีรยนและคนอื่นๆก็ลงมือเช่นเดียวกัน.

"พรึดๆๆๆ"

จงซานที่ลอยอยู่กลางสนามรบ,บนอากาศ,อยู่ในบอลแสงที่กักร่างของเขาเอาไว้,ประกายแสงที่หมุนวน,บรรยากาศที่สั่นไหวไปมา,เป็นเหมือนกับม่านน้ำที่กักขังเขาเอาไว้.

อรหันต์และเซิ่งซ่างที่เข้าต่อสู้กัน,พลังของสามเซิ่งซ่าง,ปกป้องจงซานซึ่งเป็นคนของสวรรค์เมืองบรรพชนศักดิ์สิทธิ์,พลังของทั้งสองฝังกำลังดึงกันไปมา,ปะทะกับอรหันต์ทั้งสี่ที่ลงมือพร้อมกัน

ภายในบอลแสง,จงซาน,แม้ว่าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับวิชาที่ผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้ใช้,ทว่าก็ทำให้เขาไม่สามารถขยับได้,ร่างกายที่ถูกกักขัง,จงซานรับรู้ได้ว่าตอนนี้มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังปกป้องเขาอยู่ด้วยเช่นกัน,ซึ่งแน่นอนว่าฝ่ายอรหันต์เองก็คงไม่ยอมง่ายๆ.

"จงซาน,เจ้ามันตัวซวยของแดนเทพอมตะเจ้าสร้างภัยพิบัติครั้งแล้วครั้งเล่า,ตอนนี้เจ้าต้องตาย."อรหันต์กุยหยวนที่เอ่ยออกมาในทันที.

"ตายรึ? ข้านะรึภัยพิบัติของแดนเทพอมตะ? ฮ่าฮ่าอ่า,อรหันต์อย่าได้กล่าวหาคนอื่นด้วยเรื่องไร้สาระ,ข้าไปกระทำอะไรให้พวกเจ้ากัน? ญาณปิดปากของเจ้าที่แตกไปอย่างงั้นรึ? นั่นหากไม่เพราะท่านบังคับข้า,ญาณของท่านจะแตกอย่างงั้นรึ? อย่างไรก็ตาม,ข้าขอแนะนำอย่างสุภาพแล้วกัน,ปล่อยข้าไปจะดีกว่า,ไม่เช่นนั้น,ข้าไม่รู้ว่าจะเกิดเหตุอะไรขึ้นก็ไม่รู้."จงซานแค่นเสียงเย็นชาออกมา.

จงซานที่กล่าวออกมาทำให้เหล่าอรหันต์รู้สึกแปลกๆ,ฝ่าบาทและจื่อจุ้นเองหรือแม้แต่ไท่จื่อ,อ๋อง,ปู่ซาแต่ล่ะคนจ้องมองไปยังจงซานด้วยสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่อนัก.

จงซานในเวลานี้,ถูกกักขังอยู่ในบอลแสง,ไม่สามารถขยับได้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าพูดจาที่อหังการเช่นนี้?

เหล่าข้าราชบริพารของราชวงศ์สวรรค์ถึงกับถอนหายใจ,จับจ้องมองไป,กับท่าทางที่ไร้ความหวาดกลัว,เต็มไปด้วยความอหังการ,ไม่แปลกใจเลยว่าเขาได้กลายเป็นกงได้เร็วขนาดนี้.

แม้แต่สี่อรหันต์,แทบจะบ้ากับท่าทางของเขา.

"จะตายอยู่แล้ว,ยังไม่ยอมรับความผิดตัวเองอีก."อรหันต์หวนซีที่แค่นเสียงเย็นชา.

เป็นความจริง,ตราบท่าที่อรหันต์คนใดคนหนึ่งลงมือ,ในเวลานั้นพวกเขาจะต้องได้รับบาดเจ็บแน่,กับการลงมือสังหารจงซาน,ซึ่งมีเซิ่งซ่างและจื่อจุ้นรอคอยจังหวะอยู่,ถึงแม้ว่าจะสังหารจงซานได้แต่พวกเขาอาจจะไม่รอดเช่นกัน,แล้วใครล่ะตอนนี้จะเป็นคนลงมือก่อน.

"งั้นก็หมายความว่าเจ้าต้องการกดดันข้าอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวด้วยเสียงที่เย็นชา.

ได้ยินคำพูดของจงซานแล้ว,ท่าทางที่ไม่หยีหร่าของเขา,ทำให้คนอื่นคิดว่าจงซานคงบ้าไปแล้ว.

ตอนนี้เขาไม่สามารถขยับได้,แล้วเขาจะทำอะไรได้?หรือแม้แต่หลุดจากพันธนาการ,ยังมีปัญญาทำอะไรอรหันต์ได้กัน.

สามเซิ่งซ่างที่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,เพราะว่าจงซานนั้นเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,กู่เฉิงตงไม่ยอม,แน่นอนว่าคนอื่นๆย่อมไม่ยอมเช่นกัน,กู่เฉิงตงต้องลงมือช่วยจงซานอย่างเต็มที่แน่,พวกเขารู้ดีว่าจงซานนั้นไม่ได้เล่นตลกไม่ได้หวาดกลัวต่อความตาย,ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเขาด้วยท่าทางแปลกประหลาด.

"ฮ่าอ่าอ่า,ข้ากดดันเจ้ารึ? เจ้าเป็นแค่มดปลวก,เป็นภัยพิบัติของแดนเทพพิสุทธิ์,ตอนนี้,ถึงเวลาที่เจ้าต้องตายแล้ว."อรหันต์หวนซีกล่าว
จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชาเผยยิ้มออกมา"ภัยพิบัตินั้นมาจากข้าเหรอ,มันน่าจะมาจากพวกเจ้ามากกว่า, หนีปู่ซา,ท่านยินยอมที่จะให้ศัตรูกระทำเช่นนี้กับข้าอย่างงั้นรึ?"


สายตาของจงซานที่จดจ้องมองตรงไปยัง,ยอดเขาที่อยู่ตรงกลางซึ่งมีหนีปู่ซายืนอยู่.



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

1 ความคิดเห็น: