Immortality Chapter 469 Three big His Majesty arrives

Immortality Chapter 469  Three big His Majesty arrives

นิยาย เรื่อง อมตะ  469   สามเซิ่งซ่างมาถึงแล้ว.

Chapter 469  Three big His Majesty arrives

三大圣上降临

  สามเซิ่งซ่างมาถึงแล้ว.

ทัพใหญ่ทัพแรกดูเหมือนว่าจะเป็นราชวงศ์จักรรพรรดิต้าหมิง.

ความแข็งแกร่งของทหารราชวงศ์จักรพรรดินั้น,หากเป็นหลายปีก่อน,แน่นอนว่าจงซานจะต้องคิดให้ถี่ถ้วน,ทว่าตอนนี้กับพลังของทัพจงตอนนี้นะรึ? มีอะไรที่เข้าต้องระวัง,ถึงแม้ว่าจะมีเพียงแค่ทัพจงในเวลานี้,ก็เพียงพอที่จะจัดการกับทัพของราชวงศ์จักรพรรดิต้าหมิงอย่างราบคาบ,หนำซ้ำยังมีกองกำลังมังกรหนึ่งล้านตน,พร้อมกับผู้ฝึกตนของวิหารต้าหมิงอีกสามพันคนด้วย.

"คนของวิหารต้าหมิงไม่ต้องลงมือ,สุ่ยอู๋เหินนำทัพออกไป,กองกำลังมังกรสี่แสนเตรียมเข้าปะทะ."จงซานออกคำสั่ง.

"รับทราบ!"สุ่ยอู๋เหินและจงเทียนที่รับคำในทันที.

ส่วนอ้าวฉวงที่ต้องขมวดคิ้วเล็กน้อย,ใช้กองกำลังมังกรเพียงแค่สี่แสนเองรึ? คิดจะให้กองกำลังมังกรหกแสนพักอย่างงั้นรึ?

แน่นอน,ตามข้อตกลงก่อนหน้านี้,เว้นแต่กองกำลังมังกรตกสู่ความวุ่นวาย,นอกจากนั้นจะเป็นจงซานเป็นผู้ออกคำสั่งเคลื่อนพล,จงซานที่ออกคำสั่งให้หลินเซียวเป็นผู้บัญชาการกองกำลังมังกรหนึ่งล้านตน,แน่นอนว่าได้รับความเห็นชอบจากอ้าวฉวงแล้ว.

การต่อสู้ในสถานที่แห่งนี้,ทัพใหญ่ที่เคลื่อนที่ออกไป,สุ่ยอู๋เหินที่นำทัพจงหนึ่งล้านคน,หลินเซียวที่นำทัพมังกรสี่แสนตนออกไป,เข้าทะลวงกองกำลังที่ขวางหน้าในทันที.

จงซานผู้บัญชาการ,ตอนนี้เฝ้ามองทัพต่างๆอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่งเงียบๆ.

กองกำลังจง,แน่นอนว่าล้วนแล้วแต่เป็นนักรบระดับสูง,ด้วยการเคลื่อนทัพที่ชาญศึกของสุ่ยอู๋เหิน,ห่าลูกศรที่พุ่งออกไปพร้อมกับการเคลื่อนที่รวดเร็วบุกไปด้านหน้า.

ส่วนหลินเซียวนั้น,ไม่จำเป็นต้องว่ากล่าวอะไร,แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกในการนำทัพมังกร,ทว่าก็สามารถที่จะเข้าใจ,ลักษณะนิสัยของเหล่าอสรพิษมังกร,ตลอดจนชักนำเหล่ามังกรทั้งหนึ่งล้านคนได้อย่างสมบูรณ์แบบ.

ด้วยการออกคำสั่งได้อย่างไม่ขัดเขิน,เหล่ามังกรยักษ์,ที่สามารถดำดินได้,สามารถเข้าโจมตีฝ่ายตรงข้ามจากใต้พื้นดิน.

กองกำลังราชวงศ์จักรพรรดิต้าหมิง,ถูกสังหาร,ตกตายไปอย่างรวดเร็ว.

ต่อหน้ากองทัพของจงซานแล้ว,ยากที่พวกเขาจะต้านเอาไว้ได้,กองกำลังจงที่บุกกระหน่ำเพียงฝ่ายเดียว,ฝ่ายตรงข้ามที่ถอยครั้งแล้วครั้งเล่า,ราวกับถูกกังหันคมมีดที่เข้าฟาดฟันกองกำลังด้านหน้า,ให้บาดเจ็บล้มตาย,ถูกสังหารอยู่เพียงฝ่ายเดียว.

เหล่ามังกรอสรพิษที่สามารถดำดินที่ผุดขึ้นมาจากทุกทิศทุกทาง,ทรงพลังน่าเกรงขาม,สร้างความวุ่นวายต่อทัพราชวงศ์ต้าหมิงจนไม่สามารถตั้งขบวนได้,เหล่าขุนพลแม่ทัพต่างก็สูญเสียการควบคุมทัพไปอย่างสิ้นเชิง.

"ฝ่าบาท,ข้าบอกแล้วว่าจงซานเป็นสัตว์ประหลาด,นี่คือสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว!"กุนซือที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางหวั่นเกรง.

"ตั้งขบวนใหม่! สังหารพวกมัน!"จักรพรรดิต้าหมิงที่ดวงตาแดงฉานตะโกนออกไปเสียงดัง.

"ฝ่าบาท,พวกเราถอนกำลังดีกว่า,ทัพจงซานพวกเราไม่สามารถหยุดได้แน่,ก่อนหน้านี้ราชวงศ์ราชันย์สองแห่งยังไม่สามารถทำอะไรได้เลย,หนำซ้ำก่อนหน้านี้ไม่นานที่ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ยังทำให้อรหันต์กุยหยวนได้รับความอับอายไปทั่วหล้าด้วย!"กุนซือกล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.

จักรพรรดิที่มองตาขวางไปยังกุนซือด้วยความดุร้าย,จนทำให้กุนซือถึงกับตัวสั่นงันงก.

"ทัพย่อยเล็กๆ,คิดว่าจะเทียบกับราชวงศ์จักรพรรดิได้อย่างงั้นรึ?"จักรพรรดิหาได้สนใจคำพูดของกุนซือ,ยังคงสั่งโจมตีต่อไป.

เขาเชื่อว่าจะชนะอย่างงั้นรึ?

หนึ่งวันหลังจากนั้น,ราชวงศ์จักรพรรดิต้าหมิงก็พ่ายแพ้หมดรูป,ไม่มีแรงที่จะตอบโต้,หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องส่งสัญญาณถอย.

ทว่าจงซานนั้นเข้าโจมตีรุกเข้าไป,ล้อมกรอบราชวงศ์จักรพรรดิต้าหมิงที่เหลือบีบให้อยู่ในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ไม่อนุญาตให้ใครหนีออกไปเผยความลับได้.

"จงซาน,เจ้าต้องการทำอะไร?"อ้าวฉวงที่ขมวดคิ้วไปมา.

"นี่คือสงคราม! มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?อ๋องมังกรคงไม่คิดว่ามันไม่สวยงามหรอกนะ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"คนกลุ่มนี้ได้แตกพ่ายแล้ว,พวกเราไม่เร่งรีบเข้าไปในแดนเทพพิสุทธิ์ในทันทีหรอกรึ?."อ้าวฉวงกล่าว.

"ข้าคือทัพย่อย,รับหน้าที่ในการกำจัดศัตรูทุกคน,ส่วนการบุกเข้าแดนเทพพิสุทธิ์นั้น,ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา."

"ทำไม?"อ้าวฉวนที่ชำเลืองมองตาโต.

ทำไมนะรึ? ตอนนี้เข้าไปในแดนเทพพิสุทธิ์ก็มีแต่ตายเท่านั้น,เจ้ามีระดับราชันย์แท้ก็ไม่ใส่ใจนะสิ,กองทัพของข้า 1 ล้านคน,เพียงแค่ฝ่ามือเดียวของอรหันต์ก็ตายกันหมดแล้ว.

"คำสั่งเซิ่งซ่าง,จงซานไม่สามารถขัดได้,หากอ๋องมังกรสนใจ,แน่นอนสามารถเดินทางเข้าแดนเทพพิสุทธิ์เฝ้าดูเหตุการณ์ก่อนได้.

อ้าวฉวงที่ขมวดคิ้วไปมา,แค่นเสียงหนึ่งครั้งก่อนที่จะจากไป.

หากเขาต้องการไปก่อนจงซานย่อมไม่สามารถห้ามเขาได้,ในเวลานี้ราชวงศ์จักรพรรดิต้าหมิงที่ถูกทำลายไป,แน่นอนว่าหลังจากนี้จะต้องมีกองกำลังเสริมถูกส่งมาแน่.

เป็นดั่งคิด,กองกำลังเสริมห้าวันหลังจากนั้น,ก็มีกองกำลังจักรพรรดิสองแห่งและสามสำนัก,เข้ามาช่วยราชวงศ์จักรพรรดิต้าหมิง,ทว่ากองกำลังเสริมในเวลานี้,ไม่จำเป็นต้องถึงมือจงซาน,เพียงแค่หลินเซียวและสุ่ยอู๋เหินก็สามารถจัดการได้อย่างราบคาบ.

หลังจากนั้น,ก็ไม่มีกองกำลังเสริมถูกส่งมาอีก,จงซานที่สั่งการให้จัดการทัพที่เหลือของราชวงศ์จักรพรรดิต้าหมิงไปให้หมด.

ทว่าในเวลานี้,ที่ด้านนอกค่ายกลอรหันต์แสนภูผา,บนท้องฟ้าที่มืดครึ้มไปหมด.

ท้ายที่สุดทัพหลังราชวงศ์สวรรค์ทั้งสาม,ได้มาถึงแล้ว.

ทิศใต้,กู่เฉิงตงที่ยืนอยู่เหนือใครๆ,พร้อมกับทัพที่ทรงพลังมากมายนับไม่ถ้วน,รวมทั้งคนของเผ่าพยัคฆ์.

ทิศตะวันตกเฉียงใต้,หยิง,บนรถลากเก้ามังกร,ซึ่งด้านล่างนั้นมีผู้ฝึกตนที่ทรงพลังมากมาย,และกองทัพที่เกรียงไกรมากมายนับไม่ถ้วน.

ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ,เนี่ยฟ่านเฉินที่นั่งอยู่บนบัลลังก์บนอากาศ,บนหงส์เพลิงขนาดใหญ่ยักษ์.

สามกองกำลังหลัก,ที่หยุดอยู่ด้านหน้าค่ายกลอรหันต์แสนภูผาแล้ว,จ้องมองไปยังด้านหน้าพร้อมๆกัน.

ทิศใต้,กู่เฉิงตงที่ใบหน้าเย็นชากล่าวออกมาว่า,"อาวุโสเทียน,เมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์."

ทิศตะวันตกเฉียงใต้,หยิงบนรถลากเก้ามังกรกล่าวออกไปว่า,"กุยกู,เมืองเซียนหยางศักดิ์สิทธิ์."

ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ,เนี่ยฟ่ายเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชาเช่นกัน,"ซือ,เมืองหลีโห่วเซิ่ง."

"รับทราบ!"ทัพของราชวงศ์,เหล่าปรมาจารย์ฮวงจุ้ยที่รับคำพร้อมๆกันเสียงดังกระหึ่มไปทั่วทิศ.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม!"

ท้องฟ้าทั้งสามทิศ,ภูมิประเทศรอบๆ,ที่เกิดเสียงดังกระหึ่ม,ภูเขาและแม่น้ำที่ถูกแยกออกจากกันในทันที,ราวกับว่ามันได้ถูกเปลี่ยนเป็นโลกธรรมดาทั่วไป,ภาพฉากก่อนหน้านี้ค่อยๆหายไป,สลายไปอย่างรวดเร็ว,ก่อนที่จะแปรเปลี่ยนเป็นภูมิประเทศที่แตกต่างกันสามแห่ง.

ทิศใต้,ทันใดนั้น,วาสนามังกรที่พุ่งโชติช่วง,สิ่งก่อสร้างมากมายที่ปรากฏขึ้นมา,เกาะมากมายที่ลอยขึ้นจากบนพื้นดิน,กฏของสวรรค์และปฐพีที่แปรเลี่ยน,ภูมิประเทศที่เปลี่ยนไปในทันที,ในเวลานี้กลายเป็นภาพฉากของเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ขึ้นในทันที.

นี่คือค่ายกลฮวงจุ้ย,โลกที่เชื่อมต่อ,เป็นการเชื่อมต่อเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์,มาที่นี้,เพื่ออาศัยค่ายกลดารา,เปิดใช้งานพลังอำนาจสวรรค์ที่เชื่อมส่งต่อมายังพื้นที่แห่งนี้นั่นเอง.

เมืองบรรพกาลศักดิสิทธิ์นั้น,เป็นเมืองที่ดูคึกคักงดงามเป็นอย่างมาก,เวลานี้ราวถับถูกเคลื่อนมาอย่างสมบูรณ์,ท้องฟ้าในเวลานี้,ดูไม่ต่างจากเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์จริงๆ,ดูไม่ต่างจากที่กู่เฉิงตงเป็นผู้ควบคุมด้วยตัวเอง,ดูเหมือนว่าความสามารถของอาวุโสเทียนเวลานี้จะทรงพลังขึ้นกว่าเดิมมาก.

อาวุโสเทียนที่เป็นคนสร้างมันขึ้นมา,และทำให้โลกแห่งนี้มั่นคง,ซึ่งมีฟังชันก์ให้กู่เฉิงตงเป็นผู้ควบคุมอีกคราหนึ่ง.

และเหมือนๆกัน,ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ,เมืองหลีโห่วเซิ่งที่ผุดขึ้นมาจากพื้นดิน,ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นอีกโลกหนึ่ง,และทิศตะวันตกเฉียงใต้,เองก็มีเมืองขนาดใหญ่ขึ้นเช่นกัน,ทั้งเหมืองหลีโห่วเซิ่งและเมืองบรรพการศักดิสิทธิ์และเมืองเซียนหยางศักดิ์ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ใดก็ไม่ได้ด้อยไปว่ากันอย่างแน่นอน.

สามเมืองศักดิสิทธิ์ที่ถูกสร้างนั้นเวลานี้ยังขนาดเพียงแค่สิบเปอร์เซ็นเท่านั้น.

ซี่งเวลานี้กำลังแผ่ขยายกดทัพไปยังค่ายกลอรหันต์แสนภูผาแล้ว.

นี่ไม่ใช่การต่อสู้ด้วยกำลังรบ,ทว่าเป็นการต่อสู้กันด้วยโลกที่แตกต่าง,โลกที่เชื่อมต่อที่เวลานี้กำลังขยายขนาดออกไป,ทุกหนแห่งที่มันขยายออกไป,ล้วนแต่บดขยี้ทุกสิ่งทุกอย่างไปราวกับเศษหญ้าแห้ง.

โลกที่เชื่อมต่อ,นี่คือพลังอำนาจสวรรค์ที่กำลังบดขยี้กันและกัน.

อำนาจสวรรค์ของโลกที่เชื่อมต่อไม่ได้อ่อนแออย่างแน่นอน,เวลานี้มันกำลังบดขยี้รุกเข้าไปในค่ายกลอรหันต์แสนภูผา,บดกลืนพื้นที่เข้าไปเรื่อยๆ.

ไกลออกมา,จงซานที่จ้องมองเข้ามา,อาณาเขตของโลกที่กำลังบดขยี้กันและกัน,ซี่งทำให้จงซานไม่กล้าบุกเข้าไปอย่างผลีผลามแน่นอน.

หากถูกเขตแดนโลกปะทะเข้าล่ะก็,เขาเองคงจะกลายเป็นผง,เวลานี้โลกที่แตกต่างนั้น,กำลังเคลื่อนที่บดเขตแดนเทพพิสุทธิ์แล้ว.

ความเร็วของเขตแดนโลกที่แตกต่างนั้นเคลื่อนที่ไปข้างหน้าไม่ได้เร็วนัก,จงซานจึงได้ค่อยๆนำทัพเคลื่อนที่เข้าใกล้ช้าๆเช่นกัน.

"ออกมา,ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกแล้ว."ชายชราตาบอดด้านหลังจงซาน,ปู่ซาหมิงไท่ที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

กับคำพูดของชายตาบอด,อ้าวฉวงที่ต้องขมวดคิ้วไปมา,จากนั้นดวงตาที่หดเกร็ง,ขมวดคิ้วเล็กน้อย,แม้ว่าความสามารถของหมิงไท่นั้นจะไม่ธรรมดา,ทว่าฝ่ายตรงข้ามเองก็ไม่ใช่ธรรมดาแม้แต่น้อย.

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาด้วยความประหลาดใจ,มีบางคนที่ตามพวกเขามาอย่างงั้นรึ?

ที่ไกลออกไปนั้นที่หมิงไท่จ้องมอง,จงซานที่จับจ้องตรงไปก็พบท่อนไม้ที่ด้านแล้ว,ทันใดนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นหญิงงามผู้หนึ่ง.

"คาดไม่ถึงเลยว่าต้องการลอบโจมตีเรา,จงซาน,ข้าจะช่วยสังหารนางด้วยคำสาปเอง,"เห่าเม่ยหลีที่กล่าวออกมาในทันที,จักรพรรดิพิษที่จ้องมองออกไปด้วยความเย็นชา.

"ไม่เป็นไร!"จงซานที่ห้ามเอาไว้ในทันที.

ทุกคนที่แสดงท่าทางสงสัย.

"เป็นสหายข้าเอง!"จงซานกล่าวออกมาในทันที.

สหายรึ? เห่าเม่ยลีตกใจเล็กน้อย,และไม่ได้สาปนางอีกต่อไป.

"โหยวโหยว,เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกไป.

เนียนโหยวโหยวที่อยู่ไกลออกไปใบหน้าที่ค่อนข้างซับซ้อน,ที่จริง,นางพบกับจงซานหลายครั้งและหลายวันแล้ว,ด้วยทักษะสายโลหิตพิเศษของนาง,บอกได้เลยว่า,ถึงแม้ว่าจะเป็นระดับราชันย์แท้ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะพบตัวนาง,นางต้องการสังหารจงซาน,เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรู้ตัว,ทว่าหลายวันมานี้ทำไมไม่รู้,นางที่งงงวยนิ่งงัน,ซ่อนตัวลอบมองจงซานเพียงเท่านั้น,ไม่สามารถลงมือได้,ขณะที่ทัพของจงซานกำลังจะเคลื่อนที่จากไป,อารมณ์ของนางที่ปั่นป่วน,ทำให้เผยให้เห็นจุดอ่อน,จนทำให้ชายตาบอดพบในที่สุด.

ในเมื่อถูกพบแล้ว,แน่นอนว่าไม่สามารถทำได้,ความแข็งแกร่งของอ้าวฉวงและชายตาบอดนั้นถึงแม้ว่าจะปิดบังตัวตนได้,แต่ไม่สามารถหนีพวกเขาได้แน่,นอกจากนี้ยังมีจักรพรรดิพิษและผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งอีกหลายคน,การจะลอบสังหารจงซาน,แทบจะเป็นไป่ไม่ได้เลย,แผนการเดิมของนางล้มเหลวแล้ว,แม้นว่ามันจะไม่เป็นไปตามแผน,ทว่าไม่รู้ทำไมเนียนโหยวโหยวกับรู้สึกถอนหายใจยาว,.โล่งใจไปเหมือนๆกัน.

"สามราชวงศ์สวรรค์เข้าล้อมกรอบแดนเทพพิสุทธิ์,เรื่องใหญ่เช่นนี้,คนทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์ต่างจับตา,ไม่รู้ว่ามีคนมากมายเท่าไหร่ที่ออกมาเฝ้ามอง,ข้าเองก็เหมือนกับพวกเขา."เนียนโหยวโหยวกล่าว.

มาดูอย่างงั้นรึ?จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,เป็นความจริง,ภายในค่ายกลอรหันต์แสนภูผานี้ไม่รู้ว่ามีผู้ฝึกตนซ่อนตัวอยู่มากมายเท่าไหร่.

"งั้นพวกเราก็ไปดูด้วยกันเถอะ!"จงซานที่กล่าวชวน.

"อืม!"เนียนโหยวโหยวพยักหน้า,และเงียบลง,แสดงท่าทางเป็นกังวลด้วยเช่นกัน.

แน่นอนว่าจงซานย่อมรับรู้ว่านางกำลังกังวลอะไรบางอย่างอยู่,หากแต่สงครามกำลังจะเริ่มแล้ว,เขาจึงไม่มีเวลาที่จะถามนั่นเอง.

ในเมื่อเป็นสหายของจงซาน,คนอื่นๆก็ไม่ได้ใส่ใจ,มีเพียงแค่ปู่ซาหมิงไท่ที่ขมวดคิ้วไปมา,บางทีคนอื่นๆคงไม่รู้,ทว่าเขานั้นรับรู้ได้อย่างชัดจน,สถานที่ดังกล่าวที่เขาพบเห็นเนียนโหยวโหยวนั้น,ไม่ใช่แค่วันนี้,ทว่าเขาก็พบเห็นนางมาหลายวันแล้วเช่นกัน.

หลายวันมานี้นางเฝ้ามองทำไมรึ? เพียงแค่ต้องการพบจงซานจริงๆรึ?หากว่าต้องการพบเขา,ทำไมต้องรอหลายวัน,ทว่าในเมื่อจงซานบอกว่านางเป็นสหาย,คนอื่นๆก็คงไม่สามารถกล่าวอะไรออกมาได้อีกแล้วเช่นกัน.

 ส่วนจงซานนั้นเชื่อใจเนียนโหยวโหยว,เหตุผลเดียวกันเพราะเกี่ยวข้องกับแดนฝันของอสูรเทพบรรพชนบนไหล่ของเนียนโหยวโหยว,ในโลกแห่งฝันนั้นเขาได้ร่วมเรียงเคียงหมอนกับนางมาหลายปี,ดังนั้น,ภายในจิตสำนึกย่อมเลือกที่จะเชื่อใจเนียนโหยวโหยว,ต้องไม่ลืมว่า,ความรู้สึกในโลกแห่งฝันนั้นมันชัดแจ้งจงฝังอยู่ในใจส่วนหนึ่งของเขาด้วยเช่นกัน.

ตราบเท่าที่นางไม่ได้สร้างปัญหาอะไร,มีสิ่งใดที่เขาจำเป็นต้องใสใจอย่างงั้นรึ?

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.