Immortality Chapter 468 The war starts
นิยาย เรื่อง อมตะ 468 เริ่มสงคราม.
Chapter 468 The war starts
大战开启
เริ่มสงคราม.
"ฟู่ฉิน!"จงเทียนที่เข้ามาภายในห้องโถงและกล่าวออกทันที.
จงซานพยักหน้าให้เล็กน้อย,ส่วนชายชราที่อยู่ข้างๆจงเทียน,ที่จริงจงซานยกมือขึ้นคำนับเล็กน้อย.
เห็นจงซานที่แสดงความเคารพ,อ้าวฉวงที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย.
"หมิงไท่?"อ้าวฉวงขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"หมิงไท่คารวะจอมพลจง,คารวะอ๋องมังกรอ้าวฉวง."
ชายชราตาบอดที่เริ่มเอ่ยออกมาทันที,จงซานที่ยืนอยู่ด้านหน้า,ส่วนอ้าวฮวงที่ยืนอยู่ด้านหลัง,ท่าทางของอ้าวฉวงในเวลานี้แสดงท่าทีไม่ดีนัก,ทว่าก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา.
หมิงไท่? แม้แต่ตัวตนของอ้าวฉวงยังต้องระวัง,แน่นอนว่าต้องเป็นคนที่ไม่ธรรมดา.
"เพียงแค่มองก็ทำให้จิตใจสะอาดราวกับอยู่หน้าญาณแห่งแสง,คิดว่านี่คงจะเป็นเจ้าอาวาสวิหารต้าหมิง,ปู่ซาหมิงไท่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาทันที.
"เพียงแค่มองก็ทำให้จิตใจสะอาดราวกับอยู่หน้าญาณแห่งแสงอย่างงั้นรึ?
จอมพลจงช่างเป็นคนที่เปรียบเปรย,อย่างน่าดูชม,หากแต่ยังคงเข้าใจอะไรผิดอยู่,ผู้น้อยหาได้ใช่เจ้าอาวาสคนปัจจุบันแล้ว."ชายชราตาบอดที่เอ่ยออกมาในทันที.
"หืม?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
ก่อนหน้านี่จงเทียนไม่ได้บอกว่าเจ้าอาวาสของวิหารต้าหมิงก็คือปู่ซาหมิงไท่หรอกรึ?
"ฟู่ฉิน,ตอนนี้ข้าคือเจ้าอาวาสวิหารต้าหมิง!"จงเทียนที่กล่าวออกมาในทันที.
ได้ยินคำพูดของจงเทียน,อ้าวฉวงที่เผยสีหน้าแววตาไม่อยากเชื่อ,เจ้ากุนเชียงน้อยนี้คือเจ้าอาวาสวิหารต้าหมิงอย่างงั้นรึ?
วิหารต้าหมิงนั้นนับว่าเป็นวิหารเก่าแก่โบราณเป็นอย่างมาก,กล่าวตามจริงประวัติของพวกเขาไม่ได้ด้อยไปกว่า
แดนเทพพิสุทธิ์เลยแม้แต่น้อย,ทว่าผู้ดูแลเวลานี้,กับเป็นเด็กที่มีระดับก่อตั้งวิญญาณเองรึ?
จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,เป็นไปได้อย่างไร?
เทียนเอ๋อได้กลายเป็นเจ้าอาวาสแล้วรึ? เป็นไปได้ว่าเขาเผยอักษรหว่าน(卍)
ที่พุทธะองค์ประทานให้อย่างงั้นรึ? จงซานที่หรี่ตาจ้องมอง,เป็นสายตาที่เชิงสอบถาม.
จงเทียนที่เข้าใจได้,ก่อนที่จะส่ายหน้าไปมา.
เห็นจงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา,จงซานที่จับจ้องมองไปยังปู่ซาหมิงไท่,ดูเขาที่เป็นเหมือนกับชายชรา,ดวงตาที่บอดโดยสมบูรณ์.
ดวงตาของเขาบอดสนิทจริงๆรึ?
ภายในใจของจงซานที่สั่นไหว,ดวงตาที่บอดสนิท,หากแต่มองมันด้วยใจอย่างงั้นรึ?,คิดได้ดังนี้,จงซานที่ชำเลืองมองไปยังปู่ซาหมิงไท่เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน.
"ฟู่ฉิน,พวกเราได้นำนักบวชวิหารต้าหมิงมาสามพันคน,ตอนนี้รออยู่ด้านนอก."จงเทียนกล่าว.
"ดี,เริ่มเดินทางได้!"จงซานพยักหน้า,และออกคำสั่งในทันที.
กองทัพทั้งหมดเริ่มเดินทางตรงไปยังแดนเทพพิสุทธิ์แล้ว,กองกำลังย่อยที่ถูกส่งออกมาจากเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่ได้มีเพียงแค่กองกำลังจงอย่างแน่นอน.
กองกำลังย่อยอื่นๆเองต่างก็ทรงพลังอย่างแน่นอน.
ทว่ากล่าวถึงกำลังย่อยที่ถูกส่งออกมานั้น,ไม่สามารถเทียบกับจงซานได้แน่.
ระหว่างทาง,จงซานและจงเทียนที่อยู่กันตามลำพัง.
"เทียนเอ๋อ,เจ้าได้เป็นเจ้าอาวาสวิหารต้าหมิงเมื่อไหร่รึ?"จงซานสอบถาม.
"จากวันที่ข้ากลับไป,ปรมาจารย์หมิงไท่ก็ราวกับว่ามองเห็นอะไรบางอย่าง,แล้วออกมาสนับสนุนข้า,พร้อมกับมอบทุกอย่างของวิหารต้าหมิงมาให้ข้า,เขาที่ยอมมอบมรรคาปู่ซามาให้กับข้า,ตอนนี้ข้าได้ผลมรรคาปู่ซามา,ทว่าทำไมไม่รู้,เขาก็ยังคงเป็นปู่ซาเหมือนเมื่อเช่นก่อนเก่า,ดังนั้น,วิหารต้าหมิงจึงได้มีปู่ซาสองคน."จงซานตอบ.
"เขากำลังทดสอบเจ้าอยู่งั้นรึ?"
"อืม,ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่มีเจตนาร้ายต่อข้าอย่างแน่นอน."
"เช่นนั้นก็ดีแล้ว!"จงซานพยักหน้า.
กองกำลังที่เดินทางโดยไม่หยุดพักเลย.
ท้ายที่สุด,เวลานี้พวกเขาก็มองเห็นค่ายกลอรหันต์แสนภูผาแล้ว.
เห็นอาณาเขตขนาดใหญ่,จงซานที่ต้องสูดหายใจลึก.
เขาได้กลับมาอีกแล้ว,ก่อนหน้านี้เขาที่เกือบถูกกักขังเอาไว้ด้านใน,ในเวลานี้เขาจะต้องตอบแทนกับไปร้อยเท่าแน่.
ในเวลาเดียวกันนี้,กองกำลังของราชวงศ์สวรรค์,ต่างก็เคลื่อนที่เข้าประชิดค่ายกลอรหันต์แสนภูผาแล้ว.
และยังมีกองกำลังย่อยฝ่ายละ 20 กอง,รวมทั้งหมด
60 กอง,เป็นกองำลังที่พร้อมที่จะทะลวงค่ายกลอรหันต์แสนภูผา 60
ทิศที่แตกต่างกัน,เตรียมการเข้ากระหน่ำโจมตีค่ายกลอรหันต์แสนภูผาด้วยความเร็ว.
ค่ายกลอรหันต์แสนภูผาที่อยู่ไกลออกไปนั้น,มีเมฆดำใหญ่โตสามก้อน,ที่กำลังเคลื่อนที่เข้าใกล้,และมันยังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย.
ทัพหลักของราชวงศ์สวรรค์,ที่นำด้วยเซิ่งซ่างสามคน,ผู้ยืนอยู่เหนือใครๆ,ตอนนี้ทัพหน้าของพวกเขาได้เข้าประชิดค่ายอรหันต์แสนภูผาแล้ว.
กู่เฉิงตง,เนี่ยฟ่านเฉินและหยิง,สามเซิ่งซ่างกำลังจะมาถึงในเร็วนี้.
แดนเทพพิสุทธิ์ในเวลานี้ต่างก็ส่งเสียงกันอึกทึก,เหล่านักบวชและนางชีเริ่มสวดมนต์,พร้อมกับกระตุ้นของวิเศษกันจ้าระหวั่น,ระฆังดังก้องกังวานสั่นสะท้านไปทั่วแดน.
อรหันต์อดีตโถวโฝว,อรหันตปัจจุบันกุยหยวน,และอรหันต์อนาคตจินฉาน,ซึ่งนั่งอยู่บนแท่น,พื้นที่รอบๆนั้นมีกลุ่มของปู่ซากลุ่มหนึ่ง,และเหล่าพุทธะอีกมากมาย,พร้อมกับกองกำลังขนาดใหญ่ของแดนเทพพิสุทธิ์.
"สำนักทุกสำนักโปรดสังการแบ่งกลุ่มกันออก
60 กลุ่มเตรียมเข้ารับการโจมตีจากทัพ 60
ทัพ,ซึ่งตอนนี้ได้เคลื่อนที่เข้าประชิดค่ายกลอรหันต์แสนภูผาแล้ว,เตรียมเข้าปะทะ."อรหันต์กุยหยวนที่เอ่ยปากออกมา.
"รับทราบ!"เหล่านักบวชและเหล่าคนของสำนักภัคดีที่รับคำ,จากนั้นก็แบ่งแยกกันไปคนละฝั่ง,แบ่งกองกำลังแยกออกไป.
นอกเหนือจากสำนักต่างๆแล้ว,พวกเขายังมีกองทัพขนาดใหญ่ด้วย,มีกองกำลังจักรพรรดิหลายแห่งซึ่งทุกทัพล้วนแล้วแต่เป็นราชวงศ์ที่มีแดนเทพพิสุทธิ์อยู่เบื้องหลัง,แน่นอนเหมือนกับราชวงศ์หยินเยว่ของหลิวเต๋าก่อนหน้านี้,พวกเขาที่เคยเป็นศิษย์ของแดนเทพพิสุทธิ์มาก่อนและยังได้รับการสนับสนุนจากแดนเทพพิสุทธิ์,ในเวลานี้ถึงกับมีราชวงศ์ราชันย์หนึ่งแห่งอีกด้วย.
สำนักมากมาย,พร้อมกับวิหารต่างๆที่อยู่ในเขตแดนอรหันต์แสนภูผา,พวกเขาที่เป็นเหมือนกับกาฝาก,มีชะตาร่วมกันกับแดนเทพพิสุทธิ์,เหล่าสำนักทั่วหล้าที่มีส่วนร่วมกับแดนเทพพิสุทธิ์เวลานี้,ต่างก็เดินทางมารวมกันหมด.
"ด้วยบัญชาอรหันต์กุยหยวน,สำนักสังกัดและสำนักภัคดี,จงเร่งรีบเข้าต้านกองกำลัง
60 กองของราชวงศ์สวรรค์"เหล่าพุทธะที่รับคำสั่งพร้อมกับออกคำสั่งต่อพวกเขาอีกครั้ง.
"รับบัญชาคำสั่งอรหันต์"ทุกคนที่คำสั่งอย่างพร้อมเพรียง.
พวกเขาก็คือทัพหน้าอย่างงั้นรึ?
แม้ว่าคนเหล่านี้จะเป็นผู้สังกัดแดนเทพพิสุทธิ์,ทว่าพวกเขาก็ไม่ได้โง่เขลา,พวกเขาที่รู้จักการบัญชาทัพ,ไม่ได้ด้อยไปกว่าฝั่งราชวงศ์สวรรค์เช่นกัน.
การต่อสู้แรก,จะต้องพบกับกองกำลังย่อยราชวงศ์สวรรค์
60
กลุ่มที่ยกเข้ามาประชิด,กองกำลังของราชวงศ์สวรรค์นั้นแข็งแกร่งมาก,แม้ว่าจะเป็นกองกำลังย่อยแนวหน้าก็ตาม,และยิ่งเวลานี้ทัพใหญ่ของเซิ่งซ่างที่นำทัพมาใกล้เข้ามาอีกด้วย,พวกเขาไม่สามารถรอช้าได้เลย.
เห็นได้ชัดเจนว่า,ว่าเหล่าราชวงศ์ในอาณัติและสำนักในสังกัดก็คือทัพหน้าของพวกเขานั่นเอง.
หลังจากคำสั่งที่ถูกส่งออกมาแล้ว,กองกำลังมากมายที่กระจายออกไปทุกทิศทาง,สงครามกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว.
ในค่ายกลอรหันต์แสนภูผา,ในเวลานี้ยังมีคนกลุ่มที่สามด้วยเช่นกัน,คนเหล่านี้ไม่ใช่ทั้งของราชวงศ์สวรรค์และของแดนเทพพิสุทธิ์,คนกลุ่มนี้ต่างรอคอยจับปลาตอนน้ำขุ่น,ไม่ว่ากลุ่มใหนจะพ่านแพ้,คนเหล่านี้ก็พร้อมจะเข้าร่วมกระทืบฝ่ายแพ้ให้จมดินไปด้วยเช่นกัน.
แม้ว่าจะเป็นฝ่ายราชวงศ์สวรรค์หรือฝ่ายแดนเทพพิสุทธิ์ไม่ค่อยรู้สึกดีด้วยแต่อย่างใด,ทว่าหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่มีโอกาสที่จะชนะอย่างชัดแจ้งขึ้นมา,กองกำลังที่สามนี้จะช่วยเพิ่มแรงเหวี่ยงให้พวกเขาชนะในทันที.
ทัพหน้ากำลังจะเข้าปะทะกันแล้ว,บนหุบเขาแห่งหนึ่งมีสาวงามหยดย้อยสองคนปรากฏขึ้นมา.
สตรีคนหนึ่งก็คือ,เนี่ยนโหยวโหยว,ซี่งมีอสุรน้อยขุนปุยอยู่บนไหล่,อสูรเทพบรรพชน.
ส่วนอีกคน,ก็คืออาจารย์ของนาง,นางที่ยังคงใช้ผ้าปิดหน้า,แต่กระนั้นรูปร่างทรวดทรงของนาง,ยังดึงดูดหัวใจคนที่เห็นให้ระทวยไปตามๆกัน.
"อาจารย์!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"สงครามจะเริ่มแล้ว,โหยวโหยว,เจ้าเตรียมตัวหรือยัง?"สตรีปิดหน้าที่สอบถามออกมา.
"อืม."เนียนโหยวโหยวที่ตอบรับไร้ซึ่งความสามารถที่จะต่อต้านได้.
"มาถึงนี้แล้ว,อย่าได้ลังเล,ข้าขอบอกเจ้า,จงซานจะบุกเข้าไปยังทางทิศตะวันออกของค่ายกลอรหันต์แสนภูผาแล้วเจ้าก็ลอบสังหารเขาซะ."หญิงสาวปิดหน้าเอ่ย.
"อาจารย์!"เนียนโหยวโหยวที่อัดอั้นต้องการต่อต้าน.
"มีปัญหาอะไร?
เจ้าไม่กล้าลงมืออย่างงั้นรึ?"หญิงสาวคนดังกล่าวแค่นเสียงเย็นชาออกมา.
"ไม่,ข้าแค่ต้องการถามอาจารย์ว่าอาจารย์รู้ได้อย่างไรว่าจงซานจะบุกเข้าไปยังทิศตะวันออกของค่ายกลอรหันต์แสนภูผา?
เส้นทางของทัพราชวงศ์สวรรค์ย่อมมีมากมายหลากหลายทิศ,แม้แต่เส้นทางหลักของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ยังไม่มีใครรู้."เนียนโหยวโหยวที่ขมวดคิ้วแน่น.
หญิงสาวคนดังกล่าวที่ได้แต่เงียบกล่าวออกมาเบาๆ,"อย่าได้สนใจ,จำไว้ว่าต้องสังหารจงซาน,แล้ววิชาตัดรักลืมหัวใจของเจ้าก็จะสามารถก้าวไปถึงขั้นแรกได้,แม้แต่เปิดเส้นทางเซียนได้,ไม่เช่นนั้นจวบจนเจ้าตายไปก็ไม่สามารถฝึกฝนมันได้,จำมันเอาไว้ให้ดี,นี่คือภารกิจของเจ้า,จะต้องทำมันให้สำเร็จ."
"ค่ะ!"เนียนโหยวโหยวที่พยักหน้าเบาๆ,หากแต่ความเจ็บปวดที่เสียดแทงใจนางนั้นอาจารย์ของนางคงมองไม่เห็น.
"เจ้าไปได้แล้วอาจารย์มีธุระเล็กน้อย,แล้วข้าจะตามไปดูความสำเร็จของเจ้า."หญิงสาวคนดังกล่าวเอ่ย.
"ค่ะ,อาจารย์!"เนียนโหยวโหยวที่รับคำด้วยหัวใจที่ขมขื่น.
พริบตาเดียว,หญิงสาวด้านหน้าก็หายไปจากสายตาของเนียนโหยวโหยว.
เนียนโหยวโหยวที่กล้ำกลืนฝืนใจ,ลูบไปที่เสียวชิงบนไหล่ของนาง,ก่อนที่จะเดินทางไปยังทิศตะวันออกของค่ายกลอรหันต์แสนภูผา.
ทิศตะวันออกของค่ายกลอรหันต์แสนภูผา.
จงซานที่นำกองกำลัง,เข้าประชิดเขตแดน,กองกำลังหนึ่งล้านคนที่เคลื่อนไหว,โดยมีสุ่ยอู๋เหินนำทัพหน้า,จงซานพร้อมกับเหล่าผู้ฝึกตนของวิหารต้าหมิงสามพัน,อ้าวฉวงที่นำกองกำลังเผ่ามังกร,นับล้าน,แทบไม่ต้องพยายามอะไรมากนัก,ด้วยมังกรยักษ์นั้นมีพลังป้องกันร่างกายที่แข็งแกร่งมาก,สามารถที่จะกลืนกินร่างของฝ่ายตรงข้ามเข้าไปอย่างง่ายดาย.
"ที่ด้านหน้ามีกองกำลัง,ขนาดใหญ่กองหนึ่ง,เจ้าเห็นหรือไม่?
เข้าไปจัดการ,กำจัดพวกมันให้หมด,กระจายกองกำลังออกไปเป็นสามส่วน."จงซานออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"ขุนพลที่รับคำสั่งในทันที.
อ้าวฉวงที่เผยยิ้มที่เย็นชาออกมา,หากแต่ไม่ปฏิเสธอะไร,ให้จงซานสั่งการ,เขาเองก็ไม่ต้องการให้มีอะไรผิดพลาดเช่นกัน.
กองกำลังของฝ่ายตรงข้าม,ภายในรัศมีร้อยรี้ถูกสังหารไปจนหมดในทันที.
อสรพิษใหญ่ยักษ์ที่เลื้อยไปยังทุกที่,เกิดเสียงดังกระหึ่ม,เป็นกองกำลังขนาดมหึมาร่วมกับกองกำลังทหาร.
"เร็ว,เร็ว,เร็วเข้า!"เห่าเม่ยหลีที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
สองวันหลังจากนั้น,ท้ายที่สุดฝ่ายตรงข้ามก็ส่งกองกำลังใหญ่ออกมาอีก.
กองกำลังราชวงศ์จักรพรรดิ,นี่คือกองกำลังจักรพรรดิขนาดใหญ่ที่,ธงแม่ทัพอักษรขนาดใหญ่ว่า
หมิง.
ราชวงศ์จักรพรรดิต้าหมิง?
กองกำลังต้าหมิงที่ได้ยินเสียงการเคลื่อนทัพดังสนั่นหวั่นไหว,ในเวลานี้,ทหารสังเกตการณ์ของพวกเขาเร่งรีบกลับไปรายงานในทันที.
"เรียนฝ่าบาท,ที่ด้านหน้าพบกองกำลังหนึ่งล้านคนและอสรพิษมังกรหนึ่งล้าน,กำลังเคลื่อนที่มาด้วยความเร็ว."ทหารสังเกตการกล่าวรายงาน.
"กองกำลังหนึ่งล้านคน?
และกองกำลังอสรพิษมังกรหนึ่งล้านอย่างงั้นรึ?
เผ่ามังกร?เป็นไปไมได้,เผ่ามังกรเข้าร่วมสงครามด้วยรึ?"กุนซือจักรพรรดิที่อุทานออกมาด้วยท่าทางตกใจ.
"มีธงแม่ทัพเป็นอะไร?"จักรพรรดิสอบถาม.
"จง."ทหารสังเกตการตอบ.
"จงอย่างงั้นรึ?"จักรพรรดิแสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย.
"ไม่ได้การแล้ว,ฝ่าบาท,นี่คือทัพของสัตว์ประหลาดของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,กงตงฟาง,จงซาน!" กุนซือที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ,ชื่อจงซานคือหนึ่งในทัพที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
"จงซาน?"จักรพรรดิที่หัวใจบีบรัด,ทว่าก็ยังสงสัยเช่นกัน.
"ใช่แล้วฝ่าบาท,การรบครั้งแรกของจงซานเคยเป็นพันธมิตรกับเผ่ามังกร,เข้ายึดเมืองชายทะเล,เมือง
12 หลิงไห่ของราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี,การเคลื่อนทัพของจงซานราวกับเทพสวรรค์,พวกเราไม่สามารถต้านได้แน่,ไม่มีทางต้านแน่,ฝ่าบาท,พวกเรารีบหนีเถอะ."กุนซือที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจและหวาดกลัว.
"บังอาจ,คิดว่าข้าสู้ไม่ได้,จะให้ข้าหนีอย่างงั้นรึ?
แจ้งไปยังแม่ทัพทุกเหล่า,นำกองกำลังเข้าประชิด."จักรพรรดิสั่งการ.
"รับทราบ!
"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่แสดงสัญญาณธง,ส่งให้เหล่าทัพต่างๆรับคำสั่งเตรียมเข้าปะทะ.
ทว่ากุนซือเวลานี้เต็มไปด้วยความกังวลใจ,จ้องมองไปยังจักรพรรดิ,แววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความหวั่นเกรง,เห็นได้ชัดเจนว่าชื่อจงซานนั้นโด่งดังเป็นอย่างมาก.
"เอาล่ะ,ส่งคนไปแจ้งราชวงศ์จักรพรรดิอื่นให้มาช่วยพวกเราด้วย."จักรพรรดิต้าหมิงที่ออกคำสั่งขอกำลังเสริมในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น