Immortality Chapter 466 Extinguishes kills Floating Incense
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 466 กำจัดเพียวเซี่ยง.
Chapter 466 Extinguishes kills Floating Incense
灭杀飘香
กำจัดเพียวเซี่ยง.
โลกจิตสำนึกของปู่ซาเพียวเซี่ยงนั้น,เป็นดินแดนนรก,ดูเหมือนว่าจะน่าสะพรึงกลัว,แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,นี่คือโลกจิตสำนึกของอาณาจักรราชันย์แท้,เป็นโลกที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน.
หากเป็นผู้ฝึกตนราชันย์แท้สองคน,แน่นอนว่าพวกเขาทั้งสองสามารถสร้างโลกจิตสำนึกขึ้นมาต่อต้านกัน,ทว่าหากฝ่ายหนึ่งก้าวไปยังไม่ถึงระดับราชันย์แท้,แน่นอนว่าจะถูกกินจิตสำนึกไปทั้งหมดแน่,นี่เป็นเขตแดนที่มีแต่ระดับเดียวกันขึ้นไปเท่านั้นที่จะสามารถต่อต้านกันได้.
ตามข่าวลือนั้น,ผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้นั้น,เพียงแค่มอง,ก็สามารถล้มผู้ฝึกตนราชันย์แท้ฝ่ายตรงข้ามที่อ่อนแอกว่าได้เลย,แน่นอนว่ามันคือการใช้โลกจิตสำนึกกลืนกินโลกจิตสำนึกอีกฝ่ายนั่นเอง.
ตราบเท่าที่โลกจิตสำนึกของอีกฝ่ายนั้นต่ำกว่ามากๆ,ก็จะถูกสังหารให้ตกตายไปได้ในทันที.
กับเรื่องเช่นนี้,มันไม่เคยมีอะไรเปลี่ยนแปลงในทวีปศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้,เพราะว่าระดับราชันย์แท้นั้น,คือผู้มีพลังแข็งแกร่งอย่างแท้จริง,แตกต่างจากรระดับจักรพรรดิแท้,ถึงแม้ว่าจะอยู่ต่อหน้ากองกำลังจำนวนมาก,สำหรับระดับราชันย์แท้,เพียงแค่มองกลืนกินจิตสำนึกก็สามารถสังหารทุกคนได้แล้ว.
ทว่ากับจงซานในเวลานี้,เขากับไม่ตาย,ทำให้ปู่ซาเพียวเซี่ยงรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเอง.
เพราะว่ารากสัมผัสเทวะของจงซานนั้นน่าพรั่นพรึงเป็นอย่างมาก,แม้แต่หนีปู่ซารุ่นก่อน,ยังไม่สามารถทำอะไรมันได้,ทำได้แค่ผนึกมันเอาไว้,ซึ่งเวลานั้นมีเสวียนหยวนผู้ฝึกตนราชันย์แท้ที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นควบคุมผนึกเอาไว้,เห็นได้ชัดเจนว่าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบนั้นทรงพลังน่าเกรงขามขนาดใหน.
ปากของมันที่อ้ากว้าง,กลืนกินโลกทั้งใบ,แม้แต่บรรยากาศยังขาดออก,ใบหน้าของปู่ซาเพียวเซี่ยงที่กลายเป็นบิดเบี้ยวไม่อยากเชื่อ.
"นี่มัน,มันคืออะไรกัน?"ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นตะลึงจ้องมองไปยังแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
มันคืออะไรกัน? เป็นไปได้อย่างไร?
มีสิ่งนี้ในโลกใบนี้ด้วยรึ?
"สิ่งนี้คืออะไรอย่างงั้นรึ?
มันคือสิ่งที่จะมาเอาชีวิตเจ้าไงล่ะ!"จงซานกล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
” ... ” ”... ”
..................
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ที่ตอนนี้ตะวัดหางออกไป,หางทั้งแปดที่ยึดอากาศเอาไว้,ท้องฟ้าที่สั่นไหว,โลกจิตสำนึกที่กำลังถูกสูบ,ถูกดูดเข้ามาในร่างของมันอย่างหนักหน่วง.
โลกจิตสำนึกในเวลานี้กำลังพังทลายกำลังล่มสลายด้วยฝีมือของมัน.
"ไม่....................."
ใบหน้าของปู่ซาเพียวเซี่ยงที่หวาดผวาร้องออกมาเสียงดัง,เปลวเพลิงที่รุนแรงมากมายนับไม่ถ้วนที่พุ่งเข้าใส่จงซานในทันที.
"ไม่สามารถจัดการข้าได้,แล้วต้องการจะบีบให้ข้าออกไปรึ?
ฝันไปเถอะ!"จงซานที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้าย.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ขยายร่างใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆดูดซับเปลวเพลิงขนาดใหญ่เข้าไปในทันที,จากอันตรายเวลานี้ได้กลายเป็นปลอดภัยไปแล้ว.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบในเวลานี้,มันกำลังกลืนกินโลกจิตสำนึกอย่างบ้าคลั่ง,ปู่ซาเพียวเซี่ยงรับรู้ราวกับว่าจิตสำนึกของตัวเองกำลังถูกฉีกกระชากออกเป็นเสี่ยงๆ.
ดาวแห่งโชคร้ายได้มาปรากฏบนชะตาของข้าอย่างงั้นรึ?
ดวงตาของปู่ซาเพียวเซี่ยงที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ,บนหัวของนางปรากฏดอกบัวทองสามกลีบขึ้นมาในทันที,นี่คือของวิเศษระดับเก้าที่อรหันต์กุยหยวนมอบให้กับนางมา.
บัวทองสามกลีบที่ปรากฏขึ้น,มันได้ส่องประกายแสงสีทองสว่างจ้าออกไปในทันที,ทันทีที่แสงของมันส่องประกายออกไป,ก็ทำให้โลกจิตสำนึกมั่นคงขึ้น,แปดหางสวรรค์แห่งจิตจบที่ไม่สามารถดูดซับบรรยากาศของโลกจิตสำนึกแห่งนี้ได้อีกต่อไป.
เห็นโลกจิตสำนึกที่มั่นคงแล้ว,ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่ถอนหายใจยาว,พร้อมกับเตรียมหลบหนีในทันที.
ทว่าขณะที่กำลังจะหนี,สายตาของปู่ซาเพียวเซี่ยงที่จับจ้องมองไปยังแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ที่ตอนนี้มันกำลังจ้องมองไปยังดอกบัวทองสามกลีบ,ดวงตาของมันที่เต็มไปด้วยความหิวกระหาย.
เห็นเช่นนั้น,ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่เปลี่ยนใจหยุด,ราวกับคิดอะไรได้,แววตาที่เปลี่ยนเป็นดุร้ายทารุน.
"อยากกินรึ? ไม่ใช่ว่าเจ้าอยากกินรึ?
กินเลย
! ข้าจะให้เจ้าได้กิน!"ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่แค่นเสียงดุร้ายออกมา.
จากนั้น,บัวทองสามกลีบของปู่ซาเพียวเซี่ยง,ได้ส่องประกายแสงสีทองสว่างจ้าพุ่งออกไปในทันที,กลายเป็นแท่งแสงขนาดใหญ่ตรงไปยังทิศทางของจงซาน.
”~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~”
คาดไม่ถึงแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่อ้าปากกว้างรับแสงสีทองดังกล่าว,โดยไร้ซึ่งความหวาดกลัว.
ใบหน้าของปู๋ซาเพียวเซี่ยงเวลานี้ราวกับคนบ้าคลั่ง,ปลดปล่อยแสงสีทอง,ตรงไปยังจงซาน,ทว่าจงซานที่ตกใจเล็กน้อย,ปู่ซาเพียวเซี่ยงต้องการที่จะสังหารแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบอย่างงั้นรึ?
หรือว่านางต้องการทดสอบความอยากอาหารของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบกัน?
เห็นเช่นนี้,จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,ความอยากอาหารของแปดหางสวรรค์นะรึ?
มันไม่ได้ด้อยไปกว่าเทาเที่ย อสุรกายในตำนานเลย,คิดจะโยนเนื้อเพื่อไล่หมารึอย่างไร,คิดว่าจะได้ผลอย่างงั้นรึ?
***เทาเที่ย 饕餮 เป็นสัตว์ในตำนานจีนที่มีมาแต่โบราณอยู่แล้วครับ ความหมายของชื่อคือ
"ความตะกละตะกลาม" เป็นอสูรกายที่แทนความตะกละ ละโมภ ไม่รู้จักเพียงพอ
มีรูปร่างเป็นมังกรผสมกับหมาป่า***
ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่เห็นสายตาที่ไร้ซึ่งความกังวลของจงซาน,ทำให้นางรู้สึกหวาดผวาไปด้วยเช่นกัน.
อสุรกายฝ่ายตรงข้าม,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะมีตัวเช่นนี้?
เป็นไปไมได้? สิ่งนี้คืออะไร? สมบัติวิเศษอย่างงั้นรึ?
ไม่,รากเทวะ,แน่นอนว่าต้องเป็นรากเทวะ,รากเทวะของจงซาน,หากแต่จงซานที่เพิ่งก้าวไปถึงระดับหลอมกายธาตุ,เพียงแค่เริ่มสร้างรากเทวะไม่ใช่รึ?
ทว่ารากเทวะนี้ทำไมถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้กัน?
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วยาม,ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่กลายเป็นโง่งมไปเลยทีเดียว,ทำไมเป็นเช่นนี้?เพราะว่าปู่ซาเพียวเซี่ยงพบว่าแปดหางสวรรค์ยังคงกินอย่างเอร็ดอร่อยไม่มีท่าทีว่าจะอิ่มเลยสักนิด,บัวทองสามกลีบราวกับว่าพลังของมันนั้นเริ่มจะไม่สามารถปล่อยออกมาได้แล้ว.
ขณะที่นางตื่นตกใจนิ่งงันไปนั้น.
"ฟิ้ว!"
เสียงที่แปลกประหลาดที่ดังขึ้นที่บนหัวของนาง,บัวทองสามกลีบที่ปลดปล่อยแสงออกมานั้นได้ถึงขีดจำกัดแล้วมันได้แตกสลายหายไปในทันที.
"ไม่,ไม่ๆๆๆ!!!!!"
ปู่ซาเพียวเซี่ยงเวลานี้คำรามเสียงดังลั่นไม่อยากเชื่อออกมา,ร่างกายสั่นสะท้านบ้าคลั่ง,ไม่คิดเลยว่าจะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นในชีวิตของนาง,ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?
บัวทองสามกลีบถูกอสุรกายกินไปอย่างงั้นรึ?
”..”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ราวกับว่ามันโกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันทีที่พลังมากมายที่หายไป,มันที่อ้าปากกว้าง,กลืนโลกทั้งหมดในทันที.
ที่ด้านนอกนั้น.
ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่เข้าสู่โลกจิตสำนึก,จงซานเองก็ด้วยเช่นกัน,ทุกคนที่เข้าใจในทุกอย่างได้.
เหล่าองค์รักษ์ที่ล้อมรอบกายจงซาน,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ,เหล่าพุทธะฝ่ายตรงข้ามเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
เซียนเซิงซือที่หรี่ตาจ้องมอง,เตรียมที่จะลงมือทุกเวลา.
หลินเซียวและสุ่ยอู๋เหินที่จ้องมองหน้ากันเป็นสัญญาณ,สุ่ยอู๋เหินที่ให้สัญญาณเตรียมพร้อม,เหล่าทหารที่เฝ้าระวังในทันที,ศรปราณทะลวงที่ง้างพร้อมเข้าโจมตีได้ในทุกเวลา.
ภายในโลกจิตสำนึกที่ผ่านไป 1-2
ชั่วยาม,ทว่าด้านนอกนั้น,ได้ผ่านไปไม่กี่ลมหายใจเท่านั้น.
"พรึดๆๆๆๆ"
สี่พุทธะที่คิดว่าปู่ซาเพียวเซี่ยงที่จัดการผู้ฝึกตนหลอมกายธาตุนี้ได้แทบจะเก้าสิบเปอร์เซ็นอย่างแน่นอน,ทว่า,หลังจากที่ผ่านมาหกลมหายใจ,ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่พ่นโลหิตออกมาคำโต,ใบหน้าที่ขาวซีดไร้ซึ่งโลหิต,ร่างกายที่เหี่ยวย่นลง,ราวกับว่าตอนนี้กำลังจะตายก็ไม่ปาน.
"หนีเร็วเข้า!"ปู่ซาเพียวเซียงที่กล่าวออกมาในทันที.
หนีอย่างงั้นรึ?ปู่ซาเพียวเซี่ยงบอกให้หนีอย่างงั้นรึ?
นี่นางพ่ายแพ้จงซานแล้วรึ? เป็นไปได้อย่างไร? นางคือปู่ซาไม่ใช่รึ?
ในเวลาเดียวกันนี้ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่อยู่ในสภาพที่อ่อนแออย่างที่สุด,แม้ว่านางจะเป็นผู้ฝึกตนราชันย์แท้,ทว่าด้วยโลกจิตสำนึกล่มสลาย,ไม่,มันถูกกลืนกิน,ตอนนี้ยังเหลือจิตสำนึกอยู่เพียงเล็กน้อย,ไม่มีทางที่จะใช้วิชาใดออกมาได้,ในเวลานี้พลังของนางมีไม่ถึงหนึ่งในสิบด้วยซ้ำ.
ตอนนี้ไม่หนี? รอคอยให้ถูกฆ่าอย่างงั้นรึ?
ปู่ซาเพียวเซี่ยงรู้ดีว่านางช่างโชคร้ายนัก,ที่ใช้โลกจิตสำนึกเข้าจัดการ,ทั้งที่กองกำลังหนึ่งล้านของจงซานนั้น,นางมีพลังเพียงพอที่จะสังหารด้วยตัวเอง,ท้ายที่สุดนางไม่ได้ทำ,ตอนนี้กับพ่ายแพ้แม้แต่บัวทองสามกลีบที่อรหันต์มอบให้ยังหายไปด้วย,นี่นับว่าเป็นความเสียหายอย่างใหญ่หลวง.
ขณะที่กำลังจะหนี,สายตาแววตาของปู่ซาเพียวเซี่ยงเต็มไปด้วยความเกลียดชังจ้องมองมายังจงซาน,ในเวลานี้ทั้งพุทธะอีกสี่คน,ร่างกายก็เคลื่อนที่หลบหนีอย่างรวดเร็ว.
จงซานเพียงแค่จ้องมองอย่างเย็นชาออกไปเท่านั้น,เพราะว่าจงซานรับรู้ว่าปู่ซาเพียวเซี่ยงนั้นไม่สามารถหนีไปได้แน่.
"คลืนนนนนนนน"
ที่ไกลออกไปนั้น,บนท้องฟ้าที่แตกแยกออกมา,เงาร่างๆหนึ่งที่บินออกมาในทันที,ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่ถูกฟาดกระเด็นออกมา,พร้อมกับปรากฏร่างสองร่างในชุดสีขาวเข้าขวางทางนางอยู่.
เจียงซือราชันย์แท้สองตนของเซียนเซิงซือนั่นเอง.
"ฆ่าๆๆๆๆๆๆๆ!"
สุ่ยอู๋เหินที่คำรามเสียงดัง,สั่งปล่อยศรปราณทะลวงออกไปในทันที.
จื่อเห่าและชิงหงที่เคลื่อนที่ออกมาขวางทางเหล่าพุทธะในทันที.
ไม่มีเหลือ.
ปู่ซาเพียงเซี่ยงที่ตั้งหลักได้,จดจ้องมองไปยังเจียงซือสองตนที่ขวางนางอยู่.
หากเปลี่ยนเป็นเวลาปรกติ,100
เจียงซือไม่มีทางที่จะเทียบกับนางได้,ทว่าตอนนี้,นางที่อยู่ในสภาพร่อแร่,ไม่สามารถใช้วิชาใดๆออกมาได้.
"ตูมม ตูมม
ตูมม..................."
เจียงซือสองตนที่เข้าต่อสู้กับปู่ซาเพียวเซียงอย่างหนักหน่วงรุนแรง,อากาศรอบๆถึงกับบิดเบี้ยวด้วยพลังโจมตีที่ทรงพลัง,สายลมที่ระเบิดพัดออกไปเรื่อยๆ,ระเบิดที่ดังสนั่นออกมาเป็นระยะ
กระแสอากาศที่ม้วนกวาดเป็นทางยาว,เกิดเป็นหลุมขนาดมหึมา,ไม่ต่างจากระเบิดนิวเคลีย
เหมือนที่จงซานเคยเห็นในทีวี,ผู้ฝึกตนราชันย์แท้ช่างทรงพลังนัก,แม้ว่าตอนนี้นางจะอยู่ในสภาพอ่อนแอ,ทว่าพลังหมัดของนางก็ยังรุนแรงเป็นอย่างมาก.
ปู่ซาก็คือปู่ซา,ถึงแม้ว่าจะอ่อนแอ,ทว่ากับการต่อกรกับเจียงซือราชันย์แท้สองตน,ก็ไม่เพรียงพล้ำง่ายๆ.
ทันใดนั้นเมฆสายฟ้าขนาดหนึ่งมู่ก็เกิดขึ้นที่บนหัวของปู่ซาเพียงเซี่ยง,สายฟ้าที่ส่องประกายแปบๆ,มังกรสายฟ้ามากมายที่อยู่ในนั้น,เห็นเพียงแค่จุดเล็กๆเท่านั้น.
นี่คือวิชา"สายฟ้าสวรรค์ผันแปร"
"โฮกกกกกกก!!!!!!"
มังกรสายฟ้าตนหนึ่งที่กระแทกไปยังร่างของปู่ซาเพียวเซี่ยง,มันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงมากๆ.
"เปรี้ยงงงงงงง!!!!"
ด้วยพลังของจงซานในเวลานี้,ไม่มีทางที่จะทำให้ปู่ซาเพียวเซี่ยงได้รับบาดเจ็บได้,ทว่าก็สามารถที่จะรบกวนสมาธิของนางได้.
"ซี่ๆๆๆๆๆ"
ในโอกาสนั้นฝ่ามือของเจียงซือที่ฟาดทะลุร่างของปู่ซาเพียวเซี่ยง.
จบแล้ว!
ปู่ซาเพียวเซี่ยงรับรู้ได้ในทันที,การโจมตีนี้,นางต้องตายอย่างแน่นอน.
ในเวลานั้น,นางที่หันหน้าจ้องมองมายังจงซานด้วยความเกลียดชัง.
"จงซาน,ข้าจะต้องกลับมาคิดบัญชีกับเจ้าแน่."เสียงของปู่ซาเพียวเซี่ยงที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง.
ปู่ซาเพียวเซี่ยงได้พ่ายแพ้แล้ว,ใหนเลยจะสามารถกลับมาล้างแค้นได้อย่างงั้นรึ?
"หรือว่า,นางกำลังจะนำวิญญาณเทวะหลบหนี!"หลินเซียวที่ร้องออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.
วิญญาณเทวะหลบหนี,แน่นอนแม้แต่วิญญาณเทวะของจงซานก็สามารถนำมันออกจากร่างได้เช่นกัน,มันสามารถที่จะเดินทางได้นับหมื่นลี้,หนำซ้ำวิญญาณเทวะของปู่ซาเพียวเซี่ยงที่แข็งแกร่งมาก,ในเวลานี้นางต้องการทิ้งกายเนื้อแล้วอย่างงั้นรึ?เป็นความจริง,ปู่ซาเพียวเซี่ยงตอนนี้ได้ตัดสินใจทิ้งร่างเนื้อแล้ว,ด้วยความเร็ววิญญาณเทวะของนาง,ยกเว้นผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,คนอื่นๆไม่มีทางที่จะไล่ตามนางทันได้.
หลังจากนั้น,วิญญาณเทวะสีทองของปู่ซาเพียวเซี่ยงที่ผุดออกจากหน้าผากของนางเตรียมพุ่งออกไปในทันที.
"เจ้าไม่มีโอกาสครั้งหน้าแล้ว!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
ทุกคนที่ราวกับเห็นว่า,ภายในร่างของจงซาน,ทันใดนั้นปรากฏหางสีน้ำเงินขนาดใหญ่,ไม่,เป็นหางสีน้ำเงินที่โปร่งใส,สะบัดไปมาบนท้องฟ้า,มันได้ม้วนเกี่ยววิญญาณเทวะของปู่ซาเพียวเซี่ยง,ที่กำลังจะหลบหนี,พร้อมกับดึงเข้ามาในร่างของจงซานในทันที.
มันคืออะไร?
ทุกคนที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,อะไรกัน,ทุกคนที่ไม่มีใครกล้าถาม.
เซียนเซิงซือที่สั่งการเจียงซือเข้าโจมตีเหล่าพุทธที่หลบหนีอย่างรวดเร็วพร้อมกับเก็บกายเนื้อของปู่ซาเพียวเซี่ยงไปในทันที.
จงซานที่นั่งสมาธิลงอย่างรวดเร็ว,ราวกับว่ากำลังปิดตัวบำเพ็ญเพียร.
ปู่ซาเพียวเซี่ยง,ผู้โชคร้าย,หากไม่มีร่างเนื้อแล้ว,ต่อหน้าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบนางไม่มีทางทำอะไรได้,ตอนนี้วิญญาณเทวะของนางไม่สามารถรอดพ้นจากปากของแปดหางสวรรค์ได้.
หางขนาดใหญ่หางหนึ่งที่หย่อนวิญญาณเทวะของนางเข้าปาก,พร้อมกับเริ่มหลอมสกัดกลั่นร่างและบัวทองสามกลีบไปพร้อมๆกัน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น