Immortality chapter 451 The military tries to start

Immortality chapter 451 The military tries to start

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 451  เปิดฉากการแข่งขันการรบ

chapter 451 The military tries to start

武试开始

  เปิดฉากการแข่งขันการรบ

ก่อนการรบอย่างเป็นทางการจะเริ่มขึ้นหนึ่งคืน!

เกิดเรื่องที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น,เส้าเฟยโห่วนำทหาร 8 แสนนายถอนกำลังออกจากลานสาธารณะ!

แม้ว่าภายในจะไม่รับรู้และเห็นสถานการณ์ได้อย่างชัดเจน,ทว่าด้านนอกลานสาธารณะนั้นคนนับล้านๆกำลังจับจ้อง,เมื่อเห็นกองกำลังขนาดใหญ่ถอนกำลังออกมา,ก็สร้างความตื่นตะลึงเสียงดังเซ็งแซ่เลยทีเดียว.

เส้าเฟยโห่วไม่คิดจะเข้าแข่งขันแล้วรึ?ขณะที่คนมากมายนับไม่ถ้วนกำลังจ้องมอง,แม้แต่ในตำหนักหลีโห่วเซิ่ง,เหล่าข้าราชบริพารเสนาธิการทุกคนต่างก็จ้องมองการแข่งขันเพื่อแต่งงานครั้งนี้,จวบจนถึงการต่อสู้สุดท้าย,กลับถอนตัวในทันทีอย่างงั้นรึ?

ทุกๆคนไม่เข้าใจเลยแต่น้อย,ไม่มีใครรู้ว่าเหตุใดเส้าเฟยโห่วถึงได้ถอนตัว,เพราะว่าเส้าเฟยโห่วนั้นครั้งหนึ่งเคยเป็นคนที่สามารถทำลายราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่ได้ด้วยตัวเอง,หากกล่าวว่าเส้าเฟยโห่วมากไปด้วยความสามารถก็ไม่ผิด,หากแต่เขากลับถอนตัวอย่างงั้นรึ?

ในเมื่อเป็นเช่นนี้,การที่เส้าเฟยโห่วถอนตัวครั้งนี้,หรือว่าการแข่งขันการรบ,เส้าเฟยโห่วคงคาดการแล้วว่าไม่สามารถได้รับที่หนึ่งได้จึงถอนตัว,แต่หลายๆคนเองก็มองว่าเส้าเฟยโห่วนั้นขลาดเขลาจึงได้ถอนตัว.

แล้วใครกันที่จะเป็นผู้ได้รับชัย?

เสี่ยวเหยาโห่ว?เจ้าเทียนชา?จงซานรึ?

ความสนใจของผู้คนตอนนี้ยิ่งมากขึ้นและก็มากขึ้น,นอกเหนือจากนั้นยังเป็นความโลภที่วาดหวังในยาเซียนอมตะ,ต้องการจะเห็น,ต้องการจะรับรู้การทดสอบครั้งนี้,ท้ายที่สุดใครจะได้รับชัยกันแน่.

ข่าวของเส้าเฟยโห่วถอนตัว,ตอนนี้ได้กระจายไปยังรอบๆอย่างรวดเร็ว,และเหล่าทหารสังเกตการของทัพทั้งสามก็รับรู้แล้ว,พวกเขาย่อมไม่รับรู้เรื่องราวที่แท้จริงได้,เว้นแต่ออกมาด้านนอก,แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้.

ตำหนักทิศเหนือ.

"หลิงเอ๋อ,กองกำลังของเส้าเฟยโห่วถอนตัวแล้ว!"เนี่ยชิงชิงกล่าว.

"ถอนตัว,ถอนตัวรึ!"เทียนหลิงเอ๋อที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา,ตราบเท่าที่ไม่ใช่กองกำลังจง,นางไม่มีอะไรที่ต้องกังวล.

"ทัพจงถูกล้อมด้วยกองทหารสองทัพ,เจ้าจะทำอย่างไรหากทัพจงพ่ายแพ้?"เนี่ยชิงชิงกล่าว.

"ทัพจงจะไม่แพ้."เทียนหลิงเอ๋อกล่าวออกมาในทันที.

"ทำไม?"เนี่ยชิงชิงกล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"ข้าเชื่อจงซาน!"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาอย่างมั่นใจพร้อมกับลูบไปมาที่ตำราเล่มเล็ก.

....

เจ้าเทียนชาที่ประจำการอยู่ในค่ายของตัวเอง!

เจ้าเทียนชาที่รับฟังรายงานต่างๆจากผู้ใต้บังคับบัญชาของตัวเอง.

"หนีไปแล้วรึ? หนีไปก็ดี! ทัพจงที่ไม่มีจงซาน,กองกำลังไร้ซึ่งหัวหน้าจะมีอะไรน่ากลัว,หากขาดซึ่งเส้าเฟยโห่วแล้ว,มีแค่ทัพเสี่ยวเหยาโห่วเท่านั้นที่เป็นคู่แข่งของพวกเรา!"เจ้าเทียนชากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"จอมพล,ทัพของเส้าเฟยโห่วจากไปแล้ว,ทัพจงที่ไร้ผู้บัญชาการหลัก,หากแต่ทัพจงนั้นนับว่ามีความแข็งแกร่งมาก,บุกตะลุยดินแดนไปกับจงซานมาหลายปี,ล้วนแล้วแต่เป็นทหารที่มีประสบการณ์!"ผู้ใต้บังคับบัญชาผู้หนึ่งกล่าวรายงาน.

"ทหารที่มีประสบการ,ทว่าขาดผู้บัญชาการ,แล้วจะมีอะไร? เจ้าคิดว่าหลินเซียวร้ายกาจพออย่างงั้นรึ? "เจ้าเทียนชาที่เผยสีหน้าแววตาเหยียดหยัน

"แล้วทัพของเสี่ยวเหยาโห่วล่ะ?"

"เสี่ยวเหยาโห่วอย่างงั้นรึ? แม้ว่าจะได้ยินข่าวลือมาว่าร้ายกาจมาก,ทว่าตลอดเดือนมานี้ข้าพบเจอเขามาตลอด,เขามีความสามารถด้อยกว่าข้ามาก!"เจ้าเทียนชาที่กล่าวอย่างมั่นใจ.

"ยินดีกับจอมพลด้วย!"

............

เสี่ยวเหยาโห่วที่อยู่ในค่ายของตัวเอง.

เสี่ยวเหยาโห่วที่ในเวลานี่จัดงานเลี้ยงเชิญแขกมามากมาย! ในห้องโถง,มีผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้ 29 คน.

"จอมพล,ทำไมถึงได้นำทหารมามากมายขนาดนี้? เพียงแค่พวกเราก็น่าจะเพียงพอแล้ว."ผู้ใต้บังคับบัญชาที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ใช่แล้ว,จอมพล,จงซานไม่มา,เสี่ยวเหยาโห่วก็ถอนตัวแล้ว,ตอนนี้มีใครแข็งแกร่งกว่าพวกเราอย่างงั้นรึ?"

"นอกจากนี้,เซียนเซิงซือยังไม่มาอีกด้วย! ผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้ 29 คน,ก็เหลือเฟือแล้ว!"

เสี่ยวเหยาโห่วที่จ้องมองหน้าทุกคนด้วยความพึงพอใจ,เป็นความจริง,ผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้ 29 คน,นับเป็นตัวตนที่ร้ายกาจ,ลานสาธารณะแห่งนี้มีรัศมีพันลี้,จะใช้เวลาสักเท่าใดกันในการจัดการทัพทั้งสอง.

"อีกไม่กี่วัน,จอมพลก็ได้กอดสาวงามแล้ว,และยังสามารถแก้แค้นจงซานได้อีกด้วย,ฮ่าฮ่าฮ่าอ่า!"

"ข้าได้ยินมาว่าจงซานและกงจูหลิงเอ๋อที่จริงเป็นสามีและภรรยากัน,จอมพล,หากได้ว่าสาวงามมา,จะต้องสร้างความอับอายให้กับจงซาน,และทำให้เขามีชีวิตอยู่ไม่ต่างจากตาย!"

"ยินดีกับจอมพลด้วย.

"ฮ่าฮ่าฮ่าอ่า ฮ่าฮ่า."เสียวเหยาโห่วที่หัวเราะด้วยความสุขล้น.

.............

ค่ายกองกำลังจง.

หลินเซียวที่นั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ!

ที่ด้านหน้านั้นมีสุ่ยอู๋เหิน,หลิวอู๋ซ่างและขุนพลคนอื่นๆ.

สองเดือนก่อนหน้านี้,สุ่ยอู๋เหินนับว่าสงสัยจริงๆ,จอมพลได้มอบการบัญชาการให้กับหลินเซียวอย่างงั้นรึ? หมายความว่าอย่างไร? เหล่าทหารคนอื่นๆเองปฏิเสธที่จะยอมรับเช่นกัน,เพราะว่าเชื่อใจในตัวสุ่ยอู๋เหินมากกว่า,ต้องไม่ลืมว่าสุ่ยอู๋เหินและพวกเขาเคยต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันมานาน,ผ่านสมรภูมิมากมายนับไม่ถ้วน,หลินเซียวที่ปรากฏขึ้นมาในทันทีทันที,แต่กลับต้องให้พวกเขาต้องมาเชื่อฟังอย่างงั้นรึ? หากไม่เพราะว่าเป็นคำสั่งของจอมพลและสุ่ยอู๋เหินก็ให้ความร่วมมือ,เหล่าขุนพลคนอื่นๆเป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับคำสั่ง.

หลินเซียวจ้องมองไปยังเหล่าขุนพลทุกคน,สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาว่า,"ขุนพลทุกท่าน,หลินเซียวรับคำสั่งมาเพียงชั่วคราว,หลังจากนี้แน่นอนว่าไม่มีทางกระทำอะไรที่เกินเลยต่อกองกำลังจงอย่างแน่นอน,ข้ารู้ว่ามีหลายคนที่ไม่อยากยอมรับ! แต่ตราบเท่าที่รับคำสั่งก็เพียงพอแล้ว! โปรดจำไว้ว่า,พวกเจ้ายังเป็นคนของกองกำลังจง,เรื่องนี้ไม่ได้ทำเพื่อใครคนใดคนหนึ่ง,มันเป็นคำสั่งของจอมพล,และชะตากรรมของจอมพลด้วย!"

"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำในทันที,ใช่,สุ่ยอู๋เหินเพียงแค่อาวุโสเท่านั้น,พวกเขาคือผู้ใต้บังคับบัญชาของจอมพล,พวกเขาคือกองกำลังจง,ไม่ใช่กองกำลังสุ่ย.

"ข้าหวังว่าทุกท่านคงจะไม่เอาเรื่องเช่นนี้มาใส่ใจ,สิ่งสำคัญที่สุดก็คือสงคราม,ข้าคิดว่าทุกคนเข้าใจชัดเจนดีอยู่แล้ว,ว่าพวกเราจะต้องทำเพื่อเกียรติและภรรยาของจอมพล,การต่อสู้ครั้งนี้หาก ว่ามีใครลังเลทำให้ทัพยุ่งเหยิง,มีผลที่จะทำให้พวกเราแพ้,ข้าหลินเซียวจะกำจัดคนๆนั้นทิ้งในทันที!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.

"รับทราบ!"ทุกคนที่เข้าใจความหมายทั้งหมดได้.

เห็นขุนพลทุกคนที่เข้าใจ,หลินเซียวที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"แน่นอน,ชัยชนะต้องเป็นของพวกเรา,จอมพลไม่อยู่ในตอนนี้,พวกเราก็เพียงแค่ทำหน้าที่ของพวกเราให้เต็มที่,หรือพวกเราจะพ่ายแพ้อย่างหมาจนตอกกัน,กับประสบการของพวกเขา,ข้ามั่นใจว่าจะต้องชนะ,พวกเจ้าจงเชื่อในการตัดสินใจของจอมพล,พวกเจ้ากองกำลัง,พร้อมจงทิ้งชื่อเสียงที่ยิ่งใหญ่เอาไว้ในราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีหรือไม่?"

"พร้อม!"ทุกคนที่ตอบรับอย่างพร้อมเพรียง.

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าหลินเซียวนั้นมีความสามารถในการชักจูงจิตใจของทุกคน,ตอนนี้กำลังปลุกกำลังใจของทุกคนให้ฮึกเหิม.

"ข้าไม่ได้ยิน!"หลินเซียวที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"พร้อม!!!"เขาทหารทุกคนที่คำรามเสียงดัง.

"ไม่ได้ยิน!"หลินเซียวที่กล่าวออกมาอีกครั้ง.

"พร้อม!!!!!!!!!!!!"

เสียงของเหล่าทหารที่ดังก้อง,ดังสนั่นไปทั่วพื้นที่,ทุกคนกำลังอยู่ในภาวะฮึกเหิมขึ้นมาในทันที.

สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วจ้องมองเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่หลินเซียวกำลังปลุกขวัญกำลังใจ,ภายในใจรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก.

"ดี,ทุกคนไปเตรียมตัวตามที่ข้าได้สั่งการเอาไว้,ตอนนี้เริ่มดำเนินการตามแผนได้,สุ่ยอู๋เหินเจ้าอยู่ก่อน!"หลินเซียวกล่าว.

"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำในทันที.

สุ่ยอู๋เหินที่ค่อยข้างประหลาดใจอยู่เล็กน้อย.

ภายในห้องโถง,เหลือเพียงแค่หลินเซียวและสุ่ยอู๋เหิน.

หลินเซียวที่จ้องมองไปยังสุ่ยอู๋เหินพร้อมรอยยิ้ม."สุ่ยอู๋เหิน,เจ้ากำลังคิดว่าการตัดสินใจของจอมพลนั้นมีความผิดพลาดอย่างงั้นรึ?"

สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,ทว่าส่ายหน้าไปมา,"ความคิดของจอมพลนั้น,แน่นอนว่าต้องถูกต้องเสมอ,ในเมื่อข้าด้อยกว่ารองแม่ทัพหลิน,ไม่มีทางที่จะเป็นเรื่องผิดพลาด."

หลินเซียวที่จ้องมองไปยังสุ่ยอู่เหิน,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"เฮ้เฮ้,เจ้าไม่จำเป็นต้องเศร้าใจแต่อย่างใด,เจ้าเป็นคนที่จอมพลนั้นตั้งใจจะฝึกฝน,กับความคิดของจอมพลนั้นไม่เคยมีอะไรผิดพลาด?"

"หืม?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"การรบของเจ้านั้นประสบความสำเร็จมากมาย,จอมพลที่ให้ความสำคัญกับเจ้ามาก,เจ้าคิดว่าตัวเองเทียบกับอี้เหยี่ยนเป็นอย่างไร?"หลินเซียวกล่าว.

"อี้เหยี่ยน? เขารึ? อู๋เหินรู้ตัวดีว่าด้อยกว่า! อี้เหยี่ยนหลายปีก่อนหน้านี้คงมีเพียงแค่จอมพลเท่านั้นที่ต่อกรกับเขาได้."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาในทันที.

"อี้เหยี่ยนตอนนี้ก็เหมือนกับข้า!"หลินเซียวกล่าว.

"เหมือน? เหมือนท่านรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่ตะลึงงัน,แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ.

"ถูกแล้ว,ด้วยพลังของจอมพล,สามารถที่จะเคลื่อนสวรรค์ได้,ประสบการณ์ของเจ้านั้นยังมีไม่มาก,แน่นอนว่าไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน,กองทัพ,กองกำลังทหาร,จอมพลคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าเองก็นับว่ามีความสามารถสูง,จอมพลเป็นคนที่ปลุกปั้นเจ้ามากับมือ! มอบหมายให้ข้ามาช่วยเจ้า,ตอนนี้เจ้าไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมสงคราม,จ้องมองดูทุกอย่างในการเคลื่อนทัพและการบัญชาการกองทัพในตอนนี้ก็เพียงพอ,ทหารกล้าหนึ่งล้านคนที่ซ่อนตัวอยู่,การจะเอาชนะนั้นไม่เพียงแต่หาโอกาสแต่ยังต้อง,ทำการคำนวณอย่างแม่นยำด้วย,ต้องยืมสถานการณ์ต่างๆรอบๆข้าง,สถานการณ์ของฟ้าดิน,ศึกษามันให้ระเอียด! จอมพลก่อนหน้านี้เองก็ศึกษาพื้นที่ภูมิประเทศอย่างระเอียด,ก่อนที่จะวางแผนการต่างๆที่แตกต่างกันออกไปในแต่ละพื้นที่,เฝ้ามองแม้แต่คนที่กำลังหลับ,ในสงครามนั้น,หลายคนมักจะพูดว่าจอมพลเพียงแค่โชคดี,ทว่าทุกคนไม่ได้รับรู้แผนการทั้งหมดของจอมพลเลย,มันไม่ได้โชคดีแต่อย่างใด,ทำไมจอมพลถึงได้รับชัยชนะ,มากมาย,สิ่งที่เจ้าเห็นนั้นเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น."หลินเซียวกล่าว.

สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วรับฟังอย่างตั้งใจ,อี้เหยี่ยนเหมือนกับหลินเซียวอย่างงั้นรึ? สุ่ยอู๋เหินรับรู้ในทันทีว่าตัวเองนั้นชื่นชมจอมพลหากแต่ยังประเมินต่ำไปด้วยซ้ำ! ยังมีความลับอีกมากมายที่เขายังไม่รู้อย่างงั้นรึ?

"ทว่า,ข้านั้นไม่จำเป็นต้องบอกกล่าวแนะนำอะไรเจ้ามาก,เพราะว่าเจ้ายอดเยี่ยมอยู่แล้ว,ข้าได้ยินจอมพลชื่นชมเจ้ามาก่อน,เจ้านั้นมีพลังที่ยอดเยี่ยมซ่อนอยู่,ที่แม้แต่ข้าและอี้เหยี่ยนและคนอื่นๆไม่มี,ดังนั้น,ไม่ช้าก็แล้ว,เจ้าจะโดดเด่นยืนอยู่เหนือคนมากมายในทวีปศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้."หลินเซียวกล่าว.

"ข้า?"สุ่ยอู๋เหินที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.

หลินเซียวนั้นมีอะไรมากมายที่เขาไม่สามารถมองออก,ทว่าเขาที่บอกว่าเขาเหนือกว่าอี้เหยี่ยนรึ? เมื่อได้ยินหลินเซียวพูด,ทำให้สุ่ยอู๋เหินไม่รู้ว่าเขาจะเชื่อได้จริงๆหรือไม่?

"ใช่,เจ้ายอดเยี่ยมแน่นอน! เจ้าขาดเพียงประสบการ,ขาดเพียงแผนการที่หลากหลาย,เรื่องเหล่านี้ข้าจะสอนเจ้าเอง,ช่างน่าเสียดายที่เส้าเฟยโห่วถอนตัวก่อน,จึงขาดกองกำลังที่ทรงพลัง,ไม่มีอันตรายภัยคุกคามในการต่อสู้นี้! จึงมีอะไรที่จะสอนเจ้าได้ไม่มากนัก."หลินเซียวที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.

"รองแม่ทัพหลิน,ท่านมั่นใจอย่างงั้นรึ? ตอนนี้ยังมีกองทัพอยู่ถึงสองกอง,และกองกำลังของเสี่ยวเหยาโห่วนั้นยังมีผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้ถึง 29 คน,พวกเรามีจื่อเห่าและชิงหงเท่านั้น."สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมา.

"เฮ้เฮ้,สงครามนั้นไม่ใช่การต่อสู้ของคนใดคนหนึ่ง,เจ้าจำเอาไว้ก็ดี,พวกเรามีกองทัพ 8 แสนคน,ไม่ใช่คนแปดแสนคน,ที่ต่างคนต่างพยายาม,ทว่าเป็นความแข็งแกร่งรวมของคนแปดแสนคนต่างหาก!"หลินเซียวกล่าว.

"ครับ!"สุ่ยอู๋เหินพยักหน้า.

"นอกจากนี้,ที่นี่,ห้ามบิน,และห้ามใช้สัมผัสเทวะ,จะผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้คนเดียวหรือกลุ่มของผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้? ก็ไม่ต่างจากลุ่มของขยะ."หลินเซียวแค่นเสียง.

"ขยะ?"ใบหน้าของสุ่ยอู๋เหินถึงกับกระตุก.

ยามอวิ๋น! (寅时) คือเวลา 03.00 น. – 05.00 น.

”~”

ภายในป่าทึบที่มืดคลึ้ม,ทันใดนั้น,มีเสียงแตรสงครามดังขึ้น,เสียงของมันที่ดังสนั่นกระจายไปทั่วลานสาธารณะ,แตรสงครามที่ดังขึ้นมานี้,คือการบ่งบอกว่า การต่อสู้ทางการรบได้เริ่มขึ้นแล้ว.

ทั้งสามค่าย,ผู้บัญชาการทั้งสามที่สั่งการออกมาพร้อมๆกัน.

"เริ่ม!"หลินเซียว,เจ้าเทียนชาและเสี่ยวเหยาโห่วที่กล่าวออกมาพร้อมกัน.

ทุกอย่างที่เริ่มต้นขึ้นในทันที,กองกำลังต่างๆที่เคลื่อนย้ายกำลังเข้าประจำจุดต่างๆ! ด้วยการสั่งการของผู้บัญชาการทั้งสาม,ได้เคลื่อนกำลังไปยังทิศทางต่างๆกัน,การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว.

เหล่าผู้ชมจากภายนอกเองก็จับจ้องมองเข้ามาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วเช่นกัน.

เป็นเรื่องปรกติ,เกี่ยวกับการแข่งขันอย่างเป็นทางการของกองกำลังทั้งสาม,ย่อมต้องมีการเปิดการเดิมพัน,มีการพนันมาเกี่ยวข้องด้วยนั่นเอง..

ท้ายที่สุดแล้วใครจะเป็นผู้ได้รับชัยชนะ? เจ้าเทียนชา? เสี่ยวเหยางโห่ว? หรือว่าจะเป็นกองกำลังจงที่ผู้บัญชาการมายังไม่ถึงกัน?

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.