Immortality Chapter 447 four directions seizes the immortal chaotic
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 447 ยาเซียนอมตะที่หายไป
Chapter 447 four directions seizes the immortal
chaotic, Zhong Shan deeply seeks the play outstanding heroes
四方混乱夺长生,钟山深谋戏群雄
ยาเซียนอมตะที่หายไป,จงซานผู้มีแผนการที่ลึกล้ำ
"สารเลว!"
เซียนเซิงซือได้นำยาเม็ดวิญญาณทมิฬหายไปแล้ว,เหล่าผู้ฝึกตนที่ลอบเข้ามาโจมตี,แม้ว่าจะไม่รู้ว่าพวกเขาคือใคร,หากแต่รูปร่าหน้าตาแล้ว,ดูเหมือนว่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,คล้ายกับอันหวงที่เป็นองค์รักษ์เงาให้กับราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง,คนกลุ่มนี้ก็คือองค์รักษ์เงาของต้าหลี่อย่างแน่นอน!
ทรงพลังอย่างแน่นอน,ไม่ธรรมดาแข่งแกร่งมาก,เป้าหมายของพวกเขาคือลอบดูแลเม็ดยาวิญญาณทมิฬ,ไม่เพียงแค่เฝ้ามองผู้เข้าชมเท่านั้น,ยังจำเป็นต้องขัดขวงคนที่วาดหวังต่อเม็ดยาวิญญาณทมิฬ,เพราะว่าเนี่ยฟ่านเฉินยังไม่ได้ประกาศความคิดเห็นของเขา,ทำให้ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ยังคอยเฝ้าจับตามองเท่านั้น.
ขณะที่ทุกคนคาดไม่ถึง,พลาดการจับจ้องไปเพียงแค่พริบตาเดียว,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะหายไปแล้ว! ผู้ฝึกตนไม่น้อยที่แอบเสียใจ,ตอนนี้ภายใต้สวรรค์,ภายใต้ผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ที่ไล่ตาม,แล้วคนอื่นๆจะมีความสามารถไล่ตามอย่างงั้นรึ?
ทว่าเซียนเซิงซือที่มีระดับก่อตั้งวิญญาณขั้นปลาย,ไม่ต่างจากมดตัวหนึ่งจะหนีรอดอย่างงั้นรึ?
เสียงคำราม,ที่เป็นระลอกคลื่น,กวาดผ่านมายังตำหนักหนานหมิงกง,คนนับล้าน,จิตใจสั่นสะท้านไปถึงดวงวิญญาณ! จิตวิญญาณที่ถูกกระชาก,แทบจะไม่สามารถฟื้นสติได้.
ทรงพลังนัก,เสียงระเบิดทที่มีพลังที่แข็งแกร่งเกินไป,แทบทุกคนหายใจหอบๆ,รู้สึกอัศจรรย์ใจไม่แน่ใจไปพร้อมๆกัน.
แข็งแกร่ง! แข็งแกร่งมาก! สุดยอดแห่งความแข็งแกร่ง!
แทบจะในทันที,ที่ตั้งสติคนจำนวนมากเร่งรีบหนี,หวาดกลัวว่าจะถูกล่าตาม,พื้นที่รอบๆกลายเป็นความวุ่นวายในทันที.
เหล่าผู้ฝึกตนที่ซุ่มอยู่,ใช้สัมผัสเทวะกวาดไปทั่ว,เพราะว่าพวกเขารับรู้,มีเพียงแค่ยาวิญญาณทมิฬถูกกินไปเท่านั้นถึงจะไม่สามารถหาเจอได้,สิ่งดังกล่าวไม่สามารถเก็บไว้ในกำไลเก็บของได้,ตราบเท่าที่สัมผัสเทวะกวาดผ่าน,พวกเขาก็จสามารถพบเจอได้.
ทว่า,ที่จริงก่อนหน้าพวกเขาได้กวาดสัมผัสเทวะไปทั่วตำหนักแล้ว,ก่อนหน้านี้ยังพบว่าเม็ดยาวิญญาณทมิฬยังอยู่ในกรงเหล็ก,ทว่าพริบตาเดียวที่ม่านพลังป้องกันสั่นสะท้าน,ราวกับว่ามันจมลงไปใต้ดินและหายไป.
เหล่าผู้ฝึกตนพิเศษตอนนี้กำลังรื้อค้น.
"คลืนนนนน!"
หอสมบัติเวลานี้พังทลายด้วยแรงสะบัดจากการรื้อค้น,เศษซากกระจัดกระจายลอยออกไปรอบๆ,ก่อนจะเผยให้เห็นโลหะที่คลุมอยู่ตรงกลาง.
พื้นที่รอบๆที่กำลังวุ่นวายโกลาหล,จ้องมองไปยังคลังสมบัติที่พลังทลาย,ทันใดนั้นเมื่อทุกอย่างที่นำออก,ทุกคนที่นิ่งงันไปในทันที,จ้องมองไปยังตำแหน่งตรงกลาง.
ยาเซียนอมตะ?ยาเซียนอมตะอยู่ใหน?
ถูกขโมยไปแล้วรึ?
"ตูมมมมมมมมมมมมมม"
เกิดอภินิหารที่หนักหน่วงรุ่นแรงเป็นครั้งแรกจากความโกรธของเนี่ยฟ่านเฉิน,เมฆสายฟ้าที่ปรากฏเต็มตำหนักหนานหมิงกงมืดคลึ้มปั่นป่วนขึ้นมาในทันที.
"เปรี้ยง! เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!"
สายฟ้าที่มากมายนับไม่ถ้วน,กำลังคำรามลั่น,ลวงหล่นลงมาจากเมฆสายฟ้าเป็นระยะ,ปกคลุมทั่วทุกพื้นที่ของตำหนักหนานหมิงกง,พริบตาเดียวนั้นก็กลายเป็นคุกสายฟ้าที่ปิดพื้นที่แห่งนั้นเอาไว้ในทันที.
ทัณฑ์สายฟ้าที่พุ่งลงมาไม่พูดจาใตร่ถามต่อผู้ฝึกตนที่อยู่ด้านล่าง.
อำนาจสวรรค์ที่น่าเกรงขาม,พลังที่ยิ่งใหญ่น่าหวาดหวั่นของเนี่ยฟ่านเฉิน,แทบจะทุกคนที่อยู่รอบๆเวลานี้กำลังหาที่กำบัง.
สายฟ้าฟาดที่ร่วงหล่นลงมาไม่หยุด,สายฟ้าที่ทรงพลัง,ที่เกิดจากความโกรธเกรี้ยวของเนี่ยฟ่านเฉิน,ราวกับสายน้ำ,สายฝน
ที่ล่วงหล่นลงมา,ทว่าแท้จริงแล้วเป็นสายฟ้ามากมายที่หล่นลงมาแทน,สายฟ้าที่ราวกับน้ำตกพุ่งตรงกระแทกทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ด้านล่าง.
"เปรี้ยง!!!"
"อ๊ากกก!"
"ช่วยข้า!"
"อ๊ากกก!
"แม่จ๋า!"
ความโกรธเกรี้ยวของเนี่ยฟ่านเฉินนั้นรุนแรง,ท้องฟ้าทั่วตำหนักหนานหมิงกงเวลานี้,เต็มไปด้วยเสียงโอดครวญหวาดกลัวถึงกับต้องร้องหาบิดามารดาในทันที,สายฟ้าสวรรค์ที่ตกลงมาราวกับน้ำตก,สังหารเหล่าผู้ฝึกตนระดับต่ำตกตายไปในทันที.
เหล่าผู้ฝึกตนที่มีพลังฝึกตนสูง,เวลานี้กำลังตะเกียกตะกาย,เร่งรีบหนีตายกันจ้าละหวัน,เหล่ายอดยุทธ์ก่อนหน้านี้ที่ไม่ยินยอม,ยังคงไม่หนีพุ่งตรงเข้าไปด้านในด้วยเช่นกัน.
"เปรี้ยง!"
"เปรี้ยง!"
สายฟ้ายังคงลวงหล่นราวกับน้ำตก,เกิดเสียงระเบิดไปทั่วทิศ,พุ่งเข้าปะทะทุกสิ่งทุกอย่าง,พลังวิญญาณที่หนักหนวงรุนแรง,พายุที่พัดปลิวความน่ากลัว,อากาศที่บิดเบี้ยวสั่นไหวไปมา.
ภูเขารอบๆที่พังทลาย,แตกละเอียด,ด้วยแรงกระแทก,แรงระเบิด,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายได้รับบาดเจ็บสาหัส,พ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
ทรงพลังมาก,ทั่วทุกสารทิศถูกโจมตีเสียหายอย่างหนัก,เหล่าคนที่พุ่งเข้ามาด้านในก่อนหน้านี้บาดเจ็บสาหัส.
ด้วยแรงโจมตีของสายฟ้าราวกับน้ำตก.
พื้นที่รอบๆสั่นไหวกลายเป็นซากปรักหักพังไปในทันที,ทุกคนเวลานี้คิดได้อย่างเดียวคือหนี,หนีให้เร็วที่สุด,อันตรายเกินไปแล้ว,น่าหวาดกลัวเกินไป,พลังที่รุนแรงนี้พร้อมจะสังหารพวกเขา,ถึงแม้ว่ายาเซียนอมตะจะยอดเยี่ยม,ทว่าการรักษาชีวิตของตัวเองย่อมสำคัญกว่า?
ไว้มีชีวิตอยู่แล้ว,ไว้ค่อยมาพูดคุยถึงยาเซียนอมตะดีกว่าหรือไม่?
ทุกคนต่างก็หลบหนีไปไกล,มีคนไม่น้อยที่หนีออกมาได้แล้ว,ลอบมองกลับไป,ภายในใจที่รู้สึกสั่นสะท้านขวัญหนีดีฝ่อ.
เกิดระเบิดขึ้นทุกสารทิศ,ผู้ฝึกตนระดับสูงแปดคนที่ถูกโจมตีอย่างรุนแรง,ลอยโด่งไปบนอากาศ,เวลานี้กำลังจ้องมองไปยังด้านหน้าด้วยท่าทางจริงจังหวาดผวา.
แปดยอดยุทธ์,พวกเขาทุกคนต่างก็มีระดับราชันย์แท้กันทั้งหมด,นับว่าเป็นตัวตนในตำนานก็ว่าได้,คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาตอนนี้กำลังวางแผนที่จะครอบครองยาเซียนอมตะอย่างงั้นรึ?
ยาเซียนอมตะ,ที่เพิ่มชีวิตหยวนหนึ่งพัน,ทุกคนต่างก็คาดหวัง,ต้องไม่ลืมว่าผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้นั้นมีชีวิตได้หลายพันปี.
"ปู่ซาเพียวเซี่ยง?"หนึ่งในคนผู้หนึ่งที่ชี้ออกไปในทันที.
ในแปดคน,มีปู่ซาเพียวเซี่ยง,ซึ่งเป็นคนที่สุ่ยอู๋เหินสาดโคลนใส่อย่างคาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลยว่ากับสิ่งที่จงซานคาดไว้นางกลับมาจริง,นี่นับว่าเป็นเจตจำนงสวรรค์อย่างแท้จริง.
"บัดซบปู่ซาเพียงเซี่ยง,ข้าเห็นว่าเจ้าได้ยาเซียนอมตะไป!"
"เป็นปู่ซ่าเพียวเซี่ยงจริงๆ,ปลอมเป็นชายเหรอ!"
"ถึงกับปลอมเป็นผู้ชาย"
"นังชีเฒ่าเพียวเซี่ยง."
ผู้ฝึกตนระดับสูงทั้งแปดที่ลอยออกมาเวลานี้,ต่างก็จ้องมองออกไป.
หนึ่งในชุดขุนนางสีม่วง,พร้อมกับถือแส้ที่ประณีต,สายตาของเขาจ้องมองไปยังคนทั้งแปด,ก่อนหน้านี้,เขาเพียงคนเดียวสามารถต่อกรกับคนแปดคน,ฝ่ามือของเขาที่กระแทกคนทั้งแปดลอยออกมา.
ขันทีชรา,ก่อนหน้านี้เคยเป็นคนมารับจงซานไปเข้าเฝ้า,เป็นหนึ่งในคนที่เนี่ยฟ่านเฉินไว้ใจที่สุด,จงกวนวังหลวง,ทรงพลังขนาดนี้เลยรึ!
ผู้ฝึกตนระดับสูงทั้งแปดต่างก็เผยสีหน้าแววตาประหลาดใจ,ขันทีชรา,พร้อมกับผู้ฝึกตนชุดดำ,ที่แฝงตัวก่อนหน้านี่ได้เผยตัวออกมา.
"ตูมมมมมม"
เหล่าองค์รักษ์เงาในเวลานี้ได้ทำลายกงเหล็ก,ระเบิดเสียงดังสนั่น,ก่อนที่จะใช้สัมผัสเทวะกวาดลงไปใต้ดิน,พวกเขาคาดเดาว่าเซียนเซิงซือจะต้องหนีไปทางใต้ดิน.
พลังที่รุนแรงฟาดลงมาด้านล่าง,เป็นสายฟ้าที่ฟาดลงไปใต้ดินเสียงดังสนั่น,เสียงก้องกังวานทั่วตำหนักหลีโห่วเซิ่ง.
"คลืนนนน"
กรงโลหะที่ถูกสายฟ้าฟาด,ส่องประกายแสงเจิดจ้า,เกิดเป็นแสงสีเงินกระจายๆปทั่ว,เหล่าองค์รักษ์เงาที่เข้าสำรวจในทันที.
กรงโลหะที่พังทลายไปแล้ว.
ในพื้นที่เดียวกันนั้น,อักษรรูนสีเงินที่ปรากฏขึ้นมาแทนที่,อักษรรูนที่สั่นไหวไปมา,พร้อมกับผนึกผืนปฐพีเอาไว้,ปิดกั้นสัมผัสเทวะทั้งหมดขององค์รักษ์เงาเอาไว้,สัมผัสเทวะไม่สามารถผ่านรูนสีน้ำเงินได้เลย.
อักษรรุนสีเงินที่ทรงพลังไร้ขีดจำกัด.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังอักษรรูน,รู้สึกราวกับว่าถูกอักษรรูนดังกล่าวสะกดทุกอย่างเอาไว้,มันมีพลังที่ไร้ขีดจำกัด,น่าหวั่นเกรง,เป็นพลังที่มองไม่เห็นทำให้ร่างของพวกเขาสั่นสะท้าน.
จากนั้นอักษรรูนสีเงินก็ค่อยๆจางลงเรื่อยๆ.
บนท้องฟ้า,ผู้ฝึกตนระดับสูงแปดคน,จ้องมองไปยังอักษรรูนด้วยสีหน้าแววตาตื่นตะหนก,อักษรรูนอะไรกัน?
มีพลังขนาดนี้เลยรึ?
ไม่รู้ว่าว่าเป็นใคร,ทันใดนั้นที่ด้านหน้าอักษรรูน,ปรากฏคนผู้หนึ่งที่สวมมงกุฏหยกขึ้นในทันที.
"คารวะฝ่าบาท!"องค์รักษ์เงาและขันทีที่แสดงความเคารพในทันที.
เหล่าองค์รักษ์หลวงมากมายที่บินตรงมายังตำหนักหลวง,ตรงมายังด้านนอกตำหนักหนานหมิงกง,กองกำลังของต้าหลี,ทุกคนทั่วไปที่อยู่รอบๆเวลานี้ต่างก็หวาดผวา,หลายคนที่อยู่ไกลออกไป,ไม่กล้าเข้าใกล้ใจกลางตำหนักหนานหมิงกง.
เนี่ยฟ่านเฉิน,เป็นเนี่ยฟ่านเฉินที่เดินทางมาถึงแล้วนั่นเอง!
ผู้ฝึกตนระดับสูงที่ลอยอยู่บนฟ้าทันทีที่มองเห็นเนี่ยฟ่านเฉิน,ก็รับรู้ว่าไม่สามารถทำอะไรได้,ทำได้แค่แสดงความเคารพ,จากนั้นก็พุ่งเป็นอุกกาบาติหนีไปในทันที.
ต่อหน้าเซิ่งซ่างต้าหลี,ไม่มีใครกล้ายั่วโทสะอย่างแน่นอน,เพราะว่าที่นี่,กฎเกณฑ์ของสวรรค์ทั้งหมด,ก็คือเนี่ยฟ่านเฉินนั่นเอง.
เนี่ยฟ่านเฉินมาถึงที่นี่,ไม่มีใครกล้าจัดการ,ทว่าเวลานี้เขาได้จดจ้องมองไปยังอักษรรุนสีน้ำเงิน,พยายามทำลายอักษรรูนดังกล่าวหลายครั้ง,หากแต่กลับไร้ซึ่งผลลัพธ์ใดๆ.
....
จวบจนผ่านไปครึ่งชั่วยาม,อักษรรูนได้จางหายไปทั้งหมด,สัมผัสเทวะสามารถกวาดผ่านลงไปใต้พื้นดินอีกครั้ง.
ทว่าเนี่ยฟ่านเฉินเวลานี้ก็ได้หายไปแล้ว,เหล่าองค์รักษ์เงาและขันทีชราก็หายไปด้วยเช่นกัน.
เหล่าองค์รักษ์มากมายเวลานี้ได้กลับมาประจำการล้อมรอบตำหนักหนานหมิงกง,ไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปได้,แน่นอนว่าเวลานี้ตำหนักหนานหมิงกงได้พังทลายไปหมดแล้ว,ต่อหน้าผู้ฝึกตนระดับสูง,มันถูกทำลายไปจนพังทลายอย่างสิ้นเชิง,เวลานี้เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง,เต็มไปด้วยฝุ่นผงกระจายเต็มไปหมด.
ในตำหนักหลีโห่วเซิ่ง.
เนี่ยฟ่านเฉินพร้อมกับขันทีชราและองค์รักษ์เงา.
"ฝ่าบาท,เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้จงซานได้วางแผนเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว,เขาได้จัดเตรียมการให้เซียนเซิงซือนำยาวิญญาณทมิฬจากไป,"องค์รักษ์เงาผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาในทันที.
"ใช่แล้ว,ฝ่าบาท,ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องขึ้น,คนของจงซานเองก็จงใจออกมานอกตำหนักหนานหมิงกงกันหมด,ราวกับว่าเป็นการละเล่นของจงซานอย่างตั้งใจ."ขันทีชรากล่าว.
"ฝ่าบาท,จงซานผู้นี้น่าหวั่นเกรงไม่น้อย,นับตั้งแต่เดินทางเข้ามายังตำหนักหนานหมิงกงก็ได้วางแผนร้ายทุกอย่างตั้งแต่ตนจนจบ,ราวกับว่า,ต้องการทำเรื่องนี้ตั้งแต่แรกแล้ว,ตอนที่หยุดให้คนหลายพันล้านคนหยุดการจ้องมองของพวกเรา,และยังให้เซียนเซิงซือหนีออกไปอย่างปลอดภัย,ในสายตาของทุกคนเวลานี้,รับรู้ว่ายาวิญญาณทมิฬได้ถูกคนคว้าไปแล้ว,ทว่าแท้จริงต้องอยู่ในมือจงซาน,เรื่องนี้........"
องค์รักษ์เงาที่ขมวดคิ้วไปมา.
"การจะหาจงซานไม่ใช่เรื่องง่ายเลย!"ขันทีชรากล่าวพลางทอดถอนใจ.
"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น,จะต้องวางแผนให้เขาออกมาเองอย่างงั้นรึ?"องค์รักษ์เงากล่าว.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น