วันพุธที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 446 Riot

Immortality Chapter 446  Riot

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 446  จลาจล.


Chapter 446  Riot
暴乱
  จลาจล.

"หรือจะให้บอกว่าถูกตี้เสวียนชาบีบให้กลายเป็นเซียน,ต้องออกจากโลกใบหนี้ไป,ไม่สามารถอยู่ช่วยเผ่ามังกรอีก,ทำให้เผ่ามังกรในเวลานั้นเสียหายเป็นอย่างมาก,หากไม่เพราะว่าตี้เสวียนชาไม่ตามไล่ล่าสังหารพวกเขา,ในเวลานั้นเผ่ามังกรคงจะถูกกำจัดไปจนสิ้นแล้ว."



ได้ยินเสวียนหยวนกล่าวถึงประวัติของตี้เสวียนชาจงซานถึงกับตะลึงงัน.

"นี่คือตี้เสวี่ยนชาจริงๆรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"ความแข็งแกร่งของเขาคือที่สุด,พลังของเขา,ตามความเห็นของข้า,เขามีพลังที่เหนือล้ำกว่าอู๋จิวเทียน,แม้แต่นางยังไม่กล้าท้าทายเขา,อย่างแน่นอน."เสวียนหยวนกล่าว.

"อู๋จิวเทียน,อีกไม่นานก็จะต้องแบกพลังสวรรค์แล้วรึ?"จงซานขมวดคิ้วสอบถาม.

แบกพลังสวรรค์,หมายความอย่างไร? หรือก็คือต้องพบกับทัณฑ์ฟ้าดิน,เตรียมรับมือกับก้าวผ่านทัณฑ์สวรรค์เพื่อกลายเป็นเซียนนั่นเอง!

"อีกไม่ถึงสามสิบปีแล้ว."เสวียนหยวนคิดใคร่ครวญและกล่าวออกมา.

"ไม่สงสัย! ไม่แปลกใจที่นางไม่ยินดีใช้เสียงหงเพลิงผ่านเก้าสวรรค์,ด้วยหวั่นเกรงจะสูญเสียพลัง,ด้วยเกรงว่าจะข้ามผ่านทัณฑ์ฟ้าดินได้ยากลำบากนี่เอง."จงซานพยักหน้า.

"ข้าเองก็เพิ่งรู้เมื่อไม่นานมานี้,ทว่าไม่รู้ว่าทำไมนางต้องร้อนใจ,อาจกล่าวได้ว่านางยังมีเวลาอีกสองพันปี,เพื่อผ่านทัณฑ์ฟ้าดิน,ก็ไม่นับว่าล่าช้าเลย,ทว่าอู๋จิวเทียนกลับแสดงท่าทางกระวนกระวายต้องการผ่านอย่างไม่ทราบเหตุผล."เสวียนหยวนกล่าว.

ทำไมนะรึ? ภายในใจของจงซานรู้ดี.

เหตุผล,เกี่ยวข้องกับหงสาอย่างแน่นอน,ตราบเท่าที่นางก้าวข้ามผ่านทัณฑ์ฟ้าดินสำเร็จ,นางก็จะมีชะตาเซียน,สามารถก้าวผ่านไปสรวงสวรรค์ได้,หงสาเพลิงเองมีเวลาอยู่ในโลกใบนี้ไม่มากด้วยเช่นกัน.

"ขอบคุณสหายเต๋าเสี่ยวหยวนที่ชี้แนะ!"จงซานกล่าว.

"เพียงเรื่องเล็กน้อย,เทียบกับสหายเต๋าช่วยชี้แนะก่อนหน้า,หาได้เอามาเทียบกันได้ไม่!"เสี่ยวหยวนกล่าว.

จงซานที่ครุ่นคิดจ้องมองและจ้องมองไปยังเสวียนหยวน,พร้อมกับกล่าวออกมาว่า"หากว่าจงซานมีเรื่องร้องขอให้สหายเสวียนหยวนช่วยเหลือจะได้หรือไม่!"

"หืม?"เสวียนหยวนจ้องมองมายังจงซานด้วยท่าทางประหลาดใจ.

"ข้าต้องการร้องขอให้สหายเต๋าเสวียนหยวน,ช่วยปกป้องความปลอดภัยของข้าเป็นเวลาหกเดือน!"จงซานกล่าว.

"หืม?"เสวียนหยวนที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.

คุ้มครองอย่างงั้นรึ?

"สหายเต๋าช่วยข้าทะลวงผ่านระดับ,เพียงแค่ครึ่งปีนับว่าน้อยมาก,นอกจากนี้ข้าเองก็ยังรู้สึกติดค้างในใจ,การได้ปกป้องสหายเต๋าครึ่งปีย่อมไม่มีปัญหา,เพียงแต่,สหายเต๋ามีความกังวลอะไรอย่างงั้นรึ?"เสวียนหยวนสอบถาม.

"ข้ากำลังจะล่วงเกินผู้ฝึกตนสวรรค์แท้สองคน!"จงซานกล่าว.

กับคำพูดของจงซานทำให้เสวี่ยนหยวนอ้าปากหว๋อเลยทีเดียว,สองรึ? ล่วงเกินสองผู้ฝึกตนสวรรค์แท้อย่างงั้นรึ? แน่นอนว่าไม่ใช่แค่หนึ่ง,หากแต่เป็นสองรึ? จงซานกำลังทำเรื่องอะไรกัน?

ระหว่างนี้ขณะที่จงซานและเสวียนหยวนพูดคุยกัน,ที่เมืองหลีโห่วเซิ่ง,มีเหตุการณ์ที่สำคัญเกิดขึ้นสองอย่าง.

อย่างแรก,ตำหนักหนานหมิงกง,ทันใดนั้นประตูด้านหน้าก็ปิดลง.

ตำหนักที่เปิดให้เข้าชมของวิเศษ! ที่เปิดมาจนถึงวันนี้,ไม่เปิดให้โลกภายนอกอีกต่อไป! การเข้าชมได้หยุดลงแล้ว!

กับแถวที่ยังคงยาวเหยียดต่างก็ส่งเสียงดังขึ้นในทันที! ที่ด้านนอกของตำหนักหนานหมิงกงเวลานี้,จุดให้เข้ารับชมได้ปิดไปเรียบร้อยแล้ว,เกิดอะไรขึ้น?

"หมายความว่าอย่างไร? ไม่ให้เขาไปดูแล้วอย่างงั้นรึ?"

"บัดซบ,บิดาเพิ่งเดินทางมาถึงเมืองหลี่โห่วเซิ่ง,ยังไม่ได้เห็นยาเซียนอมตะ!"

"เปิดประตู! "  "เปิดประตู!"

"ข้ารอคอยมาตั้งสองวัน,เปิดประตู,พวกเรายังไม่ได้เห็นเลย!"

"ข้าต้องการยาเซียนอมตะ!"

ทันใดนั้นคนมากมายทั่วเมืองหลีโห่วซ่างเวลานี้ต่างก็มารวมตัวกัน,กระจายไปทั่ว,หากแต่ไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้เลยแม้แต่น้อย,หลายๆคนที่เต็มไปด้วยความกระวนวายใจ,พวกเขาที่คาดหวังว่า,จะได้สูดกลิ่นสักเล็กน้อย,หากแต่เวลานี้ความฝันได้ดับสลายไปแล้ว.

หยุดให้เข้าไปแล้ว,หยุดทันทีทันใดเลยรึ?

ประชาชนมากมายในเวลานี้ต่างก็มาล้อมรอบตำหนักหนานหมิงกง,พวกเขาจะยอมรับได้ง่ายอย่างงั้นรึ? เกือบหนึ่งเดือนที่พวกเขาต้องยากลำบากต่อแถวไม่ได้หลับไม่ได้นอน! เพียงเพื่อที่จะเข้าไปในตำหนักหนานหมิงกงอย่างยากลำบาก,ทันใดนั้นกลับหยุดให้เข้าอย่างงั้นรึ?

ผู้คนมากมายที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,ตำหนักหนานหมิงกงแทบจะในทันที,มีคนเข้ามารายล้อม.

มีคนมากมายขนาดนี้เลยรึ? หมื่นคน?หนึ่งแสนคน? หนึ่งล้านคน,สิบล้าน?ร้อยล้านคน!

เป็นจำนวนที่น่าเกรงขามยิ่งนัก,ความโกรธเกรี้ยวของปวงชนเป็นจำนวนมาก.

"ทุกๆท่าน โปรดใจเย็นสักนิด!"ที่ข้างๆตำหนักหนานหมิงกง,สุ่ยอู๋เหินที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

เสียงของสุ่ยอู๋เหินที่ดังลั่น,ทุกคนที่นิ่งงันรอฟังคำประกาศ,ต้องไม่ลืมว่า,สุ่ยอู๋เหินคือตัวแทนในการจัดการให้คนเข้าดูยาเซียนอมตะ.

สุ่ยอู๋เหินที่ยืนอยู่ด้านหน้าตำหนักหนานหมิงกง,จ้องมองไปยังคนมากมายมืดฟ้ามัวดิน,ภายในใจที่รู้สึกกระวนกระวาย,ต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่,ทำใจกล้ากล่าวออกไปว่า,"ทุกท่าน,ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ต้องการให้ทุกคนเขาไป,หากแต่ที่จริงมันได้เกิดเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงขึ้น.!"

ทุกคนที่จ้องมองไปยังสุ่ยอู๋เหิน.

"เมื่อไม่นานมานี้,ทันทีทันใดก็มีคนบุกเข้ามา,เป็นผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้,ได้ใช้ฝ่ามือทำลายกรง,ทำให้กรงที่ป้องกันเม็ดยาพังทลายตอนนี้เม็ดยาเซียนอมตะไม่ปลอดภัย,พวกเราจึงไม่สามารถที่จะเปิดโอกาสให้ทุกคนเข้าไปชมได้แล้ว."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"ใครกัน? ใคร?" ผู้คนมากมายที่โกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที.

มารดาเถอะ,บิดายังไม่กล้าเลย,ใครคิดกล้าเข้าขโมยกัน?

"คนผู้นั้นข้าจำได้,เป็นศิษย์ของปู่ซ่าเพียวเซี่ยง,เขาคิดจะขโมยมันไป,เป็นไปได้ว่าอาจารย์ของเขาส่งมา,ตอนนี้พวกเราจำเป็นต้องให้ความสำคัญกับความปลอดภัยกับยาเซียนอมตะก่อน!"สุ่ยอู๋เหินที่ยังคงกล่าวออกไป,ถึงแม้ว่ามันจะดูเห็นแก่ตัว เอาตัวรอดก็ตามที.

"ปู่ซ่าเพียวเซี่ยงอย่างงั้นรึ?

"นังชีเฒ่านั่น!"

"เป็นนาง! เป็นนางเองเหรอ!"

หลังจากที่เอ่ยชื่อไปแล้ว,ได้สร้างความโกรธเกรี้ยวให้กับผู้คนโดยชี้ไปยังศัตรูคู่แค้นของจงซาน,แน่นอนว่าก็คือปู่ซ่าเพียวเซี่ยง,แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ชั่วร้ายหรืออาจทำให้ชื่อเสียงมัวหมองแต่ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับจอมพล.

"ทุกคนต่างก็ต้องการเห็น พวกเราก็เปิดโอกาสให้?แม้ว่าทุกท่านจะมอบศิลาวิญญาณมาให้เพื่อเข้าไปชื่นชม อย่างไรก็ตามเวลานี้มันเสี่ยงกับความปลอดภัยต่อยาเซียนอมตะเป็นอย่างมาก,ไม่ได้มีเพียงแค่ปู่ซ่าเพียวเซี่ยงแน่,พวกเขาไม่สามารถเปิดให้ทุกคนเข้ามาได้แล้วจริงๆ ."สุ่ยอู๋เหินกล่าว.

"เป็นเพราะปู่ซ่าเพียวเซี่ยงคนเดียว,ทำให้พวกเราไม่ให้ไม่ได้เห็นอย่างงั้นรึ?"

"ใช่,นางชีนั่นกล้าไปแล้ว,ถึงคิดจะขโมยไปเป็นของคนๆเดียวเช่นนี้."

เสียงดังเซ็งแซ่,พูดคุยต่างๆนาๆ,สุ่ยอู๋เหินที่เอ่ยปาก,เปิดเผยความลับทำให้คนหลายร้อยล้านเวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.

"ตอนนี้พวกเรายังไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร,ต้องรอให้จอมพลกลับมาก่อน,ค่อยตัดสินใจอีกครั้ง!"สุ่ยอู๋เหินที่บอกกับทุกคน,ซึ่งนับว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี.

หลายๆคนที่เชื่อสุ่ยอู๋เหิน,ทว่าอีกหลายคนที่ไม่เชื่อ.

ยาเซียนอมตะ,หลายๆคนที่เดินทางมายังเมืองหลีโห่วเซิ่งไม่ใช่เพราะยาเซียนอมตะหรอกรึ? แน่นอนว่าใช้เวลามากมายหลายเดือน,หากแต่ทุกอย่างกับเปลี่ยนแปลงทันทีทันใด? ไม่,ไม่ใช่แค่มาดูเท่านั้น,เป้าหมายแผนการในการขโมยยาเซียนอมตะของพวกเขามันได้หายไปแล้ว.

ทว่าในเวลาเดียวกันราวกับว่าแผนการร้ายนี้ได้วางแผนมานานแล้ว,พลังที่ชั่วร้ายพุ่งตรงออกมาห้าสาย,บินตรงลอยอยู่เหนือตำหนัก,แต่ละคนเต็มไปด้วยพลังที่แข็งแกร่ง.

พวกเขาลงมือแล้ว!

"ตูมมมมมม"

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเริ่มก่อน,ทันใดนั้นก็เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,กระแทกไปยังม่านพลังคุ้มกันตำหนักหนานหมิงกง.

เสียงที่ดังสั่นสะเทือนนี้,ราวกับว่าเป็นสัญญาณบางอย่าง.

ผู้ฝึกตนหลายสิบคนที่ล้อมรอบตำหนักหนานหมิงกง,กำลังโจมตีค่ายกลคุ้มภัยของตำหนักหนานหมิงกงอย่างบ้าคลั่ง.

"ตูมมมมมมม"

"ตูมมมมมมม"

ทรงพลังอย่างแน่นอน,เต็มไปด้วยพลังที่เหนือล้ำ,เสียงระเบิดดังสนั่นปกคลุมไปยังเหล่าผู้คนหลายร้อยล้าน,สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเขาไม่น้อย.

สุ่ยอู๋เหินที่นำกองกำลังทหารทั้งหมดออกมาอยู่ด้านนอก,คนมากมายที่ใช้สัมผัสเทวะกวาดออกมา,หากแต่ไม่รู้ว่าเหล่าผู้ฝึกตนเหล่านั้นเป็นใคร,ไม่รู้แน่ชัด,หากแต่เข้าใจดีว่าพวกเขาคือคนที่ต้องการเข้ามาขโมยยาเซียนอมตะแน่นอน.

"ตูมมมมมมมมมม"

ตูมมมม,ทั่วทั้งเมองหลีโห่วเซิ่งที่สั่นสะเทือน.

ทว่าตำหนักหนานหมิงกงนั้นอยู่ไม่ไกลจากพระราชวังนัก.

ที่ตำหนักหลีโห่วเซิ่งนั้น,ภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่ปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง.

ก่อนหน้านี้,ที่ตำหนักหลีโห่วเซิ่ง,มีข้าราชบริพารเข้ามารายงานเรื่องบางอย่างกับเนี่ยฟ่านเฉินนั่นเอง.

"ฝ่าบาท,เกิดเรื่อง............."ข้าราชบริพารคนหนึ่งที่กล่าวรายงาน.

"ตูมมมมมมมมมม!"

เสียงระเบิดดังสนั่น,ผ่านออกมาจากท้องพระโรง.

ตำหนังหลีโห่วเซิ่ง,ของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,แน่นอนว่าไม่สั่นไหว,ทว่าผู้คน,และลาวาที่พุ่งขึ้นจากตำหนักนั้น,ม้วนกวาดกระจายพุ่งขึ้นบนท้องฟ้าหลายพันเมตร.

"ตูมมมมมม"

เสียงดังสนั่นน่าหวาดผวา,ทำให้เหล่าข้าราชบริพารทั้งหมดหัวใจเต้นระรัว,นี่คือพลังของผู้ฝึกตนสวรรค์แท้,มีผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้กำลังทำลายเมืองหลีโห่วเซิ่งอย่างงั้นรึ? เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นขนาดนี้เลยรึ?

"ตูมมม ตูมม ตูมม ตุมม ตูมม"เสียงระเบิดดังติดๆกัน.

ทว่าในเวลาเดียวกัน,เนี่ยฟ่านเฉินดวงตาที่เย็นเยือบ,รับรู้ทันทีว่าเกิดสิ่งใดขึ้น.

"เปรี้ยง!"

ทั่วทั้งท้องฟ้าของตำหนักหลีโห่วเซิ่งเวลานี้เมฆสีดำมืดคลึ้มกำลังสั่นสะท้าน,สายฟ้าที่ฟาดลงมาเป็นระยะ,เสียงฟ้าคำรามที่ดังไม่หยุดหย่อน,เผยให้เห็นว่าตอนนี้เซิ่งซ่างกำลังโกรธเกรี้ยว,นอกจากนี้ยังโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมากๆด้วย.

"เปรี้ยง!!!"

เกิดเสียงระเบิดที่รอบๆตำหนักหนานหมิงกง,ค่ายกลตำหนักหนานหมิงกงที่สั่นไหว,ก่อนที่จะระเบิดเสียงดังสนั่น,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายนับไม่ถ้วน,ที่แตกฮือเข้าไปในตำหนักหนานหมิงกง.

ในเวลานี้,เหล่าผู้สังเกตการมากมายรอบๆตำหนักหนานหมิงกง,พื้นที่รอบๆที่เปลี่ยนเป็นมือคลึ้ม,สายตาของพวกเขาที่เบิกกว้างกลมโต,และในกลุ่มนั้นมีสายตาที่โกรธเกรี้ยวได้พุ่งตรงเข้าไปในตำหนักหนานหมิงกงเช่นเดียวกัน.

คนเหล่านี้ไม่ใช่เซียนเซิงซือ,ทว่าเป็นคนของเนี่ยฟ่านเฉินส่งมาสังเกตการ,เฝ้ามองอยู่รอบๆ,เพื่อดูแลเม็ดยาวิญญาณทมิฬ.

เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เฝ้าอยู่ด้านนอก,เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง.

พริบตาเดียวที่เหล่าผู้ฝึกตนต่างๆลงมือ,เซี่ยนเซิงซือที่ลอบมองสถานการณ์อยู่,ทันใดนั้นก็เผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมาในทันที,ราวกับว่ามีแผนการชั่วร้ายบางอย่างซ่อนอยู่.

จากนั้น,ยาวิญญาณทมิฬก็หายไปในทันทีเช่นกัน.


ขณะที่เหล่าผู้ฝึกตนมากมาจะมาถึง,ก็พบว่าเซียนเซิงซือและยาวิญญาณทมิฬได้หายไปสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว,ในเวลานี้สร้างความโกรธเกรี้ยวไร้ที่สิ้นสุดกับเหล่าผู้ฝึกตนเป็นอย่างมาก.



ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น