Immortality Chapter 443 Phoenix Island
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 443 เกาะหงส์เพลิง.
Chapter 443 Phoenix Island
凤凰岛
เกาะหงส์เพลิง.
ตำหนักงกงจูหลิงเอ๋อ.
เสี่ยวเหยาโห่ว,เส้าเฟยโห่วและเจ้าเทียนชามาอีกครั้ง,ต้องไม่ลืมว่าทุกๆห้าวันได้พบเจอนั้นค่อยข้างหายาก.
หากแต่การมาครั้งนี้,ก็ยังไม่เห็นจงซานทำให้ทุกคนรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย,ทว่าก็นับว่าเป็นประโยชน์ต่อพวกเขาเหมือนกัน.
ในครั้งนี้,เนี่ยชิงชิงได้จัดแจงให้พวกเขาแข่งขันยิงธนู,ซึ่งทั้งสามคนต่างก็แสดงฝีมีอย่างโดดเด่นออกมา.
ทว่า,เทียนหลิงเอ๋อที่อยู่ไม่ไกลออกไปนั้นที่จริงไม่ได้สนใจ,ไม่ได้ชื่นชมศิษย์พี่ใหญ่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว,มันไม่ทำให้นางตื่นเต้นอีกแล้ว,ในมือของนางยังคงถือ
ตำรา การผจญภัยของจงซานและหลิงเอ๋อแน่น,พร้อมกับจ้องมองเรื่องราวการผจญภัยของจงซานและหลิงเอ๋อเป็นระยะ,พร้อมกับขมวดคิ้วพลางแสดงสีหน้ามีความสุขไม่น้อย.
นางที่ไม่สนใจคนอื่นแม้แต่น้อย,แม้แต่เสี่ยวเหยาโห่วและคนอื่นๆจะจากไปแล้ว,นางยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ.
"หลิงเอ๋อ!"เนี่ยชิงชิงก้าวเข้ามาให้.
"เจี่ยเจี่ย,นี่ครั้งที่สามแล้ว,ทำไมจงซานไม่มาเลยล่ะ?"ใบหน้าของเทียนหลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางร้อนใจ.
"บางที่เขาคงจะมีธุระต้องทำ!"เนี่ยชิงชิงยังคงกล่าวปลอบนาง.
"หรือเพราะเขา,ไม่สนใจข้าแล้วรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่เอ่ยตัดพ้อ.
"เขาจะไม่สนใจเจ้าได้อย่างไร?"
"ก็วันทดสอบข้อเขียนนั้น,ตำราของเขาเห็นได้ชัดเจนว่าดีที่สุด,ที่จริงข้า,ที่จริงข้า.....เจี่ยเจี่ย,เขาไม่สนใจข้าแล้ว,เขาจึงไม่มาไม่ใช่รึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่น้ำตาไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้.
เนี่ยชิงชิงที่เข้าไปกอดหลิงเอ๋อและกล่าวออกมาว่า"เขาไม่ใช่คนเช่นนั้น,ใครจะไม่สนใจเจ้าล่ะ,ไม่มีทางที่จะไม่สนใจเจ้า,แน่นอนว่าเขามีเรื่องต้องทำ,เขาจะต้องมาแน่,หากแต่เวลานี้เขามีเรื่องบางอย่างที่ไม่สามารถมาได้?"
"จริงๆรึ?"หลิงเอ๋อที่สะอื้นซบหน้าร้องไห้,จ้องมองไปยังเนี่ยชิงชิงด้วยความคาดหวัง.
"แน่นอน,เจ้าและเขาเป็นสามีภรรยา,ฟ้าดินเป็นพยาน!"เนี่ยชิงชิงที่กล่าวปลอบนาง.
"ข้าจำไมได้!"บนใบหน้าของเทียนหลิงเอ๋อที่แดงขึ้นมา,พร้อมกับเผยยิ้มทั้งน้ำตา.
.......
ตำหนักหลีโห่วเซิ่ง!
เนี่ยฟ่านเฉินจ้องมองไปยังขันทีชรา,"หายไปอย่างงั้นรึ?"
"ขอรับ,ฝ่าบาท,จงซานหายไป,ข้าได้ส่งคนไปหาทุกสถานที่แล้ว,หากแต่ไม่เห็นเขาแม้แต่เงา!"ขันทีชรารายงาน.
"คนอื่นล่ะหายไปหรือไม่?"เนี่ยฟ่านเฉินสอบถาม.
"ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขามีเพียงจื่อเห่าหลางเจียง! ส่วนคนอื่นๆยังคงอยู่ในตำหนักหนานหมิงกงครบ!"ขันทีชรากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เขาจากไป,ไม่ต้องการสร้างความประทับใจกับหลิงเอ๋อแล้วรึ?"
"เรียนฝ่าบาท,เท่าที่บ่าวชราเฝ้าดูนั้น,หัวใจของกงจูหลิงเอ๋อดูเหมือนว่าจะถูกจงซานยึดครองซะแล้ว!"
"หืม?"
"เมื่อเร็วๆนี้,จงซานไม่ปรากฏ,กงจูหลิงเอ๋อดูเหมือนว่าจะเศร้าพระทัยเป็นอย่างมาก,บางที่ก่อนหน้านี้สองเดือนจงซานคงจะสามารถคว้าใจของกงจูหลิงเอ๋อไปแล้ว,เวลานี้จึงได้จากไป,เพื่อที่จะให้นางคิดถึงคนึงหา,เท่าที่บ่าวชราวิเคราะห์,หากว่าจงซานกลับมาอีกครั้ง,คงไม่มีทางเลยที่กงจูหลิงเอ๋อจะเลือกคนอื่นอีกครั้งแล้ว!"ขันทีชราครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"สองเดือน? เฮ้เฮ้,นี่มันผู้เชี่ยวชาญในการกุมหัวใจคนเลยไม่ใช่รึ?"เนี่ยฟ่านเฉินที่ถอนหายใจเล็กน้อย.
จงซานและจื่อเห่าหลางเจียงที่หายไป,ไม่เพียงแค่พวกเขาเท่านั้น,ยังมีอีกคนที่หายไปด้วย,หงส์มรกตชิงหง.
สองเดือนที่ผ่านมานี้,จื่อเห่าสามารถคว้าใจของชิงหงได้,คนทั้งสองต่างก็มีใจให้กัน! ต่างคนต่างก็เคารพกันและกัน,หากแต่หลังจาที่ชิงหงรู้ว่าจื่อเห่าตามจีบนางมีเจตนาแอบแฝงก็โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,หากแต่หลังจากนั้นก็ค่อยๆยอมผ่อนปรน,หลังจากที่ปรับความเข้าใจกันแล้ว,ชิงหงก็ตระหนักได้ว่าจื่อเห่านั้นมีความสามารถที่โดดเด่นที่แท้จริง.
กับความเร็วในการบินนั้น,ใต้สวรรค์แห่งนี้คงไม่มีใครเทียบได้กับหงส์มรกต!
บนร่างของหงส์มรกตตอนนี้มีคนสองคน,จงซานและจื่อเห่า,ปีกของหงมรกตที่สะบัดอย่างรวดเร็วเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง.
"ฝ่าบาท,อีกไม่นานก็จะถึงแล้ว!"หงส์มรกตที่เอ่ยปากออกมาในทันที,เห็นได้ชัดเจนว่าจื่อเห่าได้บอกทุกอย่างกับนางแล้ว.
"ทะเลเหนือ,คือเกาะหงส์เพลิงอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
"ถูกแล้ว!
อย่างไรก็ตาม,การจะขอให้จื่อจุ้นลงมือนั้น,จำเป็นต้องให้หงส์เพลิงคำรามผ่านเก้าสวรรค์,เรื่องนี้ไม่ดีนัก,มันทำลายปราณหยวนเป็นอย่างมาก."ชิงหงกล่าว.
"ขอให้ข้าได้ลอง,ความพยายามอยู่ที่คน,ความสำเร็จอยู่ที่ฟ้า! ครั้งนี้ต้องขอบคุณเจ้ามาก,ไม่เช่นนั้นทะเลเหนือที่กว้างใหญ่,หากว่าต้องการหา,คงต้องใช้เวลาหลายปี,พวกเราไม่สามารถหาเกาะหงส์เพลิงได้แน่!"จงซานกล่าว.
"ฝ่าบาท,ชิงหงเป็นภรรยาข้า,เรื่องนี้ควรทำอยู่แล้ว!"จื่อเห่าหลางเจียงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เห็นท่าทางของจื่อเห่าตอนนี้,คิดถึงคราแรกที่เขาบังคับขู่เข็ญ,จงซานที่พยักหน้าเผยยิ้มให้.
ไม่นานหลังจากนั้น,ที่ไกลออกไป,ทั้งสามก็สามารถมองเห็นเกาะหงส์เพลิงได้.
เกาะหงส์เพลิงนั้นมีขนาดใหญ่มาก,เทียบเท่ากับเกาะหมาป่าสวรรค์ทีเดียว!
ที่ไกลออกไปนั้นมีเหล่าวิหกมากมายที่บินกระจายอยู่รอบๆเกาะ,บางครั้งก็เห็นหงส์เพลิงร่ายรำบนอากาศ,หงส์เพลิงที่บินไปรอบๆ,และยังมีวิหกอีกมากมายที่บินไปรอบๆ! นี่คืออาณาจักรวิหก!
ซึ่งแน่นอนว่าต้องมีตำหนักหงส์เพลิงเป็นธรรมดา.
ร่างที่ใหญ่โตของหงส์มรกต,ตอนนี้เปลี่ยนมาอยู่ในร่างของมนุษย์แล้ว!
"ฝ่าบาท,ตามธรรมเนียมของเกาะหงส์เพลิง,หากต้องการพบกับจื่อจุ้น,จะต้องรอจนกว่าจะได้รับอนุญาต!"ชิงหงกล่าว.
"ตกลง,ข้าจะรอ!"จงซานกล่าว.
"โฮกกกกก!"
บนเกาะหงส์เพลิงนั้น,ที่ตำแหน่งมุมหนึ่งของทิศตะวันตกเฉียงใต้,ทันใดนั้นก็มีเสียงคำรามที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด,จากนั้นจงซานก็สามารถมองเห็น,เป็นแสงสีขาวที่พุ่งโชติช่วงขึ้นไปบนท้องฟ้า,ทะลวงเหล่ามวลเมฆา,หากแต่เมื่อจ้องมองอย่างระเอียดแล้วไม่ใช่เมฆหากแต่เป็นแสงสีขาวที่รวมตัวกันต่างหาก.
พื้นที่รอบๆนี้เป็นพลังกดดันวิญญาณมหาศาล,ที่แผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง,หากมีวิหกตนใหนเผลอบินผ่านไป,ก็จะถูกพลังดังกล่าวกดทับลงมาอย่างรุนแรงจนร่างกายสั่นสะท้านเลยทีเดียว.
ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกลออกมา,จงซานยังสัมผัสได้ถึงพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่นั้นได้,ถึงแม้ว่าจงซานจะมีระดับหกก่อตั้งวิญญาณ,ร่างกายของเขายังสั่นสะท้านเช่นเดียวกัน.
แข็งแกร่งมาก,ผลานุภาพพลังกดดันวิญญาณที่น่าเกรงขาม! แข็งแกร่งยิ่งกว่าปู่ซาเพียวเซี่ยงก่อนหน้านี้หลายขั้นนัก!
"เขาคือใครอย่างงั้นรึ?"จื่อเห่ากล่าวออกมาด้วยท่าทางหวาดหวั่น.
"เสวียนหยวน,ในทวีปศักดิ์สิทธิ์นั้น,เขาคือผู้ฝึกตนราชันย์แท้ที่แข็งแกร่งที่สุด!"ชิงหงกล่าว.
"ผู้ฝึกตนราชันย์แท้ที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้ว,เขาที่จำเสวียนหยวนได้ในทันที.
แม้แต่เคยพูดคุยกับคนผู้นี้มาก่อน.
ในอดีต,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ถูกผนึกเอาไว้ในเมืองแห่งหนึ่ง,ซึ่งเสวียนหยวนเป็นผู้ดูแลผนึก,ในเวลานั้นเขาสัมผัสได้ว่าเสวียนหยวนนั้นทรงพลังมาก,นับว่าเป็นผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งน่าเกรงขามมาก,แม้นว่าทวีปศักดิ์สิทธิ์จะมีผู้ฝึกตนมากมาย,จงซานเองก็หาได้สนใจนัก.
จวบจนได้พบกับเจี้ยนอ้าว,ได้ยินมารฉู่จิวเล่าเรื่องของเสวียนหยวนอีกครั้ง,เกี่ยวกับความแค้นที่มากมายของเขา,ความแข็งแกร่งของเขา,ที่ย้อมทวีปศักดิ์สิทธิ์เป็นสีแดงฉาน,เขาได้ไล่ล่าสังหารเผ่าอสูรเผ่าหนึ่ง,ทำให้คนตายไปพันล้าน.
แข็งแกร่งมาก!
เป็นผู้ฝึกตนราชันย์แท้ที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างงั้นรึ?
"เขาเป็นคนของเกาะหงส์เพลิงอย่างงั้นรึ?"จื่อเห่าสอบถาม.
"ไม่ใช่,ภรรยาของเขาที่จากไปแล้ว,เป็นน้องสาวของจื่อจุ้น!"ชิงหงสอบถาม.
"หืม?"
"ข้าเองก็ไม่รู้ภูมิหลังของเขา,รู้เพียงว่าเขาแข็งแกร่งมา,เป็นคนทรงพลังอย่างแท้จริง,ภรรยาของเขาก็คือน้องสาวของจื่อจุ้น,ทว่าหลังจากนั้นไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นกันแน่,ภรรยาของเขาตายไปด้วยน้ำมือเผ่าหมี,จากนั้นเสวียนหยวนก็คลั่ง,ไล่ล่าสังหารเผ่าหมีทั่วหล้า,ด้วยตัวเพียงคนเดียว,มีคนของเผ่าหมีต้องตายไปนับพันล้าน!"ชิงหงกล่าว.
"แล้วทำไมตอนนี้ถึงได้อยู่ที่นี่ล่ะ?
นอกจากนี้เสียงของเขา,ราวกับว่ากำลังเจ็บปวดทรมานมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว."จงซานสอบถาม.
"หืม,หากจะกล่าวถึงเป้าหมายของเขาที่มานั้นก็คงเหมือนกับกงจูหลิงเอ๋อที่ต้องลืมเรื่องราวของฝ่าบาทไป!"ชิงหงกล่าว.
"หืม?"
"ของวิเศษอย่างหนึ่งของจื่อจุ้น,มันถูกเรียกว่า,"บ่อเพลิงนิพพาน"
ในอดีตถูกใช้กับกงจูหลิงเอ๋อ,เพราะว่าบ่อเพลิงนิพพานนั้น,นอกจากสามารถผนึกเพลิงลงในร่างของคนที่มีกายสถิตลึกล้ำแล้ว,ยังมีความสามารถอื่นด้วย!"
"ความสามารถใด?"
"ผนึกความทรงจำ!"
"ใช้ผนึกความทรงจำอย่างงั้นรึ?
"ถูกแล้ว,จื่อจุ้นก่อนหน้านี้ได้ทำการผนึกควาทรงจำกงจูหลิงเอ๋อที่นี่! ดังนั้นจึงได้ลืมเรื่องของฝ่าบาทไปยังไงล่ะ!"
"แล้วเสวียนหยวนล่ะ?"จงซานกล่าวสอบถามด้วยความสงสัย.
"เขาต้องการผนึกความทรงจำที่มีต่อภรรยาของเขา!"
"หืม?"
"เพื่อให้สามารถก้าวข้ามระดับราชันย์แท้ไปยังสวรรค์แท้ได้,ผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้ที่อยู่ห่างเซียนเพียงแค่หนึ่งอาณาจักร,เซิ่งซ่าง,อรหันต์,เต๋าจวิน,จื่อจุ้น,ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นผู้ฝึกตนสวรรค์แท้ทั้งนั้น,พวกเขาจำเป็นต้องมีญาณที่สงบนิ่ง,เหตุผลนั้นตามข่าวลือ,เสวียนหยวนเป็นผู้ฝึกตนราชันย์แท้ขั้นปลายมานานแล้ว,เพราะเขาต้องการก้าวเข้าสู่ระดับสวรรค์แท้,หากแต่ยังถูกความผิดหวังกักขังเอาไว้,ความทรงจำที่ฝังลึกของภรรยา,ในหัวใจของเขานั้นยังตระหนักถึงความทรงจำในอดีตไม่สามารถหลุดพ้นได้,จึงไม่สามารถก้าวเข้าสู่ระดับสวรรค์แท้,เพื่อเหตุนั้นเขาจึงต้องการลบความทรงจำ,เพื่อก้าวข้ามระดับนั่นเอง!"
"ดังนั้น,เขาจึงต้องการลบควาทรงจำที่มี่ต่อภรรยา,เพื่อคาดหวังที่จะบรรลุระดับสวรรค์แท้อย่างงั้นรึ?"
"อืม,ควาทรงจำของเขาต่อภรรยานั้นลึกล้ำมาก,และพลังฝึกตนตัวเขาก็สูงอีกด้วย,ดังนั้นการผนึกความทรงจำนี้จึงไม่สำเร็จดังที่ต้องการ!"ชิงหงกล่าว.
"ดูเหมือนกว่าเขากำลังร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด?"
"เป้าหมายของการผนึกนั้น,จะต้องนึกถึงความทรงจำทั้งหมดที่จะผนึกออกมาให้สมบูรณ์,จากนั้นค่อยทำการผนึกมันเอาไว้,ด้วยการใช้บ่อเพลิงนิพพาน,ทว่า,หากไม่สามารถผนึกได้สำเร็จ,จะต้องคิดถึงเรื่องดังกล่าวซ้ำๆไป,กลายเป็นความทรงจำที่หน้าแน่นกดลงมา,จนทำให้เจ็บปวดแสนสาหัส,ราวกับหัวใจจะฉีกขาด,ความเจ็บปวดนั้นมันทรมานเข้าไปถึงจิตสำนึกมาจนต้องร้องออกมา."ชิงหงกล่าวพลางถอนหายใจ.
"ความรู้สึกไม่สามารถที่จะลืมไปได้,เรื่องความรักนี้มันช่างลึกล้ำจริงๆ."จงซานที่สูดหายใจยาว.
"ไม่มีคนช่วยเขาผนึกความทรงจำอย่างงั้นรึ?"จื่อเห่ากล่าว.
"ไม่,เขาต้องการผนึกมันด้วนตัวเอง,จื่อจุ้นจึงได้ให้เขายืมบ่อเพลิงนิพพาน,ทว่าระหว่างที่เขายืมใช้มัน,เขาไม่สามารถออกไปจากเกาะหงส์เพลิงได้!"ชิงหงกล่าว.
"ข้าและจื่อเห่า,ไปรอเจ้าใกล้ๆกับเสวียนหยวนได้หรือไม่!"จงซานคิดและกล่าวออกมา.
"ฝ่าบาท,ต้องการไปทำอะไรที่นั่นอย่างงั้นรึ?"ชิงหงกล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"อืม,อย่างน้อยข้าเองก็ต้องการจะเห็น,สระเพลิงนิพานที่ผนึกความทรงจำของหลิงเอ๋อ,ว่ามีรูปร่างเช่นใด!"จงซานกล่าว.
"อืม,ที่ด้านข้างมีเรือนพักอยุ่เป็นจำนวนมาก!"ชิงหงกล่าว.
จากนั้น,ชิงหงก็พาคนทั้งสองบินไปยังพื้นที่เสียงคำราม.
บนท้องฟ้า,ที่เต็มไปด้วยแสงสีขาว,พลังกดดันวิญญาณที่แผ่ลงมาอย่างรุนแรง,ดูคลุมเคลือมองไม่เห็นชัดเจน.
แม้ว่าจะอยู่ใกล้ๆ,จงซานยังสัมผัสได้ถึงแรงกดดันวิญญาณมหาศาล,จงซานที่ยืนอยู่ห่างไกลออกมาบนภูเขาแห่งหนึ่ง,ไม่ได้เข้าไปไกลเท่าใดนัก.
บนยอดเขาแห่งหนึ่งสามารถมองลงไปยังหุบเขาที่อยู่ตรงกลางได้.
เสวียนหยวน,ที่อยู่ตรงนั้นคือเสวียนหยวนแน่นอน,เขาสวมผ้าคลุมสีขาวราวหิมะ,ครอบรัดเกล้าที่เป็นขนนกสีขาวเงินเหมือนกับผมของเป่ยชิงซือจริงๆ,คาดไม่ถึงเลยว่าเป็นเป็นสีเงิน,อย่างไรก็ตาม,จากการจ้องมองอย่างระเอียด,สามารถมองเห็นไหมทองคำที่เย็บถักรัดเกล้าขนนกนี้ขึ้นมาเช่นกัน,และยังสามารถมองเห็นดวงตาขนาดใหญ่สีแดงฉานของขนนกด้วย.
ใบหน้าที่เจ็บปวดทรมาน,รัดเกล้าที่รัดแน่น,แขนทั้งสองข้างของเขาถูกรัดเอาไว้แน่น,สายตาของเขาที่โกรธเกรี้ยว,ตอนนี้แช่อยู่ในบ่อวงรีสีแดงฉาน,ประกายแสงสีแดงที่แผ่แสงออกมาคลุมร่างของเสวียนหยวนเล็กน้อย.
รอบๆร่างกายของเสวียนหยวนนั้น,มีภาพลวงตามากมายไร้ที่สิ้นสุด,เป็นภาพฉากอดีตของเสวียนหยวนที่ปรากฏออกมา,และยังมีภาพหญิงสาวที่งดงามอยู่ด้วย,ภาพดังกล่าวที่หมุนวนเวียน,อยู่รอบๆ,ดูเหมือนว่าจะเป็นความทรงจำที่เสวียนหยวนต้องการที่จะผนึกเอาไว้.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น