Immortality Chapter 440 Cheating
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 440 โกง.
Chapter 440 Cheating
作弊
โกง.
การพบกันครั้งแรกจบแล้ว,เกี่ยวกับผลลัพธ์ที่ได้,จงซานรู้สึกพึงพอใจเหมือนกัน.
ภายในตำหนักหนานหมิงกง.
จงซานจ้องมองไปยังจื่อเห่าและคนอื่นๆ.
"วันนี้เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานที่สอบถามออกไป.
จงซานที่ไม่วาดหวังให้จื่อเห่าตอบว่า"ก็ดีอีกครั้ง!"
"ครั้งนี้ถือว่าพัฒนา!"จื่อเห่าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเขินอาย.
"หืม?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย,คืบหน้าอย่างงั้นรึ?
คืบหน้าก็ดีแล้ว.
"นับว่าคืบหน้าเป็นอย่างมาก,วันนี้จื่อเห่าและชิงหงนั้นได้ใกล้ชิดสัมผัสตัวกันสองต่อสองเลย?"หลินเซียวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มในทันที.
"สัมผัสกายสองต่อสองเลยรึ?"ดวงตาของจงซานเบิกกว้าง,เร็วขนาดนี้เลยรึ?
"อืม!"จื่อเห่าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางอายๆ.
เห็นท่าทางของจื่อเห่า,หลินเซียวและหลิวอู๋ซ่างที่เผยยิ้มออกมา,จงซานที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
"หมายความว่าอย่างไร?
สัมผัสแบบชิดใกล้สองต่อสอง,มีสิ่งใดตลกขบขันอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถามออกไป.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
กับคำพูดของจงซาน,หลินเซียวและหลิวอู๋ซ่างที่หัวเราะออกมาเสียงดังในทันที.
"จอมพล,เรื่องที่เกิดขึ้นนั้น."จื่อเห่าที่เล่าด้วยท่าทางขัดเขิน.
เมื่อตอนกลางวันนั้น,ขณะที่จงซานและคนอื่นๆกำลังจับปลานั้น.
ชิงหงที่อยู่ในตำหนักไกลออกมาจ้องมองออกไปด้วยความสนใจ.
จื่อเห่า,หลินเซียวและหลิวอู๋ซ่าง,ชายเกรียนทั้งสามที่เดินทางมาใกล้ๆ,ไม่มีใครที่สนใจใคร,ชิงหงที่ยังอิดออดที่จะสนใจจื่อเห่า,คนทั้งสี่ยังคงเงียบ.
ทันใดนั้น,ที่ไกลออกไปเจ้าเทียนชาใช้กระบี่ตัดแบ่งแยกทะเลออกเป็นสองส่วน!
จื่อเห่าในเวลานี้กำลังถูกคนสองคนที่กำลังบังคับอยู่นั้น.
ขณะที่จื่อเห่าจ้องมองไปยังเสียงด้วยท่าทางประหลาดใจ,ชิงหิงที่ขมวดคิ้วพร้อมกับหันกลับมา.
ทว่าในเวลานั้นเช่นกัน,หลิวอู๋ซ่างที่ขัดขา,หลินเซียวที่ผลักออกไปอย่างแรง!
"อ๊ะ!"จื่อเห่าหลางเจียงที่เสียหลักพุ่งเข้าหาชิงชิงที่ไม่รู้เรื่องอะไร,มือทั้งสองข้างของเขาที่ตะครุบไปด้านหน้า,พร้อมกับตระครุบไปยังร่างของชิงหง.
ฝ่ามือทั้งสองของจื่อเห่าที่คว้ากอดชิงหงสร้างความตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ทั้งสองที่ตะลึงงันงงงวย.
เขาที่ถูกคนสองคนผลักเสียหลัก,ให้มาอยู่สภาพที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก.
"อ๊ากๆๆ"
ชิงหองที่ถูกกอด,ตั้งตัวได้ก็กรีดร้องออกมาทันที.
หลังจากหวีดร้อง,จื่อเห่าหลางเจียงที่ตื่นตกใจ.
ชิงหงที่โกรธเกรี้ยว,เหวี่ยงฝ่ามือออกมา.
"ผีทะเล!"
”~~~!”
ฝ่ามือของชิงหงยังคบประทับอยู่บนใบหน้าของจื่อเห่าหลางเจียงอยู่เลย.
ก่อนที่ชิงหงจะหันหลังกลับแล้วจากไปด้วยความโกรธ!
"จอมพล,เรื่องแบบนี้,ให้นับหรือไม่?"จื่อเห่าที่สอบถามออกมาด้วยท่าทางแปลกๆ
"ดี,ทำได้ดี! หลินเซียวหลิว,อู๋ซ่างพวกเจ้าทำได้ดี,เช่นนั้นก็ทำเรื่องนี้ให้ดี!"จงซานรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก.
"ครับ!"หลินเซียวและหลิวอู๋ซ่างที่รับคำในทันที.
ระหว่างนั้นจื่อเห่าถึงกับพูดไม่ออกทีเดียว.
.........
เมืองหลีโห่วเซิ่ง,ห้องโถงหลีโห่วเซิ่ง.
เนี่ยฟ่านเฉินนั่งอยู่บนบัลลังก์,ที่ด้านหน้านั้นยังเป็นขันทีชราที่เป็นผู้นำทางจงซานก่อนหน้านี้เช่นเคย.
"ฝ่าบาท,ข้าได้ไปตรวจสอบมาแล้ว,แปลกมาก,ข้าไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย!"ขันทีชรากล่าว.
"หืม?"เนี่ยฟ่านเฉินที่แสดงท่าทางสงสัย.
"ภายในตำหนักหนานหมิงกงนั้น,กรงขังที่แปลกประหลาดที่ใช้ปกป้อง,เม็ดยาวิญญาณทมิฬนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่ากระหม่อมจะไม่เคยเห็นมาก่อน,ไม่น่าจะใช่สิ่งของที่มีในโลกใบนี้,หากแต่ไม่สามารถบอกได้อย่างชัดเจน."ขันทีชรากล่าว.
"แม้แต่เจ้ายังไม่สามารถบอกได้อย่างงั้นรึ?
ใครเป็นคนสร้างขึ้นมา?"เนี่ยฟ่านเฉินกล่าวสอบถาม.
"น่าจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซาน,เซียนเซิงซือ,คนผู้นี้มีพลังฝึกตนระดับก่อตั้งวิญญาณขั้นปลาย,หากแต่กลับไม่สามารถมองเห็นได้เลย,แปลก,แปลกมาก!"ขันทีชรากล่าว.
"ระดับก่อตั้งวิญญาณขั้นปลาย?
แม้แต่เจ้าก็มองไม่เห็นอย่างงั้นรึ? เฮ้เฮ้,จงซานผู้นี้มีความลับมากมายจริงๆ!"เนี่ยฟ่านเฉินขมวดคิ้วไปมา.
"ฝ่าบาท,ท่านจะบอกว่าอาจจะมีใครสักคนที่เข้ามา....."ขันทีชราขมวดคิ้วไปมา
"ใครกล้า!"เนี่ยฟ่านเฉินชำเลืองมองออกไป.
"ข้าหมายถึงยาวิญญาณทมิฬนั้นเดิมที่เป็นของคนผู้นั้น,เขาจะมาอย่างงั้นรึ?"ขันทีชราเอ่ยถาม,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่รู้เรื่องราวที่แท้จริงมากนัก.
"เขานะรึ? เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมา!"เนี่ยฟ่านเฉินที่สูดหายใจลึก.
"ขอรับ!"ขันทีชราที่พยักหน้ารับ.
"สองเดือนนั้นเร็วมาก,หลิงเอ๋อตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?"เนี่ยฟ่านเฉินสอบถาม.
"คนทั้งสี่,เส้าเฟยโห่วที่นำบุตรสาวไปด้วยดูเหมือนว่าจะดูโดดเด่นเป็นอย่างมาก,หลังจากนั้น,แทบจะเป็นการต่อสู้กันระหว่างจงซานและเส้าเฟยโห่ว,คนทั้งสองนั้นมีฝีมือที่ยอดเยี่ยมมาก,เหนือกว่าทุกคน,มีวิธีที่น่าสนใจแทบจะไม่เคยได้ยินมาก่อน."ขันทีชรากล่าวพลางทอดถอนใจ.
"จงซาน? เส้าเฟยโห่วรึ?
แล้วอีกสองคนล่ะ?"เนี่ยฟ่านเฉินสอบถาม.
"ส่วนอีกสองคน,เสี่ยวเหยาโห่วค่อนข้าง......."ขันทีชราที่กล่าวด้วยท่าทางอึกอัก.
"กล่าวตามจริง!"เนี่ยฟ่านเฉินกล่าว.
"รับด้วยเกล้า! เสี่ยเหยาโห่วนั้นดูเหมือนว่าจะด้อยที่สุดในสี่คน,แม้ว่าจะแสดงท่าทางปรารถนาดี,ทว่าด้วยความรู้ความสามารถ,ยังด้อยกว่าจงซานและเส้าเฟยโห่วมาก,คงยากที่จะเอาชนะคนทั้งสองได้."ขันทีชรากล่าวออกมาตามจริง.
"อืม!เจ้าเทียนชาล่ะ?"เนี่ยฟ่านเฉินพยักหน้า,เห็นได้ชัดเจนว่ามันเป็นไปตามที่เขาได้คาดการณ์เอาไว้.
"เจ้าเทียนชา,ดูเหนือกว่าเสี่ยวเหยาโห่ว,แม้ว่ากงจูหลิงเอ๋อจะสูญเสียความจำไป,แต่ก็นับว่ามีสัมพันธ์ที่ดีกับเขามาก่อน,ดังนั้นผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร,ไม่สามารถบอกได้!"ขันทีชราส่ายหน้าไปมา.
"กล่าวได้ว่าคนทั้งสี่,ยกเว้นกวง,คนอื่นๆต่างก็ต่อสู้กันอย่างสูสีอย่างงั้นรึ?"
"เป็นเช่นนั้น!"ขันทีชรา.
"ฝ่าบาท,เสี่ยวเหยาโห่วมา,ผู้น้อยขอตัวก่อน!"ขันทีชราขมวดคิ้วไปมาในทันที.
"อืม!"เนี่ยเฟ่านเฉินพยักหน้า.
จากนั้น,ขันทีชราก็ออกไปจากห้องโถง.
"ฝ่าบาท,ฝ่าบาท!"เนี่ยกวงที่ก้าวเดินเข้ามาในตำหนัก.
"ฝ่าบาท!
จ้องต้องช่วยกวงนะ!"เนี่ยกวงที่กล่าวเข้ามากล่าวเสียงดัง.
ในเวลาเดียวกันเสี่ยวเหยาโห่วที่เต็มไปด้วยความร้อนรนก้าวตรงเข้ามา.
"มีอะไร,ถึงได้ร้อนรน?"เนี่ยฟ่านเฉินกล่าวสอบถาม.
"การทดสอบข้อเขียนที่ฝ่าบาทตั้งขึ้น,กำลังจะเริ่มแล้ว,ข้าได้ตรวจสอบข้อมูลแล้ว,การสอบข้อเขียนนั้น,จงซานจะต้องได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน,เขาคือจวอหงวนของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ด้วยบทความ
"นทีสีชาติ " สามารถเรียกทัณฑ์สวรรค์ได้!
เป็นบทความที่พลิกสวรรค์และปฐพีได้,กวงจะทำอย่างไร?"เนี่ยวกวงโอดครวญ.
"เจ้าสู้เขาไม่ได้อย่างงั้นรึ?"เนี่ยฟ่านเฉินที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
"ใช่,ฝ่าบาท,ท่านต้องช่วยกวง!"เนี่ยกวงที่แสดงท่าทางเหมือนเด็ดเอาแต่ใจออกมา.
ทั่วทั้งราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,บางทีคงมีเพียงแค่เนี่ยกวงเท่านั้นที่กระทำการเอาแต่ใจต่อฝ่าบาท!
เนี่ยเฟ่านเฉินฝืนยิ้มออกมา,จากนั้นจึงกล่าวออกมาว่า"เจ้าต้องการให้ข้าทำอะไร?"
"ข้าต้องการบทความ,ที่สามารถชนะจงซานได้!"เนี่ยกวงที่กล่าวออกมาในทันที.
"ข้าไม่สามารถเขียนมันให้กับเจ้าได้!"
"พรึบ!"เนี่ยกวงที่คุกเข่าลงในทันที.
"ฝ่าบาท,ช่วยกวงด้วย,ครั้งนี้ครั้งเดียว,ข้าต้องการชนะจงซาน,ฝ่าบาทช่วยข้าเขียนด้วย,ไม่ต้องมีอะไรมาก,เพียงแค่มันสร้างปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติก็พอ,! ช่วยกวงด้วย!"เนี่ยกวงยังคงขอร้อง.
เห็นเนี่ยกวงที่คุกเข่า,ทันใดนั้นนั้นเนี่ยฟ่านเฉินก็คิดถึงพี่ชายที่ตายไป,ก่อนที่เขาจะตายนั้น,เขาถูกศัตรูข่มเหงรังแกคุกเข่าอ้อนวอนต่อหน้าศัตรู,เพื่อรักษาชีวิตเอาไว้,ภายในใจที่รู้สึกหนักอึ้งบีบรัดขึ้นในทันที.
"ได้,ข้าจะช่วยเจ้าเขียนบทความที่สร้างปรากฏการสวรรค์ได้!"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.
ตำหนังหนานหมิงกง!
"จอมพล,เรื่องนี้,นี่มัน,ถึงกับเปลี่ยนกฎเกณฑ์เลยไม่ใช่รึ?"สุ่ยอู๋เหินที่ใบหน้าแดงฉานด้วยความโกรธ.
"อย่าพูดเลย!"จงซานที่สูดหายใจลึก,เห็นได้ชัดเจนว่ามีใครบางคนที่แจ้งข้อมูลส่งต่อไปจนถึงหูของเนี่ยฟ่านเฉิน.
"ทว่า,เรื่องนี้ไม่ยุติธรรมต่อจอมพล,ห้าวันจะเริ่มทดสอบแล้ว,ด้วยความสามารของจอมพล,การเขียนบทความ"นทีสีชาด"ออกมาอีกครั้ง,สามารถสร้างทัณฑ์สวรรค์ขึ้นมาได้,ในเวลานั้นใครจะชนะจอมพลอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าจอมพลต้องชนะแน่,ทว่าตอนนี้ล่ะ? โกง!
เห็นได้ชัดเจนว่าโกงชัดๆ!"สุยอู๋เหินที่โกรธเป็นอย่างมาก.
"ใช่แล้ว,จอมพล,ออกกฏใหม่เพื่อช่วยเสี่ยวเหยาโห่ว,คิดไม่ถึงเลยว่าจะกระทำเช่นนี้,อนุญาตให้คนทั้งสี่เขียนบทความอะไรก็ได้,แม้กระทั่งว่าสามารถเขียนมาก่อนได้! ไม่ใช่ว่ากำลังหาคนมาช่วยเขียนบทความให้กับเสี่ยวเหยาชัดเจนหรอกรึ? เช่นนี้ไม่ทำให้จอมพลเสียเปรียบหรอกรึ?"หลิวอู๋ซ่างที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซิ่งซ่างต้าหลีช่วยเหลือเสี่ยวเหยาโห่วออกนอกหน้า,หาคนเขียนบทความให้กับเสี่ยวเหยาโห่วอย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าเป็นบทความของเซิ่งซ่างหรอกรึ? แล้วบทความของจอมพลรับประกันได้ใหมว่าจะสามารถที่จะเหนือกว่าเซิ่งซ่างต้าหลีได้ล่ะ?"หลินเซียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เหนือกว่าเซิ่งซ่าต้าหลีอย่างงั้นรึ?
ในเมืองหลีโห่วเซิ่งนี้,ไม่มีใครสามารถเขียนบทความที่เหนือกว่าเซิ่งซ่างต้าหลีได้! เพราะว่าเซิ่งซ่างคือสวรรค์ของราชวงศ์สวรรค์แห่งนี้! เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดนั่นเอง!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"ครั้งนี้มีแต่จะพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?
นี่เรียกว่าการแข่งขันอีกรึ? เห็นได้ชัดเจนว่า คือการโกง!"ใบหน้าของสุ่ยอู๋เหินที่ไม่ยินดีเป็นอย่างมาก.
"การทดสอบข้อเขียน,จัดขึ้นที่ตำหนักกงจูหลิงเอ๋อ,ซึ่งเจ้าหน้าที่เองก็ด้วย,ดูเหมือนว่าจะมีเพียงเสี่ยวเหยาโห่วที่จะได้รับชัยในครั้งนี้,ส่วนการแข่งขันการต่อสู้,ในเวลานั้นจัดขึ้นที่สนามต่อสู้กลางของเมืองหลีโห่วเซิ่ง,มีคนนับล้านเข้าชมการแข่งขัน,ดังนั้นคงจะเป็นการแข่งขันที่เป็นธรรม."หลิวอู๋ซ่างที่ขมวดคิ้วทอดถอนใจ.
"ที่จริงเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นเลย!"จงซานกล่าวออกมาในทันที.
"หืม?"
"ไม่มีบทความใหนจะเหนือกว่าเซิ่งซ่างต้าหลี,อย่างไรก็ตามเสี่ยวเหยาโห่วก็ไม่มีทางชนะด้วยเช่นกัน.
"ใช่แล้ว,กงจูหลิงเอ๋อเป็นคนตัดสินนั่นเอง!"หลินเซี่ยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เรื่องนี้จะเป็นอย่างไร,บทความของเสี่ยวเหยาโห่วคงไม่ด้อยไปกว่าจอมพล,และยังมีเจ้าเทียนชาที่เต็มไปด้วยสายตาที่แวววาวนั่นอีก,จอมพลไม่ได้เปรียบเลย!"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางกังวล.
"ได้เปรียบรึ?
เจ้ารู้ว่าข้าจะเสียเปรียบอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"
"ก่อนหน้านี้,ในการสอบเกอจวี,ข้าสามารถได้ตำแหน่งจวอหงวน,นั่นเป็นเพราะว่าทำให้สวรรค์โกรธเกรี้ยวอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่ใช่รึ?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตะลึง.
"แน่นอนว่าไม่,อภินิหารนั่นนั่นเป็นผลจากบทความต่างหาก,ในเวลานั้นฝ่าบาทได้ตั้งหัวข้อ,"สงคราม"
บทความนทีสีชาดนั้นเป็นบทความที่เหมาะกับหัวข้อนั้นที่สุด,ดังนั้นข้าจึงได้อันดับหนึ่งไงล่ะ."จงซานกล่าว.
"ทว่าเวลานี้,ต่างคนต่างเขียน,ไม่มีหัวข้อ!"
"หัวข้อ? เฮ้เฮ้,ข้อข้อนั้นมันแตกต่างกันแต่วันกันที่หัวใจ! ใครสามารถค้นพบหัวข้อนั้นได้,ก็จะได้รับชัยชนะ!"จงซานที่เผยยิ้มออกมาอย่างลึกลับ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น