Immortality Chapter 434 Got windy
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 434 แพร่สะพัด
Chapter 434 Got windy
起风了
แพร่สะพัด
ท้องพระโรงตำหนักหลีโห่วเซิ่ง.
เหล่าข้าราชบริพารที่ยืนอยู่สองแถวส่งเสียงอื้ออึ้ง,คนทั้งสี่ตรงกลาง,สร้างความประหลาดใจกับทุกคนอย่างหนัก,บางทีในปีนี่,ไม่เรื่องนี้อาจจะกลายเป็นเรื่องสำคัญที่สั่นสะเทือนในรอบร้อยปีก็ว่าได้.
กับคนทั้งสี่ที่ยื่นอยู่ด้านหน้าพร้อมกัน?
ต่างก็มีส่วนที่จะช่วยสนับสนุนต้าหลี? หากแต่ทุกคนต่างก็ต้องการแลกเปลี่ยนกับกงจูหลิงเอ๋ออย่างงั้นรึ?
จงซาน,กับยาเซียนอมตะ,ซึ่งเซิ่งซ่างได้รับรองแล้วว่าสามารถเพิ่มต้นกำหนดหยวนหนึ่งพัน,ไม่ต้องเอ่ยถึงเหล่าข้าราชบริพารเลย,แม้แต่เซิ่งซ่างเอง,ยังเต็มไปด้วยความต้นเต้น,หนึ่งพันชีวิตหยวน! ช่วยเพิ่มอายุไขของเซิ่งซ่าราชวงศ์สวรรค์,อายุไขยิ่งยืนนาน,หลังจากอายุไขที่เพิ่มขึ้น,หากไม่สามารถกลายเป็นเซียนได้ก็ยังสามารถเดินทางไปยังภพหยิน,และยังมีอายุไขอีกนับพันปี,หนึ่งส่วนสิบของอายุไข,หรืออาจจะมากกว่านั้น,เซิ่งซ่างจะไม่คาดหวังอย่างงั้นรึ?
เจ้าเทียนชา,ราชวงศ์ราชันย์ต้าเฉิง,เป็นราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่,หากว่าราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่ยอมจำนน,แน่นอนว่าจะช่วยเพิ่มวาสนาที่มากมายมหาศาลให้กับราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ในเวลานั้น,ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีก็จะยิ่งทรงพลัง,วันนี้เซิ่งซ่างก็จะขยายขื่อเสียง,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นประโยชน์กับเซิ่งซ่างมาก,แล้วจะให้เซิ่งซ่างยอมแพ้อย่างงั้นรึ?
เสี่ยวเหยาโห่ว,คนผู้นี้ก็ยากจะโต้แย้ง,เป็นพี่ชายของฝ่าบาทเมื่อชาติที่แล้ว,อาจจะกล่าวได้ว่าหากไม่มีเสี่ยวเหยาโห่วในชาติที่แล้ว,ก็จะไม่มีเซิ่งซ่างในวันนี้,เสี่ยวเหยาโห่วในวันนั้นเลี้ยงดูเซิ่งซ่างมาตั้งแต่แบเบาะ,และยังสละชีวิตเพื่อเซิ่งซ่าง,เป็นไปไม่ได้ที่เซิ่งซ่างจะตอบว่าไม่,นี่ก็เพราะว่าติดหนี้บุญคุณนั่นเอง.
เส้าเฟิยโห่ว,นี่คือบุคคลที่เป็นดาวดวงใหม่ที่เจิดจรัสที่สุดของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีในเวลานี้,เทียบได้กับจงซานราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,เส้าเฟยโห่วที่มีเชาว์ปัญญาที่เลิศล้ำ,ก่อนหน้านี้ก็ได้รับภารกิจต้อนรับทูตตาโหลว,นำกลับมายังเมืองหลวงตาหลีให้ปลอดภัย,และยังเป็นผู้ควบคุมทัพที่โดดเด่น,ทำลายราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่ได้เช่นกัน,สร้างความดีความชอบที่มากมาย,สามารถที่จะแลกเปลี่ยนเป็นการสมรถได้,เซิ่งซ่างที่ให้รางวัลและลงโทษให้กับวีระบุรุษ,ก็ไม่ถือว่าเกินไปเลย?
ข้าราชบริพารต่างก็แสดงสีหน้าที่แตกต่างกันไป,คนทั้งสี่ต่างก็น่าเกรงขามด้วยกันทั้งนั้น,กงจูหลิงเอ๋อทรงน่าหวาดหวั่นนัก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทำให้คนทั้งสี่มาดหมายด้วยกันทั้งนั้น?
นี่นับว่าเป็นการตัดสินใจที่ยากจริงๆ,หากว่าชายสี่คนแต่งงานกับหญิงสาวคนเดียวได้ก็คงเป็นการดี,แต่แน่นอนว่า,เรื่องนี้มันเป็นไปไม่ได้.
เนี่ยฟ่านเฉินที่จ้องมองไปยังคนทั้งสี่,ขมวดคิ้วแน่น,เผยยิ้มเจื่อนๆออกมา.
"ขอให้เซิ่งซ่างต้าหลีช่วยจงซานด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาทันที.
"ขอให้เซิ่งซ่างต้าหลีช่วยเจ้าเทียนชาด้วย!"
"ของให้ฝ่าบาทช่วยกวงด้วย!"
"ขอให้ฝ่าบาทช่วยเฉินด้วย!"
คนทั้งสี่ต่างก็ไม่ยอมกันและกัน.
เหล่าข้าราชบริพารต่างก็จ้องมองภาพที่เกิดขึ้นในเวลานี้,แต่ละคนแสดงความสนใจขึ้นมาทันที,ไม่รู้ว่าเซิ่งซ่างนั้นจะตัดสินใจอย่างไร?
เป็นเรื่องยากนักในการตัดสินใจครั้งนี้!
"กงจูหลิงเอ๋อ,ต้องไม่ลืมว่านางคือกงจูของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี!"เนี่ยเฟ่านเฉินที่เริ่มกล่าวออกมาในทันที.
เนี่ยฟ่านเฉินที่เริ่มกล่าว,ทุกคนต่างก็เงียบลง.
"กงจูราชวงศ์สวรรค์,นางมีสิทธิ์เลือกคู่บำเพ็ญด้วยตนเอง."เนี่ยฟ่านเฉินกล่าว.
ถูกแล้ว,ทุกคนก็ควรรู้เกี่ยวกับกฏเกณฑ์,ว่าไม่สามารถใช้กำลังบังคับให้กงจูเลือกคู่บำเพ็ญได้,ทว่าเซิ่งซ่างนั้นแตกต่างออกไป,ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีนั้น,กฏเกณฑ์ทุกอย่างล้วนแต่เป็นเขาเป็นคนตัดสินใจ,แม้แต่หากต้องการขับไล่ทำลาย,หรือมต้องการให้แต่งงานก็ตาม,เพราะนี่คือเซิ่งซ่าง,คือกฏของสวรรค์นั่นเอง.
"พวกเจ้าทั้งสี่ต่างก็หน้าตาหล่อเหลาเพรียบพร้อม,อย่างไรก็ตามกงจูหลิงเอ๋อมีแค่คนเดียว,หากมอบให้แต่งกับทุกคน,พวกเจ้าต้องคิดถึงจิตใจของจงจูหลิงเอ๋อด้วย."เซิ่งซ่างกล่าว.
"หืม?"คนทั้งสี่ต่างก็ขมวดคิ้วไปมา.
"ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้าสี่เดือน,ทุกๆสองเดือนในแต่ละครั้ง,จะให้มีการทดสอบข้อเขียนและการทดสอบการต่อสู้,การทดสอบข้อเขียนคือการต่อสุ้ด้วยการเขียนเรียงความ,ส่วนอีกอย่างก็คือการทดสอบการต่อสู้! คนที่ได้รับการคัดเลือก,ข้าจะพระราชทานสมรสให้กับคนๆนั้น!"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวต่อทุกคน.
เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวออกมานั้น,กับสิ่งที่ได้ตัดสิน,ในเวลาเดียวกัน,เหล่าข้าราชบริพารต่างก็รู้สึกชื่นชม,เซิ่งซ่างช่างร้ายกาจ! สามารถกระทำเรื่องราวที่เกินพวกเขาจะคาดคิดได้,หากว่าจงซานชนะ,ก็หมายความว่าเจ้าเทียนชาไม่มีคุณสมบัติเอง,และดูเหมือนว่า,ทุกอย่างนั้นขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของกงจูด้วย,เส้าเหยี่ยนโห่วและเส้าเฟ่ยโห่วเองก็ไม่สามารถกระทำอะไรได้,หากว่าเจ้าเทียนชาชนะ,จงซานก็ไร้คุณสมบัติเอง,ซึ่งเขาเองก็กระทำอะไรต่อไปไม่ได้,ส่วนยาเซียนอมตะนั้น,เขาค่อยคิดหาวิธีในการได้รับมันมาอีกครั้ง.
"ใคร่ขอสอบถามเซิ่งซ่างต้าหลี,การทดสอบเรียงความและการต่อสู้,ใครจะเป็นคนตัดสินอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถาม.
เป็นความจริง,การทดสอบการต่อสู้อาจจะไม่ได้ยากเย็นนัก,หากแต่เรียงความใครจะเป็นคนตัดสิน?
ซึ่งบทความนั้นไม่ใช่เรื่องที่จะตัดสินกันง่ายๆ!
"เป็นกงจูหลิงเอ๋อ!"เนี่ยฟ่ายเฉินกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"ทุกคนที่ตอบรับในทันที.
"เรียนเซิ่งซ่างต้าหลี,นับตั้งแต่ผู้น้อยต้องยุ่งกับภารกิจของราชวงศ์ราชันย์ต้าเฉิง,ยังไม่ได้พบกงจูหลิงเอ๋อเลย,ไม่ว่าอย่างไรขอพบกงจูหลิงเอ๋อก่อนได้หรือไม่?."เจ้าเทียนชากล่าวออกมาในทันที.
กับคำพูดของเจ้าเทียนชา,จงซานที่ต้องขมวดคิ้วไปมา,หลิงเอ๋อถูกผนึกความทรงจำ,ไม่เพียงแต่จำเขาไม่ได้,แต่กลับจำเทียนชาที่อยู่ในสำนักได้,ก่อนหน้านี้ในความทรงจำของนาง,หลิงเอ๋อที่ชื่นชมเทียนชาเป็นอย่างมาก.
"ฝ่าบาท,ระหว่างกวงและกงจูหลิงเอ๋อมีเรื่องเข้าใจผิดกัน,กวงเองก็ต้องการลบความเป็นปฏิปักษ์กับกงจูหลิงเอ๋อในอดีต,เช่นนั้นขอให้กวงได้พบกับกงจูหลิงเอ๋ออีกครั้ง."เนี่ยกวงที่กล่าวออกมาในทันทีเช่นกัน.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเนี่ยกวง,ไร้ซึ่งคำพูด,เข้าใจผิดอย่างงั้นรึ?
ชื่อเสียงฉาวโฉ่ว,ไม่มีใครที่ไม่รุ้,ไม่ใช่เข้าใจผิด,แต่เป็นไร้ซึ่งความประทับใจเลยต่างหาก.
"ไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องมีใครเป็นคู่บำเพ็ยของหลิงเอ๋อ,หากแต่ข้าไม่อนุญาตให้ไล่ตามนาง,ก่อนที่ทุกอย่างจะตัดสิน,ห้ามกระทำการเกินงาม,อย่างไรก็ดี,ข้าจะให้หลิงเอ๋อพบกับพวกเจ้าทุกๆห้าวัน! และจะต้องมีคนอยู่รอบๆด้วย."เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"คนทั้งสี่ที่แสดงความเคารพ.
"อืม!"เนี่ยฟ่านเฉินพยักหน้าพึงพอใจ.
จากนั้น,เหล่าข้าราชบริพารต่างก็จ้องมองมายังจงซาน,รอคอยว่าเขาจะเสนอแลกเปลี่ยนยาเซียนอมตะอีกหรือไม่,หากแต่จงซานกลับไม่ได้กล่าวอะไรออกมาอีก,ยังคงเงียบ,และไม่สนใจที่จะต่อรองใดๆอีกทั้งสิ้น.
เนี่ยฟ่านเฉินที่จ้องมองไปยังจงซาน,เผยยิ้มเล็กอย่างช่วยไม่ได้,"เลิกประชุม!"
"เลิกประชุม!"
ตำหนักหนานหมิงกง!
"จอมพล,บารมีของราชวงศ์สวรรค์นั้นมากมายจริงๆ?
น่าเกรงขามนัก!"หลินเซียวที่อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้น.
"แล้วอย่างไรเล่า?"จงซานกล่าว.
หลินเซียวพยักหน้า,อย่างไร,แน่นอนว่าหลินเซียวเองก็เชื่อว่าไม่ช้าก็แล้ว,ราชวงศ์จักรพรรดิต้องก้าวไปถึงระดับนี้ได้.
"จอมพล,ยังมีปัญหาอีกอย่างงั้น!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"การทดสอบข้อเขียนและการต่อสู้,ใครจะเทียบกับจอมพลได้กัน?
จอมพลเป็นจวอหวนของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ด้วยบทความ,"นทีสีชาด" เรียกทัณฑ์สวรรค์,หรือแม้แต่การต่อสู้เอง,จะมีใครที่จะร้ายกาจกว่าจอมพลกัน?"สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาในทันที.
"ไม่,ครั้งนี้มีเจ้าเทียนชา!
หากว่าข้าคาดไม่ผิด,เจ้าเทียนชา,ก็คือศิษย์พี่ใหญ่รุ่นที่สองของสำนักไคหยาง?"หลินเซียวขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,เป็นเขา!"จงซานพยักหน้า.
"ไม่ได้การ,ก่อนหน้านี้จอมพลได้บอกว่าความทรงจำของกงจูหลิงเอ๋อ,ได้หายไป,ซึ่งก่อนหน้านี้นางชื่นชมเทียนชา,ลืมเรื่องของจอมพลไปหมดแล้ว,กับความชื่นชอบนั่น,สถานการณ์เวลานี้ดูไม่ดีนัก!"หลินเซียวกล่าว.
"ไม่มีปัญหา,ข้ามีวิธี!"จงซานที่ครุ่นคิด,จากนั้นก็จ้องมองไปยังจื่อเห่าหลางเจียง,ที่ยังคงเงียบงันไม่กล่าวสิ่งใด.
"ต้า,จอมพล?"จื่อเห่าหลางเจียงที่แสดงท่าทางแปลกๆ.
"จื่อเห่า,ข้าให้เจ้าเกี้ยวชิงหง,ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานกล่าวถาม.
"อืม,ก็ดี!"จื่อเห่าหลางเจียงที่ดูผิดปรกติ,แววตาที่หวั่นเกรงต่อจงซาน,กลัวว่าจงซานจะตำหนิเขา.
"ไม่ได้การ,เจ้าตอบได้แต่ดีทุกครั้ง,แผนของข้านั้นจะต้องอาศัยเจ้า,ดูเหมือนว่าจะไม่เพียงพอซะแล้ว,เช่นนั้น,หลินเซียวและหลิวอู๋ซ่าง.,พวกเจ้ารับผิดชอบช่วยเหลือจื่อเห่า,ช่วยคิดแผนการ,ในเวลาหนึ่งเดือน,จะต้องให้จื่อเห่าได้ครองคู่ชิงหงให้ได้."จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"หลินเซียวและหลิวอู๋ซ่างที่รับคำในทันที.
ทว่าจื่อเห่านั้นเต็มไปด้วยความเศร้าใจ,ทว่าถึงจะเศร้าแต่จะทำอะไรได้,ใครใช้ให้เขาไร้ความสามารถเรื่องนี้เล่า!
"จอมพล,ดูเหมือนว่ายาเซียนอมตะจะได้รับการยืนยันแล้วอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ใช่แล้ว,เวลานี้เนี่ยฟ่านเฉินได้ยืนยันด้วยตัวเขาแล้ว,ดูเหมือนว่าเวลานี้พวกเราจะไม่มีเวลาว่างแล้ว?
ในเวลานี้,เหล่าข้าราชบริพารทั่วท้องพระโรงคงจะกระจายข่าวไปทั่วเมืองหลีโห่วเซิ่งแน่นอน.
ยาเซียนอมตะ!
"อืม,เป็นไปตามแผนการของข้า,เริ่มทำตามแผนที่ข้าวางไว้ให้สำเร็จ!"แววตาของจงซานที่เปล่งประกาย.
"ครับ!"เซียนเซิงซือที่รับคำในทันที.
"สุ่ยอู๋เหิน,ให้นำทหารกองกำลังจงทั้งหมด,รับผิดชอบและติดตามเซียนเซิงซือ!"จงซานกล่าวออกมาในทันที.
"รับทราบ!"สุ่ยอู๋เหินที่แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อย,ทว่าก็รับคำในทันที.
กับคำพูดคุยที่เกิดขึ้นในท้องพระโรง,ที่ได้ถูกเปิดเผยออกมา,ต้องไม่ลืมว่าเวลานั้นมีสายตามากมายที่จับจ้องเรื่องที่เกิดขึ้น.
ทูตตาโหลวจงซาน,ยาเซียนอมตะ,ได้รับการยืนยันจากเซิ่งซ่างแล้ว,ไม่เพียงแต่ไม่ใช่ข่าวเท็จ,แต่กับเป็นเรื่องจริง,เหล่าขุนนางข้าราชบริการต่างก็เป็นพยาน,ในการทดสอบผลของมันในครั้งนั้นด้วย.
เรื่องนี้กลายเป็นจริงจังยิ่งกว่าเดิม,คราแรกผู้คนมากมายต่างแค่สงสัยใคร่รุ้
อยากรู้อยากเห็น,ต้องการรับรู้ว่ามันเป็นจริงหรือไม่,ตอนนี้ได้รับการรับรองจากเซิ่งซ่างต้าหลี,มีหรือทีใครจะไม่เชื่อ?
"ใต้สวรรค์แห่งนี้,มียาเซียนอมตะจริงๆรึ?"เสียงๆหนึ่งที่ดังขึ้นในโรงเตี้ยมภายในเมืองหลีโห่วเซิ่ง.
"ไร้สาระ,เซิ่งซ่างได้ยืนยันแล้ว,ใต้สวรรค์แห่งนี้ใครๆก็รับรู้ว่าเซิ่งซ่างคือตัวตนระดับสุงูที่สุด,คนที่มีโอกาสก้าวขึ้นสู่สรวงสวรรค์,ในโลกนี้เมื่อเขาพูด,มีหรือว่าจะไม่ใช่เรื่องจริง,ยาเซียนอมตะ,ในท้องพระโรงเองก็มีคนมากมายที่โชคดีได้เห็น,ได้ยินว่าเพียงแค่สูดก็สามารถเพิ่มอายุไขสามสิบปี,ข้าเองล่ะต้องการมีโอกาสใช้บ้างจริงๆ."
"เจ้าฝันไปรึไง! จงซานต้องการแลกเปลี่ยนกับกงจูหลิงเอ๋อ,เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นเซิ่งซ่างรึไง?"
"เพ่ย,ยังไม่ได้ตัดสินใจด้วยซ้ำ,ไม่ใช่ว่ามีคนสี่คนที่ต้องแข่งขันกันหรอกรึ?
อีกสามคนเองก็หาใช่ธรรมดา,เสี่ยวเหยาโห่วและเส้าเฟิงโห่ว,และยังมีไท่จื่อราชวงศ์ราชันย์ต้าเฉิงอีกที่ต้องการแลกเปลี่ยนการสวามิภัคกับกงจูหลิงเอ๋อ."
"ขอแค่สูดเล็กน้อยขอเพิ่มอายุไขสักสิบปีก็ได้ไม่ใช่รึ?
"
"อ่าฮ่า,สิบปีรึ? จะสิบปีหรือสามสิบปีเจ้าก็ไม่มีโอกาส,กำลังเพ้ออยู่รึไง!"
ภายในเมืองหลีโห่วเซิ่งเวลานี้,ทุกคนต่างก็พูดคุยด้วยเรื่องเดียวกัน,ไม่เพียงแต่ภายในเมืองหลีโห่วเซิ่ง,ข่าวดังกล่าวนี้ยังราวกับว่าโหมกระหน่ำกระจายออกไปรวดเร็ว,จากเมืองใกล้กลายเป็นเมืองไกลกระจายไปทุกที่.
ยาเซียนอมตะ,การมีอยู่ของยาเซียนอมตะ,ภายใต้สวรรค์แห่งนี้คือยาเทวะที่แข็งแกร่งที่สุด,จนสร้างกระแสคลื่นที่รุนแรงไหลบ่าออกจากเมืองหลีโห่วเซิ่งอย่างหนักหน่วง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น