Immortality Chapter 425 Marquis Shao Fei
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 425 เส้าเฟยโห่ว.
Chapter 425 Marquis Shao Fei
少飞侯
เส้าเฟยโห่ว.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,เมืองหลีโห่วเซิ่ง,ภัตตาคารแห่งหนึ่ง.
"นี่คือดอกรากขนแกะหมื่นปี,ทั่วทั้งเมืองหลีโห่วเซิ่งนั้น,แน่นอนว่าไม่สามารถพบเห็นได้เป็นดอกที่สอง."ชายคนหนึ่งที่นำดอกรากขนแกะออกมาพลางเผยยิ้มออกมา.
"หมื่นปีอย่างงั้นรึ? หนึ่งเหมือนปี?
เฮ้เฮ้!"
"เจ้าหัวเราะอะไรกัน?"
"หมื่นปีอย่างงั้นรึ?
โรงประมูลเมืองหลี่โห่วเซิ่งนั้น,ไม่ใช่ว่ามีสิ่งของที่มีอายุกว่า
สองหมื่นปีและสมบัติปฐพี? งานนี้ไม่เพียงแต่มีเหล่าตระกูลใหญ่เท่านั้น,แม้แต่เหล่าราชวงศ์อีกด้วย."ชายคนดังกล่าวเผยยิ้มออกมา.
"ดี,ดอกรากแกะหมื่นปี?
ฝ่าบาทที่พฤกษาพันปี,ที่จะออกผลทุกๆพันปี,ซึ่งในเวลานี้,มันได้ออกผลมาห้าลูก,ดอกรากแกะหมื่นปี?
หมื่นปี? หนึ่งร้อยดอกรากแกะหมื่นปียั้งด้อยกว่าผลไม้วสันต์พันปีอีกรึ?"ชายอีกคนที่กล่าวแย้ง.
"ชิ,เจ้าไม่คิดว่ามันหายากงั้นรึ? หากว่ามันไม่ใช่ของล้ำค่า,ทั่วทั้งสวรรค์จะยังมีดอกรากแกะหมื่นปีงั้นรึ?
เช่นนั้นก็หมายความว่ามันจะกลายเป็นของวิเศษที่แพงที่สุดอย่างไรล่ะ."ชายคนดังกล่าวที่กล่าวโม้.
"ใช่,สิ่งนี้เป็นของหายาก,และจะกลายเป็นของล้ำค้า,ถึงจะนับว่าหายาก,แต่หากเทียบผลวันต์พันปีกับหายากยิ่งกว่า,ฮ่าฮ่าฮ่า."
"ไม่ใช่ๆ!"ในเวลาเดียวกันชายคนดังกล่าวที่ยกสุราขึ้นจิบส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"ทุกคนต่างก็จับจ้องมองด้วยแววตาที่แปลกประหลาด.
"หายากที่สุด,ไม่ใช่ผลวสันต์พันปีแล้ว,ผลวสันต์พันปีนั้นนับว่าร้ายกาจ,แต่ก็ยังสามารถหาได้,ทว่ายังมีสิ่งที่พิเศษที่ไม่สามารถหาอะไรมาแทนได้,มันจึงล้ำค่ากว่าผลวสันต์พันปีอย่างไงล่ะ."ชายคนดังกล่าวส่ายหน้าไปมา.
"โห่ว? เป็นไปได้รึที่จะมีของวิเศษที่ไม่สามารถหาอะไรมาทดแทนได้?"
"ไม่ใช่ของวิเศษหรือวัตถุดิบอะไร,ทว่ามันเป็นยา,ภายใต้สวรรค์,ทุกๆคนต่างก็รอคอยยาเช่นนี้,มันจึงกลายเป็นของล้ำค่าที่ประเมินค่าไม่ได้!"ชายคนดังกล่าวเอ่ย.
"แล้วมันยาอะไรกัน?"ชายคนดังกล่าวที่ชำเลืองมอง,แสดงท่าทางสนใจขึ้นมาทันที.
"ยาเซียนอมตะยังไงล่ะ!"ชายคนดังกล่าว
"ยาเซียนอมตะอย่างงั้นรึ?
ฮ่าฮ่าฮ่า,เจ้าบ้า,เสียสติไปแล้วรึ? ในโลกนี้จะมียาเซียนอมตะอย่างงั้นรึ?"
"เป็นไปไม่ได้ที่จะมียาเซียนอมตะ,หากแต่มันมีอยู่จริง,แล้วยังต้องบำเพ็ญเพียรอีกเหรอ!"
ทุกที่อยู่รอบๆต่างก็ส่ายหน้าไปมา,จ้องมองไปยังชายคนดังกล่าวด้วยสายตาที่โง่งม.
"ไม่,เม็ดยาเซียนอมตะมีจริง,นอกจากนี้อีกไม่นานก็จะมาถึงเมืองหลีโห่วเซิ่งแล้ว."ชายคนดังกล่าวยังคงเอ่ยย้ำอีกครั้ง.
แม้ว่าคนไม่น้อยที่ไม่เชื่อว่านี่อาจจะเป็นเรื่องหลอกลวง,ทว่าก็ยังอดใจไม่ได้ที่จะต้องสอบถามหาข้อมูลอยู่เหมือนกัน.
"เจ้าบอกว่ากำลังจะมาเมืองหลีโห่วเซิ่งอย่างงั้นรึ?"
"ถูกแล้ว,ไม่รู้ว่าพวกเจ้ารู้จักคนที่มีนามว่า
จงซาน หรือไม่?"ชายคนดังกล่าวเอ่ย.
"จงซานรึ? แผนการสวรรค์ล่ม?
กงตงฟางราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว?"หนึ่งในกลุ่มนั้นที่เอ่ยออกมาในทันที.
เมื่อได้ยินคำพูดของชายดังกล่าว,คนมากมายต่างก็นึกถึงคนผู้นี้ขึ้นมาได้ทันที,แผนการสวรรค์ล่ม,สี่ปีสามารถล้มราชวงศ์ราชันย์ที่ทรงพลังลงได้,ผู้บำเพ็ญชื่อเสียง,จะมีใครที่ไม่รู้จักเขาอย่างงั้นรึ?
"ข้าได้ยินมาว่าจงซานนั้นได้เป็นทูตเดินทางมายังราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีเวลานี้,อีกไม่นานก็จะมาถึงเมืองหลีโห่วเซิ่งแล้ว."ชายคนหนึ่งที่กล่าวออกมา.
"เจ้ากำลังจะบอกว่ายาเซียนอมตะกับเขามีอะไรเกี่ยวข้องกันอย่างงั้นรึ?"
"ยาเซียนอมตะนั้น,อยู่ในมือเขา!"ชายคนดังกล่าวเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ.
ทุกๆคนต่างก็จ้องมองหน้ากันและกัน,แม้ว่าจะไม่อยากเชื่อว่ายาเซียนอมตะนั้นมีอยู่จริง,ทว่าเมื่อเอ่ยถึงชื่อดังกล่าว,ก็ทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความสนใจ.
ยาเซียนอมตะ,ในโลกนี้มียาเซียนอมตะจริงๆรึ?
"บนทวีปศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้,มีของวิเศษอยู่มากมาย,เจ้ารู้จักพวกมันหมดอย่างงั้นรึ?ผลวสันต์พันปี,ยาแห่งความโชคดี,ดอกทานตะวันเซียนทะเลลึก,ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใหนก็ยากที่คนธรรมดาจะมีได้,ผลที่ได้มากมายหลากหลาย,เจ้ารู้ผลของยาเซียนอมตะหรือไม่?
นี่คือของวิเศษของสวรรค์,ที่ยากจะสามารถหาเจอได้
หากแต่ข้าได้ข่าวลือว่าจงซานนั้นได้ยาเซียนอมตะนั้นมาจากราชวงศ์จักรพรรดิต้าจิน! และได้ยินมาว่ามันช่วยเพิ่มอายุไขได้ด้วย,หากกินยาเซียนอมตะนั่นเข้าไป."ชายคนหนึ่งที่อยู่ที่มุมได้กล่าวออกมาด้วยความรู้สึกมั่นใจ.
"โม้รึเปล่า,ของที่ดีขนาดนั้น,ไม่ใช่ว่าจงซานกินมันไปแล้วรึ?
ในเมื่อมันอยู่ในมือของเขา?"
"ใช่ๆ,ยาเซียนอมตะนั่น,หากว่ามี,ใครจะกล้าเก็บมันเอาไว้,ถ้าเป็นเจ้าคิดว่าจะเก็บมันไว้อย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าต้องกินมันไปแล้วอย่างแน่นอน."
ทุกคนต่างก็พูดคุยไปต่างๆนาๆเกี่ยวกับข่าวลือดังกล่าว.
"ไม่,เขาไม่ได้กินมันไปเพราะว่ามีเหตุผลบางอย่าง,ตามข่าวลือ,เขาต้องการใช้ยาเซียนอมตะนั้นแลกเปลี่ยนกับสิ่งของบางอย่างกับเซิ่งซ่าง."ชายที่นั่งอยู่ที่มุมกล่าว.
"แลกสิ่งใด?
ใช้แลกสิ่งใดอย่างงั้นรึ?"ชายคนหนึ่งที่สอบถามออกไป.
"ไม่ชัดเจนนัก,ข้าเพียงรับรุ้ว่ามีสิ่งของบางอย่างที่เขาต้องการ,ที่มีมากกว่าความเป็นอมตะ,ดังนั้นเขาจึงได้นำมันมายังเมืองหลีโห่เซิ่งเพื่อแลกเปลี่ยนกับเซิ่งซ่าง."ชายที่อยู่ที่มุมกล่าว.
"ข้าเองก็ได้ยินมาเช่นกัน!"ชายในชุดสีขาวที่อยู่อีกมุมหนึ่งกล่าวออกมาในทันทีเช่นกัน.
"หืม?"ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังชายในชุดสีขาวในทันที.
"ข้าไม่ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเม็ดยาเซียนอมตะ,ได้ยินเพียงแค่ว่าที่เมืองซีอู๋ราชวงศ์จักรพรรดิต้าจินนั้น,มีผู้ฝึกตนจากแดนเทพอมตะ,เดินทางมาเพื่อกำจัดกองกำลังปิศาจร้าย."ชายในชุดสีขาวเอ่ย.
"ผู้ฝึกตนของแดนเทพอมตะอย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้ว?"
"เล็กรึ?
เจ้ารู้เกี่ยวกับเสี่ยวเหยาโห่วหรือไม่?"ชายในชุดสีขาวที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางดูแคลน.
"เสี่ยวเหยาโห่ว,จะมีใครไม่รู้จักเสี่ยวเหยาโห่วกัน?"
"ในเวลานั้น,เสี่ยวเหยาโห่วก็อยู่ด้วย,เขาที่มีระดับหลอมกายธาตุ,ได้นำ
29
ผู้ฝึกตนระดับจักรพรรดิแท้,ท้ายที่สุดก็ต้องวิ่งหนีออกมาด้วยท่าตื่นตระหนก,ในเมืองซีอู๋นั้นมีผู้ฝึกตนไปรวมตัวกันมากมาย,ในเวลานั้น,มีคนมากมายถูกสังหาร,โลหิตไหลเป็นสายธาร,แม้แต่จักรพรรดิต้าจินยังโดยสังหาร,เหล่าผู้คนมากมายตายไปในเหตุการณ์นั้น,กองกำลังของต้าจินตอนนี้ไม่มีเหลือ,เป็นอะไรที่น่าขมขื่นมากนัก."ชายในชุดสีขาวกล่าว.
กับคำพูดของชายในชุดสีขาว,ทุกคนที่ตื่นตระหนกไปตามๆกัน
29 ผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้? หนีออกมาด้วยท่าทางตื่นตระหนก?
คนของแดนเทพอมตะถูกส่งออกไปอย่างงั้นรึ?
กับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ต้องสั่นสะเทือนสวรรค์และปฐพีเป็นแน่,ยาเซียนอมตะอย่างงั้นรึ?
ภายในใจของทุกคนที่กำลังเต้นโครมคราม.
ยาเซียนอมตะ,ไม่ใช่ว่ามียาเซียนอมตะจริงๆรึ?
"เช่นนั้นมันอยู่ในมือของจงซานอย่างงั้นรึ?"
"ใช่ๆ,คนของแดนเทพอมตะนั้น,พวกเขากลับออกมาด้วยผิดหวังอย่างงั้นรึ?"
"เรื่องนี้ข้าเองก็รู้ไม่ชัดนัก,ข้ารู้เพียงว่าคนที่เหลืออยู่ท้ายที่สุดเป็นกองทัพจง,ข้าเองก็ไม่รู้ชัดนัก,เป็นไปได้ว่าก่อนหน้านี้พวกเขาสามารถจะแย่งชิงมาได้จากเหล่าผู้ฝึกตนมากมายเหล่านั้นก็ได้...."ชายในชุดสีขาวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตะหนก.
"ยาเซียนอมตะ?"หลายๆคนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น.
ทุกคนในโรงเตี้ยมที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน,ยาเซียนอมตะ,มียาเซียนอมตะจริงๆรึ?
เกือบทุกคนนั้นไม่เชื่อนักทว่าหลายๆคนก็เริ่มสงสัยในตัวยาเซียนอมตะอยู่ด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้?
มันเป็นเหมือนกับมะเร็งร้ายที่ค่อยๆสะสม,กระจายออกไปเรื่อย,หลายๆคนที่เริ่มเชื่อเรื่องนี้มากขึ้นเรื่อยๆ.
สามวัน,ผ่านมาแค่เพียงสามวันเท่านั้น,ทั่วทั้งเมืองหลีโห่วเซิ่งตอนนี้เต็มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้.
ทันใดนั้น,คนปล่อยข่าวยาเซียนอมตะ
ก็หายไปอย่างไร้ร่องหาย,หากแต่ดูเหมือนว่าทุกคนเวลานี้รู้เรื่องยาเซียนอมตะกันหมดแล้ว,แม้ว่าแทบทุกคนจะไม่เชื่อ,ทว่าภายในใจก็แอบสงสัย,และคาดหวังด้วยซ้ำว่ายาเซียนอมตะจะมีจริง.
อมตะ,ความเป็นอมตะ!
เมืองหลีโห่วเซิ่งคือสถานที่แรก,ข่าวจากเมืองดังกล่าวได้กระจายออกไปทุกทิศทาง,ราวกับว่ามันถูกวางแผนเอาไว้แล้ว,เรื่องยาเซียนอมตะที่กระจายออกไปเมืองรอบๆเมืองอื่นๆจนกลายเป็นว่าทุกๆเมืองรับรู้ข่าวดังกล่าว.
ยาเซียนอมตะ,นี่คือยาวิเศษที่เพิ่งปรากฏออกมาครั้งแรก!
ตอนนี้ระหว่างที่จงซานจะเดินทางไปยังเมืองหลีโห่วเซิ่ง,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่คอยหาโอกาสสร้างความวุ่นวาย,บางคนถึงกับส่งคนเข้าไปอยู่ในเมืองหลีโห่วเซิ่งแล้ว.
เขตแดนราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,จงซานที่นำกองทัพมุ่งตรงไปยังพื้นที่แห่งหนึ่งที่ลึกเข้าไปในราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี.
"จอมพล,หลายวันนี้การเดินทางของพวกเราไม่ค่อยสะดวกนัก,หากไปถึงเมืองในอาณาเขตของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลีแล้ว,พวกเราสามารถร้องขอให้เมืองหน้าด่านคุ้มกันเราเข้าไปต่อได้."สุ่ยอู๋เหินกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ดี,คุ้มกันพวกเรา!"จงซานจ้องมองไปยังสุ่ยอู๋เหินด้วยความประหลาดใจ.
ดูเหมือนว่าความสามารถของสุ่ยอู๋เหินจะพัฒนาขึ้นเป็นอย่างมาก.
ขณะที่ทุกคนพูดคุยกันนั้น,ทันใดนั้นที่ไกลออกไป,ที่ด้านหน้าปรากฏริ้วแสงที่พุ่งตรงมา,เป็นคนราวๆ
สามร้อยคนที่บินตรงมาไม่ไกล.
จงซานทียกมือขึ้น,ให้กองทัพทั้งหมดหยุด.
คนกว่าสามร้อยคนที่ตื่นตกใจเล็กน้อย,จากนั้นก็บินตรงมายังด้านหน้าของจงซาน.
กลุ่มคนดังกล่าว,สวมชุดเจ้าหน้าที่ของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,คนหนึ่งด้านหน้า,สวมชุดที่สง่าประณีตอลังการ,ดูสูงศักดิ์ไม่เหมือนกับเจ้าหน้าที่ทั่วไปของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ทรงผมที่มีการตกแต่งเรียบร้อย,สวมชุดทองม่วง,เต็มไปด้วยสง่าราศี.
คนกลุ่มดังกล่าวจ้องมองไปยังกองทัพของจงซาน,ดวงตาที่หรี่เล็กลงกวาดตามองและกล่าวออกไปว่า"ผู้มาเป็นใคร?"
"พวกเราคือทูตของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว."สุ่ยอู๋เหินที่กล่าวออกมาในทันที.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว? ยืนยันได้หรือไม่?"เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางสงสัย.
สุ่ยอู๋เหินที่นำตราภารกิจของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวออกมาในทันที.
จงซานที่ยื่นมืออกไปขวางสุ่ยอู๋เหินไว้,พร้อมบอกให้รอก่อน.
"พวกเจ้าเป็นใคร?"จงซานกล่าว.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางอัศจรรย์ใจ,นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนรั้งรอเจ้าหน้าที่ตรวจสอบเอาไว้.
"ข้าเส้าเฟยโห่วราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี."ชายที่ยืนอยุ่ด้านหน้าเจ้าหน้าที่เอ่ยออกมาในทันที.
"โห่วเยว่!"ทุกคนที่ตื่นตกใจ,อุทานออกมาพร้อมกันเบาๆ.
เส้าเฟยโหวไม่ได้สนใจคนรอบๆ,ทว่าจ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานที่จ้องมองไปยังเจ้าหน้าที่ด้วยท่าทางประหลาดใจ,คิดใคร่ครวญว่าคนเหล่านี้จะให้ตัวเองประทับตราง่ายๆอย่างงั้นรึ?
สุ่ยอู๋เหินที่ทำการตรวจสอบในทันที,ก่อนที่จะพยักหน้าให้จงซาน.
จงซานที่พยักหน้ารับก่อนที่สุยอู๋เหินจะนำตราคณะทูตส่งให้กับเส้าเฟยโหวในทันที.
เส้าเฟิยโห่วที่ทำการตรวจสอบอย่างระมัดระวัง.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,กงตงฟาง,จงซานอย่างงั้นรึ?"เส้าเฟยที่อุทานออกมาเบาๆ.
"เป็นข้าเอง"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เสียมารยาทแล้ว,ก่อนหน้านี้เคยได้ยินมาว่าราชวงศ์สวรรค์มีแม่ทัพที่ทรงพลัง,ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะมาเจอด้วยตัวเอง,รู้สึกยินดีจริงๆ,ฝ่าบาทได้ส่งข้ามาต้อนรับโดยเฉพาะ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาพบกันที่นี่,เช่นนี้ต่อไป,พวกคณะทูตทุกท่านพวกเราจะเป็นคนคุ้มกันพวกท่านเอง."โห่วเส้าเฟยกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ขอบคุณต้องรบกวนแล้ว!"จงซานพยักหน้า,ทว่าภายในใจรุ้สึกประหลาดใจไม่น้อย.
เส้นทางพวกเขาเป็นคนเลือกเอง,ไม่คิดเลยว่าจะมีความสามารถที่จะหาเส้นทางที่พวกเขาใช้ได้ถูกต้อง.
"ทว่าก่อนที่พวกเราจะเชิญกงตงฟาง,ข้าจำเป็นต้องจับกุมกลุ่มกบฏก่อน.
"เส้าเฟ่ยโห่วกล่าว.
"กลุ่มกบฏอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"อืม,ขอให้กองทัพของตงฟางโห่วช่วยหลบซ่อนตัวสักครึ่งชั่วยามพวกเขาตอนนี้ยังอยู่ห่างออกไปร้อยลี้."เส้าเฟยโห่วที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ตกลง!"จงซานพยักหน้า,จากนั้นจึงได้ออกคำสั่งให้สุ่ยอู๋เหินนำทัพหลบซ่อนอยู่รอบๆในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น