Immortality Chapter 411 Road to Hades

Immortality Chapter 411 Road to Hades

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 411 เส้นทางยมโลก

Chapter 411 Road to Hades

黄泉路

  เส้นทางยมโลก,

อรหันต์โถวโฝวที่แค่นเสียงเย็นชา,ไป่เย่ที่ชำเลืองมองอย่างเย็นชา,จากนั้นก็จ้องมองไปยังอรหันต์จินฉานต่อ.

"กลับไปบอกหยิง,หากต้องการแผ่นดินแม่,ย่อมเป็นไปไม่ได้."จินฉานที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา,พร้อมกับแรงกดดันที่ทรงพลังยิ่งใหญ่กดทับไปยังร่างของไป่เย่.

ไป่เย่เผยยิ้มอย่างเย็นชา,ส่ายหน้าไปมา,"ข้าแค่นำเครื่องหมายของฝ่าบาทมามอบให้เจ้า,จะตัดสินใจอย่างไรก็แล้วแต่เจ้า."

ไป๋เย่ที่กล่าวต่อจินฉานที่ปลดปล่อยพลังวิญญาณคุกคามเขา,ส่งเครื่องหมาย,ทูตรึ? หากว่าเขาเป็นคนส่งเครื่องหมายทั่วไป,จินฉานย่อมไม่สนใจ,จะต้องสังหารเขาแน่,หากแต่เวลานี้เขาดูจะลังเล,เมื่อเขาเป็นทูตของต้าฉิน.

ไป่เย่ที่จ้องมองไปยังทุกคน,แต่ไม่ได้หยุดเอาไว้ที่ใคร"นอกจากมาหาเจ้าแล้ว,ฝ่าบาทยังได้ฝากคำพูดสองสามคำมาให้กับคนอีกคน."

ทุกๆคนที่จ้องมองไปยังไป๋เย่,ใคร?

"กุยกู,เซิ่งซ่างต้าฉินกลับคืนแล้ว,เจ้าไม่คิดที่จะกลับมารึ?"ไป๋เย่ที่ชำเลืองมองไปรอบๆ,หากแต่ไม่ได้เจาะจงว่าเป็นใคร.

สามอรหันต์ที่ดวงตาลุกวาว.

กุยกู? ใครคือกุยกู?

มีเพียงจงซานที่รับรู้ว่า,การบำเพ็ญฮวงจุ้ยนั้น,สวรรค์,ปฐพี,มนุษย์,เทพ,ภูติ,ห้าสายโลหิต,ผู้สืบทอดสายโลหิตภูติกุยกู.

"ข้าได้กล่าวทุกคำพูดแล้ว,ขอลา!"ไป๋เย่ที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้าย,ก่อนที่จะหันหน้ากลับเตรียมจากไป.

สามอรหันต์ที่จ้องมองอย่างเย็นชา,ไม่มีใครเข้าไปห้าม,สามอรหันต์ไม่มีใครห้าม,คนอื่นๆเองแน่นอนว่าย่อมไม่กล้าแน่.

ไป่เย่ทิ่ยิ้มอย่างชั่วร้ายเสร็จก่อนที่จะหันหลังเตรียมจากไป.

"กงอู๋อานโปรดรอสักครู่!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.

กับคำพูดของจงซานที่กล่าวออกมานั้น,ทำให้ทุกคนหันไปจ้องมองตามๆกัน,สายตาที่แปลกประหลาดต่างก็จ้องมองไปยังจงซาน,อรหันต์ทั้งสามเองยังจ้องมองอย่างเย็นชาไปด้วย,ไป๋เย่ที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย.

"มีปัญหาอะไร?"ไป่เย่กล่าวด้วยความสงสัย.

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,รองเสนาธิการกระทรวงพิธีการ,กงตงฟาง,จงซานคารวะกงอู๋อาน!"จงซานที่เปิดเผยตัวตนพลางก้าวออกมาด้านหน้า.

กงตงฟาง? มีคนส่วนน้อยที่จะรู้รายละเอียดของจงซาน,คนส่วนมากไม่รู้,กงตงฟาง? กงรึ? ด้วยพลังฝึกตนเช่นนี้กลับได้เป็นกงของราชวงศ์สวรรค์แล้วรึ? ทว่า,ทำไมคนที่บำเพ็ญชื่อเสียงถึงได้เดินทางมายังแดนเทพพิสุทธิ์กัน?

"จงซาน?เจ้านะรึจงซาน? แผนการสวรรค์ล่ม,สามปีทำลายราชวงศ์ราชันย์สองแห่ง,ผู้นำกองกำลังออกไปทำลายราชวงศ์ราชันย์ของราชวงศ์วาสนาจงซาน?"อู๋อานที่ขมวดคิ้วไปมา.

จงซานที่เอ่ยชื่อออกไป,สำหรับคนที่บำเพ็ญกรรมนั้นส่วนมากย่อมไม่รู้จัก,สำหรับคำที่บำเพ็ญชื่อเสียง,แน่นอนว่าย่อมต้องได้ยินเรื่องตัวตนที่ต่อต้านสวรรค์มาบ้าง,ถึงแม้จะเป็นกงอู๋อานเองก็ยังได้ยิน.

สามปีทำลายราชวงศ์ราชันย์? ทำลายราชวงศ์วาสนาสองแห่งรึ? ทุกคนที่บำเพ็ญกรรมเวลานี้,ต่างก็จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางประหลาดใจ,เป็นไปได้รึ? ระดับก่อตั้งวิญญาณ? พลังฝึกตนเพียงเท่านี้สามารถทำลายราชวงศ์ราชันย์สองแห่งได้อย่างงั้นรึ?

ไม่น่าเชื่อ,เหลือเชื่อเกินไปแล้ว?

อย่างไรก็ตาม,แม้ว่าพวกเขาจะไม่อยากเชื่อ,หลายๆคนย่อมสามารถคาดเดาได้ว่าเขาจะต้องมีเชาว์ปัญญาที่ชาญฉลาดอย่างแน่นอน,ไม่สงสัยเลยก่อนหน้านี้อรหันต์จินฉานได้ล่อลวงตัวเขาด้วยผลมรรคาปู่ซา.

"ข้าเคยเห็นเซิ่งซ่างต้าฉินมาก่อน,เป็นคนที่น่าเกรงขามยิ่งนัก,หลายเดือนก่อนสามารถจัดการกับอสุรกายปิศาจ,อย่างง่ายดาย,จับตัวจื่อจุ้นมังกรสวรรค์มาลากรถลาก,ทรงพลังจนน่าตื่นตลึง,จงซานรู้สึกเทิดทูนนัก."จงซานกล่าวออกมาทันที.

"ไม่รู้ว่ากงตงฟางเอ่ยเรียกข้ามีจุดประสงอะไร?"ไป่เย่สอบถาม.

"จงซานที่มาทำภารกิจให้ฝ่าบาท,ได้มอบหมายวิธีหาทางที่จะได้พบกับเซิ่งซ่างต้าฉิน,ข้ามีเรื่องที่สำคัญที่ต้องการปรึกษากับกงอู๋อาน,ช่างบังเอิญยิ่งนักที่ได้มาพบที่นี่,พวกเราไปหาสถานที่เพื่อพูดคุยกันถึงรายละเอียดได้หรือไม่?"จงซานที่กล่าวออกไป.

ไป๋เย่ที่จ้องมองไปรอบๆ,ก่อนที่จะพยักหน้า.

"อรหันต์จินฉาน,ขอบคุณสำหรับคำเชิญ,ข้าและบุตรชายมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปจัดการ,คงไม่ขอรบกวนท่านมากไปกว่านี้แล้ว."จงซานที่กล่าวต่ออรหันต์จินฉาน.

จินฉานที่ขมวดคิ้วไปมา,จงซานคิดจะใช้โอกาสนี้จากไปอย่างงั้นรึ?

"อามิตตาพุทธ!"จินฉานพยักหน้า.

จงซานที่นำจงเทียนบินตามไป๋เย่,เดินทางออกจากแดนเทพพิสุทธิ์ด้วยกัน,ส่วนเซียนเซิงซือนั้น,เวลานี้คงออกไปด้านนอกนานแล้ว.

ที่ด้านนอกแดนเทพพิสุทธิ์นั้น,มีคนกลุ่มหนึ่งที่รอคอยมานานแล้ว,จงเทียนที่โบกมือเรียก,คนทั้งห้าซึ่งเป็นคนของวิหารต้าหมิงก็พยักหน้าและตามมาในทันที.

พวกเขาที่บินไกลออกมา,ก่อนที่จะไปหยุดที่หุบเขาแห่งหนึ่ง.

จงเทียนที่โบกสะบัด,นักบวชของวิหารต้าหมิงที่ยืนอยู่ห่างออกไปรอคอยอย่างเงียบๆ.

"กล่าว!"ไป๋เย่ที่จ้องมองไปยังจงซาน.

จงซานกล่าว,"เกี่ยวกับแผ่นดินแม่."

"หืม?"อู๋อานที่หรี่ตาจ้องมอง.

"เรื่องนี้,ฝ่าบาทของข้านั้นคาดหวังที่จะได้พบปะพูดคุยกับเซิ่งซ่างต้าฉิน,กงอู๋อาน,หากไม่เชื่อโปรดนำจดหมายนี้ไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวเพื่อพิสุทธิ์ก่อนก็ได้,ก่อนที่จะไปรายงานต่อเซิ่งซ่างหยิง."จงซานกล่าว.

"ทำไมข้าต้องเชื่อเจ้าด้วย?"ไป๋เย่ขมวดคิ้วไปมา.

"การปลอมแปลงราชโองการย่อมมีโทษหนัก,จงซานจะกล้าเอ่ยอ้างราชโองการของเซิ่งซ่างฝ่าบาทอย่างงั้นรึ? ข้ารู้ว่าท่านมีความสามารถเพียงพอที่จะพิสูจน์เรื่องนี้ก่อนที่จะรายงานเซิ่งซ่างหยิง,โปรดนำสารนี้,เดินทางไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ด้วยสถานะของท่าน,ราชวงส์ต้าโหลวย่อมไม่กล้าล่วงเกินอย่างแน่นอน,มอบมันให้กับฝ่าบาท,แน่นอนฝ่าบาทย่อมสามารถบอกเรื่องทุกอย่างต่อท่านได้ว่ามันเป็นความจริง,ในเวลานั้นท่านก็จะสามารถรายงานเรื่องทั้งหมดต่อเซิ่งซ่างหยิงได้,ทั้งท่านและข้าต่างก็รับรู้ว่านี่มันเป็นการจัดการของเซิ่งซ่าง,การจัดการนี้ทุกคนต่างก็ต้องได้รับผลประโยชน์ที่ดีที่สุดแน่."จงซานกล่าวต่อไป่เย่.

"ดี! ข้าจะเชื่อคำพูดของเจ้า!"ไป๋เย่กล่าว.

จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,จากนั้นก็นำแผ่นริ้วหยกสองแผ่นออกมา,ซึ่งมีการบันทึกข้อมูลบางอย่างภายในนั้น,และเอกสารบางอย่างพร้อมกับส่งมอบให้กับไป๋เย่"สิ่งนี้มอบให้กับขุนนาง,พวกเขาจะสามารถพิสูจน์สถานะของท่านได้,และสิ่งนี้มอบให้กับเซิ่งซ่างต้าโหลว,มันเป็นความดีความชอบของข้าอย่างหนึ่ง."

ไป๋เย่ที่จ้องมองไปยังจงซาน,ก่อนที่จะพยักหน้าและรับแผ่นริ้วหยกทั้งสองมา,จากนั้นก็บินขึ้นและลอยจากไปในทันที.

หลังจากที่ไป๋เย่จากไปแล้ว,จงซานที่ทำการสร้างค่ายกลปิดเสียงขึ้นมา.

"ฟู่ฉิน,ท่านรู้เกี่ยวกับ แผ่นดินแม่ด้วยรึ?"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"ไม่รู้!"จงซานที่กล่าวออกมาตามจริง.

"หืม? ฟู่ฉินงันราชโองการก่อนหน้านี้เป็นของปลอมอย่างงั้นรึ?"

"ไม่,เจ้าคิดว่าข้าส่งราชโองการให้กับเขาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"ฟู่ฉิน."จงเทียนที่ราวกับคิดอะไรบางอย่าง.

"แล้วฟู่ฉินได้ส่งมอบอะไรไปให้กับกู่เฉิงตงก่อนหน้านี้รึ?"จงเทียนกล่าวสอบถาม.

ใบหน้าของจงซานที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ,"มันคือภาพฉากเหตุการณ์ของการชุมนุมนิพพานมรรค,กลล้อ 24 สวรรค์,ลูกประคำอรหันต์เจ็ดสี,เห้เห้,สมบัติพุทธองค์ทั้งสอง,ที่ส่งมันมาจากสวรรค์นั่นเอง!"

"ฟู่ฉิน,อักษรรูนอีกอันที่ข้าได้ที่จริงแล้ว........"จงเทียนที่ทำการอธิบาย.

จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,"เจ้าเข้าใจมันก็ดีแล้ว,หลังจากนี้เกี่ยวกับอักษรรูน,ห้ามกล่าวต่อใครอีก,ถึงแม้ว่าจะเป็นคนของวิหารต้าหมิงก็ตาม,ห้ามเปิดเผยเด็ดขาด."

"ครับ,ฟูฉิน."จงเทียนที่กล่าวรับคำ.

"กงล้อ 24 สวรรค์,ที่สูญเสียไปเจ้าคงไม่รู้สึกเสียดายหรอกนะ?"จงซานกล่าวสอบถามด้วยรอยยิ้ม.

"ไม่เลย,ฟู่ฉิน,มอบให้กับอรหันต์กุยหยวนวันนี้,วันข้างหน้า,ข้าย่อมสามารถนำมันกลับมาได้อย่างแน่นอน."จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยแววตาที่เป็นปฏิปักษ์.

"ดี,นี่ถึงจะเป็นบุตรของจงซาน."จงซานพยักหน้าพึงพอใจ.

"ฟู่ฉิน,ทำไมพวกเราไม่เดินทางไปพร้อมกับไป๋เย่เลยล่ะ?"จงเทียนที่สอบถามออกไปในทันที.

"ไป๋เย่ไม่ใช่คนโง่,เป็นไปไม่ได้ที่จะพาพวกเราไปด้วย,กับเรื่องยุ่งยากเช่นนี้เขาต้องไม่ต้องการเข้ามายุ่งเกี่ยว,นอกจากนี้แน่นอนว่าเขาต้องการไปพบกับกู่เฉิงตงอีก,ส่วนเรื่องของพวกเรา,พวกเราควรที่จะจัดการเอง."จงซนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"แต่ว่า........."จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.

"พวกเราจำเป็นต้องถ่วงเวลาสักเล็กน้อย,เพื่อให้เซียนเซิงซือสามารถเตรียมการเอาไว้ได้ทัน."จงซานกล่าว.

"ฟู่ฉิน,เซียนเซิงซือช่างลึกลับยิ่งนัก?"จงเทียนกล่าว.

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง,แม่ทัพลำดับสี่,มีรึที่จะธรรมดา?ไปเถอะ,เดี่ยวจะทำให้พวกเขาสงสัยเอาไว้."จงซานกล่าว.

"อืม!"จงเทียนพยักหน้า.

จากนั้น,สองพ่อลูกที่เปิดค่ายกล,นักบวชห้าคนของวิหารที่เข้ามาหาในทันที.

"พุทธะจงเทียน,ไม่ใช่ว่าพวกเราจะต้องกลับไปวิหารต้าหมิงก่อนรึ?"นักบวชคนหนึ่งที่กล่าวออกมา.

"ไม่,ข้ามีเรื่องสำคัญที่ต้องไปทำกับฟู่ฉิน,ใช้เวลาเพียงไม่นาน,ไว้จัดการเรื่องสำคัญนี้เสร็จ,พวกเราค่อยกลับไปพร้อมกัน."จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.

"มีเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?"นักบวชผู้หนึ่งที่กล่าวออกมา.

"เรื่องความลับระหว่างวิหารต้าหมิงกับแดนเทพพิสุทธิ์,ห้ามใครพูดออกไปจนกว่าจะถึงเวลา,พวกเจ้าสามารถไปดูด้วยตัวเอง!"จงเทียนกล่าว.

"อืม!"คนทั้งห้าที่พยักหน้าในทันที.

จากนั้น,พวกเขาทั้งเจ็ดก็บินอกไปตรงไปยังทิศตะวันตก.

"ฟู่ฉิน,สิ่งนี้เป็นสิ่งที่พุทธะองค์ทรงกล่าวเอาไว้,เป็นความลับที่มอบแก่ข้า,อยู่ไม่ไกลแล้ว,พวกเราก็จะได้มันมา.."

"ฟู่ฉิน,ท่านบอกว่าสามารถนำสิ่งนี้ไปแลกโชควาสนากับแดนเทพพิสุทธิ์ได้จริงๆรึ?"

"ฟู่ฉิน,หากมีสิ่งนี้พวกเขาจะมอบผลปู่ซ่าให้กับพวกเราอย่างงั้นรึ?"

จงเทียนที่เรียนรู้มาจากจงซานมากมาย,เขาที่พูดจาโอ้อวดไปมาขณะเดินทาง,พูดคุยประสานเสียงกันระหว่างคนสองคน,เหล่านักบวชทั้งห้าคนที่ตามมาด้วยรู้สึกหวั่นเกรงประหลาดใจ,งงงวย,เป็นเรื่องจริงหรือเรื่องปลอมกัน?

ที่ไกลออกไปนั้น,มีใครบางคนที่ลอบตามา,เป็นชีชราผู้หนึ่ง,ปู่ซาเพียวเซี่ยงนั่นเอง.

ปู่ซาเพียวเซี่ยง,ที่ไล่ตามพวกเขามา,ซึ่งเป็นคำสั่งของอรหันต์โถวโฝวน่นเอง.

"หาสถานที่ไม่มีคน,พร้อมกับจับตัวสองพ่อลูกจงซานมา!"

ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่ไล่ตามสองพ่อลูกจงซานมา,ทว่าหลังจากที่ไป๋เย่จากไปแล้ว,คนทั้งสองกับพูดคุยเรื่องที่ทำให้นางตื่นตระหนก,สมบัติที่พุทธะองค์ทิ้งเอาไว้อย่างงันรึ?

ปู่ซาเพียวเซี่ยงเปลี่ยนแผนในทันที! นางที่ลอบตามพวกเขามาห่างๆ,ปู่ซ่าซึ่งมีระดับราชันย์แท้,การจะจับตัวคนเหล่านี้เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก.

สองพ่อลูกจงซานที่เดินทางมายังทิศตะวันตก,ก่อนที่จะบินตรงไปยังด้านเหนือ,พวกเขาเดินทางอยู่ราวๆ 20 วัน,ส่วนใหญ่แล้วเป็นการถ่วงเวลา,จงซานรับรู้และจดจำเกี่ยวกับข้อตกลงก่อนหน้านี้กับเซี่ยนเซิงเอาไว้ได้.

 20 วัน,ปู่ซาเพียวเซี่ยงที่รอคอยอย่างอดทน,ไม่ต้องเอ่ยเลยสำหรับปู่ซาเพียวเซี่ยง,จงเทียนที่เป็นนักบวชไร้ชื่อ,โอกาสที่จะได้เป็นเซียนนั้นเป็นเพียงแค่ความหวังที่ริบหรี่เท่านั้น,นางพร้อมที่จะแย่งทุกอย่างนั้นมา.

ท้ายที่สุดพวกเขาก็เดินทางมาถึงเป้าหมาย,ทว่าทุกคนในเวลานี้ได้ออกมาจากค่ายกลอรหันต์แสนภูผาเรียบร้อยแล้ว.

ที่ไกลออกไปนั้น,เป็นหุบเขาลึก,ที่ไม่สามารถมองเห็นก้นได้.

สองพ่อลูกจงซานที่จ้องมองหน้ากันและกัน,จากนั้นก็นำนักบวชทั้งห้าบินเข้าไปอย่างรวดเร็ว.

พวกเขาที่บินเข้าไป,หายไปในทันที.

ที่ไกลออกไปนั้นปู่ซาเพียวเซี่ยงขมวดคิ้วไปมา,เพราะว่าคาดไม่ถึงเลยว่าสัมผัสเทวะของนางนั้นจะไม่สามารถตรวจสอบได้.

แววตาของนางที่เต็มไปด้วยความสงสัย,ร่างของนางที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,ก่อนที่จะพุ่งลงไปยังหุบเขาแห่งความมืด,นางไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย,บินตรงเข้ามาสุดกำลัง.

พริบตาเดียวที่นางบินเข้าไป,ทั่วทั้งหุบเขาลึกนั้นก็ส่องประกายแสงสีเหลืองสว่างจ้าออกมาในทันที.

"สารเลว!"ลึกลงไปในหุบเขานั้นได้ยินเสียงของปู่ซาเพียวเซี่ยงตะโกนออกมาแผ่วๆเป็นเสียงที่เจ็บแค้นเต็มไปด้วยความโกรธแค้นอัปยศ เครียดแค้นอย่างรุนแรง.

"สารเลวรึ?"เสียงของจงซนที่อยู่ด้านบนหุบเขาที่เต็มไปด้วยท่าทางเย้ยหยัน.

ดูเหมือนว่าบนปากเหวนั้น,มีคนแปดคน,สองพ่อลูกจงซาน,นักบวชห้าคนของวิหารต้าหมิง,และเซียนเซิงซือจะยืนอยู่.

"คงจะสามารถกักขังนางเอาไว้ได้สิบวัน,ปู่ซาเพียวเซี่ยงจะต้องหาทางออกมาจากฝูงหมื่นปิศาจได้อย่างแน่นอน,หากว่าไม่ทำให้นางหลับไป,นางจะต้องหนีออกมาได้แน่."เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง

"สิ่งนี้คืออะไรกัน?"นักบวชทั้งห้าที่จ้องมองออกไปด้วยความหวาดหวั่นหวาดผวาไปตามๆกัน.

"เส้นทางสู่ยมโลก!"เซียนเซิงซือกล่าว.

ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย

Author(s)

Guan Qi
Watching Chess

สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.