วันจันทร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2562

Immortality Chapter 410 Great Qin Heavenly Dynasty

Immortality Chapter 410  Great Qin Heavenly Dynasty

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 410  ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน.

Chapter 410  Great Qin Heavenly Dynasty
大秦天朝
  ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน.

"คลืนนนนน!"

เมฆสายฟ้ารอบๆเวลานี้กำลังดังสนั่นเลือนลั่นปฐพี,พลังของโลกใบนี้กำลังผลักดันพุทธะองค์ออกไปมากขึ้นและก็มากขึ้น,พลังประกายแสงสีทองกำลังถูกอำนาจของสวรรค์ผลักไสออกไป.

"อามิตตาพุทธ!"



เสียงที่เคร่งขรึมจริงจังที่ดังผ่านรอยแสงสีขาวส่งผ่านออกมาอีกครั้ง,เป็นเสียงของพุทธะองค์,ทุกๆคนที่แสดงความเคารพพร้อมๆกัน.

ที่ละนิดทีละนิด,ท้องที่แบ่งแยกออกนั้น,ค่อยๆลดขนาดลงเรื่อยๆ.

"น้อมส่งพุทธะองค์."

อรหันต์ทั้งสามที่ก้มกราบ,แสดงความเคารพด้วยความนอบน้อม.

"น้อมส่งพุทธะองค์."

เสียงของทุกคนที่ดังขึ้นพร้อมกันหลังจากนั้น.

ช่องว่างที่เล็กลงเรื่อย,เหลือเพียงแค่ช่องว่างที่น้อยนิด.

"เอ๊ะ?"

เสียงของพุทธะองค์ที่แสดงท่าทางสงสัยออกมาในเวลานั้น,ทว่ามันได้สายเกินไปแล้ว,ช่องว่างได้ปิด,ท้องฟ้าปิดไปเรียบร้อยแล้ว.

ทว่าในเวลาเดียวกัน,จงซานที่ยืนอยู่ตรงมุม,ก็ยืนขึ้น,ร่างของเขามี่สั่นไหวไปมา,รอบๆร่างกายมีกระแสไฟฟ้าที่ไหลไปมาเล็กน้อย,ดวงตาที่ใสกระจ่าง,คาดไม่ถึงเลยว่าการชุมนุมนิพพานมรรค,จะทำให้ได้ประโยชน์ถึงเพียงนี้,จนทำให้เขาทะลวงระดับไปยังก่อตั้งวิญญาณระดับห้า!

คุ้มค่าจริงๆ,เพื่อเพิ่มพลังฝึกตน,จงซานที่ไม่สนใจเกี่ยวกับเหล่าผู้ฝึกตนคนอื่นในการเข้าร่วมพิธี,เขาที่มุ่งมั่นในการเพิ่มพลังฝึกตนเพียงอย่างเดียวจนทำให้เขาทะลวงผ่านระดับได้,ทว่าก็ต้องขอบคุณแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบจริงๆ.

จงซานที่ลืมตาขึ้น,กวาดตาจ้องมองสถานการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น.

ที่มุมปากของทุกคนที่เผยท่าทางเหยียดหยัน,ทว่าจงซานก็ไม่ได้ใสใจหรือกล่าวสิ่งใดออกมา.

แสงสีขาวไม่ได้ส่องลงมาอีกแล้ว,บนท้องฟ้า,พลังของ อรหันต์,ปูซาและเหล่าพุทธะ,เวลานี้หยุดหมุนวนโคจรแล้ว,ตอนนี้กลับคืนสู่สภาพดั้งเดิมแล้ว.

หมอกสีทองที่มากมายเวลานี้,ค่อยๆสลายหายไป,งานชุมนุมนิพพานจบแล้ว.

ใช้เวลาสองชั่วยาม,ในการเปิดช่องว่างสวรรค์อย่างงั้นรึ? จากนั้นก็รับพรแห่งแสงจากพุทธองค์? ไม่คิดเลยว่าพุทธะองค์จะประทานสมบัติวิเศษสามอย่างลงมา.

"อามิตตาพุทธ!"

อรหันต์จินฉานจ้องมองไปยังจงเทียน.

จินฉาน,โถวโฝว รวมทั้งกุยหยวนต่างก็จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,แม้แต่ปู่ซ่าก็จ้องมองไปยังจงเทียน,เหล่าพุทธะทั้งหมดก็จ้องมองไปยังจงเทียน.

จงเทียนนั้นเป็นพุทธะจากภายนอก,กับของวิเศษพุทธองค์,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะได้รับถึงสองอย่าง,นี่ควรจะเป็นสิ่งของ,ของแดนเทพพิสุทธิ์.

ทว่า,นี่เป็นการตัดสินใจของพุทธองค์,แย่งมารึ? แน่นอนว่าย่อมไม่มีใครกล้าเป็นแน่.

"เทียนเอ๋อ!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.

จงเทียนที่ลุกขึ้นในทันที,ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังจงเทียน,ต้องไม่ลืมว่า,งานชุมนุมนิพพานมรรค,เขากลับกลายเป็นว่าได้รับผลประโยชน์ก้อนใหญ่ที่สุด,ไม่รู้ว่านักบวชแกนทองผู้นี้เป็นใครมาจากใหนกัน.

"ฟู่ฉิน!"จงเทียนที่กล่าวตอบรับในทันที.

ทุกคนต่างก็จ้องมองบิดาและบุตร,นี่เป็นเรื่องที่กระทบกระเทือนจิตใจของพวกเขาเป็นอย่างมาก.

"ของวิเศษพุทธองค์เจ้าได้รับมาสองชิ้นอย่างงั้นรึ?"จงซานจ้องมองสอบถามไปยังบุตรชาย,สายตาที่ขยับไปมา,ส่งสัญญาณลับให้กับเขาซึ่งทั้งคู่สามารถรับรู้กันได้.

จงซานในอดีตนั้น,เป็นนักรบที่ยอมตัดข้อมือ,ยอมสละแผ่นดินเพื่อช่วยราชา,เขาได้ส่งรหัสลับดั่งกล่าวไปให้กับจงเทียน.

จงเทียนย่อมเข้าใจในความตั้งใจของจงซานอย่างแน่นอน.

"ไม่เลย,มีเพียงแค่ชิ้นเดียว!"จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.

"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางสงสัย.

ทั้งคู่ต่างก็จ้องมองไปยังบิดาและบุตรชาย,ทุกคนที่แสดงท่าทางขึงขัง,เห็นได้ชัดเจนว่ากำลังจับจ้องการเคลื่อนไหวของคนทั้งคู่อยู่.

"ส่วนอีกอัน,สิ่งนี้........."จงเทียนที่กล่าวลากเสียง.


"อีกอันนั้นคือสิ่งใด?"จงซานสอบถามออกไป.

ทุกคนที่เงยหน้าจับจ้องแสดงท่าทางสนใจเป็นอย่างมาก.

"พุทธองค์ทรงลึกล้ำนัก,มันเป็นความทรงจำบางอย่างที่สุดแสนจะพรรณนาออกมาไม่ได้,ดังนั้นพุทธะองค์จึงได้ทรงลงอักขระที่แปลกประหลาดเอาไว้,จนข้าไม่สามารถเอ่ยออกมาได้เลย."จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.

"ฟู่!"

ทุกคนที่สูดหายใจลึก,อะไรคือสิ่งลึกลับที่พุทธองค์ทรงมอบให้? เป็นเรื่องที่สุดแสนยากที่จะพรรณนาอย่างงั้นรึ? เจ้าเด็กนี่มีโชควาสนาดีเกินไปแล้ว,ได้รับความลึกล้ำ,ไม่ใช่ว่าเป็นวิชาบำเพ็ญที่ยากจะพบเห็นหรอกรึ? แน่นอน,หากว่ามีความลำล้ำถึงเพียงนั้น,ต้องไม่ใช่ของวิเศษ,ที่พวกเขาจะสามารถครองได้.

อรหันต์ทั้งสองที่จ้องมองอย่างไม่พอใจจงเทียน,พุทธะจงเทียนจะต้องมีอนาคตที่ไร้ขีดจำกัดในวันข้างหน้าอย่างแน่นอน! และในอนาคตจะไม่ส่งผลดีต่อแดนเทพพิสุทธิ์อีกด้วย?

จงซานย่อมมองเห็นสายตาที่ไม่เป็นมิตรเหล่านั้น,หากแต่แสร้างทำเป็นไม่รู้เท่านั้น.

"ลึกล้ำรึ?เป็นความลึกล้ำของพุทธะองค์รึ? ไม่ใช่ว่าพุทธะองค์ได้จดจำเจ้าได้แล้วอย่างงั้นรึ? คงจะเตรียมการเพื่อรับเจ้าเป็นศิษย์อยู่หรือไม่?"จงซานที่เผยยิ้มออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจและดีใจ.

เป็นศิษย์พุทธะองค์,ใครจะกล้าสังหารเขา?ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม,จะมีใครกล้าล่วงเกินเขา?

"อามิตตาพุทธ!"

อรหันต์จินฉานที่เป็นคนเอ่ยปากออกมาในทันที.

"พุทธะจงเทียน,จอมพลจง,ข้าเห็นทั้งสองมีชะตากับพุทธะองค์,มีชะตากับแดนเทพพิสุทธิ์,ไม่รู้ว่าทั้งสองยินดีที่จะเข้าร่วมแดนเทพพิสุทธิ์ของข้าหรือไม่?แดนเทพพิสุทธิ์นั้น,สามารถมอบผลมรรคาปู่ซ่าให้กับท่านทั้งสองได้."

กับคำพูดของจินฉานที่กล่าวกับสองพ่อลูกจงซาน,ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยอัศจรรย์ใจ,ถึงกับเสนอผลมรรคาปู่ซ่าให้กับพวกเขาเลยอย่างงั้นรึ?

แม้แต่พุทธะคนอื่นๆเวลานี้,และผู้ฝึกตนคนอื่นๆที่ได้สิทธิ์เข้าร่วมพิธียังหายใจหอบ,ลอบมองด้วยท่าทางไม่พอใจ,เผยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา.

จงซานที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,จ้องมองไปยังอรหันต์จินฉาน,ดูเหมือนว่าจินฉานผู้นี้จะไม่สามารถจัดการได้ง่ายซะแล้ว,ร้ายกาจนัก! หากว่ากล่าวว่าตกลง,ไม่ต้องการเป็นว่าต้องตกเข้าไปในปากพยัคฆ์หรอกรึ,หากกล่าวว่าไม่,เขาจะต้องหาข้ออ้างมากล่าวหาพวกเขาเป็นแน่.

จงเทียนที่ไม่กล่าวสิ่งใด,รอคอยฟังการตัดสินใจของบิดา.

จงซานที่ชำเลืองมองไปยังจินฉาน,สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาว่า,"เรื่องนี้มันลึกลับซับซ้อนกับราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ผู้น้อยเวลานี้ได้รับภารกิจเป็นทูตเดินทางไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ระหว่างทาง,จึงได้ผ่านมาที่นี่,การที่อรหันต์มอบโอกาสให้ ช่างเป็นเกียรติยิ่งนัก,ทว่าจงซานนั้นไม่สามารถขัดคำสั่งเซิ่งซ่างได้,หากรับปากอรหันต์ในตอนนี้,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวคงจะต้องเอาเรื่องแน่,และต้องประกาศจับผู้น้อยอย่างแน่นอน,ด้วยพลังฝึกตนของผู้น้อยยังต่ำต้อยนัก,คงยากจะสามารถหลบหนีทานทนกับการไล่ล่าของเหล่ายอดฝีมือได้,เพื่อที่จะไม่สร้างปัญหา,ขอให้ผู้น้อยเดินทางไปทำภารกิจเสร็จสิ้นที่ต้าหลี,หลังจากรายงานภารกิจต่อเซิ่งซ่างต้าโหลวแล้ว,หลังจากนั้นจึงขอตัดสินใจในเรื่องนี้!"

ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานไม่รู้ว่าจงซานกำลังคิดอะไรอยู่,มีปัญหาอะไร? เขาไม่ยินดีอย่างงั้นรึ? ชายผู้นี้บ้าไปแล้วรึ?ปู่ซ่า,ผลมรรคาปู่ซา! ไม่สนใจอย่างงั้นรึ?

อรหันต์ทั้งสามที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.

"ดี! พวกเราจะรอคอยข่าวดีจากจอมพลจง!"จินฉานที่เอ่ยยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"อืม,ส่วนบุตรชายของข้า,จงเทียน,การที่ได้เข้ามาในการชุมนุมนิพพานนี้เพราะได้ความเมตตาของอรหันต์จินฉานให้มาช่วยงาน,ความจริงแล้วไม่ใช่สิ่งที่เขาควรได้รับ,กับสมบัติพุทธะองค์นั้น,ควรจะเป็นสิ่งของแดนเทพพิสุทธิ์,แน่นอนว่าบุตรของข้าไม่ควรจะรับเอาไป,สิ่งนี้ไม่ใช่ของพวกเรา,ทว่าก็ไม่สามารถที่จะส่งมอบคืนได้ทั้งหมด,คงมีเพียงกงล้อ 24 สวรรค์,ที่สามารถคืนสู่แดนเทพพิสุทธิ์,ต่ออรหันต์กุยหยวนเท่านั้น."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

สีหน้าแววตาของทุกคนที่งงงวยไม่เข้าใจ,จงซานผู้นี้โง่งมถึงเพียงนี้เลยรึ? ไม่ต้องการผลมรรคาปู่ซ่า,อีกทั้งยังไม่ให้บุตรของตัวเองรับอีกด้วยรึ? สมบัติที่พุทธะองค์มอบให้,เป็นสิ่งของที่ทุกคนไม่สามารถที่จะแย่งมาได้อยู่แล้ว,ชายคนนี้กลับผลักออกไป,โง่งมถึงเพียงนี้เลยรึ?

จงเทียนที่นำกงล้อ 24 สวรรค์มอบออกไปในทันที,พร้อมกับก้าวตรงไปยังตำแหน่งของอรหันต์กุยหยวน.

อรหันต์กุยหยวนที่แสดงทาทางดีใจออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะก้าวลงมาจากแท่นดอกบัวทองคำ,พร้อมกับรับสมบัติพุทธะองค์ด้วยความระมัดระวัง.

ไม่ไกลออกไปนั้นจินฉานที่ได้แต่ขมวดคิ้วแน่น,จงซานตั้งแต่เอ่ยคำพูดนี้ออกมา,นับว่าเป็นความสามารถที่โดดเด่นจริงๆ,กับการช่วยจงเทียนให้ออกไปจากการชุมนุมนิพพานมรรคนี้,นอกจากนี้ยังกล้าที่จะส่งมอบสมบัติพุทธะองค์ให้กับพวกเขา,ในเวลานี้,เขาไม่สามารถที่จะหาเรื่องกล่าวหาได้อีกแล้ว,ไม่สามารถทำได้เลยแม้แต่นิดเดียว,ร้ายกาจยิ่งนัก!

"ไม่คิดที่จะออกความเห็นอะไรเลยรึ?,พุทธะจงเทียน."อรหันต์โถวโฝวที่เอ่ยปากออกมาทันที.

"ข้าเชื่อฟังคำพูดของฟู่ฉิน!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางที่นอบน้อม.

สายตาทุกคนที่จ้องมองสองพ่อลูกเป็นสายตาเดียวกัน,โง่?

โง่รึ? แน่นอนว่าไม่มีใครสามารถเข้าใจในเรื่องทั้งหมดได้,มีเพียงแค่บางคนเท่านั้นที่มองเห็นว่านี่เป็นแผนการที่ลึกล้ำมาก,พ่อลูกคู่นี้,ไม่ธรรมดาจริงๆ!

"ตูมมมมมมมมม"

ขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น,ที่ไกลออกไปนั้น,ที่ปากทางเข้าของแดนเทพพิสุทธิ์,เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น,นักบวชหลายคนที่ถูกกระแทกลอยออกมา.

"หืม?"

ทุกคนเวลานี้กำลังจดจ้องมองไปยังทางเข้า,ใครกัน,ถึงได้หาญกล้าถึงเพียงนี้,กล้าที่จะบุกเข้ามายังแดนเทพพิสุทธิ์เลยรึ?

ที่ด้านหน้าแดนเทพพิสุทธิ์นั้น,ปรากฏชายในชุดสีทองที่ก้าวออกมาช้าๆ.

ไป่เย่? จงซานจ้องมองด้วยท่าทางประหลาดใจไปยังไป่เย่ที่ถือดาบปิศาจสีดำของวิเศษระดับเก้า,ชายคนนี้ไม่ธรรมดาเลย,ถึงกับกล้าเขามาสังหารคนในแดนเทพพิสุทธิ์เลยรึ?

"ฟิ้ว"

อรหันต์ทั้งสามที่หายไปในทันที,ก่อนที่จะไปปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าประตูทางเข้าแดนเทพพิสุทธิ์.

เหล่าปู่ซา,พุทธะและผู้ฝึกตนคนอื่นๆต่างก็จากไปกันหมดแล้ว.

สองพ่อลูกจงซานที่มีพลังฝึกตนต่ำสุด,ดังนั้นจึงไปได้ช้าสุด.

ทว่าก็สามารถมองเห็นได้แต่ไกล,ไป๋เย่,ไม่เพียงแต่สังหารคน,ทว่ายังเต็มไปด้วยความอหังการเป็นอย่างมาก,ในมือนั้นถือสัญลักษณ์พยัคฆ์มรกต,อรหันต์ทั้งสาม,ที่จ้องมองไปยังเขา.

"เจ้าเป็นใคร?"อรหันต์จินฉานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม.

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,กงอู๋อาน,ไป๋เย่!"ไป๋เย่ที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉินอย่างงั้นรึ? ทุกคนที่ตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน? ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,มาจากที่ใดกัน? ทวีปศักดิ์สิทธิ์,ไม่ได้มีแต่ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ต้าหลีและต้าสุ่ย,มีสามราชวงศ์สวรรค์,แต่ชายผู้นี้บอกว่ามาจากราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน? ชายผู้นี้เป็นบ้าไปแล้วรึ?

ต้าฉิน? แม้แต่ราชวงศ์ราชันย์ก็ไม่มีชื่อนี้,เป็นไปได้อย่างไรที่จะมีราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน?

ทุกๆคนต่างก็จ้องมองไปยังไป๋เย่อย่างโง่งม,มีเพียงแค่จินฉานที่ดวงตาหดเกร็ง,ตื่นตกใจ,ต้าฉิน? ต้าฉินอย่างงั้นรึ?

"ต้าฉิน? ต้าฉินอะไรกัน?"จนฉานที่กล่าวสอบถามออกมา.

จงซานที่จ้องมองด้วยท่าทางสงสัย,อรหันต์จินฉาน,นี่เขาไม่รู้จักราชวงศ์สวรรค์ต้าฉินจริงๆรึ? ไม่มีทาง.

"เจ้าคืออรหันต์จินฉานอย่างงั้นรึ?"ไป่เย่ที่แค่นเสียงสอบถามออกไป.

"ถูกต้องแล้ว!"จินฉานากล่าวรับ.

ไป่เย่ชำเลืองมองจินฉานเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ฝ่าบาทได้ให้ข้ามาหาเจ้าโดยเฉพาะ,และกล่าวออกไปว่านามของเซิงซ่าง,มีนามว่า "หยิง!"

"หยิง?"สายตาของจินฉานที่ชำเลืองมองตาโต.

"หยิงรึ? เป็นเขาจริงๆรึ? เป็นไปได้อย่างไร,เขาไม่ได้ตายไปแล้วรึ? ไม่,เขาแน่นอน,เป็นไปได้ว่าเขาจุติเกิดขึ้นมาใหม่รึ? ไม่ใช่!"จินฉานที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ.

ไป๋เย่เผยยิ้มออกมาเล้กน้อย,ตราพยัคฆ์มรกตถูกส่งมอบให้กับอรหันต์จินฉาน.

"ฝ่าบาทให้ข้ามอบตราพยัคฆ์นี้ให้กับเจ้า,ให้เจ้าทำตามคำปฏิญาณมอบแผ่นดินแม่กลับคืนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นได้."ไป๋เย่ที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้าย.


"ชิ!!"อรหันต์โถวโฝวที่แค่นเสียง,ดูเหมือนว่ากับคำพูด แผ่นดินแม่,เป็นความลับที่เขาเองก็รับรู้.




ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น