Immortality Chapter 410 Great Qin Heavenly Dynasty
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 410 ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน.
Chapter 410 Great Qin Heavenly Dynasty
大秦天朝
ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน.
"คลืนนนนน!"
เมฆสายฟ้ารอบๆเวลานี้กำลังดังสนั่นเลือนลั่นปฐพี,พลังของโลกใบนี้กำลังผลักดันพุทธะองค์ออกไปมากขึ้นและก็มากขึ้น,พลังประกายแสงสีทองกำลังถูกอำนาจของสวรรค์ผลักไสออกไป.
"อามิตตาพุทธ!"
เสียงที่เคร่งขรึมจริงจังที่ดังผ่านรอยแสงสีขาวส่งผ่านออกมาอีกครั้ง,เป็นเสียงของพุทธะองค์,ทุกๆคนที่แสดงความเคารพพร้อมๆกัน.
ที่ละนิดทีละนิด,ท้องที่แบ่งแยกออกนั้น,ค่อยๆลดขนาดลงเรื่อยๆ.
"น้อมส่งพุทธะองค์."
อรหันต์ทั้งสามที่ก้มกราบ,แสดงความเคารพด้วยความนอบน้อม.
"น้อมส่งพุทธะองค์."
เสียงของทุกคนที่ดังขึ้นพร้อมกันหลังจากนั้น.
ช่องว่างที่เล็กลงเรื่อย,เหลือเพียงแค่ช่องว่างที่น้อยนิด.
"เอ๊ะ?"
เสียงของพุทธะองค์ที่แสดงท่าทางสงสัยออกมาในเวลานั้น,ทว่ามันได้สายเกินไปแล้ว,ช่องว่างได้ปิด,ท้องฟ้าปิดไปเรียบร้อยแล้ว.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,จงซานที่ยืนอยู่ตรงมุม,ก็ยืนขึ้น,ร่างของเขามี่สั่นไหวไปมา,รอบๆร่างกายมีกระแสไฟฟ้าที่ไหลไปมาเล็กน้อย,ดวงตาที่ใสกระจ่าง,คาดไม่ถึงเลยว่าการชุมนุมนิพพานมรรค,จะทำให้ได้ประโยชน์ถึงเพียงนี้,จนทำให้เขาทะลวงระดับไปยังก่อตั้งวิญญาณระดับห้า!
คุ้มค่าจริงๆ,เพื่อเพิ่มพลังฝึกตน,จงซานที่ไม่สนใจเกี่ยวกับเหล่าผู้ฝึกตนคนอื่นในการเข้าร่วมพิธี,เขาที่มุ่งมั่นในการเพิ่มพลังฝึกตนเพียงอย่างเดียวจนทำให้เขาทะลวงผ่านระดับได้,ทว่าก็ต้องขอบคุณแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบจริงๆ.
จงซานที่ลืมตาขึ้น,กวาดตาจ้องมองสถานการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น.
ที่มุมปากของทุกคนที่เผยท่าทางเหยียดหยัน,ทว่าจงซานก็ไม่ได้ใสใจหรือกล่าวสิ่งใดออกมา.
แสงสีขาวไม่ได้ส่องลงมาอีกแล้ว,บนท้องฟ้า,พลังของ
อรหันต์,ปูซาและเหล่าพุทธะ,เวลานี้หยุดหมุนวนโคจรแล้ว,ตอนนี้กลับคืนสู่สภาพดั้งเดิมแล้ว.
หมอกสีทองที่มากมายเวลานี้,ค่อยๆสลายหายไป,งานชุมนุมนิพพานจบแล้ว.
ใช้เวลาสองชั่วยาม,ในการเปิดช่องว่างสวรรค์อย่างงั้นรึ?
จากนั้นก็รับพรแห่งแสงจากพุทธองค์? ไม่คิดเลยว่าพุทธะองค์จะประทานสมบัติวิเศษสามอย่างลงมา.
"อามิตตาพุทธ!"
อรหันต์จินฉานจ้องมองไปยังจงเทียน.
จินฉาน,โถวโฝว
รวมทั้งกุยหยวนต่างก็จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,แม้แต่ปู่ซ่าก็จ้องมองไปยังจงเทียน,เหล่าพุทธะทั้งหมดก็จ้องมองไปยังจงเทียน.
จงเทียนนั้นเป็นพุทธะจากภายนอก,กับของวิเศษพุทธองค์,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะได้รับถึงสองอย่าง,นี่ควรจะเป็นสิ่งของ,ของแดนเทพพิสุทธิ์.
ทว่า,นี่เป็นการตัดสินใจของพุทธองค์,แย่งมารึ?
แน่นอนว่าย่อมไม่มีใครกล้าเป็นแน่.
"เทียนเอ๋อ!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
จงเทียนที่ลุกขึ้นในทันที,ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังจงเทียน,ต้องไม่ลืมว่า,งานชุมนุมนิพพานมรรค,เขากลับกลายเป็นว่าได้รับผลประโยชน์ก้อนใหญ่ที่สุด,ไม่รู้ว่านักบวชแกนทองผู้นี้เป็นใครมาจากใหนกัน.
"ฟู่ฉิน!"จงเทียนที่กล่าวตอบรับในทันที.
ทุกคนต่างก็จ้องมองบิดาและบุตร,นี่เป็นเรื่องที่กระทบกระเทือนจิตใจของพวกเขาเป็นอย่างมาก.
"ของวิเศษพุทธองค์เจ้าได้รับมาสองชิ้นอย่างงั้นรึ?"จงซานจ้องมองสอบถามไปยังบุตรชาย,สายตาที่ขยับไปมา,ส่งสัญญาณลับให้กับเขาซึ่งทั้งคู่สามารถรับรู้กันได้.
จงซานในอดีตนั้น,เป็นนักรบที่ยอมตัดข้อมือ,ยอมสละแผ่นดินเพื่อช่วยราชา,เขาได้ส่งรหัสลับดั่งกล่าวไปให้กับจงเทียน.
จงเทียนย่อมเข้าใจในความตั้งใจของจงซานอย่างแน่นอน.
"ไม่เลย,มีเพียงแค่ชิ้นเดียว!"จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางสงสัย.
ทั้งคู่ต่างก็จ้องมองไปยังบิดาและบุตรชาย,ทุกคนที่แสดงท่าทางขึงขัง,เห็นได้ชัดเจนว่ากำลังจับจ้องการเคลื่อนไหวของคนทั้งคู่อยู่.
"ส่วนอีกอัน,สิ่งนี้........."จงเทียนที่กล่าวลากเสียง.
"อีกอันนั้นคือสิ่งใด?"จงซานสอบถามออกไป.
ทุกคนที่เงยหน้าจับจ้องแสดงท่าทางสนใจเป็นอย่างมาก.
"พุทธองค์ทรงลึกล้ำนัก,มันเป็นความทรงจำบางอย่างที่สุดแสนจะพรรณนาออกมาไม่ได้,ดังนั้นพุทธะองค์จึงได้ทรงลงอักขระที่แปลกประหลาดเอาไว้,จนข้าไม่สามารถเอ่ยออกมาได้เลย."จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ฟู่!"
ทุกคนที่สูดหายใจลึก,อะไรคือสิ่งลึกลับที่พุทธองค์ทรงมอบให้?
เป็นเรื่องที่สุดแสนยากที่จะพรรณนาอย่างงั้นรึ? เจ้าเด็กนี่มีโชควาสนาดีเกินไปแล้ว,ได้รับความลึกล้ำ,ไม่ใช่ว่าเป็นวิชาบำเพ็ญที่ยากจะพบเห็นหรอกรึ?
แน่นอน,หากว่ามีความลำล้ำถึงเพียงนั้น,ต้องไม่ใช่ของวิเศษ,ที่พวกเขาจะสามารถครองได้.
อรหันต์ทั้งสองที่จ้องมองอย่างไม่พอใจจงเทียน,พุทธะจงเทียนจะต้องมีอนาคตที่ไร้ขีดจำกัดในวันข้างหน้าอย่างแน่นอน! และในอนาคตจะไม่ส่งผลดีต่อแดนเทพพิสุทธิ์อีกด้วย?
จงซานย่อมมองเห็นสายตาที่ไม่เป็นมิตรเหล่านั้น,หากแต่แสร้างทำเป็นไม่รู้เท่านั้น.
"ลึกล้ำรึ?เป็นความลึกล้ำของพุทธะองค์รึ?
ไม่ใช่ว่าพุทธะองค์ได้จดจำเจ้าได้แล้วอย่างงั้นรึ? คงจะเตรียมการเพื่อรับเจ้าเป็นศิษย์อยู่หรือไม่?"จงซานที่เผยยิ้มออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจและดีใจ.
เป็นศิษย์พุทธะองค์,ใครจะกล้าสังหารเขา?ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม,จะมีใครกล้าล่วงเกินเขา?
"อามิตตาพุทธ!"
อรหันต์จินฉานที่เป็นคนเอ่ยปากออกมาในทันที.
"พุทธะจงเทียน,จอมพลจง,ข้าเห็นทั้งสองมีชะตากับพุทธะองค์,มีชะตากับแดนเทพพิสุทธิ์,ไม่รู้ว่าทั้งสองยินดีที่จะเข้าร่วมแดนเทพพิสุทธิ์ของข้าหรือไม่?แดนเทพพิสุทธิ์นั้น,สามารถมอบผลมรรคาปู่ซ่าให้กับท่านทั้งสองได้."
กับคำพูดของจินฉานที่กล่าวกับสองพ่อลูกจงซาน,ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยอัศจรรย์ใจ,ถึงกับเสนอผลมรรคาปู่ซ่าให้กับพวกเขาเลยอย่างงั้นรึ?
แม้แต่พุทธะคนอื่นๆเวลานี้,และผู้ฝึกตนคนอื่นๆที่ได้สิทธิ์เข้าร่วมพิธียังหายใจหอบ,ลอบมองด้วยท่าทางไม่พอใจ,เผยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา.
จงซานที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,จ้องมองไปยังอรหันต์จินฉาน,ดูเหมือนว่าจินฉานผู้นี้จะไม่สามารถจัดการได้ง่ายซะแล้ว,ร้ายกาจนัก!
หากว่ากล่าวว่าตกลง,ไม่ต้องการเป็นว่าต้องตกเข้าไปในปากพยัคฆ์หรอกรึ,หากกล่าวว่าไม่,เขาจะต้องหาข้ออ้างมากล่าวหาพวกเขาเป็นแน่.
จงเทียนที่ไม่กล่าวสิ่งใด,รอคอยฟังการตัดสินใจของบิดา.
จงซานที่ชำเลืองมองไปยังจินฉาน,สูดหายใจลึกและกล่าวออกมาว่า,"เรื่องนี้มันลึกลับซับซ้อนกับราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ผู้น้อยเวลานี้ได้รับภารกิจเป็นทูตเดินทางไปยังราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี,ระหว่างทาง,จึงได้ผ่านมาที่นี่,การที่อรหันต์มอบโอกาสให้
ช่างเป็นเกียรติยิ่งนัก,ทว่าจงซานนั้นไม่สามารถขัดคำสั่งเซิ่งซ่างได้,หากรับปากอรหันต์ในตอนนี้,ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวคงจะต้องเอาเรื่องแน่,และต้องประกาศจับผู้น้อยอย่างแน่นอน,ด้วยพลังฝึกตนของผู้น้อยยังต่ำต้อยนัก,คงยากจะสามารถหลบหนีทานทนกับการไล่ล่าของเหล่ายอดฝีมือได้,เพื่อที่จะไม่สร้างปัญหา,ขอให้ผู้น้อยเดินทางไปทำภารกิจเสร็จสิ้นที่ต้าหลี,หลังจากรายงานภารกิจต่อเซิ่งซ่างต้าโหลวแล้ว,หลังจากนั้นจึงขอตัดสินใจในเรื่องนี้!"
ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานไม่รู้ว่าจงซานกำลังคิดอะไรอยู่,มีปัญหาอะไร?
เขาไม่ยินดีอย่างงั้นรึ? ชายผู้นี้บ้าไปแล้วรึ?ปู่ซ่า,ผลมรรคาปู่ซา! ไม่สนใจอย่างงั้นรึ?
อรหันต์ทั้งสามที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ดี!
พวกเราจะรอคอยข่าวดีจากจอมพลจง!"จินฉานที่เอ่ยยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม,ส่วนบุตรชายของข้า,จงเทียน,การที่ได้เข้ามาในการชุมนุมนิพพานนี้เพราะได้ความเมตตาของอรหันต์จินฉานให้มาช่วยงาน,ความจริงแล้วไม่ใช่สิ่งที่เขาควรได้รับ,กับสมบัติพุทธะองค์นั้น,ควรจะเป็นสิ่งของแดนเทพพิสุทธิ์,แน่นอนว่าบุตรของข้าไม่ควรจะรับเอาไป,สิ่งนี้ไม่ใช่ของพวกเรา,ทว่าก็ไม่สามารถที่จะส่งมอบคืนได้ทั้งหมด,คงมีเพียงกงล้อ
24
สวรรค์,ที่สามารถคืนสู่แดนเทพพิสุทธิ์,ต่ออรหันต์กุยหยวนเท่านั้น."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
สีหน้าแววตาของทุกคนที่งงงวยไม่เข้าใจ,จงซานผู้นี้โง่งมถึงเพียงนี้เลยรึ?
ไม่ต้องการผลมรรคาปู่ซ่า,อีกทั้งยังไม่ให้บุตรของตัวเองรับอีกด้วยรึ?
สมบัติที่พุทธะองค์มอบให้,เป็นสิ่งของที่ทุกคนไม่สามารถที่จะแย่งมาได้อยู่แล้ว,ชายคนนี้กลับผลักออกไป,โง่งมถึงเพียงนี้เลยรึ?
จงเทียนที่นำกงล้อ 24
สวรรค์มอบออกไปในทันที,พร้อมกับก้าวตรงไปยังตำแหน่งของอรหันต์กุยหยวน.
อรหันต์กุยหยวนที่แสดงทาทางดีใจออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะก้าวลงมาจากแท่นดอกบัวทองคำ,พร้อมกับรับสมบัติพุทธะองค์ด้วยความระมัดระวัง.
ไม่ไกลออกไปนั้นจินฉานที่ได้แต่ขมวดคิ้วแน่น,จงซานตั้งแต่เอ่ยคำพูดนี้ออกมา,นับว่าเป็นความสามารถที่โดดเด่นจริงๆ,กับการช่วยจงเทียนให้ออกไปจากการชุมนุมนิพพานมรรคนี้,นอกจากนี้ยังกล้าที่จะส่งมอบสมบัติพุทธะองค์ให้กับพวกเขา,ในเวลานี้,เขาไม่สามารถที่จะหาเรื่องกล่าวหาได้อีกแล้ว,ไม่สามารถทำได้เลยแม้แต่นิดเดียว,ร้ายกาจยิ่งนัก!
"ไม่คิดที่จะออกความเห็นอะไรเลยรึ?,พุทธะจงเทียน."อรหันต์โถวโฝวที่เอ่ยปากออกมาทันที.
"ข้าเชื่อฟังคำพูดของฟู่ฉิน!"จงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางที่นอบน้อม.
สายตาทุกคนที่จ้องมองสองพ่อลูกเป็นสายตาเดียวกัน,โง่?
โง่รึ?
แน่นอนว่าไม่มีใครสามารถเข้าใจในเรื่องทั้งหมดได้,มีเพียงแค่บางคนเท่านั้นที่มองเห็นว่านี่เป็นแผนการที่ลึกล้ำมาก,พ่อลูกคู่นี้,ไม่ธรรมดาจริงๆ!
"ตูมมมมมมมมม"
ขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น,ที่ไกลออกไปนั้น,ที่ปากทางเข้าของแดนเทพพิสุทธิ์,เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น,นักบวชหลายคนที่ถูกกระแทกลอยออกมา.
"หืม?"
ทุกคนเวลานี้กำลังจดจ้องมองไปยังทางเข้า,ใครกัน,ถึงได้หาญกล้าถึงเพียงนี้,กล้าที่จะบุกเข้ามายังแดนเทพพิสุทธิ์เลยรึ?
ที่ด้านหน้าแดนเทพพิสุทธิ์นั้น,ปรากฏชายในชุดสีทองที่ก้าวออกมาช้าๆ.
ไป่เย่?
จงซานจ้องมองด้วยท่าทางประหลาดใจไปยังไป่เย่ที่ถือดาบปิศาจสีดำของวิเศษระดับเก้า,ชายคนนี้ไม่ธรรมดาเลย,ถึงกับกล้าเขามาสังหารคนในแดนเทพพิสุทธิ์เลยรึ?
"ฟิ้ว"
อรหันต์ทั้งสามที่หายไปในทันที,ก่อนที่จะไปปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าประตูทางเข้าแดนเทพพิสุทธิ์.
เหล่าปู่ซา,พุทธะและผู้ฝึกตนคนอื่นๆต่างก็จากไปกันหมดแล้ว.
สองพ่อลูกจงซานที่มีพลังฝึกตนต่ำสุด,ดังนั้นจึงไปได้ช้าสุด.
ทว่าก็สามารถมองเห็นได้แต่ไกล,ไป๋เย่,ไม่เพียงแต่สังหารคน,ทว่ายังเต็มไปด้วยความอหังการเป็นอย่างมาก,ในมือนั้นถือสัญลักษณ์พยัคฆ์มรกต,อรหันต์ทั้งสาม,ที่จ้องมองไปยังเขา.
"เจ้าเป็นใคร?"อรหันต์จินฉานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,กงอู๋อาน,ไป๋เย่!"ไป๋เย่ที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉินอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่ตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน?
ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน,มาจากที่ใดกัน?
ทวีปศักดิ์สิทธิ์,ไม่ได้มีแต่ราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว,ต้าหลีและต้าสุ่ย,มีสามราชวงศ์สวรรค์,แต่ชายผู้นี้บอกว่ามาจากราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน?
ชายผู้นี้เป็นบ้าไปแล้วรึ?
ต้าฉิน?
แม้แต่ราชวงศ์ราชันย์ก็ไม่มีชื่อนี้,เป็นไปได้อย่างไรที่จะมีราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน?
ทุกๆคนต่างก็จ้องมองไปยังไป๋เย่อย่างโง่งม,มีเพียงแค่จินฉานที่ดวงตาหดเกร็ง,ตื่นตกใจ,ต้าฉิน?
ต้าฉินอย่างงั้นรึ?
"ต้าฉิน?
ต้าฉินอะไรกัน?"จนฉานที่กล่าวสอบถามออกมา.
จงซานที่จ้องมองด้วยท่าทางสงสัย,อรหันต์จินฉาน,นี่เขาไม่รู้จักราชวงศ์สวรรค์ต้าฉินจริงๆรึ?
ไม่มีทาง.
"เจ้าคืออรหันต์จินฉานอย่างงั้นรึ?"ไป่เย่ที่แค่นเสียงสอบถามออกไป.
"ถูกต้องแล้ว!"จินฉานากล่าวรับ.
ไป่เย่ชำเลืองมองจินฉานเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ฝ่าบาทได้ให้ข้ามาหาเจ้าโดยเฉพาะ,และกล่าวออกไปว่านามของเซิงซ่าง,มีนามว่า
"หยิง!"
"หยิง?"สายตาของจินฉานที่ชำเลืองมองตาโต.
"หยิงรึ? เป็นเขาจริงๆรึ?
เป็นไปได้อย่างไร,เขาไม่ได้ตายไปแล้วรึ? ไม่,เขาแน่นอน,เป็นไปได้ว่าเขาจุติเกิดขึ้นมาใหม่รึ?
ไม่ใช่!"จินฉานที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ.
ไป๋เย่เผยยิ้มออกมาเล้กน้อย,ตราพยัคฆ์มรกตถูกส่งมอบให้กับอรหันต์จินฉาน.
"ฝ่าบาทให้ข้ามอบตราพยัคฆ์นี้ให้กับเจ้า,ให้เจ้าทำตามคำปฏิญาณมอบแผ่นดินแม่กลับคืนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นได้."ไป๋เย่ที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้าย.
"ชิ!!"อรหันต์โถวโฝวที่แค่นเสียง,ดูเหมือนว่ากับคำพูด
แผ่นดินแม่,เป็นความลับที่เขาเองก็รับรู้.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ อัพ 2-3 ตอนต่อวัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น